Het Tribute Festival tijdens RIDERS Festival op 1 en 2 juni zou niet compleet zijn zonder Rock ’n Roll. Als je denkt aan motoren, muziek en dan in het speciaal Rock ’n Roll, dan kom je bijna direct uit bij The Rolling Stones. Ben jij Stones fan?! Dan kun je op zaterdag 1 juni je hart ophalen, want Stones Sessions staan voor je klaar!
Stones Sessions brengt je de muziek van The Rolling Stones met een imponerende show en persoonlijkheid die je lanceert, terug naar de 1970’s. De band laat zich inspireren door albums als Let it Bleed, Sticky Fingers en Exile on Main street, waarbij op gepaste wijze eer wordt gedaan aan het decennium van seks, drugs & Rock ’n Roll.
In 2019 toerde Stones Sessions wereldwijd rond met de typische Fender Telecaster gitaar-riffs van Keith Richards en de licht hitsige teksten van Mick Jagger. De band heeft een imponerende lijst concerten achter haar naam staan met tournees door China, de Caribbean en zelfs België.
Dit sneeuwbaleffect komt niet uit het niets: The Rolling Stones zijn immers niet alleen de hits. Het is een heel sterke, culturele en bijna religieuze beweging waar Stones Sessions als een stel rockende discipelen in meedraait.
The Rolling Stones zijn niet weg te denken uit de motorindustrie. Een dosis Rock ’n Roll ging altijd al hand in hand met motorrijden, zeker voor veel liefhebbers van custombouw, cruisers en choppers. Maar ook daarbuiten lieten de Stones hun stempel achter op de motorwereld. En de heren van de band zijn zelf ook regelmatig gefotografeerd, rijdend op een opvallende tweewieler.
De Stones Sessions staan in de Nederlandse clubs en op nationale en internationale festivals. Kom kijken tijdens RIDERS Festival en laat jezelf opnieuw kennis maken met Angie en Satisfaction. Laat jezelf overrompelen en meevoeren in een verbindende, muzikale tijdreis.
Wil jij zeker weten dat je erbij bent? Scoor dan nu alvast hier je tickets!
Praktische info
Waar
Autotron Rosmalen
Wanneer
1 en 2 juni 2024 Zaterdag van 10.00 – 17.00u Zondag van 10.00 – 17.00u
Nederlanders en zand is altijd een gelukkige combinatie. Dat bleek weer eens op het circuit van Riola Sardo op Sardinië. In het dagklassement zaten drie Nederlandse meiden bij de eerste zes. Beste van dat trio was Lotte van Drunen, Lynn Valk werd derde en Shana van der Vlist zesde. Van Drunen raakte na de start van de eerste manche op achterstand, omdat ze door een valpartij werd opgehouden. Ze denderde vanuit de achterhoede door het veld naar voren en met nog één ronde te gaan was ze tweede op vier seconden van Daniela Guillen, winnares van de eerste GP. De Spaanse had de pech dat ze stuitte op een achterblijver, waardoor Van Drunen kans zag haar te passeren en de manche te winnen. In de tweede manche kwam Van Drunen al in het begin op kop en reed naar een gemakkelijke overwinning. Guillen werd opnieuw tweede. Na twee GP’s hebben Van Drunen en Guillen beiden twee overwinningen en twee tweede plaatsen behaald. Van Drunen staat als eerste geklasseerd. Valk reed in het begin van de eerste manche even op kop voor Guillen, maar moest buigen voor haar en later ook voor Van Drunen. Valk begon als vijfde aan de tweede race, maar wist eerst Courtney Duncan te passeren en daarna ook nog Kiara Fontanesi. Van der Vlist werd zevende en zesde, Britt Jans-Beken 15e en 13e, Amber Simons 12e en 19e en er was eenmaal een 12e plaats voor Danee Gelissen.
Tekst en foto’s: Ad van de Graaf, Jan Boer, Asse Klein
EMX Italië: Gyan Doensen tweede
Na twee wedstrijden van de EMX125 (Riola Sardo en Pietramurata) bezet Gyan Doensen een fraaie tweede plaats. Op Sardinië won hij de eerste manche en werd vervolgens vierde. In de tweede wedstrijd werd hij zevende en negende. Ook Dani Heitink scoorde vier keer, met als beste resultaat een tweede plek in Riola Sardo. Hij staat achtste in de stand. Verder zijn er punten behaald door Dean Gregoire, Dex Kooiker, Jayson van Drunen en Mick Kennedy. De EMX250 reed in Pietramurata hun tweede wedstrijd. Achter klassementsleider Valerio Lata werd Cas Valk in beide manches tweede. Hij bezet in de stand de derde plaats. Ivano van Erp staat vijfde, na een elfde en een tiende plaats te hebben behaald.
