vrijdag 1 augustus 2025
Home Blog Pagina 205

TT-tegel verzamelaar Reint: ‘Een mooie TT-tegel is eenvoudig en straalt snelheid uit’

Door
Asse Klein
-
0
Reint Hofkamp toont (een deel) van zijn TT-tegel verzameling.

Sinds de start van het wereldkampioenschap wegrace in 1949 is er ieder jaar een TT-tegel uitgebracht. De TT-tegels zijn niet te koop, maar worden uitgereikt aan officials en relaties van het TT Circuit Assen. En vroeger ook aan de coureurs. Reint Hofkamp (76) heeft ze allemaal en maakte zelfs zijn eigen TT-tegel in het coronajaar 2020. Een gesprek over een unieke verzameling.

Reint, hoe kom je erbij om TT-tegels te gaan verzamelen?

In 1975 kon ik mijn hobby motorsport en werk bij de ambulancedienst Assen verenigen. Ik werd tijdens de TT Assen langs het circuit geplaatst, zoals dat nog steeds gebeurt. Toen heb ik als official – zoals medewerkers van het circuit worden genoemd – mijn eerste TT-tegel gekregen. Vanaf dat moment ben ik altijd official gebleven en heb ik ieder jaar ook een tegeltje ontvangen. Het verzamelen is voor mij begonnen met programmaboekjes. Dat deed ik al toen ik jaren 60 naar de TT ging. In de jaren 70 kwam er steeds meer TT-merchandise zoals stickers, speldjes en dergelijke. Maar de TT-tegels waren toch wel bijzonder, omdat deze niet voor openbare verkoop zijn bestemd. Het idee van het TT Circuit is dat de tegels iets speciaals moeten zijn wat niet te koop is.

Egbert Braakman – die jarenlang werkzaam is geweest op het kantoor van Stichting Circuit van Drenthe – is ook aanwezig bij het gesprek en vult aan: ‘En vroeger werden de TT-tegels ook uitgereikt aan de coureurs. Later ging dat via rijdersorganisatie IRTA. Er werden in de jaren 70 zo’n duizend tegels per jaar gemaakt. Tegenwoordig zullen dat er iets minder zijn, omdat ze niet meer aan de coureurs worden gegeven.’

Maar de eerste TT-tegel werd niet in 1975 gemaakt. Hoe ben je aan de andere tegels gekomen Reint?

Nee, dat klopt. De eerste TT-tegel is in 1949 gemaakt ter ere van de WK-status. Vanaf dat moment begon het wereldkampioenschap wegrace en de TT Assen stond ook op de kalender. Ik ben op zoek gegaan naar de TT-tegels tussen 1949 en 1974. Die heb ik op verschillende plaatsen gevonden. Dat ging online en via kennissen, veelal andere officials van het TT Circuit. Ook ben ik een keer bij ‘Mister TT’ Jaap Timmer (1939-2017) thuis geweest in Witten. Hij vertelde dat hij nog wel wat tegels voor mij had, maar dan moest ik zelf maar even gaan zoeken op zolder. Daar lagen meerdere tegels in een grote doos, maar velen ook in stukken. Ik heb daar mijn laatste ontbrekende tegels gevonden, al zijn het niet allemaal hele tegels. Bijvoorbeeld de tegels van 1952, 1953 en 1974 heb ik moeten lijmen. Als iemand deze tegels nog wel origineel heeft, dan kom ik daar graag mee in contact. Want voor mij is de collectie nu nog niet compleet.

Kevin Schwantz: ‘Na de crash tijdens de TT Assen in 1992 was onze vriendschap voorbij’

Wie bepaalt het ontwerp van de tegel?

Dat wordt door het TT Circuit Assen gedaan, door diegene die daar op dat moment verantwoordelijk voor is. Soms is de tegel een afbeelding, maar het kan ook een foto zijn. Op de laatste edities is steeds minder vaak een herkenbare motor te zien, dat vind ik wel jammer. Van de eerste edities zijn soms ook twee versies gemaakt. Bijvoorbeeld de eerste in 1949 is in kleur en blauw-wit gemaakt. De meeste tegels zijn niet in kleur uitgebracht. Het idee was volgens mij om om de vijf jaar een tegel in kleur uit te brengen, maar als ik kijk naar mijn collectie is dat niet altijd zo gebeurd. Egbert Braakman vult aan: ‘Plaatselijke schilders hebben het ontwerp voor de TT-tegel gemaakt en fotografen leverden beeldmateriaal. In 1975 is er een prijsvraag uitgeschreven en konden mensen een ontwerp aanleveren. Ik weet dat iemand uit Noord-Holland heeft gewonnen en zijn ontwerp is toen op de tegel gekomen.’

Reint, wat maakt nou een mooie TT-tegel?

Dat is smaak natuurlijk, maar ik vind het mooi als een TT-tegel actie uitstraalt en vrij eenvoudig is. Ik vind over het algemeen de oude tegels ook mooier dan die van nu. Vroeger waren er ook meer helden van weleer zichtbaar op de tegel. Ik vind zelf de tegel van 1977 erg mooi, maar ook die van 1964 en 1965 (zie foto’s). Deze tegels zijn eenvoudig, maar stralen toch snelheid uit en zijn herkenbaar. Dat zijn voor mij de mooiste TT-tegels.

