Buell Motorcycle Co. heeft aangekondigd dat klanten die ooit een pre-order hebben geplaatst vanaf 12 september 2024 een definitieve bestellingen kunnen plaatsen voor de nieuwe Buell Super Cruiser tegen een speciale introductieprijs van €21.500 ($23.900)*. Vanaf 12 november 2024 kunnen ook andere geïnteresseerden de motorfiets bestellen voor de reguliere prijs van €23.300 ($25.900). De productie van de Super Cruiser, die het cruiser-segment opnieuw moet definiëren, start naar verwachting in het najaar van 2025.
Pre-order klanten krijgen tot 12 november 2024 de kans om een aanbetaling van €900 ($1.000) te doen en zo hun bestelling te bevestigen tegen de speciale prijs. Volgens CEO Bill Melvin wil Buell hiermee haar vroege supporters belonen voor hun feedback en steun. Ook kondigde hij aan dat Buell de komende weken vorderingen bekend zal maken in het terughalen van productie en onderdelen naar de VS om zo Amerikaanse banen te ondersteunen.
De in 2023 onthulde Buell Super Cruiser heeft wereldwijd veel interesse gewekt vanwege zijn bijzondere prestaties en aantrekkelijke styling. Pre-order klanten ontvangen tussen 12 september en 12 november een e-mail met bestelinstructies, waarna ook andere geïnteresseerde motorrijders de motorfiets kunnen bestellen.
Het is dé attractie van de Bigtwin Bikeshow & Expo: de internationale Bikeshow. Met motoren vanuit de hele wereld kijk je je ogen uit. Denk niet alleen aan custombikes uit Nederland, België en Duitsland, maar ook aan unieke zelfbouw uit Qatar, Italië en Polen. En we hebben goed nieuws, want de Bikeshow breidt uit! Met trots introduceren we de nieuwste klasse: Mopeds & Mini Bikes tot 125cc.
Dit brengt het totaal aantal klasses op 8. Te noemen:
Deze nieuwe klasse is toegewijd aan de vetste mopeds, scooters en mini bikes tot maximaal 125cc. Denk aan toffe omgebouwde Vespa’s, Lambretta’s en nog veel meer.
De unieke mopeds en mini bikes in deze klasse combineren een grote dosis creativiteit met een zeer persoonlijke stijl. Ieder jaar komen custombouwers naar de Bigtwin Bikeshow & Expo om hun creaties te tonen en te concurreren voor de prijs voor beste build in hun klasse. Bouwers van mopeds & mini bikes tot 125cc kunnen nu ook bij ons terecht!
De Bikeshow bevat honderden custombikes en blijft dé attractie van de Bigtwin Bikeshow & Expo. De show biedt een platform voor zowel gevestigde namen als opkomende talenten in de custom scene.
Natuurlijk hebben we veel meer voor je in petto. Zo zijn er wederom vele standhouders van de partij met speciale acties en activiteiten. Heb jij je ticket(s) al gescoord? De ticketverkoop is live!
Praktische informatie
Waar
Expo Houten Meidoornkade 24 3992 AE Houten
Wanneer
Vrijdag 1 november 12:00 – 18:00 uur Zaterdag 2 november 10:00 – 17:00 uur Zondag 3 november 10:00 – 17:00 uur
Thierry Sarasyn reed met de Kawasaki Versys 1000 SE van Brussel naar Dakar. In het eerste deel van dit avonturenverhaal hadden we het over de trip in het min of meer bekende deel van Marokko. Na de rustdag in Agadir wachtte de ware uitdaging.
Merzouga, Zagora, Ouarzazate… al deze steden profileren zich als de poort tot de woestijn. En het is inderdaad zo dat als je de Atlas oversteekt en daarna deze steden passeert, er niets meer dan woestijn op je ligt te wachten. Alleen: als je 150 km rijdt, kom je meestal terug in één of andere bewoonde plaats. En dicht bij de Marokkaanse grootsteden. Dat verandert als je Agadir passeert. De steden worden kleiner, de dorpen meer afgelegen en als je de grens van de Westelijke Sahara oversteekt, heb je een paar duizend kilometer Het Grote Niets voor de boeg. Maar eer we zover waren, was er nog een stop gepland in Fort Bou Jerif. In de schaduw van een oud Frans koloniaal fort ligt een tentenkamp met een restaurant waar je de beste kamelen-tajine geserveerd krijgt. Toegegeven, de culinaire concurrentie is daar niet groot. En komend vanaf de kust is de toegangsweg naar het fort werk voor de betere enduro-rijder. Daarom is het goed om weten dat er vanuit het oosten ook een goed berijdbare piste naartoe loopt. Ideaal dus om vanuit die hoek Bou Jerif te benaderen met de Kawasaki. Tenminste: dat dachten we. Want toen we na een verkwikkende nachtrust vertrokken met die dag als doel El Ayun – ook wel bekend als Laâyoune – regende het zowaar zachtjes. Dat zorgde ervoor dat de piste waar we de avond ervoor nog met 90 km/u overheen vlamden, er nu glibberig bij lag, met een laagje modder van een centimeter of wat dik. Genoeg om alle kanten op te glijden en ons voor het eerst af te vragen of de Bridgestone AX41 hier niet de voorkeur had moeten krijgen. Beetje lucht uit de banden, voorzichtig met de koppeling en uiteindelijk kwamen we na een kilometer of zeven op het asfalt. Met een Kawasaki Versys 1000 die er uitzag alsof er een modderige MX-race mee gereden was. Dit was een uitdaging die we niet hadden zien aankomen. Maar het liep uiteindelijk goed af. Met een pak dat nat was, niet van de regen, maar van het zweet.
Where the streets have no name
’s Avonds kwamen we moe maar voldaan aan in Laâyoune. De stad ligt net over de grens met de Westelijke Sahara. Dat gebied is een verhaal apart. Het staat onder beheer van Marokko, dat het eigenlijk als Marokkaans grondgebied beschouwt. Maar de Westelijke Sahara vindt zichzelf een apart land en de meeste inwoners willen autonomie. Maar met zoveel zijn ze nu ook weer niet, want dit is één van de minst dichtbevolkte gebieden ter wereld. En ook al ben je nog maar net dit gebied ingereden, voor het eerst voel je daar dat de beschaving een stuk achter je ligt. Een dikke 2.000 km scheidden ons nog van de aankomstplaats, maar je weet dat er niets meer is om op terug te vallen. Als je in Agadir een motoronderdeel nodig hebt, vind je dat meer dan waarschijnlijk nog. In de Westelijke Sahara kun je dat vergeten. Verder zuidelijk wacht niets. Tot je in Dakar aankomt.
