Eerste test 2021 Kawasaki Versys 1000 S

Het afgelopen jaar voerde Kawasaki twee varianten van de Versys 1000. De 1000 SE had elektronische vering en allerlei digitale snufjes. De gewone Versys 1000 had niets van dat alles. De 2021 Kawasaki Versys 1000 S doet het zonder elektronische vering, maar met alle snufjes. Hoe goed is die kruisbestuiving?

Een 2020 en 2021 Versys 1000 verschillen op het oog amper van elkaar. De veranderingen zitten vooral van binnen. De nieuwkomer heeft in vergelijking met het vorige model: geïntegreerde rijmodi, quickshifter, cruise control, handvatverwarming, handkappen, groot windscherm, bochtenverlichting, tft-dashboard en zelfherstellende lak.

Dat is een serieuze waslijst en omdat nog altijd alleen de zon voor niets op gaat, heeft dat ook een meerprijs. Waar de 2020 Versys 1000 nog in de boeken staat voor € 14.999,-, kost de S-versie € 16.499,-. Wil je ook nog elektronische vering dan staat de SE in 2021 voor € 17.999,- in de boeken. Met de komst van de S vervalt de Versys 1000. De S is dus het nieuwe instapmodel.

Omdat we toch in de hoek zitten van de droge cijfers vermelden we ook nog even de prijzen van alle pakketten die Kawasaki bij deze motorfiets aanbiedt. Het Tourer pakket heeft zijkoffers met binnentassen en een tankpad en kost € 799,-. Het Tourer + pakket heeft daarbovenop ook nog led-mistlampen en kost € 1.199,-. Voor € 1.699,- krijg je dit alles en ook nog een topkoffer, valdoppen en een GPS-steun in het Grand Tourer pakket.

2021 Kawasaki Versys 1000 S: Populaire categorie

Na deze droge opsomming is het tijd om te rijden in droge omstandigheden. Vanaf de eerste meters is het Versys 1000-gevoel overvloedig aanwezig. Het laat zich het best omschrijven als soepel en zacht. Kwalificaties die je inderdaad ook voor een wijn kunt gebruiken. Een beetje wijnkenner heeft het dan over een allemansvriend. Hetzelfde geldt voor de Kawasaki. Nergens schuurt iets en niets irriteert. Als op een vliegend tapijt ga je van A naar B. En omdat het zo lekker ontspannen gaat, doe je ook nog even C, D, F en G aan.

Dat rondborstige gevoel typeert de Versys 1000 al zijn hele loopbaan. In 2021 viert het model alweer zijn tienjarig bestaan. Al die jaren verbetert Kawasaki het model consequent. Een prima idee, want de Versys knokt om een toppositie in een uitermate populaire, maar zwaarbevochten categorie. In Nederland zijn allroads goed voor 33 procent van de nieuwverkopen. Kawasaki snoept daar 13 procent vanaf. Boven de 1000 cc zijn de Groenen goed voor 5 procent. Daarmee staat het tweede achter de ongenaakbare BMW GS (22 procent).

Overigens past het stickertje allroad van geen kant op de Versys 1000 S. Het is toch echt een straatfiets, alleen met lange veerwegen.

Kwalificaties uit de oude doos als Adventure Sports of Dual Purpose passen de motor beter. Onder een Versys 1000 S monteer je namelijk geen noppenbanden om daarna het terrein in te duiken. Een – onvermijdelijke – valpartij kost een fortuin aan polyester. Met een motorfiets van 255 kilo heb je sowieso niets in zacht zand te zoeken. Zelfs op straat is de Versys 1000 S aan de maat. Iets om – ook dankzij een fikse zadelhoogte – rekening mee te houden voor de kleinere medemens.

Geen widowmaker

Ben je van gemiddelde Nederlandse lengte dan zit je gebeiteld op de Versys 1000 S. Het brede en goed ondersteunende zadel biedt enorm veel ruimte om te verzitten en ook een eventuele passagier heeft niets te klagen. De beenruimte is net zo riant en de kniehoek is om te kussen. Het stuur staat precies waar het hoort en het windscherm doet wat het moet doen; de wind zonder al te veel turbulentie weghouden van de bestuurder. Dat de bediening handmatig gaat, past goed bij zo’n normaal type als deze Versys. Het is dan wel een S-versie, maar vanzelfsprekend gewoon gebleven. Dan hoeft zo’n elektrisch scherm helemaal niet.

Het nieuwe tft-scherm brengt alle benodigde informatie haarscherp in beeld en de ‘ouderwetse’ toerentellernaald zwiept er, zoals het een vier-in-lijn betaamt, lekker op los. Vanaf zesduizend toeren zwelt het aanzuiggeluid aan tot mild hysterische proporties en dat werkt – ondanks de viercilindervibraties helemaal boven in het toerenbereik – inspirerend. Al is de zijdezachte motorloop vanaf onderin tot vierduizend toeren net zo vermakelijk en smakelijk. Waar het oude Kawasaki een patent had op giftige tweetakt-widowmakers als de Mach III heeft het huidige Kawasaki juist een patent op een prachtige gasreactie en dito vermogensafgifte. De viercilinder geeft zijn vermogen volledig lineair en uiterst vloeiend af. Bovenin knalt het blok er nog eens lekker op los, maar niet met de giftigheid van andere/sportievere vier-in-lijns. Het is eerder het oersterke karakter onderin en in het middengebied dat indruk maakt.

