Francisco Ali Manen, de man achter de Spaanse custombouwer Lord Drake Kustoms, heeft een ware passie voor de nalatenschap van Steve McQueen, de befaamde Gulf kleuren en Porsches. Het was dus niet meer dan logisch dat die drie passies zouden gaan samenkomen in de bouw van een supersportieve custombike als eerbetoon aan de Amerikaanse acteur.
Lord Drake Kustoms heeft filialen in Miami (USA) en Malaga (Spanje) en dit project zag het levenslicht in Vélez Málaga. De basis werd gevormd door een H-D Sportster en voor de inspiratie zorde de beroemde Steve McQueen film ‘Le Mans’ uit 1971. In die film reed McQueen als coureur een Porsche 917 met nummer 20 in de iconische Gulf kleurencombinatie.
1 van 3
LE MANS
Als je die film gezien hebt, ken je waarschijnlijk ook een van de meest beroemde citaten ooit uit een film: “Racing is life… Anything that happens before or after is just waiting.” Met de naam van deze custom, ‘Racing is Life’, verwijst Francis dus naar dit fameuze citaat van Steve McQueen. Vergis je niet; Steve McQueen was als motorsportliefhebber, auto- en motorcoureur absoluut ‘the real deal’. De motorsport betekende zoveel voor hem dat die passie een grote invloed had op zijn carrière als acteur. Denk aan de motorscenes in de film ‘The Great Escape’ (1963). Of aan de geweldige achtervolging door de straten van San Francisco met McQueen’s Ford Mustang GT 390 Fastback en de Dodge Charger 440 van de gangsters in de film ‘Bullit’ van 1968. In de film ‘Le Mans’ uit 1971 was zijn betrokkenheid als rijder zo mogelijk echter nog groter. In bijna alle scenes zat hij zelf achter het stuur en daar genoot hij van. Hij zei daar zelf eens over: “Ik weet niet of ik een acteur ben die ook nog racet, of een coureur die ook nog acteert.”
Voor deze speciale Sportster caféracer maakte het lord Drake team met de hand een compleet nieuwe tank en een zadelunit uit staal. De standaard wielen werden vervangen door custom fat spokes, terwijl de ademhaling van het blok verbeterd werd met een dubbel-filter luchtinlaat en een twee-in-een race-uitlaat. Wat de kleur van deze custom betreft was de keuze erg makkelijk; dat moest natuurlijk de fameuze Gulf combinatie zijn. Lord Drake Kustoms bouwt in totaal vijf exemplaren van deze ‘Racing is Life’ Sportster. De eerste is al verkocht aan een Amerikaanse Steve McQueen fan. De tweede zal binnenkort opgebouwd worden en is bestemd voor een klant in Abu Dhabi. De overige drie zijn (voor zover we nu weten…) nog beschikbaar en als er Nederlandse of Belgische Steve McQueen fans zijn die interesse hebben, dan kunnen ze contact opnemen via www.lorddrakekustoms.com.
Tekst en foto’s: LDK
TECHNIEK H-D SPORTSTER RACING IS LIFE
Algemeen
Bouwer
Lord Drake Kustoms, Màlaga, Spanje
Stijl
Caféracer
Basis
H-D Sportster
Aantal gebouwd
Vijf
Motorblok
Type
H-D Sportster 883
Transmissie
Standaard, secundair omgebouwd naar ketting door LDK
Luchtfilter
S&S
Uitlaatsysteem
Vance&Hines twee-in-een
Rijwielgedeelte
Remmen
DNA schijfremmen
Voorwiel
19 inch Fat Daddy custom velg
Achterwiel
18 inch Fat Daddy custom velg
Voorvork
Gemodificeerd door LDK
Achtervering
+ 3 inch Air shocks
Overig
Voorspatbord
Custom door LDK
Footcontrols
Advanced, gemodificeerd door LDK
Benzinetank
Handgemaakt, staal, custom door LDK
Zitunit
Handgemaakt, staal, custom door LDK
Tellerunit
Digitaal met RSD support
Kentekenplaathouder
Custom door LDK
Verlichting
Koplamp: H-D, achterlicht geïntegreerd in spatbord, LED richtingaanwijzers voor op de kroonplaat, achter op schokbrekers.
Overige modificaties
Clip-on stuurtje, handvatten, handles, tankdop, voetsteuntjes, bougiekabels, bougiekappen en spiegels.
Hoogovens, Tata Steel, het wonder van begin vorige eeuw.
Honderd jaar geleden rolde in IJmuiden voor het eerst Hollands ijzer uit de hoogovens. Een moment van grote vooruitgang. Een eeuw later is de stemming minder feestelijk. Het wonder is een vervuiler geworden. Op de elektrische Energica Experia rijden we langs oude industrie en nieuwe kennis. Uitstootvrij en geluidsarm.
Er hangt een dikke grijze lucht boven IJmuiden, Velzen en Wijk aan Zee. Op heldere dagen zijn de wolken van de hoogovens vaak van verre te zien. Vandaag niet. Pas als ik in de duinen ben, ontdek ik de stad van schoorstenen, pijpen en koeltorens die hun adem de lucht inblazen. Iedereen snapt dat dit niet gezond kan zijn. Over de risico’s die er precies aan kleven lopen de meningen uiteen.