Maar eer het zover is, rijd je nog dagen op wegen en pistes langs de Atlantische Oceaan. Loodrecht naar beneden. Voor de schaarse trucks en wagens die uit Mauritanië naar het Noorden rijden, of omgekeerd, ligt er nu een viervaksbaan. Nog geen decennium geleden waren een slingerweggetje en de nabijgelegen piste de enige manier om via Dakhla naar Mauritanië te rijden. Wie haast heeft, rijdt nu in één rechte lijn tot Dakhla. We deden dat niet en kozen voor een groot deel voor de piste, omdat het zicht van de wijde Atlantische Oceaan aan je rechterzijde en de eindeloze woestijn links nooit gaat vervelen.
De pistes zijn er hard en overzichtelijk. Geknipt voor de Kawasaki Versys 1000. En je moet hiervan genieten. Het is uniek. En het was warm. En met een stevige bries. Maar er is geen betere plek om je hoofd leeg te maken dan hier. Eindeloos rijden. Afwisselend asfalt en pistes. Geen verkeer. Zee en woestijn. Geen zorgen, geen verkeer, geen mails of gsm’s. Alleen jij en een motor – eentje die aan alle verwachtingen voldoet en er nog een paar overtreft ook. Ieder zijn ding, maar voor ondergetekende wordt het niet beter dan dit.
Land in isolement
We kozen ervoor om de landtong net onder de Kreeftskeerkring op te rijden en te overnachten in Dakhla; net zo uniek als de route die er naartoe leidt. Je moet immers rechtsaf slaan en een landtong oprijden. Gejaagd door de wind, want er staat altijd een stevige bries. En dan kom je door een soort maanlandschap om uiteindelijk op een heel speciaal stukje wereldbol te eindigen. Een plek waar windsurfers uit elke hoek van de wereld naartoe komen. Want het water tussen de landtong en het vasteland is erg ondiep. Een waar surfers’ paradijs. Wij genoten er na een hele zware dag van verse oesters en een goed bed. Het was niet zeker of dat er de komende dagen nog zou inzitten. Want na de Westelijke Sahara wacht Mauritanië.
Mauritanië is om heel wat redenen niet de meest populaire reisbestemming, maar voor wie van de woestijn houdt, is het één van de mooiste landen die er zijn. Tussen de steden Nouadhibou en de hoofdstad Nouakchott is er niets. Behalve heel veel woestijn, een uitzonderlijke natuurpracht en veel hitte. Het was goed om na een dag die vooral omwille van de hitte tot 47° uitputtend was, in een goed hotel te slapen.
Die liggen niet dik gezaaid in Mauritanië, maar hotel Florida is er eentje van. Gebouwd met het spaargeld van een Mauritaniër die lang en hard werkte in de VS en nu in eigen land zijn ultieme droom wil waarmaken: een eigen hotel uitbaten. Je kunt niet anders dan bewondering koesteren voor deze man. Omwille van zijn vriendelijkheid en vooral de liefde voor een land dat moeilijk lief te hebben is. Mauritanië is immers een land in isolement. Het is pas sinds 2007 dat de slavernij er officieel is afgeschaft, maar dat betekent niet dat er geen tot slaafgemaakten meer zijn. Misschien brengen de recente verkiezingen daar verandering in. En laat die verkiezingen nou net plaatsvinden op de dag waarop wij uit Nouakchott richting Senegal wilden rijden. De hoteleigenaar spoorde ons aan om zo vroeg mogelijk te vertrekken. Want ‘gegarandeerd dat er met de verkiezingen ook rellen uitbreken. En dan wil je hier niet zijn.’ Een gouden advies en dus vertrokken wij voor dag en dauw uit Nouakchott – voor de poppen er aan het dansen gingen.
1 van 5
Nooit meer Rosso
Toen ik in 2011 voor het eerst van Parijs naar Dakar reed, ging dat via de grensovergang in Rosso. Voor zover ik weet, één van de meest corrupte douaneposten in Afrika. En dat wil wat zeggen. Omdat we nog net voor het regenseizoen waren, leek de minder bekende grensovergang in Diama ons de beste keuze. Vanwege minder corruptie, kleiner en ook veel rustiger. De reden daarvoor: de enige weg die er naartoe loopt, is een piste in erbarmelijke staat. Tijdens of na het regenseizoen kom je er gewoon niet door. We hadden wat speling voordat dit klimaatverschijnsel van leer trok, dus konden we de gok wagen. En hier zie je voor het eerst bomen en planten die echt thuishoren in zwart-Afrika.
De piste is erg slecht en de vibraties van de kleine richeltjes zijn om gek van te worden. Toch trilde er niets los van de Kawasaki en de motor hield zich goed in deze extreme hitte. De rijder zag af, maar er was geen andere optie dan te blijven rijden en toch een beetje rijwind te pakken. Het is hier zo mogelijk nog desolater dan in de woestijn. Hier voel je je echt alleen op de wereld.
Gesloten
Een kleine drie uur later was er dan uiteindelijk de grens met Senegal. De grenspost van Diama bleek… gesloten. Met de verkiezingen was er aan de Mauritaanse kant gewoon niemand te bespeuren. Een Nieuw-Zeelander die in Duitsland een Ténéré gehuurd had, stond hier al sinds zeven uur ’s morgens en had al een paar keer een update gekregen. Het meest recente nieuws was dat de grens om 14.00 uur open zou gaan. Mooi, nog een uurtje wachten. Een half uur later kwam het nieuws dat het 17.00 uur zou worden…
En dan, zonder enige waarschuwing of aanleiding, ging de grenspost open. Een uurtje aan de Mauritaanse kant, twee uur aan de Senegalese zijde en we waren de grens over. In totaal waren we 90 euro per persoon kwijt en alles ging vlot. Wat een verschil met de grens in Rosso, een uur of twee oostelijker.
Maar let op: zonder de juiste papieren kom je Senegal niet in. Zoals die Nieuw-Zeelander bijvoorbeeld. Hij had de juiste papieren, maar geen visum. Op het internet staat duidelijk dat die niet meer nodig is, maar er is geen internet aan de grens en op het uitgeprinte overzicht van de douanier stonden andere instructies. Die waren wellicht een jaar of tien oud, maar dat maakte geen verschil; de Nieuw-Zeelander kon rechtsomkeer maken. Zelfs een poging tot omkopen van de douanier leverde niets op. Zo zie je maar.
Hoe dan ook, we waren eindelijk in Senegal en dat betekende dat we nog twee stops voor de boeg hadden. Eentje in Saint-Louis, net over de grens en de volgende aan het mythische Lac Rose, de legendarische aankomstplaats van de Dakar Rally. Saint-Louis is leuk om te verkennen, maar daar houdt het dan ook mee op. De stad die ooit de hoofdstad was van West-Afrika en nu als werelderfgoed erkend is door Unesco, herinnert nog aan de dagen van grandeur met zijn voor Afrika atypische Franse architectuur. Maar Afrikanen hebben wel belangrijker dingen te doen dan unieke gebouwen onderhouden… het verval van de historische huizen is daar het bewijs van.
