Vandaag heeft Honda Nederland Motorcycle Division een transformatie van haar dealernetwerk aangekondigd. Deze verandering zal de locaties van onze dealers optimaliseren en is bedoeld om de algehele klantervaring te verbeteren en de winstgevendheid van het dealernetwerk van Honda te waarborgen.
Jan Stevens, Hoofd Motorfietsdivisie Honda Benelux:
“Ons dealernetwerk is een vitaal onderdeel van ons bedrijf en deze transformatie is een strategische zet om het succes en de duurzaamheid ervan op lange termijn te garanderen. We zijn ervan overtuigd dat het optimaliseren van onze dealerlocaties niet alleen de winstgevendheid van onze dealers zal verhogen, maar ook de klantervaring aanzienlijk zal verbeteren.”
De bekroonde Tiger Sport 660 is voor 2025 uitgerust met meerdere nieuwe technologieën die gericht zijn op de rijder, waarmee het model zich onderscheidt in een concurrerende markt. Met zijn krachtige driecilindermotor en soepel rijgedrag is deze motor ideaal voor rijders die zowel in de stad als op avontuurlijke ritten willen genieten.
Triumph Motorcycles heeft geavanceerde functies toegevoegd die normaal alleen bij motoren met een grotere cilinderinhoud te vinden zijn, zoals een nieuwe Sport-rijmodus, smartphone-connectiviteit met navigatie, cruisecontrol en de Triumph Shift Assist quickshifter. De standaard aanwezige Optimised Cornering ABS en tractiecontrole zorgen voor nog meer veelzijdigheid in prestaties.
De unieke 660cc driecilindermotor biedt een uitstekende combinatie van prestaties bij lage, middelhoge en hoge toeren, waarbij meer dan 90% van het piekkoppel over het hele toerenbereik beschikbaar is.
De Showa-ophangingssystemen zijn eenvoudig aan te passen voor solo- of duo-rijden. Nissin-remmen en Michelin-banden zorgen voor betrouwbare controle en wendbaarheid. Het sportieve karakter, het opvallende design, de beschermende kuip en de comfortabele ergonomie maken de Tiger Sport tot een ideale middenklasse motor. Dit wordt verder versterkt door handige ontwerpelementen zoals geïntegreerde kofferbevestigingen, een ruime brandstoftank van 17,2 liter en een windscherm dat met één hand kan worden versteld zonder gereedschap.
Er is ook een optionele A2-restrictiekit beschikbaar die door een erkende dealer kan worden geïnstalleerd, wat de Tiger Sport 660 geschikt maakt voor A2-rijbewijs houders. Deze kit kan gemakkelijk worden verwijderd zodra het volledige A-rijbewijs is behaald.
1 van 10
Sportieve prestaties
Met een vermogen van 81 pk bij 10.250 tpm en een koppel van 64 Nm bij 6.250 tpm levert de driecilindermotor van de Tiger Sport 660 soepel en responsief vermogen bij elke gasreactie. De slipperassistkoppeling vergemakkelijkt het schakelen en vermindert de inspanning op de koppelingshendel, wat zorgt voor minder vermoeidheid tijdens lange ritten. De toevoeging van de Triumph Shift Assist versterkt de sportieve rijervaring en maakt de motor nog dynamischer.
Touring en stadsgebruik
De Tiger Sport 660 is ontworpen voor lange ritten en dagelijks gebruik. Het heeft een comfortabele zithouding, een verstelbaar windscherm en een comfortabel zadel voor zowel de berijder als de passagier. De ergonomie is verbeterd met geïntegreerde handgrepen voor de passagier.
De Showa 41 mm UPSD-vork en de instelbare monoshock-achtervering zorgen voor stabiliteit, of je nu alleen of met een passagier rijdt. De 17,2 liter brandstoftank biedt voldoende actieradius voor avontuurlijke ritten. Michelin Road 5-banden garanderen grip in alle omstandigheden, en de dubbele 310mm schijfremmen van Nissin vergroten het vertrouwen en de wendbaarheid. Met een rijklaargewicht van slechts 207 kg, een zithoogte van 835 mm en een slank frame is de Tiger Sport 660 licht en wendbaar, waardoor hij gemakkelijk door het verkeer en over kronkelige wegen te manoeuvreren is.
Rijdergerichte technologie
De update voor 2025 omvat meer technologie voor de rijder, in reactie op de vraag naar langere ritten en meer rijplezier.
De Tiger Sport 660 heeft nu drie rijmodi, waaronder een nieuwe Sport-modus naast Road en Rain. Deze modi passen de motorprestaties aan de wensen van de bestuurder aan, van een directe gasrespons voor een sportieve rit tot een zachtere vermogensafgifte onder uitdagende omstandigheden.
Cruisecontrol is nu standaard, wat de motor nog geschikter maakt voor ontspannen snelwegritten. Optimised Cornering ABS biedt uitzonderlijke stopkracht, terwijl de uitschakelbare tractiecontrole en ride-by-wire systeem stabiliteit bieden in lastige omstandigheden, zonder het rijplezier te verminderen.
De Tiger Sport 660 beschikt over volledige ledverlichting, waaronder heldere koplampen en gestroomlijnde achterlichten voor optimale zichtbaarheid. Rijders profiteren van een groot LCD-display met een gemakkelijk af te lezen TFT-kleurenscherm, terwijl het My Triumph Connectivity-systeem standaard is ingebouwd voor navigatie, oproepen en muziekbediening.
Onderweg
Er zijn meer dan 40 speciale accessoires voor de Tiger Sport 660, zoals geïntegreerde koffers, een topkoffer voor twee helmen, een bagagerek en een duo-comfortzadel. Een optionele A2-restrictiekit is beschikbaar voor nieuwe of jongere rijders om het vermogen te verlagen zonder in te boeten op rijplezier. Deze kan eenvoudig ongedaan worden gemaakt door een erkende dealer voor een naadloze overgang naar een onbeperkt rijbewijs.
De gebruikskosten zijn belangrijk voor klanten in deze klasse, en daarom heeft Triumph gezorgd voor een lage onderhoudstijd, een onderhoudsinterval van 16.000 km en een wereldwijde garantie van twee jaar zonder kilometerbeperkingen, die ook originele Triumph-accessoires dekt.
Met een vanafprijs van €9795 in België en €10895 in Nederland is de Tiger Sport 660 zeer aantrekkelijk. Klanten kunnen kiezen uit Sapphire Black of drie premium kleuren: Roulette Green, Carnival Red of Crystal White. De motoren zijn beschikbaar bij dealers vanaf januari 2025. Voor meer informatie, ga naar triumphmotorcycles.nl.
Jorge Martin wordt gehuldigd als 2024 MotoGP-wereldkampioen.
Op degelijke wijze stelde Jorge Martin in Barcelona in de laatste van veertig MotoGP-races de 2024-wereldtitel en zo het startnummer 1 veilig. Maar als de grootste winnaar van het afgelopen seizoen kan Ducati worden betiteld, want het Italiaanse merk was met haar Desmosedici’s oppermachtig en brak meerdere records. En dan is er nog een winnaar. Dat is Marc Márquez, die na vier onsuccesvolle en vooral pijnvolle jaren bij het familiaire Gresini Ducati-team niet alleen het plezier in het racen hervond, maar zich ook naar de top van de MotoGP terug knokte.