Reint Hofkamp (links) samen met TT-specialist Egbert Braakman (rechts) die ook bij het interview aanwezig was.

En wat vind jij de lelijkste tegel?

Reint bladert door zijn digitale collectie en zegt: ‘Deze uit 2004, die vind ik echt lelijk (zie foto). Er staat alleen een krukas op, maar een heleboel mensen weten niet wat het voorstelt. Het woord Assen is alleen goed leesbaar, de rest van de tekst staat op de kop of op z’n zij. Dat vind ik echt foeilelijk, maar er zullen ongetwijfeld mensen zijn die het wel mooi vinden.’

Wat maakt het leuk om een verzameling TT-tegels te hebben?

Dat is een lastige vraag. Je vindt het leuk of je vindt het niet leuk. Maar ik denk dat het komt omdat ik van verzamelen en van de motorsport houd. Ik heb in het trapgat van de woning een wand gemaakt en daar hangen al mijn tegels in. Daar hangt ook een aantal niet officiële TT-tegels. Zoals die van de Centennial TT’s en de tegel die het Drents Museum uitbracht voor tentoonstelling over Egbert Streuer. En natuurlijk mijn eigen ontworpen TT-tegel uit 2020.

Over dat laatste horen we graag meer.

In 2020 ging de TT vanwege de coronapandemie niet door. Ik zat toen nog op Race Control en had contact met de marketingmanager van het TT Circuit over de TT-tegel. Het ontwerp was al klaar en tegels van de 2020-editie waren al in bestelling. Hij gaf aan deze tegels te willen bewaren voor 2021. Dit kon ook, omdat op deze tegel geen jaartal stond, maar enkel de 90e Dutch TT met een kathedraal. Ik stelde voor om deze tegel toch in 2020 uit te brengen met een soort watermerk waarop zou staan dat de TT was afgelast vanwege COVID-19. Zo zouden de officials toch een uniek collectorsitem hebben. Op mijn idee werd niet ingegaan en dat vond ik een gemiste kans. Toen heb ik besloten zelf een TT-tegel te ontwerpen. En de officiële TT-tegel die bedoeld was voor 2020 is uiteindelijk in 2021 uitgedeeld.

In 2020 – toen de TT Assen vanwege de coronapandemie niet doorgaan – ontwierp Reint Hofkamp zelf een TT-tegel.

Hoe viel jouw TT-tegel van 2020 in de smaak?

Erg goed. Ik heb een afbeelding gekocht en deze op de tegel laten aanbrengen. Ook staat er duidelijk op dat deze TT gecanceld is vanwege COVID-19. Ik heb in eerste instantie 100 stuks laten maken, maar die waren in een mum van tijd op. Toen heb ik er nog 125 bij laten maken en die zijn inmiddels ook bijna allemaal weg. De TT-tegels heb ik voornamelijk verkocht aan TT-officials en verzamelaars.

Heb je enig idee wat de waarde is van jouw TT-tegel verzameling en of weet je of meer mensen de verzameling compleet hebben?

Ik ken niemand persoonlijk die ook alle TT-tegels heeft, maar die zullen er ongetwijfeld wel zijn. Qua waarde durf ik geen bedrag te noemen. Ik weet wel dat er mensen zijn die voor een TT-tegeltje uit de jaren 50 zo’n 500 of 600 euro betalen. Ik zou zelf niet zo’n bedrag voor een tegel uitgeven. Ik wil mijn collectie graag compleet hebben met allemaal hele tegeltjes, maar het moet qua bedrag wel leuk blijven.

Tot slot: wat is jouw gevoel bij de TT Assen?

De TT zit in het DNA van Assen denk ik. Ik ben geboren in het Westerpark, op een steenworp afstand van het circuit. In het weekend fietste ik vaak met mijn broer naar het circuit, wat toen nog een openbare weg is. Dan speelden we daar en mijn broer maakte foto’s. In mijn jeugd begon de TT-week op woensdagmiddag. Vanaf dat moment zag je tot het einde van de week ook alleen maar meisjes in de klas. Alle jongens waren op het circuit en dat werd ook gedoogd. Ook kan ik mij nog goed de motorkeuringen op vrijdagmiddag op het veemarktterrein in het centrum van Assen herinneren. Dat was altijd fantastisch om van dichtbij de rijders en motoren te zien.

