Heb jij in 2024 of 2025 je motorrijbewijs gehaald? Van harte gefeliciteerd en wees meer dan welkom bij ons, als RIDERS Rookie. Om het behalen van je motorrijbewijs groots te vieren, nodigen wij je van harte uit voor het RIDERS Festival op 31 mei en 1 juni 2025 in Autotron Rosmalen. Als kersverse motorrijder krijg je van ons een bijzonder cadeautje: gratis toegang tot het festival. Laat je onderdompelen in de wereld van ronkende motoren, gezellige clubs en gelijkgestemden. Kortom, geniet van een weekend vol beleving, muziek en motorplezier en vier vooral het feit dat je – misschien wel eindelijk – je motorrijbewijs hebt.
Om geen misverstanden te krijgen, gelden er wel een paar voorwaarden om je RIDERS Rookie te mogen noemen. Je moet in 2024 of in 2025 je motorrijbewijs hebben behaald. Deze actie is verder alleen geldig voor nieuwe motorrijders die hun eerste motorrijbewijs hebben behaald, dus niet voor doorstromers naar A2 of A. En vergeet niet om je rijbewijs mee te nemen en het te tonen bij de ingang van ons RIDERS Festival om gratis toegang te krijgen. Zonder bewijs van je rijbewijs geen gratis toegang en er zal actief gecontroleerd worden.
Vul het aanmeldformulier hieronder in en meld je op 31 mei of 1 juni bij de Special Guest lane bij de Ride-In kassa (motorkassa). Kom je als RIDERS Rookie met de auto dan kun je nog steeds gratis naar binnen. Maar wees dan alvast gewaarschuwd, want er is zeer beperkt parkeerruimte beschikbaar voor auto’s. Ook betaal je dan €10,- parkeerkosten. In de buurt van Autotron Rosmalen is verder geen mogelijkheid om te parkeren met de auto.
Deze actie is strikt persoonlijk en niet overdraagbaar.
Aleix Espargaro, test- en ontwikkelingsrijder bij Honda, heeft zich opmerkelijk positief uitgelaten over de toekomstperspectieven van de Japanse fabrikant in de MotoGP. Volgens de ervaren Spanjaard zal Honda in 2027 opnieuw meedoen in de strijd om het wereldkampioenschap. Deze uitspraken, gepubliceerd door BikeSport News op 15 mei 2025, bieden een interessante kijk op de ontwikkelingen achter de schermen bij de voormalige MotoGP-grootmacht.
De huidige stand van zaken
Honda presteert in het huidige seizoen 2025 al beter dan in voorgaande jaren. De fabrikant staat momenteel tweede in het constructeurskampioenschap en wist tijdens de regenachtige Franse Grand Prix haar eerste overwinning sinds 2023 te behalen. Deze resultaten suggereren dat Honda langzaam maar zeker de weg terug naar boven heeft ingezet, na enkele jaren waarin ze duidelijk achterbleven bij concurrenten als Ducati, Yamaha en KTM.
Espargaro heeft een duidelijk stappenplan geschetst voor Honda’s terugkeer naar de top:
‘In de relatief nabije toekomst zal Honda weer races winnen’
Voor 2027: regelmatige podiumplaatsen
2026: strijd om posities in de top vijf van het wereldkampioenschap
2027: volwaardige titelkandidaat
De Spaanse testrijder stelt dat Honda ‘een zeer duidelijk doel heeft: opnieuw races winnen’ en dat de fabrikant fors investeert in het testteam. Volgens Espargaro is Honda vastbesloten om het project op te bouwen en neemt het bedrijf de nodige tijd om weer competitief te worden.
Potentiële rijderswisselingen
Een belangrijk element in Honda’s wederopbouw is de mogelijke komst van Jorge Martín. Recente berichten suggereren dat Martín aan het einde van 2025 Aprilia zal verlaten, waarbij Honda’s HRC Castrol-team zijn voorkeursbestemming zou zijn. Met het aflopen van Luca Marini’s contract eind 2025 komt er een fabriekszitje vrij bij het Japanse merk.
Hoewel er ook gesprekken zijn geweest over Toprak Razgatlıoğlu, lijkt Martín momenteel de meest waarschijnlijke kandidaat. De toevoeging van een rijder van Martíns kaliber zou Honda’s prestaties aanzienlijk kunnen verbeteren en hun ambitie voor 2026 en 2027 kracht bijzetten.
Technische uitdagingen
Honda heeft de afgelopen jaren met verschillende technische problemen gekampt. Rijders hadden moeite met gebrek aan grip aan de achterkant en instabiliteit in bochten. Sommige analisten wijzen op problemen met de gasrespons, mogelijk als gevolg van ongeschikte krukastraagheid.
Voor 2026 wordt er veel verwacht van een verbeterde motorblok, terwijl 2027 een cruciale technische herziening met zich meebrengt met de nieuwe MotoGP-regels. Honda zal een volledig nieuwe motorfiets moeten ontwikkelen die voldoet aan deze regels, waaronder een verschuiving naar 850cc-motoren, verminderde aerodynamica en vereenvoudigde ride-height devices.
En nu?
Hoewel Espargaro’s voorspellingen ambitieus lijken, wijzen de recente verbeteringen en investeringen erop dat Honda serieus werk maakt van een terugkeer naar de top van de MotoGP. Met potentiële versterkingen in het rijdersbestand en voortdurende technische ontwikkeling, bestaat er een reële kans dat Honda in de komende jaren weer een dominante kracht wordt in de koningsklasse van de motorsport.