Met een voorsprong van 29 punten op Pecco Bagnaia reisde Jorge Martin naar de MotoGP-finale, die na alle tragische gebeurtenissen niet in Valencia maar in Barcelona plaatsvond. De grote vraag was, hoe de Spaanse coureur het nu zou gaan aanpakken. Zou hij net zoals in Maleisië er weer ‘in vliegen’? Daar hoopten alle racefans op, want door de keiharde maar faire duels tussen de twee rivaliserende Ducati-coureurs worden de eerste drie ronden op Sepang nu al als ‘legendarisch’ betiteld. Helaas gebeurde dat nu niet. Waarom niet? Gewoon omdat Jorge Martin in de laatste twee races van 2024 liet zien, dat hij dit seizoen ontzettend veel heeft geleerd. Als coureur is hij echt volwassen geworden. Van zijn optreden in Maleisië had ‘The Martinator’ ook het nodige geleerd. Want hij besefte, dat hij met een dergelijke puntenvoorsprong het duel niet met zijn enig overgebleven concurrent hoefde (moest) aan te gaan.
In Barcelona was de eerste slag echter wel voor Bagnaia, want door de snelste kwalificatietijd te realiseren pikte de Italiaan op het allerlaatste moment wel een twee ton kostende BMW M5 van Martin af. Maar die zat daar niet mee. Want de wereldtitel binnenhalen was voor hem veel en veel belangrijker. De Spanjaard kon dat al op zaterdag doen door de Sprint te winnen. Maar zover kwam het niet, want de Prima Pramac Ducati-coureur wilde niet tot het uiterste gaan om het Lenovo Ducati-duo Pecco Bagnaia en Enea Bastianini voor te blijven. Zij werden dus eerste en tweede, Martin derde. Door deze uitslag was ook de ‘Grande Finale’ voor op de zondag gered. En dat was mooi voor alle racefans. Met nu 24 punten voorsprong begonnen de coureurs aan de laatste 111,768 kilometers van een lang en enerverend MotoGP-seizoen. Maar dit keer werd het geen enerverende race als het op duels aankwam. Maar wel eentje die bol van de spanning stond. Vooral voor het Martin-kamp. Maar ook nu ging hun zoon, kleinzoon, vriend of held op de juiste manier met de situatie om. Andermaal was het Pecco Bagnaia die de race won met nu Marc Márquez op de tweede plaats. Daardoor verdrong de achtvoudig wereldkampioen alsnog Enea Bastianini (zevende) van de derde plaats in de WK-eindstand. Maar alle aandacht ging in de veertigste en laatste wedstrijd van 2024 uit naar de coureur met startnummer 89. Dat was Jorge Martin, die als derde en zeer geëmotioneerd over de finish kwam. Logisch, want door dit resultaat werd de Spanjaard wel de dertigste coureur in de 76-jarige geschiedenis van het wereldkampioenschap wegracen die zich kampioen in de koningsklasse mag noemen. Bovendien is het ook de eerste keer, dat een winnaar van de Red Bull Rookies Cup (in 2014) dit doet.
1 van 8
Tijdens de finale in Barcelona vochten Jorge Martin (89) en Pecco Bagnaia om de wereldtitel. En Enea Bastianini (23) en Marc Márquez (buitenkant) om de derde plaats.
In tegenstelling tot verleden jaar was het nu Pecco Bagnaia, die Jorge Martin met zijn titel feliciteerde.
Jorge Martin met het trotse #1 op zijn Ducati. Aan deze zegetocht kwam al na enkele honderden meters definitief een einde.
Pramac-eigenaar, teambaas en bovenal raceliefhebber Paolo Campinoti omhelst ‘zijn’ MotoGP-wereldkampioen.
Racebaas Gigi Dall’Igna mag met zijn mensen van Ducati Corse DE grote winnaar van 2024 worden genoemd.
Marc Márquez (93), hier met broer Alex, hervond zijn racegeluk en succes terug bij het familiare team van Gresini Ducati.
Brad Binder en Red Bull KTM hadden veel meer van dit seizoen verwacht.
Aki Ajo (rechts) moet als nieuwe MotoGP-manager Red Bull KTM in 2025 naar de gewenste successen leiden.
Andersom
Er was niemand, die de 26-jarige Spanjaard zijn grootste sportieve succes tot nu toe misgunde. Dat deed ook zijn grootste rivaal, Pecco Bagnaia, niet. Verleden jaar was het de Italiaan die in de finale de titel pakte ten koste van de Spanjaard. Nu was het andersom. Weliswaar won Bagnaia maar liefst elf GP-races tegen Martin slechts drie, het verschil zat hem wat de punten betreft vooral in de Sprints. Beide coureurs wonnen er zeven. Maar Martin scoorde op zaterdag 43 punten meer (171 om 128) dan Bagnaia. Laatstgenoemde was succesvoller op de zondag door in de GP-races 370 punten te scoren tegen 337 voor zijn rivaal. Oftewel 33 punten meer. Dat geeft uiteindelijk een totaalverschil van tien punten in het voordeel van Martin. Van grote invloed blijkt ook het aantal 0-scores te zijn. Door dat acht keer te doen (vijf keer in de Sprint en drie keer in een GP-race) verspeelde Bagnaia 135 punten. Martin (tweemaal gevallen in beide races) verspeelde zo slechts 74 punten. Anders gezegd: de Italiaan was meestal de snellere coureur, de Spanjaard de meer evenwichtiger rijder. En dat laatste gaf dit seizoen de doorslag en zo ontnam Martin Ducati tevens het prestigevolle startnummer 1.
Het grote succes van Jorge Martin was ook het grote succes van Pramac- en teameigenaar Paolo Campinoti, cheftechnicus Daniele Romagnoli en teammanager Gino Borsoi. Want als eersten wonnen zij als satellietteam de MotoGP-wereldtitel bij de coureurs. Verleden jaar hadden ze dat al bij de teams gedaan. Des te frappanter is het, dat dit team na al deze successen uit elkaar valt. Martin en Romagnoli gaan naar Aprilia en Campinoti wisselt na twintig jaar van Ducati naar Yamaha. De reden daarvan is bekend: de komst van Marc Márquez naar het Ducati-fabrieksteam. Maar het was mooi om te zien hoe ondanks de diverse scheidingen de betrokkenen toch nog altijd zeer amicaal met elkaar omgingen en gaan.
Jorge Martin is de nieuwe nummer 1.