De opening van het International Dutch Championship op Assen was spectaculair. In het Dutch Supersport pakte Finn de Bruin pole, voor Sven Doornenbal. Het tweetal maakte er ook een schitterende wedstrijd van, gewonnen door Doornenbal. Regerend Dutch Superbike-kampioen Wayne Tessels pakte pole, voor Eddie de Boer en Milan Merckelbagh. In de race kreeg Tessels gezelschap van Merckelbagh en gastrijder Pepijn Bijsterbosch. Het drietal vocht tot aan de finish, waarbij Bijsterbosch won voor Merckelbagh, Tessels en De Boer. Na de finish kreeg Merckelbagh een tijdstraf van 20 seconden vanwege een jumpstart, terwijl Bijsterbosch als gastrijder niet in de uitslag werd opgenomen. Hierdoor ging de winst naar Tessels, voor De Boer en Merckelbagh.
Sport kort
Bij de openingsronde van de NK Junior Moto Racing op de TT Junior Track heeft Milan Hunneman beide races in de Molenaar NSF100 Cup gewonnen.
Tijdens het eerste raceweekeind van de BeNeLux Trophy heeft Thijs Peeters een podiumplaats gescoord. Op Croix-en-Ternois eindigde Peeters in de eerste Superbike-race als vierde en in de tweede manche als derde. Hilbert Talens scoorde een podiumplaats in de Northern Sidecar Cup.
Mooie resultaten van de Nederlandse rijders bij de EK jeugd in Valkenswaard. Podiumplaatsen waren er voor Kash van Hamond (derde EMX65), Kenzo Jaspers (tweede EMX85), Shana van der Vlist (eerste vrouwen), Danee Gelissen (derde vrouwen) en Demi Verploegh (eerste vrouwen 125cc).
Dave Meijerink won in Vries de openingswedstrijd van het nieuwe Dutch Open-seizoen op het gras. De regerend Nederlands kampioen klopte in de finale Romano Hummel. Bij de zijspannen toonden Wilfred Detz en Bridget Portijk zich weer de snelste.
Kay de Wolf, met de besneeuwde toppen van de Dolomieten op de achtergrond, reed twee prima GP’s.
Twee Italiaanse GP’s achter elkaar. Eerst in Riola Sardo op het eiland Sardinië en daarna helemaal naar het noorden, naar het nabij Arco gelegen Pietramurata. Jorge Prado (MXGP) en Kay de Wolf (MX2) mogen ook in de volgende GP met de rode plaat van start gaan. Beiden wonnen één GP.
Op voorhand gold Kay de Wolf op het circuit van Riola Sardo als favoriet voor de zege, omdat hij van de huidige rijders vorig jaar daar veruit het beste resultaat had behaald met een eerste en een tweede plaats. Het begon voor de Husqvarna-fabrieksrijder prima met winst in de kwalificatierace, voor Thibault Benistant en Rick Elzinga. Ook in de eerste race op zondag deed De Wolf het uitstekend. Helaas schoof hij op twee-derde onderuit en verspeelde daardoor de leiding aan zijn teamgenoot Lucas Coenen. De Wolf realiseerde zich dat hij de kop niet terug kon veroveren en reed gecontroleerd naar de tweede plaats. De tweede manche leek een gevecht tussen de beide teamgenoten op te leveren, maar daaraan kwam een eind toen Lucas Coenen een paar kleine foutjes maakte. De Wolf was bij alle doorkomsten koploper en zegevierde met een voorsprong van elf seconden op Lucas Coenen. Op een zandcircuit zijn de onderlinge verschillen altijd groot. Dat bleek ook op Sardinië waar in de eerste manche slechts negen rijders de volledige afstand reden. In de tweede manche waren dat er elf.
Simon Längenfelder, in de tussenstand de naaste belager van De Wolf, verspeelde dertien punten op De Wolf. Met de vijfde plaats voor Liam Everts en de zesde voor Rick Elzinga eindigden er vier laaglanders bij de eerste zes. Kay Karssemakers en Jens Walvoort boekten twee mooie resultaten. Cas Valk (die een gastoptreden deed, omdat er geen EMX250 op het programma stond) en Dave Kooiker scoorden beiden één keer.
Liam Everts is weer genezen van zijn duimblessure en dat leverde prompt een GP-zege op.
Van achteruit
Qua resultaat mag de uitslag van Pietramurata een tegenvaller lijken voor Kay de Wolf, maar qua rijden was het dat zeker niet. Na drie GP’s te hebben gewonnen, stond hij met een vierde plaats voor het eerst dit jaar niet op het podium. Na een zesde plaats in de kwalificatierace begon De Wolf uitstekend aan de eerste manche. Hij was al vlot tweede achter Sacha Coenen en in de vijfde ronde nam hij de leiding over en bleef onbedreigd op kop voor Thibault Benistant, Sacha Coenen en Rick Elzinga. De tweede manche begon met een valpartij aan het eind van het startveld, waarbij meerdere rijders waren betrokken, onder wie De Wolf, Elzinga en Sacha Coenen. Weer in het zadel van zijn Husqvarna zittend, bevond De Wolf zich op de 31e en voorlaatste plaats. Hij liet zich niet ontmoedigen door deze slechte uitgangspositie en vocht zich een weg naar voren. Die opmars werd, ondanks een val, beloond met de achtste plaats. De Wolf: ‘Het was een goed weekend. Ik heb in de stand slechts een paar punten verloren. In de eerste manche zat ik direct in een goed ritme en ik reed geweldig in de tweede manche. Ik kan dus positief terugkijken op dit weekend.’
