Op de EICMA in Milaan onthulde Husqvarna zojuist de Vitpilen 401. Of eigenlijk namen zij de eerste productieversie mee. Husqvarna bevestigde namelijk al eerder dat hij in productie genomen zou worden. Het merk was al langer bezig met het concept en presenteerde deze al op de EICMA in 2014.
Dit was het jaar dat het Zweedse merk door Pierer Industries AG was overgenomen. Oftewel het moederbedrijf achter Husaberg, maar ook achter KTM. En de invloed van dat laatste merk is te zien aan de Vitpilen. Want wat velen meteen opviel was dat hij wel erg veel leek op de KTM 390 Duke. 
Het wit en geel doet in een nanoseconde bevestigen dan we hier toch echt te maken hebben met een Husqvarna. Zoals wel meer ‘Huskies’ is ook deze dus grotendeel gekleurd zoals de vlag van moederland Zweden. De naam van het nieuwe model is volgens het merk geïnspireerd op de Husqvarna Silverpilen, een type dat veel heeft betekend voor het merk. Vitpilen betekent ‘witte pijl’.
Voor en achter led-verlichting en WP-vering brengt wel een aardige glimlach op onze gezichten. Injectie met bijbehorende ride-by-wire is de enige elektronica die de Vitpilen krijgt. “Less is more”, moeten ze bij KTM Husqvarna gedacht hebben. Met zijn 44 pk op 9.000 tpm en 37 Nm bij 2000 toeren lager is de 375cc ééncilinder er één die volgens Husqvarna niet opschept over hoe race hij is.
Volledig gericht op de rijderservaring van een straatmotor en ontdaan van alle bijzaken, zo is de Vipilen 401 bedoeld. Puur praktisch dus. En dat pakt voor sommige dingen wat beter uit dan voor andere. Zo kunnen we het clip-on stuur wel waarderen, de spiegels moeten we misschien even aan wennen. Toch al met al een motor die wij graag willen leren kennen.
De Zero S en Zero DS positioneert het merk als elektrische alternatieven voor stedelijk vervoer. De nieuwprijs van deze modellen zal € 16.260 gaan bedragen. Deze modellen komen ook in een 11 kW-uitvoering, waardoor ze geschikt zijn voor het A1 rijbewijs. Zero heeft de A1-varianten uitgerust met een lichtere accu. De 11 kW-modellen gaan €12.700 kosten. 
Voor wie toch een grote accu wil kan deze gewoon bestellen. Waarom Zero de 11 kW-versies niet ook gewoon uitrust met de grotere accu, zal misschien een commerciële zet zijn. Je kunt er tegen een meerprijs van voor €3045 een Power Tank bij kopen. Zelf claimt de fabrikant dat de lichte versies met 43 kg minder gewicht makkelijker te manoeuvreren zijn. De actieradius mét de powertank wordt 193 km wanneer je zowel door de stad als op de snelweg rijdt.
Een nieuw, 9 kg lichter chassis van gegoten aluminium, een nieuwe monocross-achterwielophanging met horizontale schokdemper en een 40 mm langere aluminium swingarm moeten de toch al prima rijeigenschappen nog verder doen verbeteren. Ook nieuw is de korter uitlaatdemper. Een nieuw dashboard, meer dan voldoende opslagcapaciteit, een sleutelloos Smart Key-systeem zijn zaken die eveneens niet onvermeld mogen blijven. De TMAX’ zijn beschikbaar vanaf maart 2017. Prijzen volgen.
Leuk al die elektronische hulpmiddelen, maar uiteindelijk zijn we natuurlijk allemaal gevoelig voor het vermogen. De pk/gewichtsverhouding verbetert met maar liefst 14 procent. Het vermogen komt uit op 189 pk @ 13.000 tpm en 114 Nm @ 11.000 tpm. Het rijklaar gewicht bedraagt 196 kilo en dat is een flinke daling ten opzichte van zijn voorganger die vijftien kilo meer weegt. Met deze waarden evenaart de standaard Blade de dure SP-versie, maar die slaat terug bij het rijwielgedeelte. Geen dure elektronische vering dit keer, maar een 43 mm Showa Big Piston UPSD en een Balance Free Rear van dezelfde fabrikant. Het duo moet in vergelijking met normale dempers zachter en constanter aanspreken. De Brembo’s van de SP’s hebben plaats moeten maken voor radiale Tokico’s.