Ducati dominatie
Als grootste winnaar van het MotoGP-seizoen 2024 kan echter Ducati worden betiteld. Natuurlijk, het motormerk uit Bologna had ook nu weer met acht rijders verreweg de meeste coureurs aan de start staan. Maar toch, je moet het maar doen. Het meeste respect verdienen racebaas Gigi Dall’Igna en zijn team voor het feit dat ze Pecco Bagnaia en Jorge Martin het hele seizoen hetzelfde materiaal en dezelfde technische ondersteuning hebben gegeven. Ook werden er geen stalorders uitgevaardigd. Dit alles onder het motto: ‘Het is sport, laat de coureurs het onderling maar op de baan uitvechten!’ En dat gebeurde dus. De Ducati-dominantie kan het best in cijfers worden uitgedrukt. Jorge Martin, Pecco Bagnaia, Marc Márquez en Enea Bastianini bezetten niet alleen de eerste vier plaatsen in de eindstand van de titelstrijd, ze wonnen met respectievelijk drie, elf, drie en twee ook negentien van de twintig GP’s. En zeven, zeven, één en twee, zo in totaal zeventien Sprints. Na acht Sprints en veertien GP-races werd het complete podium door Ducati-coureurs ingenomen. Van de in totaal 120 podiumplaatsen gingen er maar liefst 98 naar Ducati-coureurs. Hoogtepunten waren ongetwijfeld de GP van Australië waarin de eerste zes plaatsen naar rijders op een Desmosedici gingen en de Sprint in Thailand waarin de eerste acht plaatsen werden veroverd. Al met al werd het Italiaanse merk voor de derde achtereenvolgende keer wereldkampioen bij de coureurs, voor de vijfde achtereenvolgende keer bij de constructeurs en werden Ducati Lenovo, Prima Pramac Ducati en Gresini Ducati één, twee en drie bij de teams. En wat ook nog genoemd mag worden is het feit dat er in alle veertig races slechts één keer een Desmosedici kapotging. Dat overkwam de GP23 van Marc Márquez tijdens de GP van Indonesië.
Over laatstgenoemde coureur gesproken. Wat hij dit seizoen presteerde kan naast de prestaties van Jorge Martin en Ducati ook uitzonderlijk worden genoemd. Na vier onsuccesvolle, vooral pijnlijke en zo mentaal zeer zware jaren eerst Honda vragen om het contract te ontbinden – en daarmee af te zien van de nodige miljoenen dollars aan salaris – en vervolgens in het Gresini-team aan de slag te gaan met een één jaar oude Ducati. Dan heb je durf. Dit alles met als doel om in de eerste plaats weer plezier in het racen te krijgen en te kijken of het weer mogelijk zou zijn om aan de absolute top terug te keren. Dat laatste gebeurde helemaal in het weekend van 1 en 2 september. Want toen won MM93 op zijn favoriete circuit van Aragón beide races. Daarmee was één van de meest indrukwekkende comebacks in de sport een feit. Maar daar bleef het niet bij. Na nog twee indrukwekkende zeges (in Misano en op Phillip Island), veroverde de 31-jarige Spanjaard in Barcelona ten koste van Enea Bastianini ook nog eens de bronzen medaille in de titelstrijd van 2024. En dat op een GP23. Een mooier afscheidscadeau kon hij het Gresini-team niet geven. Op hun beurt verrasten de leden van deze racefamilie Marc Márquez met een heuse Oscar om hem vervolgens bij zijn lurven te pakken en naar de box van het Ducati Lenovo-team te sjouwen. Want dat is de plek waar vandaan de achtvoudig wereldkampioen in 2025, met Marco Rigamonti als cheftechnicus, alsnog zijn negende wereldtitel hoopt te gaan veroveren.
KTM en Aprilia teleurstellend
Na de vierde plaats van Brad Binder in de MotoGP-eindstand van 2023 had de leiding van het Oostenrijkse merk voor 2024 maar één doel voor ogen. Dat was definitief het gat ten opzichte van Ducati te dichten en de Italiaanse overheerser vervolgens te verslaan. Hoe anders zou het gaan. Want alleen in de openings-Grand Prix van dit seizoen, die van Qatar, wist Binder met twee tweede plaatsen te schitteren. Maar daarna werd het optreden van het prestigieuze Red Bull KTM-fabrieksteam mede door de komst van een nieuw type Michelin-achterband, één grote teleurstelling. Sterker nog, Brad Binder en teammaat Jack Miller wisten hierna geen enkele podiumplaats meer te scoren. En dat in 38 races! De enige die dat nog wel deed, was nota bene de nu 39-jarige testrijder Dani Pedrosa, die in Jerez als derde in de Sprint wist te finishen. Terwijl de afzwaaiende Miller, hij gaat naar Pramac Yamaha, niet verder dan een veertiende plaats in de WK-eindstand wist te komen, deed Binder het minder slecht en eindigde in de eindstand achter vier Ducati-coureurs nog als vijfde. Maar wel met 291 punten (508 om 217) minder dan wereldkampioen Jorge Martin. En dan had de Zuid-Afrikaan ook nog eens het geluk, dat hij in de laatste race van 2024 zijn GasGas ‘merkgenoot’ Pedro Acosta met slechts twee punten verschil van de genoemde vijfde positie wist te verdringen. Naast een algemene financiële crisis bevond de Pierer Mobility Group zich in Barcelona na de kwalificatie ook in een sportieve crisis. Want Binder en Miller mochten er slechts van de achttiende respectievelijk negentiende startplaats vertrekken. Uiteindelijk werd eerstgenoemde na een inhaaljacht nog negende in de Sprint en zesde in de GP-race.
Nee, dan maakte Pedro Acosta dit seizoen als Rookie heel wat meer indruk. De pas 20-jarige Spanjaard scoorde maar liefst negen podiumplaatsen (vier in de Sprint en vijf in de GP-race) op zijn in GasGas-kleuren gespoten KTM RC16. Halverwege het seizoen werden de resultaten van Acosta een stuk minder. Dat kwam omdat hij overbelast raakte door het vele testwerk tijdens een GP-weekend. Nadat hij had aangegeven dit niet langer te willen doen, werden zijn resultaten ook weer beter. Ondanks het feit dat hij in zijn MotoGP-debuutjaar (te) vaak van zijn machine viel en onregelmatig punten scoorde, ziet het ernaar uit dat de talentvolle en razendsnelle Acosta in 2025 als Red Bull KTM-fabrieksrijder de belangrijkste man wordt, die het de Ducati-coureurs echt lastig kan gaan maken. Dat gaat dan gebeuren met de ervaren Aki Ajo als KTM’s nieuwe MotoGP-teammanager. Daarnaast blijft de Fin ook actief als manager van zijn eigen Moto2- en Moto3-team.
