donderdag 10 juli 2025
Home Blog Pagina 28

WorldSSP & WorldSSP300 Tsjechië: Alles of niets voor Buis

0

Als Jeffrey Buis in 2025 over de finish komt, wint hij opnieuw in de World Supersport 300. Op Autodrom Most behaalde de 23-jarige coureur zijn vierde overwinning van het seizoen, nadat hij in de eerste race zijn tweede nulscore van het jaar noteerde. In de World Supersport stelden de drie koplopers in het wereldkampioenschap – Stefano Manzi, Bo Bendsneyder en Tom Booth-Amos – teleur.

Stefano Manzi begon het weekend in Most – na enkel eerste en tweede plaatsen te hebben behaald – met een comfortabele voorsprong van 44 punten op Bo Bendsneyder. De Pata Yamaha Ten Kate Racing-rijder leek zijn leidende positie verder uit te bouwen na een goede kwalificatie en dito begin van de eerste race. Manzi kwalificeerde zich als vierde op een opdrogende baan tijdens de Superpole. Bendsneyder had het daarentegen lastig in de wisselende omstandigheden op het voor hem onbekende circuit. De Rotterdammer kwam niet verder dan de drieëntwintigste tijd.

Bo Bendsneyder (11) kende een moeizaam weekend in Most, maar hield de schade in het WorldSSP-kampioenschap beperkt.

Glenn van Straalen presteerde aanmerkelijk beter; de Ducati-coureur noteerde met een tweede plaats zijn beste kwalificatieresultaat van het seizoen. De eerste race – verreden op een droge baan – kreeg echter een verrassende wending. Voor Van Straalen was het al snel voorbij. In de eerste krappe chicane na de start kwam hij in aanraking met een andere rijder en ging onderuit. Enkele ronden later viel ook Tom Booth-Amos – de nummer drie in het WK-klassement – uit.

Manzi had intussen de leiding genomen met drie rijders in zijn kielzog. Maar ook hij maakte een fout: in leidende positie gleed hij onderuit, wat hem zijn eerste nulscore van het seizoen opleverde. Bendsneyder bleef wel op de motor zitten en reed een sterke inhaalrace. Hij wist zich op te werken naar de achtste plaats en won zo acht punten op Manzi, terwijl het er lange tijd op leek dat hij veel zou verliezen. De overwinning ging naar Jaume Masia, vorig jaar nog teamgenoot van Bendsneyder in de Moto2.

Geen winst uit betere startpositie

De regels in de World Supersport bepalen dat de startopstelling voor Race 2 wordt bepaald aan de hand van de snelste raceronden uit Race 1. Dat pakte in het voordeel uit van Bendsneyder, die daardoor als achtste mocht starten. Toch wist Bendsneyder zijn verbeterde uitgangspositie niet optimaal te benutten. In de openingsfase reed hij rond de tiende plaats, maar halverwege de race zakte hij terug naar P17. Dit gebeurde nadat hij uitgerekend door zijn teamgenoot Filippo Farioli werd gedwongen om in de eerste chicane rechtdoor te gaan en daarbij een aantal seconden verloor. In het tweede deel van de race wist de 26-jarige Nederlander zich nog op te werken naar een tiende plek, maar dat zijn niet de resultaten waarmee je normaal gesproken om de wereldtitel strijdt. De schade bleef echter beperkt. Manzi reed lang in de top-drie, maar viel in de slotfase – vanwege problemen met de achterband – terug naar de zesde plaats. Booth-Amos werd slechts negende, terwijl Can Öncü de race op zijn naam schreef. Van Straalen kende een moeizame wedstrijd en eindigde als tweeëntwintigste.

In het WK-klassement staat Manzi nu veertig punten voor op Bendsneyder, terwijl hij veertien punten meer heeft dan Booth-Amos. Öncü, Lucas Mahias en Masia scoorden beter dan de top-drie in Tsjechië en staan nu vrij kort achter Booth-Amos. ‘Dit weekend was een hele goede kans geweest om veel punten goed te maken als we een goed weekend hadden gedraaid, maar dat is helaas niet gelukt,’ blikte Bendsneyder terug. ‘Most was een compleet nieuwe baan voor mij. Met de weinige (droge) rijtijd liepen we telkens wat achter de feiten aan. In Race 1 heb ik een goede inhaalrace gereden, Race 2 was wat moeilijker. De volgende race is in Misano, een circuit dat ik goed ken uit mijn GP-periode. Daar hoop ik weer vooraan mee te kunnen doen.’

Vier uit zes voor Buis

Voor de World Supersport 300 werd de vijfde en zesde race van het seizoen verreden in Most. In de voorgaande vier races was het alles of niets voor Jeffrey Buis. De coureur uit Steenwijkerwold won driemaal – waaronder twee keer in Assen – en kende één nulscore vanwege een crash. Toch begon Buis als WK-leider aan het raceweekend in Tsjechië. Voorafgaand aan het weekend werd bekendgemaakt dat de World Supersport 300-klasse aan het einde van dit jaar ophoudt te bestaan. In 2026 zal de nieuwe World Sportbike-klasse deze positie overnemen. Deze nieuwe opstapklasse maakt gebruik van middenklasse-motorblokken in een licht en wendbaar chassis. Inmiddels wordt er al geracet met dit type motoren in onder andere het Duitse IDM en het Britse BSB-kampioenschap.

Hij wint of hij crasht in 2025: Jeffrey Buis staat op vier zeges uit zes races.

Buis kwalificeerde zich als elfde in Most, maar wist in de eerste race al snel enkele posities goed te maken. De enige Nederlander in deze klasse reed lange tijd in het midden van de kopgroep, die uit zo’n twaalf coureurs bestond. In de slotfase sloeg de KTM-coureur toe door in de voorlaatste ronde de leiding te pakken. Bij het ingaan van de laatste ronde ging het mis. De rijders stormden met z’n vijven naast elkaar af op de eerste bocht, waarbij Buis zich onderuit remde. Hij kon zijn motor nog wel oppakken, maar finishte uiteindelijk als drieëntwintigste buiten de punten. Hierdoor zakte Buis naar de derde plaats in het WK-klassement, achter de Spanjaarden Julio Garcia en Bernat Fernandez, die respectievelijk als eerste en derde over de streep kwamen.

In de tweede had Buis een geweldige start: na de eerste chicane lag hij al aan de leiding. In deze race was hij consistenter voorin te vinden dan een dag eerder. In de voorlaatste ronde reed Buis opnieuw op kop, maar opnieuw werd hij op het rechte stuk bij het ingaan van de laatste ronde ingehaald door meerdere rijders uit de slipstream. Dit keer bleef de KTM Freudenberg-rijder echter overeind in de eerste chicane en wist hij in de volgende bochtencombinatie de leiding alweer terug te pakken. In het laatste deel van het circuit gaf hij die niet meer uit handen. Zo behaalde Buis zijn vierde overwinning van het seizoen en de zeventiende uit zijn carrière. Ondanks twee nulscores uit zes races staat Buis toch bovenaan in het wereldkampioenschap, met drie punten voorsprong op Garcia en vier op Fernandez. Zijn jacht op een derde wereldtitel – na eerdere titels in 2020 en 2023 – is daarmee volledig geopend.

Interview Roy Ferwerda – regisseur TT-film ‘De magie van de TT’

0
Roy Ferwerda

Vanaf 23 mei kun je in meerdere bioscopen kijken naar ‘De magie van de TT’, een film gemaakt vanwege het eeuwfeest van de Dutch TT. Over hoe deze film tot stand is gekomen spraken we met regisseur Roy Ferwerda daags nadat hij er de laatste hand aan had gelegd.

Het afronden van de film betekende het einde van een project dat in 2023 begon. De TT-organisatie was zich ervan bewust dat over twee jaar het 100-jarig bestaan van de TT zou plaatsvinden. Dat zou uiteraard niet ongemerkt voorbij kunnen gaan. Eén van de activiteiten waaraan werd gedacht was een film over honderd jaar TT. Er werd een pitch uitgeschreven. Drie filmers konden hun ideeën uitdragen wat voor soort film zij zouden willen maken. Roy Ferwerda werd getipt door Bernard Krikke, de producent van Dutch Angle.TV. ‘Hij vroeg me of ik iets met motoren had. Ik zei “eigenlijk helemaal niet, maar waarom vraag je dat?” En toen vertelde hij me dat hij was benaderd een pitch te doen voor dit project. Ik had ooit eens iets gedaan op het circuit van Zandvoort en dat vond ik wel leuk. Ik heb toen een voorstel geschreven en gepresenteerd.’ Die pitch werd als de beste beoordeeld en Ferwerda kreeg in augustus 2023 de opdracht tot het maken van de film.