Ook Elzinga kwam een heel eind naar voren. Dat leverde hem de dertiende plaats op, twee plaatsen achter Sacha Coenen. Elzinga’s terugblik op deze GP: ‘Ik heb het niet zo op harde banen, maar ik rij hier altijd goed. In de eerste race maakte ik een foutje, maar heb me weer opgewerkt naar de vierde plaats. In de tweede race kostte het me na de val bij de start twee ronden om aansluiting te krijgen met het veld. Met mijn snelheid zit het wel goed.’ Kay Karssemakers werd in beide manches vijftiende, Jens Walvoort werd 19e en 16e. Liam Everts is weer helemaal terug na zijn duimblessure. Door in beide manches tweede te worden, won hij de GP van Pietramurata.
Eerste podium Herlings
Voor wereldkampioen Jorge Prado begon, na een week eerder alles op Sardinië te hebben gewonnen, zijn optreden in Pietramurata merkwaardig. Hij verloor zijn zadel in de kwalificatierace. Dat betekende zijn eerste “nul” van dit jaar. Prado revancheerde zich op zondag door derde en eerste te worden en dat leverde hem zijn vierde GP-zege op rij op.
Tijdens de GP van Riola Sardo maakte Brian Bogers zijn rentree. Het team waarvoor hij zou uitkomen, kreeg hun zaakjes niet rond, waardoor hij zijn GP-start in rook zag opgaan. Zijn redding kwam van Louis Vosters van het Fantic-fabrieksteam die na twee GP’s afscheid nam van Roan van de Moosdijk en Bogers de vrijgekomen plaats aanbood. Nog niet gewend aan de Fantic werd hij in Riola Sardo achtste en elfde. Bogers: ‘Daar was ik verbaasd over. Ik ben weliswaar een zandrijder, maar je moet wel helemaal fit zijn voor dit soort banen. Ik eindigde in vijf van de zes sessies bij de eerste tien. Ik voel me heel gelukkig dat mij deze kans is geboden.’ In Pietramurata ging het wat minder voorspoedig, maar hij scoorde wel in beide manches.
Calvin Vlaanderen won al eens op Sardinië, maar dat lukte nu niet. Hij bleef met een zevende en een zesde plaats een eind van het podium verwijderd. Dat podium was wel weggelegd voor Jeffrey Herlings, die in beide manches derde werd, telkens voorafgegaan door Prado en Tim Gajser. Glenn Coldenhoff werd vierde en negende.
Vlaanderen greep in Trentino net naast het podium. Zijn tweede plaats in de tweede race werd voorafgegaan door de zesde in de eerste manche, goed voor de vierde plaats totaal. Herlings moest zich in de eerste race vanaf de 20e plaats naar voren werken en werd nog vierde. In de tweede race schoof het achterwiel van zijn KTM weg en moest hij wederom in de achtervolging en werd zevende, wat hem de zesde plaats totaal opleverde. Herlings: ‘Ik had zeker de snelheid om op het podium te komen.’ Coldenhoff kwam tot de klasseringen negen en zes en werd zevende totaal.
Rico Verhoeven, ook wel bekend als “The King of Kickboxing”, is al sinds 2013 ongeslagen en blijft de Glory Heavyweight World Champion Kickboxing. Zijn indrukwekkende fysieke gestalte, kracht en atletisch vermogen, in combinatie met zijn professionele inzicht en intelligentie in zijn sport, maken hem de beste in zijn vakgebied. Naast zijn sportieve prestaties is Verhoeven, geen familie van onze Bart, ook actief als ondernemer, spreker en acteur, waarmee hij zijn sympathieke karakter aan de wereld laat zien.
De Diavel V4 van Ducati is een krachtige power cruiser met een 1.158cc V4 Granturismo motorblok, dat goed is voor 168 pk en 126 Nm koppel. Dit weerspiegelt perfect de persoonlijkheid van Rico. Krachtig, gespierd, maar toch ook zeer sportief en wendbaar. De Diavel V4 is standaard al goed uitgerust met onder andere kenmerkende LED-verlichting, opvallende velgen en een Ducati Quickshifter. Maar de motor van Rico is verder aangepast met verschillende extra’s, zoals het Akrapovič uitlaatsysteem en verschillende Ducati Performance accessoires, waaronder spiegels, een tankdop en een carbon achterspatbord. Het meest opvallende is de Black Opalus kleurstelling, die dezelfde kleur heeft als Rico’s McLaren 720S Spider.
Bij Absolute Motors, het bedrijf waar Rico Verhoeven nauwe banden mee heeft, werd de Diavel V4 als verrassing onthuld en aan Rico overhandigd. “Ik heb de afgelopen jaren een geweldige samenwerking gehad met Ducati Benelux, maar dat ze deze motor hebben aangepast in een van de mooiste kleuren die ik ken, zonder dat ik het wist, maakt me trots om een Friend of the Brand te zijn. Bedankt jongens!” aldus Rico Verhoeven.