In de strijd om de constructeurstitel wist KTM wel de tweede plaats te veroveren. Zij het ver achter Ducati. Dat gebeurde door Aprilia voor te blijven. Ook dit merk stelde in 2024 teleur. Terugkijkend mag het eigenlijk een wonder heten, dat Maverick Viñales zowel de Sprint als de GP-race in Austin wist te winnen. Het zou ook de enige niet-Ducati GP-zege van dit seizoen blijken te zijn. Hoewel hij na vier Sprints op het podium stond, presteerde ook de tweede Aprilia-fabriekscoureur, Aleix Espargaró, ver beneden de verwachtingen. Op zijn thuisbaan deed de in Granollers geboren, dat is dus op een steenworp van het Catalaanse circuit, 35-jarige Spanjaard er alles aan om zijn vriend Jorge Martin (ook zijn opvolger bij Aprilia) aan de wereldtitel te helpen. Na afloop maakte Enea Bastianini zich hier kwaad over, omdat de Italiaan vond dat hij hierdoor werd gehinderd en mede daardoor de derde plaats in de titelstrijd aan Marc Márquez verloor. Espargaró haalde hier z’n schouders over op. Ook al omdat hij na 21 GP-seizoenen en 339 starts (waarvan 255 in de MotoGP) zijn laatste race had gereden. Samen met zijn cheftechnicus Antonio Jiménez en niet te vergeten technisch directeur Romano Albesiano verruilt Espargaró Aprilia voor Honda om als testrijder de RC213V zo snel mogelijk echt competitief te krijgen. Bij Aprilia vertrekken naast genoemde twee technici ook drie van de vier vaste coureurs. Als nieuwkomers zullen wereldkampioen Jorge Martin, die zijn vaste technische man Daniele Romagnoli meeneemt van Pramac Ducati, en Marco Bezzecchi het zeker niet gemakkelijk krijgen bij hun nieuwe werkgever. Ook al omdat Fabiano Sterlacchini (ex-Ducati en KTM) als technisch directeur eveneens nieuw bij Aprilia is.
1 van 6
Rookie Pedro Acosta, hier met cheftechnicus Paul Trevathan, debuteerde op indrukwekkende wijze maar viel (nog) te vaak.
Aleix Espargaró stopt als vaste MotoGP-coureur en gaat samen met zijn cheftechnicus Antonio Jiménez naar het testteam van Honda.
Maverick Viñales, hier voor Aprilia-merkgenoot Raul Fernandez, was in 2024 de enige die de Ducati-dominatie in een GP-race wist te doorbreken. Dat deed hij in Austin.
Het geduld van Yamaha-ster Fabio Quartararo werd ook in 2024 danig op de proef gesteld.
Als veertiende werd Johann Zarco in de WK-eindstand de best geklasseerde Honda-coureur. Merkgenoot Joan Mir scoorde slechts 21 WK-punten.
Wilco Zeelenberg zwaaide af als MotoGP-teammanager.
Moeilijk voor Yamaha en Honda
Dat Yamaha en Honda het in 2024 moeilijk zouden krijgen, was verwacht. Beide Japanse merken waren (en zijn nog steeds) druk bezig met een inhaalslag en trokken daarvoor de nodige nieuwe, veelal Italiaanse, technici aan. Terwijl Yamaha die al heeft, richt ook Honda nu een ontwikkelingscentrum in het noorden van Italië op. Hier krijgt de eerdergenoemde Albesiano de leiding over. Bovendien krijgt Luca Marini, die in 2024 slechts veertien WK-punten scoorde, met Christian Pupulin een nieuwe en ervaren cheftechnicus. Eerder werkte deze Italiaan namelijk bij Ducati en KTM met Jack Miller. Van de vier Honda-coureurs deed Johann Zarco het dit seizoen nog het beste. Dat het nodige testwerk langzamerhand zijn vruchten begint af te werpen, werd niet alleen door de Fransman beaamd, hij liet het op de baan ook zien. In de tweede helft van het seizoen wist hij zich een aantal keren direct voor Q2 te plaatsen en kon hij ook het gevecht aangaan met de rijders in het middenveld. Een mooi voorbeeld is een vergelijking tussen de Grand Prix, die 26 mei op het circuit van Barcelona werd verreden en die van 17 november. Beide keren heette de winnaar Pecco Bagnaia. Hij deed dat eind mei in 40’11,726 minuten en half november, mede door de lagere temperaturen, in 40’24,740. Tijdens de eerste race over 111,768 kilometer verloor Zarco bijna 35 seconden op de winnaar, nu waren dat er een kleine twintig seconden. Hoewel Ducati nog altijd oppermachtig was (en is), verbeterden ook de andere drie fabrikanten zich ten opzichte van het Italiaanse merk. Aprilia was met Aleix Espargaró vijf seconden sneller. KTM met Brad Binder ruim elf seconden en Yamaha met Fabio Quartararo een kleine tien seconden. Feit is wel, dat Honda ook in 2024 als laatste bij de constructeurs eindigde. Er is dus nog heel veel werk aan de winkel. Voordeel voor Honda – en ook Yamaha – is dat zij de komende en ook laatste twee jaren van de huidige 1000cc-motoren volop door kunnen gaan met de ontwikkeling ervan. Dit in tegenstelling tot Ducati. Ondanks het feit dat het technisch reglement voor 2027 helemaal op de schop gaat, werkt Yamaha volop aan de ontwikkeling van een V4-motor, die volgend jaar zijn debuut moet maken. Ongetwijfeld werkt de komst van Prima Pramac als satellietteam, met als rijders de ervaren rotten Miguel Oliveira en Jack Miller, positief wat de technische ontwikkeling betreft. Iets dat in de eerste plaats Fabio Quartararo goed zal doen. Want de wereldkampioen van 2021, die nog altijd als één van de grootste racetalenten te boek staat, reed ook dit seizoen in het middenveld rond en werd slechts WK-dertiende. Dit tot groot verdriet van in de eerste plaats de Managing Director van Yamaha Racing Lin Jarvis. Want die gaat na 26 jaar deze positie te hebben bekleed met pensioen.
1. Bagnaia, 40.24,740; 2. M. Márquez, +1,474; 3. Martin, +3,810; 4. Alex Márquez, +5,322; 5. Espargaró, +5,753; 6. Binder, +7,081; 7. Bastianini, +7,393; 8. Morbidelli, +8,709; 9. Bezzecchi, +10,484; 10. Pedro Acosta (E), KTM, +10,618; 11. Fabio Quartarao (F), Yamaha, +10,756; 12. Miguel Oliveira (POR), Aprilia, +13,464; 13. Jack Miller (AUS), KTM, +14,560; 14. Johann Zarco (F), Honda, +19,469; 15. Maverick Viñales (E), Aprilia, +22,195.
24 ronden = 111,768 km
Racegemiddelde winnaar: 165,9 km/u
Snelste ronde (4e): M. Marquez, 1.40,088 = 167,5 km/u
Eindstand MotoGP na 40 races
Positie
Naam
Team
Punten
1
Jorge Martin
Ducati
508
2
Francesco Bagnaia
Ducati
498
3
Marc Márquez
Ducati
392
4
Enea Bastianini
Ducati
386
5
Brad Binder
KTM
217
6
Pedro Acosta
KTM
215
7
Maverick Viñales
Aprilia
190
8
Alex Márquez
Ducati
173
9
Franco Morbidelli
Ducati
173
10
Fabio Di Giannantonio
Ducati
165
11
Aleix Espargaró
Aprilia
163
12
Marco Bezzecchi
Ducati
153
13
Fabio Quartararo
Yamaha
113
14
Jack Miller
KTM
87
15
Miguel Oliveira
Aprilia
75
1 van 2
Marc Márquez ging in 2024 24 keer onderuit.