100 Jaar TT Assen – Jurgen van den Goorbergh: ‘Met beter materiaal had ik op het podium gestaan’

Veel geleerd bij Vermist

Ferwerda volgde een opleiding aan de School voor de Journalistiek in Tilburg. Daar leerde hij zijn vriendin Manon kennen. Toen er gekozen moest worden in welke richting ze wilden afstuderen koos zij voor televisie en Roy volgde haar, hoewel hij er op dat moment meer aan dacht met schrijven verder te gaan. Dat schrijven heeft hij later nog wel een keer opgepakt toen hij tijdens de corona-epidemie arts-microbioloog Jan Kluytmans volgde. Ferwerda: ‘Het was de bedoeling een film te maken, maar dat zou te kostbaar worden. Daarom besloot ik om een boek te schrijven. Dat heeft in de verkoop heel weinig gedaan, omdat er geen publiciteit voor kwam – de presentatie was op de dag dat de oorlog tussen Rusland en Oekraïne uitbrak. Een boek schrijven is eigenlijk net als televisie maken, alleen monteer je dan woorden en zinnen.’ Het boek is nog altijd te bestellen en kreeg van twee kopers op de site van bol.com lovende kritieken. Werkervaring als regisseur deed Ferwerda onder andere op bij het TROS-programma ‘Vermist’. ‘Daar heb ik heel veel geleerd, heel veel reizen naar het buitenland gemaakt en dan ben je op jezelf aangewezen. Ik heb voor Peter R. de Vries gewerkt en in 2006 ben ik voor mezelf begonnen. Sinds die tijd doe ik van alles, van kinderprogramma’s tot grote inhoudelijke documentaires.’


Ook TT-voor-zitter Arjan Bos werd geïnterviewd.

Duizend uur beeld

Op het moment dat Ferwerda werkte aan de pitch was hij nog nooit bij de TT geweest. ‘Ik heb kaartjes gekregen voor de TT van 2023 en ben daar drie dagen geweest om de sfeer te proeven. Ik vond het geweldig, het deed mij denken aan Lowlands of Pinkpop, alleen zit je niet naar bands te kijken maar naar races. Ik wist niet dat de TT zo groot was. De mensen waren heel relaxed.’ Voor de film maakte Ferwerda opnames tijdens de TT van vorig jaar. Van de jaren ervoor had hij niets en dat betekende het verzamelen van bestaand beeldmateriaal. Vanuit diverse bronnen, zoals Beeld en Geluid, werd filmmateriaal betrokken. Van particulieren ontving Ferwerda een vijftiental filmpjes, die gedigitaliseerd moesten worden. In totaal was het zo’n duizend uur beeld, goed voor 60TB data. Hoe ga je dan selecteren om tot een film te komen van zo’n anderhalf uur? ‘In het montageprogramma kun je allerlei sequenties maken, tijdlijnen. Wat ik heb gedaan is een tijdlijn start, een tijdlijn finish, een tijdlijn publiek, nou ja je kunt het zo gek niet bedenken. Alles wat ik tegenkwam in het ruwe materiaal zit in een tijdlijn met een trefwoord. Het oudste beeld is van 1925 van de eerste race.’ Ferwerda kreeg van de zijde van Assen de vrije hand bij het samenstellen van de film, geen enkel onderwerp werd op voorhand uitgesloten.

Mini-verhaaltjes

De motorsportliefhebber ziet wellicht het liefst uitsluitend beelden van races en dan bij voorkeur ook nog alleen maar de hoogtepunten. En dat zijn er veel, zoals de overwinningen van de Nederlanders en de honderdste GP-zege van Valentino Rossi. Dat zit erin, maar Roy Ferwerda heeft zich niet specifiek geconcentreerd op de wedstrijdbeelden. ‘De TT is meer dan het circuit. Dat heb ik in mijn voorstel aangegeven en ik denk dat het daardoor zo aansloeg bij de directie van het circuit. Alle elementen zaten in de pitch. Alles wat ik had bedacht, zit ook in de film. Aan de hand van honderd jaar beeldmateriaal heb ik een weekend samengesteld. Het begint met de teams die aankomen, het publiek dat op de campings komt, de trainingen, de Nacht van Assen, de races, de huldigingen en de mensen die weer vertrekken, de uittocht. Maar ook het publiek dat langs de weg kijkt naar de mensen die naar huis gaan. En dan kan een beeld van 1925 gevolgd worden door een beeld uit 1986. Aan de hand van al die beelden is het verhaal gemaakt en in chronologie ontstaat zo een nieuw weekend. En daar tussendoor zitten wat ik noem mini-verhaaltjes, zoals van Jan Pol die spandoeken van de TT ophangt langs de A28, een paar dat elkaar tijdens de TT heeft ontmoet en is getrouwd, een ouder echtpaar dat op zondag met hun camper naast de A28 gaan staan met de prachtige quote “nou we komen hier om tien uur en gaan zitten, bakje koffie erbij en dan komen ze vanzelf”. Ik heb me nooit afgevraagd of het nou een voordeel of een nadeel was dat ik de TT niet kende. Ik heb wel vaker dingen gemaakt waar ik geen verstand van had. Ik hoefde me niet te verdiepen in de techniek van de motoren. Ik denk dat het de kracht van deze film is dat je ziet hoe een weekend Assen er door de jaren heen uitziet. Het is daarom niet alleen een film voor de motorliefhebber, maar voor een veel breder publiek. Het was een heel mooi project om aan te werken. Je ziet dat het groeit.’

Valentino Rossi

Je hebt uren en uren, dag na dag zitten kijken naar al het beeld dat je had verzameld. Je hebt misschien wel twintig keer of nog vaker gekeken naar de mensen die naar het circuit gaan. Je ziet dus heel veel hetzelfde en veel meer dan je kunt gebruiken. ‘En dan ga je op zoek naar het juiste beeld. En het juiste commentaarstukje erbij. Dat is een hele puzzel en dat is het leukste van dit vak. Bij het door particulieren aangeleverde gedigitaliseerde beeld zat ook best leuk materiaal dat ik goed kon gebruiken. Ook van Lee van Dam heb ik beeld gekregen. Verder heb ik promotiemateriaal van Caltex, uit de jaren vijftig en al in kleur. Je hoort de commentator zeggen dat je onderweg je tank volgooit met Caltex en dat de weg naar het circuit door Caltex-pijlen wordt aangegeven. Je ziet dan een weg waar op elke boom zo’n rode pijl zit.’ Vanzelfsprekend is er aandacht voor topprestaties van Nederlanders, zoals de overwinningen van Hans Spaan en Wil Hartog. Ook de actualiteit zit erin, want vorige maand heeft Ferwerda op het circuit nog iets gedraaid met Collin Veijer. Publiekslieveling (en ereburger van Assen) Valentino Rossi mocht uiteraard ook niet ontbreken. Dat heeft heel wat voeten in aarde gehad, want er is anderhalf jaar getracht een afspraak te maken met de Italiaan. ‘Tessa Nieuwpoort van het circuit heeft hier een grote rol in gehad. We hebben hem laten weten dat 23 april de laatste dag van de montage was. We kregen een mailtje terug dat hij graag wilde meewerken, maar dat het slechts paste op 24 april. Dan zeg je uiteraard geen “nee” en daarom zaten we die dag in Italië om een half uurtje met hem te praten. Het gesprek was in het Italiaans, want dat is toch de taal waarin hij zich het best kan uitdrukken.’ Het circus rond de TT speelt zich niet alleen op en rond het circuit af, maar ook in de stad zelf, met als hoogtepunt de ‘Nacht van Assen’. Een tijdlang was het daar later op de avond niet gezellig, omdat er rellen uitbraken. Ook daaraan wordt in ‘De magie van de TT’ aandacht besteed. ‘Want dat hoort ook bij de geschiedenis van de TT’, zegt Ferwerda. Datzelfde geldt ook voor dodelijke ongelukken, al zijn van de crashes geen beelden in de film opgenomen. Je ziet wel dat een zwaargewonde coureur, die later is overleden, door politiemensen wordt weggedragen. ‘Dat is best heftig, maar ja ook dat hoort erbij.’