De komende races en seizoenen zullen uitwijzen of Espargaro’s visie werkelijkheid wordt. Wat zeker is, is dat Honda vastbesloten lijkt om terug te keren naar de gloriedagen waarin ze regelmatig races en kampioenschappen wonnen in de MotoGP.
Royal Enfield heeft een belangrijke stap gezet in de uitbreiding van zijn middenklasse-assortiment. Het merk heeft onlangs het handelsmerk ‘Bullet 650 Twin’ geregistreerd, wat een duidelijke indicatie is dat de iconische Bullet-naam terugkeert in een krachtigere variant. Deze strategische zet volgt op het succes van de huidige 650cc-modellen zoals de Classic 650, Interceptor 650 en Continental GT 650, waarmee Royal Enfield zijn positie in het segment van klassieke middenklasse motorfietsen verder versterkt.
De Bullet-naam heeft een rijke historie die teruggaat tot 1932 en staat synoniem voor duurzaamheid en betrouwbaarheid. Het motto ‘Made Like a Gun’ onderstreept de precisie en robuustheid waarmee deze motorfietsen gebouwd zijn. Door deze iconische naam nu te koppelen aan de moderne 650cc-tweecilinder, combineert Royal Enfield vakkundig erfgoed met hedendaagse prestaties.
De verwachte technische specificaties
Hoewel Royal Enfield nog geen officiële specificaties heeft vrijgegeven, valt te verwachten dat de Bullet 650 dezelfde technische basis zal delen met de bestaande 650cc-modellen in het gamma. Dit betekent waarschijnlijk:
Een lucht/oliegekoelde parallelle tweecilinder van 648 cc
Een krukas met 270-graden ontstekingsinterval voor karakteristiek geluid
De Bullet 650 zal naar verwachting trouw blijven aan zijn klassieke roots, maar met verfijningen die passen bij een moderne motorfiets. Het design zal waarschijnlijk meer op de traditionele, sobere lijn van de 350cc-Bullet liggen dan op de Classic 650. Kenmerkende elementen zullen waarschijnlijk bestaan uit:
Omhullende metalen spatborden
Een specifiek ontworpen tank met prominent Royal Enfield-logo
Traditioneel zadel met horizontale stiksels
Hoog stuur voor een comfortabele, rechtop rijpositie
Verchroomde afwerking op verschillende onderdelen
Spaakwielen
Banden met hoge wang voor een vintage look
De Bullet 650 richt zich op motorrijders die de retrosfeer waarderen en op zoek zijn naar mechanische eenvoud gecombineerd met betrouwbaarheid. De doelgroep bestaat waarschijnlijk uit rijders tussen de 30 en 60 jaar die een veelzijdige motorfiets zoeken voor dagelijks gebruik en vrijetijdsritten.
In het competitieve landschap van klassieke middenklasse motorfietsen zal de Bullet 650 concurreren met modellen als de Moto Guzzi V7, Triumph Bonneville T100 en Kawasaki W800. Met een verwachte prijsstelling tussen €7.500 en €8.000 in Nederland zou de Bullet 650 een aantrekkelijk alternatief kunnen bieden tegenover de over het algemeen duurdere concurrentie.
Hoewel Royal Enfield nog geen officiële lanceringsdatum of prijzen heeft bekendgemaakt, is het aannemelijk dat de Bullet 650 tijdens EICMA 2025 officieel zal worden gepresenteerd, met een marktintroductie in de lente of zomer van 2026.
Een belangrijk hoofdstuk in Royal Enfield’s verhaal
De introductie van de Bullet 650 vertegenwoordigt meer dan alleen een nieuwe motorfiets; het markeert een belangrijk moment in Royal Enfield’s strategie om klassiek motorfietsdesign te combineren met moderne technologie. In een tijdperk waarin technologie en snelheid domineren, biedt de Bullet 650 een herinnering aan een eenvoudiger tijd, zonder in te boeten op betrouwbaarheid en rijplezier.
Met zijn historische naam, betrouwbare motor, tijdloos design en concurrerende prijs heeft de Royal Enfield Bullet 650 alle ingrediënten om een succesvol hoofdstuk toe te voegen aan het verhaal van dit iconische merk en een belangrijke speler te worden in het segment van klassieke middenklasse motorfietsen.
De FIM en Dorna hebben officieel bevestigd dat vanaf 2026 een nieuwe categorie genaamd ‘World Sportbike’ zijn intrede zal doen in het WorldSBK-kampioenschap. Deze nieuwe klasse zal de huidige Supersport 300 (WorldSSP300) vervangen, die sinds 2017 heeft gediend als instapklasse voor jonge rijders in het wereldkampioenschap.
De SBK Commission is momenteel bezig met de ontwikkeling van het technisch reglement voor deze nieuwe klasse. Hoewel de exacte specificaties nog niet zijn vrijgegeven, zal World Sportbike zich richten op motorfietsen met motoren van middelgrote cilinderinhoud. De verwachting is dat deze motoren krachtiger en wendbaarder zullen zijn dan de huidige 300cc-modellen uit de WorldSSP300-klasse.
De introductie van World Sportbike komt voort uit de wens om de instapklasse te moderniseren en beter aan te laten sluiten bij de huidige trends op de motormarkt. Sinds de oprichting in 2017 heeft WorldSSP300 gediend als toegankelijk platform voor jonge talenten, maar de categorie kende ook uitdagingen.
Een belangrijk doel van de nieuwe klasse is het vergemakkelijken van de doorstroming van rijders naar de Supersport-categorie. Het gat tussen de huidige 300cc-machines en de krachtigere Supersport-motoren wordt als te groot ervaren. Met World Sportbike moeten rijders beter voorbereid zijn op de stap naar hogere klassen.
