In het motorsportseizoen van 2026 wordt binnen de Zomer Avond Competitie een nieuwe raceklasse geïntroduceerd: de Ladies Cup Race Series. Deze klasse speelt in op de groei van het aantal vrouwelijke motorrijders dat actief is op Track Days en tijdens wedstrijden. Veel vrouwen presteren op hetzelfde niveau als mannen, wat zorgt voor boeiende races. Toch blijkt de overgang van Track Days naar competitieracen een drempel te vormen. RSZ Motorsport wil die drempel verlagen door een aparte raceserie voor vrouwen te starten.
Enthousiasme
Uit onderzoek blijkt dat er veel interesse is onder vrouwelijke rijders om mee te doen aan de Ladies Cup. Organisator Frank Kerseboom geeft aan dat het doel is om in 2026 te beginnen met een reeks die kan uitgroeien tot een populaire competitie. Door drie raceweekenden te organiseren blijven de kosten beheersbaar, met een eindklassement en prijsuitreiking voor de kampioenen. Binnen de Ladies Cup worden verschillende motorcategorieën toegelaten, van 600 en 1000 cc tot lichtere modellen zoals de R3, RC390 en Ninja 400. Daarnaast wordt onderzocht of samenwerking met een Duitse organisator mogelijk is, wat op termijn kan leiden tot een internationale ‘Nations Cup’.
Net als de ZAC SuperCup Race Series valt ook de Ladies Cup onder de Motorsport Organisatie Nederland (MON) en is een licentie verplicht. De TOMS racecursus van RSZ Motorsport, met dertig jaar ervaring, bereidt deelnemers hierop voor. Speciaal voor de Ladies Cup komt er een variant met vrouwelijke instructeurs en ervaren racevrouwen uit de ZAC.
Aantrekkelijk
Vrouwen kunnen, net als voorheen, ook samen met mannen racen. Motorsport blijft in de kern genderneutraal. Om dubbele kosten te vermijden, krijgen deelnemers aan de volledige Ladies Cup vijftig procent korting op het inschrijfgeld van de gelijktijdige ZAC-races. De organisatie wil daarnaast via social media extra aandacht creëren voor deze nieuwe klasse. Met steun van een partner kan deelname nog interessanter worden, bijvoorbeeld met start- of prijzengeld.
Het is herfst. Alwéér! Het is toch niet leuk dat elk jaar opnieuw de herfst komt? Wat ben je ermee? De bladeren vallen van de bomen, wat ik jammer vind, want persoonlijk oordeel ik dat bladeren beter aan de bomen kunnen blijven hangen. Daar hangen ze prima. Dan zijn er uiteraard de steeds opduikende regenvlagen. Daar wordt een mens nog nat van ook, zoniet doorweekt. Waarom kan het hier niet zijn zoals in Andalusië, waar het praktisch nooit regent? Vorig jaar was ik in november aldaar, en het zonnetje scheen. Ik had me teruggetrokken in het dorpje Las Putmos, om daar in een klein hotelletje volop verder te schrijven, in alle rust, aan m’n roman De Dikke Puist, hoewel later zou blijken dat ik die roman in de prullenmand gooide, omdat het geen goeie roman was, en omdat het hoofdpersonage, een man met een dikke puist op z’n voorhoofd, een bordkartonnen figuur was, dat weinige lezers bij het nekvel zou kunnen grijpen. Zo gaat dat met een schrijver: soms produceert hij goud, en soms produceert hij modder. In Las Putmos schreef ik niet alleen, ik huurde daar ook een motorfiets, om de omgeving te verkennen. Geloof het of niet, maar een van de motoren die men aldaar te huur aanbood, was een Honda Fireblade uit 2019. Dat moet je me geen twee keer zeggen, en ik huurde hem voor drie dagen. De Fireblade is altijd een van m’n favoriete machines geweest, maar ik heb er nooit een gekocht, omdat ik er een beetje bang voor was.
Maar in Las Putmos zette ik m’n angst opzij, en op de Fireblade reed ik door berg en dal. Verkeerscamera’s en dat soort dingen, die hadden ze daar niet, en op enkele van de kronkelige wegen haalde ik op m’n gemakje de 170 kilometer per uur, de dood in de ogen kijkend, maar denkend: m’n beschermengel houdt me wel in leven, wat inderdaad gebeurde. In drie dagen maalde ik 400 kilometer af op de Blade, en toen leverde ik hem weer in, en reisde ik terug naar het vaderland, waar de typische westerse herfst had toegeslagen, net zoals in dit jaar, en terwijl ik dit schrijf staat er zoveel wind dat daarstraks m’n hoed van m’n hoofd waaide, terwijl ik naar de bakker ging om drie sandwiches, een meelbrood, en een rozijnenkoek, want een mens moet zich voeden, het is niet anders. De kwestie is dat ik in dit seizoen weinig zin heb om met m’n Triumph Speed Twin Breitling de baan op te gaan. Het is vochtig, het is kil, het is te onprettig om te motorrijden. Bovendien heb ik een paar weken geleden een nieuwe auto gekocht, een heuse Alfa Romeo, en dan heb je toch de neiging om dat voertuit prioritair te behandelen ten opzichte van je motor. Is het dan zover gekomen dat ik in wezen geen rechtgeaarde motorrijder meer ben? Dat zou ik niet durven beweren, en iedere keer als ik in de garage naar m’n Breitling staar, krijg ik kriebels in de buik, en heb ik veel zin om m’n leren pak aan te trekken, m’n helm op m’n kop te planten, en op twee wielen de horizon op te zoeken. Maar, zoals gezegd, het weer laat het niet echt toe, omdat het herfst is, het wreedste van alle seizoenen. Ik neem me echter voor om geduldig te wachten tot die vermaledijde herfst voorbij is, en ook tot die vervloekte winter voorbij is, en dan! Ja, dan! Dan is daar de lente, en laat ik de Alfa Romeo terzijde, spring ik op de Breitling, en ben ik weer de motorrijder die al zo vele decennia met graagte ben!
