woensdag 29 oktober 2025
Home Blog Pagina 211

Weekend watch: De meest krankzinnige motorstunts aller tijden

0

Motorrijders houden wel van een uitdaging. Of het nu gaat om het verleggen van de grenzen op het circuit of het trotseren van de meest extreme off-road terreinen, ze zijn altijd op zoek naar manieren om zichzelf en hun machines tot het uiterste te drijven. Maar voor sommigen gaat dit nog een stap verder. Zij zien hun motorfiets als een instrument om de meest waanzinnige en spectaculaire stunts mee uit te halen. Wij hebben 10 van de (tot nu toe) meest extreme motorstunts voor je op een rij gezet.

De San Diego Bay sprong – Robbie Maddison & Levi LeVallee

Op oudejaarsavond 2011 waagden Robbie Maddison en Levi LeVallee zich aan een levensgevaarlijke stunt: een tandemsprong over de San Diego Bay, een afstand van meer dan 112 meter. Maddison op zijn motorfiets en LeVallee op een sneeuwscooter. Ondanks de mistige omstandigheden waarbij Maddison de landingszone amper kon zien, slaagden ze erin nieuwe records te vestigen. Maddison sprong een afstand van 378 voet (115 meter) en LeVallee zelfs 412 voet (126 meter). Een krankzinnige prestatie.

Schansspringen – Robbie Maddison

Robbie Maddison staat bekend om zijn regelmatige waanzinnige stunts. Hoewel een rit met de motorfiets door een bobsleebaan al indrukwekkend genoeg is, spant de ski-jump stunt toch echt de kroon. De gedachte alleen al om van een skischans te springen is beangstigend, laat staan op een crossmotor. Maddison twijfelde echter geen moment, accelereerde naar een snelheid van 115 km/u en dook meer dan 55 meter naar beneden. Respect.

De dubbele Backflip – Travis Pastrana

Travis Pastrana behoort tot de absolute top in de motorwereld. Hij heeft talloze grote sprongen, gekke stunts en ontelbare flips op zijn naam staan, wat hem ook de nodige gebroken botten heeft opgeleverd. Maar zijn meest memorabele prestatie is ongetwijfeld de dubbele backflip tijdens de X Games in 2006. Een wereldprimeur die geschiedenis schreef. En alsof dat nog niet genoeg was, heeft hij deze stunt daarna nog vele malen herhaald. Een ware legende.

De “Pipe Dream” water stunt – Robbie Maddison

Alleen een Australiër kan op het idee komen om te gaan surfen op een motorfiets. Robbie Maddison bedacht het en maakte er direct werk van. Met een aangepaste crossmotor voorzien van waterskies en een achterwiel met enorme noppen, wist hij drie wereldrecords te breken: de langste rit op een watermotor (19,8 mijl), de hoogste snelheid op een watermotor (58 mph) en de verste sprong van land naar water (61 voet). Aquatische motorstunts, wie had dat ooit gedacht?

De fonteinen van Caesar’s Palace – Evel Knievel (en Robbie Knievel en Mike Metzger)

De legendarische stuntman Evel Knievel waagde in 1967 een poging om over de fonteinen van Caesar’s Palace in Las Vegas te springen, een afstand van meer dan 45 meter. Het liep helaas mis bij de landing, waarbij hij meer dan 40 botten brak en 30 dagen in coma lag. Zijn zoon Robbie en stuntman Gary Wells hebben de sprong later wel met succes volbracht. Maar de meest indrukwekkende herhaling was toch die van Mike Metzger in 2006, die de afstand overbrugde met een backflip en veilig landde. Ongelooflijk.

Sprong over 19 auto’s – Evel Knievel

Hoewel de crash bij Caesar’s Palace Evel Knievel’s meest beruchte stunt was, heeft hij ook vele succesvolle sprongen op zijn naam staan. Zijn sprong over 19 auto’s in 1971 op de Ontario Motor Speedway in Californië was er zo een. Hij overbrugde een afstand van maar liefst 129 voet (39 meter), een record dat 27 jaar bleef staan. Knievel zou dit zelf nog maar één keer overtreffen, toen hij over 14 bussen sprong met een afstand van 133 voet. Maar de sprong over 19 auto’s blijft toch het meest tot de verbeelding spreken.

De Wall Of Death – Kerri Cameron

De Wall Of Death bestaat al sinds de jaren 1910, maar blijft een klassieker onder de motorstunts. Vooral het verhaal van Kerri Cameron, de enige vrouwelijke Wall Of Death rijder ter wereld, is opmerkelijk. Nadat haar baan bij de manege ophield te bestaan, ging ze naar het arbeidsbureau voor loopbaanadvies. Bij het zoeken naar ‘paardrijden’ in de database, stuitte ze op een wel heel bijzondere vacature: “Wall Of Death Rider”. Ondanks dat ze nog nooit op een motor had gezeten, bleek Kerri een natuurtalent. Binnen enkele weken ging ze van beginner naar volwaardig Wall Of Death rijder. Geweldig toch?

De omstreden snelwegsprong – Kyle Katsandris*

Deze stunt is misschien wat controversieel omdat hij mogelijk omstanders in gevaar bracht, maar aangezien er niemand gewond raakte, rekenen we hem toch goed. In 2017 bouwde een motorrijder een enorme schans langs Highway 60 in Riverside County, Californië. Op video is te zien hoe hij vervolgens met zijn motor over de snelweg springt, gefilmd vanuit verschillende hoeken. Een spectaculaire sprong, maar de autoriteiten waren niet blij en hebben de schans snel met de grond gelijk gemaakt. Wat vind jij? Één van de beste motorstunts ooit of een gevaar voor de samenleving?

*Kyle Katsandris was de oorspronkelijke uploader van de video en speelde er mogelijk in mee. Wie zal het zeggen?