De Diavel V4 ‘Dare to be Bold’ is verkrijgbaar vanaf €27.990,- in België en €32.290,- in Nederland.
Dit jaar wordt dankzij de nieuwe BMW R 1300 GS sowieso al het jaar van de GS, maar BMW Motorrad doet daar met de GS Roadshow nog even een flinke schep bovenop. Zoals je misschien nu al verwacht, kun je tijdens deze roadshow rijden met alle GS-modellen. Van de G 310 GS tot aan de R 1300 GS en alles wat daartussen zit (en dat is veel). In totaal gaan er maar liefst 13 verschillende GS-modellen on tour en daar zitten ook nog eens verhoogde én verlaagde modellen bij. De BMW Motorrad GS Roadshow is inmiddels al begonnen en loopt tot en met zaterdag 21 september en gaat langs meerdere BMW Motorrad dealers. Kortom, je kunt dus altijd in de buurt proefrijden. Schrijf je in, zodat je zeker bent van een proefrit. Als je slim bent, doe je dat zo snel mogelijk want het aantal plaatsen is beperkt en aangezien 2024 het jaar van de GS is, verwachten wij grote interesse voor deze GS Roadshow. Schrijf je hier in.
Amper 48 uur na de eerste test van de MV Agusta Enduro Veloce stapte onze man German Ooms op de nieuwe Royal Enfield Himalayan 450. Sardinië bevalt hem blijkbaar. Maar wat vindt hij van de nieuwe Royal Enfield?
Motor.NL: Van Cagliari naar Olbia is maar 300 km. Maar de afstand tussen een MV en een Royal Enfield lijkt haast oneindig. Is dat zo?
German Ooms: Natuurlijk zijn het twee totaal verschillende motoren. Maar ze hebben wel gemeen dat ze ontwikkeld zijn om avontuurlijk motorrijden mogelijk te maken. Uiteraard hebben ze elk een totaal andere invalshoek. MV trekt een vol blik technologische snufjes open terwijl Royal Enfield het bewust zo eenvoudig mogelijk houdt. Dus om op je vraag te antwoorden: de afstand tussen beide motoren is groot, maar minder groot dan je verwacht.
Ja, mij ook. Waar het bij motorrijden écht op aankomt is natuurlijk het rijplezier. Dat was groot bij de MV, maar ook met de slechts 40 pk sterke Himalayan hebben we ons kostelijk geamuseerd. Door de eenvoud van de machine en natuurlijk het DNA van Royal Enfield komt het avontuurlijke gevoel snel naar boven. Bovendien had de organisatie een onwaarschijnlijk mooie route uitgestippeld. We reden 180 kilometer door de bergen rond Olbia en bijna de helft van de route was off-road. Daar leer je deze Himalayan écht waarderen.
Is het verschil met de vorige Himalayan groot?
Ja, het is een totaal nieuwe machine. Gelukkig heeft Royal Enfield tijdens de ontwikkeling goed geluisterd naar ervaren wereldreizigers zoals Itchi Boots en zijn ze trouw gebleven aan het originele concept. Eenvoud troef dus. Maar Royal Enfield moet ook met z’n tijd mee waardoor de machine toch een pak moderner is dan z’n voorganger. Het watergekoelde blok heeft injectie, ride by wire en een goed werkende zesbak. Maar het is vooral met de functies van het mooie ronde dashboard dat de Himalayan z’n intrede maakt in de moderne wereld. Zo zorgt Royal Enfield door een samenwerking met Google dat je geen losse GPS meer nodig hebt. De route wordt in het dashboard weergegeven. Er is zelfs connectiviteit waardoor je via de Himalayan app routes kan plannen en nog veel meer.
En werkt dat naar behoren?
German: Jazeker. Heel de Himalayan werkt naar behoren. Hij voelt erg volwassen aan en de prestaties van de motor zijn perfect voor dit concept. Voor de vering ging Royal Enfield inkopen bij Showa en dat merk je. Veel comfort op de weg maar voldoende potent voor een stevig stukje off-road rijden. Ook de zitpositie is goed uitgekiend en comfortabel. Met het eenvoudig in de hoogte te verstellen zadel zit het dus ook goed. Snap je’m?
Als je zou mogen kiezen: welke wordt het? De MV of de Himalayan?
Wel, voor de prijs van de MV Enduro Veloce heb je drie Himalayans. Ik zou gaan voor die drie stuks en samen met m’n broers een stevige reis maken.
Strak plan! Mogen we mee?
Tenzij Darwin zich erg vergist heeft zijn wij geen broers. Maar je mag mee. Als een sherpa dan wel. Dat maakt het concept van de Himalayan compleet. Haast je dus maar naar een dealer want de vraag naar de nieuwe Himalayan blijkt groot!