Ik stuur de Experia, het elektrische toermodel van Energica, via Wijk aan Zee naar de Noordpier, het einde van de weg. Vanaf de parkeerplaats is er zicht op het IJ, het Forteiland en IJmuiden aan de overkant. Er ligt een grote veerboot aan de kade, klaar voor de oversteek naar Newcastle. Stookolie aangedreven.
Een metalen trap voert naar een platform dat uitkijkt op het complex van Tata Steel, de vroegere Koninklijke Hoogovens. Wat behalve de uitstoot van wolken opvalt, is de gigantische omvang. Als het is ingedaald loop ik de trap weer af, start de Experia met een pincode (!), houd de startknop enkele seconden ingedrukt en de machine is volledig geactiveerd. Gas geven is rijden. Remmen is stilstaan.
De weg achterlangs het terrein van Tata Steel is bijna leeg. Ideaal om even met de motor te spelen. De acceleratie is fenomenaal en superstrak. Het koppel is meteen beschikbaar en laat zich voelen. Het afremmen – of de regeneratiestand, zoals dat heet – staat in de Urban-stand standaard op 2, maar ik vind 3 prettiger. Dat voelt een beetje als een zware V-twin. Gas los en de snelheid valt direct pittig terug.
Rechts van mij liggen de hoogovens die honderd jaar geleden een toonbeeld waren van de Nederlandse vooruitgang. Het land ging zelf ijzer produceren. Driewerf hoera. De industriële revolutie was maximaal op stoom gekomen en in Nederland werden de mooiste dingen gemaakt voor eigen gebruik en export. Denk aan schepen, auto’s, gloeilampen, schoenen, landbouwmachines, kleding, vliegtuigen…
Een productieland is Nederland al lang niet meer. Handel en kennis, daar draait de economie tegenwoordig op. En de Koninklijke Hoogovens, het huidige Tata Steel, is van een wonder in een vervuiler veranderd. De laatste jaren gaat het vooral over de troep die er wel, niet of gedeeltelijk wordt uitgestoten. Al naar gelang de persoon aan wie je het vraagt.
1 van 8
Het wonder van de vorige eeuw wordt ingehaald door de tijd.
Achter de hekken.
Rijden door een Zee van Staal.
Nog te vroeg zeker.
Met de industialisatie kwamen de welvaart en de verzorgingsstaat.
Museum in kunstenaarsdorp Bergen.
Dashcam in actie in Bergen, niet standaard.
Museumveiling in Broek in Waterland.
Zee van staal
Gas los. De Experia mindert vanzelf vaart, waarbij een systeem van regeneratie ervoor zorgt dat er weer wat extra kilometers gereden kunnen worden. Daar is de Zee van Staal, een soort beeldentuin met enorme installaties van ijzer en staal. De werken liggen verspreid in de duinen. Hoog en laag. Ze zijn door verschillende kunstenaars gemaakt. Supermooi.
Op het terrein dat nu het decor is van kunst, stond tot 1992 een camping. Moet je je voorstellen dat je met je tent of caravan recht onder de rook van de ijzersmelterijen stond. Als de wind uit de verkeerde richting blies, zat het hele kampeerterrein onder een vette zwarte laag. Er moesten overigens rechtszaken aan te pas komen om de boel te sluiten, want veel vaste campinggasten wilden er helemaal niet weg. Die gingen met de rug naar de hoogovens zitten en genoten voor weinig geld van de duinen en het strand.
Voor mij wordt het wel tijd om verder te gaan. Het startritueel van de Experia begint te wennen en voelt al bijna vertrouwd. Met de 260 kilogram zware machine op het schelpenpaadje moet ik wel eerst wat manoeuvreren. Daar heb je geen spierballen voor nodig. Met het systeem op standje rijden houd je de startknop een paar tellen vast om de boel in R te zetten, de reverse. Zo kun je langzaam achteruitrijden. Ook vooruit kun je doseren in stand F (opnieuw even de startknop vasthouden).
Even doorbijten in de drukte van Beverwijk om vervolgens langs het Noord-Hollands Duinreservaat te sturen. Heerlijk ademhalen. Pure frisse zeelucht, waar ik met de Experia geen vervuilde lucht in achterlaat. Industrie-baronnen en hun voorlopers uit de 17de eeuw lieten er buitensporig luxueuze buitens bouwen. Dat deden ze rond het zuidelijker gelegen Haarlem en dat deden ze hier.
Koffiestop in Egmond aan Zee, met uitzicht op strand en golven. De boulevard is er niet mooi, maar wel praktisch. Parkeren voor de deur en buiten het seizoen nauwelijks drukte. De vuurtoren heeft wel een zekere schoonheid. Gebouwd in 1833, 28 meter hoog en genoemd naar luitenant J.C.J. van Speijk, inderdaad, die uit de geschiedenisboeken. Opfrisser: om uit handen van de Belgen te blijven blies hij in 1881 zichzelf, zijn schip en bemanning op.