Wij kozen ervoor om met de Versys niet door de duinen te slingeren, maar via de harde pistes van het binnenland naar Lac Rose te rijden. Nou ja, hard, je komt er toch vrij lange zandstroken tegen en dus was het zaak om de bandendruk in de Bridgestone A41’s te verlagen naar anderhalve bar in plaats van de standaard 2,4. Het maakt echt een merkbaar verschil en het gaf het vertrouwen om met hoge(re) snelheid door het zand te rijden. Wat dan weer het zandrijden op zich een stuk makkelijker maakt.
Daar is Lac Rose!
En zo kwam het dat we op een dag waarop hitte en vochtigheid elkaar naar de kroon staken, aankwamen bij het Roze Meer. Fotograaf Manu, videograaf Yassine Benberka en chauffeur Gunther Kindermann waren vooruitgereden en stonden aan de rand van het meer met een touw te wachten. Kwestie van een geïmproviseerd finishlint bij de hand te hebben. Maar het duurde even voor die drie me in het oog kregen. Een memorabel moment. 7.000 kilometer flitsten aan me voorbij. Hitte, moeilijke stroken, twijfels, douaneposten, vermoeidheid, blijdschap, euforie… het kwam allemaal in me op na wat misschien wel mijn meest emotionele minuut ooit op een motorfiets was.
De uitdaging zat erop en enkele minuten later reed ik voorbij de geïmproviseerde finishlijn. Van Brussel naar Dakar in drie weken met een motor die niet alleen mijzelf, maar wellicht ook de vele volgers van dit avontuur zal verbazen. We wilden tijdens deze trip niet alleen aantonen dat wie de juiste voorbereiding heeft en de beste route kiest, gewoon naar Dakar kan rijden en een vaak onmogelijk geachte droom waar kan maken. Maar het ging ook om het aantonen van de veelzijdigheid van de motor en de banden. Opdracht volbracht op alle vlakken. Wat een trip was dit!
Kay de Wolf heeft goede vooruitzichten op de wereldtitel MX2.
Drie weekends achter elkaar moesten de crossers aan de bak. Na Zweden en Arnhem werd er gereden in het Zwitserse Frauenfeld. Net als eerder dit jaar werd het een GP met twee gezichten: droog op zaterdag en veel regen in de nacht van zaterdag op zondag.
De Zwitserse GP was de wedstrijd van de terugkeer van drie langdurig geblesseerden. Ruben Fernandez (Honda) moest al bij de eerste GP afhaken. De Spanjaard kwam best aardig terug en scoorde drie keer. Maxime Renaux (Yamaha) reed twee GP’s en haakte toen geblesseerd af. Hij deed het zeer goed bij zijn terugkeer met twee keer kopstart; zijn uitslagen: vier, vijf en zeven. Zijn teamgenoot Jago Geerts viel uit bij de eerste GP, kwam in Arnhem terug, maar hield het voor gezien nadat hij in Zwitserland in de kwalificatie ten val was gekomen. Geerts: ‘Ik kon geen kant meer uit toen een rijder vlak voor me viel, ik knalde recht op hem en kreeg mijn motor over me heen, met veel schaaf- en brandwonden als gevolg. Ik had best kunnen rijden, maar mentaal zit ik erdoor na al die tegenslagen. Die zware elleboogblessure in Argentinië, de operaties, de moeilijke revalidatie… En nu dit weer. Het was gewoon even te veel voor mij. Ik moet mijn hoofd nu eerst leeg maken. De kans is groot dat ik dit jaar geen GP’s meer rijd.’
Calvin Vlaanderen moest Frauenfeld laten schieten, omdat hij nog te veel hinder ondervond van een in Arnhem opgelopen knieblessure. Doordat Geerts en Renaux langdurig verstek moesten laten gaan, promoveerde Yamaha Andrea Bonacorsi vanaf de vijfde GP van de EMX naar de MXGP. Dat was een goede beslissing, want hij bekleedt nu de twaalfde plaats in de stand.
De derde coureur die terugkwam was Thibault Benistant, Yamaha-rijder in de MX2. Hij raakte in de zevende GP geblesseerd. Hij kwam sterk terug met een derde en een achtste plaats in de manches.
1 van 2
Tim Gajser voelt nog steeds de hete adem van Jorge Prado in zijn nek.
Sinds zijn debuut in 2014 heeft Jeremy Seewer geen enkele GP gemist.
Herlings minimaal brons
Een opmerkelijk jubileum werd gevierd door de 30-jarige Zwitser Jeremy Seewer, fabrieksrijder van Kawasaki (en volgend jaar misschien Ducati). Seewer reed zijn tweehonderdste opeenvolgende GP. Dat is nog nooit eerder gepresteerd. Seewer werd GP-rijder in 2014 in de MX2 en verruilde die klasse na vier jaar voor de MXGP. In elk van die GP’s scoorde hij WK-punten en was dertien keer winnaar van een GP. In de WK-eindstanden eindigde hij zes keer bij de eerste drie. In zijn thuis-GP eindigde hij als vierde achter Tim Gajser, Jeffrey Herlings en Jorge Prado.
Daarmee stonden dezelfde drie op het podium als in Zweden en Arnhem. De buit is eerlijk verdeeld, want in deze drie GP’s realiseerden ze allemaal een eerste, een tweede en een derde plaats. Gajser behaalde negen punten meer dan Prado, waardoor hun onderlinge verschil met nog drie GP’s te gaan achttien punten bedraagt. Herlings heeft een achterstand van 42 punten op Gajser en moet hopen op misstappen van de Sloveen (en ook Prado) om kampioen te kunnen worden. Wel is Herlings zeker van minimaal de derde plaats, want hij kan niet worden achterhaald door Seewer. En zeker is dat het kampioenschap afstevent op een ongemeen spannende ontknoping.
Weinig punten waren er voor Glenn Coldenhoff en Brian Bogers. Beiden kwamen slecht weg in de kwalificatierace, maar Coldenhoff werd nog wel zesde. Bogers werd gehinderd door een voor hem gevallen rijder en werd 22e. Coldenhoff reed een goede eerste manche en werd daarin zevende. In de tweede manche moest hij op de achtste plaats opgeven, omdat de ketting eraf liep. Bogers kwam niet goed in zijn ritme en scoorde matig.