Pole-position, winst in de Sprint en in de Grand Prix, plus twee nieuwe ronderecords, Maverick Viñales domineerde op ongekende wijze op het ‘Circuit of the Americas’. Zo zag de Aprilia-coureur een voor onmogelijk gehouden ‘American Dream’ realiteit worden. Rookie Pedro Acosta (GasGas) verblufte andermaal iedereen en Jorge Martin (Ducati) bouwde ondanks het feit dat hij in de GP niet op het podium stond, zijn WK-leiding uit.
Het grote nieuws voorafgaande aan de Red Bull Grand Prix of the Americas was natuurlijk de overname door Liberty Media van 86% van de aandelen in Dorna Sport voor een bedrag van maar liefst 4,2 miljard euro. Het Amerikaanse bedrijf is sinds 2017 reeds eigenaar van de commerciële rechten van de Formule 1. Het huidige management van Dorna Sport, beter gezegd de familie Ezpeleta, behoudt de overige 14%. De eerste reacties op de overname waren grotendeels positief omdat Liberty Media heeft laten zien wat ze binnen zeven jaar met de Formule heeft weten te bereiken. En dan vooral in Amerika. De bedoeling is dat dit ook met de MotoGP gaat gebeuren. In de eerste plaats in het land van de onbegrensde mogelijkheden. Want de laatste Amerikaanse GP-winnaar stamt alweer uit 2011 (Ben Spies in Assen) en de laatste MotoGP-wereldkampioen uit 2006 (Nicky Hayden). En opvolgers zijn nog niet in zicht.
1 van 3
Maverick Viñales heerste met zijn Aprilia op COTA.
Het management van Dorna Sport, met vader en zoon Ezpeleta plus de Amerikaan Dan Rossomondo (r), geeft een toelichting op de overname door Liberty Media.
Miguel Oliveira en Raul Fernandez met hun Trackhouse Aprilia’s in fraai ‘Stars and Stripes’-design voor het Texas State Capitol in Austin.
Voorlopig blijft Dorna Sport met Carlos Ezpeleta (Chief Executive Officer), diens zoon Carlos (Chief Sporting Officer), Enrique Aldama (Chief Operating & Financial Officer) en Dan Rossomondo (Chief Commercial Officer) verantwoordelijk voor de dagelijkse gang van zaken (uitvoering) van de Grands Prix. Laatstgenoemde Amerikaan trad in 2023 in dienst van het Spaanse bedrijf. De Amerikaanse invloed binnen Dorna en de GP-racerij werd daarop nog vergroot door op het einde van het vorige seizoen de startplaatsen van het CryptoDATA RNF MotoGP-team, het satellietteam van Aprilia, over te hevelen naar het Amerikaanse Trackhouse Racing. In eigen land bekend van de in de USA zeer populaire NASCAR-autoracerij waarin het team zeer succesvol is.
In de week dat notabene de eerste Amerikaanse GP-winnaar (Finland 1976), Pat Hennen, op 70-jarige leeftijd overleed, gaf Carmelo Ezpeleta een toelichting op de overname door de Amerikanen. De Spanjaard, die sinds 1992 de baas van de MotoGP is, verwacht niet dat er op korte termijn grote veranderingen plaats zullen gaan vinden. Dit omdat de meeste contracten met de circuits lopen tot minimaal 2027. Dat geldt ook voor de contracten met de fabrikanten en de IRTA. Het aantal GP’s per seizoen blijft maximaal 22 en er zal vanwege de veiligheid niet op stratencircuits gereden gaan worden, zoals in de F1 wel het geval is. Wel ligt het voor de hand, dat er (weer) meer races op Amerikaanse bodem plaats zullen vinden. Dit zal dan in de eerste plaats ten koste gaan van de vijf die er nu op het Iberisch schiereiland worden gehouden. Voor de Amerikanen kan wat de MotoGP betreft ‘The American Dream’ van start gaan!
Maverick Viñales (12), Pedro Acosta (31) en Marc Marquez (93) vertrokken van de eerste startrij.
Opvallende feiten
Een blik in het verleden van de Amerikaanse GP-historie levert een aantal opvallende feiten op. Terwijl de motorwegracerij de status van ‘wereldkampioenschap’ reeds in 1949 kreeg, duurde het tot 1964 voordat de eerste Grand Prix op Amerikaanse bodem plaats vond. Dat was in Daytona en de 500cc-race werd gewonnen door de Engelsman Mike Hailwood op MV Agusta. Een jaar daarna gebeurde dit nogmaals. Hoewel de 200 miles race van Daytona daarna tot een heel groot en internationaal snelheidsevenement uitgroeide, duurde het tot 1988 voordat de GP-coureurs weer in Amerika om WK-punten streden. Dat gebeurde in Laguna Seca. Het was midden in de periode dat Amerikaanse coureurs de koningen van de koningsklasse waren. Van Kenny Roberts sr. als eerste 500cc-wereldkampioen in 1978 tot Freddie Spencer (ook nog in de 250cc), Eddie Lawson, John Kocinski (250cc), Wayne Rainey, Kevin Schwantz, Kenny Roberts jr. en tot nu toe als laatste, in 2006, Nicky Hayden. Of te wel acht USA-rijders die in totaal zeventien titels wisten te veroveren. Vijftien in de 500cc/MotoGP en twee in de 250cc.