Spanning

Uiteraard is er van de zijde van de TT al naar de film gekeken. Directeur Peter Oosterbaan en perschef Mischa van den Berg togen naar Apeldoorn om in de werkkamer van Ferwerda ernaar te kijken. ‘Zij waren enthousiast’ kon Ferwerda tevreden vaststellen. Vorige week hebben alle medewerkers de film gezien. ‘Voor mij een laatste test om te zien of alles goed is. We konden dan eventueel nog dingen aanpassen, maar dat was niet nodig.’ En vervolgens is 22 mei de grote dag. Op die dag wordt in de Nieuwe Kolk in Assen de film gedraaid voor ruim 800 genodigden. ‘Dat is spannend’, zegt Ferwerda, ‘omdat je direct de reacties van de mensen krijgt. Dat is heel anders dan wanneer je iets maakt voor de televisie. Ik denk dat ik dan net zo’n spanning voel als een coureur net voor de start. Ik ben benieuwd wat iedereen ervan vindt. Ik heb nog nooit eerder een première meegemaakt met zoveel mensen.’ Een dag later, vanaf vrijdag 23 mei, kan het publiek de film zien. Niet alleen in Assen in de Nieuwe Kolk, maar ook in bioscopen van Kinepolis verspreid over het hele land: Groningen, Emmen, Enschede, Breda, Den Bosch, Almere, Haarlem, Utrecht, Hoofddorp, Spijkenisse en Zoetermeer.

Nieuwe muziek

Tijdens het gesprek liet Roy mij enkele stukjes laten zien en die waren veelbelovend. De film toont een snelle afwisseling van beelden, waarbij zwart-wit en kleur elkaar aardig in evenwicht houden. Achter de beelden van een film zit vrijwel altijd muziek. De pure motor(sport)liefhebber zou wellicht verwachten dat Born to be wild van Steppenwolf en Oerend Hard van Normaal door Ferwerda gebruikt konden zijn, maar dat is niet het geval. ‘Het is geen bestaande muziek, het is speciaal voor deze film gemaakt door Joshua Dutrieux en Lode de Waegenaere van Aepic Platform. Het is hele epische muziek, maar soms ook gewoon mooie violen.’ En nu zit het erop? ‘Misschien gaan we dit jaar nog iets filmen om de film te updaten.’ En daarna ligt er voor Roy Ferwerda een volgende opdracht, over de Holland Amerika Line. Blijft ‘De magie van de TT’ beperkt tot de bioscoop of wordt de film later op DVD of Blu-Ray uitgebracht? Daarover kan nu van de zijde van het circuit nog niets worden gezegd. Het zou ook kunnen dat de film op een streamingplatform terechtkomt.

Foto’s: Jan Boer

De magie van de TT

MOTOREX: Hoofdsponsor van 6DAYS Enduro

0

De FIM is blij te melden dat de Zwitserse smeermiddelenexpert MOTOREX zich heeft verbonden als hoofdsponsor van het FIM International Six Days of Enduro (6DAYS) tot en met 2027. De 99e editie van dit prestigieuze evenement vindt plaats van 24 tot 29 augustus 2025 in Bergamo, Italië.

Als titelsponsor van de vrouwencategorieën van de 6DAYS FIM Enduro of Nations bevordert MOTOREX diversiteit in de sport. Ze richten zich op het onder de aandacht brengen van de prestaties van vrouwelijke deelnemers en het delen van hun inspirerende verhalen, waaronder de 6DAYS MOTOREX Women’s Club Awards en de 6DAYS MOTOREX Women’s Trophy Classification.

MOTOREX biedt haar Racing Service aan teams en rijders met hoogwaardige smeermiddelen en reinigingsproducten. Een speciaal oliepakket is beschikbaar voor voorafgaande bestelling en kan direct op het racepaddock worden afgehaald. In lijn met hun milieudoelstellingen zal MOTOREX ook de effectiviteit en duurzaamheid van zijn reinigingsproducten belichten, met meer details die binnenkort volgen.

Contractbreuk in de MotoGP: coureurs die voortijdig afscheid namen

Met aanwezigheid in 94 landen en actief in diverse sectoren, zal MOTOREX het 6DAYS platform gebruiken om klanten te verwelkomen en hen de energie van deze legendarische competitie te laten ervaren.

MOTOREX’s betrokkenheid versterkt ook hun inclusiviteitsinspanningen door niet alleen vrouwelijke rijders te vieren, maar ook vrouwelijke bijdragen aan evenementorganisatie en sportmanagement.

Fabio Muner, Marketing- en Digitale Directeur van de FIM, zei: “We heten MOTOREX van harte welkom als hoofdsponsor voor de komende drie edities van de 6DAYS. Het is belangrijk om de rijders te ondersteunen en diversiteit te bevorderen. Het is geweldig dat MOTOREX dit onderkent door als titelsponsor van de vrouwencategorieën op te treden.”

Andreas Vetter, Directeur Powersports bij MOTOREX, voegde daar aan toe: “We zijn trots om samen te werken met de FIM als hoofdsponsor van de 6DAYS. Dit evenement belichaamt offroad competitie en biedt een podium voor onze #RaceProven producten. Als titelsponsor van de vrouwencategorieën zetten we ons in voor gelijkheid en zichtbaarheid van vrouwelijke rijders in de motorsport.”

Voor meer informatie over de FIM 6DAYS Italia 2025, check fim-isde.com.

Toertocht Emilia-Romagna, Italië: de tijd racet voorbij

0

Ook al is het misschien niet zo bekend als Zuid-Tirol en de Dolomieten in het noorden of de Toscane in het zuiden, de Emilia-Romagna betovert je met alles waar we Italië zo om liefhebben. Het nodigt uit tot een reis door de tijd op kronkelige, verkeersarme wegen door de Apennijnen, met uitstapjes naar middeleeuwse dorpen zoals Dozza en het bruisende Bologna, waar de hightechfirma Ducati gevestigd is.

Zondags naar de kerk? In katholiek Italië geen vraag, ook niet voor de meer seculiere types die in Bologna in de wijk Borgo Panigale naar de Heilige Mis in de heilige hallen van Ducati trekken, naar de goddelijke motoren in het bedrijfsmuseum. Maar wat is dat? In ieder geval geen ‘oecumene’. Want terwijl de portier de 950 Multistrada V2 S van Katrin naar de grote bedrijfsparkeerplaats doorlaat, moeten bezoekers met een merk van een andere fabrikant, ook al heeft deze een klankvolle Italiaanse naam, buiten op straat een parkeerplek zoeken. Misschien een tip voor de volgende keer: grote Ducati-stickers op de tank plakken – en kijken of de portier het herkent. ‘Het is een voorrecht alleen voor Ducati’s,’ lacht Madi, het meisje voor alles bij de portiersloge, als ze ons eindelijk de toegangsbewijzen voor het museum overhandigt. En daar staan ze dan, mooi op een rij in een halve cirkel, de meestal rode of zilveren juweeltjes, van de Cucciolo Racing uit 1949, een bromfiets met een gemodificeerd 48cc-motorblok dat in Monza verschillende snelheidswereldrecords vestigde, tot de legendarische 750 Imola Desmo, in 1972 winnaar van de 200-mijl-race in Imola, met coureur Paul Smart, tot de Desmosedici GP van 2016, die dankzij futuristische winglets zelfs stabiel is bij snelheden boven de 350 km/u. Het is waarschijnlijk slechts een kwestie van tijd voordat het werkpaard van Jorge ‘Martinator’ Martin hier ook verschijnt. Of is dat slechts voorbehouden aan echte fabrieksracers? Of staat straks de machine van Marc Márquez er, omdat hij voor de tiende keer een wereldkampioenschap op zijn naam heeft geschreven?

Panoramische landschappen

Ongeveer duizend jaar eerder werd de Abbazia di Monteveglio gebouwd, hoog op een heuvel, zo’n twintig kilometer ten zuidwesten van Borgo Panigale. Schimmig, zoals de visioenen van de oprichters van Ducati, die in 1926 begonnen als producent van radiocomponenten, komt de omtrek van het complex uit de middagnevel tevoorschijn. Terwijl het koele kerkgewelf en de schemerige crypte geheel aan de contemplatie zijn gewijd, kun je je buiten aan de zonovergoten tafels van Trattoria del Borgo ook overgeven aan aardse geneugten. Genoeg verwonderd of zelfs gesmuld, tijd om de motoren op een passende manier in beweging te brengen. Eerst op de SP27 van Bersaglino naar Zappolino, van de ene bocht naar de andere zigzaggend. Kijk aan, dat gaat dus. Maar om nu niet als cultuurbarbaren door het golvende wijnbouwgebied van de Emilia-Romagna te razen, willen we in Savigno, niet te verwarren met Sauvignon Blanc, een wijnbouwbedrijf bezoeken, de Azienda Agricola Mastrosasso Torricella in de Via Scardazzo 292. Een adres dat een populair doel van dagjesmensen blijkt te zijn. Een wijnproeverij kun je beter niet doen als de tocht nog moet beginnen, maar weerstand bieden tegen datgene wat de virtuoze grillmeester Alessandro Bartolini boven het open vuur bereidt, is al moeilijk genoeg – tenzij je vegetariër bent. Daarna is er in ieder geval gelegenheid voor een powernap op het gras tussen de wijnranken. En nu echt vrij baan voor de volbuikigen, met volle vaart verder op de SP27 via San Prospero en Bortolani naar de SP69 naar Marzabotto. Alleen de geheugenkaart is nog vrij leeg, er ontbreekt een klassiek motief ‘Panoramische landschappen vanaf de motorfiets’. We vinden het bij Vedegheto: groene, schilderachtige heuvels, vooraan het dorp met natuurstenen huizen en een okergele kerktoren; daarbij een vrouw in zwarte kleren die met haar witte hond aan het wandelen is, en als kleuraccent de rode Multistrada. Cliché? Bellissima!

