Motorfietsen zijn net als kinderen. Ook al gaan ze het huis uit, ze blijven door je kop spoken. De oplossing: niet verkopen. En zorg voor een grote schuur achter je huis.
Tekst Olivier Visser, foto’s Chris Pennarts
Wie na al het AOW-gesteggel wanhoopt dat je pas op je 67e van je motor een full time ‘job’ kunt maken, moet eens gaan praten met MZ-fan Jan Barsingerhorn (67). Als hij de deur van zijn schuur openslaat, komt de droom tot leven. Een joekel van een porrelschuur, vol MZ’ tjes (dertien!) én onderdelen. Kisten en stellingen vol.
Het duo dat het vaakst van stal komt staat altijd startklaar: een TS 250/1 en een ES 250 met zijspan, allebei in de uitvoering van het DDR Volksleger.
Voor de bijl
In 1979 is het allemaal begonnen. Jan: ‘Ik zag een knalgele MZ Trophy Sport en ging voor de bijl. Sindsdien ben ik aan MZ blijven hangen. De auto ging zelfs op een zeker moment de deur uit. Er kwam een MZ voor in de plaats, voor mijn vrouw Gré. Je had die twee motoren eens naast elkaar moeten zien staan. Zo’n knus gezicht!’
MZ is een icoon van het vooruitgangsgeloof van de jaren zestig. Achter de muur was de Oostduitse variant van het ‘Wirstchatfswunder’ gaande. Wachten op een Trabant of Wartburg duurde veel te lang, dus ging Otto Normalverbraucher – Jan Modaal in de DDR – massaal aan de MZ. In het westen sloeg het vonkje over bij non-conformisten, die lak hadden aan de wedren van pk’s. MZ werd een eigenzinnige antimotor, een lelijk eendje op twee wielen.
Droom vervlogen
Een favoriet heeft Jan niet in de collectie. ‘ Ze zijn toch allemaal even mooi? Achteraf ging het altijd knagen als ik er eens eentje verkocht. Het was slikken als ik zo’n fiets later slecht onderhouden terugzag.’
Of hij op zijn 67e nog motor heeft waar hij over droomt? ‘Mijn laatste droom is tien jaar geleden vervlogen. Mijn oom reed een bloedmooie BMW R75/5. Die fiets werd vertroeteld en zag eruit om door een ringetje te halen. Ik was er verzot op. En ineens was had hij ‘m verkocht. Ik werd niet eens gepolst. Sindsdien droom ik niet meer. Hoeft ook niet. Niks mooier dan met 80 km/u over binnenweggetjes ploffen. Integraalhelmen dragen we niet. Kun je tenminste en praatje maken onder het rijden.’