Daarnaast wil men met deze nieuwe categorie meer fabrikanten aantrekken en het spektakel op de baan verbeteren. De huidige 300cc-motoren leiden vaak tot grote groepen rijders die dicht bij elkaar blijven door de beperkte motorvermogens, wat zowel de veiligheid als de mogelijkheid voor talent om zich te onderscheiden kan beperken.
Mogelijke deelnemende modellen
Hoewel er nog geen officiële bevestiging is over welke motorfietsen precies in aanmerking komen voor de World Sportbike-klasse, biedt het Britse Sportbike-kampioenschap mogelijk een voorproefje. In deze competitie worden momenteel modellen gehomologeerd zoals:
Aprilia RS660
Kawasaki Ninja 650
Honda Hornet 750
Suzuki GSX-8R
Triumph Daytona 660
Yamaha R7
Deze motorfietsen hebben gemeen dat ze beschikken over motoren met een middelgrote cilinderinhoud, variërend van circa 650 cc tot 800 cc. Ze bieden meer vermogen dan de huidige 300cc-machines, met een betere vermogen-gewichtverhouding. Aprilia heeft al aangekondigd dat er in 2025 een nieuwe RS660 zal worden gelanceerd, mogelijk met het oog op deze nieuwe raceklasse.
Net als bij de huidige Supersport-klasse zal er waarschijnlijk een balanceringssysteem worden ontwikkeld dat de verschillen tussen verschillende motorconfiguraties (twee-, drie- of viercilinders) gelijktrekt, zodat verschillende merken competitief kunnen zijn.
Verwachtingen
Met de introductie van World Sportbike hoopt de organisatie een levendiger spektakel op de baan te creëren en tegelijkertijd nieuwe kansen te bieden voor fabrikanten, teams en rijders. De nieuwe categorie bouwt voort op de fundamenten die door WorldSSP300 zijn gelegd, maar met een modernere benadering die beter aansluit bij de huidige motormarkt.
De komende maanden zullen meer details over het technisch reglement en de deelnemende fabrikanten bekend worden gemaakt. De overgang naar World Sportbike markeert een belangrijke evolutie in de structuur van het WorldSBK-kampioenschap, met als doel de instapklasse relevanter en competitiever te maken voor de toekomst.
Arch Motorcycle, het exclusieve motorfietsmerk dat in 2011 werd opgericht door acteur Keanu Reeves en ontwerper Gard Hollinger, betreedt de wereld van de competitieve motorsport. Het merk heeft zijn debuut gemaakt in de MotoAmerica Super Hooligan klasse met een speciaal ontwikkelde motorfiets. Tijdens de Daytona 200-ronde in maart behaalde het team al een verdienstelijke zevende plaats met rijder Corey Alexander, een voormalig AMA Supersport en MotoAmerica Stock 1000cc kampioen.
Naast Alexander heeft Arch Racing ook een bekende naam uit de motorsportwereld aangetrokken als strateeg: Jeremy McWilliams, voormalig MotoGP-coureur en huidig wegracecoureur. Volgens verklaringen van Arch zal McWilliams later in het seizoen ook zelf aan de start verschijnen op de racefiets van het team.
Om hun raceprogramma technisch op niveau te brengen, is Arch een samenwerking aangegaan met Suter Racing, dat zal fungeren als officiële engineering partner van het team. Dit Zwitserse bedrijf brengt waardevolle technische expertise en ondersteuning met zich mee, wat cruciaal kan zijn voor het jonge raceteam.
Het meest ambitieuze aspect van Arch’s raceprogramma is echter hun uitgesproken doel om in 2026 deel te nemen aan de legendarische Isle of Man TT. Deze historische wegrace op het eiland Man staat bekend als een van de meest uitdagende en gevaarlijke motorwedstrijden ter wereld. Dit vormt een significante uitdaging voor het team, mede vanwege de specifieke technische regelgeving van de Supertwin-klasse waarin ze zouden deelnemen.
Technische uitdagingen voor Isle of Man TT-deelname
Om in 2026 aan de Isle of Man TT Supertwin-klasse te kunnen deelnemen, staat Arch voor aanzienlijke technische uitdagingen. De huidige Super Hooligan-motorfiets voldoet namelijk niet aan de Supertwin-regelgeving. In deze klasse mogen alleen weglegale, op productiemodellen gebaseerde tweecilinder motorfietsen met een maximale cilinderinhoud van 700cc deelnemen.
Arch’s huidige Super Hooligan-motorfiets is ontwikkeld voor een klasse waar 750cc-motoren met maximaal 125 pk zijn toegestaan. Voor deelname aan de Isle of Man TT moet het team daarom waarschijnlijk een volledig nieuwe motorfiets ontwikkelen die voldoet aan de strikte reglementen voor de Supertwin-klasse, inclusief eisen rond minimumgewicht (waarschijnlijk rond 150 kg) en beperkingen op motormodificaties.
Documentaireserie zal ontwikkeling volgen
De inspanningen van Arch Racing zullen worden vastgelegd in een nieuwe documentaireserie, geproduceerd door Sharon Trojan Hollinger voor Trojan Horse Productions. Deze serie zal het traject van het team volgen, van de huidige races in de MotoAmerica tot mogelijk de Isle of Man TT in 2026. Een releasedatum voor deze documentaire is nog niet bekendgemaakt.
Voor liefhebbers van motorsport en volgers van het exclusieve Arch Motorcycle-merk belooft dit een interessante ontwikkeling te worden. Met prijzen van productiemodellen die beginnen rond de €78.000 voor de KRGT-1 en oplopen tot ongeveer €138.000 voor de zeldzame Method 143, staat Arch bekend om zijn exclusieve, handgemaakte V-twin motorfietsen met uniek design en hoogwaardige afwerking. De stap naar competitief racen vormt een nieuwe fase in de evolutie van dit bijzondere motormerk.
