De grootste der Versysen (Versi?) is vernieuwd. Zo op het eerste zicht valt dat niet meteen op, maar motorisch is er danig wat veranderd aan de Versys 1100, zoals die vanaf heden zal gaan heten. Wij vroegen redacteur Pieter naar z’n eerste bevindingen…
En? Vertel eens wat over de nieuwe Versys 1100?
Pieter Ryckaert: Wel, ik ben nog een beetje duizelig. Ik heb net de meest bochtige presentatie uit m’n bestaan achter de rug en ik snap waarom we vooraf van Kawasaki een kompas cadeau hebben gekregen. Ik ben letterlijk het noorden kwijt. Gelukkig hield de 2025 Versys 1100 het hoofd koel, al dan niet wegens de oliekoeler die er sinds dit jaar extra op zit.
Goed, maar die oliekoeler is niet de belangrijkste vernieuwing, toch?
Nee, uiteraard niet. Het blok heeft een meer dan grondige update gekregen. Ten eerste werd de slag met 3 mm vergroot waardoor de cilinderinhoud van 1.043 naar 1.099 steeg. De stijging van het vermogen van 120 naar 135 pk zegt misschien meer, maar valt in wezen te negeren. Door een langer inlaattraject, meer vliegwielmassa, hoger compressie en noem maar op is vooral het koppel in het hoge middengebied een stuk bruikbaarder geworden. Temeer ook de overbrenging daarop is afgesteld met andere verhoudingen in de versnellingsbak én eindoverbrenging. Het maakt dat de Kawasaki Versys 1100 nu in de zone waar je als normaal mens het meest vertoefd meer schop onder de kont heeft gekregen. Om een voorbeeld te geven: de laatste 150 kilometer was dus een aaneenschakeling van elke bocht die je maar kan bedenken en ik had die integraal in derde versnelling kunnen afleggen. Dat ware wel zonde geweest van de niet uitmuntende, doch goeie quickshifter, vandaar dat ik ook de tweede en vierde versnelling erbij heb gehaald.
Het rijwielgedeelte is niet veranderd, dan?
Nee. Wij reden trouwens de standaard van koffers voorziene SE-versie met de elektronisch instelbare Showa veren. En die hebben behoorlijk stevig aan de bak gemogen. Maar ze zorgen voor een erg goede mix van comfort, vlot stuurgedrag en vooral gepast reageren wanneer een monumentale hobbel je pad kruist. Je voelt de veren onder je dan echt gepast reageren om het rijwielgedeelte strak in de hand te houden. Dat biedt tonnen vertrouwen. Gecombineerd met het extra koppel waardoor het blok vlotter oppakt is de Versys er echt wel een stuk leuker op geworden. En laten we zeggen dat het tempo soms soms niks meer met toeren te maken had… En door de uitstekende windbescherming en zithouding hielden we dat tempo moeiteloos aan tot m’n hoofd wat ging tollen dus.
Dat is allemaal positief. Zijn er ook zaken die beter kunnen?
Uiteraard, je kent me he… Ik vind de bediening van de instellingen niet intuïtief – naar mijn aanvoelen – en je kan niet van rij-modi wisselen tijdens het rijden. Op de snelweg, met de cruise controle ingeschakeld, kon ik ook de kuipruit 40mm hoger zetten, daarvoor moet je wel twee bouten losdraaien en weer vastdraaien, wat niet handig is. En de USB-C poort die ze op het stuur hebben gemonteerd is niet mooi, maar dat gaven ze bij Kawasaki schielijk toe.
Bo Bendsneyder (11) met achter hem Glenn van Straalen (28).
Nadat Bo Bendsneyder bij het Preicanos Racing Team in de Moto2 moest vertrekken, wist hij binnen een maand een nieuw zitje te vinden. De 25-jarige coureur tekende een contract bij MV Agusta Reparto Corse voor de twee resterende races in 2024 en het gehele seizoen 2025 in de WorldSSP. Bendsneyder maakte zijn debuut in het Portugese Estoril, maar had de pech dat hij vanwege wisselende weersomstandigheden slechts vijf droge ronden had gereden voordat hij van start ging in de eerste race. Vanaf een veertiende startplek bouwde de Rotterdammer zijn wedstrijd goed op. Langzaamaan wist Bendsneyder zich naar de top-tien op te werken en in de slotronde wist hij ook landgenoot Glenn van Straalen nog te passeren. Bendsneyder finishte – met nauwelijks ervaring met de MV Agusta F3 800 RR – op een achtste plaats. Van Straalen was als vijfde gestart en streed lang voor een top-vijf klassering. De Pata Yamaha Ten Kate Racing-coureur viel in de laatste ronden wat terug en eindigde als negende. Bendsneyder mocht vanwege zijn snelle raceronde als zesde starten in de tweede race. Daar maakte hij goed gebruik van. Lang reed Bendsneyder op een zevende en zesde plaats. In de tweede helft van de race passeerde de kersverse MV-Agusta rijder merkgenoot Federico Caricasulo en beëindigde hij zijn debuutweekend in de World Supersport met een knappe vijfde plaats. Van Straalen finishte als zevende, terwijl zijn Ten Kate teamgenoot Stefano Manzi de race won en daarmee de wereldtitelstrijd openhield. Adrian Huertas begint met 45 punten voorsprong op Manzi aan de slotronde in Jerez. Yari Montella – die de eerste race nog had gewonnen – vergooide zijn titelkansen door in de tweede race in leidende positie onderuit te gaan.
Foto: Randy van Maasdijk
Bo Bendsneyder (11) met achter hem Glenn van Straalen (28).