Base Jumping op een motor – Bradley O’Neal

Base jumpen is al extreem, maar wat als je er een motorfiets bij betrekt? Bradley O’Neal deed precies dat. Met zijn Yamaha crossmotor reed hij een steile helling op, waarna hij de lucht in werd gekatapulteerd. Net op tijd wist hij zijn parachute te openen om zijn val te breken, al landde hij nog steeds vrij hard. Het mooie aan deze stunt is dat er geen kunstmatige schansen of gebouwen aan te pas kwamen, alleen een man, een motor, de natuur en een parachute. Het enige dat het nog beter zou maken is als de motor de landing ook had overleefd, maar dat is zelden het geval bij dit soort stunts.

1. De flip, een touwloper en een vliegtuig

Ja, je leest het goed. Dit is misschien wel de meest krankzinnige stunt ooit. Het idee: een stuntpiloot vliegt met zijn vliegtuig onder een strak gespannen touw door, terwijl op hetzelfde moment een motorrijder een backflip over het touw én het vliegtuig maakt. Jimmy Fitzpatrick van de Metal Mulisha, stuntpilote Melissa Andrzejewski en touwloper Sketchy Andy Lewis sloegen de handen ineen voor deze unieke combinatie. Het is bijna niet voor te stellen dat iemand dit heeft bedacht. “Zeg, weet je wat we nodig hebben? Een vliegtuig, een strak touw en een flippende motorrijder!” Bekijk de video om het met eigen ogen te aanschouwen. Werkelijk bizar!

Dit waren een aantal van de meest extreme en spectaculaire motorstunts aller tijden. Heb je zelf nog video’s gevonden van ongelooflijke stunts? Laat het ons weten in de comments!

Techniek PowerSeal: Redding voor versleten cilinders

2

Vroeger was een versleten motorblok geen groot probleem. Er waren ‘overmaatse’ zuigers beschikbaar, zodat je de gietijzeren cilinders gewoon kon opboren naar de volgende maat. Met de komst van aluminium motorblokken is dat niet meer mogelijk, maar PowerSeal kan cilinderwanden toch vernieuwen.

Gietijzer was op zich geen verkeerd materiaal voor cilinders. Het materiaal is een beetje bros, waardoor motorolie er goed op hecht en de zuiger en zuigerveren goed gesmeerd worden. Maar gietijzer is zwaar. Vandaar dat fabrikanten graag overstapten op aluminium. Dat is licht en je kunt er goed fijne vormen van gieten. Bovendien heeft aluminium een hoge warmtegeleidingscoëfficiënt, waardoor de cilinder en de kop beter gekoeld kunnen worden. Helaas is de slijtvastheid van aluminium niet zo groot als van gietijzer: vandaar dat de vroege aluminium motorblokken nog waren voorzien van gietijzeren cilinderbussen. Tegenwoordig zie je geen cilinderbussen meer. De aluminium cilinders zijn meestal voorzien van een coating. Bij auto’s is dat meestal Alusil, een legering van aluminium en silicium. Bij motorfietsen wordt doorgaans Nikasil toegepast, dat is een coating van nikkel en siliciumcarbide. Die coating is galvanisch aangebracht en is relatief dun, maar enorm slijtvast. De dunnere constructie zorgt bovendien dat de warmteoverdracht naar de koelmantel nog efficiënter verloopt.

PowerSeal

Dankzij de hardheid van silicium kunnen er verchroomde zuigerveren worden toegepast. Hierdoor gaan motorblokken tegenwoordig lang mee. Maar als de cilinderwanden beschadigd raken, heb je wel een probleem. Want als defecte zuigers of zuigerveren krassen in de cilinderwand maken, kun je zo’n blok niet zomaar reviseren. Je kunt de cilinders namelijk niet opboren naar een volgende maat, want dan is de coating verdwenen. Er is een oplossing: PowerSeal in Nuenen kan een nieuwe Nikasil-coating aanbrengen. Dat kan op aluminium blokken, maar PowerSeal kan deze coating eventueel ook toepassen op gietijzeren blokken. Dat kan nuttig zijn in de oldtimer-branche, wanneer zuigers schaars zijn. Je kunt op die manier bij revisie ook voor een betere levensduur van een gietijzeren blok kiezen.

Cross en Enduro

PowerSeal bestaat al 35 jaar en is ooit begonnen met het repareren en opnieuw coaten van eencilindermotoren van motorfietsen, quads, jetski’s en sneeuwscooters. Bij motorfietsmotoren gaat het dan vaak om cross- of enduro-motoren. Deze motoren hebben een zeer hoog specifiek vermogen en dus nogal veel zuigerslijtage. Bij sommige viertakten wordt daarom bijvoorbeeld geadviseerd om de zuiger elke 64 uur te vervangen. Bij tweetakten nog vaker, veertig uur is daar gebruikelijk. Die zuigers hebben het nog zwaarder te verduren, omdat tweetakten poortsturing hebben. Dit betekent dat de hete uitlaatgassen via de rand van de zuiger de uitlaatpoort instromen, zodra de zuiger de poort vrijgeeft. Daar treden dus ook nogal eens schades op. Verder komt het nogal eens voor dat er overmatige slijtage plaatsvindt als het luchtfilter niet goed geplaatst of geolied is en er zand in de inlaatlucht terechtkomt.