Wereldtitel in zicht
Voor Kay de Wolf verliep de wedstrijd van de MX2 voortreffelijk. Al reed hij wel met veel pijn als gevolg van een val op hoge snelheid in de kwalificatierace. Hij zat snel weer in het zadel en werd zelfs nog tweede achter Lucas Coenen. Ondanks de pijn ging het op zondag goed met De Wolf, die de eerste manche won en derde werd in de tweede race. Coenen startte slecht in de eerste manche en viel in de tweede manche ver terug door een val, waardoor hij slechts achtste en zevende werd en zeventien punten minder behaalde dan De Wolf, die het verschil met zijn rivaal zag oplopen tot 61 punten en al voorzichtig aan de wereldtitel kan denken.
Rick Elzinga leek op weg naar een mooie uitslag in de eerste manche. Met nog een paar ronden te gaan lag hij tweede, maar door motorpech haalde hij de finish niet. In de tweede race werd hij door een achterblijver opgehouden en verspeelde daardoor de vijfde plaats. Kay Karssemakers en Jens Walvoort scoorden in beide manches.
Kay de Wolf heeft goede vooruitzichten op de wereldtitel MX2.
Honda moet stoppen met motorrijders te plagen en de GB350C ook buiten Japan uitbrengen. De fascinatie voor de H’Ness CB350 en zijn varianten die Honda in India voert, is ongekend, vooral na de toevoeging van in kleurgespoten vorkbeschermers in 2023. Fans over de hele wereld smeken Honda om deze motor ook in hun land uit te brengen.
Hoewel de styling doet denken aan de Royal Enfield Classic 350, is het moeilijk een eerlijke vergelijking te maken zonder beide motoren te hebben gereden.
Begrijpelijkerwijs brengt Honda niet elke motor naar alle markten vanwege beperkte verkoopvolumes. Toch lijkt deze motorfamilie een unieke snaar te raken bij liefhebbers wereldwijd. Royal Enfield profiteert ongetwijfeld van Honda’s terughoudendheid om de GB350C breder uit te rollen.
De Honda GB350C biedt een aantrekkelijke combinatie van klassieke stijl en waar voor je geld. Maar gezien Honda’s rijke geschiedenis en het succes van de nieuwe Triumph Speed 400 en Scrambler 400 X, is het verbazingwekkend dat ze niet ook een graantje van deze markt willen meepikken. Misschien is het tijd voor Honda om zijn internationale fans tegemoet te komen.
Op woensdag 18 september organiseert Motor.NL in samenwerking met MUTT Motorcycles een exclusief testevent in Garage29 in Hilversum. Schrijf je nu in om kennis te maken met de motoren van MUTT Motorcycles.
Het testevent vindt overdag plaats. Van deze dag maken wij een test- en videoverslag dat later in ons magazine MOTO73, op onze website en ons YouTube-kanaal zal verschijnen.
Je test de MUTT-motoren op een door ons uitgezette route. We verzamelen om 10:00 uur bij Motor.NL in Hilversum, hier word je ontvangen met een kop koffie en wat lekkers. Ook wordt de lunch geheel verzorgd. Na de route sluiten we rond 16:00 uur weer af in Hilversum. Het enige wat jij moet doen is je motorspullen meenemen, je rijbewijs en goede zin!
Uit alle inzendingen zullen wij op vrijdag 6 september een selectie van vier motorrijders maken. Heb je op maandag 9 september nog niets van ons gehoord, dan behoor jij deze keer helaas niet tot de gelukkigen.
We testen deze dag diverse 125- en 250cc-modellen, waaronder de spectaculaire DRK-01 Deluxe. Deze motoren zijn bij uitstek geschikt voor beginnende motorrijders, mensen die na een periode van afwezigheid weer willen gaan motorrijden of mensen die gewoon heel veel plezier willen hebben op een lichte 125/250cc motor.
Verzeker uw Indian Motorcycle snel en eenvoudig bij dé Indian Motorcycle Insurance met exclusieve voordelen en persoonlijke service.
Het rijden op een Indian Motorcycle is meer dan alleen een manier om van A naar B te komen; het is een gevoel van vrijheid, avontuur en pure passie. Bij Indian Motorcycle Insurance begrijpen we dit als geen ander. Wij zijn de officiële verzekering voor Indian Motorcycles, en wij helpen u graag om een passende verzekering te vinden die net zo uniek is als uw motor.
Waarom kiezen voor Indian Motorcycle Insurance?
Bij Indian Motorcycle Insurance bieden wij u meer dan alleen een standaard motorverzekering. Wij begrijpen de specifieke behoeften van Indian-rijders. Of u nu op een Scout, Chieftain, Springfield, of een Roadmaster rijdt, wij hebben de perfecte verzekering voor uw Indian Motorcycle.
Dé officiële Indian Motorcycle verzekering
Bij Indian Motorcycle Insurance kiest u voor een verzekering die speciaal is ontworpen voor uw Indian Motorcycle. Wij bieden dekking die aansluit bij de unieke eigenschappen van uw motor en uw rijstijl.
Direct online af te sluiten
Sluit uw verzekering eenvoudig en snel online af via indianmotorcycleinsurance.nl. U bent direct verzekerd en klaar om de weg op te gaan.
Geen alarmverplichting
Bij ons kunt u uw Indian Motorcycle verzekeren zonder dat u verplicht bent om een alarm te installeren. Dit maakt het nog eenvoudiger om uw motor te beschermen zonder extra kosten te moeten maken.
Overstapservice
Bent u al verzekerd bij een andere aanbieder? Geen probleem! Onze overstapservice zorgt ervoor dat uw overstap soepel verloopt, zonder gedoe.
Snelle schadeafwikkeling
Bij Indian Motorcycle Insurance zorgen we ervoor dat u snel weer de weg op kunt. Onze schadeafhandeling is snel en efficiënt, zodat u zich geen zorgen hoeft te maken en weer volop kunt genieten van het motorrijden.
Extra voordelen en kortingen
Bij Indian Motorcycle Insurance bieden we meer dan alleen een goede verzekering. We geven u graag iets extra’s:
Minder dan 12.000 km per jaar? U ontvangt korting wanneer u minder dan 12.000 km per jaar rijdt.
Winterstopkorting: Maak gebruik van de winterstop (15 december tot 1 maart) en bespaar op uw premie.
No-claimkorting: Profiteer van no-claimkortingen die kunnen oplopen tot 80%.
Geen eigen risico: Bij schadeherstel door een officiële Indian Motorcycle dealer heeft u geen eigen risico.
Accessoires meeverzekerd: Accessoires tot €2.500,- zijn gratis meeverzekerd.
3 jaar aanschaf- of taxatiewaarde garantie: Uw Indian Motorcycle is gedurende de eerste 3 jaar na aanschaf of taxatie verzekerd tegen deze waarde, zonder afschrijving.