Grenzeloze souplesse
Rijden door bossen, langs open velden, met zicht op duinen, polders en boerderijen. De route voert door het kunstenaarsdorp Bergen. De opkomst van onafhankelijke schilders, schrijvers en beeldhouwers was een neveneffect van de industrialisatie. Dat er een groep schilders in Bergen neerstreek – de Bergense School – was vooral te danken aan het rijke echtpaar Van Reenens dat in het landhuis Kranenburgh woonde, nu museum. Zij investeerden veel geld in het dorp, lieten een stoomtram rijden, stichtten Bergen aan Zee en stimuleerden de komst van kunstenaars.
Ik laat de Experia een rondje door het dorp rijden dat omringd wordt door de prachtigste villa’s. De elektrische toermotor onderstreept terloops een groot pluspunt: grenzeloze souplesse. Of je nou hard of zacht rijdt, er zijn nauwelijks trillingen. En van een hakkelende motor is zelfs bij stapvoets rijden nauwelijks sprake. Het enige waar ik voorlopig nog niet aan kan wennen is het gebrek aan motorgeluid. Het gefluit dat er voor in de plaats komt, werkt nog altijd wat op mijn zenuwen. Misschien dat een paar oortjes met goede muziek helpen.
Het platteland op. Naar de oude groenteveiling van Broek in Waterland, gevolgd door een heerlijk traject richting de Schermer, de polder die tussen 1633 en 1635 werd drooggemalen. Dat gebeurde met 52 molens. Daarvan zijn er elf bewaard gebleven. Rijden door een wereld van sloten, vaarten en kleine dorpen. Veel Hollandser wordt het landschap niet.
In het dubbeldorp Graft-De Rijp minder ik vaart in de smalle straten met oude huizen. Normaal galmt het motorgeluid – hoe netjes je ook rijdt – tussen de stenen en houten gevels. Op de Energica Expedia is het fluisterstil. Een mevrouw die uit haar voordeur stapt, schrikt zich een ongeluk van mijn geruisloos naderen. Zoals er de hele dag al met vreemde of nieuwsgierige ogen naar de motor wordt gekeken. Af en toe gaat er een duimpje omhoog.
Op 160 kilometer is er precies één negatieve reactie. Bij het stoplicht komt een Amerikaanse V8 pick-up naast me staan. De man met baard en donkere zonnebril draait het raampje open en schudt meewarig zijn hoofd: ‘Tsjongejongejonge… dat is toch geen motor man!’ Zodra het groen wordt laat ik hem met één keer gasgeven ver achter me. Als een klein stipje onwetendheid verdwijnt hij uit mijn spiegels.
Molens waren de machinekamer van de VOC.
Grootste scheepswerf
Waterland. De kansloze en verlaten streek boven Amsterdam groeide in de 17de eeuw uit tot de machinekamer van de VOC. Met onder meer timmerwerven, scheepsbouwers en zaagmolens. De meeste daarvan zijn verdwenen, zoals de hoogovens in hun huidige vorm uiteindelijk ook plaats zullen maken voor iets nieuws.
Ik rijd door Wormer en kijk uit op de kade met onder meer Pakhuis Hollandia, een voormalige Rijstpellerij uit 1898 aan de Zaan. Met hulp van stoommachines werd rijst er machinaal gepeld. Tegenwoordig is het een bedrijfsverzamelgebouw. Ook de andere pakhuizen als Java, Bassein, Saigon en Batavia kregen een nieuwe bestemming, zoals wonen met zorg op afroep.
Sturen richting de finish op de NDSM-werf in Amsterdam. Daar maak ik de cirkel van ijzer en staal rond. Van hoogovens tot scheepswerf. Langs de Zaan pak ik nog wat laatste fijne bochten mee. De aanvankelijk wat zwaar en stijf aanvoelende voorkant van de Experia vormt geen enkele belemmering meer. Ik zou het nu eerder solide noemen. En dat het aantal nog beschikbare kilometers van 90 naar 47 springt en weer terug, doet er ook weinig meer toe. Aan de hand van de dagteller en het accupercentage weet ik dat ik de eindstreep gemakkelijk ga halen.
De drukte neemt toe, laveren door het verkeer, oppassen met de maximumsnelheid, want met zoveel souplesse rijd je gemakkelijk te hard. Uiteindelijk zet ik de Energica op het uitgestrekte terrein van de vroegere Nederlandse Dok en Scheepsbouw Maatschappij (NDSM), in 1937 de grootste scheepswerf van Europa. Maar ook die roem was vergankelijk. Sinds 1984 worden er geen schepen meer gemaakt.
Aan de rand van een hellingbaan die volledig met graffiti is beschilderd lijkt de motor piepklein. Oude industrie maakt plaats voor nieuwe. Zo is het altijd geweest. Verderop zijn op oude hallen grote muurschilderingen gemaakt. Ik start de Experia en rijd er fluitend heen.
Foto’s: Hans Avontuur
3 x koffie & zo
Strandpaviljoen de Uitkijk
Een klassieker in Egmond aan Zee en het hele jaar open. Goed voor een koffiestop, maar je kunt er ook lekker lunchen. Van huisgemaakte tonijnsalade tot een drieluik van vis.
