vrijdag 11 juli 2025
Home Blog Pagina 27

BMW Teaser: de volgende evolutie van de S1000RR

0

BMW Motorrad heeft de motorwereld in spanning gebracht met een mysterieuze teaser van een nieuwe sportmotorconcept dat op 23 mei wereldwijd onthuld zal worden. Deze aankondiging voedt speculaties dat BMW’s vlaggenschip, de S1000RR, een significante upgrade of mogelijk zelfs een volwaardige opvolger zal krijgen. Terwijl details nog schaars zijn, geven de vrijgegeven beelden al enkele interessante inzichten in wat we kunnen verwachten.

De teaserafbeeldingen tonen subtiele maar betekenisvolle wijzigingen, waaronder een vlakkere brandstoftank, vernieuwde kuippanelen en een opvallend gewijzigde achterkant. Deze elementen suggereren niet alleen esthetische veranderingen, maar wijzen ook op functionele verbeteringen. De vlakkere tank zou kunnen duiden op een meer agressieve rijpositie die de rijder lager en verder naar voren plaatst, wat zou zorgen voor meer gewicht op het voorwiel en potentieel scherpere instuurreacties.

BMW Motorrad met indrukwekkende line-up aanwezig op RIDERS Festival 2025

De huidige S1000RR: een formidabele uitdager

Om de mogelijke vooruitgang te begrijpen, is het essentieel om te kijken naar de huidige S1000RR, die al indrukwekkende prestaties levert. Het huidige model wordt aangedreven door een 999 cc vloeistofgekoelde viercilindermotor met BMW’s ShiftCam variabele kleptiming, die ongeveer 205-210 pk bij 13.500 tpm produceert. Met een koppel van 113 Nm bij 11.000 tpm biedt de motor niet alleen vermogen in de hoge toerentallen, maar ook indrukwekkende acceleratie vanuit bijna elk toerenbereik.

Het chassis bestaat uit een aluminium brugframe, gecombineerd met hoogwaardige ophanging: een 45 mm upside-down voorvork met uitgebreide instelmogelijkheden of BMW’s geavanceerde Dynamic Damping Control (DDC) elektronische ophanging. Voor de remmen vertrouwt BMW op 320 mm dubbele schijven vooraan met Brembo vierzuiger radiaal gemonteerde remklauwen, aangevuld door een 220 mm enkele schijf achteraan.

Het elektronicapakket van de huidige S1000RR is al bijzonder uitgebreid en omvat diverse rijmodi (Rain, Road, Dynamic, Race en aanpasbare Race Pro-modi), ABS Pro (bochten-ABS), Dynamic Traction Control met ShiftCam-integratie, wheeliecontrole, slidecontrole, launch control, pit lane-begrenzer en hill start-assistentie.

Verwachtingen voor ‘de nieuwe’

Als dit concept werkelijkheid wordt, kunnen we aanzienlijke verbeteringen verwachten op verschillende fronten:

Motor en Prestaties

Het is aannemelijk dat de nieuwe motor het huidige vermogen van 210 pk zal overtreffen, mogelijk door gebruik van lichtere interne componenten zoals titanium drijfstangen en kleppen, in combinatie met een hoger maximaal toerental.

Gewicht en aerodynamica

Gewichtsreductie zal waarschijnlijk een kernfocus zijn, met een streefgewicht onder de 195 kg (nat). Dit zou bereikt kunnen worden door uitgebreid gebruik van koolstofvezel voor de kuip, wielen en mogelijk zelfs structurele componenten. De nieuwe kuippanelen suggereren bovendien verbeterde aerodynamica, wat zou kunnen resulteren in meer neerwaartse druk en verbeterde stabiliteit bij hoge snelheden.

Ophanging en remmen

Verwacht hoogwaardige ophangingscomponenten, mogelijk van Öhlins, afgestemd op circuitgebruik. De remmen zouden verbeterde Brembo-remklauwen en/of grotere remschijven kunnen omvatten, eventueel zelfs met koolstof-keramische schijven voor ultieme remkracht.

Elektronische systemen

Het elektronicapakket zal naar verwachting nog geavanceerder worden, met meer aanpasbare rijmodi, geavanceerde datalogging-mogelijkheden en racespecifieke ABS- en tractiecontrole-instellingen die geoptimaliseerd zijn voor slicks en extreme leunhoeken.

Concurrentie

De nieuwe BMW zou zich kunnen positioneren als het ultieme S1000RR-model, een paradepaardje voor ervaren rijders en circuitliefhebbers. Als dit inderdaad een circuitspecifieke machine wordt, zou deze direct concurreren met modellen als de Ducati Panigale V4 R en de Aprilia RSV4 Factory.

De huidige superbike-markt is zeer competitief, met sterke concurrenten zoals de Ducati Panigale V4/V4 S (214 pk), Aprilia RSV4 Factory (217 pk), Yamaha YZF-R1/R1M (197 pk), Kawasaki Ninja ZX-10R (200 pk) en Honda CBR1000RR-R Fireblade SP (215 pk). Elk van deze motoren biedt zijn eigen specifieke combinatie van prestaties, handling en elektronische ondersteuning.

Of dit nieuwe concept een evolutie van de bestaande S1000RR zal zijn of een compleet nieuwe circuitgerichte machine, één ding is zeker: BMW lijkt vastbesloten om de grenzen van sportfietsontwerp en -prestaties verder te verleggen. De onthulling op 23 mei zal uitwijzen of deze ambitie werkelijkheid wordt.

Honda komt naar RIDERS Festival en jij kunt testrijden!

0

Motorrijders opgelet! We hebben fantastisch nieuws: Honda is dit jaar aanwezig op RIDERS Festival – en ze komen niet met lege handen. Ja kunt een indrukwekkende line-up aan demo motoren verwachten die maar één ding willen: door jou getest worden.

Of je nu droomt van een sportieve rit, het avontuur proeft op een allroad, of de weg op wil met pure naked power – Honda brengt het allemaal naar RIDERS Festival. En het mooiste? Jij kunt ze zélf ervaren!

Opstappen en rijden

Tijdens het festival krijg je de kans om een selectie van Honda’s nieuwste motoren te testrijden. Geen saaie showroompraat, maar échte kilometers maken. Het testrijden gebeurt onder begeleiding van ervaren rijders, zodat jij je volledig kunt focussen op wat écht telt: het gevoel, het geluid en de beleving van de motor onder je.

Motoren die je kunt testenKleur
ADV750Graphite Black
CB1000 HornetGrand Prix Red
CB650R E-ClutchMat Gunpowder Black
CB750 HornetMat Ballistic Black
CMX500 (A2)Mat Gunpowder Black Metallic
CRF1100 L1Grand Prix Red
GB350sGunmetal Black Metallic
CBR650R E-ClutchGrand Prix Red
CB500 HornetGrand Prix Red
ADV350Mat Coal Black Metallic
CB1000 Hornet SPMat Ballistic Black
CB750 Hornet (A2)Matte Pearl Glare White
CRF1100 A4Pearl Glare White
MSX125Mat Gunpowder Black
XL750 TransalpRoss White
NX500Grand Prix Red
StatischKleur
EM1e:White
CBR600RRMat Ballistic Black
CBR1000RRMat Pearl Morion Back

Laat je verrassen door de wendbaarheid, kracht en technologie van Honda’s line-up. Of je nu al jaren rijdt of net begint met motorrijden – er is altijd een model dat bij je past. En waar kun je dat beter ontdekken dan op RIDERS Festival, tussen duizenden gelijkgestemde motorfanaten?