De Russische stuntman Nikolai Tsibulko besloot een stunt na te doen van acteur Tom Cruise uit de film Mission: Impossible – 7. Hij reed met een motor een bergafgrond in in Dagestan. Dat meldde het Russische YourMoscow.ru.
De sprong vond plaats op 23 oktober. Tsibulko reed met hoge snelheid van een speciaal aangelegde ramp en dook daarna met parachutes de diepte in. Hij maakte ongeveer twee tot drie seconden vrije val voordat hij de motor losliet en zijn parachute opende.
A daredevil from Dagestan pulled off an insane stunt — jumping off a cliff on a motorcycle with parachutes strapped to both himself and the bike. pic.twitter.com/thglHzb7Nw
De Moto3-race in Maleisië werd overschaduwd door een ernstig ongeval tijdens de ‘sighting lap’. In de eerste ronde vanuit de pits leek Noah Dettwiler te kampen met een technisch probleem. De 20-jarige Zwitser reed langzaam over de ideale lijn, waarop José Antonio Rueda met volle snelheid naderde. De Spanjaard zag Dettwiler niet of in ieder geval te laat en reed hard achterop. Bij de heftige botsing liepen beide coureurs zware verwondingen op. Dettwiler werd ter plaatse behandeld en vervolgens per helikopter naar het ziekenhuis vervoerd, waar hij meerdere operaties moest ondergaan. Rueda liep onder meer een zware hersenschudding en een gebroken hand op. Een week eerder had Rueda nog de Grand Prix van Australië gewonnen door in een duel thuisrijder Joel Kelso te verslaan. Voor deze race had de Spanjaard zich al tot Moto3-wereldkampioen gekroond. Ondanks het ernstige incident in Sepang werd de Moto3-race uiteindelijk toch verreden – met een vertraging van één uur en drie kwartier. Taiyo Furusato schreef in de ingekorte race over tien ronden zijn eerste Grand Prix-overwinning op zijn naam. Toch ging het na afloop vooral over de vraag of het verantwoord was om de wedstrijd überhaupt nog te laten doorgaan.
Beelden die je op een racecircuit liever niet ziet: na een ernstig ongeluk werd Noah Dettwiler zwaargewond per helikopter afgevoerd naar het ziekenhuis.
Jarno Janssen (midden) was dertien jaar lang als teammanager het gezicht van RW Racing GP. In 2025 komt het Nederlandse team uit met Zonta van den Goorbergh (links) en Ayumu Sasaki (rechts).
Na dertien jaar kwam er onverwachts een einde aan de rol van Jarno Janssen als teammanager van RW-Idrofoglia Racing GP. De breuk ontstond nadat hij en de familie Waninge het niet eens konden worden over de toekomst van het team. In Maleisië en Australië wist Zonta van den Goorbergh geen WK-punten te scoren, terwijl Collin Veijer dit wel deed met een twaalfde en negende plek. Diogo Moreira nam de WK-leiding over van Manuel Gonzalez in een titelstrijd die onverminderd spannend blijft.
In een persbericht maakte het enige Nederlandse Grand Prix-team een koerswijziging wereldkundig. Het meest opvallende nieuws: het team gaat verder zonder Jarno Janssen, die sinds de oprichting in 2012 nauw betrokken was en jarenlang het gezicht van het team vormde als teammanager. In het persbericht wordt gesproken over ‘een verschil van inzicht over het te voeren toekomstbeleid.’ De analyse van MOTO73 over deze kwestie is als volgt: Janssen had graag verder gewild met het team en had daar zelfs al vergevorderde plannen voor gemaakt. De familie Waninge kon zich echter niet vinden in de manier waarop dat proces verliep en besloot om niet met de teammanager verder te gaan. Tijdens de overzeese reeks in Japan, Indonesië, Australië en Maleisië was Janssen al niet meer betrokken bij het team. Ook werd bekend dat teameigenaar Roelof Waninge een stap terugdoet. De 78-jarige Drentse ondernemer draagt de dagelijkse leiding over aan zijn zoon Sjarno en dochter Joyce. Binnenkort zullen zij bekendmaken hoe het team er in de toekomst uit zal gaan zien. Het streven blijft om een duidelijke Nederlandse identiteit te behouden, zo werd benadrukt in het persbericht.
1 van 4
Collin Veijer (95) werkte zich in deze groep naar voren, wat hem een knappe negende plek in Maleisië opleverde.
Zonta van den Goorbergh toonde zich positief gestemd over zijn toekomst in de Grand Prix.
Diogo Moreira (10) nam de WK-leiding over van Manuel Gonzalez (18).
Met nog twee races te gaan heeft Barry Baltus nog altijd een kleine kans op de Moto2-wereldtitel.
Hoop voor Van den Goorbergh
Hoe deze Nederlandse identiteit precies vormgegeven gaat worden, is op dit moment nog niet duidelijk. Feit is dat er momenteel geen enkele Nederlander meer werkzaam is in de pitbox van RW-Idrofoglia Racing GP. Ook leek het er lange tijd op dat er in 2026 geen plek meer zou zijn voor Zonta van den Goorbergh, aangezien Filip Salac volop genoemd werd als mogelijke teamgenoot van Ayumu Sasaki — die nog een doorlopend contract heeft bij het Nederlandse team. Ondanks dat Van den Goorbergh geen WK-punten wist te scoren in Australië (P22) en Maleisië (P21), klinken er toch positieve geluiden rondom de jonge Brabander. ‘Er zijn genoeg positieve dingen om mee te nemen. Er wordt veel veranderd in en rondom de box, wat vertrouwen geeft voor de laatste twee Grands Prix, maar ook voor volgend jaar,’ verklaarde Zonta na de race in Sepang. Deze reactie doet vermoeden dat hij mogelijk toch ook in 2026 uitkomt voor RW-Idrofoglia Racing GP. Dat zou zijn vijfde seizoen in de Moto2 betekenen en dat terwijl Van den Goorbergh op 1 december pas 20 jaar wordt.