Foto’s: Henk Keulemans, Reint Hofkamp

Reints bijzondere TT-momenten
Reint Hofkamp is sinds 1975 een official op het TT Circuit Assen en heeft al diverse functies vervuld. Als medisch-medewerker van het TT Circuit was de Assenaar bijvoorbeeld bijrijder van de safety car en jaren had hij een functie op Race Control. Het spannendste moment maakte Reint in 1983 mee toen hij samen met verpleegkundige Fennie Been en portofonist Jan Postma standby stond met een ambulance in de Bedeldijk. In de beginfase van de 500cc-race gebeurde op dit punt het vreselijke ongeluk waarbij wereldkampioen Franco Uncini levensbedreigend gewond raakte. Reint en Fennie waren als eerste medisch personeel ter plaatste. Terwijl de race doorging schoven zij de Italiaan, die buitenkennis was, de ambulance in. Gelukkig zou Uncini volledig herstellen en zelfs weer gaan racen. Reint zou later – in zijn functie bij Race Control op het TT Circuit Assen – samenwerken met Uncini, die jarenlang de rol van Safety Officer in de Grands Prix vervulde. Maar het meest bijzondere: Reint en verpleegkundige Fennie zijn sinds 20 juli 1984 met elkaar getrouwd.
Iedere TT-tegel uniek
Ook zochten we uit of er een bepaalde lijn of regelmaat in het ontwerp van de TT-tegels te ontdekken is. Het simpele antwoord is: nauwelijks tot niet. Vanaf 1949 tot en met 1991 staat er ieder jaar ‘Grote Prijs van Nederland der KNMV’ op de TT-tegel. Later werd er regelmatig Dutch TT of TT Assen gebruikt, maar ook niet altijd. Ook staat er af en toe de titelsponsor op de TT-tegel, maar ook lang niet altijd. De enige regelmaat is dat er op iedere tegel ‘TT’ staat. Vandaar ook de naam TT-tegel!
Huidige oplage TT-tegel
Tegenwoordig worden er nog 900 exemplaren van de TT-tegel gemaakt. ‘750 gaan naar officials, 150 naar medewerkers en relaties’, vertelde Mark van Aalderen – marketingmanager van het TT Circuit Assen.
Niet officiële (TT)-tegels
Er zijn ook vijf niet officiële TT-tegels uitgebracht. Tweemaal tijdens de Centennial Classic TT van 1998 en 2010. Het Drents Museum heeft ter ere van de Egbert Streuer expositie in 2019 ook een tegel gemaakt. Een onbekende TT-tegel is een tegel die winkelier Hiemink uit Assen ooit heeft laten maken. Het exacte jaartal is onbekend, maar gezien de afbeelding moet die uit de jaren 50 of 60 komen. En de vijfde, niet officiële tegel is gemaakt door Reint Hofkamp zelf in 2020.

WK WorldSSP300 verdwijnt in 2026

Door
Redactie
-
0

In 2026 staan er grote veranderingen te gebeuren in de Superbike-paddock. Het WorldSSP300-kampioenschap zal tot een einde komen en wordt vervangen door een nieuwe instapklasse. De precieze benaming hiervan is nog niet bekend.

WorldSSP300 werd geïntroduceerd in 2017 en wordt gezien als een ‘platform dat zijn missie heeft vervuld om een duurzaam en betaalbaar platform te bieden voor opkomende talenten om deel te nemen aan het wereldkampioenschap’. De nieuwe klasse wil voortbouwen op dit succes, terwijl de ‘sportieve en commerciële relevantie van de instapklasse’ worden verbeterd.

De verandering wordt gerechtvaardigd door verschillende factoren. Ten eerste zal er een verkleining zijn van het prestatieniveau met het WorldSSP-wereldkampioenschap ‘om de doorgroeimogelijkheden voor rijders naar de grotere klassen te versoepelen’. Daarnaast is het erop gericht ‘om meer interesse te wekken bij fabrikanten door hen de mogelijkheid te bieden om materiaal te tonen dat aansluit bij een groeiend marktsegment’.

De nieuwe categorie zal motorfietsen met sterkere, middenklasse motoren omvatten. De details van het reglement zullen in de komende maanden worden vastgesteld door de SBK Commissie.

Dus zal het seizoen 2025 het laatste zijn voor WorldSSP300, waardoor fabrikanten en teams de tijd krijgen om zich voor te bereiden op de aankomende instapklasse.

BMW Motorrad integreert TomTom-navigatie

Door
Redactie
-
0
BMW en Tomtom gaan samenwerken

BMW Motorrad en TomTom kondigen een samenwerking aan waarbij TomTom zijn geavanceerde navigatietechnologie zal integreren in de wereldwijde line-up van BMW Motorrad-motorfietsen. Dankzij deze samenwerking zullen BMW Motorrad-rijders kunnen profiteren van up-to-date kaarten, navigatie en real-time verkeersinformatie van TomTom, beschikbaar via zowel Android als iOS.

De integratie van TomTom’s technologie stelt motorrijders in staat om veilig en direct toegang te krijgen tot relevante informatie via het display op het stuur en de BMW Motorrad Connected App. TomTom’s geavanceerde routebegeleiding met afslag-voor-afslag instructies zorgt ervoor dat motorrijders nooit een afslag missen. Bovendien biedt de app ook offline toegang tot navigatie voor extra gemak.

Het systeem, ontwikkeld met TomTom’s Navigation SDK, biedt een uitgebreide dekking met gedetailleerde kaarten van landen en steden. Het is ontworpen met het oog op optimaal comfort, veiligheid en een betrouwbare navigatie-ervaring voor de motorrijder.