Multicilinders

PowerSeal heeft de jarenlange ervaring, die ze heeft opgedaan met sportieve eencilindermotoren, gebruikt om het portfolio te vergroten. Tegenwoordig behandelt PowerSeal ook multicilindermotoren van motorfietsen en auto’s. Daarbij wordt eerst de oude coating verwijderd. Eventueel kunnen beschadigde cilinderwanden worden opgelast en uitgekotterd. Dan worden de cilinders gehoond om ruimte te maken voor de Nikasil-coating, lichte schades eruit gehoond en de cilinders rond en parallel gemaakt. Vervolgens gaat het blok in een ontvetterkast, waarna de cilinders inwendig worden gestraald om alle hardnekkige vervuiling te verwijderen. De lagerschalen worden vooraf afgeplakt. Dan wordt het blok in een ultrasoonbad gehangen om het nog verder te reinigen. Na de ultrasoonreiniging wordt het blok ook nog elektrolytisch ontvet en geactiveerd.

Nieuw: Cilinderkoppen

Tot voor kort beperkte PowerSeal zich tot cilinderwanden, maar het Nuenense bedrijf is inmiddels bezig om de werkzaamheden uit te breiden. Er is een cilinderkopfreesbank aangeschaft, zodat ze eerdaags ook in staat zullen zijn om klepgeleiders en klepzetels te vervangen en te frezen. Op dit moment is PowerSeal bezig de expertise op te bouwen.

Perfecte passing

Nadat het blok helemaal voorbehandeld is, gaat deze het galvanisch proces in. Er worden korven met nikkel in de cilinders gemonteerd, waarin een met siliciumcarbide gemengde vloeistof borrelt. Via elektrolyse migreren nikkeldeeltjes naar de cilinderwand en worden siliciumcarbide-deeltjes hierbij ingesloten. Zo ontstaat een Nikasil-coating. Door deze coating is de boring net te klein geworden. Eenmaal uit het Nikasil-proces worden de cilinders daarom naar de gewenste eindmaat gehoond. Zo is er altijd een perfecte passing met de zuigers. Na het honen gaat het motorblok nog door de eindcontrole en wordt het een laatste keer grondig gereinigd. Daarna wordt het blok ingepakt en is het klaar om te worden opgehaald.

B2B

Wanneer een motorblok is voorzien van een nieuwe Nikasil-coating is het motorblok dus weer teruggebracht naar de originele boringmaat. Het blok kan dan weer met de standaard zuiger worden opgebouwd. Omdat de Alusil bij autoblokken wordt vervangen door Nikasil, wordt de cilinder-zuigerspeling iets aangepast. En zoals eerder gezegd, kan deze coating eventueel ook worden aangebracht op oudere gietijzeren blokken of aluminium blokken met gietijzeren bussen. Mocht er sprake zijn van een grote beschadiging van een cilinderwand, dan kan PowerSeal de cilinders van een motorblok eventueel ook verbussen. Het moet dus al gek gaan als PowerSeal geen oplossing voor een cilinderprobleem heeft. Het coaten van cilinders doet PowerSeal overigens alleen B2B, omdat ze in verband met garantie op kwaliteit in de opbouw van het blok moet kunnen vertrouwen.

Purple Pan

0

De gepassioneerde custombouwer Dave Willems komt bijna jaarlijks met een echte blikvanger die viral gaat op social media. Toen Harley-liefhebber Eric hem verzocht om een Panhead bobber te bouwen, zag hij er uitdaging in om weer eens zo’n internationaal spraakmakende custom te realiseren! Dit resulteerde in een gedetailleerde bobber die, mede dankzij de magistrale matpaarse kleur, onverbiddelijk de aandacht van de camera’s weet te trekken.

Eric vertelt: “Ik ben een herintreder in de wereld van motorrijden. Ik heb 25 jaar niet op een motor gereden. In mijn jonge jaren reed ik op een Yamaha XT, een off-road model. Het gezinsleven betekende een pauze van m’n motor avonturen. Op een gegeven moment besefte ik dat het tijd was om weer echt te gaan genieten. Na een proefrit op een Street Glide was ik overtuigd: de tijd was inderdaad rijp om weer op een motor te stappen! Dit keer een Harley. We rijden met een hechte vriendengroep van vijf man, een Brotherhood. In Spakenburg hebben we een loodsje en op zondag gaan we vaak op pad. Er zijn verschillende motoren binnen de groep. Van Indian tot Japans en Harleys. Heb je een motor en hou je van gezelligheid? Dan ben je bij ons welkom.”

IN KRATTEN

Eric koesterde al jaren de droom ooit zelf eens een Panhead te bezitten. Het liefst een bobber! “Geen idee waarom. Dit is ooit in mijn hoofd gekropen en is er nooit meer uit gegaan”, lacht hij. “Nu de middelen er voor zijn ben ik er helemaal voor gegaan!” Na wat rondneuzen in de customwereld kwam Eric in contact met Dave Willems, een gerenommeerde bouwer in de scene. Het klikte goed en zo kwam zijn droom plotseling binnen handbereik. “Ik was onder de indruk van Dave’s werk en de communicatie verliep fijn. Dat schepte vertrouwen. Ik dacht er eerst aan een Panhead uit Amerika over te laten komen. Toen kwam ik in Duitsland een Panhead in kratten op het spoor. Eenmaal in contact met de eigenaar, bleek het project helaas nèt verkocht te zijn.” De teleurstelling was gelukkig van korte duur, zo vertelt Eric: “Deze Duitser had nog een andere Panhead, van bouwjaar 1950, liggen in kratten. Het blok kon wel wat liefde en aandacht gebruiken en dat werd uitbesteed aan Bart’s Bike Shop in Oostburg. Bart is iemand die de ambacht van blokrevisie verstaat.”