Toertocht Italië: geweldig motorrijden in Toscane

Illustere gasten

Terug naar Bologna. Als in Marzabotto het ‘Museo Nazionale Etrusco Pompeo Aria’ op het culturele lijstje staat. Over de SS64 dan maar, die als een rode hoofdader de zondagavondfile naar de hoofdstad van de Emilia-Romagna moet verhelpen. Als we de kans krijgen schieten we de SP26 op, want daar is het duidelijk minder druk. Hoe dan ook, het navigatiesysteem leidt ons door het stratenlabyrint van de metropool uiteindelijk naar het vooraf gereserveerde hotel Il Guercino in de Via Luigi Serra 7. Twee kruispunten verder staat als een rots in de branding de imposante Chiesa del Sacro Cuore di Gesù. Wie het gebouw met de zestig meter hoge koepel voor de hoofdkerk van Bologna houdt, vergist zich: dat is in de stad die zo rijk is aan religieuze gebouwen de Basilica di San Petronio aan de Piazza Galvani. Maar we dwalen af, want we vallen meteen de naast Il Guercino gelegen Enoteca La Fermé binnen, waar je bij verschillende lekkernijen niet alleen voortreffelijke wijnen kunt krijgen, maar zelfs ook Beach Voyeur, een smakelijk ambachtelijk bier uit Bologna. Maandagochtend. Nog een keer naar Ducati, verwachtingsvol nu voor de officieel aangemelde Factory Tour. Ach, wat was zo’n fabrieksbezoek jaren geleden nog een onverdeeld genoegen. Toen kon de auteur de mensen op hun werkplek portretteren, laten zien hoe zij met charme en toewijding materie tot leven brachten. En vandaag? Bij aanvang, strikt fotoverbod. Hé? Daarvoor zijn we toch gekomen, de geheimen van de raceafdeling Ducati Corse blijven achter gesloten deuren verborgen. Maar ja, niets aan te doen, sinds de overname door Audi waait er een koudere wind, basta. Afgezien daarvan is de tour door de montagehallen best interessant. Ciao Borgo Panigale, avanti avanti op de SP26 naar Montepastore, om ons weer over te geven aan het geslinger terwijl we aan weerszijde worden ingepakt door ingetogen bergpanorama’s. Cereglio en Vergato, Castel d’Aiano en Marano zijn de tussenstations. De wegen zijn soms roestbruin zoals de door de zon vervaagde lak van een Golf II, soms gehavend en uitermate geschikt voor het elektronische, semi-actieve onderstel van de Multistrada. Multicultureel dan op de SP62 tussen Riola en Ponte di Verzuno, als het sprookjesachtige kasteel Rocchetta Mattei opduikt, een mix van Neuschwanstein en Alhambra. We zijn iets te laat, daarom grazie mille gids Diletta, die ons met enthousiasme door het complex leidt dat eigenlijk alleen in het weekend toegankelijk is. Wow, wow, wow! Terwijl je in de traphal met al die verwarrend zwart-wit geblokte pilaren en bogen bijna gelooft dat je in een puzzel van M.C. Escher bent beland, is in de meestal lege ruimtes meer fantasie vereist om je voor te stellen hoe het hier aan het eind van de 19e eeuw toeging. Kasteel- en bouwer Cesare Mattei, een Italiaanse heler én uitvinder van de elektro-homeopathie, hield van feestjes en illustere gasten.

Futa en Raticosa

Jaarlijks komen 20.000 tot 30.000 muziekliefhebbers in juli samen tijdens het Soul-festival in Porretta Terme, de rest van het jaar is het er vooral rustig in deze plaats die beroemd is om zijn thermale baden. Met Hotel Helvetia Thermal Spa als nachtverblijf hebben we het behoorlijk weelderig. En hoewel Katrin en ik ons nauwelijks voor wellness of jacuzzi kunnen opwinden, verheugen we ons de volgende ochtend toch al vroeg over een hoop schaduw – logisch, als de zon zo mooi schuin van boven straalt. Dus turen we in tegenlicht met samengeknepen ogen door de met insectenlijkjes windschermen. Via Lizzo en Badi op de SP40 komen we aan bij het Lago di Suviana, een stuwmeer en recreatieparadijs omringd door groene eikenbossen. Tot 75 kilogram zware karpers zouden er gevangen kunnen worden, waarschijnlijk visserslatijn. Maar goed, als souvenir voor thuis staat in ieder geval een pittige salami Diavola op de boodschappenlijst in plaats van zo’n graterige vis. Een soortgelijke pittige variant is er ook in Castiglione dei Pepoli, in de Bottega della Carne di Fanti e Figli. Vlak naast de slagerij aan de Piazza Libertà is ook het Caffe Centrale gevestigd; twee cappuccino’s kosten daar geen fortuin zoals op het San Marcoplein in Venetië, maar vriendelijke 3,20 euro – samen. Terwijl verderop baby’s in kinderwagens in slaap worden gesoesd, rijden we naar het ‘buitenland’. Immers verlaten we Emilia-Romagna en maken een omweg door Toscane waar we ons, bij lokale motorrijdersscene zo populaire passen Futa en Raticosa, laven aan het kronkelige asfalt. Om het kort te houden: helemaal bovenaan op onze persoonlijke ranglijst staat de SP503 van Firenzuola naar de SS65, de werkelijke route over de beide prominente passen. Pitstop bij Chalet Raticosa, zelfs doordeweeks het trefpunt en het hoogtepunt van de Italiaanse motorcultuur. En dan de laatste sprint, een race tegen de zon op de SP58 en SP21 naar de etappebestemming van vandaag. We verliezen. Het is inmiddels donker als we aankomen in Dozza, wat prachtig en romantisch is. Hosanna! Liefde op het eerste gezicht. Het display van de Ducati schittert net zo mooi als de verlichte middeleeuwse burcht Rocca Sforzesca, als een soort symbool van de alsmaar verder ontwikkelende capaciteiten van homo technicus. En de kunstenaars? Ze komen naar de Biennale del Muro Dipinto in Dozza, maken de muren en gevels van het dorp tot een fantastische openluchtgalerie, 24 uur per dag geopend. De adressen voor een passend après-moto: eerst de Osteria di Dozza, een herberg met originele wand- en plafonddecoraties, daarna de Locanda Dolce Vita, een B&B voor een heerlijke nachtrust. Naast het muurschilderij ‘Cometa’ dat een enorme komeet toont die door de duisternis van de kosmos spoedt, en daaronder, piepklein, een planeet – de aarde? Daarbij past, niet alleen bij het laatste station van onze reis, het enkele kilometers van Dozza verwijderde racecircuit van Imola, de inscriptie ‘Tempus Fugit’, de tijd vliegt, nee: de tijd racet voorbij.


Reisinfo

Onbegrijpelijk mooie motorwegen en historische stadjes maken Emilia-Romagna tot een aantrekkelijke reisbestemming – niet alleen voor Ducatifans, die, net als alle andere motomanen, in Bologna de geboorteplaats van hun favorieten kunnen bezoeken en verkennen.

HEENREIS

Van bijvoorbeeld Rotterdam is het via Keulen, Karlsruhe, Ulm, Bregenz, Vaduz, Thusis, Bellinzona en Milaan ruim 1.400 kilometer naar Bologna.

SLAPEN

Hotel Il Guercino, Via Luigi Serra 7, 40129 Bologna, Telefoon +39/051369883. Stijlvol viersterrenhotel (Garni) met wellnesscentrum ten noorden van het centrum, parkeerplaats op de binnenplaats, tweepersoonskamers vanaf 95 euro. www.guercino.it.

Hotel Helvetia Thermal Spa, Piazza Vittorio Veneto 11, 40046 Porretta Terme BO, Telefoon +39/053422214. Weelderig viersterrenhotel met een grote spa in het centrum van het kuuroord dat beroemd is om zijn Soul-festival, op loopafstand van een parkeergarage, tweepersoonskamers vanaf 160 euro. www.helvetiabenessere.it. Locanda Dolcevita, Via XX Settembre 17, 40060 Dozza BO, Telefoon +39/3497431349. Charmant verblijf in het dorp dat lijkt op een openluchtgalerie, openbare parkeerplaatsen, tweepersoonskamers ca. 80 euro.