Met de 2025 Tornado 550 keert Benelli voor het eerst sinds lang terug naar z’n sportieve roots, na jaren van neoretro’s, cruisers, nakeds en adventurebikes. De nieuwkomer is geen volbloed racer die enkel voor een select clubje laagvliegers en diepe zakken is voorbehouden, wel een machine voor allerlei rijders – van beginners op zoek naar een eerste motor tot doorgewinterde rijders. Wij mogen vandaag op circuit testen of de nieuwkomer z’n voorname afkomst eer aandoet. Andiamo!
Het is nog heel even wachten en dan is het zover. RIDERS Festival barst los! Op 31 mei en 1 juni 2025 wordt het Autotron Rosmalen overspoeld met duizenden motorfietsen én motorrijders. En natuurlijk kom je dan… juist ja. Op de motor!
Dat betekent dat je een motorhelm bij je hebt. Een motorjas aan. En misschien zelfs ook wel een rugtas bij je hebt.
Wil je niet zeulen met je motorhelm en spullen? Ondanks dat er geen ‘echte garderobe’ is met kapstokken of kluisjes, denken we toch met je mee. En dus kun je je motorspullen droppen bij de ‘motorkleding drop-off’ tegen een kleine vergoeding. Dit gaat via een systeem met grote zakken. In zo’n zak passen meerdere helmen of items. Eigenlijk is het heel simpel:
Stap 1: Volg de borden naar de ‘motorkleding drop-off’, deze bevindt zich buiten richting Main Stage.
Stap 2: Betaal €2,50 en ontvang een speciale kledingzak.
Stap 3: Stop alle spullen die je niet mee wilt zeulen in deze zak.
Stap 4: Geef de zak aan de lieftallige heer of dame bij de drop-off, bij wie je ook betaald hebt.
Stap 5: Neem het nummertje dat bij jouw zak hoort aan van deze lieftallige persoon en bewaar deze goed.
Ben je aan het eind van de dag uitgereden, uitgekeken en uitgeluisterd? Dan haal je met dat nummertje jouw zak en daarmee ook jouw spullen weer op bij de drop-off.
Kleine tip van ons: maak een foto van het nummer en stop ook iets met je naam erop in de kledingzak. Mocht je het nummertje kwijtraken, weet je – of wij! – toch welke kledingzak bij jou hoort.
Let op! De organisatie is niet verantwoordelijk voor schade of vermissing.
Hoe je deze drop-off plek vindt op het festivalterrein? Dat staat duidelijk aangegeven op locatie. Naast testrijden van nieuwe motoren, geniet je ook van de beste tribute bands, heerlijke hapjes vanuit de food trucks, de vele enthousiaste standhouders met hun unieke aanbod en de vetste shows en stunts.
Wees er snel bij
Heb jij je ticket(s) al besteld? Wees er op tijd bij, want vol is vol! Je scoort ze nu hier in de voorverkoop. Nieuwsgierig naar de gehele programmering van RIDERS Festival? Die vind je hier.
De elektrische motorfietsmarkt is geen luchtspiegeling meer – Stark Future heeft dit onlangs overtuigend bewezen. De Spaanse fabrikant rapporteerde in mei 2024 een recordomzet van €18,3 miljoen met een positieve EBITDA van €2,8 miljoen. Dit vormt niet alleen een mijlpaal voor het bedrijf zelf, maar markeert een fundamentele verschuiving binnen de gehele industrie, waarbij lang bestaande twijfels over de commerciële levensvatbaarheid van elektrische motorfietsen worden weggenomen.
Stark Future, dat zich positioneert als Spanjes snelst groeiende bedrijf, heeft in korte tijd een wereldwijd netwerk van meer dan 400 verkooppunten in meer dan 50 landen opgebouwd. Hun focus op high-performance elektrische offroad-motoren, met name de VARG MX (motocross) en VARG EX (straatlegale enduro) modellen, blijkt een winnende strategie.
De VARG EX is ontworpen als een volledig straatlegale enduro die zowel op als naast de weg kan worden gebruikt. De motorfiets wordt aangedreven door een 360V elektrische PMAC-motor die tot 80 pk (59,7 kW) levert met een indrukwekkend koppel van 938 Nm. De huidige modellen zijn uitgerust met een 6,5 kWh batterij, terwijl de 2025-versies een verbeterde 7,2 kWh batterij krijgen.
Met een gewicht van 120 kg en een actieradius tot 6 uur endurorijden (afhankelijk van rijomstandigheden), biedt de VARG EX een aantrekkelijk alternatief voor conventionele verbrandingsmotoren. De oplaadtijd bedraagt ongeveer 1-2 uur voor een volledige lading.
De motorfiets is voorzien van premium componenten, waaronder een KYB 48 mm gesloten cartridge voorvork met 310 mm veerweg, KYB-schokdemper achter met eveneens 310 mm veerweg, en Brembo-remmen (vier zuigers voor, twee zuigers achter). Met een wielbasis van 1.480 mm en een zadelhoogte van 950 mm is de VARG EX gebouwd voor serieuze offroad prestaties.
Geavanceerde elektronica en aanpasbaarheid
De VARG EX onderscheidt zich door uitgebreide elektronische mogelijkheden. Een digitaal display toont realtime informatie over batterijniveau, snelheid en rijmodus. Bestuurders kunnen via aanpasbare rijmodi het vermogen, de gasrespons en tractiecontrole fijnafstemmen naar persoonlijke voorkeur en terreinomstandigheden.