Robert Hein, hoofd ConnectedRide bij BMW Motorrad, benadrukt dat het doel van de samenwerking is om het motorrijden leuker, comfortabeler en veiliger te maken door de connectiviteit en beschikbaarheid van digitale diensten tijdens het rijden te verbeteren. Mike Schoofs, Chief Revenue Officer bij TomTom, voegt toe dat TomTom al decennialang oplossingen ontwikkelt om de ervaring van motorrijders te verbeteren en dat ze trots zijn om samen te werken met BMW Motorrad om de connectiviteit, veiligheid en het comfort voor motorrijders naar een hoger niveau te tillen.

Reportage 100 Colls: Alcollverslaving

Door
Gijs Gilis
-
0

Zoveel mogelijk cols rijden in 48 uur, dat is in een notendop wat me te wachten staat tijdens ‘100 Colls’. Het evenement vindt plaats in Catalonië, Spanje en belooft bijzonder spectaculair te worden. Maar er was één factor waar ik minder rekening mee had gehouden…

Vrijdag 26 april: 425 km door Frankrijk en Spanje

Met een stralende zon in de rug belooft het een prachtige driedaagse te worden. Stipt om 13 uur laat ik de Col de St Lluis achter me, maar net als ik gas wil geven zie ik een motorfiets liggen. Iemand is met zijn Transalp gevallen op de parkeerplaats en ik help zijn gloednieuwe Honda rechtop te zetten. Letterlijk vijftien minuten later word ik bijna van de weg gekegeld door een BMW GS-rijder die compleet op mijn rijbaan uit de bocht komt zeilen. Ik beland net niet naast de weg terwijl de dader zonder om te kijken zijn weg vervolgt. Gezellig begin…

Performance Europe roadtrip: Always riding, never hiding!

De eerste cols tik ik vlotjes af en rij perfect op schema om op het einde van de dag tijdig in het hotel te zijn. Het is essentieel dat je daar precies om 21 uur bent, want anders moet je de dag erna eerst terugrijden naar het punt waar je om 21 uur was. Op dat moment valt de tracker namelijk uit. De prachtige wegen zonder verkeer en de uitzonderlijk mooie cols toveren continu een lach op mijn gezicht. Dit is motorrijden waarvoor het bedoeld is. Wat een geweldige ervaring! Nu al. Maar dan slaat het weer om. De regen blijft gelukkig nog uit, maar er komt steeds meer bewolking. De toppen van de hoge cols zitten in de mist en dat maakt het rijden er niet plezieriger op. Ik zie niets, veeg continu de mistdruppels van mijn vizier en bovendien is het ook erg koud. Zo koud dat ik op een van de hoogste cols in de sneeuw rij. Alweer, want op de heenweg kreeg ik in de Ardennen ook sneeuw te verduren. Wat is dat toch met het weer. Ik hoopte lekker in het zonnetje te rijden. Maar ik laat me er niet door afleiden en houd mij aan het vooropgestelde tempo. Zelfs een kamikazefazant, die ik op een haar na mis, kan daar geen verandering in brengen. Het is op sommige plekken wel gevaarlijk glad. In een dorpje rij ik achter een BMW die net niet de vangrail kust na een ongewilde drift.

Aan het einde van de dag heb ik een halfuur over. Dat zou genoeg moeten zijn voor een extra col. Het wordt een kwestie van minuten, maar ik gok het erop. Helaas vind ik de col en de bijbehorende punten niet en moet ik terug om op tijd in het hotel te zijn. Als ik de organisatie later naar de col vraag, blijkt dat ik er slechts vijf kilometer van verwijderd was. Pijnlijk, want het was er een met veel punten. Toch sta ik na de eerste dag in het klassement op een mooie 29e plaats.

Zaterdag 27 april: 860 km en 860 liter regen

De tweede dag wordt een behoorlijk pittige. Er staat 860 kilometer op het programma en bijna dertig cols. ’s Ochtends vroeg regent het al en dat betekent dus ook dat alle wegen opnieuw nat en glad zijn. De eerste col is meteen een speciale, want ik rij steil omhoog over een soort landbouwweg tussen de koeien door. Leuk in het begin, maar schrikken als er ineens een koe voor je opduikt als je eenmaal hoger en in de mist rijdt. Gelukkig zijn de dieren heel gemoedelijk en gaan ze gedwee aan de kant. Het uitzicht op de top is spectaculair. Zo stel ik me het voor, want door de dikke mist is er helaas niets te zien. Op naar de volgende col en hopelijk heb ik daar wat meer geluk. Maar de wolken verdwijnen niet en het blijft de hele dag mistig rond de bergtoppen. In Andorra rijden we op de hoogste col zelfs door dikke sneeuw. Drie dagen achter elkaar sneeuw, wie had dat durven denken? Als ik de vallei van Andorra passeer, wordt de bergpas afgesloten voor verkeer. Terecht, want het is levensgevaarlijk om er motor te rijden.