The Clarks met Cesar Zuiderwijk op RIDERS Festival 2

Beleef het. Ervaar het. Test het.

RIDERS Festival draait om beleving. Om zien, voelen, horen en doen. Dat is precies waarom we zo enthousiast zijn over de aanwezigheid van Honda: ze brengen hun rijervaring naar het hart van het festival. En vergeet niet: ‘You meet the nicest people on a Honda’.

Dus trek je gear aan, kies jouw favoriet uit de Honda line-up, en maak die rit. 

Mis dit niet.

Datum: 31 mei & 1 juni 2025
Locatie: Autotron Rosmalen
Openingstijden: 10:00 – 17:00

Naast testrijden is er natuurlijk nog veel meer te doen tijdens het festival. Zie de meest spectaculaire shows en activiteiten, doe zelf mee – Wat dacht je van de BERRT GS Trophy om je offroad vaardigheden te testen? – en luister naar de beste tribute bands. Snuffel ook gerust rond op de motormarkt en bekijk prachtige custombikes in de Bigtwin Ride-In Bikeshow.

Heb jij je tickets al in huis? Je koopt je tickets hier in de voorverkoop. Wees er snel bij want op is op!

Praktische informatie

WaarAutotron Rosmalen

Wanneer         
31 mei en 1 juni 2025
Zaterdag van 10.00 – 17.00u
Zondag van 10.00 – 17.00u
Meer informatieRIDERSfest.nl
Ticketsticketpoint.nl/RIDERSfestival

Test 2025 Yamaha Tracer 9 GT+: hoogbegaafde alleskunner!

0
Test 2025 Yamaha Tracer 9GT+

Het is een frisse maar droge ochtend wanneer ik de startknop van de vernieuwde Yamaha Tracer 9 GT+ indruk. Voor ons ligt een 320 kilometer lange route die ons via een oneindig aantal bochten en bergpassen door liefst drie verschillende landen zal voeren. Plaats van vertrek: Bled, op zo’n 35 kilometer van de Sloveense hoofdstad Ljubljana.

In de week voorafgaand aan deze test kregen we van Yamaha tot tweemaal toe een mail met de boodschap rekening te houden met winterse toestanden. Het weer in de uitlopers van de Alpen is al een tijdje wisselvallig en in de bergen valt regen en zelfs sneeuw. De weersverwachtingen zijn allesbehalve wat je wil voor een test als deze. Maar de weergoden zijn ons gunstig gezind. Boven het pittoreske meer van Bled hangt een romantische nevel en de zon doet een schuchtere poging om door het wolkendek te branden. Een beter begin van de dag hadden we ons niet kunnen wensen.

Test 2025 Kawasaki Z900 SE: no-brainer

Onze uitvalsbasis in Slovenië is best bijzonder. De meeste introductietesten vinden plaats in Italië, Spanje of Portugal. Slovenië is dus onbekend terrein. En dat wekt een gezonde dosis nieuwsgierigheid. Het stadje Bled ligt aan de voet van de Sloveense uitloper van de Alpen, relatief dicht bij zowel de Italiaanse als de Oostenrijkse grens. De standaard Garmin GPS (via je telefoon en de Motorize-app) aan boord van onze testmachine toont op het haarscherpe TFT-dashboard de te rijden route. De koffiestop en de lunch liggen in respectievelijk Oostenrijk en Italië. We doen vandaag dus drie landen aan en dat is geen toeval. Yamaha wil meer dan bij andere introducties een reisgevoel creëren om zo de tourkwaliteiten van haar kroonjuweel binnen het sportstouring-segment extra in de verf te zetten. De vraag van vandaag: is dit dé ultieme machine voor de kilometervreter die sportiviteit wil combineren met comfort en gebruiksgemak?

Cameragestuurde Matrix LED-koplamp

Voor we écht van start kunnen gaan, moeten we ons nog een weg banen door de berg elektronica aan boord van de 9 GT+. Het uitgaande model was al rijkelijk voorzien van alle mogelijke rijhulpmiddelen en daar deed Yamaha nog een schepje bovenop. De nieuwe cameragestuurde Matrix LED-koplamp is daarbij zeker het vermelden waard. Via die boven de koplamp ingebouwde camera en de gegevens van de zes-assige IMU vormt de elektronica zich een beeld van de (verkeers)situatie en optimaliseert de helderheid en lichtverdeling zodat er een veel efficiëntere verlichting van de weg en omgeving ontstaat. De Tracer 9 GT+ is de eerste motorfiets ter wereld die met deze technologie wordt uitgerust. Eveneens nieuw en exclusief voor de 9 GT+ is een extra millimetergolfradar aan de achterzijde van de machine. Deze radar zorgt voor dodehoekdetectie (met een symbooltje dat oplicht in de spiegels) en werkt samen met de adaptieve cruisecontrole, het Unified Braking System en de waarschuwing voor frontale botsing. Naast deze high-end speeltjes is de Yamaha voorzien van zowat alles wat je je op het vlak van rijhulpmiddelen kan wensen. En daar hoort ook de standaard automatische versnellingsbak bij. De 2025 Yamaha Tracer 9 GT+ is enkel leverbaar met de Y-AMT automaat. Wil je toch liever een gewone versnellingsbak, dan kan dat enkel op de standaard Tracer 9 of de Tracer 9 GT. Meer daarover later. Verder is er de KYB elektronisch gestuurde semi-actieve vering. Zowel vooraan als achteraan wordt de demping van de vering gestuurd in functie van onder meer de gekozen rijmodus. De instelling van de veervoorspanning (wanneer je op pad gaat met een duo en bagage bijvoorbeeld) moet je nog zelf doen middels een flinke draaiknop achteraan en stelschroeven bovenop de vork. Maar het mooiste is natuurlijk dat al deze systemen met elkaar gekoppeld zijn. Zo zal de vering worden aangepast in functie van de gekozen rijmodus maar zal ze bijvoorbeeld ook worden bijgestuurd wanneer er een (automatische) noodstop wordt gemaakt. Hetzelfde geldt voor de automatische versnellingsbak.