Collin Veijer wist daarentegen wél twee keer punten te scoren. In Australië eindigde de Red Bull KTM Ajo-rijder als twaalfde, nadat hij zich als vijftiende had gekwalificeerd. Het zegt veel over de huidige status van de Staphorster dat deze degelijke klassering een van zijn minste resultaten na de zomerstop was. In Maleisië was Veijer dertiende in de kwalificatie, maar hij mocht als twaalfde starten vanwege een gridpenalty voor Izan Guevara. Tot tweemaal toe had de 20-jarige coureur een matige start. Na de eerste ronde werd de race namelijk stilgelegd, omdat de motor van Joe Roberts op een gevaarlijke plek langs de baan stond en niet snel genoeg kon worden weggehaald. Bij de herstart van de ingekorte race over elf ronden lag Veijer na de eerste sector pas achttiende. Daarna baande hij zich in rap tempo een weg door een groep rijders die streed om de tiende plek. Eenmaal aan kop van die groep kreeg de Nederlander nog een positie cadeau toen voormalig kampioenschapsleider Manuel Gonzalez in de voorlaatste ronde onderuitging. Veijer finishte als negende, waarmee hij voor de zesde keer in de laatste acht races binnen de top tien eindigde.
Nieuwe WK-leider
Met nog twee races te gaan, zouden er in theorie nog vijf rijders Moto2-wereldkampioen kunnen worden. Gonzalez had sinds de vijfde Grand Prix in Jerez de WK-leiding in handen. Na de zomerstop had hij zijn Spaanse landgenoot Aron Canet langzaam van zich afgeschud, maar Diogo Moreira kwam steeds dichterbij. In Australië finishte Moreira als derde en Gonzalez als zevende, waardoor het verschil in de WK-stand voor de race in Maleisië geslonken was tot twee punten. Senna Agius trakteerde de Australische fans op een overtuigende zege in eigen land.
Een week later leek Gonzalez in Sepang een beslissende tik uit te kunnen delen, omdat Moreira zich slechts als zestiende had gekwalificeerd. Gonzalez vertrok als zevende en haakte in de ingekorte race aan bij de strijd om de podiumplaatsen. Gedurende de race reed hij op de vijfde plek, terwijl Moreira daarachter steeds terrein goedmaakte. In de voorlaatste ronde reden de twee concurrenten achter elkaar. Net voor het ingaan van de laatste ronde maakte Gonzalez een cruciale fout door onderuit te schuiven. De Spanjaard scoorde geen WK-punten, terwijl zijn Braziliaanse concurrent als vijfde finishte. Moreira kwam daardoor voor het eerst in zijn carrière aan de leiding in het wereldkampioenschap. Het verschil met Gonzalez bedraagt nu negen punten. Het lijkt beslist te gaan worden tussen deze twee rijders, al kunnen ze zich niet veel fouten veroorloven.
Barry Baltus is, met een zesde plek in Australië en een derde plaats in Maleisië, opgeklommen naar de derde positie in het kampioenschap. De Belg is bezig aan een fantastisch seizoen en heeft al zeven podiumplaatsen achter zijn naam. Baltus heeft 35 punten minder dan Moreira. Ook Jake Dixon hield zijn kansen op de wereldtitel levend door de race in Maleisië te winnen. Canet heeft op papier nog steeds een theoretische kans op de titel, maar is de laatste periode duidelijk uit vorm.
Foto’s: Henk Keulemans, ANP, Teams
Uitslagen Moto2 Australië 2025
Moto2 Australië
1. Senna Agius (AU), Kalex, 35.00,085; 2. David Alonso (CO), Kalex, +3,684; 3. Diogo Moreira (BR), Kalex, +3,721; 4. Daniel Holgado (E), Kalex, +4,440; 5. Jake Dixon (GB), Boscoscuro, +4,451; 6. Barry Baltus (BE), Kalex, +5,378; 7. Manuel Gonzalez (E), Kalex, +5,783; 8. Albert Arenas (E), Kalex, +6,922; 9. Aron Canet (E), Kalex, +9,842; 10. Ayumu Sasaki (JP), Kalex, +11,351; 11. Adrian Huertas (E), Kalex, +11,727; 12. Collin Veijer (NL), Kalex, +12,094; 13. Joe Roberts (US), Kalex, +12,466; 14. Darryn Binder (ZA), Kalex, +12,927; 15. Alonso Lopez (E), Boscoscuro, +19,516; 22. Zonta van den Goorbergh (NL), Kalex, +26,217.
Moto3 Australië en Maleisië 2025: zwaar ongeval Dettwiler en Rueda in Maleisië
De Moto3-race in Maleisië werd overschaduwd door een ernstig ongeval tijdens de ‘sighting lap’. In de eerste ronde vanuit de pits leek Noah Dettwiler te kampen met een technisch probleem. De 20-jarige Zwitser reed langzaam over de ideale lijn, waarop José Antonio Rueda met volle snelheid naderde. De Spanjaard zag Dettwiler niet of in ieder geval te laat en reed hard achterop. Bij de heftige botsing liepen beide coureurs zware verwondingen op. Dettwiler werd ter plaatse behandeld en vervolgens per helikopter naar het ziekenhuis vervoerd, waar hij meerdere operaties moest ondergaan. Rueda liep onder meer een zware hersenschudding en een gebroken hand op. Een week eerder had Rueda nog de Grand Prix van Australië gewonnen door in een duel thuisrijder Joel Kelso te verslaan. Voor deze race had de Spanjaard zich al tot Moto3-wereldkampioen gekroond. Ondanks het ernstige incident in Sepang werd de Moto3-race uiteindelijk toch verreden – met een vertraging van één uur en drie kwartier. Taiyo Furusato schreef in de ingekorte race over tien ronden zijn eerste Grand Prix-overwinning op zijn naam. Toch ging het na afloop vooral over de vraag of het verantwoord was om de wedstrijd überhaupt nog te laten doorgaan.