De koppeling is al net zo boterzacht als het blok en perfect te doseren. De S beschikt over een quickshifter die op- en afschakelt. Op de Ninja 1000SX maakt die techniek grote indruk, maar deze Versys schakelt zwaarder. Omdat de motorfiets arriveerde met in totaal slechts veertig kilometer op de teller, moet dit met het verstrijken van de kilometers soepeler kunnen gaan.

Lezerstest Kawasaki Versys 1000 SE

Om het hoekje rijden

Het soepele opstappen en wegwezen-gevoel dat de Versys 1000 S geeft, keert ook terug in het rijgedrag. Er zijn speelsere, woestere en sportievere Dual Sports-motoren op de markt en de Kawasaki is qua sturen eerder gematigd, maar hij maakt je het motorleven absoluut niet zuur. Het is aangenaam zwieren. De 255 kilo kwak je niet van links naar rechts alsof het een mountainbike is, maar insturen kost ook weer niet overdreven veel kracht. Dat de bochtenverlichting ondertussen de binnenkant van de bocht verlicht, neem ik voor lief aan. Het lukt mij maar niet om te ontdekken of de lampen me meer zicht in de binnenberm opleveren. Maar bij een eerdere lezerstest dit jaar vertelden enkele deelnemers daadwerkelijk ‘om het hoekje’ te kunnen kijken. Ligt dit dan toch aan mij en moet ik eens langs een goede opticien?

Bij een Versys 1000 S komen woorden als goedmoedige lobbes als vanzelf bovendrijven. Het is een motorfiets die het net als zijn bestuurder prettig vindt om in alle comfort ontspannen te toeren of te forenzen. Gaat de zweep erover dan komen de beperkingen van het rijwielgedeelte rap in zicht. Voor- en achtervering zijn dusdanig soepel dat er al snel onrust ontstaat. Daar is een oplossing voor en die heet: Versys 1000 SE. Elektronisch verstelbare vering is strak wanneer je het wenst en comfortabel wanneer het kan. De Showa-vering op de 1000 S is instelbaar op veervoorspanning (achter met een handige draaiknop) en uitgaande demping dus er valt nog wel iets te winnen.

Strakker geheel

Of je kiest voor mogelijkheid drie en brengt de motor naar een veerspecialist. Het prijsverschil tussen een Versys 1000 S en SE bedraagt € 1.500,-. Bij een veringsspecialist kom je waarschijnlijk zo’n beetje op de helft uit. Dat levert nog geen elektronische vering op, maar wel een strakker geheel. Als is het hopen dat het niet ten koste gaat van het onwaarschijnlijke gladstrijkkarakter van de vering op de snelweg. Het woord zwevend tapijt viel, het woord waterbed komt er bij.

Veel fabrikanten van allroadmotoren vinden dat de remmen van zo’n motorfiets niet al te giftig mogen zijn. De schijfjes en remklauwen moeten in het onverharde niet te gretig bijten om ongelukken door onderuit remmen te voorkomen. De Versys 1000 S past niet in het hokje allroad en daarom tonen de remmen gelukkig wat meer daadkracht dan veel andere hoogpotige concurrenten. Bij het doorremmen wordt het niet veel krachtiger allemaal – het is en blijft een Versys – maar veel allroads kunnen een puntje zuigen aan het eerste ingrijpen.

Conclusie van de 2021 Kawasaki Versys 1000 S

Ben jij net als ik iemand die helemaal niet op al dat elektronische spul op een motorfiets zit te wachten? Die het liefst op een recht voor zijn raap motor rijdt en vertrouwt op zijn rechterpols en gezonde verstand? Dan zal het je verbazen hoe vaak en hoe makkelijk je in de praktijk gebruik maakt van alle elektronische luxe aan boord. Binnen een paar kilometer staat bij mij de handvatverwarming op standje comfortabel, de rijmodus op Sport, trap ik de quickshifter nog maar eens op en neer, staat de cruise control op standje ‘bekeuringloos’ en lees ik alles kraakhelder af op het tft-dashboard. Tegelijk geniet ik vanwege het novemberweer van het grotere windscherm en de handkappen. Met andere woorden: alleen de zelfherstellende lak probeer ik – godzijdank – niet uit. Misschien transformeert werkpaard Versys langzaam in een luxebeestje, maar de man in het zadel doet er niet voor onder. Een beetje extra luxe doet dit Japanse werkpaard goed. Het vergroot de reiskwaliteiten en het gebruiksgemak in het dagelijkse verkeer van de motorfiets. Al komt dat wel met een meerprijs. Voor de S betaal je € 1.500,- meer dan voor het vorige instapmodel. Zoals gezegd is het geen weggegooid geld. Je gebruikt meer van de extra’s dan je ooit voor rekening had gehouden. Onder al die elektronische nieuwigheid schuilt in essentie de oude Versys en dat is goed nieuws. Het is misschien een erg verstandige motorfiets, maar wel eentje die het prima doet als toerfiets, als motor voor dagelijks gebruik en voor ontspannen ritjes. Grootste troefkaarten blijven de gespierde en soepele vier-in-lijn en het comfort aan boord. Beide zijn van grote klasse.