Het regeneratieve remsysteem maximaliseert de batterijlevensduur door energie terug te winnen tijdens het afremmen. Daarnaast biedt de motorfiets smartphone-connectiviteit voor geavanceerde datalogging, aanpassingen en over-the-air software-updates. Een handige ‘kruipmodus’ maakt lage-snelheidsmanoeuvres in technisch uitdagend terrein eenvoudiger.
Marktleider
Stark Future positioneert zich als marktleider in het high-performance segment van elektrische motorfietsen, met name in de offroad- en enduro-categorieën. Hun groeicurve en winstgevendheid, bereikt vóór gevestigde EV-giganten als Tesla en NIO, duiden op een sterke marktpositie met aanzienlijk groeipotentieel.
De Stark MX kost v.a. €10.999, de EX v.a. €14.758. Concurrenten in het elektrische enduro-segment zijn onder andere de KTM Freeride E-XC (24,5 pk, €13.330), Electric Motion EPure Race (20 pk- leverbaar via trialacademy.nl) en CAKE Kalk OR Race (13 pk – leverbaar via www.fatdaddy.nl). De VARG EX en MX overtreft de concurrentie op het gebied van vermogen, batterijcapaciteit en veerweg.
Een Honda CBR1100XX Blackbird is niet de meest voor de hand liggende keuze wanneer je op zoek bent naar een motor die je dagelijks wilt gebruiken voor woon-werkverkeer. Toch koos Arjan van den Broek negen jaar geleden voor een Blackbird, vooral omdat hij het een ontzettend mooie motor vond. En ja, liefde maakt soms blind.
Dat er in Arjan van den Broek (53), opgegroeid in Gouda maar nu woonachtig in Gorinchem, een fanatieke motorrijder schuilde, bleef lang een goed bewaard geheim. ‘Ik had niks met tweewielers en had als tiener zelfs geen brommer. Ik vond dat maar enge dingen. Maar het kan verkeren. Rond mijn dertigste reed ik voor mijn werk als mechanical engineer dagelijks van Delft naar Nieuwegein. Zonder file deed ik daar met de auto drie kwartier over. Maar er stond altijd file en dan zag ik de motoren mooi tussen de rijen auto’s doorglippen. Dat schoot tenminste op. Dat, en het feit dat een aantal vrienden van me al langer motor reed, was er de oorzaak van dat ik besloot om motorrijles te gaan nemen. Al heel snel kwam ik erachter dat ik motorrijden hartstikke leuk vond, veel leuker dan autorijden. Mijn eerste motor was een Suzuki GSX750F. Ik zat een tijdje wat krap bij kas en had de keuze of de motor weg of de auto weg. Het werd de auto. Dat zegt denk ik genoeg. Die Suzuki heb ik verkocht toen er 50.000 km op de teller stond. Ik wist niet beter dan dat het rond die km-stand tijd werd naar iets anders uit te zien. Omdat ik inmiddels een relatie had, ging ik op zoek naar een motor waarop ook een duopassagier comfortabel kon zitten. Dat werd een nieuwe Suzuki V-Strom 650. Ook op deze motor heb ik naar tevredenheid 50.000 km gereden. De opvolger van de V-Strom moest een wat zwaardere motor zijn. Zo kwam ik uit bij een Honda CBF1000. Grootste verschil met mijn Suzuki’s was dat de Honda veel betere remmen had. De CBF1000 staat bekend als een betrouwbare motor maar de mijne vrat accu’s.’
Man en motor
Naam
Arjan van den Broek
Woonplaats
Gorinchem
Leeftijd
53 jaar
Beroep
Mechanical engineer
Rijdt sinds
2001
Aangeschaft
2016
Nieuwprijs
Circa € 14.590,-
Dagwaarde
Circa € 2.000,-
Rijstijl
Sportief/toer
Gebruik
Woon-werk en vakantie
Brandstofverbruik
1:15,5
Olieverbruik
Nihil
Onderhoud
Motorzaak
Bouwjaar
1996
Kilometerstand
102.862 km
1 van 3
Ruil van onderdelen
De opvolger van de CBF1000 die Arjan zocht moest flink wat vermogen aan boord hebben. ‘Al jaren voordat ik dacht aan het halen van mijn motorrijbewijs zag ik ergens in een showroom een Blackbird staan. Ik had toen nog niet zo veel met motoren, maar dat vond ik een heel mooi ding. Voordat ik de CBF1000 kocht heb ik een Blackbird uitgeprobeerd. Dat was een beroerde testrit. Ik raakte direct mijn vertrouwen kwijt bij het wegrijden en in korte bochten. Ik denk dat ik toen nog moest wennen aan het vermogen en het gewicht. Daarom heb ik destijds gekozen voor een Honda CBF1000. Daarmee ben ik wel direct fan geworden van Honda. Wat een gemak! Maar omdat ik dacht dat er op basis van de eerste kennismaking nooit een Blackbird ging komen, heb ik toen een Tamiya modelbouwkit van de Blackbird gekocht zodat ik toch nog van het mooie design kon genieten. Ik had dus eerder een 1:12 Blackbird dan “the real thing”.’