Beelden die je op een racecircuit liever niet ziet: na een ernstig ongeluk werd Noah Dettwiler zwaargewond per helikopter afgevoerd naar het ziekenhuis.
De Oostenrijkse Overnamecommissie heeft groen licht gegeven voor een van de meest dramatische reddingsoperaties in de recente motorfietsgeschiedenis. Bajaj Auto, de Indiase motorgigant, mag het controlerend belang overnemen in Pierer Mobility AG, het moederbedrijf achter KTM, Husqvarna en GASGAS. Met een herstructureringspakket ter waarde van €800 miljoen voorkomt de Indiase fabrikant dat drie iconische Europese motorfietsmerken in de afgrond verdwijnen.
De deal, die naar verwachting uiterlijk 10 november 2025 wordt afgerond, markeert een historische verschuiving in de wereldwijde motorfietsindustrie. Bajaj, dat al sinds 2007 samenwerkt met KTM via een joint venture, breidt zijn belang uit van 49,9% naar volledige controle over de Oostenrijkse merkenportfolio. Dit gebeurt via de overname van 100% van de aandelen in Pierer Bajaj AG, dat op zijn beurt 74,9% van Pierer Mobility AG bezit.
Een perfecte storm van financiële problemen
De noodzaak voor externe redding ontstond door een financiële crisis van ongekende proporties bij Pierer Mobility AG. Het bedrijf kampte met een schuldenlast van ruim €2 miljard, een omzetdaling van 57,8% in de eerste helft van 2025, en het verlies van ongeveer 1.800 banen. De marktwaarde kelderde in één jaar met ruim 54% tot een magere €604,96 miljoen.
Stefan Pierer’s ambitieuze groeistrategie, met zware investeringen in elektrische mobiliteit en wereldwijde marktexpansie, bleek een financieel huis van kaarten. Het bedrijf had teveel geleend voor te veel projecten tegelijk, terwijl de marktvraag tegenviel. In november 2024 moest KTM AG zelfs insolventieprocedures aanvragen – een dramatisch dieptepunt voor een merk dat symbool stond voor Oostenrijkse technische perfectie.
Indiase reddingsboei met strategische meerwaarde
Bajaj Auto’s interventie is meer dan alleen financiële hulp; het is een strategische machtsgreep met verstrekkende gevolgen. Het herstructureringspakket van €800 miljoen bestaat uit een gedekte termijnlening van €450 miljoen, €150 miljoen via converteerbare obligaties, en €200 miljoen aanvullende steun. Deze fondsen dekken niet alleen de acute schulden, maar financieren ook een complete bedrijfsheroriëntatie.
De Oostenrijkse Overnamecommissie verleende Bajaj het zogenaamde “Restructuring Privilege”, waardoor het bedrijf geen verplicht bod hoefde uit te brengen aan alle andere aandeelhouders. Deze juridische constructie onderstreept de urgentie van de situatie en de strategische noodzaak van de overname. Voor Bajaj betekent dit de kans om zijn positie als ’s werelds vierde grootste fabrikant van twee- en driewielers verder te consolideren.
Radicale koerswijziging en nieuw leiderschap
De reddingsoperatie bracht een complete strategische heroriëntatie met zich mee. Pierer Mobility AG trok zich volledig terug uit de fiets- en e-bike business om zich uitsluitend te concentreren op motorfietsen. Ook het leiderschap onderging een metamorfose: Stefan Pierer verliet in juni 2025 de raad van bestuur na afronding van het herstructureringsproces, met Gottfried Neumeister als nieuwe CEO en Petra Preining als CFO.
De eerste resultaten stemmen optimistisch. De productie herstartte eind juli 2025, terwijl de vraag van eindklanten sterk bleef met meer dan 100.000 verkochte motorfietsen aan retailers. De herstructurering resulteerde naar verluidt in aanzienlijke financiële verbetering in de eerste helft van 2025, waardoor het eigen vermogen weer positief werd en de solvabiliteit aanzienlijk verbeterde.
Een nieuwe wereldorde in de motorfietsindustrie
De overname door Bajaj Auto symboliseert meer dan een financiële redding; het markeert een fundamentele verschuiving in de wereldwijde machtsverhoudingen binnen de motorfietsindustrie. Oostenrijkse engineering wordt nu ondersteund door Indiase industriële kracht en schaalvoordelen. De synergie tussen KTM, Husqvarna en GASGAS, die al technologie en componenten delen, zal naar verwachting verder worden verdiept onder de nieuwe eigenaar.
Deze transformatie toont aan dat zelfs de meest gevestigde Europese merken niet immuun zijn voor de grillen van de markt. Tegelijkertijd bewijst het dat strategische allianties en externe expertise bedrijven kunnen redden van de ondergang. De vraag blijft of de culturele en operationele integratie tussen Oostenrijkse perfectie en Indiase efficiëntie nieuwe uitdagingen zal brengen, of juist tot ongekende hoogten zal leiden.
Druijff Racing is trots om de Bimota KB998 DRS te presenteren, een superbike die tot in de puntjes is doorontwikkeld op basis van de zeldzame Bimota KB998 Rimini. Deze bijzondere motor wordt volledig met de hand gebouwd volgens de hoogste normen in de motorsport, in samenwerking met specialisten uit het World Superbike Championship.
Italiaans design, Japanse kracht, Nederlandse precisie
De KB998 DRS combineert het verfijnde ontwerp en vakmanschap van Bimota met de krachtige motor van een Kawasaki ZX-10RR, opgevoerd tot 230 pk aan de krukas. Dit vermogen wordt bereikt door een geoptimaliseerde lucht- en uitlaatstroom, een volledig titanium uitlaatsysteem van Spark, een MWR SBK-luchtfilter en geavanceerde Motec SBK-elektronica.