Rookie Pedro Acosta deed dat 28 maal.
Marc Márquez valkoning af
Niet Marc Márquez maar rookie Pedro Acosta heeft de twijfelachtige eer de valkoning van de MotoGP in 2024 te zijn. De 20-jarige Spaanse coureur ging het afgelopen GP-seizoen maar liefst 28 keer met zijn GasGas onderuit. In de afgelopen jaren was het steevast Marc Márquez die met zijn Honda dit klassement aanvoerde. Na zijn overstap van Honda naar Ducati kwam de zesvoudig MotoGP-wereldkampioen met zijn nieuwe wapen, een Ducati Desmosedici GP23, dit seizoen toch ook 24 keer ten val. Daarmee eindigde MM93 achter zijn landgenoot Acosta als tweede in het valklassement. De MotoGP-coureur, die in 2024 het minst onderuit ging, was de opvolger van Marc Márquez in het Repsol Honda-team, Luca Marini. De Italiaan kwam in twintig Sprints en twintig GP-races slechts vier keer ten val. Hieronder een overzicht van het aantal valpartijen van Marc Márquez in twaalf GP-seizoenen.
Jaar
Merk
GP’s + Sprints
Valpartijen
2013
Honda
18
15
2014
Honda
18
11
2015
Honda
18
13
2016
Honda
18
17
2017
Honda
18
27
2018
Honda
19
23
2019
Honda
19
14
2020
Honda
1
2
2021
Honda
14
22
2022
Honda
12
18
2023
Honda
15 + 14
29
2024
Ducati
20 + 20
24
Totaal
190 + 34
215
Quotes
1 van 4
‘Bij Ducati wilden ze een buitenlandse paus. Jorge Martin had die plaats verdiend.’
Prima Pramac Ducati-eigenaar Paolo Campinoti, die mede door deze keuze met zijn team voor 2025 overstapt naar Yamaha.
‘Ik moet Ducati heel erg bedanken. Zij hebben het mogelijk gemaakt dat ik in de MotoGP kwam en ze hebben mij altijd het beste materiaal gegeven.’
Wereldkampioen Jorge Martin die nu overstapt naar Aprilia.
‘Vandaag is de dag van Jorge, de dag van de kampioen. Hij heeft het verdiend. En ik heb met een podiumplaats de ongelofelijke Gresini-familie kunnen bedanken.’
Marc Márquez, die tweede in de laatste GP van 2024 werd en derde in de WK-eindstand.
‘Ik ben blij voor hem. Hij verdient het. Wij hadden gewoon wat pech en ik heb een aantal fouten gemaakt.’
Pecco Bagnaia over het feit dat hij zijn MotoGP-wereldtitel heeft moeten afstaan aan Ducati-merkgenoot Jorge Martin.
Motordiefstal is geen onbekend fenomeen in Italië, maar desondanks verwacht niemand dat dieven direct na de grootste motorbeurs ter wereld twee high profile racemotorfietsen zullen stelen. Toch is dat precies wat er is gebeurd na EICMA 2024 — en het hele team van AFAM is geschokt en verontwaardigd.
De twee gestolen motorfietsen waren niet zomaar motorfietsen; ze behoorden tot 2024 WMX wereldkampioen Lotte Van Drunen en het Honda Motoblouz Racing Team. Deze motoren waren bedoeld om de kracht en prestaties van AFAM-producten te tonen aan de wereldwijde motorcommunity die de beurs bezocht. De twee motoren zijn niet van de beursvloer gestolen, maar van de parkeerplaats daarna — wat suggereert dat de dieven het team gevolgd en gewacht hebben om op het juiste moment toe te slaan. Deze brutale diefstal is een zware klap, niet alleen voor AFAM, maar ook voor de atleten en teams die zich inzetten voor uitmuntendheid in de motorsport.
‘We zijn uit het veld geslagen door deze diefstal, vooral omdat deze motoren de toewijding van onze atleten en onze inzet voor uitmuntendheid in de motorsport belichamen.’
We verzoeken iedereen met informatie over deze gestolen motoren om contact op te nemen met AFAM. Zij danken je voor je steun in het helpen terugbrengen van deze motoren naar waar ze thuishoren — aan de zijde van de kampioenen die erop rijden.
Team De Baets Yamaha MXGP /Yamaha YZ250F / Lotte van Drunen – 2024 WMX World Champion Chassis number: JYACG51C000000642Team HONDA SR Motoblouz / Honda CRF 450R / Kevin Horgmo and Valentin Guillod
In een nieuwe aflevering van “Wat Rij Jij?”! duiken we in de wereld van motoren met een budget tot 1.000 euro. Een BMW R 1100 RT uit 2000, gekocht in 2023 voor slechts 500 euro door Wilfred uit Sprundel, een Yamaha TDM850 uit 1999, aangeschaft in 2024 voor 650 euro door Johan uit Oirschot en een Honda CBR600 F2 uit 1995, gekocht in 2022 voor een geweldige prijs van 200 euro door Fabienne uit Arnhem. Drie mooie motoren, gekocht met een budget tot 1.000 euro.
Je nieuwe occasion verzeker je eenvoudig bij Combi Motors Verzekeringen: https://combimotors.nl/
Nu we beginnen na te denken over het winterklaar maken van onze motor en het zetten van een kerstboom in de woonkamer, begint ook de zoektocht naar het perfecte kerstcadeau. Voor degenen die geen ideeën hebben: Louis.nl heeft een selectie samengesteld van praktische en leuke cadeaus, allemaal tegen scherpe prijzen. Zo blijf je binnen je budget tijdens de feestdagen!
SOKKEN & SLIPPERS
Heerlijk! De ideale binnenhuislook voor je motorvrienden of familie. Met deze rode Louis-slippers en bijpassende witte sokken (ook verkrijgbaar in zwart voor de modieuze types) scoor je voor een prikkie. De kans is groot dat je volgend jaar hetzelfde setje weer onder de boom vindt.
Wie herinnert zich niet de speelkaarten die je als kind met wasknijpers aan je fiets bevestigde om motorgeluiden na te bootsen? Dit kan nu nog cooler voor je kleine motorrijders. De Turbospoke-uitlaatdemper maakt een indrukwekkend geluid, ongeacht of hij links of rechts van het achterwiel is gemonteerd. Je kunt er ook twee installeren voor een klassieke Ducati-look!
Een praktisch cadeau: met dit stijlvolle, verchroomde sleutelrek raak je nooit meer je huis- of motorsleutels kwijt. Acht haakjes maken je leven een stuk eenvoudiger – en dat voor slechts € 9,99, inclusief montagemateriaal. Kom maar op!
Helaas kan je motor niet in de woonkamer voor zijn winterslaap, zelfs niet na onderhandelingen met je partner. Maar met deze elegante flessenhouder breng je de motor toch aan tafel. Van volledig metaal, maar zonder bijbehorende fles… Desondanks is dit een must-have voor elke motorrijder.
Tijdens de feestdagen zit je maag waarschijnlijk goed vol. Voor degenen die nog wat ruimte hebben, zijn er deze leuke winegums in de vorm van motorfietsen. Geniet ervan!