Mijn natte handschoenen bevriezen en ik krijg mijn vingers niet meer opgewarmd, ondanks de handvatverwarming. Ook mijn vizier slaat aan door het grote temperatuurverschil, waardoor ik het openzet en de sneeuw uit mijn ogen probeer te houden. Gelukkig heb ik lange benen zodat ik mijn voeten uit kan steken als de motor gaat glijden. Maar ik heb ze niet nodig gehad en heelhuids verlaat ik Andorra. Met drie dikke cols op mijn conto die heel goed zijn voor het puntensaldo.

De rest van de dag is er regen, regen en nog eens regen. Op zich heb ik daar geen problemen mee, want met een goed regenpak worden enkel je handen wat nat. Maar op deze Spaanse bergwegen is het zo nat en glad dat je nergens gas kunt geven. Je rijdt ook voortdurend met een ei in je broek. Ontspannend is het allemaal niet. En dan moet je nog 400 kilometer.

Toch rij ik aan het einde van de dag nog op schema als de Suzuki aangeeft dat ie nodig benzine wil. Met wat er in de tank zit, kan ik nog 36 kilometer aan. Dat is weinig marge, want het volgende tankstation op de route houdt zich 35 kilometer verder op. Om dar te komen, moet ik eerst over een lange pasweg van meer dan 20 km. Een stijgende weg is niet bevorderlijk voor het verbruik en lang niet alle tankstations die mijn TomTom aangeeft, bestaan ook. Ik durf de gok niet te nemen en zoek naar het dichtstbijzijnde benzinestation. Dat kost me een halfuur en die verloren tijd rij ik niet meer goedmaken. Ai! Een probleem voor morgen.

Zondag 28 april: 510 km tot het eindpunt

Door de benzinenood van gisteren moet ik mijn route aanpassen. Anders kom ik nooit tijdig – 13 uur – aan op het eindpunt. Maar eerst moet ik nog een halfuur terugrijden om te starten waar ik gisteren om 21 uur ben geëindigd. Da’s geen cadeautje, want ik verlies er in totaal dus een uur mee. En ik stond na de monsterrit van gisteren nog zo mooi 19e in het klassement. Och, dan maar een streepje meer gas, vandaag. Dat kan eindelijk, want de zon schijnt vandaag én de 152 pk sterke Suzuki-viercilinder heeft er zin in. Met een ‘sportief’ tempo probeer ik de verloren tijd op alle mogelijke manieren goed te maken, maar naar drie colpunten zoek ik tevergeefs en dat scheelt weer punten. Nog langer zoeken is ook geen optie, dus vervolg ik mijn geplande route en neem mijn verlies.

In de aanvalsmodus verslijt ik het laatste rubber dat nog op mijn banden zit. Nog twee uur tot het eindpunt en ik pers er alles uit. Net als de wolken… Natuurlijk. Kaalgereden banden, regen, tijdnood, gemiste cols, het is vandaag niet mijn dag. Gevalletje ‘De laatste loodjes wegen het zwaarst’. Gelukkig rij ik toch op tijd over de finish, waar we worden verwend met een heerlijke maaltijd en de prijsuitreiking. Uiteindelijk beland ik op een verdienstelijke 29e plaats, wat blijkbaar niet slecht is voor een rookie die voor het eerst de 100 Colls rijdt. Als benzinegebrek me niet had opgebroken en als ik alle cols had gereden zoals uitgedokterd, was een top-10 klassering heel goed mogelijk geweest. Maar ja, as is verbrande turf…

De voorbereiding
De ‘100 Colls’ wordt in het laatste weekend van april gereden, maar de voorbereidingen voor deze driedaagse rit in Noord-Spanje starten al maanden eerder. Je krijgt namelijk eerst een papieren landkaart opgestuurd van het ‘werkgebied’. Dat strekt zich als een driehoek uit tussen Tarragona, Andorra en Perpignan in Zuid-Frankrijk. Daar liggen de 100 cols, maar in werkelijkheid zijn het er natuurlijk meer. Iedere col heeft een kleur en een score. Groene cols zijn makkelijk, liggen laag en scoren weinig punten, zwarte cols zijn een stuk moeilijker, technischer en vooral langer. En dan heb je nog blauwe en rode cols. Kortom: met de moeilijkheidsgraad in gedachten, kan het plannen beginnen. De bedoeling van de 100 Colls is dat je in exact 48 uur zoveel mogelijk punten scoort. Lijkt eenvoudig, maar met alleen zwarte cols red je het niet. Extra moeilijkheid: je krijgt alleen de straatnaam van de col, maar niet het exacte hoogste punt dat je moet passeren om de punten op je conto te schrijven. Je moet dus schipperen en puzzelen met de verschillende kleurtjes voor een route die je maximaal veel punten oplevert. En alle driehonderd deelnemers mogen dat lekker zelf uitzoeken.

Ik begin met de noordelijkste col en koers dan richting het zuiden terwijl ik zoveel mogelijk zwarte en rode cols passeer. Dat is tactisch niet de allerbeste keuze vanwege de vele kilometers die je rijdt. Maar ik ga dan ook niet voor de overwinning; ik maak er echt een rit van om de omgeving te ontdekken. Ik wil niet, zoals anderen die voor een topklassering gaan, over dezelfde weg terugrijden als ik een col heb aangetikt. Daardoor ontkom ik niet aan omwegen om de cols met elkaar te verbinden.