De bediening van al die elektronica is door Yamaha goed uitgewerkt. De verlichte 5-wegs joystick op het stuur en de heel heldere menustructuur zorgen voor een probleemloze en ergernisvrije bediening en dat is tegenwoordig al een hele verdienste. Zoals gemeld zijn de instelmogelijkheden haast oneindig. Toch gaat het desgewenst nog een stapje verder. Een klein voorbeeld: de vering kent twee vooraf bepaalde instellingen. Een sportievere setting (A-1) of een meer op comfort gerichte instelling (A-2). Wil je nu die sportievere A-1 setting nog verder personaliseren, dan kan dat met je telefoon en de Yamaha MyRide-app. Via de app kan je nog veel dieper graven in de onderliggende menu’s en creëer je een voor jezelf perfecte setting die netjes wordt bewaard en dus beschikbaar blijft voor volgende ritten. Via diezelfde app kan je tevens een route tracken, je onderhoudsschema raadplegen of de rijmodi verder verfijnen. De verbinding met je telefoon verloopt overigens ook heel vlot via de USB-aansluiting of via Bluetooth. Voor je telefoon zelf werd er een keurig afsluitbaar opbergvak voorzien in de rechter kuiphelft met ook daar een handige USB-aansluiting. Omdat de 9GT+ uitgerust is met het Yamaha Smart Key-systeem (dus zonder echt contactslot) kunnen alle functies gelijktijdig vergrendeld worden (stuurslot, koffers, benzinedop, …).

2025 Yamaha Tracer 9 GT+

De ergonomie is super

We verlaten Bled langs de oevers van het meer en de zon is ondertussen overvloedig aanwezig. De standaard handvatverwarming met drie voorgeprogrammeerde (maar ook individueel aanpasbare) standen hebben we niet nodig. Om optimaal van de prachtige omgeving te kunnen genieten zet ik de versnellingsbak in de volledig automatische modus (AT). De bak neemt dan alles van je over, maar je kan desgewenst wel bijsturen met de ‘flippers’ op de linker stuurhelft. Gekoppeld aan de 119 pk en 93 Nm sterke driecilinder werkt het systeem voorbeeldig. De schakelreacties gaan razendsnel (0,1 seconde) en gecombineerd met de Street-modus rijdt de Tracer erg vertrouwd en comfortabel. Hij voelt ook heel lichtvoetig aan, ondanks zijn rijke uitrusting en volgetankt gewicht van 232 kg. De ergonomie is super. Het zadel is breed en geeft veel steun, het stuur valt perfect in de hand en de nieuwe ruit laat zich via het dashboard eenvoudig en handig over 100 mm verstellen.

Van zodra we de eerste bergwegen induiken en het tempo wordt opgeschroefd, blijkt de gekozen setting minder ideaal. Het comfort van de vering betaal je nu met harde munt. De demping is gewoon veel te zacht waardoor de machine in snelle bochten begint te deinen en allesbehalve vertrouwen geeft. Tijd om de elektronica te laten werken dus. Naast de drie vooraf geprogrammeerde rijmodi (Rain, Street, Sport) heb je nog twee vrij te programmeren modi. Tijdens de koffiestop in Oostenrijk programmeer ik er eentje met alle hulpsystemen op 1 (weinig interventie), vol vermogen en de sportiefste setting van de vering. De bak zet ik van D naar D+. En deze aanpassingen missen hun effect allerminst. De Tracer laat zich nu van z’n andere kant zien en verandert van een goedmoedige toermachine in een sportieve alleskunner. De CP3-motor is geweldig! Maar het is vooral de KYB-vering die indruk maakt. Die is nu veel harder gedempt en dat maakt een wereld van verschil. Het rijwielgedeelte is een toonbeeld van stabiliteit en de machine stuurt fantastisch. En dat alles met een paar drukjes op de knoppen. Tovenarij!

Gamechanger

Inmiddels zijn we dus in Oostenrijk aanbeland. De kwaliteit van de wegen is hier beter dan in Slovenië en de omgeving paradijselijk. De wegen worden ook ruimer en hier komen de touringkwaliteiten van de Yamaha Tracer 9 GT+ volledig tot hun recht. De vernieuwde kuip en het bredere windscherm zorgen voor voldoende windbescherming, het in de hoogte regelbare zadel blijft comfortabel en de zitpositie als geheel is perfect. De nieuwe radargestuurde adaptieve cruisecontrole werkt verrassend natuurlijk en is een gamechanger op lange ritten. Even wennen is het wel – zeker wanneer de motorfiets zelf bijremt of spontaan accelereert wanneer je de knipperlichten activeert – maar op lange, glooiende stukken is het ronduit briljant en rustgevend. Reis je door Duitsland, hou er dan rekening mee dat het systeem beperkt is tot 160 km/u. Op een verlaten stuk snelweg mogen we de Tracer even de vrije loop laten. De acceleratie van de driecilinder is fantastisch. In een fractie van tijd gaat de digitale teller richting 180 km/u en hoewel het nog een stuk sneller kan is dat voor de Tracer eigenlijk voldoende. Door de hoge ruit en de zijkoffers ontstaan er behoorlijk wat trillingen en voelt de anders zo vertrouwenwekkende Tracer minder stabiel. Vooral de ruit begint hevig te trillen waardoor zelfs het zicht een beetje vertroebelt. Dat verbetert wel wanneer je de ruit wat lager plaatst. De zijkoffers waarmee de Tracer 9 GT+ standaard is uitgerust, hebben een bijzondere vorm en missen ondanks 30 liter inhoud daardoor een beetje aan volume. Een integraalhelm past erin, maar mijn rugzak moet ik behoorlijk mishandelen om hem in de koffer te proppen. Een als optie beschikbare topkoffer (35 of 45 liter) is dus zeker het overwegen waard.

Test Ducati Streetfighter V4 S: Beleving

Echte alleskunner

Na een heerlijke lunch in Italië en enkele fotostops sturen we de 2025 Yamaha Tracer 9 GT+ terug richting Slovenië. Hier worden de laatste honderd kilometer een mix van snelle secties, dorpjes en smalle bergwegen. De Tracer blijft onvermoeibaar en toont zich als een echte alleskunner: levendig en speels wanneer je dat wil, maar ook comfortabel en ontspannen wanneer het tempo daalt. Tijdens een tankstop tellen we een gemiddeld verbruik van 6,1 liter. Gecombineerd met een tankinhoud van 19 liter beschik je in theorie dus over een actieradius van 300 km. Dit laatste stuk van de rit rijd ik met de automaat in manuele modus. Je schakelt dan met de flippers op de linker stuurhelft. En dat gaat perfect en zelfs sneller dan met een voetschakeling en een goede quickshifter. En het mooie geluid bij het terugschakelen krijg je er gratis bij. Alleen in de tragere secties met veel rotondes is de manuele schakeling geen aanrader. Je linkerhand en hersenen worden dan als het ware overbelast doordat je moet schakelen (op- en af) en ook vaak de knipperlichten moet gebruiken. En dat zorgt met name door de nieuwe knipperlichtschakelaars voor iets te veel drukte in je hoofd.