Een handig cadeau: een hulpmiddel om de motorketting te smeren zonder de motor te hoeven verrollen. Plaats het achterwiel tussen de twee ‘rollen’ van de Rothewald smeerhulp en draai het wiel met één hand terwijl je met de andere hand smeert. Inclusief veiligheidsriem en ondersteuning voor de zijstandaard. Zo gaat je volgende kettingsmeerbeurt soepel.
Een opvallende trend bij motoren: naarmate ze duurder worden, is er minder gereedschap onder het zadel. Wees voorbereid met deze uitgebreide (52 stuks!) gereedschapsset in een handige opbergrol. Voor elke reparatie onderweg – zelfs op kerstavond.
Een onmisbaar item in de gereedschapskist of onder het zadel van elke ervaren motorrijder is een degelijke ¼-dopsleutelset. En als ze ook nog eens in een compacte behuizing voor minder dan € 30 worden geleverd, is het zonde om deze kans te laten liggen…
Hoe moderner de motor, hoe meer elektronica aan boord. Maar zelfs bij oldtimers kunnen er problemen ontstaan met de bedrading. Voor slechts € 14,99 weet je in een oogwenk waar het misgaat: deze digitale multimeter heeft een voltmeter, ohmmeter en ampèremeter, geheugenfunctie en achtergrondverlichting!
Als de temperatuur onder nul zakt, wil je dat natuurlijk weten voordat je met je motor de weg op gaat. Met deze retro thermometer zie je in een oogopslag of je je helm of fleecedekentje nodig hebt. Geen Ducati-fan? Kies dan een van de andere merk- en kleurvarianten.
De Honda NT1100 is de best verkochte touringsfiets in Europa. In minder dan drie jaar werden er liefst 20.000 stuks van verkocht. Met een eerste update van het model wil Honda die leidende rol bestendigen. Benieuwd hoe veel nieuws er in die New Tourer verwerkt zit…
Jullie vlogen voor deze test naar Malaga. Een beetje overstromingsgevoelig gebied, om het zacht uit te drukken. Toch vlot kunnen rijden?
German Ooms: “Jazeker. De meeste banen waren zeer goed berijdbaar. Maar op de kleinere wegen was het soms opletten voor de restanten van de modderstromen die er gepasseerd zijn. Het waren eigenlijk perfecte testomstandigheden voor een all-road als de Africa Twin.”
De NT deelt heel wat onderdelen met die Africa Twin. Maar daar had je allicht weinig aan?
“Inderdaad. Blok, frame en een belangrijk deel van de elektronica zijn identiek aan die van de Africa Twin. Maar zoals je weet, is Honda meesterlijk in het bouwen van totaal verschillende motoren rond eenzelfde platform. En dat is ook hier het geval. De NT1100 is niet alleen een comfortabele reismachine, het is ook een motorfiets die perfect inzetbaar is voor woon- werkverkeer. Dat was al zo bij de uitgaande versie en dat geldt nog meer voor deze nieuwe NT.”
“Wel, onderin en in het middengebied werd het blok een stukje sterker. De tweecilinder is daardoor nog gemakkelijker te rijden. Maar ook aan de automatische versnellingsbak (DCT) werden detailverbeteringen aangebracht. Die resulteren vooral in een nog soepeler rijgedrag. Dat merk je heel duidelijk wanneer je bijvoorbeeld rechtsomkeer wil maken in een smal straatje. De eerste reactie van de DCT op het gas werd een stuk rustiger. Ook de nieuwe elektronisch gestuurde vering is een belangrijke verbetering. Die brengt rust in het rijwielgedeelte.
De bediening van de regelbare ruit was een minpunjte bij de NT. Is daar ook aan gewerkt?
“Jazeker. Die is nu vlot met één hand te verstellen, ook tijdens het rijden. De Japanner die dit systeem ontwikkelde, was aanwezig op de presentatie. Die heb ik na de rit uiteraard getrakteerd op een goeie cerveza. Puur uit respect!
Zo kennen we je … En de bediening van het dashboard?
“Wel, de cerveza voor die ingenieur heb ik noodgedwongen zelf moeten opdrinken. Op het stuur staan niet minder dan 21 knoppen om de elektronica te bedienen. Dat is heel wat. Bovendien is de menustructuur niet ‘intuïtief’ zoals men dat zo mooi omschrijft. Neen, dat kan beter. Uiteraard is het een ander verhaal wanneer je voor een langere periode met de NT rijdt. Dan vind je een schat aan informatie in het dashboard en druk je allicht niet meer op de claxon wanneer je de knipperlichten wil activeren. Het viel me wel op dat als je in Spanje claxonneert, de meeste vrouwen je vriendelijk toezwaaien. Zo heeft elk nadeel z’n voordeel hé …”
Jaja … De test viel samen met de finale van de MotoGP. Hebben jullie live kunnen kijken?
“Jazeker! Na het middageten zijn we in het restaurant gebleven en hebben we met z’n allen gekeken. Uiteraard was het voor de aanwezige Japanse ingenieurs niet het beste moment van de dag. Maar ze zijn sportief en strijdlustig. En ze vertelden me in hun beste Jengels (kruising tussen Japans en Engels) dat er in Japan hard gewerkt wordt aan nieuwe ontwikkelingen die het logo van HRC opnieuw de glans en de uitstraling moeten geven van weleer. Awel, daar werd ik nu instant gelukkig van …”
Afgelopen zondag in de Grand Prix van Barcelona heeft Ducati de MotoGP wereldtitel voor het derde achtereenvolgende seizoen veroverd met Jorge Martín op de Desmosedici GP24 van het Pramac Racing team. De Spaanse coureur Martín heeft zijn eerste wereldtitel in de hoogste klasse van de internationale racecompetitie behaald in een seizoen dat gekenmerkt werd door de absolute dominantie van Ducati.
Ducati’s technische superioriteit is duidelijk zichtbaar in de recordcijfers van het seizoen 2024. Met 19 overwinningen in 20 races heeft de Italiaanse fabrikant het all-time record voor seizoensoverwinningen verbeterd. Bovendien zijn er 14 podiumplaatsen behaald, met een indrukwekkende Top 5 van Ducati’s in zes van de races. Dit seizoen is Ducati het enige niet-Japanse merk dat deze prestaties heeft geleverd en ook de mijlpaal van 100 overwinningen in MotoGP heeft overschreden.
Claudio Domenicali, CEO van Ducati, sprak vol trots over de prestaties van het team en de rijders. Hij benadrukte de harmonieuze samenwerking binnen het Ducati systeem, dat geïnspireerd is door de moderne wetenschap. Dit systeem heeft geleid tot de uitstekende resultaten die we dit seizoen hebben gezien.
Jorge Martín zelf verklaarde dat zijn droom werkelijkheid is geworden en bedankte zijn team en familie voor hun onvoorwaardelijke steun. Met de viering van de ‘Campioni in Festa’ op 3 december in thuisbasis Bologna komt er een einde aan dit recordbrekende seizoen.
