WMX Turkije 2023: brons voor Lotte van Drunen

Na de eerste manche was het al duidelijk dat Nancy van de Ven geen Nederlandse opvolgster zou krijgen als wereldkampioen, want Courtney Duncan nam meer dan 25 punten afstand van Lotte van Drunen.

Foto’s: Jan Boer

De laatste wedstrijd voor de dames werd verreden in het Turkse Afyonkarahisar. Na haar dubbelslag in Arnhem was het verschil tussen Lotte van Drunen en klassementsleider Courtney Duncan verkleind tot 23 punten. Met nog 50 punten te vergeven zat er nog een theoretische mogelijkheid in om de Nieuw-Zeelandse te achterhalen. Duncan maakte aan alle hoop een eind door in de eerste manche alle twaalf doorkomsten als eerste te passeren. Ze zegevierde uiteindelijk met tien seconden voorsprong op Larissa Papenmeier. Duncan kon zaterdagavond met een gerust hart gaan slapen, want de voorsprong op Daniela Guillen was opgelopen tot 21 punten.

WMX 2023 voorbeschouwing: vijfde wereldkampioen

Na de zware regen van zaterdagnamiddag troffen de dames zondagmorgen een totaal andere baan aan, een baan die aanzienlijk zwaarder was. Vooral de minder ervaren rijdsters hadden er grote problemen mee. Zo niet die uit Nederland. Lynn Valk: ‘Het zijn wel Nederlandse omstandigheden. Ik heb in de winter veel in de modder getraind.’ Valk pakte kopstart, een groot voordeel, want zo was zij een van de weinigen die haar bril schoonhield. Ze bouwde een enorme voorsprong op en kwam na tien ronden 75 seconden voor Duncan over de finish. Voor Duncan, die de GP won, betekende dit na 2019, ’20 en ’21 haar vierde wereldtitel.

Veel geleerd

Lotte van Drunen kwam in de eerste ronde ten val en moest met grote achterstand haar race vervolgen om uiteindelijk als zevende te finishen. Daarmee behaalde ze voldoende punten om haar eerste jaar in de GP’s op de derde plaats af te sluiten. Op zaterdag kwam ze wat laat in haar ritme, werd vijfde, maar was tevreden dat ze de snelste ronde had gereden. Van Drunen: ‘Ik had in Arnhem de achterstand op Duncan verkleind, maar had niet verwacht de titel te kunnen winnen. Ik ben hartstikke blij met mijn derde plaats. Ik heb dit jaar heel veel geleerd. Veel fouten gemaakt, maar van fouten kun je leren. Ik denk dat ik een heel goed seizoen achter de rug heb.’

Lynn Valk behaalde vorig jaar WK-zilver en heeft nu een stapje terug moeten doen met haar vierde plaats. Op zaterdag kwam ze na de start iets te ver naar buiten, maar wist toch goed weg te komen. Ze lag later in de race even derde, maar werd vierde. Valk: ‘Het was een beetje moeilijk passeren, de baan had eigenlijk maar één lijn. Ik was wel tevreden over mijn rijden.’ Terugblikkend op het hele jaar: ‘Het seizoen is niet heel goed begonnen. Ik heb ook wel een paar goede races gereden, zoals in Spanje. Arnhem op zich was ook wel goed, alleen had ik voor het thuispubliek wat meer willen geven. Misschien toch wat spanningen. Hier in Turkije heb ik het seizoen goed afgesloten.’

Britt Jans-Beken heeft zich dit jaar vier plaatsen verbeterd ten opzichte van seizoen 2022, ze was toen twaalfde en nu achtste. Op zaterdag kende ze een slechte start, maar wist naar voren te komen tot de negende plaats, maar die wist ze niet vast te houden en werd als twaalfde afgevlagd. In de modder van zondag ging het in de eerste ronden voortreffelijk met een vijfde plaats in de tweede en derde ronde. Jans-Beken: ‘Hoe zwaarder hoe liever. Ik ben meer tevreden dan gisteren.’ Qua uitslag viel het enigszins tegen, want ze werd negende. Jans-Beken: ‘Ik ben twee keer onderuitgegaan.’ Ze is zeer te spreken over het circuit: ‘Het is een leuke baan, ik geniet ervan hier te rijden. Het snelheidsverschil met de achterblijvers was wel erg groot, maar ze gingen aan de zijkant van de baan rijden en ze kregen op tijd de blauwe vlag. In het begin van het seizoen heb ik een beetje pech gehad met de motoren, maar dat is allemaal opgelost. En volgend jaar ga ik voor een nog beter resultaat.’

Overleven

Shana van de Vlist twijfelde in Arnhem nog of ze naar Turkije zou gaan, omdat ze door een enkelblessure enkele wedstrijden moest missen. ‘Geen spijt dat we zijn gegaan. Gisteren werd ik achtste. Vandaag was ik een tijdje derde, maar toen kwam ik ten val. Alles zat onder de modder en dan is het een kwestie van overleven.’ Dat ‘overleven’ leverde nog wel de vijfde plaats op en daarmee werd ze tiende in de WK-eindstand. En dat mag een meevaller worden genoemd ‘want ik heb dit jaar in totaal zestien weken niet op de motor kunnen zitten. Ik ben nog steeds geen 100%, maar ben blij dat ik weer kan trainen en rijden.’

Danee Gelissen eindigde één positie lager. Ze werd in de eerste race elfde, leek op zondagmorgen op weg te gaan naar de zevende plaats of nog beter, maar raakte door een val ver achterop en werd vijftiende. Zo blikt zij terug op het seizoen 2023: ‘Het gaat steeds beter, ik boek steeds meer progressie en kom dichter bij de top-tien.’

Nancy van de Ven, die in de Franse GP zwaar geblesseerd raakte, zit sinds eind augustus weer op de motor en zal dus ongetwijfeld volgend jaar ook weer een rol van betekenis kunnen spelen.

Afyonkarahisar was de zesde en laatste grand prix voor de dames. Een gering aantal wedstrijden vergeleken met de MXGP. Naar verwachting zal de kalender volgend jaar enige races meer kennen. Dat zouden er mogelijk tien kunnen worden.

1 van 2