INSPIRATIE

Na urenlang op websites te hebben gestruind, stuitte Eric op een afbeelding van een Panhead bobber die zijn visie perfect weergaf. Het werd de inspiratie en leidraad voor het project en een foto werd uitgeprint. Eric vertelt: “Dave zei dat hij zoiets wel wilde maken, maar dan mooier! Kopiëren kan iedereen. Hij wilde er daarom een eigen draai aan geven en details mooier uitwerken. Zo waren de schijfremmen zoals op de referentiefoto volgens Dave ‘not done’ voor een klassieke Panhead. Er zijn goed remmende hydraulische trommels op de markt van met een vintage look.” Dave vertelt: “Er was wat ruimte in het budget en qua design kregen we vrijwel carte blanche. Dat zijn de projecten die bovengemiddeld mooi kunnen worden. Qua detaillering zijn we deze keer heel ver gegaan.”

DUNNE LIJN

Het bewaken van de dunne lijn tussen klassiek en eigenbouw bleek een uitdagende taak. Zoals het hoort bij een bobber, moest er voldoende van de authentieke uitstraling van de Harley Panhead bewaard blijven. Zo is de beeldbepalende oude tank weer gebruikt, evenals de voorvork en het bakje voor de bobine. Leuk detail is dat het Panhead frame oorspronkelijk bedoeld was voor een zijspan. Het voorste oog is opzettelijk blijven zitten een draagt bij aan de klassieke charme. Sem Willems werkt bij zijn vader in de shop en is al net zo getalenteerd! Hij maakte de schitterende uitlaten en het achterspatbord met de subtiele steuntjes. Hoewel een klassieke horseshoe olietank voor de hand lag, maakte Sem een ronde custom olietank. Het toevoegen van zulke accenten maakt Eric’s bobber anders dan de andere. Op één onderdeel kreeg Dave wel wat commentaar van de puristen en dat was de moderne snelheidsmeter die tot voor kort was gemonteerd. Dave begrijpt de kritiek wel en verklaart: “Op de Rogues MC choppershow vonden we een authentiek exemplaar in de bakken. Dit staat stukken beter.” Wielen maken de motor en wielenspecialist Jan van der Wiel (what’s in a name) spaakte de velgen om de prachtige K-tech naven met trommelremmen. De keuze voor de banden was eenvoudig: ‘hoe boller hoe beter’! Vanwege de dikke Shinko achterband moest de primaire kast worden aangepast. “Het uitlijnen van het achterwiel en de ketting was een kwestie van passen en meten”, vertelt Dave.

NUTTY PROFESSOR

Dave wilde aanvankelijk gaan voor een klassieke paint. “Oude kleuren en dan het liefst ruw”, zegt Dave. Maar de verfkunstenaar Frank ‘Inca’ Stienen – die bekend staat als een echte ‘Nutty Professor’ – kwam met een knotsgek idee! “Waarom spuiten we ‘m niet matpaars?” Dave twijfelde en vreesde dat daarmee de plank ernstig zou worden misgeslagen. “Je moet ballen hebben om als spuiter – en ook als eigenaar – zo’n gewaagde kleur aan te durven”, stelt hij. Maar Eric had het volste vertrouwen in Frank en zei: “Jij bent de spuiter, doe je ding!”. Het maffe idee heeft waanzinnig goed uitgepakt en de motor is mede door de kleur een absolute blikvanger geworden! Ook Dave moest toegeven dat het erg mooi is geworden. “Met deze kleur in het achterhoofd besloten we om overal op de motor koperen en messing details aan te brengen. Zoals de koperen spiralen, de letters op het kickpedaal en de stoterstangen. Deze tint komt vervolgens terug in het gele glas van de naar beneden duikende koplamp. Het oogt chique in combinatie met het paars. Nét niet over de top.”

OP PAD

Dave: “Er zitten veel centjes en talloze uren in dit project. We zijn ver gegaan en het was het allemaal waard! Op shows vind iedereen ‘m schitterend, want alles klopt en de kleur springt er uit. Zelfs Motor TV heeft er aandacht aan geschonken.” Eric is trots als een pauw op zijn droom-Panhead en kan niet wachten om lekker te gaan toeren. “De motor is net afgebouwd en Bart’s Bike Shop moet het blok nog opstarten en afstellen. Daarna ga ik lekker met mijn vrouw op pad. Ze is aan het motorrijlessen en wil ook Harley gaan rijden.”

Eigenaar Eric de Klein
Bouwer Dave Willems Custom Motorcycles
Bouwjaar motorblok 1950
Merk Harley-Davidson
Type Panhead
Cilinderinhoud 1200 cc
Versnellingsbak 4-bak origineel
Ontsteking Punten
Carburateur Mikuni
Luchtfilter K-tech
Uitlaat Custom made door Sem Willems
Primaire aandrijving Belt
Bijzonderheden Revisie door Barts Bike Shop
Frame Harley-Davidson Panhead side car (oem)
Voorwiel Custom, K-tech naaf met trommel, velg en spaken Jan van der Wiel
Voorband Shinko
Voorrem K-tech
Voorvork Harley-Davidson springer (oem)
Achterwiel Jan van der Wiel
Achterband Shinko
Achterrem K-tech
Stuur Harley-Davidson (oem)
Snelheidsmeter Harley-Davidson Panhead
Risers Harley-Davidson
Hendels/hand controls K-tech
Handvatten Oem style
Koplamp Custom (samengesteld)
Olietank Custom
Foot controls K-tech
Benzinetank Harley-Davidson (oem)
Zadel Custom
Achterspatbord Custom
Achterlicht Bates style
Kleur Paars/mat paars
Spuiter Frank ‘Inca’ Stienen
Dank aan Opdrachtgever en eigenaar Eric

702 euro korting op het Adventure Pack bij Benelli TRK 702 of TRK 702 X

0

De Benelli TRK 702 en TRK 702 X zijn twee opvallende middenklasse hoogpoters, die de aandacht trekken van zowel ervaren motorrijders als nieuwkomers. Beide modellen beschikken over een 698cc staande twin, een zesbak in het stalen vakwerkframe, potig ogende veerelementen, een opmerkelijke styling, een mooi TFT-schermp met connectiviteit en dubbel USB-laadpunt én een voordelig prijskaartje. De TRK 702 heeft een rijklaarprijs van 8.999 euro, de TRK 702 X zit op 9.599 euro. 