Hoewel de rijtijden vrij zijn, heb ik de routes zo gemaakt dat ik het maximaal aantal uren per dag kan rijden. Als je er toch bent… Maar wil je om 19 uur stoppen en de volgende dag uitgeslapen om 10 uur vertrekken kan dat ook. Iedereen doet wat ie wil. Een tracker houdt je positie bij. Daarmee ziet het team achter 100 Colls precies welke cols je gepasseerd bent. Een speciale app op je smartphone geeft een melding wanneer je de ‘col’ bent gepasseerd, zodat je met een gerust hart op zoek kunt naar de volgende. Overigens: mijn smartphone zette ik op het stuur vast met het superhandige Quad Lock-systeem. Dat is echt een aanrader. Tot slot van de voorbereiding en wellicht de belangrijkste: welke motor neem ik mee. Die viel op een Suzuki GSX-S1000GX. Comfortabel, uitgerust met elektronische vering, cruisecontrol, handvatverwarming, quickshifter, comfortzadel, zijkoffers, voldoende vermogen in de viercilinder en vooral betrouwbaar. Let’s go en hou 100colls.cat in de gaten voor de editie van 2025!

MAG in actie tegen pont- en toltarieven: betaal je teveel?

Door
Redactie
-
0

Met de pont over het water? De ene veerdienst rekent motorrijders duidelijk minder dan  automobilisten; bij andere veren betaal je hetzelfde tarief, terwijl je op de motor toch veel minder ruimte inneemt. Motorrijdersactiegroep MAG kan daar actie op ondernemen.

Nederland telt ruim driehonderd veerdiensten. Ongeveer een derde daarvan is louter recreatief en dus maar een deel van het jaar in de vaart. Het grootste deel van de veerdiensten is utilitair: ze varen omdat er geen redelijk alternatief over de weg is. “Zonder veren zouden automobilisten (en motorrijders, voegen wij maar toe) jaarlijks honderden miljoenen kilometers moeten omrijden,” schrijft de maritieme nieuwssite Schuttevaer.

Wakker

Bij een groot aantal veerdiensten betaal je voor een overtocht met de motor minder dan met de auto. De verhoudingen variëren. Soms betaal je inderdaad de helft, vaak iets meer: Bij Huissen-Loo vragen ze € 1,80 tegen €2,30, bijvoorbeeld, en in Doornenburg € 1,50 tegen € 2,50. Allemaal geen bedragen om van wakker te liggen. Waar je als pontbaas in Doornenburg wel wakker van zou kunnen liggen is de prijslijst, die niet minder dan 29 verschillende tarieven telt.

De Meije: open of dicht? Gemeente negeert uitspraak; MAG onderneemt opnieuw actie

Rijwielen

Veel andere veerdiensten rekenen voor auto’s hetzelfde tarief als voor motoren, bijvoorbeeld bij Veerdienst Bergstoep. Die krijgt wel de prijs voor de leukste prijslijst: motorfietsen staan er in de rubriek ‘Rijwielen’, terwijl auto’s en vrachtwagens ‘Rij- en voertuigen met mechanische kracht’ zijn. Minder grappig is dat ze voor onze rijwielen dezelfde € 2,70 rekenen als voor auto’s.

Meer dan twee

Motorrijdersactiegroep MAG is van mening dat je voor een overtocht met de motor minder zou moeten betalen dan wanneer je je met je auto laat overzetten. En de MAG laat het niet bij die mening: de organisatie onderneemt ook actie. Hoe?

  • Betaal je voor een overtocht met de motor meer dan € 2,00 en is dit tarief gelijk aan dat voor auto’s, mail de MAG dan op info@motorrijdersactiegroep.nl met als onderwerp ‘Tarieven’.
  • Vermeld in je mail de prijzen voor motoren en auto’s. Voeg als het even kan een scan of een foto van de prijslijst toe.
  • Vermeld ook website, mailadres en bij voorkeur ook het telefoonnummer van de veerdienst.

De MAG spreekt de veerdiensten aan op te hoge tarieven. Incomplete meldingen en meldingen over tarieven van minder dan € 2,00 worden niet in behandeling genomen.

Ook voor tol

Met de in Nederland sporadisch geheven toltarieven doet de MAG hetzelfde. Daarom kwam de organisatie indertijd in actie bij Westerscheldetunnel, waar zowel automobilisten als motorrijders € 5,00 moesten betalen. Dat motorrijderstarief is toen gehalveerd. Per 2025 wordt er in deze tunnel geen tol meer geheven.

Tekst: MAG redactie
Beeld: MotoGrafie

Motorrijders gezocht voor onze videoserie ‘Wat Rij Jij?!

Door
Maikel Sneek
-
0
Wat rij jij oproep

Heb jij een motor gekocht voor een bedrag tussen de 4.000 en 8.000 euro? Dan zijn we op zoek naar jou!

Voor onze populaire videoserie ‘Wat Rij Jij?!’ zijn we weer op zoek naar enthousiaste motorrijders. Deze keer willen we graag motorrijders interviewen die een motor hebben gekocht voor een bedrag tussen de 4.000 en 8.000 euro.