Ondanks deze indrukwekkende successen werd het racen op motoren tot nu toe nooit een grote populaire volkssport in de Verenigde Staten. Dat gold ook voor de Grands Prix. Toch waren er jaren dat er twee GP’s op Amerikaanse bodem plaatsvonden. Dat was het geval van 2008 t/m 2015 en in eerste instantie gebeurde dat in Laguna Seca (15 GP’s in totaal) en Indianapolis (8 GP’s in totaal). En dat terwijl laatstgenoemd circuit toch als het bolwerk van de Amerikaanse autosport (Indy 500) gold en geldt. Mede omdat genoemde circuits te gevaarlijk werden bevonden voor de motorcoureurs en er geen promotors konden worden gevonden, verhuisde de Amerikaanse GP in 2013 naar het nieuwe Circuits of the Americas (COTA) in Austin, Texas. Hier vond dit jaar alweer de elfde aflevering plaats.
Viñales steelt de show
Grote vraag was natuurlijk wat Marc Márquez als zevenvoudig winnaar (op Honda) van de eerste acht GP’s op dit circuit zou gaan doen bij zijn debuut als Ducati-coureur. Op één van zijn favoriete banen mocht de Spanjaard dit keer als derde van de eerste startrij vertrekken. Nadat Márquez als sterke tweede in de Sprint was geëindigd, leek hij in de GP-race klaar te zijn voor inderdaad zijn eerste Ducati-zege. Maar net nadat hij na een aantal spectaculaire duels halverwege de wedstrijd de eerste plaats van de opnieuw verbluffend acterende Pedro Acosta had overgenomen, schoof de Gresini-rijder tot ontzetting van de Amerikaanse fans onderuit.
Uiteindelijk waren het echter niet Acosta en Márquez die de show op COTA stalen. Dat deed Maverick Viñales. Eerst pakte de Aprilia-coureur na het rijden van een absoluut ronderecord (2.00,864 min.) de pole-position. Vervolgens won hij de Sprint. En wat de 29-jarige Spanjaard in de Grand Prix presteerde, was helemaal fenomenaal. Door in het gedrang in de eerste, meer dan haakse, bocht te geraken viel hij terug naar de negende plaats. Vervolgens knokte Viñales zich via een spectaculaire inhaalrace, waarbij hij ook het ronderecord op zijn naam schreef, terug naar een spectaculaire overwinning. Zijn laatste zege dateerde alweer uit 2021. Hij won toen in Qatar op een Yamaha. Omdat hij zijn eerste MotoGP-zege op een Suzuki behaalde, dat was in 2016 in Groot-Brittannië, is Viñales nu de eerste MotoGP-coureur die op drie verschillende merken een Grand Prix heeft weten te winnen.
Eindelijk een race die vol stond van scherpe inhaalacties. Zoals hier van Viñales (12) ten opzichte van Acosta.
Klein gaatje
Lange tijd was er in deze USA-GP de kans dat Pedro Acosta Marc Márquez als jongste winnaar in de koningsklasse (500cc/MotoGP) zou gaan aflossen. Op het moment dat hij ‘slechts’ 19 jaar en 325 dagen oud was, bond de jongeling op onbevangen wijze de strijd aan met gevestigde namen als Marc Márquez, Jorge Martin, Pecco Bagnaia, Enea Bastianini en Maverick Viñales. Ook toen hij door laatstgenoemde van de eerste plaats was verdrongen, gaf hij zich niet zomaar gewonnen. Uiteindelijk bleek de Aprilia-coureur net iets sneller en zeker ervarener te zijn. Zo kon die tegen het einde van een prachtige race vol duels een klein gaatje slaan.
Dit keer moesten Bagnaia en Martin (beiden Ducati) zich tevreden stellen met een bijrol. Laatstgenoemde was tijdens Q2 twee keer ten val gekomen, omdat hij te veel wilde. Desalniettemin mocht de Pramac-coureur toch nog van de zesde startplaats vertrekken. Daarna was Martin in de Sprint tevreden met de derde plaats. Dat was hij niet met zijn vierde positie in de GP-race. Lange tijd streed hij om de eerste plaats. Maar het feit dat Martin voor de zachte achterband had gekozen – Viñales en Acosta kozen voor de medium versie – zorgde ervoor, dat Martin in de tweede helft van de race te veel risico’s moest nemen. Nadat hij ook nog was gepasseerd door Enea Bastianini besloot de WK-koploper te kiezen voor een ‘veilige’ vierde plaats en zo dertien kostbare punten. Ook al omdat zijn grote rivaal Pecco Bagnaia (in de Sprint een probleem met zijn achterband en in de GP-race last van chatter) met een achtste en een vijfde plaats nog meer punten liet liggen dan hij deed. Zo vergrootte Martin dan toch nog zijn voorsprong in de WK-tussenstand van 18 naar 21 punten. Daarin staat Bastianini nu tweede en is Viñales door zijn dubbelzege opgeklommen naar de derde plaats.