WK zijspan Oschersleben (D)
Streuer net buiten het podium in Oschersleben
De voorlaatste ronde van het wereldkampioenschap zijspannen werd verreden tijdens het jaarlijkse Sidecar Festival in Oschersleben. Tijdens dit evenement komen allerlei internationale zijspancompetities aan de start. Bennie Streuer wist zich met zijn Duitse bakkenist Kevin Kölsch als derde te kwalificeren voor de twee races. In de eerste race reden Streuer en Kölsch op een vierde plaats. Het duo kon de drie voorste combinaties net niet volgen. In de slotfase zakten Tim Reeves en Mark Wilkes op de derde plaats wat terug. Streuer en Kölsch wisten aansluiting te vinden, maar kwamen tekort om de laatste podiumplaats te bemachtigen. Harry Payne en Kevin Rousseau kwamen als eerste over de eindstreep. De tweede race werd gewonnen door Markus Schlosser en Luca Schmidt, waardoor zij zeven punten voorsprong houden op Payne en Rousseau in het WK. Streuer en Kölsch lieten in de tweede race veel WK-punten liggen. De Nederlands-Duitse combinatie reed op een derde plaats, toen Reeves en Wilkes hen passeerden. Bij deze actie was er contact tussen beide spannen. Team Streuer liep daarbij dusdanige schade op dat ze de race vroegtijdig moesten beëindigen. Streuer en Kölsch bezetten de zesde plaats in het WK.
Op het Duitse circuit kwamen nog twee Nederlandse combinaties aan de start in het WK. Beiden eindigden in het achterveld. In de tweede race wisten Raymond en Calvin Leijdekkers wel één WK-punt te scoren door als vijftiende te finishen. Rogier Weekers en Remco Moes waren in de eerste race nog voor hun landgenoten gefinisht, maar werden in de tweede race zestiende. De laatste ronde van het wereldkampioenschap zijspannen wordt verreden in het Portugese Estoril.
Bennie Streuer en Kevin Kölsch (21).
ONK Lierop/Valkemswaard (NL)
Hermans/Van den Bogaart Nederlands Kampioen zijspancross!
Hermans/Van den Bogaart zijn de nieuwe Nederlands kampioen Sidecar Masters 2024. De titelstrijd in de laatste twee ONK’s in Lierop en Valkenswaard ging tussen Hermans en de broers Leferink. Het beslissende moment kwam al in Lierop, waar tijdens de start van de tweede heat de hele top drie van de ONK-kampioensstand betrokken raakte bij een crash. Leferink had de meeste pech, crashte zonder zijn schuld en moest de strijd staken met 0 punten. Hermans won na een inhaalrace deze tweede heat in Lierop en liep zo ver uit.
In Valkenswaard zou Hermans al genoeg hebben aan een top 15-positie om kampioen te worden. Maar in die finale deed Hermans gewoon wat een kampioensleider acht te doen. Hermans/Van den Bogaart wonnen dominant twee keer en werden zo de Nederlands Kampioen van 2024. Tim en Sem Leferink bleven tweede in de eindstand met Stephan Wijers en Han van Hal die het brons pakten in de ONK Zijspancross 2024.
Kort door de bocht
Thije Ligtermoed is op het podium geëindigd tijdens de Yamaha R3 bLU cRU European SuperFinale in Estoril. Ligtermoed finishte als vijfde in de eerste race en werd tweede in de tweede race, waardoor hij in het eindklassement als derde eindigde. Timo Suos werd tiende in het eindklassement.
Owen van Trigt heeft zijn eerste punt behaald in het FIM JuniorGP World Championship. De 16-jarige coureur finishte op een vijftiende plaats in Aragón. Het was voor Van Trigt pas zijn tweede raceweekend in deze sterke Moto3-klasse. Kiyano Veijer wist zich net niet te plaatsen voor de hoofdrace van de European Talent Cup.
Jaimie van Sikkelerus probeerde het in de trainingen tijdens de seizoensfinale van het British Superbike op Brands Hatch. Hij bleek nog steeds niet voldoende hersteld van zijn knieoperaties en ging niet van start in de races. Jorel Boerboom kwam in de eerste British Supersport-race niet aan de finish en werd in de tweede race buiten de punten twintigste. Boerboom is op een dertigste plaats in het kampioenschap geëindigd.
Jeffrey Herlings won voor Kay de Wolf de seizoensfinale van de Nederlandse motorcross. Jago Geerts eindigde in Valkenswaard als derde.
Ducati heeft de eerste titel in de motorcross behaald. Een derde plaats achter Andrea Bonacorsi en Jan Pancar was toereikend voor Alessandro Lupino om Italiaans kampioen te worden.
De jaarlijkse Open Dag van de Vrienden TT Circuit wordt op zaterdag 19 oktober gehouden. Er zijn tal van activiteiten op het circuit. Zo kun je een busrit maken over de baan en onderweg hoor je tal van wetenswaardigheden over het circuit. Ook niet-vrienden zijn welkom op de gratis toegankelijke dag.
Tekst: Asse Klein, Jan Boer, Emil Bilars Foto’s: Randy van Maasdijk, Henk Teerink, Jan Boer, Emil Bilars
Toprak Razgatlıoğlu lijkt te gaan zorgen voor eerste wereldtitel van BMW in de World Superbike.
Door twee zeges en een tweede plaats in Estoril gaat Toprak Razgatlıoğlu met een uitstekende uitgangspositie beginnen aan de seizoensfinale in Jerez. De BMW-rijder bouwde zijn voorsprong in het WK-klassement uit tot 46 punten op Nicolò Bulega. Michael van der Mark scoorde een vijfde plaats in Portugal.
Voorafgaand aan het seizoen werden er vraagtekens gezet of Toprak Razgatlıoğlu een goede keuze had gemaakt om Yamaha te verlaten voor BMW, aangezien de Duitse fabrikant de laatste jaren nog tot weinig tot geen successen in de WorldSBK was gekomen. De risicovolle keuze bleek een droomcombinatie. Ondanks dat Razgatlıoğlu vanwege een blessure zes races tijdens twee raceweekenden had gemist, kon hij in de voorlaatste ronde in Estoril al de wereldtitel veiligstellen. Nicolò Bulega stond voorafgaand aan het evenement 39 punten achter de Turkse rijder, terwijl Alvaro Bautista enkel nog een theoretische kans had om zijn wereldtitel te prolongeren.
