Ik ga mijn motorfiets verkopen! Motorrijders die regelmatig mijn stukjes lezen, weten dat ik drie motorfietsen bezit. De eerste is een Moto Guzzi V850 California GT uit 1971, in de jaren 80 van een vriend gekocht die krap bij kas zat. De tweede is een Aprilia Tuono uit 2007, die ik nieuw kocht omdat een vergeten Australische dollar-rekening ineens uitkeerde. De derde is een Honda Crosstourer, die ik gebruikte voor dagelijks vervoer tussen Hilversum en Ruinen en reizen in binnen- en buitenland. Gebruikte, want sinds er overdag een 100 km/u-maximum geldt op de snelwegen, vind ik dagelijks motorrijden een verzoeking. Sinds enkele maanden pak ik dan ook de auto… Ja, je leest het goed: de auto! De man die jaarlijks een kleine 40.000 kilometer op z’n motorfiets reed, forenst tegenwoordig uiterst ontspannen – Radio 1 – met z’n auto op en neer. Maar hoewel het me goed bevalt, zit het me toch niet lekker. Daarom doe ik de Crosstourer de deur uit en wil iets handzaams, iets makkelijks terugkopen. En nou komt ‘ie: ik wil een elektrische motor! Eentje met veel koppel die goed is voor een rondje in de buurt van zo’n 100-150 km. Eentje ook die je makkelijk in en uit de schuur duwt en die je zonder moeite in een krap hoekje parkeert. Wat het wordt, weet ik nog niet echt. Maar de kans is groot dat het een Zero FXE wordt. En omdat we binnenkort zonnepanelen op het dak krijgen, kan ik me er nu al op verheugen. De Guzzi wordt – na een dure blokrevisie… – mijn lente/zomer/warm najaarsweerreismotor, de Aprilia blijft wat ‘ie is: dé pretfiets en de Zero de genietfiets voor in de buurt. En in de winter tuf ik wel met de auto op en neer naar Hilversum. Goed idee of niet?
Jan Kruithof: ‘Het avontuur teruggebracht tot een instant maaltijd’