Conclusie test 2025 Yamaha Tracer 9 GT+

Wanneer we rond een uur of vijf de parking van het hotel oprijden, staat mijn dagteller op 342 km. De rit was door het oneindig aantal bochten en het tempo een beproeving voor mens en machine. Toch zou ik met plezier terug in het zadel gesprongen zijn om er nog een paar honderd kilometer bij te doen. En dat zegt veel, zo niet alles over de Tracer 9 GT+. Het is een echte alleskunner. Geholpen door de overvloedig aanwezige rijhulpmiddelen schenkt de Tracer vertrouwen, rust en comfort. Maar net zo goed zorgt hij voor een adrenalinerush wanneer je z’n sportieve hart de vrije loop laat. Dat Yamaha erin geslaagd is om twee totaal verschillende karakters zo mooi te verenigen in één machine verdient respect. De Tracer 9 GT+ is een doordachte, rijk uitgeruste machine met een ergonomie die de perfectie benadert. Het is een machine waarmee je een langdurige vriendschap kan opbouwen. En of je dan samen lange reizen maakt of dagelijks de drukte van het Nederlandse verkeer trotseert, dat maakt de Tracer geen zier uit. Hij doet het zonder morren en met klasse. Zo’n vriendschap mag wat kosten. In het geval van de Tracer 9 GT+ €20.999 om precies te zijn. Dat is een stevig maar verantwoord bedrag. Ben je niet zo’n fan van een automatische versnellingsbak, dan koop je voor €17.799 een Tracer 9 GT. Die mist slechts enkele elektronische snufjes, maar is verder grotendeels identiek aan de GT+. De GT met automaat kan ook en die kost je €18.999. Voor wie het allemaal (veel) eenvoudiger mag, is er tenslotte de gewone Tracer 9. Die staat bij de dealer voor een vanafprijs van €14.199.

Pluspunten 2025 Yamaha Tracer 9 GT+

  • Fantastische balans tussen touring en sport
  • Driecilinder blijft een pareltje
  • Uitgebreid maar nuttig elektronicapakket

Minpunten 2025 Yamaha Tracer 9 GT+

  • GT+ enkel beschikbaar met automaat
  • Trillingen bij hoge snelheden
  • Zijkoffers aan de krappe kant

Foto’s: Yamaha

Technische gegevens  Yamaha Tracer 9 GT+

MOTOR
Type Vloeistofgekoelde driecilinder lijnmotor
Cilinderinhoud 890 cc
Boring x slag 78 x 62,1 mm
Kleppen/cilinder 4
Compressieverhouding 11,5:1
Carburatie Injectie, full ride-by-wire
Koppeling Natte meerplaatskoppeling met slipper-functie
Transmissie Automatische zesbak (Y-AMT)
Eindoverbrenging Ketting
PRESTATIES
Maximaal vermogen 119 pk (87,5 kW) @ 10.000 tpm
Maximaal koppel 93 Nm @ 7.000 tpm
ELEKTRONICA
Motor Full ride-by-wire, Traction Control (3 standen + off), 5 rijmodi
Rijwielgedeelte Radargestuurd remsysteem (UBS en ESS), blindehoekdetectie, wheeliecontrole, adaptieve cruisecontrol (ACC), bochten ABS, Hill Hold Assist, semi actieve vering, automatische knipperlichten, bandenspaningscontrolesysteem (TPMS)
RIJWIELGEDEELTE
Frame Aluminium diamondframe
Vering voor KYB elektronisch gestuurde telescoopvork met regelbare veervoorspanning
Stelmogelijkheden Semi-actieve elektronische regeling (behalve veervoorspanning)
Vering achter KYB elektronisch gestuurde demper met linksysteem en regelbare veervoorspanning
Stelmogelijkheden Semi-actieve elektronische regeling (behalve veervoorspanning)
Veerweg v/a 130 mm / 131 mm
Rem voor Twee 298 mm-schijven met radiale vierzuigerremklauwen
Rem achter Een 267 mm-schijf met enkelzuigerremklauw
Banden v/a Bridgestone Battlax Sport Touring T32 120/70-ZR17M/C, 180/55-ZR17M/C
PRIJZEN
Nederland € 20.999
België € 19.499
ALGEMEEN
Wielbasis 1500 mm
Balhoofdhoek 24° 25’
Naloop 106 mm
Zithoogte 845 mm – 860 mm
Gewicht 232 kg (rijklaar met volle tank)
Tankinhoud 19 liter
2025 Yamaha Tracer 9 GT+

De FXE-F Shovelhead van Paul: Those Were The Days…

0

De Fat Bob van Paul Groeneveld is te zien als een ode aan het roemruchte AMF-tijdperk van Harley-Davidson. Met veel aandacht voor details en door het gebruik veel ‘period-correcte’ onderdelen, is het de Shovelhead geworden die voor veel liefhebbers van die periode herkenbaar zal zijn als de motor zoals ze hem in die jaren wilden bouwen!

Voor Paul, inmiddels al een ‘oudere-jongere’ en instrumentmaker van beroep, is het vanzelfsprekend dat hij met liefde met precisie werkt aan die gouwe-ouwe Shovelheads die in zijn jeugd uitkwamen. Dat is ook duidelijk aan zijn Shovel te zien. Het begon voor hem met deze FXE-F Fat Bob Super Glide, een H-D 125 tweetakter vulde de collectie aan, waarna ook een 2001 FXD volgde. “Ik had begin jaren tachtig een weddenschap met mijn dienstmaat Remco, wie er het eerst een Harley zou rijden.” De weddenschap werd uiteindelijk niet door Paul gewonnen omdat zijn maat, tijdens verlof uit Libanon, een Panhead op de kop wist te tikken. “Ik weet het nog goed, ik zat in Seedorf en via de veldpost werd er een brief bezorgd met daarin een foto van een gechopte ‘58-er.”

MAASKANT

Eenmaal afgezwaaid kon Paul niet wachten om ook een motor te kopen. “Er was in die tijd weinig aanbod en ik heb uiteindelijk zelfs een advertentie achterin het weekblad Motor geplaatst: ‘Te koop gevraagd H-D Super Glide’. Hierop kwam één reactie, van een motorzaak in Asperen, gespecialiseerd in Japanse motoren. Er was een 1980 FXE-F ingeruild.” De motor was ‘bonestock’ en bij de Fa. Maaskant in Rotterdam werden al snel een setje uitlaten en een ander luchtfilter gehaald. Er zouden nog vele ritjes volgen naar de Oudedijk, de weg waaraan Maaskant toen gevestigd was, want er viel nog veel aan de Shovelhead te verbeteren. “Het was trouwens mevrouw Maaskant en hij heette meneer Meier”, weet Paul het zich nog te herinneren. “Ik zie ze nog staan en ook de meeste medewerkers waren al behoorlijk op leeftijd. Na het afrekenen werd je wel min of meer de zaak uitgekeken. De koffiehoek was nog niet uitgevonden en buiten had je nog weleens een praatje met gelijkgestemden.” Lachend vervolgt hij; “Ik stond erbij toen een gozer aankwam met een Suzuki Ram Air tweetakt en in de showroom ongevraagd op een nieuwe Sportster ging zitten. Die werd ter plekke helemaal stijf gescholden! Of een Triumph-rijder die een Harley T-shirt wilde kopen. Daar werd doodleuk tegen gezegd: ‘Ja, kom maar terug als je een Harley hebt.’ Dat waren nog eens tijden! Toen ze eind jaren tachtig gingen stoppen hebben ze nog een paar stellingkasten neergezet. Daar werden regelmatig onderdelen voor de verkoop ingelegd. Ik heb daar nog een nieuwe uitlaat van een 1966 Sportster weggehaald en een linker tankhelft van een Duo Glide. Op een gegeven ogenblik stond ik zelfs met complete Knucklehead koppen in mijn handen. Ik heb ze teruggelegd omdat ik toen dacht; ‘wat moet ik met die ouwe zooi’..!”