De Cijfers van Ducati’s Dominantie in 2024
19 – Overwinningen behaald door Ducati rijders.
14 – Races met een volledig Ducati podium.
53 – Podiums behaald door 6 verschillende rijders.
16 – Pole positions behaald door Ducati coureurs.
66 – Opeenvolgende races met minstens één Ducati rijder in de top 3.
Ai Ogura (79) werd Moto2 wereldkampioen, Aron Canet (44) eindigde als tweede.
Met negen verschillende racewinnaars en een dynamiek die na de zomerstop compleet veranderde, was het Moto2-wereldkampioenschap 2024 aantrekkelijk, maar voornamelijk zeer onvoorspelbaar. Ai Ogura kroonde zich tot wereldkampioen, vooral dankzij zijn constante prestaties, terwijl de Nederlandse coureurs Zonta van den Goorbergh en Bo Bendsneyder hun ambities helaas niet konden waarmaken.
De verandering van bandenleverancier van Dunlop naar Pirelli zorgde voor opschudding in de Moto2-klasse. Het managen van de banden bleek een stuk belangrijker dan voorheen. Dat sommige rijders daar moeite mee hadden, kwam perfect tot uiting tijdens de eerste race in Qatar. Veel favorieten vielen gedurende de race ver terug in het veld. RW-Idrofoglia Racing GP-rijder Barry Baltus profiteerde en werd na een sterk optreden tweede achter Alonso Lopez. Zijn eerste Grand Prix-podium en een zevende plaats in Australië waren ook de enige hoogtepunten van de Belg. Na vier seizoenen bij het Nederlandse team werd de samenwerking niet verlengd. Baltus gaat naar Fantic Racing in 2025, waar hij de teamgenoot wordt van Aron Canet.
In de eerste helft van het seizoen domineerden vier rijders met het Boscoscuro-chassis. Alonso Lopez, Fermin Aldeguer, Ai Ogura en vooral Sergio Garcia waren in topvorm. Garcia won twee races en finishte in de eerste acht races binnen de top-zes. In de tweede seizoenshelft presteerde de Spanjaard dramatisch en scoorde nauwelijks punten. De teleurstelling dat hij geen MotoGP-contract kreeg, gecombineerd met enkele flinke crashes, bleek mentaal zwaar. En dat terwijl Garcia bij aanvang van de zomerstop – na de Grand Prix van Duitsland – nog aan de leiding ging in het wereldkampioenschap met zeven punten voorsprong op zijn MT Helmets – MSI-teamgenoot Ogura. Toen de druk toenam, zakte Garcia door het ijs. Joe Roberts was na negen races de verrassende nummer drie in de tussenstand en op dat moment de beste Kalex-rijder. De Amerikaan zou net als Garcia – mede door blessures – ver terugvallen in de tweede seizoenshelft. Aldeguer sloot het seizoen 2023 af met vier opeenvolgende zeges en ging daardoor als de gedoodverfde favoriet het nieuwe jaar in. Deze status leverde hem bij aanvang van het seizoen zelfs al een MotoGP-contract op voor 2025 bij Ducati. Hoewel Aldeguer in 2024 races wist te winnen, kon hij zijn favorietenrol niet waarmaken. De Spanjaard maakte te veel fouten en zijn prestaties waren te wisselvallig om echt aanspraak te maken op de wereldtitel.
1 van 7
Sergio Garcia begon geweldig aan het seizoen, maar haalde na de TT Assen (eind juni) geen podiumplaats meer.
De tweede startplaats in Japan (zie foto) en daaropvolgende vijfde plaats in de race was het hoogtepunt in Zonta van den Goorbergh’s seizoen.
Fermin Aldeguer (54) kon zijn favorietenrol niet waarmaken.
Aron Canet (link), Jake Dixon (midden) en Celestino Vietti (rechts) begonnen matig aan het seizoen, maar scoorden veel punten na de zomerstop. Het trio stond samen op het podium tijdens de Britse Grand Prix op Silverstone.
Zonta van den Goorbergh (84) kwalificeerde zich op de eerste startrij tijdens de laatste Grand Prix in Barcelona, maar ging bij het ingaan van de tweede ronde hard onderuit met Celestino Vietti (13).
Ander beeld
In de tweede seizoenshelft konden de Kalex-rijders, die het grootste deel van het startveld vormden, zich veel beter meten met de Boscoscuro-rijders. Canet nam na de zomerstop de vorm over van Garcia. Bij de start van de tweede seizoenshelft op Silverstone stond Canet slechts zevende in het wereldkampioenschap met een achterstand van 89 punten op de WK-leider. Ook Tony Arbolino en Jake Dixon hadden in het begin moeite na de wissel van bandenleverancier, maar het talent van deze drie rijders – die in 2023 nog in de top-vijf van het kampioenschap eindigden – kwam in de tweede helft van het seizoen weer bovendrijven. Dixon won zijn thuisrace op Silverstone en later ook in Aragón. Arbolino pakte meerdere podiumplaatsen en was in Misano zelfs dicht bij een overwinning. Maar de echte hoofdrolspeler was Canet. Met drie overwinningen en vier tweede plaatsen in elf races scoorde hij veruit de meeste WK-punten na de zomerstop. Dit leverde hem uiteindelijk de tweede plaats in het kampioenschap op. Het was niet genoeg om Ogura van de wereldtitel te houden, die de enige rijder was die zowel voor als na de zomerstop goed presteerde. Ogura behaalde de eerste Japanse wereldtitel in de Grand Prix sinds vijftien jaar. De Japanner – die volgend jaar, samen met Aldeguer en Somkiat Chantra, naar de MotoGP vertrekt – won drie races in 2024 en zorgde twee races voor het einde voor de eerste wereldtitel van een Boscoscuro-rijder. Een andere coureur die eveneens constant presteerde in de subtop was Manuel Gonzalez. De voormalige World Supersport 300-kampioen eindigde in de helft van de races in de top-zes, een prestatie die maar weinig Moto2-rijders evenaarden. Gonzalez won ook een Grand Prix in Japan, maar haalde vooral om een andere reden de krantenkoppen: voor de race droeg hij een traditionele Japanse hachimaki-hoofdband, wat een cultureel misverstand bleek. Dit viel totaal verkeerd bij de Chinese hoofdsponsor QJMotor. Als gevolg hiervan reden de Gresini Racing-coureurs Gonzalez en Albert Arenas de laatste races zonder hoofdsponsor. Toch wist Gonzalez, dankzij zijn constante resultaten, uiteindelijk met een knappe tweede plaats in Barcelona als derde te eindigen in het wereldkampioenschap. Het onvoorspelbare Moto2-seizoen van 2024 bracht negen verschillende winnaars voort en maar liefst achttien verschillende podiumgangers.