Een gezellig café met terras in het hart van Bergen. Pand dateert van 1787 en was geliefd bij kunstenaars van de Bergense School. Met een beetje geluk kom je er nog altijd bekende artiesten tegen.
Op het NDSM-terrein. Lekker industrieel pandje met hoge ramen en veel ruwe bouwmaterialen. Tikje hipster. Jammer dat we op de motor zijn, want er staan 34 bierkranen open… De motor parkeer je voor de deur, omgeven door graffiti en street art.
Of de elektrisch oplaadbare accu de grote vervanger van de verbrandingsmotor wordt, is nog de vraag. Voorlopig is het binnen de auto- en motorwereld wel het beste alternatief. Over het rijden zelf niets dan goeds. Het is even wennen aan de ietwat zware, stijve voorkant, maar uiteindelijk voelt het vooral solide. De boordcomputer biedt oneindig veel mogelijkheden om alles naar wens in te stellen. Het menu is daarbij zo intuïtief van opzet dat het geen ondoorgrondelijk doolhof wordt. Voor een toermachine heeft de elektrische krachtbron grote pluspunten: ongekende souplesse, nauwelijks vibraties, geen geluidshinder (graag gedaan dijkbewoners!), voortdurend beschikbaar koppel. Ook de motor zelf is geslaagd. Met een aangename ontspannen zit, handvat- en zadelverwarming, voldoende windbescherming en een complete kofferset. Rest de kwestie van het bereik. Fervent elektrisch rijders zeggen dat je vooral anders moet denken. Niet in problemen maar in oplossingen. Wat kan er wel? Volgens de Italiaanse fabrikant heb je een realistisch bereik van zo’n 220 kilometer. Daar sluit het verbruik tijdens onze tocht keurig bij aan. Vervelend is wel dat het virtuele bereik tijdens het rijden enorm wisselt. Met tientallen kilometers tegelijk. Conclusie: lekkere toermachine hoor, die Experia, we zouden hem eens op een lange motorreis moeten meenemen. Prijs: vanaf €29.742 (zonder koffers)
Een mysterieus video van Kawasaki kondigt de komst aan van een naked sportmotor. Het is eenvoudig om te gissen naar welk model het zou kunnen zijn…
Een nieuwe super naked
Met een zeer korte teaser video getiteld ‘performance’, gepost op het officiële YouTube-kanaal, belooft Kawasaki de komst aan van een nog niet specifiek genoemde naked. De datum 30/10/24 die aan het einde van de clip staat, laat weinig ruimte voor interpretatie. Maar de vraag is welke?
Een Z1100?
Gegeven het feit dat zowel de Versys 1100 als de Ninja 1100 al zijn gepresenteerd, en dat de Z1000 sinds 2020 niet meer verkrijgbaar is, lijkt de terugkeer van een Z van meer dan 1000 cc op dit moment de meest logische hypothese. Bovenaan de tekst hebben we een schets gezet van hoe het eruit zou kunnen zien. En het geluid in de video is onmiskenbaar van een viercilinder.
Wanneer de Z1000 in 2020, zou deze nu terug kunnen komen met dezelfde 1099cc-motor die net is verschenen in de eerder genoemde Versys en Ninja. Als dat het geval is, zou nieuwkomer Honda CB1000 Hornet de tegenstander zijn die te verslaan is: een extra bewijs van de bedoelingen van Kawasaki.
Hoewel een nieuwe Z1100 waarschijnlijk is, blijft het toch gissen: wat zeker is, gelet op de bochten die in de clip te zien zijn, is dat het een sportmodel met hoge prestaties zal zijn. Laten we nog even geduld hebben: over een paar dagen hebben we alle antwoorden waar we op wachten.
QJMotor heeft een nieuwe, lichte en sportieve enduro gepresenteerd, de SRT 800 RX. Deze motor weegt slechts 198 kg met een volle 20-liter tank, wat meer dan 60 kg (!) lichter is dan andere 800- en 900-modellen van QJMotor.
De lichtgewicht constructie is zichtbaar in details zoals het aluminium achterframe. Het frame zelf is gemaakt van staal. De motor is een 799cc-tweecilinder met 92,5 pk vermogen en 77 Nm koppel.
De SRT 800 RX is uitgerust met 21 inch voor- en 18 inch achterwiel met noppenbanden. Vering is van Marzocchi. Exacte veerweg is onbekend maar lijkt ruim 200 mm te zijn. De zithoogte is 830 mm.
De remmen zijn van Brembo, met dubbele schijven voor. ABS en tractiecontrole zijn aanwezig. Verder is de motor voorzien van LED-verlichting, een verstelbare ruit en een TFT-dashboard.
Introductie wordt verwacht in 2025, ook in Europa.
De nieuwe Yamaha MT-07 heeft een indrukwekkende wijziging ondergaan. De populaire middenklasse naked bike mag daarom niet op je short list ontbreken. De wijzigingen hebben we puntsgewijs voor je op een rijtje gezet.
1 van 6
– De 2025 MT-07 heeft een gestroomlijnde nieuwe styling met een geheel nieuw kuipwerk en LED-koplampen. Ondanks extra technologie is het gewicht met 1 kg verlaagd tot 183 kg.