De Superpole-kwalificatie in Estoril werd verreden op een natte baan. Razgatlıoğlu pakte zijn zesde pole position van het jaar. Michael van der Mark kende een goede kwalificatie met een zesde tijd. De Nederlander had een zware week achter de rug, vanwege het plotseling overlijden van zijn moeder. Van der Mark kreeg vanuit het team geen druk opgelegd, maar wilde zelf racen in Portugal, al werd het mentaal – zeer begrijpelijk – een zwaar weekend.
De droge, eerste race werd een prooi voor Razgatlıoğlu, wat zijn eerste overwinning sinds zijn blessure betekende. Bulega was in de openingsfase in contact gekomen met Jonathan Rea en moest daardoor een inhaalrace rijden. De Italiaan werd nog wel tweede, maar het verschil met Razgatlıoğlu was negen seconden. Zijn teamgenoot Bautista ging onderuit en verspeelde daarmee zijn allerlaatste kans op de wereldtitel. Iker Lecuona finishte na een goede inhaalrace als derde. Het betekende de eerste podiumplaats voor de Spanjaard en Honda in 2024.
Voor Van der Mark was het grotendeels een eenzame race. De Nederlander profiteerde na een matige start van meerdere crashes en schoof op naar een zesde plaats. In de voorlaatste ronde werd Van der Mark nog gepasseerd door zijn BMW-merkgenoot Garrett Gerloff, waardoor hij als zevende finishte.
0,003 seconde (!) was het verschil tussen winnaar Nicolò Bulega (11) en Toprak Razgatlıoğlu (54) in de Superpole Race.
Kleinste verschil ooit
De Superpole Race leverde wel een rechtstreeks duel tussen de twee titelkandidaten op. Razgatlıoğlu nam vroeg de leiding, maar deze keer kwam Bulega snel naar de tweede plaats en wist hij in de slotfase het gat naar de BMW voor hem te dichten. De Italiaan kwam beter uit de laatste bocht en de sprint naar de finish wist Bulega concurrent Razgatlıoğlu met 0,003 seconde te verslaan. Het was de kleinste marge ooit voor een WorldSBK-zege.
Bautista kwam na een matige start nog naar de derde plaats. Van der Mark werd dertiende in de sprintrace. Doordat de Nederlander niet in de top-negen was gefinisht, moest hij in de tweede race als elfde starten. Van der Mark bewaarde zijn beste race tot het laatst. De BMW-rijder kwam snel naar voren en wist onder andere Andrea Iannone, Danilo Petrucci en Xavi Vierge achter zich te houden, wat hem de vijfde plaats opleverde. Gezien de familieomstandigheden een heel knap resultaat.
In de tweede hoofdrace was Razgatlıoğlu opnieuw niet te stoppen. Bulega werd tweede, maar werd daarbij wel een beetje geholpen door Bautista. De Spanjaard was in de slotfase duidelijk sneller, maar bleef met het oog op de titelstrijd achter zijn teamgenoot rijden. Razgatlıoğlu gaat met 46 punten voorsprong beginnen aan de slotronde in Jerez, waar er nog 62 punten te verdelen zijn. Het betekent dat de Turkse rijder drie races de kans krijgt om zijn tweede WorldSBK-titel binnen te halen.
Michael van der Mark (60) steeg in Estoril van een achtste naar een zesde plaats in het wereldkampioenschap.
Nicky Hayden erfde de snelheid en het startnummer 69 van vader Earl.
In het eerste deel van de serie ‘Startnummer stories’ namen we de eerste vijf van de negen startnummers die door de FIM en Dorna om verschillende redenen uit het WK-wegrace zijn teruggetrokken onder de loep. Nu volgen de resterende vier.
Valentino Rossi
Valentino Rossi, alias ‘The Doctor’, beluistert zijn ‘46’! Of te wel het meest bekende en zeker meest aansprekende startnummer in de geschiedenis van 75 jaar WK-wegracen.Maleisië 1996: Valentino Rossi rijdt zijn eerste GP met startnummer 46.Mugello 2022: het stereotype #46 is definitief van Valentino Rossi.Rossi senior won in 1979 zijn eerste GP met startnummer 46.Tijdens zijn GP-carrière prijkte op alle machines van Valentino Rossi #46.In het EK van 1995 werd er nog gestart met het nummer 4.Waar ter wereld dan ook: het gele #46-legioen.
Luis Salom
Luis Salom koos altijd voor het nummer 39.In 2012 finishte ‘LS39’ met het Nederlandse team van Roelof Waninge als tweede in de eerste Moto3-wereldtitelstrijd.
Nicky Hayden erfde de snelheid en het startnummer 69 van vader Earl.Niemand kon beter ‘sliden’ dan de bestuurder van de Honda met #69.Voor het seizoen 2007 werd op fraaie wijze Hayden’s #69 verwerkt in de felbegeerde ‘Number One plate’.Een pitbord met een verlichte ‘69’ voor de nachtrace in Qatar.Samen op de ski’s in 2011. De organisatie had voor Nicky Hayden het juiste startnummer. Voor uw reporter van MOTO73 niet ….In 2016 op Phillip Island als invaller nog een keer in actie op een Repsol Honda met een prachtige ‘Stars and Stripes’ uitvoering van Hayden’s #69.
Jason Dupasquier
Jason Dupasquier startte in maar twintig GP-races.De Zwitser werd slechts 19 jaar.
Er is iets aan de nacht dat me altijd heeft aangetrokken. Als alles stil wordt en de beschaving onder de wol duikt, dan overspoelt me het betere “helmgevoel”. Het geluid zwakt geleidelijk af tot een fractie van zijn intensiteit, en met een droge klik van het vizier sluit je de wereld even helemaal buiten.