Maar de echte Blackbird kwam er toch. ‘Op basis van mijn eerdere motoren en proefritten wist ik inmiddels: ik hou van het soepele karakter van een viercilinder en ik hou van wat “teveel” aan cc’s waardoor er altijd genoeg koppel is en je ook wat “lui” kunt rijden. Zo kwam ik toch weer uit bij een Blackbird. Het was – in 2016 – zo’n beetje de laatste kans om er één te vinden met een redelijke kilometerstand en de kleur Titanium Metallic die ik mooi vind. Dat laatste betekende wel dat het een Blackbird van de eerste generatie, dus met carburateurs, moest zijn. Want alleen die hebben deze mooie kleur. De proefrit beviel dit keer wel goed en de deal was snel gemaakt. Ik kreeg nog wat korting omdat ik hem direct wilde meenemen zonder grote beurt. Omdat hij bij een andere MotoPort-vestiging in onderhoud was geweest, durfde de verkoper bij MotoPort Hyppolytushoef – nu Moto Hippo – dat wel aan.’
Hoewel twintig jaar oud zag de Blackbird met 36.000 km op de teller er uit om door een ringetje te halen. En dat voor een meeneemprijs van 3.650 euro. ‘De vorige eigenaar had op zijn manier de motor verfraaid met een ander windscherm, kleine witte knipperlichten en andere uitlaatdempers. Ik wilde de motor graag zo origineel mogelijk hebben. Via internet vond ik een Blackbird-bezitter die precies het tegenovergestelde dacht. Met hem heb ik het ruitje en knipperlichten geruild. Ik blij, hij blij. Originele uitlaatdempers vond ik bij een sloopbedrijf.’
Mooi af fabriek
Het terugbouwen naar origineel deed Arjan zelf. Met de uitlaat ging dat niet helemaal goed. ‘Bij het plaatsen van de dempers heb ik de aansluitmof van de rechter pijp gescheurd. Een combinatie van pakking en slangenklem houdt sindsdien de boel net dicht. Een Ram-mount zit op het balhoofd gemonteerd met een zelf-gefabriceerd soort van “keilbout” systeempje. Het standaard systeem van Ram-mount paste niet doordat je eerst door een klein zeskantig gat moet en daarna kom je in een grotere diameter. Wat er nu in zit is “één keer vastzetten en nooit meer loshalen.” Ik hoop dat het balhoofdlager nooit vervangen hoeft te worden, want dan moet het eruit. Anders dan een aantal andere motoren heb ik deze motor nooit naar zijn maximumsnelheid gebracht. Er was wel gelegenheid en ruimte op de Autobahn en in mindere mate op de Nordschleife. Maar bij deze motor haakte ik toch af bij 265 km/u. Terwijl de Blackbird juist graag nog harder wilde. Maar bij die snelheden wordt het asfalt heel smal en is er geen reactietijd meer als er iets onverwachts gebeurt.
De Blackbird heette in zijn tijd een Supersport te zijn. Naar huidige maatstaven is het een (zeer) sportieve toerfiets. Ik heb nog nooit last van mijn polsen gehad en de zit is best relaxed. Ik zit liever iets voorover in de rijwind, dan rechtop in de turbulentie van een ruitje.’
Omdat Arjan de motor hoofdzakelijk voor woon-werkverkeer gebruikt is gebrek aan bagageruimte het enige gemis aan de Blackbird. ‘Een laptop en soms wat extra kleding gaat meestal mee. Eerst onder een bagagenetje achterop, maar toen ik een keer bijna mijn laptop verloor heb ik een Kriega US-tas gekocht. Die zit stevig achter op het zadel gemonteerd, een uitkomst. Verder mis ik weinig aan de Blackbird of het zou ABS moeten zijn. En wat beter zou kunnen is het ontwerp van de koplampunit. Daar kom je achter als je een lampje moet verwisselen. Bijna niet te doen.’
Onderhoud
Het overgrote deel van de kilometers die Arjan met zijn Honda heeft gereden betreft woon-werkverkeer. ‘Wel ga ik er ieder jaar met een stel motorvrienden een weekend of een heel lang weekend op uit. Maar verder dan het Zwarte Woud ben ik met de Blackbird niet geweest. Ik ben nooit gevallen tijdens het rijden. Maar de Blackbird heeft wel de nodige “lullige” ongelukjes voor zijn kiezen gehad. Zo ben ik eens weggereden terwijl het achterwiel nog met een zware ketting aan een hek vast zat. Geen aanrader. Ik lag na 10 cm op mijn kant. Carterdeksel was beschadigd, maar dat is wel weer netjes opgeknapt. En ik ben eens met de standaard achter een dorpel blijven haken toen ik de motor achterwaarts uit de garage duwde. Ook toen lag ik op mijn kant. Geen zichtbare schade, wonder boven wonder. En vrij recent verloor ik mijn evenwicht toen ik achterwaarts, zittend op de motor, de straat op rolde. Het was vanaf een auto-oprit, dus het stoepje was minimaal. Ik doe zoiets elke dag bij mij thuis, maar hier was het blijkbaar toch net iets anders. Ditmaal wel aardig wat schade: krassen op de kuip.’
Op onderhoud bezuinigt de eigenaar niet. De motor krijgt iedere 6.000 km een beurt. ‘De motor is bij diverse zaken in onderhoud geweest. Niet omdat ik ontevreden was, maar vanwege verhuizing of een motorzaak die ophield. Momenteel wordt het onderhoud naar tevredenheid gedaan door een kleine motorzaak, DGM in Meerkerk. Ik kende de monteur van een eerdere zaak. Dat schept vertrouwen. De onderhoudskosten zijn veelal te overzien. Alleen als er nieuwe banden gemonteerd worden valt de rekening hoger uit. En die keer toen de remschijven voor aan vervanging toe waren. Het liefst had ik originele schijven gemonteerd, maar die waren zo duur dat ik toch maar heb besloten om aftermarket schijven van EBC te monteren. Dat scheelde een fors bedrag.’
1 van 5
Ook de Blackbird van Arjan van den Broek heeft net als zoveel eerdere Marathonmotoren een versleten balhoofdlager.