– Voor het eerst is YCC-T ride-by-wire technologie en instelbare rijmodi toegepast. Er zijn 3 YRC modi (Sport, Street, Custom) met verschillende vermogensmappings en tractiecontrole-instellingen.
– Het chassis is vernieuwd met een stijver frame en achterbrug voor betere rijeigenschappen. De zitpositie is sportiever met een breder en lager stuur.
– De ophanging is verbeterd met een 41mm upside-down voorvork en radiaal gemonteerde remklauwen. Nieuwe lichtgewicht wielen verlagen de massatraagheid.
– De 690cc-CP2 heeft een akoestisch versterkingssysteem voor een kenmerkend geluid. Een A&S koppeling zorgt voor lichter schakelen.
– Andere upgrades zijn een 5″ TFT dashboard, smartphone connectiviteit, automatisch uitschakelende knipperlichten en noodstopsignalering.
– Naast de standaard versie is er een MT-07 Y-AMT met halfautomatische transmissie en cruise control.
– Drie kleuropties: Ice Storm, Icon Blue en Tech Black. Diverse accessoirepakketten en speciale MT kleding zijn leverbaar.
Een jaar na de R 1300 GS lanceert BMW de Adventure-variant van zijn populaire hoogpoter. De GSA is een motor die je enkel met superlatieven kunt omschrijven. Onmogelijk in te beelden dat een toekomstige update nog ergens méér zal bieden. 30 liter tank, 269 kilogram rijklaar gewicht – zonder koffers -, 145 pk en een basisprijs van 26.950 euro. Het lijdt geen twijfel: meer is euh …meer. Maar is dat ook beter? Wij vlooiden het uit tijdens de World Press Launch in Spanje.
Testlocatie
Spanje, Malaga-Tarifa-Malaga
Testomstandigheden
Zonnig
Temperatuur
18-22 graden
Testkilometers
450 km op de openbare weg
1 van 9
De 2025 BMW R 1300 GS Adventure is compleet nieuw, maar het concept blijft onveranderd: dit moet de ultieme reismotor zijn, een duivel-doet-al met quasi onbegrensd potentieel én een technisch vooruitstrevende motorfiets. Gebouwd rond het vorig jaar geïntroduceerde 1300cc-blok. Dat blok mag dan wel meer cc’s hebben en sterker zijn, het is compacter dan het vorige. BMW realiseerde dit door de transmissie onder in plaats van achter het blok te plaatsen.
Neushoorn
Je kunt niet anders dan onder de indruk zijn van de GSA. Dit is één van de meest imposante motoren van het moment. In vooraanzicht mag je hem zelfs als dreigend omschrijven. Dat wéten ze bij BMW. Meer zelfs, ze zien het als een troef. ‘We vergelijken unsere GSA graag met een neushoorn,’ klinkt het. ‘Een indrukwekkend beest qua afmetingen, maar veel wendbaarder en sneller dan je ooit voor mogelijk zou houden.’ Wetende wat ze in Azië en Afrika doen met de hoorn van de neushoorn, hielden we de Chinese collega nauwlettend in het oog, maar die heeft de spiegels uiteindelijk niet gedemonteerd, laat staan ze tot poeder gemalen.
De test bracht ons van de Mediterrane kust van Malaga via het Andalusische binnenland tot Tarifa en terug. Een beetje reiziger weet dat Afrika zichtbaar is vanuit Tarifa. Elke keer als je in die winderige kuststad van Spanje komt, bekruipt de drang je om de oversteek van de Straat van Gibraltar te wagen. Echter, deze keer kriebelde het nog wat meer. Gewoon omdat deze motor sméékt om avontuur en wel gemaakt lijkt om Afrika, of een ander continent naar keuze, te doorkruisen. Vrij van zorgen over de afstand tot de volgende benzinepomp.
De GSA is niet alleen veelzijdig, hij is ook vooruitstrevend en bijzonder goed doordacht. Enkele voorbeelden? De koffers hebben magnetische koppelingen die tegelijk dienen als elektrische interface voor USB-aansluitingen. De breedte van de 30 liter tank wordt ook benut voor extra bescherming tegen wind en regen én voor bagagebevestiging. Voor wie verticaal uitgedaagd werd, is er de – weliswaar optionele – adaptieve rijhoogteregeling. Die past automatisch de hoogte aan naargelang de rijomstandigheden. Bij stilstand en lage snelheden wordt de rijhoogte met 30 mm verlaagd. Er is zelfs een – hé, optioneel – comfortsysteem dat de standaard rijhoogte met 20 mm verlaagt. De elektronisch gestuurde DSA-ophanging behoort dan weer wel tot het basispakket. Net zoals Dynamic Cruise Control (DCC) met remfunctie.
Optioneel in de elektronicawinkel zijn dan weer Active Cruise Control (ACC), Front Collision Warning (FCW), Lane Change Warning en het nieuwe Rear End Collision Warning (RECW), dat achteropkomend verkeer waarschuwt met snel knipperende alarmlichten.
En er is meer van dat. Wie er even voor gaat zitten, mag door een optielijst bladeren die qua lengte kan concurreren met een goed boek van Umberto Eco. Of Herman Brusselmans. Die heeft er meer.