Uw Indian Motorcycle verzekeren
Bij Indian Motorcycle Insurance draait alles om passie voor motorrijden. Wij delen uw liefde voor Indian Motorcycles en begrijpen hoe belangrijk uw motor voor u is. Daarom staat uitstekende en snelle service altijd voorop. U kunt eenvoudig en snel hier premie berekenen of contact met ons opnemen voor persoonlijk advies via 0172-427034. Wij staan klaar om u te helpen met een verzekering die precies aansluit op uw wensen en behoeften.
Persoonlijke service zonder gedoe
Bij Indian Motorcycle Insurance houden we van eenvoud en efficiëntie. Bij ons hoeft u geen lange wachttijden aan de telefoon te verwachten of ingewikkelde keuzemenu’s door te lopen. Onze medewerkers staan direct voor u klaar om u te helpen, met een gedeelde passie voor Indian Motorcycle.
Onze service stopt niet bij het afsluiten van de verzekering. Mocht u ooit schade hebben, dan zorgen wij voor een snelle en efficiënte afhandeling. U kunt erop vertrouwen dat wij alles regelen, zodat u zich kunt richten op wat echt belangrijk is: genieten van uw Indian Motorcycle.
Blijf op de hoogte en bespaar
Verzekeringspremies kunnen jaarlijks veranderen. Het is daarom verstandig om uw verzekering regelmatig te controleren en te vergelijken. Bij Indian Motorcycle Insurance helpen wij u graag om inzicht te krijgen in uw huidige premie en de mogelijkheden om te besparen. U kunt eenvoudig uw nieuwe premie berekenen via indianmotorcycleinsurance.nl. Liever persoonlijk advies? Onze experts staan klaar om u te helpen via 0172-427034.
Uw Indian Motorcycle, onze zorg
Bij Indian Motorcycle Insurance draait alles om u en uw Indian Motorcycle. Wij begrijpen hoe belangrijk het is om goed verzekerd te zijn, en willen ervoor zorgen dat u met een gerust hart de weg op kunt. Op indianmotorcycleinsurance.nl kunt u ontdekken hoe eenvoudig het is om een nieuwe premie te berekenen. Heeft u vragen of behoefte aan persoonlijk advies? Bel ons op 0172-427034, of stuur een e-mail naar info@indianmotorcycleinsurance.nl. Bij Indian Motorcycle Insurance verzekerd u uw Indian Motorcycle bij dé officiële Indian Motorcycle verzekering.
Met Francesco Bagnaia (1) en Marc Márquez (93) komen er in 2025 weer twee grote kampioenen in één team te rijden.
Met Francesco Bagnaia en Marc Márquez samen in het Ducati-fabrieksteam komen er in 2025 acht of misschien wel negen MotoGP-wereldtitels bij elkaar te rijden. In het verleden waren er vaker legendarische rijdersduo’s. Denk aan de combinatie Valentino Rossi en Jorge Lorenzo, maar zo zijn er veel meer geweest. Wat gebeurde er in het verleden wanneer er twee grote kampioenen binnen één team kwamen te rijden. En hoe liep het af?
1. Valentino Rossi en Jorge Lorenzo
2008 t/m 2010 & 2013 t/m 2016
In 2008 kwam Jorge Lorenzo als megatalent naar de MotoGP en werd de teamgenoot van Valentino Rossi bij het Yamaha-fabrieksteam. Rossi was op dat moment de beste rijder ter wereld. Toch wist Lorenzo in zijn derde MotoGP-race Rossi te kloppen. Een lastige situatie voor de Italiaan, die niet gewend was om verslagen te worden en zeker niet door een nieuwe, acht jaar jongere teamgenoot. Rossi wist door psychologische spelletjes zijn concurrenten vaak te breken, maar Lorenzo was – net als Casey Stoner en later Marc Márquez – van een ander kaliber. In 2008 en 2009 was Rossi over een heel seizoen de Spanjaard nog de baas. In 2010 werd Lorenzo voor de eerste keer MotoGP-kampioen, terwijl Rossi – mede door een beenblessure – een moeizaam seizoen kende. Rossi vertrok naar Ducati en dat liep uit op een teleurstelling. Toen ‘The Doctor’ in 2013 terugkeerde bij Yamaha waren de rollen omgedraaid en was Lorenzo als regerend wereldkampioen de kopman. Maar Rossi was nog steeds de rijder met de meeste zeges en wereldtitels op de grid. Een vergelijkbare situatie als Francesco Bagnaia en Marc Márquez bij het Ducati-fabrieksteam in 2025.
Het Yamaha-duo kreeg in 2013 te maken met een nieuwe wereldtalent. Márquez veroverde in 2013 en 2014 de wereldtitel. Maar in 2015 kende de Honda-coureur een moeizaam jaar, terwijl Lorenzo en Rossi ontzettend sterk en constant waren. De spannende titelstrijd tussen de twee teamgenoten werd grotendeels beslist door de ‘Sepang Clash’, waarbij Rossi en Márquez met elkaar in contact kwamen. Lorenzo pakte zijn derde (en laatste) MotoGP-titel en Rossi zou nooit meer zo dichtbij zijn tiende wereldtitel komen. Lorenzo en Rossi waren zeven jaar teamgenoten en hadden het in die periode regelmatig met elkaar aan de stok. Zowel op als buiten de baan, maar ze hadden – al lieten ze dat niet vaak merken – toch wel veel respect voor elkaar.
Een balende Valentino Rossi nadat hij in 2008 op Estoril voor de eerste keer is verslagen door zijn jonge teamgenoot Jorge Lorenzo.
Giacomo Agostini had met zijn MV Agusta eind jaren 60 en begin jaren 70 nauwelijks tegenstand in de 350cc en 500cc. Het leverde hem de ene na de andere wereldtitel op. Dat veranderde rond 1972. In dat jaar kwam Yamaha met Jarno Saarinen opzetten. Daarnaast kreeg Agostini met Phil Read een sterke teamgenoot. De Brit was in eerste instantie aangenomen om Agostini te helpen in zijn strijd tegen Saarinen. Na het tragische, dodelijke ongeval van de Fin in 1973 werd Read meer en meer een concurrent van Agostini. De Italiaanse recordwereldkampioen werd in 1973 wel wereldkampioen in de 350cc, maar in de 500cc kende hij veel technische problemen. Teamgenoot Read scoorde constanter en pakte de wereldtitel in de koningsklasse. Beide rijders voelden zich de beste coureur van de wereld, waardoor de onderlinge strijd tussen de twee sterke persoonlijkheden steeds heftiger werd. Read kreeg een verbeterd fabriekscontract, waarmee MV Agusta een signaal afgaf dat Agostini niet meer de onomstreden kopman was. Dat schoot bij de Italiaan in het verkeerde keelgat, wat een belangrijke reden was om te vertrekken en in 1974 voor Yamaha te tekenen. Read prolongeerde zijn 500cc-wereldtitel. Agostini kende in zijn debuutjaar bij Yamaha in de 500cc te veel nulscores om partij te kunnen bieden, maar versloeg Read en MV Agusta wel in 1975. En scoorde zo tevens de eerste wereldtitel voor Yamaha in de koningsklasse.