Zeven coureurs onderuit
Terwijl Brad Binder (KTM) na een motorcross ongeluk niet helemaal fit was, gingen in de GP-race maar liefst zeven coureurs onderuit. Onder wie drie van de vier Honda-rijders (Luca Marini finishte als zestiende) en de winnaar van verleden jaar Alex Rins. Toen op Honda, nu op Yamaha. Zo werd Fabio Quartararo als twaalfde de enige geklasseerde rijder van laatstgenoemde merk. Inmiddels heeft de Fransman dan toch zijn contract met Yamaha verlengd. Nu moet er nog een satellietteam worden gevonden. Dat wordt de laatste klus van Lin Jarvis. Want de Engelsman, die aan zijn 26e jaar als Managing Director van Yamaha Racing bezig is, heeft laten weten dat hij na dit seizoen terugtreedt.
De volgende Grand Prix vindt van 27 t/m 29 april plaats in het Spaanse Jerez.
Foto’s: MotoGP.com en ANP
MotoGP Amerika 2024 uitslagen
Sprint Amerika
1. Maverick Vinãles (E), Aprilia, 20.27,825; 2. Marc Márquez (E), Ducati, +2,294; 3. Jorge Martin (E), Ducati, +4,399; 4. Pedro Acosta (E), GasGas, +6,480; 5. Aleix Espargaró (E), Aprilia, +6,657; 6. Enea Bastianini (I), Ducati, +8,621; 7. Jack Miller (AUS), KTM, +9,237; 8. Francesco Bagnaia (I), Ducati, +9,349; 9. Raul Fernandez (E), Aprilia, +9,637.
De eerste drie van een enerverende MotoGP-race in Austin: Viñales (m), Acosta (l) en Bastianini (r).
Stand MotoGP na 6 races
Positie
Coureur
Team
Punten
1
Jorge Martin (E)
Ducati
80
2
Enea Bastianini (I)
Ducati
59
3
Maverick Viñales (E)
Aprilia
56
4
Pedro Acosta (E)
GasGas
54
5
Francesco Bagnaia (I)
Ducati
50
6
Brad Binder (SA)
KTM
49
7
Aleix Espargaró (E)
Aprilia
39
8
Marc Márquez (E)
Ducati
36
9
Fabio Di Giannantonio (I)
Ducati
25
10
Jack Miller (AUS)
KTM
22
11
Marco Bezzecchi (I)
Ducati
20
12
Fabio Quartararo (F)
Yamaha
19
13
Alex Márquez (E)
Ducati
14
14
Miguel Oliveira (P)
Aprilia
13
15
Raul Fernandez (E)
Aprilia
7
1 van 4
‘Ik blijf hier niet. Ik heb meer een band met Ducati dan met Pramac.’
Pramac Ducati-coureur Jorge Martin over zijn toekomst. De Spanjaard heeft zijn zinnen gezet op het Ducati-fabrieksteam. Een andere mogelijkheid is het fabrieksteam van Aprilia.
‘Je moet dromen. Het is onvoorstelbaar hoeveel we in slechts één race zijn verbeterd. Want in Qatar had ik totaal geen goed gevoel met de machine.’
Sprint- en GP-winnaar Maverick Viñales (Aprilia).
‘Buiten het resultaat heb ik genoten van de duels met ‘the boys’. Maverick was als een raket. Ik ben heel blij voor hem.’
Pedro Acosta (GasGas) na opnieuw een imponerend MotoGP-optreden.
‘Ik ben tevreden, want we behoorden tot de hoofdrolspelers.’
Marc Márquez (Ducati), die door een probleem met de voorkant van zijn machine tijdens het remmen onderuit ging.
Een uitzinnige Sergio Garcia na het behalen van zijn eerste overwinning in de Moto2.
Sergio Garcia is de derde winnaar uit drie Moto2-races in 2024. De 21-jarige Spanjaard is door zijn zege zelfs de verrassende leider in het wereldkampioenschap. Thuisrijder Joe Roberts werd tweede voor Fermin Aldeguer. Bo Bendsneyder en Zonta van den Goorbergh scoorden geen WK-punten in Texas.
Bo Bendsneyder keerde terug naar de plek waar hij vorig jaar zijn tot nu toe enige Moto2-podiumplaats behaalde. Tijdens de trainingen op het Circuit of The Americas zag het er opnieuw goed uit voor de Rotterdammer. Bendsneyder reed een goede kwalificatie waarin hij in de slotfase nog op een zesde plaats stond. De coureur van het Pertamina Mandalika GAS UP Racing Team kwalificeerde zich uiteindelijk als tiende. Dat was zijn beste startplaats sinds vorig jaar in Amerika.
Bendsneyder leek kans te maken op een top-tien klassering. Dat zou lang geleden zijn, want de 25-jarige Nederlander eindigde vorig jaar naast zijn podiumplaats in Austin maar één keer binnen de top-tien. Dat deed Bendsneyder tijdens een kletsnatte Grand Prix van Australië waarin hij achtste werd.