Wissel op de toekomst
Hoe dan ook, dit is een motor geworden voor een nieuw tijdperk, een basis om op te bouwen en een concept waarmee BMW nog jaren verder kan. Maar dat verder bouwen, wordt wellicht finetunen, want, opbouwen of er méér aan toevoegen, is niet wenselijk. Nòg meer dan 30 liter, 145 pk of 270 kg? Nee, dank je.
De prestaties zijn zonder meer goed. Terugblikkend op de ruim bemeten testrit, was dit niet de beoordeling die we na de eerste kilometers in gedachten hadden. Meer zelfs, de GSA was in dat eerste half uur – dat ons uit de bebouwde gebieden leidde – niet meer dan middelmatig. In de ‘Road’-mapping voelde de voorkant sponzig aan, leek de Metzeler Karoo weerbarstig en de Telelever vaag. In combinatie met een gewenningsperiode waar je hoe dan ook op zo’n mastodont doorheen moet, deed dat de wenkbrauwen fronsen. Was dit een stap te ver?
Vertrouwen
Die bedenkingen verdwenen als sneeuw voor de zon toen we op meer open wegen en later in het offroad-gedeelte, overschakelden op de Enduro-modus en later de – zowaar optionele – Dynamic Pro-mapping. Die sturen de elektronische ophanging anders aan en de motor voelt strakker. Niet dat je van een Telelever ooit de beste feedback krijgt, maar het vertrouwen in de motor én de voorkant was in één klap terug. Samen met de conclusie dat er écht wel verschil in de mappings zit.
Gewapend met een fikse dosis vertrouwen, ga je dan de motor ook meer pushen. En je stelt vast dat hoe meer je van de motor eist, hoe beter-ie wordt. Op de eindeloze offroad-paden van Andalusië ging het opvallend goed. Zonder de vergelijking rechtstreeks te maken, maar met de herinnering van de GS Trophy vers in het geheugen, durven we te stellen dat op doorsnee offroad-pistes en bergpaden de GS Adventure weinig zal onderdoen voor de standaard GS. De middenbouw van de motor is smal en zelfs vergelijkbaar met die van de GS. Ga je op single tracks of in diep zand, dan is het verschil groter, maar dan zit je eigenlijk met élke GS op een ondergrond waarvoor-ie niet echt gemaakt is.
Clever van BMW trouwens dat ze ons voor het eerste en meest technische offroad-stuk met een slechts voor een kwart gevulde tank op pad stuurden. Dat scheelt al snel 20 kg en dan nog 20 hoge kilo’s.
Automaat of manueel?
Terug naar de testrit en de vele asfaltkilometers die we onder de spaakwielen geschoven kregen. De motor is beheersbaar, krachtig, comfortabel, fun – jawel – en hij geeft je zin om te rijden. Liefst ver en lang. Met een bijtgrage achterrem die met uitgeschakeld ABS wel eens durft te verrassen.
Onze voorkeur ging naar het standaard schakelsysteem, weliswaar met de quickshifter. Er is ook een – hier gaan we weer – optie voor het ASA-schakelsysteem. De Automated Shift Assistant laat je de keuze om de motor voor je te laten schakelen of zélf te schakelen door middel van een als schakelpook vermomde contactknop.
Dit is het enige punt waar we ruimte voor verbetering zien. In essentie omdat de D-stand te beperkt is. Een automaat moet schakelen wanneer je dat wilt, zo niet heb je de linkervoet nodig en is een quickshifter (bijna) net zo goed. Dat gepast schakelen, doet het ASA niet altijd. Ook al wordt het schakelgedrag afgestemd op de gekozen rij-modus, elke rijder heeft een eigen stijl. Dus zou het een goed idee zijn om – net als de concurrenten – naast een D-stand ook een S- of een D+-modus aan te bieden. Een groot probleem is dat nooit, want ASA is een optie en dus een vrije keuze. Opvallend is wel dat de helft van alle orders wel al naar motoren met ASA gegaan zijn.
De quickshifter op onze manuele testmotor schakelde goed, maar duidelijk voelbaar. Dat is niet eens kritiek, het is een karaktertrekje van een boxer. Het ASA schakelen verloopt zachter. Hoe dan ook, voorlopig lijkt het er niet op dat er ooit een boxer komt met het bijna-naadloze elektronische schakelgedrag van een vier-in-lijn. Tenzij achterin een Porsche…
Keuze
Kreeg de GSA op het offroad-gedeelte een goed rapport, dan is zijn beoordeling op de openbare weg zo mogelijk nog beter. Rijden met de GS Adventure op wegen waar sturen, remmen en accelereren een hoofdrol spelen, garandeert een hoogst originele mix tussen adrenalinekicks en genieten van puur rijcomfort. Met dank aan de uitstekende zithouding en windbescherming, maar ook aan de pit van die dikke boxer en de verrassende wendbaarheid. Op geen enkel moment heb je het gevoel met een… neushoorn van dik 270 kg op weg te zijn. En door het breed uitgesmeerde koppel heb je meestal de keuze tussen twee of zelfs drie versnellingen bij het aansnijden van een bocht.