Geen telefoontjes, mails, lastige vragen of verplichtingen. Alsof je een trechter op je hoofd zet die enkel nog info toelaat via de paar vierkante centimeters polycarbonaat voor je neus. Rust, stilte en bezinning onder een laagje duisternis. Geen overbodige luxe als je ‘s nachts van de ene metropool naar de andere wil rijden – van de indommelende hoofdstad van Europa naar de legendarische lichtstad bij dageraad.
Goed, de motivatie staat op punt, nu nog een geschikte bolide vinden. Gelukkig hebben we al snel een uitverkorene op het oog. Want welke motor is beter toegesneden op zo’n klus dan de Yamaha MT-09? Een motor die ‘The Dark Side of Japan’ vertegenwoordigt, én waarvan de kleurstelling Midnight Cyan heet – dat smeekt om een nachtelijke rit, toch? We krijgen van de importeur een nagelnieuw exemplaar toegestopt, dat voor de gelegenheid is uitgerust met comfortzadel, een kort, gerookt vliegenschermpje en verschillende tank- en grippads.
Yamaha’s MT-09 werd voor 2024 grondig aangepakt. De Japanse triple levert nog steeds 119 pk en 93 Nm, maar de versnellingsbak en quickshifter werden onder handen genomen. De zithouding is ook bijgespijkerd: het lager en dichter naar de rijder geplaatste stuur, en de hoger en verder naar achter geplaatste voetsteunen zorgen voor een sportieve zit. De ophanging staat vooraan wat harder gedempt, achteraan net wat zachter. Dat zorgt voor een strakker sturende voorkant en een nog steeds speelse achterkant – business in the front, party in the back! Yamaha heeft ook een nieuwe Brembo-hoofdremcilinder en een instelbaar koppelingshendel gemonteerd, en zowel het TFT-scherm als de volledige voorzijde werden grondig opnieuw geboetseerd.
1 van 6
Nog even de innerlijke mens versterken met een puntzak nationale trots en mayonaise. Of wat had u verwacht?
Bridgestone was zo lief om ons een nagelnieuwe set S23’s op te sturen voor deze test.
Vol goeie moed en in m’n zomerse plunje: op weg!
Onze omweg langs het frietkot ten spijt, ligt de officiële start bij de majestueuze Cinquantenaire!
De exodus uit Brussel langs de koeltoren van Drogenbos. Een laatste lichtpunt voor de lampen doven.
Zelden lagen een fleurige lichtstreep en troosteloosheid dichter bij elkaar dan in Quiévrain, grensdorp in verval.
20.52 uur: Klaar voor vertrek(?)
We trappen onze nachtelijke queeste af bij het vallen van de avond, in het schemerlicht van een lokale eetgelegenheid. Wie Brussel zegt, zegt immers ook frieten. Een stevig pak patat met mayonaise om de innerlijke mens te versterken, voor we op urenlang in het zadel moeten – het diner van een echte – eh – kampioen! Terwijl onze fotograaf enkele eerste kiekjes schiet, controleer ik de bandenspanning. Ik rijd vandaag solo, met een kleine rugzak, dus houd ik de voorgeschreven waarden aan: 2.5 bar vooraan en 2.9 bar achteraan moeten me zonder problemen naar Parijs en terug brengen. Tot… ik de gigantische schroef opmerk, die dwars door m’n achterband priemt.
20.57 uur uur: Schroef door de band, streep door de trip?
Plots verdwijnt de hoop om Parijs te halen samen met de lucht uit m’n band. Net voor negenen ‘s avonds, op een zondag? Daar gaat de hoop om nog een bandenboer te vinden die ons uit de nood wil helpen. Telefoontjes naar twee pechverhelpingsdiensten brengen al evenmin zoden aan de dijk: zij kondigen respectievelijk anderhalf en twee uur wachttijd aan, en willen 230 (!) euro rekenen voor het herstellen van onze band. Eh, doei! De held van de avond wordt een breed glimlachende Brusselaar van Noord-Afrikaanse afkomst, die we via de sociale media opsnorren. Hij heeft pluggen, lijm en een manometer mee en herstelt onze band binnen het kwartier, voor enkele tientjes. Dan toch nog met een glimlach op weg!
21.47 uur: De eerste zondvloed
We hebben de Yam amper in z’n één getikt, of we beleven België al op z’n best: nu we stilaan op de herfst afstevenen, ontkomen we immers niet aan ons meteorologisch lot. Nog voor we Brussel goed uit zijn gebold, krijgen we de eerste plensbui al over ons heen. Het korte windschermpje op de MT-09 doet z’n uiterste best, maar kan niet verhinderen dat een eerste zondvloed zich langs elke opening in ons motorpak probeert te wringen. We kiezen voor de meest zuidelijke verkeersader uit het kloppend hart van de Belgische hoofdstad en zetten koers richting Drogenbos. De in leds verpakte koeltoren van de lokale energiecentrale zwaait ons met felgekleurde golven uit, terwijl we in de nacht verdwijnen.
22.59 uur: De nacht valt
Net voor we de eerste 75 kilometer hebben gerond valt de nacht letterlijk over ons heen. Om klokslag 23 uur wordt de straatverlichting gedoofd, en wordt onze trip plots een heel pak eenzamer. Met de lichtbundel die onze MT-09 op de einder projecteert als enige gids. In de verte doemt een gevaarte op: we passeren langs het hellend vlak van Ronquières, waar de enorme scheepslift elke boot tot 68 meter hoger tilt. Een mastodont van een bouwwerk dat qua energie volledig zelfvoorzienend is én een hoofdrol speelt in de film “Brussels by Night”. Veel toepasselijker wordt het niet. Maar goed, vaart maken!