BIJZONDERHEDEN

Een gastronomische tip is de typisch Italiaanse Osteria di Dozza, Via XX Settembre 19, 40060 Dozza BO, Telefoon +39/0542678200, waar het interieur al een lust voor het oog is; www.osteriadozza.it. Dozza biedt talloze fotomomenten met zijn kunstzinnige muurschilderingen. Ook het Ferrari-monument ‘Rampante’, een vijf meter hoge sculptuur van Ferrari F40’s bij de toegang tot het circuit in Imola, is een klik waard. Op het binnenterrein van het autodromo van Imola biedt een schaduwrijke uitzichtheuvel in het vrij toegankelijke Aque Minerali Park een onbelemmerd uitzicht op het circuit (bocht Acque Minerali). Bijzondere bochtig zijn de SP68 van Vergato naar Castel d’Aiano, de SP40 van Porretta Terme naar het Lago di Suviana en via Bargi in de Serra del Zanchetto, evenals de SP21 van Giugnola naar San Martino in Pedriolo. Natuurlijk mag ook het museum niet ontbreken, met of zonder rondleiding door de fabriek van Ducati, Via Antonio Cavalieri Ducati 3, 40132 Bologna – Borgo Panigale; Tickets v.a. 18 euro, fabriekstour (€38) na aanmelding.

Download de route Emilia-Romagna

Tekst en foto’s: Klaus H. Daams

John’s ‘Easy Rider’ Knucklehead Chopper: Nederlandse Choppergeschiedenis

0

Chopperliefhebber John van der Made liep er in 2021 toevallig tegen aan… Het was niet meer dan een berg losse onderdelen, maar dan wel van een van de eerste Nederlandse Easy Rider Choppers, op basis van een ‘47er Knucklehead.

John, 62 jaar jong en Sales Support Medewerker bij DAF Trucks, vertelt; “Ik ben altijd al gek geweest op choppers. Vanaf mijn dertiende rijd ik motor en heb er al heel wat gehad, vooral oude Harley’s.

MTS BREDA

Bij Hudson 115 hoorde ik dat er in Eindhoven een H-D chopper te koop stond.” De verkoper bleek een bekend persoon uit het wereldje te zijn, ‘Fred Freak’. De chopper bleek een Easy Rider model Knucklehead, op basis van een ex-politiemotor van de Belgische Zwaantjes (de bijnaam van de Belgische motorpolitie (red)). De laatste bouwjaar Knuckleheads waren de eerste H-D’s die de Zwaantjes kregen. In 1959 werd de Knucklehead verkocht en de motor kwam via H-D handelaar ‘Madame’ van der Velde vanuit België in Nederland terecht. Uiteindelijk is de motor bij Hans Maas terecht gekomen, die als leraar werktuigbouwkunde aan de MTS in Breda werkzaam was. Hij heeft de motor samen met zijn leerlingen vervolgens omgebouwd tot een van de eerste Nederlandse Easy Rider Choppers.

PRIJZEN

Het achterdeel van het frame is 8 cm verlengd en het frame in totaal 10 cm, doordat het balhoofd iets is verhoogd om de 10” overstock narrow Springer, die ze op de MTS zelf gemaakt hebben te kunnen monteren. Later is de motor dus verkocht aan ‘Fred Freak’ die nog weer andere aanpassingen/veranderingen heeft aangebracht. Zo werd het hoge eigenbouw chopperstuur vervangen door een ‘Fred Freak’ dragbar. De sissybar werd afgezaagd, het zadel ingekort en de ronde aangepaste bromfietstank werd vervangen door een Sportstertank. ‘Fred Freak’ is met de Knucklehead naar diverse motorshows in binnen- en buitenland geweest en heeft daar vele prijzen gewonnen. John laat een poster zien met daarop de chopper; “De Knuckle heeft ook als decor en reclame gediend voor Jeans Boutique ‘Canadian Stocks’. Deze poster was bijvoorbeeld te zien in bushokjes in het zuiden van het land.”

IN ONDERDELEN

Eind jaren ‘80 werd de Knucklehead voor een totale revisie volledig gedemonteerd. Diverse delen werden ook opnieuw verchroomd. De motor is echter nooit meer opgebouwd en John heeft ‘m dus 33 jaar later in onderdelen overgenomen. Bij de bouw bleken diverse delen verdwenen te zijn en bleek ook van de voorgenomen revisie helemaal niets terecht te zijn gekomen. “De motor was dus al omgebouwd en mijn doel was om de motor, zover als mogelijk was, met de originele chopperonderdelen uit 1970 op te bouwen. De opbouw heb ik zelf gedaan. Als iemand nog informatie of foto’s van de ombouw destijds heeft, dan houd ik me daarvoor aanbevolen! Bij het blok ontbraken bijna alle delen waardoor het blok nu zo goed als nieuw is van binnen. Ronnie van Iron Pit uit Helmond heeft de motor en versnellingsbak totaal gereviseerd en alle ontbrekende delen geleverd. Ronnie gaf aan dat hij zelden zo’n mooi en gaaf motorblok gezien had. Géén gescheurde of kapotte carters, cilinders of koppen! Ik heb gekozen voor een 6 Volt elektronische ontsteking met elektronische vervroeging.”

Het verhaal van de BSA A65L Lightning uit James Bond Thunderball

TRIUMPH NAAF

De geveerde Triumph naaf was op de MTS ook aangepast. Er zit namelijk geen steekas in en het achterdeel van een Harley frame is dicht. Dit deel is opengemaakt, maar omdat de as van de Triumph te dun was voor het H-D frame had men bussen op de Triumph-as gelast. Hierdoor kon het wiel met as zo in het frame geschoven worden maar kan men de as bijna niet meer onderhouden. De twee draaiende lagerbussen waren door gebrek aan smering 26-kantig geworden. Vandaar dat we alles opnieuw hebben moeten maken. Het draaien van de nieuwe achteras met spiebaan en bijbehorende bussen heeft René, van Peeters Metaalbewerking, voor zijn rekening genomen. Voor laswerk bij kon ik terecht bij All Metaal in Eindhoven en bij Robin van Schijndel en voor goede raad kon ik terecht bij enkele leden van de H-D Club Eindhoven.” De bedrading was bijna compleet vergaan en werd dan ook compleet vervangen door John. Dat was nog een hele klus met een 7-polig contactslot en 2 koplampen. “Ik heb een omvormer van 6 naar 12V gebruikt en dat maakte de schakeling alleen maar ingewikkelder. Uiteindelijk is ook dat weer tot een goed eind gebracht.”

WAT MOOIS

De steunen van de forward controls, claxon, uitlaten en carburateur waren er niet bij en die heeft John zelf uit RVS gemaakt. “Op een Knucklehead heeft nooit een oliefilter gezeten, maar met een gereviseerd blok wilde ik dat er wel op hebben. Het bijgeleverde filterhuis van een Panhead bleek gedeeltelijk afgezaagd te zijn waardoor ik allerlei aanpassingen moest bedenken om dit weer passend te krijgen met een nieuwe set olieleidingen. Tevens zat de custom uitlaatbocht van de achterste cilinder verder naar buiten als origineel, waardoor ik het filter schuin naar buiten moest zetten om het passend te krijgen. Na de ruwbouw en alle revisie- en constructiewerkzaamheden kon de chopper dan uiteindelijk naar Jacco Reniers van Royal Kustom Works in Dordrecht worden gebracht, met de opdracht; ‘Maak er wat moois van!’ De motor is altijd wit geweest, dus dat moet weer de hoofdkleur worden, met paars spuitwerk en pinstriping erop. Master Painter Jacco overtrof zichzelf en maakte er een meesterwerk van. De chopper was nu na jarenlang hard werken eindelijk klaar!