Niet verrassend is dat de X de meer offroadgerichte-versie is, met onder meer spaakwielen, meer grondspeling door extra veerweg achteraan, ruwer geprofileerd rubber en aangepaste wielen (19-inch voorwiel in plaats van 17 inch).

Met het Adventure Pack haal je nog meer uit je motorervaring op de TRK 702 (X). Dit pakket omvat een aluminium kofferset (zijkoffers links en rechts en een topkoffer), valbeugelset, hoog windscherm, skid plate en mistlampen. Je kunt per direct profiteren van een korting van maar liefst 702 euro op dit pakket! Dit betekent dat het pakket bij aankoop van een nieuwe TRK 702 of TRK 702 X bij een erkende Nederlandse Benelli-dealer nu slechts € 1.548 kost en dat is inclusief BTW en montage.

Neem vandaag nog contact op met een Benelli-dealer voor meer informatie en om deze aantrekkelijke deal te benutten.

2025 Yamaha R1 RACE & R1 GYTR

0

De motorfietsindustrie ondergaat grote veranderingen door nieuwe behoeften van motorrijders en strengere emissienormen. Dit heeft geleid tot de introductie van de 2025 Yamaha R1 RACE, die exclusief voor circuitgebruik is ontworpen. Deze nieuwe versie is niet alleen geoptimaliseerd voor prestaties, maar biedt ook een aantal belangrijke innovaties.

Belangrijke Kenmerken van de R1 RACE

De R1 RACE is uitgerust met carbon winglets in MotoGP-stijl, die de werking van de antiwheelie-elektronica verbeteren en zorgen voor een betere feedback tijdens het remmen en het nemen van bochten. De vernieuwde 43 mm KYB UPSD-voorvork biedt nu de mogelijkheid om de demping afzonderlijk af te stellen, wat de rijervaring op het circuit aanzienlijk verbetert. Daarnaast is het nieuwe Brembo-remsysteem, bestaande uit een hoofdcilinder en Stylema monobloc remklauwen, een belangrijke aanvulling voor de optimale remkracht. Ook het zadel is vernieuwd met een speciaal materiaal dat voor extra grip zorgt. De krachtige 998cc CP4-motor levert nog steeds 200 pk en is voorzien van een verbeterd inlaatsysteem en nieuwe nokprofielen.

De R1 GYTR: Voor de Professionele Racer

Voor de serieuze racer is er ook de R1 GYTR, die diverse aanpassingen biedt voor maximale prestaties. Deze versie is uitgerust met een geoptimaliseerd vermogen en biedt uitgebreide ECU-instelmogelijkheden. De lichtgewicht GYTR-racekuip, inclusief nieuwe winglets en een racezadel, is beschikbaar in zwarte primer en wordt geleverd met een GYTR-stickerset. Voor verbeterde remprestaties zijn er Brembo Stylema-remklauwen met Z04-raceblokken en GYTR-remleidingen. Extra opties zoals de GYTR Racing ECU en een Akrapovič-uitlaatdemper maken deze motor tot een ware krachtpatser.

Beschikbaarheid

De 2025 Yamaha R1 RACE zal vanaf 2025 beschikbaar zijn bij Yamaha-dealers, terwijl de R1 GYTR te verkrijgen is bij GYTR PRO SHOPS. Prijzen zijn nog niet bekend, maar de verwachtingen zijn hoog voor deze geavanceerde motorfietsen. Blijf op de hoogte van de laatste ontwikkelingen en bereid je voor op ongeëvenaarde circuitervaringen met de nieuwe R1-modellen.

Voge RR 660 S: Nieuwe sportmotor voor 2025 met krachtige viercilinder

0

Het Chinese merk Voge, dat opereert onder de vleugels van Loncin, een bekende partner van BMW, breidt zijn motorportfolio uit voor het jaar 2025 met de introductie van de Voge RR 660 S. Met een viercilinder motor en 100 pk moet dit model sportieve prestaties en technische hoogstandjes bieden die het een interessante kandidaat maken voor de internationale markt. Maar is dit genoeg om zich te onderscheiden in een competitieve markt?

Eerste presentatie 2023

Voge hintte begin 2023 al op de ontwikkeling van meerdere nieuwe modellen tijdens een dealerconferentie, waaronder een sportmotor die aanvankelijk werd aangekondigd als de “660 Infinity”. Het model trok destijds de aandacht met een viercilinder motor en werd later in september 2023 gepresenteerd als het bijna productierijpe concept RR 666 S. Opvallend was de enkelzijdige achterwielophanging, die het ontwerp een bijzonder sportief uiterlijk gaf.

Uiteindelijk besloot Voge de motorfiets verder te ontwikkelen en bracht in 2024 de definitieve versie op de markt als de Voge RR 660 S, met een meer conventionele achterbrug. Hoewel dit misschien een teleurstelling is voor liefhebbers van het unieke enkelzijdige ontwerp, markeert de Voge RR 660 S hiermee de entree van de fabrikant in de competitie van krachtige middenklasse sportmotoren.

Viercilinder met 100 pk

Het hart van het nieuwe model is de 663 cc vier-in-lijn motor. Deze levert 100 pk (74 kW) bij 11.500 tpm en een maximaal koppel van 64 Nm bij 10.000 tpm. Voge claimt dat de motor op hoge snelheden zelfs meer vermogen kan leveren dankzij Ram-Air technologie.