Helaas behoorde geen Nederlander tot het grote aantal podiumgangers in het Moto2-seizoen van 2024. Bo Bendsneyder en Zonta van den Goorbergh hadden beiden als hun ambitie gesteld om regelmatig in de top-tien te finishen, maar dit doel werd niet behaald. Van den Goorbergh reed zijn derde seizoen in de Grand Prix voor RW-Idrofoglia Racing GP. De 18-jarige coureur zette in 2024 wel een kleine stap voorwaarts: hij wist vrijwel elke Grand Prix door te dringen tot Q2 in de kwalificatie. Ook stond hij twee keer op de eerste startrij. Na een tweede startplek in Japan kwalificeerde Van den Goorbergh zich voor de laatste Grand Prix als derde. Het was de eerste keer dat hij na een droge kwalificatie vanaf de eerste startrij mocht vertrekken. Na een goede openingsronde van de slotrace kwam de jonge Nederlander bij het ingaan van de tweede ronde hard ten val met Celestino Vietti, waarmee hij een potentieel goed resultaat verloren zag gaan. In zeven van de twintig races scoorde Van den Goorbergh punten in 2024. Ter vergelijking, een jaar eerder behaalde hij slechts twee keer punten en in zijn rookie-seizoen bleef de RW-Idrofoglia Racing GP-rijder puntloos. In totaal verzamelde de Brabander 31 WK-punten in 2024. Toch kwam hij maar één keer in de top-tien met een vijfde plaats in Japan. Dit gebeurde in een race waar slechts zes rijders de juiste bandenkeuze hadden gemaakt. De Nederlander maakte in te veel races nog een foutje en dat weerhield hem van meer puntenklasseringen. Want de snelheid was er vaak wel om minimaal in de top-vijftien te eindigen. Van den Goorbergh sloot het seizoen af als tweeëntwintigste in het wereldkampioenschap, slechts één positie beter dan in 2023. Conclusie: er was progressie, maar te weinig. In 2025 krijgt hij nog een kans, aangezien hij eind 2023 voor twee jaar bijtekende bij het Nederlandse team. Dit vierde seizoen kan bepalend zijn voor de toekomst van de jonge coureur. Er moeten constanter betere resultaten komen als hij zijn Grand Prix-carrière na 2025 wil voortzetten.
Het verhaal van Bendsneyder is bekend. Tijdens de vierde Grand Prix in Jerez raakte de Rotterdammer geblesseerd, waarna hij pas bij de TT van Assen (achtste race) zijn rentree maakte. Achter de schermen was het onrustig bij zijn Spaanse team, dat van hoofdsponsor en teameigenaar wisselde. Vanaf de TT van Assen reed Bendsneyder nog zes races tot hij uit het team werd gezet. Naast tegenvallende prestaties was de onderlinge relatie verre van goed. Vanuit het team en de rijder waren er verschillende versies over de breuk, maar duidelijk was dat de situatie onhoudbaar was geworden. Na negen seizoenen kwam er een einde aan Bendsneyders Grand Prix-periode. De 25-jarige coureur behaalde drie podiumplaatsen, waaronder één in de Moto2 en is daarmee nog steeds de enige Nederlander die dat in deze klasse heeft gepresteerd. Bendsneyder zette zijn carrière voort in de World Supersport, waar hij in zijn vierde race al op het podium stond.
1 van 4
Aron Canet scoorde meeste punten in de tweede seizoenshelft en won de laatste Grand Prix in Barcelona.
Bo Bendsneyder en het Preicanos Racing Team gingen begin september – na de dertiende Grand Prix – uit elkaar.
Ai Ogura zal als Moto2 wereldkampioen zijn opwachting gaan maken in de MotoGP.
Manuel Gonzalez (18) won op de laatste racedag de strijd om de derde plaats in het wereldkampioenschap.
Interessante nieuwkomers
Het afgelopen jaar hadden de nieuwkomers het niet gemakkelijk in de Moto2-klasse. Diogo Moreira presteerde het beste van de rookies en eindigde als dertiende in de eindstand. De Braziliaan scoorde zijn eerste podiumplaats in de slotrace op het Circuit de Barcelona-Catalunya. Deniz Öncü groeide gedurende het seizoen en behaalde een podiumplaats. Voor Jaume Masia en Ayumu Sasaki, respectievelijk de wereldkampioen en nummer twee van het Moto3-kampioenschap in 2023, kenden een zwaar debuutjaar en scoorden slechts enkele WK-punten. Volgend jaar wordt Sasaki de teamgenoot van Van den Goorbergh bij RW-Idrofoglia Racing GP. In 2025 verschijnen er interessante nieuwkomers op het toneel. De top-vier uit de Moto3 maakt de overstap naar Moto2. David Alonso staat bekend als een megatalent, en ook van Collin Veijer, Ivan Ortolá en Daniel Holgado zijn de verwachtingen hoog. Veijer wordt de teamgenoot van Öncü bij Red Bull KTM Ajo. Daarnaast heeft Izan Guevara – Moto3-wereldkampioen van 2022 – na een moeizaam anderhalf jaar in de Moto2 aan het einde van het seizoen zijn vorm hervonden. Deze jonge talenten zullen het moeten opnemen tegen ervaren rijders zoals Canet, Gonzalez, Dixon, Arbolino, Lopez en Celestino Vietti, die op papier de grootste kanshebbers zijn voor de Moto2-wereldtitel in 2025. En wie weet vinden ook Garcia en Roberts hun vorm weer terug. Maar zoals het verleden heeft bewezen: voorspellingen doen in de Moto2-klasse is allesbehalve een zekere zaak.
Alpinestars heeft zijn nieuwste limited editions onthuld: de Martinator S-R10 Racing Helm en de Supertech R Vented Boots, ontwikkeld in samenwerking met MotoGP Wereldkampioen Jorge Martin. Deze iconische Martinator-collectie weerspiegelt Jorge’s onverzettelijke ambitie op de baan, zijn competitieve geest en zijn dagelijkse werkethiek.
Deze limited edition producten zijn ontworpen voor topprestaties en bieden geavanceerde bescherming en veiligheid. De S-R10 Helm en de Supertech R Boots zijn uitgerust met race-bewezen innovaties die maximale luchtstroom, comfort en ongeëvenaarde bescherming garanderen. De replica’s in deze speciale editie zijn een afspiegeling van Jorge’s MotoGP-racinguitrusting.
De Martinator S-R10 Helm en Supertech R Vented Boots zijn nu beschikbaar voor aankoop op alpinestars.com en bij geautoriseerde Alpinestars dealers. De prijzen zijn respectievelijk €649,95 en €1.349,95. De helm komt met diverse accessoires, zoals verwisselbare spoilers en visors.
Supertech R10 Helm: MotoGP-Niveau Prestaties
De Supertech R-10 Helm is het resultaat van jaren van onderzoek en ontwikkeling, en staat bekend als een van de meest geavanceerde helmen ter wereld. De aerodynamica is geoptimaliseerd voor minimale luchtweerstand en maximale stabiliteit bij hoge snelheden.
Supertech R Vented Boots: Topprestaties voor Op en Naast de Weg
De Supertech R Vented Boots zijn de maatstaf voor beschermend schoeisel. Ze bieden uitstekende ventilatie en impactbescherming, waardoor ze de ideale keuze zijn voor rijders die zowel op de baan als op de weg maximale prestaties willen leveren.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