EASY RIDER GEVOEL

Het was een langdurend project dat tot een fantastisch mooi resultaat heeft geleid. Een belangrijk stuk Nederlandse choppergeschiedenis is bewaard gebleven. Daar moet je dan ook wel veel geduld voor kunnen opbrengen. “Ik neem altijd de tijd om uit te pluizen hoe iets werkt en hoe ik het weer kan repareren”, zegt John. “Ik vind het dan ook niet erg om dagen te schuren en te polijsten om iets weer mooi te krijgen. En zoals altijd; ‘met passen en meten wordt de meeste tijd versleten’. Toen de chopper klaar was en gestart kon worden was de afstelling natuurlijk nog knudde en sloegen af en toe de vlammen uit de uitlaten, soms vergezeld van een daverende klap waardoor de ramen in de sponning stonden te trillen!” Het Easy Rider gevoel komt meteen opzetten als John de Knucklehead chopper aantrapt en even later met een diep bulderend geluid uit de korte fishtails over het plattelandsweggetje rijdt. De lange Springervork, het sprankelende chroom en het diepgekleurde en gedetailleerde spuitwerk roepen onmiddellijk de herinneringen op die wij zo’n beetje allemaal hebben van het gevoel wat we kregen toen we de cultfilm Easy Rider voor het eerst zagen…

Tekst & fotografie Onno “Berserk” Wieringa

SPECIIFICATIES EASY RIDER KNUCKLEHEAD

Motor Gegevens – Harley-Davidson Knucklehead
ALGEMEEN
Eigenaar John van der Made
Bouwer Hans Maas en leerlingen MTS Breda
Merk Harley-Davidson
Model Knucklehead 61”
Bouwtijd Herbouwtijd 2,5 jaar
MOTORBLOK
Bouwjaar 1947
Bouwer Harley-Davidson
Cilinderinhoud 61” (1.000 cc)
Type Knucklehead
Krukas, Cilinders, Cilinderkoppen, Luchtfilterhuis en versnellingsbak ’47 Harley-Davidson
Carter Origineel ’47 Harley-Davidson (gepolijst)
Zuigers Dixie J-11224
Kleppen Kibblewhite
Nokkenas S&S
Nokvolgers S&S
Oliepomp ’47 Harley-Davidson met op maat gemaakte tandwielen
Benzinesysteem Linkert M5
Luchtfilter ’47 H-D Meshwire
Ontsteking Samwel V-tronic, Electronic ignition 6-12V E-advance
Uitlaatsysteem Uitlaatbocht met Fishtail
RIJWIELGEDEELTE
Frame Verbouwd, 10cm verlengd, ’47 H-D hardtail frame
Voorvork Eigenbouw MTS, 10” overstock narrow Springer
Voorwiel 19” H-D velg
Achterwiel 16” ’47 H-D, Kelsey Hayes velg
Remmen Voor; 2 BSA trommelremmen samengesteld op 1 naaf, achter; geveerde Triumph naaf met ’47 H-D remtrommel
DIVERSEN
Achterspatbord Triumph RVS ingekort
Spatbordsteunen Eigenbouw op de Hoge School Breda
Benzinetank Sportster tank, zelf aangepast
Dashboard/Tellers Sidemount MMB teller
Olietank ’47 H-D
Stuur Eigenbouw Drag-bar, ‘Fred Freak’
Spiegels Custom
Handvatten Eigenbouw op de MTS Breda
Schakelaarhuizen 7-polig Harley-Davidson contactslot
Remhendel H-D, gecombineerd suicide clutch + koppelingshendel H-D
Koplamp 2x rechthoekig S.E.V. Marchal
Achterlicht ’68 H-D
Zadel MTS bouw King & Queen, ca. 1970
Sissybar Eigenbouw MTS Breda
Forward controls Zelf gemaakt uit RVS
Voetsteunen Oude Drag Specialties
Rem- schakelpedaal ’47 Harley-Davidson met aanpassing
SPUITWERK
Kleur Pearl White and Purple
Soort verf Pearls Candy kleuren en Pinstriping Enamels
Merk verf Custom Creative
Spuiter Royal Jack
Special Paint / logo’s Royal Jack
Logo op balhoofd Door eigenaar aangepaste versie van Easy Riders Magazine
Idee Eigenaar
Design Royal Jack
DANK AAN
Jacco Royal Kustom Works uit Dordrecht
Ronnie Iron Pit uit Helmond
Camiel All Metaal uit Eindhoven
René Peeters Metaalbewerking uit de Mortel

MEER JOHN

ALGEMENE GEGEVENS
Naam John van der Made
Bouwjaar 1961
Beroep Sales Support Manager bij DAF Trucks
Type Gecompliceerd
Drank Rivella
Eten Alles behalve mosselen, oesters en tuinbonen
Liefde Mijn vrouw, Rianne
TV 8 uur journaal
Politiek Rechts
Film EasyRiders
Muziek Brede smaak, maar géén Techno, Hiphop en Brainwash
Boek Plaatjesboeken met niet teveel tekst
Sport Fitness
Hobby Amerikaanse auto’s en Harley-Davidson
Motoren H-D’s maar jaren 60-70, overige merken beginnen ook leuk te worden
Lijfspreuk ‘Ge kunt niet alles hebben in ’t leven. Wa ge nie uitgift dé hedde nog. Vur da ge ut wit, witte niks meer.’

Techniek Radarsystemen: Radar-gestuurde Assistentie

0
Radarsystemen

Er komen steeds meer comfort- en veiligheidssystemen op motorfietsen. Onlangs introduceerde Bosch maar liefst zes nieuwe systemen. Wat deze systemen gemeen hebben, is dat ze gebruikmaken van radar.

Volgens de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid speelt menselijk gedrag een rol bij meer dan 90% van de ongevallen. Vaak zijn er meerdere factoren die tot de fout leiden, maar had een andere reactie op de omstandigheden tot een andere uitkomst van de situatie kunnen leiden. Cruciaal in al die omstandigheden is de factor afstand, uiteraard in combinatie met de factor snelheid. Wanneer je een botsing wil voorkomen, is het immers belangrijk dat je afstand nooit ‘minder dan nul’ wordt. Hoe hard je rijdt, dat weet je motor al lang, sinds de draaisnelheid van je voorwiel niet meer met een flexibele kabel vanaf het voorwiel naar je kilometerteller wordt overgebracht. De snelheid rekent de ECU van je motorfiets tegenwoordig uit aan de hand van de signalen van de motortoerentalsensor (de krukassensor) en de versnellingssensor, die weet in welke versnelling je rijdt. Het kan ook met een toerentalsensor op de versnellingsbak, die meet hoe snel de uitgaande as draait. Die snelheid kan je ECU vergelijken met de snelheid van je voor- en achterwielsensor. Is daar verschil tussen, dan is er slip en moet het ABS of de tractiecontrole aan het werk.

Voorin de nieuwe KTM 1390 Super Adventure vind je deze kleine black box. Dit is de radarsensor, die de nieuwe assistentiesystemen van gegevens voorziet.

Radar

ABS kan voorkomen dat je wielen slippen als je heel hard moet remmen. Dat is heel nuttig om te voorkomen dat je jezelf in een noodgeval onderuit remt, maar het is natuurlijk beter om te voorkomen dat je in die situatie terechtkomt. Als je stilstaande obstakels of hard remmende auto’s voor je tijdig waarneemt, kun je op tijd snelheid minderen. Kortom, je motor moet de afstand tot voorwerpen voor of achter je kunnen meten en kunnen meten of er een snelheidsverschil is. Dat kan prima met radar. Daarom hebben sommige motoren tegenwoordig een radarsensor. Die is vaak aan de voorzijde onder of boven de koplamp gemonteerd. Die sensor is niet alleen een sensor die signalen ‘voelt’ of opvangt, de sensor zendt zelf ook radiogolven uit. Radiogolven zijn elektromagnetische golven. Die hebben een groot afstandsbereik, groter dan bijvoorbeeld sonar (sound radar). Bovendien zijn de gebruikte frequenties onhoorbaar voor het menselijk oor en is de echo van radar uitstekend te detecteren. Veelgebruikte radarzenders zijn die van Delphi en Continental. Die geven een radarsignaal af met een frequentie van 76 gigahertz (XLR) en 77 GHz (STS). Bosch gebruikt bij auto’s al enige tijd een Long Range Radar Sensor (LLR) met een frequentie van 77 GHz (golflengte 3,8 millimeter). Die kan afstanden tot tweehonderd meter overbruggen, terwijl de conventionele radar tot 130 meter effectief is. Op de KTM 1390 Super Adventure wordt een nieuw ontwikkelde Bosch radar met 77 GHz gebruikt.

Techniek: je motor als aggregaat?

Frequentie

Radar gebruikt de echo van het uitgezonden radiosignaal om de afstand tot de voorganger te bepalen. Daarom heet het ook Radar: ‘Radio Detection and Ranging’. De uitgezonden radargolven weerkaatsen tegen het voertuig voor je en de echo van die golven wordt door de sensor opgevangen. Aangezien elektromagnetische golven zich met de snelheid van het licht voortbewegen (ongeveer 300.000 km/s), zorgt de korte tijd tussen het verzenden van het signaal en het opvangen ervan voor betrouwbare informatie over de volgafstand.