Toponderdelen zonder compromissen
De KB998 DRS is uitgerust met hoogwaardige componenten uit de racerij:
Elektronica: Motec M130 ECU met WorldSBK-software, instelbare tractie-, slip-, wheelie- en launchcontrol, volledige datalogging via CAN-bus en een programmeerbaar ADU-dashboard.
In- en uitlaatsysteem: Spark titanium SBK-uitlaat en MWR SBK-luchtfilter.
Vering: K-Tech TRDS-cartridgevoorvork en achterschokdemper, volledig instelbaar.
Remmen: Brembo GP4-MS-remklauwen, HPK-schijven, XR17 CNC-hoofdremcilinder en stalen leidingen.
Overige componenten: Bonamici-onderdelen, GB Racing-bescherming, lichte lithiumaccu, carbon kuipdelen, en een vergrote radiator en oliekoeler.
Uniek en persoonlijk opgebouwd
Elke Bimota KB998 DRS wordt op bestelling gemaakt, met een wereldwijde oplage van slechts tien exemplaren. Iedere motor wordt individueel opgebouwd, afgesteld en getest door het team van Druijff Racing. Bij de aankoop ontvang je een dag professionele circuitondersteuning, waarbij de motor wordt afgesteld op jouw rijstijl en voorkeuren.
Prijs en beschikbaarheid
De motor kost €62.000 exclusief btw (€75.020 inclusief btw). Extra tuning of een volledig op maat gemaakte opbouw is mogelijk in overleg.
Het zo succesvolle BK8 Gresini MotoGP Team had in Maleisië vier redenen om feest te vieren.
Het BK8 Gresini Racing MotoGP Team behaalde in Sepang vier triomfen. Een dag dat Alex Márquez zich achter zijn broer Marc tot vicewereldkampioen had gekroond won hij de Grote Prijs van Maleisië. Stalgenoot Fermín Aldeguer mag zich Rookie of the Year noemen. Ook is Gresini Racing het beste independent team van 2025. Een week eerder had Raúl Fernández (Aprilia) op Phillip Island verrassend zijn eerste MotoGP-overwinning weten te boeken. Helaas werd de GP van Maleisië overschaduwd door een ernstig ongeluk tijdens de bezichtigingsronde van de Moto3-race waarbij de nieuwe wereldkampioen in deze klasse, de Spanjaard José Antonio Rueda, en de Zwitser Noah Dettwiler zwaargewond raakten.
Voor de Grand Prix van Australië werd officieel bevestigd dat de Honda Racing Corporation en Diogo Moreira een driejarige verbintenis voor de MotoGP met elkaar zijn aangegaan. De 21-jarige Braziliaanse coureur wordt zoals verwacht door HRC ondergebracht in het LCR Honda-team van Lucio Cecchinello. Daarmee is het MotoGP-deelnemersveld voor 2026 bekend. Het bestaat andermaal uit 22 coureurs, die uitkomen voor elf verschillende teams op vijf verschillende motormerken. Lange tijd heeft promotor Dorna, dat nu is ingelijfd door Liberty Media, ernaar gestreefd om het ‘ideale plaatje’ van 24 coureurs verdeeld over twaalf teams en zes merken te verwezenlijken. Maar helemaal na het stoppen van Suzuki, eind 2022, blijkt dit een moeilijke opgave te zijn. Met de komst van Diogo Moreira doet er voor het eerst sinds Alex Barros, die eind 2007 een punt achter zijn carrière als GP-coureur zette, weer een Braziliaan in de koningsklasse mee. Met de eveneens in deze categorie debuterende Turk Toprak Razgatlıoğlu nemen er zo volgend jaar weer acht verschillende nationaliteiten in de MotoGP deel. Dit omdat de Portugees Miguel Oliveira en de Thai Somkiat Chantra eruit verdwijnen. Ook in 2026 blijft Spanje het deelnemersveld domineren met negen coureurs. Italië volgt met zes rijders. Daarna komt Frankrijk met twee deelnemers. Japan, Zuid-Afrika, Australië, Brazilië en Turkije leveren allemaal één coureur. De overmacht van in de eerste plaats de Spanjaarden en Italianen zien we ook terug sinds de instelling van de MotoGP als nieuwe koningsklasse van de motorwegracerij. Dat gebeurde in 2002. In de 24 seizoenen die nu de revue zijn gepasseerd, wonnen de Spaanse coureurs Marc Márquez (7x), Jorge Lorenzo (3x) en Joan Mir en Jorge Martín (ieder 1x) samen maar liefst twaalf wereldkampioenschappen. Dat is dus de helft van alle titels! Door Valentino Rossi (6x) en Pecco Bagnaia (2x) gingen er acht naar Italië. Casey Stoner zorgde ervoor dat er twee naar Australië zijn gegaan. Nicky Hayden en Fabio Quartararo bezorgden respectievelijk de Verenigde Staten en Frankrijk een MotoGP-titel. Ondanks de nodige inspanningen die Dorna in samenwerking met de FIM en de landelijke bonden deed en doet om op wereldwijde schaal talenten te ontwikkelen, blijft het dus een moeilijke zaak om het startveld van de koningsklasse nog internationaler te maken.
1 van 4
Meeuwen scheren over het MotoGP-veld als dat op Phillip Island van start gaat. Met op kop de later winnaar Raul Fernandez (23).
Raul Fernandez kan zijn geluk niet op na zijn eerste MotoGP-zege.
Fabio Quartararo (Yamaha) reed op Phillip Island een ronde met een gemiddelde snelheid van 185,1 km/uur. De snelste ronde ooit in de MotoGP.
Het zo succesvolle BK8 Gresini MotoGP Team had in Maleisië vier redenen om feest te vieren.