00.17 uur: Een streepje licht
Een klein halfuurtje na middernacht zijn we bij de grensovergang bij Quiévrain. Bij het openen van de allereerste spoorlijn tussen Brussel en Parijs – in 1842 – was Quiévrain de plaats waar de grenscontrole steevast plaatsvond. Wat destijds een bloeiende stad rond de internationale spoorlijn was, blijkt nu een grensdorp in verval. Een zeldzaam streepje verlichting onderweg, zij het door de casino’s die nog net op Belgisch grondgebied liggen… We vullen de tank, dubbelchecken de bandenspanning nog even, en bollen Frankrijk binnen.
02.34 uur: Geen tijd
Veel tijd voor een citytrip hebben we niet, dus snellen we in een boog rond de voormalige vestingsstad Valenciennes, meanderen met de Schelde mee langs de citadel van Cambrai, en passeren het tijdens de Slag om de Somme felbevochten Péronne. Onze eerstvolgende pauze staat net voorbij Roye ingepland, nabij Tilloloy. Geen tijd te verliezen, rijden maar! Een brugje over de A1, op de D133, is perfect voor een snelle hap en een energiedrankje. De eerste vermoeidheid sluipt er toch stilaan in, en het weer zit nog steeds niet mee.
1 van 2
Aftanken blijkt de ideale gelegenheid om wat kleur in de verkleumde vingers te krijgen. En dan weer op weg!
Even door de geluidsmuur duwen langs de illustere Concorde. Parijs komt dichtbij!
03.41 uur: Parijs lijkt veraf
‘De nacht is altijd donkerder net vóór de dageraad en het leven is hetzelfde, de moeilijke tijden zullen voorbijgaan, alles zal beter worden en de zon zal helderder schijnen dan ooit.’ De woorden van Hemingway die altijd in mijn achterhoofd zijn blijven malen, kunnen op dit moment niet treffender zijn. De regen klettert nu al urenlang met bakken uit de lucht en had m’n TomTom duidelijk niet nodig om de weg naar de binnenzijde van m’n jas te vinden. De wind beukt een eind weg tegen m’n helm, de moed druppelt mee richting m’n motorlaarzen en Parijs lijkt plots veraf. Net op dat moment spot ik de richtingaanwijzer naar Compiègne – de stad waar, in een wagon diep in het gelijknamige bos, op 11 november 1918 de Wapenstilstand in Wereldoorlog I werd ondertekend. Maar geen haar aan mijn hoofd dat eraan denkt zelf de witte vlag te zwaaien. De de MT-09 heeft er zin in en over enkele uren komt de zon op. Dus moed bijeen rapen en gaan!
04.57 uur: Concorde
Dik 70 kilometer verderop blijken onze gebeden verhoord: de regenbuien blijven achterwege, de strakke wind gaat een tikkeltje liggen. Ideaal om ons natte kloffie droog te waaien voor we de Lichtstad binnenbollen. Een soort euforie maakt zich meester van me, en ik besluit om een kleine omweg te maken. Neen, echt in de buurt van Roissy-en-France moest ik volgens de routeplanner niet zijn. Maar daar ligt wel de Aéroport Charles De Gaulle, die ‘s nachts nagenoeg verlaten is en ons dus ruim voldoende tijd gunt om de fenomenale Concorde van dichtbij te bewonderen. Het illustere, supersonische passagiersvliegtuig vliegt al sinds 2003 niet meer uit, maar staat netjes opgebokt langs een van de toegangswegen naar de luchthaven. Een duwtje door de geluidsmuur, meer hebben we niet nodig om naar Parijs te knallen. We laten de Départementales – de Franse B-wegen – even voor wat ze zijn en malen de laatste kilometers over de snelweg.
Een laatste stukje autosnelweg voor we Parijs binnenvallen via de Périferique.
05.29 uur: PARIJS!
We laten de verrassend verlaten Périférique – de verkeersaorta rond de Franse hoofdstad die bij daglicht dicht klontert – via de Avenue de la Grande Armée en zien in de verte de Arc de Triomphe opdoemen. Een triomf, een overwinning! Dat is ook het gevoel dat overblijft als we rondjes om het bouwwerk draaien. Wat een geweldig gevoel. We blijven cirkelen tot we zeeziek worden en zetten dan koers naar een rustiger deel van de stad.In de Avenue de Camoens krijgen we, vanop de kasseitjes, een geweldig zicht op de slechts voor een deeltje verlichte Eiffeltoren. Die wordt op het moment van schrijven gerenoveerd en ter gelegenheid van de Olympische Spelen in een gouden tint gedoopt – dus veel dichter dan dit komen we er helaas niet bij, vandaag. Maar het zicht op de Parijse trots maakt veel goed.
06.06 uur: Croissant met koffie
Goed, we zijn mooi op tijd in de Franse hoofdstad voor een dot van een zonsopgang… maar een flink eind te vroeg voor de heerlijke croissant en dampende pot koffie waar ik nu al uren naar smacht. Hoewel de Parijse koffiebars al vroeg open lijken, zijn ze dat blijkbaar nog niet. Zeven uur is zeven uur, en geen minuut vroeger. Dat wordt ons meermaals op – eh – typisch Franse wijze duidelijk gemaakt. Dan maar een snelle supermarktcroissant en een koffie uit een automaat. Ach, dat smaakt ook. Zeker in het zicht van de Eiffeltoren.
En dan nu terug naar huis – langs de kortste weg…
Foto’s: Jonathan Godin
1 van 3
De Arc De Triomphe doet z’n naam alle eer aan. Na een nacht vol regen en kou voelt dit als een overwinning.
Een croissant met koffie onder de Eiffeltoren. Bucketlistmateriaal! Zelfs als ze beide uit de supermarkt komen.
Diep, donker, druisend. Het gebrom van zware motoren klinkt geruststellend. De Nederlandse economie draait op volle toeren. Stroomafwaarts glijden de Rijnaken als vanzelf voorbij. Stroomopwaarts is een ander verhaal. Dan ploegen schepen moeizaam door het water, wit krullende hekgolven achterlatend. Die klotsen dan tegen de oever bij camping Waalstrand. Vanaf het terras van ons chalet is dat goed te zien en te horen, op ons gemak met een kopje koffie erbij.