Het MV Agusta-duo Phil Read (2) en Giacomo Agostini (1) tijdens de 350cc trainingen voor de TT Assen van 1972.
3. Wayne Gardner en Michael Doohan
1989 t/m 1992
Deze geschiedenis gaat niet over de strijd tussen teamgenoten, maar over hoe twee legendarische teamgenoten elkaar op natuurlijke wijze aflosten als kopman van een fabrieksteam. In 1989 was Wayne Gardner een ervaren wereldtopper in de koningsklasse (wereldkampioen 1987) toen hij zijn 23-jarige Australische landgenoot Michael Doohan als teamgenoot bij Rothmans Honda kreeg. Gardner was sinds 1986 de kopman bij het Honda-fabrieksteam. Doohan stond bekend als een groot talent. Hij gebruikte zijn eerste 500cc-seizoen in 1989 om ervaring op te doen en de GP-circuits te leren kennen. Gardner kende een zwaar jaar vol met blessures en hij zou vanaf dat moment geen rol meer in de 500cc-titelstrijd spelen. Voor zijn teamgenoot lag dat anders. Doohan was in opkomst en nam geleidelijkaan het stokje van Gardner als kopman bij Rothmans Honda over. In 1990 waren de twee aan elkaar gewaagd en 1991 had Doohan al de overhand. De jongste van de twee Australiërs werd vicewereldkampioen achter Wayne Rainey (Yamaha). Een jaar later was Doohan waanzinnig goed. De Honda-rijder was op weg naar de wereldtitel totdat hij zijn welbekende zware beenblessure in Assen opliep. Ook Gardner kende blessures in zijn laatste Grand Prix-seizoen, maar won nog wel op Donington Park. Zonder Gardner ging Doohan verder bij Rothmans Honda. Net toen Rothmans eind 1993 was gestopt als hoofdsponsor begon ‘Quick Mick’ met Honda wereldtitels te veroveren. Vanaf 1994 zou de Australiër vijf jaar op rij het sterkste zijn.
Veel legendarische teamgenoten maakten het elkaar lastig, maar Michael Doohan (links) en Wayne Gardner (rechts) versterkten elkaar bij het Rothmans Honda-fabrieksteam.
4. Kenny Roberts en Eddie Lawson
1983
Een vergelijkbare situatie als met Wayne Gardner en Michael Doohan is er ook met twee Amerikanen in de koningsklasse. Kenny Roberts werd met Yamaha vanaf 1978 drie keer op rij 500cc-wereldkampioen. Nadat ‘King Kenny’ twee jaar het kampioenschap aan respectievelijk Marco Lucchinelli en Franco Uncini moest laten, wilde hij in 1983 tijdens zijn laatste Grand Prix-seizoen gaan voor zijn vierde wereldtitel. Yamaha had ondertussen Roberts’ vervanger al gevonden. Eddie Lawson had furore gemaakt in eigen land en werd in 1983 naast de drievoudig wereldkampioen klaargestoomd voor het grote werk. Maar Honda had ook een groot Amerikaans talent met Freddie Spencer. Roberts en Spencer waren enorm aan elkaar gewaagd in 1983, maar de titel ging naar de jonge Honda-rijder. Lawson had de kans om Roberts te helpen aan het kampioenschap tijdens de laatste Grand Prix in Imola. Wanneer hij de tweede plaats – achter Roberts en voor Spencer – wist te behalen was zijn ervaren teamgenoot wereldkampioen. Roberts probeerde te vertragen, maar Lawson had niet genoeg snelheid om de aansluiting te vinden. Een jaar later was Lawson als Yamaha-kopman wel snel genoeg om de Honda’s onder aanvoering van Spencer en Randy Mamola te verslaan. Lawson zou net als zijn leermeester Roberts drie wereldtitels met Yamaha veroveren. En Lawson zou ook nog wereldkampioen worden met Honda én een race winnen met Cagiva.
De start van de Grand Prix van Oostenrijk in 1983 met op de eerste rij Yamaha-teamgenoten Kenny Roberts (4) en Eddie Lawson (27) samen met Freddie Spencer (3), Randy Mamola (6) en Takazumi Katayama (8).
5. Andrea Dovizioso en Jorge Lorenzo
2017 en 2018
Na een aantal moeizame jaren zorgde de komst van technisch manager Gigi Dall’Igna (eind 2013) voor de ommekeer bij Ducati in de MotoGP. Daarnaast bleek Andrea Dovizioso de perfecte rijder om van de Ducati Desmosedici weer een winnend pakket te maken. Maar de Italiaanse fabrikant twijfelde of Dovizioso in staat zou zijn om Marc Márquez te kloppen. Het Ducati-management vond dat zij een ‘winnaar’ moesten aantrekken om wereldkampioen te worden. Daarom werd in 2017 voor veel geld drievoudig MotoGP-kampioen Jorge Lorenzo gecontracteerd. Generatiegenoot Dovizioso – die het in het verleden al zo vaak tegen Lorenzo had moeten opnemen – legde zich niet neer bij een rol als tweede rijder. De Italiaan was in het eerste seizoen veel sterker dan Lorenzo en werd achter Márquez vicewereldkampioen. Begin 2018 kon Dovizioso ook als enige de strijd aan met de Honda-ster. Ducati besloot voor de Grand Prix van Italië (begin juni) om het dure contract van Lorenzo niet te verlengen. Achteraf te vroeg, want in Mugello pakte Lorenzo zijn eerste Ducati-zege. Een race later in Barcelona won de Spanjaard opnieuw. Vervolgens kreeg hij te maken met blessures, waardoor Lorenzo zijn stijgende lijn niet kon doortrekken. Dovizioso werd opnieuw vicewereldkampioen en had bewezen Ducati-kopman waardig te zijn. Maar de titel bleef voor de Italiaanse combinatie buiten bereik.
Als Ducati-teamgenoten slaagden Andrea Dovizioso (04) en Jorge Lorenzo (99) er niet in om Marc Márquez (93, Honda) van de wereldtitel te houden.