ZELF MAKEN

Paul werkte in die tijd als CNC-draaier bij een bedrijf in Den Haag met een uitgebreide werkplaats. Als een van de eersten reed hij rond met dubbele bougies en single fire, toen nog met dubbele punten. “Ja, het kwam regelmatig voor dat ik daar om half vier uitklokte en lekker mijn gang kon gaan”, vertelt hij. “Niets is er natuurlijk mooier dan zelf onderdelen te maken en te verbeteren. Ik ben toen ook nog met Joop van Amelsvoort uit Delft in zee gegaan en heb daar onder andere mijn cilinderkoppen laten bewerken. Met grotere Chevy uitlaatkleppen en bewerkte uitlaatpoorten, dacht hij zo de temperatuur in de koppen drastisch omlaag te brengen. Helaas niet met het gewenste resultaat. Integendeel zelfs. Joop was toen duidelijk nog niet uit geëxperimenteerd… Sinds het begin was er een Karate beltdrive gemonteerd, netjes met een glasplaat uitgelijnd en met shims uitgevuld. Maar na jaren van trouwe dienst was de belt toch zo versleten dat er een paar tanden onderin de primaire kast lagen.”

Andy Brown Clubstyle 124 Dyna: van not naar hot

BEZIG BLIJVEN

De Shovelhead werd toen even op een zijspoor gezet. Dit mede vanwege de aanschaf van een Plymouth Sport Fury, een bekende Amerikaanse auto, die veel tijd en aandacht opeiste. Na een aantal jaren werd de Plymouth verkocht aan een Duitser en werd de Fat Bob afgemaakt zoals die nu is; Eigenlijk een Slim Bob met die smalle Sportster benzinetank er op, in plaats van de brede 3.5 gallon tanks! “Terugkijkend op 40+ jaren heb ik eigenlijk in plaats van één, meerdere motorfietsen gehad!”, stelt Paul. Met een zolder vol onderdelen als stille getuigen, van apehanger tot dragbar; verschillende voorvorken; tanks; carburateurs, uitlaten… Kortom; ‘the whole shebang’. Tja, dat klinkt wel heel bekend in de oren! Verkopen doet Paul nog niet. “Nee joh, maar het wordt tijd voor een Softail of iets dergelijks erbij. Want ja, je moet toch bezig blijven niet!?”

Tekst: Paul Groeneveld & Onno “Berserk” Wieringa
Fotografie: Onno “Berserk” Wieringa

SPECIFICATIES HARLEY-DAVIDSON FXE-F SHOVELHEAD

ALGEMEEN
Eigenaar Paul Groeneveld
Bouwer Harley-Davidson / eigenaar
Merk Harley-Davidson
Model FXE-F 80
Bouwtijd Af en aan
MOTORBLOK
Bouwjaar 1980
Bouwer Harley-Davidson / eigenaar
Cilinderinhoud 1340 cc
Type Nosecone shovel
Carter Stock
Krukas Gebalanceerd
Zuigers Derde overmaat
Cilinders Boren/honen Larry Elias
Cilinderkoppen S&S Superstock
Kleppen S&S
Nokkenas Andrews A
Nokvolgers Velvatouch
Oliepomp Opgevoerd
Benzinesysteem S&S Shorty
Luchtfilterhuis S&S Anniversary
Ontsteking Dyna
Uitlaatsysteem Paughco
Versnellingsbak Vierbak
RIJWIELGEDEELTE
Frame Harley-Davidson, gepoedercoat
Voorvork 39 mm
Achterbrug Verstevigd
Schokdempers FXD
Voorwiel Morris N.O.S.
Achterwiel Harley-Davidson
Remmen Grimeca
DIVERSEN
Voorspatbord Harley-Davidson
Achterspatbord Harley-Davidson
Spatbordsteunen Harley-Davidson
Benzinetank Sportster
Dashboard/Tellers Motogadget tiny
Olietank Harley-Davidson Shovelhead
Stuur Westland Customs
Stuurverhogers Panhead
Spiegels Bates
Handvatten Panhead
Schakelaarhuizen/rem- koppelingshendel Early Shovel
Koplamp Guide
Achterlicht Panhead
Richtingaanwijzers Motogadget
Zadel Corbin
Voetsteunen Rubber
Rem- schakelpedaal Hak/teen zonder teen
SPUITWERK
Kleur Zwart
Special Paint / logo’s 1975 Harley-Davidson Shovelhead
DANK AAN
Naam Dave

Royal Enfield bevestigt elektrische Flying Flea voor begin 2026

0

Royal Enfield maakt zich op voor een belangrijke stap in de elektrische motorfietswereld. De fabrikant heeft bevestigd dat hun eerste elektrische motorfietsen, ontwikkeld onder de nieuwe sub-brand ‘Flying Flea’, begin 2026 op de markt zullen verschijnen. CEO B. Govindarajan noemde specifiek maart 2026 als lanceerdatum tijdens de presentatie van de financiële resultaten voor het derde kwartaal van het fiscale jaar 2025.

De Flying Flea naam is een eerbetoon aan de Royal Enfield WD/RE, een lichtgewicht motorfiets die tijdens de Tweede Wereldoorlog bekend stond om zijn wendbaarheid en praktische inzetbaarheid. Deze motorfietsen werden destijds zelfs achter vijandelijke linies gedropt met parachutes.

Royal Enfield gaat elektrisch met ‘Flying Flea’

Twee Modellen

Royal Enfield introduceert twee modellen onder de Flying Flea sub-brand:

  • FF-C6: Het stadgerichte model, ontworpen voor dagelijks gebruik in stedelijke omgevingen.
  • FF-S6: Een robuustere variant met vermoedelijk lichte terreinmogelijkheden.

Beide modellen richten zich op een specifiek marktsegment dat Royal Enfield omschrijft als het ‘city+’ segment – motorfietsen die primair bedoeld zijn voor stadsgebruik, maar ook geschikt zijn voor korte ritten buiten de stad. De C6 zal naar verwachting concurreren met 125cc-equivalent elektrische motorfietsen in Europa en 150cc-klasse in India.

Technische kenmerken

Hoewel Royal Enfield nog niet alle details heeft vrijgegeven, is er al wel informatie beschikbaar over de technische kenmerken van de Flying Flea modellen:

  • Een volledig elektrische aandrijflijn met prestaties vergelijkbaar met een 125cc verbrandingsmotor
  • Een frame van gesmeed aluminium voor een laag gewicht
  • Magnesium batterijbehuizing voor efficiënte warmteafvoer
  • Een girder voorvork als knipoog naar het originele Flying Flea ontwerp
  • Ceat 90/90/19 banden voor zowel voor- als achterwiel
  • Touchscreen Bluetooth TFT-dashboard met smartphone-connectiviteit
  • Schijfremmen met dual-channel ABS voor optimale veiligheid
  • Geavanceerde rijhulpsystemen zoals tractiecontrole, bochtengevoelige ABS, cruise control en vijf rijmodi
Een girder voorvork.