Dan gaan we de campingeigenaresse eens opzoeken. Als heropstapster kan Anciëlla Tap ons helpen om een mooie route door de Gelderse Poort uit te stippelen, al komt ze wel tijd tekort om haar nieuwe Benelli 752S zo vaak als ze zou willen op de dijkwegen rond Waal en Rijn los te laten. Maar ze brengt ons toch even persoonlijk op weg naar Fort Pannerden. We slingeren gedreven achter de Benelli aan. In luttele minuten zijn de paar kilometers weggeveegd. Anciëlla draait om, op naar haar campinggasten. Wim en ik nemen de tijd om het fort uitgebreid te bekijken en dat is de moeite waard. Over maar liefst vijf verdiepingen strekt het verdedigingswerk zich onderaards uit. Alles prachtig gerestaureerd en een legioen vrijwilligers staat klaar om onze vragen te beantwoorden en deuren voor ons te openen.
Aan de Klompenwaard bij Doornenburg ligt het punt waar de Rijn zich splitst in de Waal en het Pannerdensch Kanaal. Vanwege die strategische ligging is hier in tussen 1869 en 1871 Fort Pannerden gebouwd, als onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Het fort biedt niet alleen een prachtige blik op de krijgsgeschiedenis en uitzicht op de gesplitste waterwegen, ze serveren er ook prima appeltaart met slagroom. Met een tevreden maag en een kakelverse route in de Garmin geladen, hijsen we ons op de BMW. In Doornenburg passeren we nog een heus kasteel, dan pakken we de dijkweg richting Gendt weer op. We maken nog even een ererondje rond het Dijk van een Wijf, een kunstwerk op een heuveltje op 25 meter boven NAP in de uiterwaard van de Gendtse polder.
1 van 8
Bloedige strijd
In Lent pakken we de N325 om over de Waal in Nijmegen te komen. Die Waalbrug, kennen we die niet uit een film, met Sean Connery en Robert Redford? Maar daar is de afslag al naar Groesbeek. We sturen de BMW landinwaarts, naar de Gelderse Poort, een opening tussen eindmorenen uit de ijstijd. Over het kuipje waaien heerlijke bosgeuren en richting Groesbeek pakken we natuurlijk de Zevenheuvelenweg. Op zeven heuvelen zijn achtenswaardige steden gebouwd zoals Rome en Siegen, over onze eigen zeven heuvelen bromt de boxer naar Berg en Dal. Daar beloven restaurant De Wigwam en Park Tivoli het hele gezin een plezierig dagje uit, maar daar hebben wij een heel andere voorstelling van. ‘Klonk!’ zegt de versnellingsbak en daar zoeven we al de holle weg af die ons aflevert in het grensdorp Wyler.
We pikken de Ooijpolder mee en de Millingerwaard. Hé: hier recht tegenover ligt onze camping het Waalstrand! De Millingerwaard is een uiterwaard met ooibossen, moerassen, plantengroei, plassen en rivierduinen. De afgelopen vijftig jaar is het kleipakket er grotendeels afgegraven voor de baksteenindustrie en er wordt nog steeds hoogwaardig zand gewonnen. Op de zandwinningsinstallatie staan de silhouetten van raven als kunstwerk de boel te bespieden. De laatste echte raaf is hier in 1944 weggevlogen maar nu willen ze hem graag terug hebben. Motorrijders zijn in het natuurgebied niet welkom. De Millinger Theetuin is, net als het pontje over de rivier naar Pannerden, alleen voor fiets- en voetvolk bestemd.
Bij Millingen aan de Rijn verlaten we Nederlands grondgebied, Keeken, Schenkenschanz en Düffelward liggen op Duitse bodem. Maar aan de overkant van de Griether Altrhein rijden we opeens door een belangrijk stukje Nederlandse geschiedenis. In de Tachtigjarige Oorlog stond hier een machtig Nederlands fort, dat de toegang tot de Gelderse Poort bewaakte. Wie deze strategische doorgang controleerde, had in feite de macht over de belangrijkste handelsroute van de Lage Landen. Hier is vaak en bloedig gevochten. Maar vandaag liggen Schenkenschanz en de omringende uiterwaarden en polders erbij als het toonbeeld van vrede.
Huisgemaakte appeltaart
Ons reisje langs de Rijn gaat verder in oostelijke richting, over dijken tussen water en land. Grieth ligt direct aan de rivier en op het dorpspleintje vervult het Griether Hanselädchen een sociale functie als café en ouderwetse dorpswinkel in een. Er is zelfs een terras op het pleintje opgezet bij deze winkel van Sinkel, een Tante-Emma-Laden noemen Duitsers dat. Of de dame achter de toonbank Emma heet weten we niet, maar ze serveert prima huisgemaakte appeltaart.
We rijden door de nauwe straatjes naar de oeverpromenade, daar staat een scheepsmast op de kade die eraan herinnert dat het Hansestadje Grieth ooit een belangrijke handelspost aan de Rijn was. Met de oudste schippersvereniging aan de Rijn tussen Bazel en Rotterdam. De symbolische mast is nog steeds een baken voor binnenvaartschepen, waarvan zo’n tachtig procent onder Nederlandse vlag vaart.
Een fata morgana? Lucht- of waterspiegeling? Boven het vlakke groene akkerland bij Kalkar rijzen scherpe bergpieken uit. Maar deze bergen zijn niet echt. Ze zijn geschilderd op de koeltoren van de voormalige kerncentrale van Kalkar. Het water van de Rijn kon mooi als koeling dienen. Maar allang voor de Duitse Atomausstieg van 2023 werd deze reactor stilgelegd en werd er een pretpark van gemaakt, met hotelkamers in de voormalige centralegebouwen.