6. Wayne Rainey en Eddie Lawson
1990
Wayne Rainey (Yamaha) en Eddie Lawson (Honda) waren in 1989 met elkaar in gevecht voor de 500cc-wereldtitel. Het kampioenschap ging naar Lawson. Een bijzondere wereldtitel, omdat hij er als eerste rijder in slaagde om zijn 500cc-wereldtitel te prolongeren op een ander merk. Lawson was bekend geworden als Yamaha-coureur, maar was eind 1988 vertrokken naar Honda omdat hij het niet meer kon vinden met teammanager Giacomo Agostini. In 1990 was zijn voormalig leermeester Kenny Roberts de teammanager van het Marlboro Yamaha-fabrieksteam en hij overtuigde Lawson om terug te keren. Dit zorgde ervoor dat de nummers één en twee van 1989 in hetzelfde team gingen racen. Er werd een spannende strijd verwacht, maar die kwam er niet. Blessures zorgden ervoor dat Lawson een half seizoen uitgeschakeld was. Rainey was oppermachtig en pakte zijn eerste van drie wereldtitels op rij. Lawson vertrok na zijn teleurstellende jaar weer bij Yamaha en ging in op een lucratief aanbod bij Cagiva, waar hij zijn racecarrière zou beëindigen.
Wayne Rainey (2) voor Yamaha-teamgenoot Eddie Lawson (1) tijdens de Grand Prix van Zweden in 1990.
7. Maverick Viñales en Fabio Quartararo
2020 en 2021
In 2017 werd Maverick Viñales de vervanger van Jorge Lorenzo naast Valentino Rossi in het Yamaha-fabrieksteam. Het leek een schot in de roos: de voormalig Suzuki-coureur won drie van zijn eerste vijf races! Daarna zouden de prestaties zeer wisselvallig worden. In 2020 werd Fabio Quartararo – na een indrukwekkend debuutjaar – overgeheveld naar het Yamaha-fabrieksteam als teamgenoot van Viñales. In het coronajaar ontpopte Quartararo zich gelijk als een titelkandidaat, maar de jonge Fransman kon toen nog niet met de bijkomende druk omgaan. Een jaar later slaagde Quartararo er wel in om de hoge verwachtingen waar te maken. Hij werd wereldkampioen, maar toen dat gebeurde was Viñales al ontslagen. De trotse Spanjaard kon het maar moeilijk verkroppen dat hij tweede rijder was geworden. Halverwege het seizoen barstte de bom. Tijdens de TT Assen werd Viñales tweede achter Quartararo. De Spanjaard was niet blij over hoe Yamaha hem behandelde en liet dat voor de camera’s en de ogen van de pers meermaals merken. Viñales verliet boos het podium, voordat er foto’s van de Yamaha 1-2 waren gemaakt. Tijdens de volgende Grand Prix (in Oostenrijk) zou Viñales een bewuste poging doen om het motorblok van zijn machine op te blazen, wat resulteerde in een vroegtijdige beëindiging van de samenwerking.
Maverick Viñales weigert na zijn tweede plek tijdens de TT Assen 2021 om met Yamaha-teammanager Massimo Meregalli en zijn winnende teamgenoot Fabio Quartararo op de foto te gaan en verlaat het podium.
Michael Doohan heerste met zijn Honda tussen 1994 en 1998 in de 500cc. Toen Alex Crivillé in 1994 bij het Honda-fabrieksteam werd gehaald, dachten velen dat dit voornamelijk vanwege de Repsol-sponsorgelden zou zijn. Maar in werkelijkheid zou de Spanjaard de grootste bedreiging tijdens Doohan’s gouden jaren zijn. Meestal was Doohan beter, maar zo af en toe kon Crivillé partij geven en een enkele keer klopt hij de Australiër. In 1996 was de strijd op zijn hevigst. In Jerez leek Crivillé zijn thuisrace te gaan winnen. Het publiek was in de slotronde op sommige plekken zelfs al over de hekken geklommen. Doohan deed een ultieme aanval in de laatste bocht en ging voorbij aan de Spanjaard. Crivillé ging te vroeg op het gas en kwam ten val. In Tsjechië won hij wel na een fotofinish, wat resulteerde in een sacherijnige Doohan op het podium. De Australiër was namelijk niet gewend om te verliezen. Tijdens de laatste race in Australië was Doohan al wereldkampioen, maar wilde wel winnen voor eigen publiek. Het kwam opnieuw aan op de laatste ronde, waarbij Crivillé de achterkant van Doohan raakte waardoor het Repsol Honda-duo samen onderuitging. Nadat Doohan in 1999 vanwege een zware crash zijn carrière moest beëindigen, greep Crivillé zijn kans en pakte zijn enige 500cc-wereldtitel.
De laatste bocht van de Spaanse Grand Prix in 1996. Alex Crivillé (4) gaat met een highsider onderuit terwijl zijn Repsol Honda teamgenoot Michael Doohan (1) de race wint.
9. Francesco Bagnaia en Marc Márquez
vanaf 2025
Francesco Bagnaia is tweevoudig MotoGP-wereldkampioen en wellicht aan het einde van het jaar heeft de Italiaan drie titels op rij behaald. Na twee seizoenen Jack Miller en vervolgens twee seizoenen Enea Bastianini krijgt Bagnaia in 2025 Marc Márquez als teamgenoot. Een verandering van strategie bij Ducati, omdat zij de laatste jaren er telkens voor kozen om een jong talent uit een satellietteam een kans te geven in het fabrieksteam. Was die koers gevolgd, dan was Jorge Martin de perfecte kandidaat geweest. Maar Ducati koos voor Márquez. Ook een keuze die te begrijpen valt, aangezien hij met zes MotoGP-titels en 85 Grand Prix-zeges nog steeds veruit de succesvolste coureur op de grid is. Hoe het ook zal aflopen; het wordt ongetwijfeld een interessante strijd worden tussen twee grote kampioenen, die vanaf 2025 de Ducati-pitbox gaan delen.
Tijdens de TT Assen 2024 was het net bekend geworden dat Francesco Bagnaia en Marc Márquez in 2025 het Ducati-fabrieksteam gaan vormen.
Foto’s: Henk Keulemans
Phil Read en Bill Ivy – 1968
Het meeste bijzondere verhaal tussen twee legendarische teamgenoten speelde zich niet af in de 500cc of MotoGP, maar in de lichtere raceklassen. Teamorders werden zeker in het verleden regelmatig toegepast. Maar het gebeurde niet vaak dat daar niet naar geluisterd werd. Yamaha was in 1968 met hun Britse coureurs Bill Ivy en Phil Read oppermachtig in de 125cc en 250cc. Er werd daarom afgesproken dat Ivy 250cc- en Read 125cc-wereldkampioen moest worden. Het liep anders af. Nadat Read de 125cc-wereldtitel had veiliggesteld, negeerde hij de teamorders en ging ook vol voor het 250cc-wereldkampioenschap. Ivy en Read eindigden gelijk in punten. Aangezien beide Yamaha-rijders vijf zeges hadden behaald, werd de wereldtitel beslist op basis van de totale racetijd. Dit viel uit in het voordeel van Read. Dit tot groot ongenoegen van de Yamaha-leiding, die zich voor joker gezet voelde. Read zou na het negeren van de teamorders nooit meer fabrieksondersteuning van Yamaha krijgen.