Een scheurtje in de aansluitmof kan worden gemaskeerd door de slangenklem.
Hier en daar zijn toch wel wat ouderdomsplekjes te vinden.
Onder bij de schokdemper is het nat en vet. Of die smurrie van een lekke schokdemper komt of van het overmatig smeren van de ketting is niet helemaal duidelijk.
Geen olie maar benzine onder de motor vanwege een lekke benzinekraan.
Honda CBR1100XX Blackbird op de brug
Dat Arjan geen ‘mooiweerrijder’ is werd op de dag van het Marathonmotorbezoek bij MOTO73-expert Van Sleeuwen duidelijk. Er werd natte sneeuw voorspeld (het werd zelfs droge sneeuw), maar dat weerhield de Blackbird-rijder er niet van om naar Volkel te komen voor een inspectie van zijn 29 jaar oude motor. Afgezet tegen de leeftijd is de kilometerstand van iets meer dan een ton relatief laag te noemen. Van Sleeuwen begint met een kort proefritje. ‘Ik denk dat we er hier weer eentje hebben. De motor stuurt niet prettig op een rotonde.’ Daarmee doelt de expert op een versleten balhoofdlager, het meest voorkomende euvel waarvan de motorbezitters zelf meestal geen weet hebben. Op de brug, met het voorwiel los, is het ingesleten lager heel goed voelbaar.’ Arjan: ‘Dat is misschien de reden waarom ik soms dacht dat er iets met mijn voorband aan de hand was. Bij de eerstvolgende beurt moet dat lager worden vervangen, maar ik moet eerst even goed nadenken hoe ik de Ram-mount steun uit het balhoofd ga verwijderen. Dat is dan nog even een dingetje.’
Afgezien van wat krasjes op de kuip, veroorzaakt door omvallen, ziet de Blackbird er keurig verzorgd uit. En dat terwijl de eigenaar aangeeft zeker geen poetser te zijn. ‘Voor mij is de motor een gebruiksvoorwerp. Ik behandel de motor als ware het een auto. Dat er een sticker wat los hangt boeit me niet. Maar voor de fanatieke Blackbirdfan, die zijn motor koestert tot in het oneindige, is dat natuurlijk een gruwel.’
De remschijven van de Blackbird zijn voor nog als nieuw en de remklauwen netjes gangbaar. Aan de voorvorkpoten is te zien dat er niet alleen in de zomer met de Honda is gereden. Maar verder zijn er amper ‘pekelsporen’ zichtbaar. De voorvork is nooit lek geweest, maar bij controle van de achterschokdemper slaan de twijfels toe. De onderkant is nat, een combinatie van water en vettigheid. Maar het is niet te zien waar dat vet vandaan komt. Zou kunnen dat het via de ketting op die plek terecht is gekomen. Van Sleeuwen: ‘Maak de boel een keer goed vetvrij schoon en hou het daarna even in de gaten of er weer vettigheid komt. Is dat het geval, laat dan de schokdemper een keer controleren. Omdat de demping van de schokdemper nog goed voelt, denk ik dat het wel mee zal vallen.’
Het motorblok is zoals je dat van een Honda mag verwachten oliedicht. Arjan: ‘Het olieverbruik is zo weinig dat het niet te meten is. Wel heb ik een keer een brandstoflekkage gehad. Mijn vrouw had het al een poosje over een benzinelucht in de garage. Pas toen er druppels op de grond lagen werd de oorzaak duidelijk: lekke brandstofkraan. De afdichtringetjes en pakkingen waren opgevreten door E95. Vanaf dat moment ben ik altijd 98 gaan tanken.’
Van Sleeuwen komt al snel tot de conclusie dat deze Blackbird ondanks zijn leeftijd nog in topconditie verkeert. Nog een ton erbij kan gemakkelijk. Toch is de eigenaar dat niet van plan. Arjan: ‘Ik ben de motor nog lang niet beu, maar voor de nabije toekomst staat er toch een andere motor op het programma. Eentje die wat praktischer is en waaraan ik een paar koffers kan hangen. Die koffers zijn ook te koop voor een Blackbird, maar dat vind ik esthetisch echt niet verantwoord.’
Weer of geen weer, Arjan gebruikt zijn motor vrijwel dagelijks voor woon-werkverkeer.
Foto’s: Peter van der Sanden
Richtprijzen bij motorzaak
Reken voor een mooie Blackbird op een bedrag tussen de 3000 en 5000 euro. Bouwjaar maakt voor de prijs niet zo heel veel uit, algehele staat van de motor des te meer.
Gemonteerde accessoires
Ram Mount voor Garmin Zümo Voedingskabel voor verwarmde handschoenen van Gerbing Straps/aanhaaklussen voor Kriega US tas
Reparaties en problemen
75.000 km Remschijven voor- en achter vervangen 81.400 km Brandstofkraan vervangen
Honda CBR1100XX Blackbird: goed om te weten
In 1996 vond de introductie plaats van de Honda CBR1100XX Super Blackbird. Voor toen het highspeed supersport-vlaggenschip van Honda. Het design was ontwikkeld in de windtunnel. Een niet helemaal overbodige luxe voor een motor waarmee je bijna 300 km/u zou kunnen halen. De Blackbird is vernoemd naar een supersnelle straaljager, de Lockheed SR-71 Blackbird. De snelste en hoogst vliegende straaljager tot dan toe ooit gebouwd. Maar blackbird is ook het Engelse woord voor merel. En dat klinkt een stuk minder indrukwekkend. Met zijn vermogen van 164 pk (na 2000 was dat officieel 152 pk) was de Blackbird, die sinds 2008 uit productie is, een pk-topper. Alleen door zijn relatief hoge gewicht (223 kg) moet hij het afleggen tegen de nieuwere generatie sportmotoren.