Buiten de oude stadswal van Xanten ligt het nog oudere Romeinse legerkamp, tegenwoordig Archeologisch Park. Colonia Ulpia Traiana was na Keulen de belangrijkste Romeinse nederzetting in Germania, de Rijn diende als Romeinse rijksgrens. Het geluk wil dat de fundamenten van de kolonie onder agrarisch land behouden zijn gebleven en niet onder Vinexwijk, winkelcentrum of bedrijfsterrein zijn begraven. Zo konden alle fundamenten ervan worden blootgelegd en de gebouwen daarop deels worden herbouwd. Bij het park hoort ook een interessant museum. Een stukje tweeduizend jaar oud Rome, op een paar kilometer afstand van onze Gelderse Poort, hoe mooier wil je het hebben?
Historische plek
We steken via de B58 de Rijn over en rijden vlot door de moderne wijken van Wesel. Bij Haffen zien we vanaf de dijk de ene dijk na de andere, in vorige eeuwen opgeworpen om de grillige waterwolf te keren. Recht tegenover ons zien we Grieth liggen, schippersstad waar van oudsher een pontveer de verbinding tussen de Rijnoevers verzorgde. Het pontje lijkt niet te varen. De schipper zit zeker achter Emma’s appeltaart aan de overkant en het vaartuig lijkt ook niet op motorvoertuigen te zijn toegerust.
Bij Emmerich spant de langste hangbrug van Duitsland als een vaalroze kopie van de Golden Gate-brug over de Rijn, maar wij blijven op onze oever, waar het deksels mooi toeren is. Nog een stukje over de Duitse Bundesstraße 8 en daar zien we op een beboste heuvel de Vituskerk van Elten staan. Vreemde gewaarwording, om vanuit het vlakke Duitsland naar heuvels te kijken die in Nederland liggen. Een beetje de omgekeerde wereld. Hoch-Elten ligt dan weer wel op Duitse bodem, al staat er een heus Pannekoekhuys op. Maar wij willen appeltaart.
Hier aan de Gelderse Poort baande de Rijn zich toegang tot de Lage Landen. Achter de grens splitst de rivier zich in verschillende waterwegen. ‘Bij Lobith stroomt de Rijn ons land binnen’ leerde vroeger elk kind op school. Aan de kade van Tolkamer lagen binnenvaartschepen die tol moesten betalen en hun douanepapieren moesten laten afstempelen. In onze grenzeloze EU liggen op deze historische plek alleen nog passagiersschepen. Het gebied rond de splitsing van Rijn en Waal was strategisch gezien belangrijk en er werd – hoe kan het anders – vaak om gevochten. In de 17e eeuw was het afwisselend Frans, Duits, Spaans en Nederlands. En Tolkamer geeft toch een soort einde-van-de-wereldgevoel, aan het einde van de Astreastraat in de wijk Tuindorp kijken we vanaf het met een vlaggenmast versierde uitkijkpunt op de grens die ooit zo belangrijk was aan de Gelderse Poort. Dan hobbelen we terug over de klinkerweg om die poort weer door te gaan.
Oude rivierlopen
Steenfabrieken zijn nog steeds landschapsbepalende elementen op onze tocht door de Gelderse Poort. Alleen al voor de bouw van Fort Pannerden werden dertien miljoen bakstenen gebruikt, die hier aan de rivieren waren gemaakt. Eenmaal weer op Nederlandse bodem rijden we verder over ’t Gelders Eiland tussen de oude rivierlopen van Rijn en Waal, die hier nog geen kilometer uit elkaar liggen. Het eiland ontstond zo’n drie eeuwen geleden toen het Pannerdensch Kanaal werd gegraven.
In Nederland heeft de pontschipper wel dienst. Zijn veerboot brengt ons aan het eind van het eiland over het Pannerdensch Kanaal. Terug in de Klompenwaard bij Fort Pannerden op de splitsing van Rijn en Waal. Waar ooit de wieg van Rijkswaterstaat stond, struinen nu wilde Konikpaarden rond. We treffen het geluk de nobele viervoeters op hun namiddagwandeling door de uiterwaard te zien. Daar is de afslag naar Fort Pannerden al, de cirkel van onze Gelderse Poort-route is rond. Voor ons blijft nu de vraag: doen we appeltaart bij het fort of op het terras van camping Waalstrand?
Foto’s: Wim Schoute
Reisinfo
Camping Waalstrand, ook verhuur van chalets: www.waalstrand.nl Café-Restaurant Veerhuis Concordia bij de camping: www.concordiagendt.nl Fort Pannerden: www.fortpannerden.eu Start en finish: Camping Waalstrand, Waaldijk 23A, Gendt Lengte: 212 km
In 2021 opende Glenn de Koning zijn eigen zaak in Hengelo, toepasselijk genaamd ‘King Motorcycles’. Het moderne bedrijfspand is gevestigd aan de Turbinestraat en beslaat 180 vierkante meter. Bigtwin ging op bezoek bij Glenn die er samen met zzp-er Roy gepassioneerd aan alle types en modellen H-D werkt.
In de entree van het pand staat een bekende motor; “Ja, mijn eigen motor, die stond laatst in Bigtwin!”, lacht Glenn.
De ontvangstruimte is gezellig ingedeeld, met een koffiehoek voor de klanten en een balie, waarachter Glenn de bestellingen opneemt en verstuurt. Er staan een paar motoren, want in- en verkoop van motoren maakt bij King deel uit van de bezigheden van het bedrijf. “Ons specialisme ligt bij H-D zoals je ziet en vooral elektronica”, verklaart Glenn als we de werkplaats inlopen. Die werkplaats is lekker ruim en er staan diverse bruggen waar aan Harleys wordt gesleuteld. Roy is druk bezig met een Touring model met een probleem in de bedrading. Beide mannen zijn zoals gezegd vertrouwd met elektronica en draaien hun hand er niet voor om, figuurlijk dan… “Toen ik vier jaar oud was kocht mijn vader zijn eerste Harley en dat was voor mij een heel bijzonder moment!”, vertelt Glenn. “Op m’n vijftiende begon ik bij Vincent van Twin Service Motorcycles in Enschede. Ik volgde de opleiding eerste en tweede monteur en in 2016 kreeg ik een ernstig motorongeluk. Een lange tijd van revalidatie volgde en in 2021 heb ik de beslissing genomen mijn eigen bedrijf te beginnen.”