Deze technische specificaties worden vermoedelijk aangestuurd door een Qualcomm Snapdragon QWM2290 chip, die zorgt voor de connectiviteit en besturing van de verschillende elektronica.

Een belangrijk aspect van Royal Enfield’s elektrische strategie is de betaalbaarheid. Mario Alvisi, Chief Growth Officer voor EV bij Royal Enfield, heeft bevestigd dat het doel is om de C6 onder de €7.000 te houden. Deze prijsstrategie zou de Flying Flea modellen positioneren als aantrekkelijke alternatieven voor duurdere elektrische motorfietsen in dezelfde categorie.

Strategische samenwerking met Stark Future

Een belangrijk element in Royal Enfield’s elektrische strategie is de investering van €50 miljoen in Stark Future, een Spaanse fabrikant van elektrische motorfietsen. Deze samenwerking zal naar verwachting een aanzienlijke impact hebben op de ontwikkeling van de Flying Flea modellen, waarbij de elektrische expertise van Stark Future wordt gecombineerd met Royal Enfield’s erfgoed en ontwerpfilosofie.

Ducati’s nieuwe Monster V2 gespot tijdens testritten: wat we nu al weten

0

Ducati werkt aan een nieuw model in zijn populaire Monster-lijn. Recente spionagebeelden tonen een Ducati Monster V2 tijdens testritten op de openbare weg. De motorfiets, die strategisch zal worden gepositioneerd tussen de instap-Monster en de krachtigere Streetfighter V2, lijkt in een vergevorderd stadium van ontwikkeling te zijn. Het officiële debuut wordt verwacht tegen eind 2025 of begin 2026.

Deze nieuwe toevoeging aan de Monster-familie bevestigt Ducati’s intentie om zijn aanbod in het segment van de middenklasse naked bikes te versterken. Met deze positionering wil het Italiaanse merk een leegte in zijn gamma opvullen en tegelijkertijd concurreren met gevestigde modellen van andere fabrikanten.

Ducati Diavel V4 RS in aantocht: krachtiger, lichter en exclusiever

Technische specificaties en componenten

Volgens de eerste informatie zal de Monster V2 worden aangedreven door een 890 cc V-twin met vloeistofkoeling. Deze krachtbron zou ongeveer 115 pk (85 kW) moeten leveren, wat een aanzienlijke verbetering is ten opzichte van de standaard Monster en een goede balans biedt tussen prestaties en beheersbaarheid.

Op het gebied van chassis kiest Ducati voor een aluminium front frame dat is afgeleid van de Panigale-sportmotoren. Dit ontwerp zou moeten bijdragen aan een lager gewicht en verhoogde torsiestijfheid, wat resulteert in betere handling en precisie. Het achterbrug is volledig opnieuw ontworpen met een moderner uiterlijk en belooft verbeterde stabiliteit. Ook het subframe is vervaardigd uit aluminium, wat verder bijdraagt aan de gewichtsvermindering.

De verwachte specificaties omvatten:

  • Upside-down voorvork met 43 mm vorkpoten, volledig instelbaar
  • Instelbare mono-schokdemper achteraan met progressieve verbindingen
  • Dubbele 320 mm remschijven voor met Brembo M4.32 radiale remklauwen met vier zuigers
  • Enkele 245 mm remschijf achter met Brembo remklauw met twee zuigers
  • Cornering ABS-systeem
  • Geschat drooggewicht van ongeveer 175 kg

Geavanceerde elektronica

In lijn met andere recente Ducati-modellen zal de Monster V2 waarschijnlijk worden uitgerust met een uitgebreid pakket elektronische rijhulpmiddelen. Een 4,3-inch TFT-kleurenscherm dient als interface voor diverse systemen, waaronder:

  • Ducati Traction Control (DTC) met meerdere instellingen
  • Ducati Wheelie Control (DWC)
  • Verschillende rijmodi: Sport, Touring en Urban
  • Cornering ABS
  • Volledige LED-verlichting met dagrijlicht

Optioneel kan de motorfiets worden uitgerust met de Ducati Quick Shift (DQS) voor schakelen zonder koppeling. Daarnaast is er voorbereiding voor het Ducati Multimedia System (DMS) voor Bluetooth-connectiviteit met smartphones.

Eerste test 2025 Ducati XDiavel V4: Sympathy for the D

Veelzijdige naked bike

De Monster V2 zal zich richten op zowel ervaren motorrijders die op zoek zijn naar een veelzijdige naked bike als op nieuwkomers die willen doorgroeien naar een krachtiger model. De motorfiets biedt een ideale balans tussen prestaties, wendbaarheid en comfort.

In dit segment zal de Monster V2 concurreren met gevestigde modellen zoals:

  • KTM 890 Duke R: bekend om zijn scherpe handling en krachtige twin-motor
  • Triumph Street Triple R: met zijn karakteristieke driecilinder en uitstekende wegligging
  • Yamaha MT-09: een populaire keuze met een driecilinder motor en agressieve styling

Bron: HT Auto Foto

Peeters heer en meester op de Varsselring

0

De titel ‘King of the Varsselring’ ging tijdens de editie van 2025 zonder meer naar Thijs Peeters. De lokale coureur uit Borculo wist alle vier Superbike-races te winnen tijdens het Road Race-evenement. Peeters zegevierde zowel tweemaal in de BeNeLux Trophy als in het International Road Racing Championship (IRRC). In de IRRC Superbike ontbraken diverse toprijders, voornamelijk vanwege blessures. Peeters’ grootste concurrent in deze categorie was de Noord-Ier Adam McLean, uitkomend voor het Nederlandse Performance Racing Achterhoek, die beide races als tweede eindigde. In de BeNeLux Trophy Superbike kwam de Belg Yan Ancia tweemaal als tweede over de streep, achter Peeters. In de Supersport-races leek Jorn Hamberg eveneens kans te maken op vier overwinningen, maar dat lukte om meerdere redenen niet. In de eerste BeNeLux Trophy-race verremde Hamberg zich in de laatste ronde voor de beslissende Molenbocht, waardoor de Ier Derek McGee hem nog wist te passeren. De tweede race wist Hamberg wel te winnen voor zijn landgenoten Ilja Caljouw en Kevin Mos.

Spanning ten top tijdens Dutch Masters of Motocross finale in Markelo

In de eerste IRRC Supersport-race vocht Hamberg een spannende strijd uit met McGee en Marek Cerveny. Hamberg kreeg echter een tijdstraf wegens een valse start en McGee ging onderuit over een oliespoor, waardoor de Tsjech Cerveny de winst pakte. In de tweede race ging Hamberg hard onderuit en McGee kon zijn motor niet meer ontwijken, waardoor de Ier ook crashte en er een rode vlag situatie kwam. Bij zijn highsider liep Hamberg een zware rugblessure op. Na de daaropvolgende herstart werd de race gewonnen door McLean, die naast de Superbike ook in deze IRRC Supersport-race actief was. Tijdens het goed bezochte en uitstekend georganiseerde evenement van de Hamove kwamen nog meer raceklassen in actie, waaronder de Northern Sidecar Cup met twee wereldtoppers op de startlijst. Achtvoudig wereldkampioen Tim Reeves kwam met gelegenheidsbakkenist Ferry Segers in beide races als eerste over de finish. In de eerste race werden Reeves en Segers echter bestraft voor een te vroege start, waardoor Bennie Streuer en Manon Vis in deze manche tot winnaars werden uitgeroepen.