Maar voor assistentiesystemen is niet alleen de afstand tot de voorganger belangrijk, maar ook het snelheidsverschil. Dat wordt bepaald door veranderingen in de frequentie van het teruggekaatste signaal. De frequentie van die radargolf verandert namelijk, als de voorligger harder of zachter rijdt dan de auto of motor die het signaal verzendt. Als de auto langzamer rijdt, wordt de afstand tussen de twee voertuigen steeds korter. Wanneer je één radargolf van het uitgezonden signaal bekijkt, zul je zien dat de kop van de golf een langere weg moet afleggen dan de staart van de golf, omdat de auto tussen het arriveren van de voor- en de achterzijde van de golf dichterbij is gekomen. Na terugkaatsing is de golflengte daardoor korter geworden, omdat de staart van de golf verhoudingsgewijs vroeger is teruggekaatst. De frequentie (frequentie = 1/golflengte) is dus groter als de auto nadert, en omgekeerd is de frequentie lager als de afstand tot de te volgen auto groter wordt. Dat effect kun je zelf horen als je langs de weg staat: een voertuig dat naar je toe rijdt maakt een hoger geluid dan een voertuig dat van je af beweegt. Dat verschijnsel heet het dopplereffect. Dankzij dit dopplereffect kan radar dus niet alleen afstand, maar ook snelheidsverschil detecteren.

Adaptive cruisecontrol

De metingen die de radarsensor doet, zijn dus heel nuttig voor het ontwerpen van assistentiesystemen. Bosch heeft er maar liefst zes op stapel staan, waarvan er inmiddels vier op de nieuwe KTM 1390 Super Adventure worden toegepast. De eerste daarvan is adaptieve cruisecontrol met stop en go (ACC S&G), dat filerijden veiliger en minder vermoeiend maakt. ACC probeert de snelheid van de motor op de door de rijder ingestelde waarde te houden, maar past die snelheid wel voortdurend aan op de verkeersstroom en zorgt dat de afstand tot de voorligger altijd op een veilig niveau wordt gehouden. Dat systeem had KTM ook al op de 1290 Adventure van 2020, maar met de toevoeging S&G tilt Bosch de technologie naar een nieuw niveau: de functie kan de motorfiets gecontroleerd tot stilstand brengen en zo de motorrijder in kritieke situaties beschermen. Het beste effect wordt bereikt met een automatische transmissie, zoals de nieuwe KTM die heeft. Als de motor tot stilstand komt, hoeft de rijder de koppeling niet te gebruiken en kan hij het voertuig starten met slechts een druk op de knop of een korte draai aan de gasgreep, zodra de voorligger in beweging komt.

Groepsrijhulp (GRA)

Motorrijders die in een groep rijden, rijden vaak baksteensgewijs, omdat ze in die formatie verder naar voren kunnen kijken. Voor adaptive cruisecontrol was zoiets altijd een uitdaging, omdat het algoritme dan moeite heeft om te bepalen wie nu eigenlijk de directe voorligger is en dan vaak wisselt tussen de motor voor je en die schuin ervoor rijdt, met snelheidswisselingen tot gevolg. Maar elektronica wordt slimmer. De software van de nieuwe Group Ride Assistant herkent deze situatie nu en zet de cruisecontrole in een groeps-modus, waarin het systeem rekening houdt met zowel de motor voor je als de motor daarvoor. De groepsrijhulp neemt ze beide in acht en regelt de snelheid zodat de afstand tot de voorliggende motoren toch automatisch kan worden aangehouden. De functie maakt zo natuurlijk rijden in de groepsformatie mogelijk. Buiten een groep werkt de GRA net als de ACC.

Rijafstandassistent (RDA)

De Riding Distance Assistant (RDA) is ontwikkeld om te zorgen dat de motor een veilige afstand aanhoudt tot de voorganger, zodat kop-staartbotsingen worden voorkomen. Wat dat betreft lijkt het op adaptive cruisecontrol, maar er is een belangrijk verschil: bij ACC stel je een snelheid in, die het systeem probeert te handhaven met inachtneming van de veilige volgafstand. Bij RDA heb je in feite geen cruisecontrole: je moet zelf gasgeven om je gewenste snelheid aan te houden. RDA grijpt alleen in als de afstand tot de voorganger te kort wordt: het neemt dan gas terug en kan zelfs de remmen van je motor bedienen. Je kunt de gewenste volgafstand zelf instellen. Je kunt de functie uitschakelen met een schakelaar of opheffen door de gashendel tegen de door de functie gegenereerde vertraging in te bedienen. De functie gaat zo op een natuurlijke manier over op het normale, dynamische rijverloop.

Techniek Autonoom rijden: Autonoom is veilig en comfortabel

Noodremassistent (EBA)

Een gevaarlijke situatie op de weg vereist niet alleen snelle actie, maar in veel gevallen ook een noodstop. Dan is het belangrijk om de maximaal haalbare remvertraging te benutten. Helaas zijn motorrijders daartoe niet altijd in staat, omdat ze de situatie verkeerd beoordelen of omdat ze niet zo hard durven te remmen. Daarvoor heeft Bosch de Emergency Braking Assistant ontworpen. Wanneer het radarsysteem een risico op een aanrijding herkent en de bestuurder niet voldoende remt, wordt EBA geactiveerd. In dat geval verhoogt de functie actief de remdruk in de leidingen naar de remklauwen om de snelheid van de tweewieler zo snel mogelijk te verminderen.

Afstandswaarschuwing achter (RDW)

Niet al het gevaar komt van voren. Ook voertuigen die van achteren naderen, kunnen voor onheil zorgen. Daarom moet je regelmatig in de spiegels kijken. Dat vergeten motorrijders nog wel eens, bovendien is het blikveld naar achteren vaak wat minder goed dan in een auto. Maar ook daar heeft radar een antwoord op in de vorm van Rear Distance Warning. RDW houdt de situatie achter de bestuurder in de gaten en informeert hem via het display als een ander voertuig te dichtbij komt. Op basis van deze informatie kan de bestuurder zich op de situatie aanpassen en zo een kop-staartbotsing voorkomen.

Rear Collision Warning (RCW)

Rear Collision Warning of RCW waarschuwt wanneer er een aanrijding van achteren dreigt. RCW kan bijvoorbeeld de alarmknipperlichten activeren, als een kop-staartbotsing dreigt. De functie kan motorrijders dus beschermen tegen een ongeval doordat ze over het hoofd worden gezien of wanneer ze onverwacht moeten remmen – of dat nu is bij het wachten voor verkeerslichten, in een file of in rijdend verkeer.

Beeld: Peter Aansorgh

Budweis Custom Show 2025: meer toegankelijkheid

0

Indian Motorcycle en de organisatoren van het Indian Riders Fest hebben een vernieuwd format aangekondigd voor de Budweis Custom Show (BCS), gericht op zowel nieuwe bouwers als garageprojecten. Een nieuwe People’s Choice award viert de aantrekkingskracht van custom motoren voor iedereen die design en vakmanschap waardeert. De Budweis Custom Show is een onderdeel van het Indian Riders Fest in Lipno nad Vltavou, Tsjechië, van 19-21 juni.

“Ondanks het hoge niveau van de BCS willen we het toegankelijker maken voor beginnende en garagebouwers,” aldus Ola Stenegärd, Director of Product Design voor Indian Motorcycle. “De custom scene voor Indian Motorcycle groeit enorm en het is geweldig om al die creativiteit te zien,” voegt hij toe. “Veel eigenaren wilden hun gepersonaliseerde motoren meenemen, maar konden niet omdat ze in de tentoonstellingshal stonden.”

Exclusieve luxe: Indian Challenger en Pursuit

Stenegärd heeft regelmatig contact gehad met Jean-Marie Guyon, organisator van de IRF en BCS, om het evenement toegankelijker te maken. “De feedback van Ola was cruciaal voor de verbeteringen dit jaar,” zegt Guyon. “Daarom hebben we de BCS naar één dag samengebracht, met zaterdag volledig gewijd aan custom motoren. Het is ook een gezinsfestival, zodat iedereen deze geweldige creaties kan zien. We benutten de nieuwe locatie om een open platform te bieden voor de custom show, gratis toegankelijk voor iedereen uit de omgeving. Er zal ook een parade van custom motoren zijn.”

“De People’s Choice award moedigt iedereen aan om te stemmen op hun favoriete motor, ongeacht leeftijd of achtergrond,” vervolgt Stenegärd.

De motoren in de Budweis Custom Show worden beoordeeld in vijf klassen, zodat elke deelnemer zijn unieke stijl kan tonen:

  • Indian Scout
  • Indian, Non-Fairing
  • Indian Touring (incl. Baggers)
  • Indian Clubstyle (incl. Performance & Streetfighter)
  • Indian Vintage (tot 1953)

De beste motor in de Budweis Custom Show ontvangt de prijs voor de meest opvallende bouw, een erkenning voor creativiteit en vakmanschap.