Als jij aan deze criteria voldoet en beschikbaar bent op vrijdag 22 maart of donderdag 28 maart overdag, nodigen we je uit om je aan te melden via het onderstaande formulier. We komen graag bij je langs!

Opnamedata:

– Donderdag 4 juli 2024
– Vrijdag 12 juli 2024

Categorieën die worden behandeld:

– Motoren gekocht tussen de 4.000 en 6.000 euro
– Motoren gekocht tussen de 6.000 en 8.000 euro

Heb jij op donderdag 27 juni nog niets van ons gehoord? Dan behoor je deze keer niet tot de geselecteerden. Alle achtergelaten gegevens worden na de draaidagen conform de AVG verwijderd uit ons systeem.

Toestemming voor Publicatie: Je geeft hierbij toestemming aan Motor.NL en haar gelieerde ondernemingen om uw deelname, inclusief maar niet beperkt tot uw beeld, stem, en motorvoertuig, te filmen, op te slaan, te bewerken en te publiceren op het YouTube-kanaal van Motor.NL en op andere door Motor.NL gebruikte mediakanalen.

Gebruik in Drukwerk: Je erkent en stemt ermee in dat de content die tijdens uw deelname aan “Wat Rij Jij?!” wordt geproduceerd, ook gebruikt mag worden in onze tijdschriften, waaronder MOTO73 en Promotor magazine, zonder verdere compensatie of voorafgaande kennisgeving.

Voorbeeldvideo:

Royal Enfield Himalayan 450 nu ook met tubeless banden leverbaar

Door
Redactie
-
0
Royal Enfield Himalayan 450

Voor de doorgewinterde allroad rijder is de veelzijdige Royal Enfield Himalayan 450 nu ook met tubeless banden leverbaar. Deze worden standaard geleverd bij de nieuwste kleurstelling Kamet White en zijn optioneel beschikbaar op de fraaie kleur Hanle Black.

Naast de praktische voordelen van spaakwielen zonder binnenband, geeft het de unieke Himalayan 450 een nog stoerdere uitstraling. De tubeless banden zijn gemonteerd op een 21 inch voorwiel en 17 achterwiel en bieden superieure grip op zowel verhard als onverhard terrein.

Royal Enfield komt met twee nieuwe 650cc-twins: de Classic en de Bear

De in 2024 geïntroduceerde Himalayan 450 is als tubeless variant leverbaar in kleur Kamet White voor € 7.699,- en nu ook in Hanle Black met gouden velgen voor € 7.799,-. De Himalayan 450 is al beschikbaar vanaf € 6.999,-.

Ontdek het volledige verhaal van de geprezen Himalayan 450 en vraag een proefrit aan bij de Royal Enfield dealer.

Ontdek de BMW Urban Mobility-modellen tijdens een speciale Roadshow van BMW Motorrad

Door
Redactie
-
0

Stedelijke Mobiliteit, het klinkt als een wat onduidelijk begrip, maar volgens BMW Motorrad is dit het antwoord op het dynamische leven in de grote steden. Hoe duidelijk wil je het hebben? Wendbaar, flexibel en ongecompliceerd dus. Om zelf te kunnen ervaren welk Stedelijke Mobiliteit-model het beste bij jou past, gaan verschillende modellen uit dit segment op tour: de CE 02 AM, CE 02, CE 04, C 400 GT en C 400 X. Goed om te weten is dat alle motorscooters uit deze roadshow geschikt zijn voor het A2-rijbewijs, de CE 02 ook voor het A1-rijbewijs en de CE 02 AM zelfs voor mensen met alleen een autorijbewijs. Er zit hierbij dus echt voor iedereen met een rijbewijs een passend model bij!

Agenda BMW Urban Mobility Roadshow 2024

BMW Motorrad-Dealer Dagen
Mofra Vrijdag 14 & zaterdag 15 juni
Harry Meijer Donderdag 20, vrijdag 21 & zaterdag 22 juni
Dusseldorp Motorrad Alkmaar Vrijdag 28 & zaterdag 29 juni
BIQER Donderdag 11, vrijdag 12, zaterdag 13 juli
MR Motoren Vrijdag 19 & zaterdag 20 juli
Ekris Motorrad Zaterdag 27 juli
Simako-BDM Elst Vrijdag 16 & zaterdag 17 augustus
Oostland Motorrad Donderdag 29, vrijdag 30 & zaterdag 31 augustus
MotoPort Goes Vrijdag 13 & zaterdag 14 september
Motor Houtrust Vrijdag 20 & zaterdag 21 september
Van Harten Amersfoort Vrijdag 27 & zaterdag 28 september
Molenaar Motors Vrijdag 18 & zaterdag 19 oktober
Motor Venray Vrijdag 1 & zaterdag 2 november

Aanmelden kan hier. Maar let op! Het aantal plaatsen voor dit evenement is beperkt.

Veertig jaar Harley-Davidson Softail

Door
Redactie
-
0

Als je een motorfiets wilt die eruitziet als een hardtail, maar toch is uitgerust met een achtervering, dan bouwt Harley-Davidson wat je zoekt – een Softail. En dit jaar viert de Softail serie zijn 40-jarig bestaan.