Wereldkampioenen ontbreken
De GP’s van Australië en Maleisië werden dit jaar geconfronteerd met een primeur. Eentje in negatieve zin wel te verstaan. Want zowel de frisgebakken nieuwe MotoGP-wereldkampioen Marc Márquez als de vorige, Jorge Martín, moesten op de prachtige circuits van Phillip Island en Sepang verstek laten gaan wegens blessures. En dat gold ook nog eens voor een derde MotoGP-topper, Maverick Viñales. In het geval van Marc Márquez was er de hoop dat hij op natuurlijke wijze (door rust te nemen) van zijn in Indonesië opgelopen rechterschouderblessure zou kunnen herstellen. Dat bleek ijdele hoop, want de nu zevenvoudig MotoGP-wereldkampioen moest een week later alsnog onder het mes. De operatie verliep succesvol, maar voorafgaande aan de Maleisische Grand Prix maakte Ducati bekend dat hun stercoureur dit seizoen niet meer in actie zal komen. Natuurlijk speelde bij deze beslissing mee dat alle drie titels die gewonnen konden worden reeds binnen zijn. Degene die de blessure van Márquez in Indonesië veroorzaakte, Marco Bezzecchi, kreeg van de racedirectie voor de GP-wedstrijd in Australië een straf van twee longlaps opgelegd.
Het ontbreken van de genoemde drie toppers zorgde ervoor dat de kansen van de andere coureurs groter werden. De eerste die zich van hen in de kijker wist te rijden (en ook nog eens op heel snelle wijze), was Fabio Quartararo. De MotoGP-wereldkampioen van 2021 realiseerde namelijk in Australië tijdens de kwalificatie een tijd van 1.26,465 min. Oftewel een gemiddelde snelheid van 185,1 km/u. Dat was niet alleen een absoluut ronderecord voor Phillip Island, maar ook de hoogste gemiddelde snelheid ooit in de MotoGP gehaald. En dat op een ‘oude’ viercilinder-in-lijn Yamaha M1. De Fransman rekende zich na het behalen van zijn vijfde pole in dit seizoen dan ook goede kansen toe in vooral de Sprint. Maar helaas maakte hij voor deze race de verkeerde bandenkeuze en werd hij slechts zevende. Niet alleen Marco Bezzecchi, maar ook Raúl Fernández had in Indonesië laten zien in een opgaande lijn te zitten. Die lijn werd voortgezet in Australië, want de Aprilia-coureurs werden er op zaterdagmiddag tijdens de korte race eerste en tweede. De derde plaats ging naar Pedro Acosta (KTM). Zo stond er na de 58e Sprint in de MotoGP-geschiedenis (ingevoerd in 2023) voor het eerst geen Ducati-coureur op het podium. Het ‘Ducati-disaster’ werd nog groter door het feit dat de twee rijders van het Ducati Lenovo-fabrieksteam, Pecco Bagnaia en Michele Pirro (als vervanger van Marc Márquez), één na laatste en laatste werden. En dan te bedenken dat Bagnaia en Márquez drie weken ervoor in Japan nog twee keer als eerste en tweede waren geëindigd. Wie had dat kunnen denken? Niemand dus.
In 2003 werd de Grand Prix op Phillip Island op sensationele wijze gewonnen door Valentino Rossi. De Italiaan deed dat nadat hij tijdens de race tien seconden straf had gekregen omdat hij onder een gele vlag had ingehaald. Daarop schakelde ‘The Doctor’ een tandje bij en wist op zijn Honda vijftien seconden uit te lopen op de nummer twee Loris Capirossi (Ducati). Dus was de zege toch nog voor Rossi. De grote vraag was nu of Marco Bezzecchi een dergelijk huzarenstukje zou kunnen herhalen. De Italiaanse Aprilia-coureur kwam heel ver, maar net niet ver genoeg. Al met al kostte het rijden van twee longlaps hem zo’n vijf seconden. Na 27 ronden passeerde Bezzecchi uiteindelijk als derde de finish. Hij deed dat achter zijn landgenoot Fabio Di Giannantonio (Ducati) en de verrassende winnaar Raúl Fernández. Het verschil tussen de twee Aprilia-coureurs bedroeg uiteindelijk 2,410 seconden. Had Bezzecchi geen straf gekregen, dan had hij dus beide races op Phillip Island gewonnen.
Zowel voor de 25-jarige Fernández als het Trackhouse MotoGP Team was het de eerste GP-zege in de koningsklasse. Nadat de Spaanse coureur in 2022 acht van de achttien Moto2-races had weten te winnen en als tweede achter Red Bull KTM Ajo-teamgenoot Remy Gardner in de titelstrijd was geëindigd, kwam het dan eindelijk tot dit langverwachte succes. En hij bevestigde ook dat Aprilia het gat ten opzichte van Ducati langzaam aan het verkleinen is. Na Alex Márquez en Fermín Aldeguer is Raúl Fernández alweer de derde nieuwe MotoGP-winnaar in dit seizoen. Eén van de verliezers in Australië was Jack Miller. Nadat de lokale held als derde van de eerste startrij had mogen vertrekken, werd hij in de Sprint met zijn Yamaha vierde. In de GP-race kwam Miller ten val.
Na zijn spectaculaire zege in Indonesië kwam Fermín Aldeguer in Australië tijdens de Sprint ten val en werd hij in de GP-race slechts veertiende. Nog slechter verging het Pecco Bagnaia. Andermaal had de Italiaan geen enkel vertrouwen in de voorkant van zijn Ducati. In geslagen positie ging hij zelfs opnieuw onderuit.
Marco Bezzecchi was de snelste coureur in Australië. Maar een stuk minder snel in Maleisië.