De CBR1100XX is een totaal nieuw ontwikkelde motor. Het blok is dan ook geen CBR1000-blok opgeboord tot 1137 cc. Qua compacte constructie lijkt het blok nog het meest op dat van een CBR900 Fireblade.
In 1999 kreeg de Blackbird z’n eerste update. De carburateurs werden vervangen door een injectiesysteem. De uitlaat werd lichter en van roestvrijstaal. De tankinhoud ging van 22 naar 24 liter. Daarnaast kwam er een startonderbreker op het contactslot om het dievengilde op afstand te houden. Uiterlijke veranderingen waren de magnesiumkleurige carterdeksels en het ‘gestapelde’ achterlicht en het ram air-inlaatsysteem.
Vanaf 2000 bestond de mogelijkheid om de motor in plaats van met een zwart frame ook met een mat-zilvergrijs frame geleverd te krijgen. Ook de velgen en de motordeksels hadden dan die kleur. De laatste aanpassing dateert van 2001. De Blackbird kreeg toen een grotere kuipruit, digitaal cockpitje en een katalysator in het uitlaatsysteem.
Ducati lijkt te werken aan een nog scherpere versie van zijn reeds indrukwekkende muscle bike. Recente documentatie bij de Amerikaanse National Highway Traffic Administration (NHTSA) wijst op de komst van een Ducati Diavel V4 RS, die naar verwachting in 2026 zijn debuut zal maken. De RS-aanduiding, die Ducati eerder reserveerde voor speciale modellen zoals de Monster S4RS en de recente Multistrada V4 RS, belooft een krachtiger en lichter pakket met een meer compromisloze focus op prestaties.
De huidige Diavel V4 is al een krachtige machine met zijn 168 pk, maar Ducati lijkt op het punt te staan om deze powercruiser naar een nieuw niveau te tillen. Waarschijnlijk wordt de motorfiets al in het najaar van 2025 officieel onthuld, mogelijk tijdens de EICMA-motorshow in Milaan.
Een van de meest betekenisvolle veranderingen zal waarschijnlijk de motor betreffen. In plaats van de huidige Granturismo V4-motor van 1158 cc zonder desmodromische klepbediening, zou de RS-versie uitgerust kunnen worden met de veel krachtigere Desmosedici Stradale V4. Deze 1103 cc krachtbron, bekend uit de Streetfighter V4 en Panigale V4, levert in zijn huidige vorm tot 214 pk bij 13.500 tpm. Alternatief zou Ducati kunnen kiezen voor een configuratie vergelijkbaar met die van de Multistrada V4 RS, die 180 pk produceert bij 12.250 rpm.
Naast meer vermogen zal de Diavel V4 RS waarschijnlijk ook gewicht verliezen. De huidige Diavel V4 weegt 223 kg droog, maar met het gebruik van lichtgewicht materialen zoals titanium en koolstofvezel kan dit aanzienlijk worden teruggebracht. Een titanium subframe, vergelijkbaar met dat van de Multistrada V4 RS, behoort tot de mogelijkheden.
Premium componenten en uitrusting
De Diavel V4 RS zal naar verwachting worden uitgerust met componenten van topkwaliteit, waaronder:
Elektronisch instelbare Öhlins-vering, zowel voor als achter
Marchesini gesmede aluminium wielen
Brembo Stylema-remklauwen met bochten-ABS
Akrapovič titanium uitlaatsysteem
Pirelli Diablo Rosso III-banden, inclusief de kenmerkende 240/45 ZR17 achterband
Op elektronisch gebied zal de motorfiets waarschijnlijk beschikken over het volledige arsenaal aan rijhulpsystemen van Ducati, waaronder verschillende rijmodi, tractiecontrole, wheelie-controle, launch control en een geavanceerde IMU (Inertial Measurement Unit) voor nauwkeurige controle over alle systemen. Een 5-inch TFT-kleurendisplay en volledige LED-verlichting completeren het technologische pakket.
Wat zal dat gaan kosten?
De Diavel V4 RS zal zich positioneren als een premium sport-cruiser, gericht op veeleisende rijders die waarde hechten aan prestaties, stijl en exclusiviteit. De prijs zal aanzienlijk hoger liggen dan de standaard Diavel V4, die momenteel vanaf €32.790 verkrijgbaar is. Als we kijken naar de prijsverschillen tussen de standaard Multistrada V4 (€24.590) en de Multistrada V4 RS (€45.090), zou de Diavel V4 RS ergens tussen de €37.000 en €44.000 kunnen kosten.
Directe concurrenten in dit segment zijn schaars, maar zouden motoren kunnen omvatten als de Triumph Rocket 3 (€30.395), de BMW R 1300 GS (€23.890) en de Aprilia Tuono V4 Factory (€23.249) – hoewel geen van deze precies dezelfde combinatie van vermogen en cruiser-styling biedt.
Afwachten tot 2026
Hoewel veel van deze details nog speculatief zijn, wijzen alle tekenen erop dat Ducati bezig is met de ontwikkeling van een exclusieve en zeer krachtige Diavel V4 RS. Gezien de reputatie van het merk voor het bouwen van uitzonderlijke prestatiemotoren, kunnen liefhebbers van powercruisers uitkijken naar wat mogelijk een van de meest indrukwekkende motorfietsen in zijn categorie wordt.
Tot de officiële onthulling, die waarschijnlijk eind 2025 plaatsvindt, moeten we genoegen nemen met deze vooruitblik op wat Ducati in petto heeft voor 2026.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