GoPro en AGV slaan handen ineen voor revolutionaire smart helm

0

De samenwerking tussen actioncamspecialist GoPro en de gerenommeerde helmfabrikant AGV belooft een revolutie teweeg te brengen in de wereld van motorhelmen. Deze strategische alliantie combineert GoPro’s expertise in actiecamera’s met AGV’s decennialange ervaring in helmtechnologie. Het resultaat is geen doorsnee technologische upgrade, maar een volledige herdefiniëring van wat motorrijders kunnen verwachten van hun beschermingsmiddelen.

De smart helmet-markt, momenteel gewaardeerd op ongeveer 340 miljoen dollar (circa 312 miljoen euro) in 2024, zou volgens prognoses van MarketsandMarkets kunnen groeien tot 540 miljoen dollar (ongeveer 496 miljoen euro) in 2029. Binnen deze markt positioneert de GoPro-AGV helm zich als een potentiële gamechanger die traditionele aanbieders als Sena, Shoei en het mislukte Skully-project ver achter zich kan laten.

Militaire technologie inspireert D3O’s innovatieve bescherming voor motorhelmen in 2027

Verwachte technische specificaties

Hoewel de officiële specificaties nog niet volledig zijn vrijgegeven, kunnen we op basis van bestaande technologieën van beide bedrijven een beredeneerde inschatting maken van wat de helm zal bieden:

  • Geïntegreerde camera: Waarschijnlijk 4K-beeldkwaliteit bij 60fps, mogelijk oplopend tot 5.3K, vergelijkbaar met de GoPro Hero 11 of 12. De beeldstabilisatie zal vrijwel zeker GoPro’s befaamde HyperSmooth-technologie bevatten.
  • Heads-Up Display (HUD): Een miniatuurprojector die essentiële rij-informatie op een virtueel scherm projecteert. Verwacht een resolutie van minimaal 800×480 pixels met automatische helderheidsaanpassing.
  • Connectiviteit: Bluetooth 5.0 voor naadloze verbinding met smartphones en communicatiesystemen, plus Wi-Fi voor snelle bestandsoverdracht en potentiële livestream-mogelijkheden.
  • Slimme functies: Stembesturing via een geïntegreerde microfoon, aanpasbare HUD-layouts, impact-detectie en een SOS-functie voor noodgevallen.

Verschillende doelgroepen

De GoPro-AGV samenwerking mikt op verschillende doelgroepen: van motorenthousiastelingen en vloggers tot veiligheidsbewuste rijders. Hun gecombineerde merkbekendheid en technologische synergie geeft hen een voorsprong op bestaande aanbieders.

Huidige concurrenten in het smart helmet-segment variëren in prijs en functionaliteit. Sena-helmen (€370-€830) bieden geïntegreerde communicatie met optionele camera’s, terwijl de Forcite MK1S (circa €1.200) een ingebouwde camera en HUD combineert. De CrossHelmet X1 (ongeveer €1.470) voegt daar een groothoeklens en geluidsbeheer aan toe, maar wordt bekritiseerd om zijn omvangrijke ontwerp.

Potentiële uitdagingen

De grootste uitdaging voor deze helm is het integreren van geavanceerde technologie zonder compromissen te sluiten op het gebied van veiligheid. Verwacht wordt dat de helm zal voldoen aan zowel DOT-normen (VS) als de strenge ECE 22.06-standaard (Europa), die rigoureuze impact-, penetratie- en retentietests vereist.

De ontwikkeling van deze high-tech helm brengt enkele inherente uitdagingen met zich mee:

  • Batterijduur: De combinatie van camera en HUD zal waarschijnlijk resulteren in een gebruikstijd van 2-4 uur.
  • Oververhitting: De integratie van elektronische componenten in een beperkte ruimte vraagt om effectieve ventilatie.
  • Duurzaamheid: Alle geïntegreerde technologie moet bestand zijn tegen schokken, trillingen en weersomstandigheden.
  • Software-updates: Een gebruiksvriendelijk updatemechanisme is essentieel voor toekomstige verbeteringen.

Spanning ten top tijdens Dutch Masters of Motocross finale in Markelo

0

De Dutch Masters of Motocross titels werden op zondag vergeven op het circuit van Markelo. Casey Karstrom (85), Douwe van Mechgelen (125), Cas Valk (250) en Romain Febvre (500) wisten de titels in de wacht te slepen. 

Het circuit van Markelo lag er perfect bij en door het mooie weer van de afgelopen dagen, lag deze er harder bij dan in de voorgaande jaren. In de 500 klasse kreeg het publiek een titanenstrijd te zien tussen Jeffrey Herlings en Romain Febvre. Nadat Febvre met een tweede plaats in de eerste manche voldoende had om de titel te pakken, gingen ze beiden in de tweede manche voor de eindzege. Herlings nam de holeshot met Febvre daar gelijk achter en vervolgens gingen ze de hele manche wiel aan wiel over de baan. Herlings won de wedstrijd voor Febvre en Jago Geerts. Omdat Herlings de eerste wedstrijd vanwege een knieblessure had gemist, eindigde hij in de eindstand van het kampioenschap als vierde achter Brian Bogers, Jago Geerts en Febvre.

WorldSBK Tsjechië: Razgatlıoğlu bijna onverslaanbaar in Most

Cas Valk zette zijn zegereeks verder in Markelo en wist beide manches te winnen. Hiermee bleef hij ongeslagen in het kampioenschap en pakte zijn eerste titel in de 250 klasse. In Markelo keerde Kay Karssemakers terug van een blessure en hij wist sterk tweede te worden (2-2) voor Damien Knuiman (3-4). In de eindstand van het kampioenschap wist Knuiman op een knappe tweede plaats te eindigen voor David Braceras.

In de 125 klasse was het spanning ten top. Pas in de voorlaatste ronde van de tweede manche werd het gevecht beslist. Dean Gregoire en Douwe van Mechgelen begonnen met hetzelfde aantal punten aan de laatste manche van het kampioenschap. De hele wedstrijd reden ze wiel aan wiel maar in de voorlaatste wist Van Mechgelen door een fout van Gregoire de leiding over te nemen en won de manche. Hiermee verzekerde hij zich van de titel voor Gregoire en Dani Heitink!

Ook in de 85cc klasse bleef het spannend tot in de slotfase. Uiteindelijk was het Kasey Karstrom die met een klein verschil op Torre van Mechgelen de titel wist te pakken. Gregor Lootus eindigde als derde in het kampioenschap. In Markelo wist Harry Dale beide manches van de 85cc klasse te domineren en scoorde maximaal. Hij pakte de winst voor Jarno Len Jansen 2-2 en Brian Gyles 3-3.