UITBREIDEN
De doelstelling bij King Motorcycles is volgens Glenn vooral; ‘lekker sleutelen en mooie fietsen maken’. “Ja”, zo verklaart hij; “Mijn bedrijfsfilosofie is om te bouwen met passie, niet om snel geld te verdienen.” We kijken in de ruimte voor het ‘vieze’ werk, waar het echter keurig netjes en schoon blijkt te zijn. “Het is voor ons heel belangrijk om alles netjes te houden, dat is uiteraard fijner om te werken, maar ook naar de klant toe ziet het er professioneler uit.” In die ruimte zien we een draaibank, lasapparatuur, een straalkast en meer machines. “We bouwen motoren om en daar hebben wij alle middelen voor in huis. Maar ook voor projecten die we helemaal van de grond af opbouwen.” In de andere hoek van de werkplaats staan motoren van klanten te wachten. “Het liefst zou ik in de toekomst nog iets willen uitbreiden en een Dynobank staat ook op het verlanglijstje”, zegt Glenn. King Motorcycles levert onderdelen en accessoires van alle gangbare leveranciers en werkt samen met bedrijven uit de buurt, zoals VG voor werkzaamheden aan frames en Red’s Paint & Body voor plaat- en spuitwerk. “In principe verrichten wij alle werkzaamheden aan alle Harleys, ook aan de moderne types, zoals tuning van de 2006-up Touring modellen, revisie, custombouw, onderhoud en reparatie en in- en verkoop”, zo besluit Glenn met gepaste trots.
GP Products, bekend van hun sportieve motoren, heeft zich voor het eerst gericht op het customizen van een BMW R 1300 GS. Het doel was om deze motor aan te passen naar het beeld van de indrukwekkende Land Rover Defender Urban Widetrack.
Voor hun Signature Series maakt GP Products gebruik van hun eigen voorraad topkwaliteit onderdelen. BMW is al vaker de basis geweest voor indrukwekkende creaties van GP Products. Met de R 1300 GS Urban Widetrack richt GP Products zich nu op een andere tak van de motorsport: offroad rijden.
De basis-GS is al een krachtige machine met 145 pk en 149 Nm. Toch vond GP Products dat er nog verbeteringen mogelijk waren. Veel onderdelen zijn aangepast, waaronder de kuip, remmen en cilinderkoppen. Er is gekozen voor een combinatie van Phantom Gold, Gloss Black en carbon.
Verschillende onderdelen van Puig zorgen voor extra bescherming, zodat de motor klaar is voor elke uitdaging. Een custom zadel van zwart alcantara vormt de finishing touch. Carbonvezel onderdelen van Ilmberger Carbon geven de motor extra stijl en veiligheid.
De Remus 8 2.0 slip-on demper zorgt voor een diepere bas, gewichtsvermindering en prestatieverbetering. Deze demper is zelfs ECE-gekeurd. Al met al is de BMW R 1300 GS Urban Defender Widetrack van GP Products een indrukwekkende verschijning die klaar is voor elk avontuur.
De kalender van het 2025 MOTUL FIM Superbike Wereldkampioenschap is officieel onthuld, met 12 rondes op enkele van de meest iconische circuits ter wereld.
Na de traditionele officiële pre-seizoenstest op 17 en 18 februari op Phillip Island, begint het seizoen op de Australische locatie van 21 tot en met 23 februari.
De kalender omvat klassieke locaties en de opwindende debuutronde in Hongarije op het Balaton Park Circuit in juli.
Het FIM Vrouwen Circuit Racing Wereldkampioenschap (WorldWCR) zal in 2025 nieuwe kansen omarmen, met de tweede editie die begint op het TT Circuit Assen. Het Balaton Park Circuit en Circuit de Nevers Magny-Cours zullen ook nieuwe toevoegingen zijn aan de zes evenementen van de WorldWCR-kalender.
MOTUL FIM Superbike World Championship FIM Supersport and Supersport 300 World Championships FIM Women Circuit Racing World Championship
De Amerikaanse overheid heeft een nieuwe regel voorgesteld die de verkoop of import van over-the-air (OTA) verbonden voertuigen met specifieke hardware en software van Chinese of Russische oorsprong zou verbieden. Volgens de Amerikaanse minister van Handel vormen deze voertuigen, die uitgerust zijn met camera’s, microfoons, GPS-tracking en andere met internet verbonden technologieën, een serieus risico voor de nationale veiligheid en privacy.
Hoewel de minister specifiek over auto’s spreekt, zou de regel van toepassing zijn op alle voertuigen op wielen, inclusief motorfietsen. Chinese motormerken zoals CF Moto, Kove en Moto Morini zouden het meest getroffen worden, aangezien veel van hun modellen een zekere mate van verbondenheid hebben.
De regel richt zich niet op voertuigen die in China of Rusland zijn vervaardigd, maar op elk voertuig dat software/hardware van Chinese of Russische oorsprong gebruikt. Fabrikanten van hyper-verbonden motorfietsen, zoals BMW, zullen ervoor moeten zorgen dat hun systemen geen verbinding met China of Rusland hebben.
Als de regel wordt ingevoerd, is het waarschijnlijk dat toekomstige Amerikaanse regeringen dit beleid zullen voortzetten. Voor getroffen merken is een mogelijke oplossing om geen verbonden motorfietsen te verkopen of om systemen van niet-Chinese/Russische oorsprong te gebruiken. De voorgestelde regel zou de opmaat kunnen zijn van een toekomstig verbod op alle in China vervaardigde voertuigen, mocht de relatie tussen China en het Westen (USA) verder verslechteren.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