Phil Read en Bill Ivy: Yamaha-teamgenoten en elkaars grootste rivalen. Hier tijdens de 125cc TT van Assen in 1966. (Foto: ANP)
Duik jij samen met duizenden andere bromfietsers weer voor één dag terug in de brommertijd? Beleef zaterdag 14 september de JMPB BromfieTTs, de TT voor bromfietsen. Rij met jouw trots op het legendarische TT Circuit en deel je brommerverhaal.
Op het TT Circuit Assen (her)beleef je als bezoeker je ‘brommertijd’ en beleven bromfietsbestuurders het legendarische TT Circuit op hun favoriete 50cc-tweewieler. De JMPB BromfieTTs is inmiddels uitgegroeid tot het grootste bromfietsevenement van Nederland. Iedere bromfietser met een entreebewijs mag door de beroemde TT-tunnel het evenementterrein oprijden. Daar wacht niet alleen een dag kijken en bekeken worden, je mag op gezette tijden ook de baan op om te rijden op het legendarische Grand Prix-asfalt. Naast het ‘brommen op het TT Circuit’ kun je genieten van onder meer professionele races met historische tweetaktmachines en diverse demonstraties. Op het binnenterrein stellen Brouwer Motors en JMPB Parts een deel van de collectie tot in de puntjes gerestaureerde bromfietsen en ‘specials’ tentoon. Wie weet staat de brommer waar jij, of zelfs je vader of moeder vroeger op reed, ertussen!
In het kort
De entree met bromfiets is 40 euro, bezoekers of passagiers betalen 30 euro. Kinderen tot 12 jaar hebben gratis toegang onder begeleiding van een volwassene. BromfieTTs 2024 vindt plaats op zaterdag 14 september van 10.00 tot 18.00 uur op het TT Circuit Assen. Surf voor alle informatie en om je aan te melden naar www.bromfietts.nl.
Twee kaartjes voor de prijs van één!
Een entreebewijs voor de JMPB BromfieTTs is op zaterdag 14 september tevens een entreebewijs voor de TABAC Classic GP. De derde editie van de TABAC Classic GP vindt plaats van 13 tot en met 15 september en presenteert ook dit jaar een vol programma aan races en demonstraties met historische racewagens en -motoren op het wereldberoemde TT Circuit Assen. Meer informatie vind je op: www.classicgp-assen.com.
Bij Combi Motors Verzekeringen sluit u snel en gemakkelijk uw motorverzekering af en geniet u van persoonlijk advies van dé specialist in motorverzekeringen.
Motorrijden is meer dan alleen een manier om van A naar B te komen; het is een gevoel van vrijheid, avontuur en passie. Of u nu dagelijks op uw motor rijdt of alleen bij mooi weer, het is essentieel om goed verzekerd te zijn. Bij Combi Motors Verzekeringen begrijpen we dat als geen ander. Wij zijn al meer dan 30 jaar dé specialist in motorverzekeringen en helpen u graag om een passende verzekering voor uw motor te vinden.
Waarom kiezen voor Combi Motors Verzekeringen?
Bij Combi Motors Verzekeringen staan we bekend om onze persoonlijke service en expertise. Met meer dan 140 verzekeringsmogelijkheden bij 14 verschillende verzekeraars bieden wij u altijd een verzekering die perfect aansluit bij uw wensen. Of u nu een sportieve buikschuiver rijdt, een robuuste chopper, of een klassieke oldtimer, wij hebben de kennis en ervaring om u te voorzien van de beste dekking tegen een scherpe premie!
Onze jarenlange ervaring stelt ons in staat om onafhankelijk en deskundig advies te geven. We helpen u bij het maken van de juiste keuze, zodat u zorgeloos de weg op kunt. En het beste van alles? U kunt snel en gemakkelijk uw premie berekenen en uw verzekering afsluiten via www.combimotors.nl.
Eenvoudig premies vergelijken
Bij Combi Motors Verzekeringen maken we het u graag gemakkelijk. Het vergelijken van motorverzekeringen is bij ons eenvoudig en snel. Vul uw kenteken en enkele persoonlijke gegevens in op onze website en binnen een paar minuten heeft u een overzicht van de beste verzekeringsopties voor uw motor. Zo hoeft u niet eindeloos te zoeken en kunt u direct zien welke verzekering het beste bij uw situatie past.
Heeft u een bijzondere motor, zoals een zijspan, een custom build, of een oldtimer? Geen zorgen! Onze adviseurs staan klaar om u persoonlijk advies te geven en ervoor te zorgen dat uw motor op de best mogelijke manier verzekerd is. Neem gerust telefonisch contact met ons op voor een op maat gemaakt advies.
Persoonlijke service zonder gedoe
Bij Combi Motors Verzekeringen houden we van eenvoud en efficiëntie. Dat betekent dat u bij ons geen lange wachttijden aan de telefoon hoeft te verwachten. Ook zijn er geen ingewikkelde keuzemenu’s die u door moet doorlopen voordat u een medewerker aan de lijn krijgt. Wij vinden het belangrijk dat u direct geholpen wordt door iemand die verstand van zaken heeft en de passie voor motorrijden deelt.
Onze service stopt niet bij het afsluiten van de verzekering. Mocht u ooit schade hebben, dan zorgen wij voor een snelle en efficiënte afhandeling. U kunt erop vertrouwen dat wij alles regelen, zodat u zich kunt focussen op wat echt belangrijk is; genieten van uw motor.
Blijf op de hoogte en bespaar
De premies van motorverzekeringen kunnen jaarlijks veranderen. Het is daarom slim om uw verzekering regelmatig te controleren en te vergelijken. Bij Combi Motors Verzekeringen helpen wij u graag om inzicht te krijgen in uw huidige premie en de mogelijkheden voor besparing. Zo weet u zeker dat u nooit te veel betaalt en altijd de beste deal krijgt. U kunt eenvoudig uw nieuwe premie berekenen via www.combimotors.nl, maar als u liever persoonlijk advies wilt, staan onze experts ook telefonisch voor u klaar. Wij zorgen ervoor dat u de verzekering krijgt die het beste bij uw situatie past!
Uw motor, onze zorg
Bij Combi Motors Verzekeringen draait alles om u en uw motor. Wij begrijpen hoe belangrijk het is om goed verzekerd te zijn en willen ervoor zorgen dat u met een gerust hart de weg op kunt. Op combimotors.nl kunt u ondekken hoe eenvoudig het is om een nieuwe premie te berekenen. Heeft u vragen of behoefte aan persoonlijk advies? Bel ons op 0172-427035, of stuur een e-mail naar info@combimotors.nl. Bij Combi Motors Verzekeringen bespaart u, maar niet op service!
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