De kansen op een top-tien-klassering vielen in de eerste ronde – of beter gezegd eerste bochten – al in duigen. Bendsneyder werd constant gepasseerd door zijn collega’s en viel terug naar zevenentwintigste plaats. Deze zeventien verloren plekken zijn in het competitieve Moto2-veld nauwelijks goed te maken. De Nederlander kwam gedurende de race wel naar voren, maar finishte na zijn veelbelovende kwalificatie op een teleurstellende achttiende plek, waardoor hij geen WK-punten kon bijschrijven.
Bo Bendsneyder had ongetwijfeld meer verwacht van de Grand Prix van Amerika.
Snel vergeten
Voor Zonta van den Goorbergh werd het ook een Grand Prix om snel te vergeten. De 18-jarige coureur streed voor rechtstreekse kwalificatie naar Q2, maar crashte op het beslissende moment. In de Q1-kwalificatie reed Van den Goorbergh wel meerdere snelle sectoren, maar knoopte die tijden niet aan elkaar tot één snelle rondetijd. De RW-Idrofoglia Racing GP-coureur moest daardoor vanaf een teleurstellende vierentwintigste startplaats vertrekken. ‘Ik maakte fouten vandaag, waardoor we zo ver naar achteren staan. Dat mag niet gebeuren, maar we hebben wel de snelheid om in de race naar voren te komen’, was het eerlijke verhaal van de jonge Brabander na de kwalificatie.
In de race wist Van den Goorbergh al snel naar een positie binnen de top-twintig te komen, maar verder kwam hij niet. ‘Ik kreeg al vroeg in de race te maken met een technisch probleem, waardoor ik de race niet kon rijden zoals ik voor ogen had’, verklaarde hij na afloop. Hierdoor viel Van den Goorbergh al snel plaatsen terug en zou hij halverwege de race zijn motor de pits insturen.
Er werden helemaal geen WK-punten behaald door het Nederlandse RW-Idrofoglia Racing GP. Barry Baltus streed vorig jaar nog voor de podiumplaatsen in Austin, totdat hij ten val kwam. De Belg startte in de 2024-editie als twaalfde, maar zou in de race terugvallen naar een zestiende plaats net buiten de punten.
Joe Roberts reed in de Amerikaanse kleuren naar een tweede plaats voor eigen publiek.
Garcia verrast
Titelkandidaten Aron Canet en Fermin Aldeguer vertrokken vanaf de voorste twee startposities. Canet – nog winnaar tijdens de voorgaande Grand Prix in Portugal – kon niet leveren in de race en zou slechts als negende finishen. Aldeguer viel in een chaotische eerste ronde terug naar een achtste plaats. Sergio Garcia – die zich als derde had gekwalificeerd – nam verrassend de leiding voor thuisrijder Joe Roberts en Dennis Foggia. Het bleek geen toeval te zijn dat Garcia aan de leiding reed. De Spanjaard, die bezig aan zijn tweede Moto2-seizoen, reed zich meerdere seconden los van zijn achtervolgers. Daarachter kwam Aldeguer naar voren en haakte aan bij de podiumstrijd. Garcia maakte in de slotfase nog twee foutjes en had het geluk dat Roberts dat ook éénmaal deed, waardoor de Amerikaan hem niet meer kon achterhalen.
Garcia boekte zijn eerste Moto2-overwinning en is na Alonso Lopez en Canet de derde Spaanse winnaar uit drie Moto2-races in 2024. Doordat Garcia ook al goed had gescoord in Qatar en Portugal gaat hij nu aan de leiding in het Moto2-wereldkampioenschap. Roberts moest zich na zijn remfout eerst weer voorbij Aldeguer werken. In de slotfase had de Amerikaan het beste tempo van iedereen, maar kwam hij op de finishstreep een halve seconde tekort om een historische overwinning voor eigen publiek te behalen. Aldeguer maakte het podium compleet, maar de toekomstig MotoGP-coureur wacht nog op zijn eerste zege in 2024.
Foto’s: ANP, Teams
Moto2 Amerika 2024 uitslagen en stand
Moto2 Amerika
1. Sergio Garcia (E), Boscoscuro, 34.25,954; 2. Joe Roberts (USA), Kalex, +0,4592; 3. Fermin Aldeguer (E), Boscoscuro, +3,293; 4. Alonso Lopez (E), Boscoscuro, +6,967; 5. Marcos Ramirez (E), Kalex, +7,102; 6. Dennis Foggia (I), Kalex, +7,150; 7. Ai Ogura (J), Boscoscuro, +9,869; 8. Jeremy Alcoba (E), Kalex, +10,036; 9. Aron Canet (E), Kalex, +11,004; 10. Celestino Vietti (I), Kalex, +12,751; 11. Tony Arbolino (I), Kalex, +13,229; 12. Albert Arenas (E), Kalex, +14,734; 13. Manuel Gonzalez (E), Kalex, +17,509; 14. Diogo Moreira (BR), Kalex, +17,959; 15. Filip Salac (CZ), Kalex, +17,994; 18. Bo Bendsneyder (NL), Kalex, +26,185; DNF. Zonta van den Goorbergh (NL), Kalex.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