Deze motor is een belangrijke stap voor Voge, niet alleen omdat het de eerste motor van het merk is met meer dan twee cilinders, maar ook omdat het een grotere eigen ontwikkeling vertegenwoordigt. Terwijl Chinese fabrikanten vaak vertrouwen op kopieën van beproefde motorconcepten, is de Voge-motor naar verluidt zelfstandig ontwikkeld en zou hij compacter en lichter zijn dan vergelijkbare motoren zoals de Honda 650cc vier-in-lijn.

Volgens Voge zou de RR 660 S in staat moeten zijn om in slechts 3,5 seconden van 0 naar 100 km/u te accelereren. De topsnelheid wordt opgegeven als 235 km/u, waarmee het model in het hoogste segment van zijn klasse zit. De zesversnellingsbak heeft een quickshifter die snel opschakelen vergemakkelijkt en geoptimaliseerd is voor een sportievere rijstijl. Bijzonder interessant: de eerste versnelling zou tot meer dan 100 km/u reiken, wat een pré is voor de sprint vanuit stilstand.

Moderne functies voor meer controle

Ook qua rijhulpsystemen biedt de Voge RR 660 S hedendaagse technologie. De uitrusting omvat hellingshoekafhankelijke rijhulpsystemen zoals ABS en tractiecontrole. Deze systemen zouden precieze controle in bochten mogelijk maken en het veiligheidsniveau verhogen. Het dashboard heeft een kleurendisplay dat belangrijke informatie weergeeft, zoals hellingshoek, acceleratie en mogelijk rondetijden – vooral interessant voor sportief georiënteerde rijders.

Comfort door verstelbare zithoogte en uitlaatregeling

Een ander hoogtepunt van de RR 660 S is de in drie standen verstelbare zithoogte. Afhankelijk van de voorkeur en grootte van de rijder kan de zithoogte worden ingesteld op 780, 810 of 830 millimeter, wat flexibele aanpassing aan verschillende behoeften mogelijk maakt. Een bijzondere functie is ook de klepbediening van het 4-in-1 uitlaatsysteem, dat het geluid van de motor kan veranderen via een schakelaar op het stuur – ofwel luid voor sportief gebruik of stil voor stadsverkeer.

Brembo en Kayaba zorgen voor stabiliteit

Het onderstel van de Voge RR 660 S is uitgerust met componenten van de Japanse fabrikant Kayaba (KYB), waaronder een upside-down voorvork en een instelbare achterschokdemper. Voor de remmen vertrouwt Voge op hoogwaardige Brembo componenten. De dubbele schijfremmen voor, uitgerust met radiaal gemonteerde vierzuiger remklauwen, zorgen in combinatie met ABS voor een betrouwbare remwerking.

Onduidelijk blijft vooralsnog het framemateriaal. Er wordt gespeculeerd dat de motorfiets mogelijk een stalen frame heeft, wat wordt gesuggereerd door het totaalgewicht van 215 kilogram. Het gewicht zou echter inclusief of exclusief de 15 liter brandstoftank kunnen zijn, wat een nauwkeurige beoordeling bemoeilijkt.

Prijs en marktintroductie: Eerst China, dan Europa?

In China is de Voge RR 660 S sinds september 2024 verkrijgbaar. De prijs is 37.666 Yuan, wat overeenkomt met ongeveer 4.800 Euro of 5.150 US Dollar. Hiermee positioneert het model zich in een aantrekkelijk prijssegment voor een sportieve middenklasse motorfiets. Of en wanneer het model naar Europa komt, valt nog te bezien. Voge heeft al een Europees dealernetwerk opgebouwd, wat zou kunnen wijzen op een spoedige marktintroductie. Bovendien zou in de toekomst een versie met enkelzijdige achterwielophanging kunnen verschijnen, zoals oorspronkelijk gepresenteerd.

Conclusie: Veelbelovend, maar met vraagtekens

De Voge RR 660 S is zonder twijfel een interessante toevoeging aan het groeiende aanbod van Chinese motorfietsen. Met zijn krachtige viercilinder motor, moderne rijhulpsystemen en aantrekkelijke prijs heeft het model zeker potentieel om kopers aan te spreken. Toch blijven er enkele vraagtekens:

  • Hoe zal de eigenontwikkelde motor zich bewijzen qua betrouwbaarheid en prestaties in vergelijking met gevestigde concurrenten?
  • Is het ontwerp onderscheidend genoeg om op te vallen tussen andere sportieve middenklassers?
  • Kan Voge de beloofde specificaties waarmaken en een kwalitatief hoogwaardig product leveren?

Uiteindelijk zal de markt bepalen of de Voge RR 660 S een succes wordt. Als het merk erin slaagt om de verwachtingen waar te maken zou het zomaar eens een serieuze speler kunnen worden in het middenklasse sportsegment. Wij zijn in ieder geval benieuwd naar de eerste testrapporten en gebruikerservaringen.

Bron: Motorrad, Voge

Test Yamaha Y-AMT (automaat) 2025

1

“Automaat rijden? Da’s niets voor mij! Laat mij maar ouderwets ontkoppelen en schakelen met de voet. Hoe minder elektronica, hoe beter.” Het zijn veelgehoorde stellingen van motorrijders. Bang voor vernieuwing? Het niet los kunnen laten van wat ze gewend zijn? Na het rijden met Yamaha’s Y-AMT-systeem zouden die mensen weleens anders kunnen praten.

Automaten voor motoren zijn behoorlijk in de mode momenteel. Honda gebruikt al sinds 2009 (!) haar DCT-automaten met dubbele koppeling op verschillende modellen. Kawasaki heeft hybride motorfietsen en die zijn uitgerust met een automaat. BMW heeft pas haar ASA-systeem onthuld, net zoals KTM met AMT en nu is daar ook Yamaha met een Automated Manual Transmission. Het grote verschil in de systemen is dat Honda twee koppelingen gebruikt en de andere merken eentje. De basiswerking van zowel de Kawasaki, BMW, KTM als Yamaha-automaat zijn vrijwel hetzelfde. Als alle systemen op de markt zijn, zullen we een gedetailleerde vergelijking maken, maar we gaan hier verder in op Y-AMT.