WorldSBK Tsjechië: Razgatlıoğlu bijna onverslaanbaar in Most

0

Toprak Razgatlıoğlu leek – net als een jaar eerder – op weg naar een hattrick op Autodrom Most. Na overwinningen in Race 1 en de Superpole Race werd de regerend wereldkampioen in Race 2 op de finish geklopt door zijn grote concurrent Nicolò Bulega. Voor Michael van der Mark verliepen de races in Tsjechië moeizaam.

De zaterdag in Most werd voor Michael van der Mark een dag vol tegenslag. De Nederlander liet tijdens de vrije trainingen een sterke indruk achter met drie top-acht noteringen. De vijftiende tijd in de kwalificatie was dan ook een tegenvaller. Zijn snelste ronde werd geschrapt vanwege een gele vlag-situatie, anders had hij zich rond de tiende plek gekwalificeerd. Die mindere startpositie werd hem in de eerste race al snel fataal: in de krappe eerste chicane na start-finish ontstond er een incident voor zijn neus waarbij Andrea Locatelli ten val kwam. Ook Van der Mark werd hierin meegesleurd, kwam ten val en zijn race was voorbij.

Voor Van der Marks teamgenoot bij BMW verliep de dag een stuk beter. Razgatlıoğlu startte vanaf pole en reed overtuigend naar de overwinning in Race 1. Bulega kon aanvankelijk nog volgen, maar moest uiteindelijk genoegen nemen met de tweede plaats. Toch was de kampioenschapsleider daar uiterst tevreden mee, gezien zijn flinke highsider tijdens de eerste vrije training. Vrijdag was het nog onzeker of de Italiaan überhaupt zou kunnen deelnemen aan de races.

Nicolò Bulega begon het weekend op een brancard, maar eindigde op de hoogste trede van het podium.

Geen hattrick

Net als vorig jaar – toen hij drie zeges behaalde – leek Razgatlıoğlu opnieuw onverslaanbaar in Most. Op zondag kreeg de Turkse rijder echter meer tegenstand. In de Superpole Race kon Bulega al langer druk uitoefenen. Race 2 mondde uit in een legendarische finish. Ditmaal wist Bulega de hele race in het spoor van Razgatlıoğlu te blijven. In de slotronde leek Razgatlıoğlu op weg naar de winst; hij kwam zelfs als eerste het rechte eind op. Maar Bulega profiteerde optimaal van de slipstream en kwam met een betere acceleratie nét eerder over de finish. Het verschil was slechts 0,027 seconde. In plaats van vijf punten te verliezen, liep Bulega daarmee juist vijf punten uit op Razgatlıoğlu, waarmee zijn voorsprong groeide naar 31 punten. ‘Ik weet niet waardoor het kwam, maar op het rechte stuk naar de finish hield de motor twee keer in en daardoor verloren we P1. Het was een goed weekend, alleen jammer dat we geen drie overwinningen hebben behaald,’ vertelde Razgatlıoğlu na Race 2.

‘Dit was mijn beste overwinning in World Superbike.’
Een uitzinnige Nicolò Bulega sloot zijn raceweekend – dat begon met een zware crash – af met een overwinning.

Ook Danilo Petrucci kende een goed weekend, want de Italiaan finishte telkens als derde in Tsjechië. Voor Van der Mark werd het een teleurstellend weekend qua resultaten. In de Superpole Race werd hij dertiende, wat betekende dat hij ook Race 2 vanaf P15 moest aanvangen. In de slotrace wist hij op te klimmen naar de tiende plek, maar in de eindfase zakte zijn tempo weg en finishte hij als veertiende. ‘We hadden een goed begin van het weekend, maar lastige races en dat telt,’ vatte Van der Mark het weekend kort samen. Het seizoen verloopt voor de Nederlander tot nu toe – na vijf raceweekenden – wisselvallig en minder succesvol dan gehoopt. Hij stond nog niet op het podium en eindigde slechts tweemaal in de top-vijf, terwijl een van zijn doelen was om dit seizoen constanter in de top-vijf te finishen dan vorig jaar.

Michael van der Mark scoorde in Tsjechië slechts twee WK-punten.

Race 1

22 ronden = 92,664 km

1. Toprak Razgatlıoğlu (TR), BMW, 33.38,735; 2. Nicolò Bulega (I), Ducati, +6,015; 3. Danilo Petrucci (I), Ducati, +10,230; 4. Alex Lowes (GB), Bimota, +14,814; 5. Alvaro Bautista (E), Ducati, +15,520; 6. Sam Lowes (GB), Ducati, +16,053; 7. Iker Lecuona (E), Honda, +18,851; 8. Yari Montella (I), Ducati, +20,092; 9. Xavi Vierge (E), Honda, +20,750; 10. Jonathan Rea (GB), Yamaha, +22,674; 11. Garrett Gerloff (US), Kawasaki, +23,522; 12. Axel Bassani (I), Bimota, +23,997, 13: Dominique Aegerter (CH), Yamaha, +31,499; 14. Scott Redding (GB), Ducati, +31,542; 15: Bahattin Sofuoglu (TR), Yamaha, +31,668; DNF. Michael van der Mark (NL), BMW.

Superpole race

10 ronden = 42,120 km

1. Razgatlioglu, 15.15,882; 2. Bulega, +1,917; 3. Petrucci, +5,943; 4. S. Lowes, +6,033; 5. Bautista, +7,700; 6. Lecuona, +7,888; 7. A. Lowes, +8,093; 8. Vierge, +10,850; 9. Andrea Locatelli (I), Yamaha, +10,913; 13. Van der Mark, +14,184.

Race 2

22 ronden = 92,664 km

1.Bulega, 33.26,909; 2. Razgatlioglu, +0,027; 3. Petrucci, +16,276; 4. S. Lowes, +16,452; 5. Remy Gardner (AU), Yamaha, +20,703; 6. Bassani, +21,774; 7. Lecuona, +24,803; 8. Montella, +26,083; 9. Locatelli, +26,094; 10. Gerloff, +26,705; 11. Aegerter, +29,617; 12. Redding, +30,086; 13. Rea, +33,045; 14. Van der Mark, +33,387; 15. A. Lowes, +34.001.

Tussenstand WorldSBK (na 15 races)
Positie Naam Nationaliteit Team Punten
1Nicolò BulegaIDucati252
2Toprak RazgatlıoğluTRBMW221
3Danilo PetrucciIDucati146
4Alvaro BautistaEDucati141
5Andrea LocatelliIYamaha126
6Sam LowesGBDucati102
7Xavi ViergeEHonda71
8Andrea IannoneIDucati68
9Iker LecuonaEHonda66
10Axel BassaniIBimota63
11Alex LowesGBBimota61
12Remy GardnerAUYamaha60
13Scott ReddingGBDucati56
14Michael van der MarkNLBMW56
15Dominique AegerterCHYamaha49
16Yari MontellaIDucati38
17Garrett GerloffUSKawasaki30