Divers
We hebben tijdens deze test veel gereden en nog wel op uiteenlopend terrein. Dat is niet toevallig exact wat adventure-rijden hoort te zijn. Avontuurlijk motorrijden, dat doe je bij elke trip waarbij je het onbekende tegemoet gaat. Jawel, dat kan onverhard zijn, maar net zo goed op een heerlijke slingerweg door de bergen, een lange snelweg of over de kasseien. We reden met de GSA op elk van die ondergronden en meer. BMW mag zich op de borst kloppen omdat de nieuwe 2025 BMW R 1300 GS Adventure overal met vlag en wimpel de test doorstaat. En hij doet nog wat extra: hij geeft je zin om lang, ver en veel te rijden.
Met de massa aantrekkelijke opties zal voor velen de aankoopprijs hoger liggen dan wat de basisprijs doet vermoeden. Dat is niet noodzakelijk een dingetje, want er er zakken in de woestijn meer mensen door het ijs dan er GS-kopers zijn die geen opties bestellen. Om de motor van enkele minpunten te vrijwaren – of op zijn minst op je eigen wensen af te stemmen – moet je in de opties duiken. En dus mag je je niet verkijken op de basisprijs. Iets zegt ons dat de doorsnee GSA-koper daar niet om maalt.
Wat valt er dan voor die niet-om-een-meerprijs-malende motorrijders groep te onthouden? Wel, dat BMW een motor gebouwd heeft die nog wel het concept van de GSA huldigt, maar anderzijds niet zo heel veel meer op zijn voorganger lijkt. Dit is een compleet nieuwe motor, die bol staat van technologie, goed doordacht is en uitstekend presteert. Maar niks van het voorgaande moet je beschouwen als zijn grootste troef. Wat dat dan wel is? Hij begeestert. En dat is iets wat niet alle nieuwe motoren nog doen.
Pluspunten 2025 BMW R 1300 GS Adventure
Motorkarakter
Veelzijdigheid
Doordacht concept
Afwerking
Minpunten 2025 BMW R 1300 GS Adventure
Prijs na nodige opties
Slecht één automatische modus bij ASA
MOTOR
Type
Vloeistofgekoelde tweecilinder boxer
Cilinderinhoud
1300 cc
Boring x slag
106,5 x 73 mm
Compressieverhouding
13,3:1
Koppeling
Hydraulisch bediende natte multiplaat
Transmissie
Zesbak
Eindoverbrenging
Cardan
PRESTATIES
Maximaal vermogen
145 pk (107 kW) @ 7750 tpm
Maximaal koppel
149 Nm @ 6500 tpm
ELEKTRONICA
Motor
DCC Dynamische Tractiecontrole, cruise control
Rijwielgedeelte
ABS, DSA Elektronische ophanging
RIJWIELGEDEELTE
Frame
Stalen frame, alu subframe
Vering voor
Electronisch gestuurde DSA Evo Telelever
Stelmogelijkheden
Electronisch instelbaar
Vering achter
Enkelzijdige swingarm met Paralever en DSA elektronische sturing
Stelmogelijkheden
Electronisch volledig instelbaar
Veerweg v/a
210/220 mm
Rem voor
Twee 310mm-schijf met radiaal gemonteerde vierzuigerklauw
Suzuki heeft een nieuwe kleur toegevoegd aan het aanbod voor de GSX-S1000GX, een veelzijdige motorfiets die geschikt is voor zowel sportief rijden als lange afstanden. De motor beschikt over geavanceerde technologieën zoals elektronisch geregelde vering, verschillende rijmodi, cruise control en uitgebreide connectiviteitsmogelijkheden.
De aandrijving wordt verzorgd door een krachtige 999cc-viercilinder met een piekvermogen van 152 pk. Andere standaard features zijn een bi-directionele quickshifter, het Suzuki Drive Mode Selector Alpha systeem, Suzuki Advanced Electronic Suspension, Smart Cruise Control en Suzuki Easy Start.
Het dashboard bestaat uit een 6,5-inch TFT-kleurendisplay met smartphone connectiviteit. Suzuki biedt 6 jaar garantie inclusief pechhulp op de GSX-S1000GX.
De nieuwe kleur die aan het palet is toegevoegd is Candy Daring Red. Deze optie komt naast de bestaande kleuren Pearl Mat Shadow Green, Metallic Triton Blue en Glass Sparkle Black.
In een steeds meer verbonden wereld zijn de radars die in onze auto’s en motoren zijn geïntegreerd een waardevolle veiligheidsfunctie geworden. Honda streeft ernaar deze mogelijkheden verder te verbeteren.
Steeds meer auto’s en zelfs motoren zijn tegenwoordig uitgerust met radars aan de voor- en achterkant, die de positie van andere voertuigen op de weg detecteren en informatie doorgeven aan de ingebouwde rijhulpsystemen, zoals de adaptieve cruisecontrol, de dodehoekdetectie, de lane departure warning en de noodstopassistent. Deze technologie is steeds geavanceerder en werkt goed tussen auto’s, maar iets minder goed met twee- en driewielers, waarvan de radarhandtekening soms te klein is om gedetecteerd te worden, waardoor ze onzichtbaar blijven voor deze ingebouwde radars. Er is echter een eenvoudige oplossing om deze handtekening te versterken: radarreflectoren.