Registraties zijn nu geopend voor de 2025-editie van de BCS, die plaatsvindt tijdens het Indian Riders Fest (19-22 juni) in Tsjechië.

Voor meer informatie en inschrijving, bezoek: BudweisCustom.Show

Voor details over het Indian Riders Fest, tickets en accommodatie, ga naar: IndianRidersfest.eu

Volg de Indian Riders Fest op sociale media
YouTube: @indianridersfest
Instagram: @indianridersfest
Facebook: @IndianRidersFestCZ

Contractbreuk in de MotoGP: coureurs die voortijdig afscheid namen

0

In de competitieve wereld van de MotoGP zijn contracten niet altijd in steen gebeiteld. Sinds de oprichting van de MotoGP-klasse in 2002 hebben diverse toprijders voortijdig het contract met hun team verbroken. De redenen hiervoor variëren van aanpassingsproblemen met de motorfiets tot blessures, diskwalificaties en interne conflicten. Laten we kijken naar enkele van de meest opvallende gevallen en de omstandigheden die leidden tot deze vroegtijdige scheidingen.

Marco Melandri: tweemaal

De Italiaan Marco Melandri maakt het bijzondere onderscheid te behoren tot het selecte groepje rijders dat twee keer voortijdig een contract verbrak. In 2008 verliet hij Ducati na slechts één seizoen vanwege aanpassingsproblemen met de Desmosedici GP8. Melandri’s rijstijl sloot niet aan bij de agressieve eigenschappen van de Ducati, met zijn V4-motor van 800cc en meer dan 210 pk. Hij verkoos daarna een overstap naar het Hayate Racing Team (Kawasaki).

Zeven jaar later, in 2015, nam Melandri opnieuw voortijdig afscheid, ditmaal van Aprilia. Na slechts acht races en nul punten besloot hij te vertrekken. De Aprilia RS-GP was een compleet nieuwe motor, nog volop in ontwikkeling, met aanzienlijke betrouwbaarheids- en competitiviteitsproblemen. Melandri keerde vervolgens terug naar het Wereldkampioenschap Superbike.

Wie kan Martín vervangen bij Aprilia? Een analyse van potentiële opvolgers

Cal Crutchlow: moeilijke Ducati-jaren

Cal Crutchlow vormt een ander voorbeeld van een rijder die moeite had met de Ducati. In 2014 verbrak hij in onderling overleg zijn tweejarige contract met het Italiaanse merk. Hij worstelde met de Desmosedici GP14, een krachtige maar moeilijk te beheersen motor met meer dan 235 pk. Crutchlow vond snel onderdak bij LCR Honda, waar hij beter uit de verf kwam.

Honda verslond toptalenten

Honda heeft een geschiedenis van veeleisende motorfietsen die zelfs de grootste talenten konden breken. Jorge Lorenzo’s tijd bij Repsol Honda in 2019 was een mislukking te noemen. De vijfvoudig wereldkampioen kon zich niet aanpassen aan de RC213V, mede door een ernstige blessure. De Honda vereiste een agressieve rijstijl die niet paste bij Lorenzo’s soepele, vloeiende stijl. Dit leidde uiteindelijk tot zijn pensioen uit de motorsport.

Marc Márquez, de meest succesvolle Honda-rijder aller tijden, verbrak eveneens zijn langdurige verbintenis. Na een jarenlange dominante samenwerking besloot Marquez in 2023 Honda te verlaten vanwege het gebrek aan competitiviteit van de RC213V. De motor was niet meer in staat om te strijden voor kampioenschappen, wat Marquez deed besluiten over te stappen naar het Gresini Racing Ducati-team voor 2024.

Yamaha’s sterrenrijders

Ook Yamaha heeft enkele pijnlijke contractbreuken meegemaakt. In 2021 werd de relatie tussen Maverick Viñales en het fabrieksteam onder controversiële omstandigheden beëindigd. Viñales werd beschuldigd van het opzettelijk beschadigen van zijn M1-motor, wat leidde tot zijn onmiddellijke ontslag. Relatieproblemen met het team en frustratie over het gebrek aan resultaten speelden hierbij een grote rol.

Andrea Dovizioso beëindigde in 2022 zijn RNF Yamaha-avontuur vervroegd omdat hij zich niet comfortabel voelde op de M1. De motorfiets paste niet bij zijn rijstijl, wat uiteindelijk leidde tot zijn besluit om zich terug te trekken uit de competitie.

Andere opvallende gevallen

Johann Zarco vroeg in 2019 om vrijstelling van zijn KTM-contract, nadat hij moeite had met het vinden van het juiste gevoel op de RC16. De Fransman reed later enkele races voor LCR Honda voordat hij in 2020 overstapte naar Esponsorama Racing (Ducati).

Andrea Iannone’s verhaal is uniek omdat zijn contractbreuk met Aprilia in 2020 werd veroorzaakt door een dopingschorsing van vier jaar, waardoor hij zijn carrière in de MotoGP abrupt moest beëindigen.

Tot slot werd Pol Espargaró in 2023 ‘gedegradeerd’ tot testrijder bij KTM, nadat het team zich geconfronteerd zag met een overschot aan contractrijders. Deze interne beslissing maakte ruimte voor jongere rijders in het GASGAS Tech3-team.

Deze voorbeelden tonen aan dat, ondanks de miljoenencontracten en professionele omgevingen, de relatie tussen rijder en machine cruciaal blijft in de topsport. Wanneer die klik ontbreekt, kunnen zelfs de meest veelbelovende samenwerkingen vroegtijdig eindigen.

Promotor 04 2025

0

Beleef de kracht van Kawasaki op RIDERS Festival 2025

0
Kawasaki

Slaat jouw hart groen uit deze zomer?! Ervaar de kracht van groen tijdens RIDERS Festival 2025 op 31 mei en 1 juni bij Autotron Rosmalen. Want Kawasaki is aanwezig! Bereid je voor op een weekend vol adrenaline, passie en pure motorkracht, want Kawasaki neemt een indrukwekkende line-up demomotoren mee die jij zelf kunt testrijden.

Ga eens vreemd met dit merk dat al in 1949 haar eerste 154cc motortje uitbracht. Wie weet was een Kawasaki altijd al jouw guilty pleasure, maar durfde je er nooit helemaal aan toe te geven. Pak dan nu je kans!

Ervaar de Kawasaki spirit

Kawasaki is al decennialang een vaste waarde in de motorwereld – gedreven door innovatie, performance en een diepe passie voor motorrijden. Onder het motto “Let the good times roll” brengt Kawasaki niet alleen technologie van wereldklasse, maar vooral beleving: het gaat om dat gevoel van vrijheid, kracht en controle. Of je nu droomt van sportieve prestaties, tourcomfort of avontuurlijke kilometers, bij Kawasaki draait het allemaal om ervaring en beleving.

Op RIDERS Festival 2025 krijg jij de kans om die visie aan den lijve te ondervinden. Kawasaki’s missie is helder: motorrijders inspireren om verder te gaan – sneller, slimmer, met meer plezier. En waar kan dat beter dan op hét festival voor liefhebbers van alles wat tweewielig is?

BMW Motorrad met indrukwekkende line-up aanwezig op RIDERS Festival 2025

Testrijden? Natuurlijk!

Tijdens het festival stelt Kawasaki een breed scala aan modellen beschikbaar voor testritten. Denk aan de scherp gelijnde Ninja’s, de krachtige Z-serie en de veelzijdige Versys. Of je nu een doorgewinterde rijder bent of net je rijbewijs op zak hebt – er staat een Kawasaki klaar die bij jou past.

Maak je keuze, stap op en ontdek zelf waarom zoveel motorrijders zweren bij “Team Green”.

RIDERS Festival 2025 – Meer dan een event

Het RIDERS Festival is dé ontmoetingsplek voor motorrijders, liefhebbers, dromers en doeners. Twee dagen lang draait alles om motorpassie, nieuwe ervaringen, live demo’s, muziek, foodtrucks en vooral: community. Duizenden motorrijders komen samen. Niet alleen om te kijken, maar om te doen, beleven en vooral genieten.

Weet zeker dat je erbij bent

Scoor nu alvast je ticket in de voorverkoop. Dit scheelt je een paar euro, en nog fijner: je loopt op 31 mei en/of 1 juni na het scannen bij de ingang zo naar binnen. Begin direct met genieten.

Oh, en je hoeft niet ver te lopen, want je parkeert je motor op het festivalterrein. Stap af en beleef!

Praktische informatie

WaarAutotron Rosmalen

Wanneer         
31 mei en 1 juni 2025
Zaterdag van 10.00 – 17.00u
Zondag van 10.00 – 17.00u
Meer informatieRIDERSfest.nl
Ticketsticketpoint.nl/RIDERSfestival