De grote vraag
De grote vraag was vervolgens wat Bagnaia op Sepang, één van zijn favoriete circuits, zou kunnen klaarspelen. Nog verder wegzakken? Of zou het net zoals in Japan opnieuw tot een wederopstanding komen? De druk op de tweevoudig MotoGP-wereldkampioen was enorm. Maar die kwam niet vanuit zijn eigen team, want Ducati-racebaas Gigi Dall’Igna en zijn collega’s bleven vierkant achter hun rijder staan. In Maleisië maakte Bagnaia het zichzelf in eerste instantie nog moeilijker door zich niet rechtstreeks voor Q2 te kwalificeren. Door in Q1 achter Fermín Aldeguer uiteindelijk de tweede tijd te realiseren lukte dit tenslotte net. Daarna liet de Ducati-fabriekscoureur zien mentaal toch heel sterk te zijn. Want ondanks het feit dat hij nog maar de beschikking had over één zachte achterband, pakte hij voor de derde achtereenvolgende keer op Sepang de pole met een tijd van 1.57,001 min. Gezien de reacties bleek het een grote opluchting voor Bagnaia en heel Ducati. Alex Márquez en Franco Morbidelli zorgden er vervolgens voor dat de Italiaanse fabrikant de hele eerste startrij bezette. Door vervolgens een foutloze race te rijden zorgde Pecco Bagnaia niet alleen voor nog meer opluchting door na Japan voor de tweede keer in dit seizoen een Sprint te winnen.
Aan een tweede plaats had Alex Márquez genoeg om zich tot vicewereldkampioen 2025 te kronen. Het succes van het BK8 Gresini Racing MotoGP Team werd compleet door tweede rijder Fermín Aldeguer, die zich na deze race ‘Rookie of the Year 2025’ mocht noemen. Dat hij na de Sprint zijn bronzen medaille aan Pedro Acosta (KTM) moest afstaan, vanwege een te lage bandenspanning en zo acht seconden straf, deed er niet toe. Met alles wat hij het hele weekend in Sepang had laten zien, ging Bagnaia nu ook als favoriet voor de winst in de GP van Maleisië van start. Dat gebeurde bij een buitentemperatuur van 35 graden. Die van het asfalt bedroeg maar liefst 57 graden. Onder de gegeven omstandigheden waren de bandenkeuze en de manier waarop er door de coureurs mee werd omgegaan cruciaal. Alle rijders kozen voor de zachte Michelin-achterband. Voor was de keuze verschillend. Direct na de start was het opnieuw Pecco Bagnaia die de kop pakte. Maar in tegenstelling tot de Sprint wist hij geen gaatje te slaan. Want het was Alex Márquez die vol zelfvertrouwen eerst Pedro Acosta passeerde en vervolgens ook Bagnaia te grazen nam. In zijn streven om deze race te winnen reed de nieuwe vicewereldkampioen met zijn Ducati GP24 in de tweede ronde ook nog eens een nieuw ronderecord op Sepang. Het bleek genoeg om zijn concurrenten op afstand te zetten en te houden. Zuur waren de druiven voor Bagnaia toen hij drie ronden voor het einde op de derde plaats liggend met een lekke achterband, vermoedelijk veroorzaakt door een op de baan liggend stuk carbon, de pits op moest zoeken. Door een groot gedeelte van de elektronica van zijn KTM uit te schakelen, bleek Acosta nu wel in staat zijn banden heel te houden. Het leverde hem een knappe tweede plaats op. Door het uitvallen van Bagnaia was het nu Joan Mir die derde werd en zo bevestigde dat de Honda steeds beter wordt, ook al omdat Luca Marini deze race als achtste afsloot. Dat het ene circuit niet het andere is, ondervond Aprilia. En dan met name Marco Bezzecchi. Na een glansrol in Australië te hebben gespeeld, kreeg dit Italiaanse merk in Maleisië de afstelling van haar machine in combinatie met de hier beschikbare banden niet voor elkaar. Met als gevolg dat Bezzecchi pas als veertiende uit de kwalificatie tevoorschijn kwam en zich in deze GP-race met een teleurstellende elfde positie tevreden moest stellen. Nog slechter verging het de verrassende winnaar van de GP van Australië Raúl Fernández (Aprilia), want hij ging onderuit. Dat deden ook Pol Espargaró (KTM), Miguel Oliveira (Yamaha) en Fermín Aldeguer (Ducati). Laatstgenoemde had juist dit weekend graag op een andere manier willen afsluiten voor het verder zo succesvolle Gresini-team.
1 van 4
Pecco Bagnaia (63) leidde de Sprint in Maleisië van start tot finish.
Tijdens de Grand Prix op Sepang moesten Pecco Bagnaia en Pedro Acosta Alex Márquez laten gaan.
In prachtige meer donkerblauwe kleuren boekte Alex Márquez in Maleisië zijn derde MotoGP-zege.
Een knappe eerste plaats van Alex Márquez in Maleisië.
Nog twee voor de boeg
Met nog twee GP-weekenden voor de boeg, die van Portugal en Valencia, gaat het wat de MotoGP betreft vooral om de derde plaats in het kampioenschap. Door het uitvallen van Pecco Bagnaia is de ‘bronzen positie’ weer in handen gekomen van Marco Bezzecchi. Het verschil tussen de Aprilia- en Ducati-coureur bedraagt echter slechts vijf punten. Ook wordt uitgekeken naar de eventuele rentree van Jorge Martín op de Aprilia. En dan is er het mogelijke MotoGP-debuut van Superbike-vicewereldkampioen Nicolò Bulega als vervanger van Marc Márquez in het Ducati-fabrieksteam.
Fotografie: Keulemans, MotoGP, ANP
MotoGP Australië 2025 uitslagen
Evenement: Grand Prix van Australië Circuit: Phillip Island Lengte:4.448 meter Pole position: Fabio Quartararo (Yamaha), 1.26,465 (185,1 km/u) Snelste raceronde: Alex Márquez (Ducati), 1.27,782 (182,4 km/h)
Sprint Australië
1. Marco Bezzecchi (I), Aprilia, 19.03,971; 2. Raul Fernandez (E), Aprilia, +3,149; 3. Pedro Acosta (E), KTM, +5,310; 4. Jack Miller (AUS), Yamaha, +5,376; 5. Fabio Di Giannantonio (I), Ducati, +5,416; 6. Alex Márquez (E), Ducati, +6,109; 7. Fabio Quartararo (F), Yamaha, +8,706; 8. Luca Marini (I), Honda, +8,938; 9. Pol Espargaró (E), KTM, +9,252.