Dit zijn simpele hoekige platen van hoogreflecterende metalen materialen die strategisch kunnen worden geplaatst om passief de radarhandtekening van een klein object te vergroten. Suzuki en BMW hebben hier al patenten voor aangevraagd, en nu is het de beurt aan Honda.
De Japanse fabrikant heeft het idee om een slim gevormde reflector achter het windscherm van een motor (of scooter) te positioneren. De reflector is bedoeld om een breed scala aan radarstralen die de voorkant van de motor raken op te vangen en terug te kaatsen naar hun bron, wat resulteert in een grotere radarhandtekening dan de motor normaal gesproken zou hebben. Een oplossing die bovendien het voordeel heeft dat het kosteneffectief is, waardoor het de verkoopprijs van een Honda nauwelijks beïnvloedt.
Aprilia is van plan om zijn Shiver 900 opnieuw leven in te blazen via zijn Chinese partner Zonsen, die de Italiaanse roadster net heeft goedgekeurd voor de binnenlandse markt.
Vier jaar na het verdwijnen uit de Aprilia-catalogus, ten prooi gevallen aan Euro 5, lijkt de Shiver 900 opnieuw op de markt te komen. Dit zal uiteraard niet in Europa zijn, maar in China.
Aprilia-partner Zonsen heeft al gebruik gemaakt van het frame van de Shiver voor zijn RA9-concept in 2021 en zal nu, als we de ingediende homologatiedocumenten mogen geloven, de Shiver 900 in China uitbrengen. Deze documenten bevestigen de handelsnaam Aprilia APR900 en een reeks gegevens die nogal identiek zijn aan die van het in 2021 verdwenen model, zoals vermogen, wielbasis, gewicht, velgmaat en globale afmetingen. De bij de documenten geleverde foto toont echter een lichte restyling. De Aprilia Shiver wordt volledig in China door Zonsen geproduceerd.
‘Ik voelde me meteen op mijn gemak en daardoor konden we verschillende dingen uitproberen. Uiteraard werd ik geholpen door het circuit dat ik goed ken. We moeten nog meer evalueren, maar de eerste indrukken zijn positief.’
Alex Lowes eindigde als derde in het algemene klassement na twee dagen tests na het seizoen op het circuit van Jerez de La Frontera en gaf aan tevreden te zijn met zijn eerste ervaring op de Bimota.
‘Het is de eerste keer op deze motor, maar ik moet zeggen dat de indrukken positief waren,’ verklaarde hij. ‘Ook al heb ik veel tijd op de Kawasaki doorgebracht, ik voelde me meteen op mijn gemak en daarom konden we wat dingen uitproberen om te begrijpen hoe de veranderingen het gedrag en mijn gevoel beïnvloedden, want het zal in de race anders zijn. De oude motor kende ik goed en in de weekenden konden we kleine aanpassingen doen. De Bimota is behoorlijk anders, dus ik moet nog door krijgen wat ik nodig heb. Ik moet weer helemaal opnieuw beginnen, maar dat is prima zo,’ aldus de Brit.
Ten opzichte van de ZX-10RR merkte de Engelsman een belangrijke verschil op. ‘Je kunt natuurlijker bochten nemen en het vergt minder inspanning, wat goed is. Hetzelfde geldt voor het verminderde stuiteren, waardoor het leuker is op het rechte stuk, terwijl ik het gevoel bij de voorkant nog moet verbeteren. Zoals gezegd, omdat ik me meteen op mijn gemak voelde, hebben we verschillende zaken uitgeprobeerd en dat was vermoeiend qua energie. Om de verschillende onderdelen te testen, heb ik geprobeerd constant hetzelfde tempo aan te houden en over het geheel ben ik tevreden,’ was zijn positieve conclusie.
‘Dit circuit ken ik goed, dus we zullen moeten afwachten wat de anderen hebben gedaan. Er zijn verschillende nieuwe elementen, van aerodynamica tot frame, dus het is nu moeilijk te bepalen wat de motor beter maakt. Met welke band heb ik de tijd gereden? De Q, maar ook met de X was ik snel. Het was positief om te laten zien dat ik een goed tempo heb. Ik reed bijna altijd rond de 1’39. Hier is de grip hoog, maar het tempo beviel me en ik denk dat er ruimte voor verbetering is,’ zei hij voordat hij praatte over zijn gemoedstoestand.
‘Ik ben enthousiast over het project, ook al is het verdrietig om de ‘groene’ motor achter te laten. Het is vreemd om direct na de race op een andere motor te stappen, maar er is veel enthousiasme in de box. Ik dacht dat het tijd was voor wat frisse lucht,’ benadrukte hij. Wat zijn de verwachtingen voor deze sessie? ‘Het is duidelijk dat je met de zachte band snel bent, Bassani was zelfs nog sneller. We moeten ons nog meten op verschillende afstellingen, circuits en omstandigheden, evenals over de afstand. Het doel is om het zo goed mogelijk te doen, met in gedachten dat de vrijdag van Phillip Island de eerste echte test zal zijn. Verder moet je realistisch zijn en alleen proberen om vooruitgang te boeken.’
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