Het originele Softail-rijwielgedeelte werd ontworpen door ingenieur Bill Davis, die het ontwerp bedacht als een custommodificatie voor zijn old skool Super Glide met stereo achtervering. Harley-Davidson verwierf de rechten op Davis’ ontwerp en bracht in 1984 het eerste Softail model uit, de FXST. Het was ook het einde van het Ironhead-tijdperk, aangezien het Evolution-blok zijn intrede deed in de Big Twins en Sportster-modellen. De FXST was een van de eerste EVO-aangedreven modellen.

Harley-Davidson viert grootse Europese rally

Nu, vier decennia later, gaat de Softail0-lijn nog steeds als een dolle. Hoewel deze motoren over het algemeen styling als prioriteit hebben, en prestaties op de tweede plaats, zijn sommige van Harley-Davidson’s snelste modellen Softails – specifiek de Fat Bob 114 met zijn usd-voorvork en krachtige 114ci Milwaukee Eight en de Low Rider ST, met zijn ’thug bike’ styling, Milwaukee Eight 117ci en usd-voorvork.

De Softail-lijn omvat ook de Softail Standard, de Street Bob bobber, de Low Rider S clubstyle, de Pro Street-gestileerde Breakout, de retro Heritage Classic 114, de Fat Boy 114 -modellen en de Sport Glide.

We kijken uit naar wat Harley-Davidson als jubileummodel gaat brengen, wat een jubileum, laat je niet ongemerkt aan je voorbijgaan. Op de foto staat de allereerste Softail, uit 1984.

Voor een overzicht van de huidige Harley-Davidson Softail-modellen, check je de website.

Pando Moto introduceert revolutionaire body met AA-certificering

Door
Redactie
-
0
Pando Moto body WW-9

Motorjeans, hoody’s met protectie, sneakers met complete bescherming: het is er allemaal. Maar een body met AA-certificering? Nee, die hadden we nog niet – totdat Pando Moto er eentje maakte.

De Shell WW Black body is directe familie van de Shell UH 03 unisex legging en het gelijknamige shirt van de Litouwse fabriek. Zowel het basismateriaal als de protectoren zijn identiek. De body is opvallend hoog uitgesneden: zelfs bij een high-waist motorjeans blijft er aan weerszijden huid zichtbaar. Daar kwam commentaar op, maar we weten ook dat de voor de hele wereld bedoelde voorraad in Nederland in een paar maanden tijd over de toonbank ging.

Hoog opgesneden model.

Aardig klem

Die dames waren mogelijk allemaal wat anders gebouwd dan onze proefdraagster. In haar woorden: “Ik draag wel vaker body’s, maar bij deze maat M was het onderstuk duidelijk te lang, ook als ik de sluiting in de strakste stand zette. Een kleinere maat zou door mijn borsten niet op prijs gesteld worden: die zaten nu al aardig klem.” Daarover gesproken: op een zonovergoten terras doe je zo’n body niet even uit. Dat kan met de in een ander artikel besproken shirts wel, maar voor borsten van enige omvang bieden die geen ruimte.

Goed ondergoed #2: leggings met AA-label

Haakjes

Voor de sluiting, die bij deze body niet onder het kruis maar iets boven de schaamheuvel zit, zijn haakjes gebruikt. Pando Moto probeerde ook drukknoopjes, maar die waren alleen in maxiformaat bestand tegen de eisen voor een AA-certificering. “Wel jammer, want die haakjes zijn niet echt heel makkelijk. Gebruik je de body in de strakste stand, dan zou een stukje klittenband fijn zijn om te voorkomen dat er een losse flap op je onderbuik hangt”, luidde het commentaar van de draagster. 

Geen drukknopen maar haakjes.

Op de huid

Het hoog opgesneden model had bij de draagster als ongewenst bijverschijnsel dat het minimale zitvlak zich nogal makkelijk als string ging gedragen. Verder ontbrak er in het kruis een stukje dubbele stof waar een inlegkruisje op blijft plakken. Ondergoed onder deze body is nauwelijks een alternatief, tenzij dat dezelfde hoge heuplijn volgt. Dat de body volgens het voorschrift alleen op de hand gewassen mag worden, vond onze testster niet fijn: anders dan bij elders in dit nummer besproken shirts draag je deze body wel direct op de huid.

Ga zo door!

Naast al deze commentaren bleef wel duidelijk dat de € 279,- kostende body tijdens het rijden luchtig is en veilig voelt, met de protectoren op de juiste plekken en een ruime rugprotectorpocket. Haar conclusie? “Ik hoop echt dat Pando Moto doorgaat met de ontwikkeling van zulke kleding, maar dat ze dan meer rekening houden met Hollandse maatjes 38 die misschien ook nog een kind op de wereld gezet hebben. We hebben niet allemaal een Baywatch-postuur!”

Tekst: MAG redactie
Foto’s: Pando Moto, MAG media

1...204205206...1.876Pagina 205 van 1.876

© Copyright 2023 - Motor.NL Media Company