Yamaha vervangt de versnellingspookbediening door een elektromotor en de koppelingsbediening door een tweede elektromotor. Die twee motoren worden aangedreven door een ECU en het automatisch schakelen kan beginnen. Door de eenvoud van het systeem, weegt het slechts 2,8 kg. Daarbij worden alle tandwiel- en koppelingsactuatoren gemonteerd binnen de bestaande motor- en frame-indeling. Met andere woorden: je motor(blok) wordt er niet breder, langer of groter van. Yamaha koos resoluut voor een enkele koppeling omdat het totaalplaatje dan lichter blijft. Bovendien schakelt Y-AMT in slechts 0,1 seconde, wat te danken is aan de samenwerking met de geïntegreerde derde generatie quickshifter – die al standaard op de MT-09 zit – en een geïntegreerde veer in de schakelstang die de versnellingsbak als het ware gespannen zet om nog sneller te kunnen wisselen van tandwiel.

N-1-2-3-4-5-6

Een koppelingshendel en versnellingspook aan de linkervoet worden overbodig en zijn er dus niet meer. Schakelen doe je met een wipschakelaar aan de linkerhand. Opschakelen gebeurt met de wijsvinger, terugschakelen met de duim. Door de wipwerking van de schakelaar kun je ook kiezen om zowel op als terug te schakelen met de wijsvinger. Beide manieren werken fijn. Belangrijk om te melden is de andere volgorde van de versnellingsbak, waarbij neutraal niet meer tussen versnelling 1 en 2 zit, maar helemaal onderaan. Daardoor krijg je een – in dit geval – logischere bediening: N-1-2-3-4-5-6. Nóg belangrijker om te melden, is dat je Y-AMT ook al het werk kunt laten doen en dus volledig automatisch kunt rijden. Aan de rechterhand is er een knop AT/MT, waarmee je eenvoudig wisselt tussen automatisch of manueel schakelen. Daarbij is er ook een ‘Mode’-knop, die je in de automatische modus laat wisselen tussen D en D+. Een normale rij/schakelmodus en een sportievere variant, waarbij hogere toeren worden opgezocht en de bak sneller terugschakelt. D en S lijken ons makkelijker qua naamgeving, maar goed, misschien komt er later nog een sportievere S-instelling.

Natuurlijke manier

Yamaha heeft ons uitgenodigd in Catalonië, Spanje om vooral de sportiviteit van het systeem te testen. De voorlopig enige motor waarop je Y-AMT kunt krijgen, is de MT-09, dus dan zullen we het daarmee moeten doen. Wat een straf… Omdat we met veel verschillende motoren rijden, hebben we nauwelijks tijd nodig om ons aan Y-AMT aan te passen. Je zet hem in de automatische stand en je moet enkel nog gas geven en remmen. Kinderspel. In tegenstelling tot de DCT van Honda, die zeer snel opschakelt in de D-stand, doet Y-AMT dat beter. De schakelmomenten zijn veel logischer en natuurlijker geprogrammeerd. Je hoort en voelt ook hoe het mechanisme werkt. Een razendsnel klikgeluid met een minimale schok, alsof je quickshift op een hele soepele manier. Eenmaal uit de stad schakelen we over naar D+. De MT-09 blijft nu langer in dezelfde versnelling en schakelt bij hogere toerentallen op. Niet als je traag rijdt, dan blijven de schakelmomenten op een natuurlijke manier verlopen. Maar ga je gas geven en sportiever rijden, weet ook nu Y-AMT wanneer er geschakeld moet worden. Er moet ontzettend veel testwerk gedaan zijn om dit systeem zo goed op punt te krijgen. Terugschakelen tot de juiste versnelling voor de bocht, hoog in toeren blijven hangen in dezelfde versnelling als je vol in een lange doordraaier zit, op de juiste momenten opschakelen zonder het onderste uit de kan te halen… Hij doet het allemaal en het werkt fantastisch. De enige opmerking die we kunnen maken, is dat Y-AMT in de automatische stand niet voldoende snel terugschakelt. Bijvoorbeeld: je rijdt in de zesde versnelling achter een auto en wil die inhalen. Op dat moment open je het gas, schakel je liefst terug naar vijf of zelfs vier en haal je de auto in. Y-AMT blijft dan in zes hangen. Uiteraard kun je altijd manueel terugschakelen met je linkerhand. Maar er is ook een andere manier. Tijdens de test hebben we een trucje gevonden waardoor Y-AMT het ook automatisch kan. Je moet namelijk heel agressief het gas openen en dan schakelt hij wel een of twee versnellingen terug.

Spelen en zingen

Hét grote plezier van het systeem zit hem toch in het manueel schakelen. Vooral op de talrijke bergwegen in Catalonië is het een nieuw soort van genot om je linkerhand al het schakelwerk te laten doen in plaats van je linkervoet. Het grote verschil is te merken in de snelheid van uitvoering. Ja, een quickshifter schakelt bijna even snel, maar de beweging die jij met je voet maakt, duurt langer dan met je duim of wijsvinger. Bovendien verloopt het schakelen veel soepeler en minder agressief. Zo kun je probleemloos een versnelling lager gaan als je onder hellingshoek ligt in een scherpe bocht. De MT-09 geeft dan geen kick en je kunt sneller uitaccelereren. Schakelen wordt met Y-AMT meer spelen dan iets anders. Je kunt de motor zelfs laten zingen, door heel snel (en nutteloos) op- en terug te schakelen. Iedere versnellingswissel is perfect, ook van één naar twee en omgekeerd. Hou bij het afremmen en dus terugschakelen wel rekening met minder motorrem. Die is er nog wel, maar is lang niet zo sterk als bij een normale versnellingsbak. Vind je het trouwens niet zo aangenaam om je stuur vast te houden met slechts drie vingers van de linkerhand, omdat je duim en wijsvinger aan het schakelen zijn, dan kun je er ook voor kiezen om al het schakelwerk met enkel de wijsvinger te doen. Dat werkt net zo fijn en net zo snel en je hebt dan een vinger meer aan de stuurhendel.

Conclusie

Y-AMT is een zoveelste techniek om automatisch te schakelen op een motorfiets. Het is ook een manier om de drempel om te leren motorrijden kleiner te maken. Gas geven en remmen in de automatische stand, dat moet lukken. Dus ook mensen die met een scooter of elektrisch rijden en willen overstappen. Ook iedereen die problemen met zijn linkervoet heeft, of geen knijpbeweging kan maken met zijn linkerhand of… Er zijn talrijke scenario’s waarin Y-AMT zijn nut bewijst. Daarnaast is het bijzonder fijne, relatief eenvoudige en ook nog een goedkope techniek die je optioneel voor je MT-09 kunt bestellen. Er wordt slechts 500 euro extra gevraagd én daarbij krijg je ook nog eens een smart key-systeem. Dat andere Yamaha’s met Y-AMT snel zullen volgen, is vanzelfsprekend. Dat wij zo positief verrast zijn van het systeem, is minder vanzelfsprekend. Het werkt echt geweldig en je moet het zeker een keer proberen, ook al vind je er helemaal niets aan. Sterker nog, behoor jij tot die klassieke, ouderwetse groep rijders die niets moet weten van (semi-)automatisch rijden, probeer het dan zéker een keer!

WK Langbaan Vechta (D) – Crash voor Hummel

0
2024 FIM Long Track World Championship - Round 4 - Vechta

Tegenslag voor grasbaancoureur Romano Hummel tijdens de vierde en voorlaatste langbaan-Grand Prix van het seizoen. In het Duitse Vechta ging Hummel in zijn derde optreden onderuit, waarna een achteropkomende coureur hem niet meer kon ontwijken. Hummel werd aan zijn hoofd geraakt en, na op de baan medisch verzorgd te zijn, naar het ziekenhuis overgebracht. Na onderzoeken en een nacht ter observatie in het ziekenhuis doorgebracht te hebben, mocht Hummel de volgende dag huiswaarts keren. Met het advies voorlopig rustig aan te doen, staat deelname aan de laatste race komend weekend in Roden en kwalificatie voor de WK-serie van 2025 op de tocht. Vijf rijders zijn nog in gevecht voor de vijfde plaats in het WK-klassement. Naast Hummel behoort ook Mika Meijer tot dit vijftal. Meijer bleef na een valpartij in zijn laatste serie in Vechta steken op een elfde plaats. Titelverdediger Martin Smolinski wist ook de wedstrijd in Vechta te winnen. De Duitser verdedigt aankomend weekend in Roden twaalf punten voorsprong op zijn landgenoot Lukas Fienhage. De Britten Chris Harris en Zach Wajknecht kijken ieder tegen veertien punten achterstand aan.

GP zijspancross Rudersberg (D) – Titelstrijd nog altijd niet beslist 

0

De Britten Wilkinson/Millard hebben in het Duitse Rudersberg de Grand Prix gewonnen, maar de eerste heat werd met grote voorsprong gewonnen door Lielbardis. Wilkinson/Millard pakte plek twee, ondanks dat de Fransen Prunier op twintig minuten race even flink aandrongen. Bijna een minuut later kwam Vanluchene/Janssens op vier over de meet. In de tweede heat pakte de Brit Hodges de kop, gevolgd door landgenoot Wilkinson. Bakkenist Bruno Lielbardis viel bijna uit de bak bij het uitkomen van de startbocht maar wonder boven wonder kon hij weer terug het zijspan in klimmen. Wilkinson pakte al snel de kop over van Hodges en reed weg. Dominant kwam de Brit als winnaar over de finish en zo wonnen Wilkinson/Millard niet alleen de tweede heat maar ook hun allereerste Grand Prix. Prunier werd tweede en Hermans pakte de derde plek. Ondanks een harde crash op zaterdag behielden Vanluchene/Janssens stevig de leiding met 392 punten, gevolgd door Lielbardis met 361 punten. De titelstrijd wordt volgend weekend in Italië beslist.

IDC Assen – Maik Duin troeft concurrentie in spektakelstuk af

0

De voorlaatste Supersport-race voor het IDC, die op het TT Circuit Assen werd verreden, was er eentje om in te lijsten. Boerboom besliste de spannende strijd uiteindelijk in zijn voordeel, maar werd als gastrijder niet in de uitslag opgenomen. Met zijn tweede plaats pakte Maik Duin zo alweer zijn vierde zege van het seizoen. Met deze overwinning bouwt de Suzuki-coureur zijn voorsprong in de titelstrijd verder uit. Zijn naaste belagers, Finn de Bruin en Sven Doornenbal, eindigden respectievelijk als tweede en derde in de einduitslag. De Superbike-wedstrijd werd tot twee keer stil gelegd vanwege een valpartij. Na de tweede herstart volgde een sprint over zes ronden. In deze korte wedstrijd was het wederom Milan Merckelbagh die nipt Wayne Tessels wist voor te blijven. Het moet wel heel raar lopen als Merckelbagh zijn eerste titel in deze zwaarste wegraceklasse nog zal mislopen.