1. R. Fernandez, 39.49,571; 2. Di Giannantonio, +1,418; 3. Bezzecchi, +2,410; 4. A. Marquez, +3,715; 5. Acosta, +7,930; 6. Marini, +7,970; 7. Alex Rins (E), Yamaha, +10,671; 8. Brad Binder (ZAF), KTM, +12,270; 9. Enea Bastianini (I), KTM, +14,076; 10. P. Espargaró; 11. Quartararo, +16,965; 12. Miguel Oliveira (POR), Yamaha, +17,677; 13. Ai Ogura (J), Aprilia, +17,928; 14. Fermin Aldeguer (E), Ducati, +18,413; 15. Franco Morbidelli (I), Ducati, +27,881.
27 ronden = 120,096 km
Racegemiddeld winnaar: 180,9 km/u
Snelste ronde (10e): A. Márquez, 1.27,782 = 182,4 km/u
MotoGP Maleisië 2025 uitslagen
Evenement: Grand Prix van Maleisië Circuit: Sepang International Circuit Lengte:5.543 meter Pole position: Francesco Bagnaia (Ducati), 1.57,001 (170,5 km/u) Snelste raceronde: Alex Márquez (Ducati), 1.58,873 (167,8 km/h)
Snelste ronde (2e): A. Márquez, 1.58,873 = 167,8 km/u (record)
Stand MotoGP na 40 van 44 races
Plaats
Coureurinformatie
Punten
1
Marc Márquez, E, Ducati
545
2
Alex Márquez, E, Ducati
413
3
Marco Bezzecchi, I, Aprilia
291
4
Francesco Bagnaia, I, Ducati
286
5
Pedro Acosta, E, KTM
260
6
Franco Morbidelli, –, Ducati
227
7
Fabio Di Giannantonio, I, Ducati
226
8
Fermin Aldeguer, E, Ducati
186
9
Fabio Quatararo, F, Yamaha
182
10
Raul Fernandez, E, Aprilia
146
11
Johann Zarco, F, Honda
134
12
Brad Binder, ZA, KTM
133
13
Luca Marini, I, Honda
128
14
Enea Bastianini, I, KTM
106
15
Joan Mir, E, Honda
93
Quotes
1 van 5
‘Omdat mijn eigen doel en die van het team is behaald, wil ik nu eerst volledig herstellen om 100% terug te kunnen keren.’
Wereldkampioen Marc Márquez, die na zijn zoveelste blessure (en operatie) heeft besloten om dit seizoen niet meer op zijn Ducati in actie te komen.
‘Ik was weer een passagier op mijn eigen machine.’
Pecco Bagnaia (Ducati) na de voor hem desastreus verlopen Australische Grand Prix.
‘Dit heb ik nooit durven dromen. Samen met mijn broer eerste en tweede in het wereldkampioenschap worden.’
Alex Márquez (Ducati).
‘Mijn gedachten gaan in de eerste plaats uit naar Rueda en Dettwiler.’ Pecco Bagnaia (Ducati), die dat belangrijker vond dan het verlies van een eventuele GP-zege door een lekke achterband.
‘In de Sprint was ik waarschijnlijk te veel met de tweede plaats in het kampioenschap bezig. Nu kon ik vrij uit gaan en Pedro en Pecco gelijk aanvallen.’
Alex Márquez (Ducati) na zijn derde MotoGP-zege.
In Winterswijk werd ooit de koudste temperatuur in Nederland gemeten: -27,4 graden! Maar tijdens de KouwePotenTocht 2025, met het thema ‘De nieuwe IJstijd’, was het gelukkig niet zo extreem. Sterker nog, het weer zorgde stiekem voor de perfecte setting, alleen dan met een – misschien wel iets te – flinke dosis nattigheid. De tocht zal voor de meeste deelnemers dan ook de boeken ingaan als de NattePotenTocht 2025. En dan krijg je inderdaad vanzelf KouwePoten…
Maar wat doet een beetje slecht weer ertoe? Motorrijders zijn immers een volhardend volk. De gezelligheid was er net zo goed als tijdens zonnige edities, met heel veel sterke verhalen, net zo sterke koffie en perfect eten en drinken. Hoewel de regen zijn intrede deed, begon de tocht nog best wel droog, al hadden sommige dappere zielen de eerste druppels onderweg naar het startpunt al wel gehad. Wat dat betreft werd de stand van zaken daarna voor iedereen gelijkgetrokken, want niemand hield het droog.
Volgend jaar staat de KouwePotenTocht natuurlijk weer op de agenda, maar laten we eerst de Primavera-tocht niet vergeten. Dus hou vol, vrienden, de winter is zo voorbij! En deze editie heeft ons geleerd dat je ook met minder weer prima kunt rijden en vooral veel plezier kunt hebben.
Check hier alle foto’s (de gallery wordt nog aangevuld).
Brabus en KTM hebben samengewerkt aan de gloednieuwe Brabus 1400 R Signature Edition, die gebaseerd is op de KTM 1390 Super Duke R EVO. Brabus heeft nu de eerste exclusieve beelden gedeeld, die zijn vastgelegd tijdens de endurance-testen voor de officiële wereldpremière.
Al blijven de beelden wel iets vaag, ze geven een spannende eerste indruk van het prototype. Belangrijke kenmerken zijn onder andere:
Een radicaal herontworpen BRABUS-carrosserie met een opvallende voorkant en unieke lichtsignatuur.
Een nieuw twin-uitlaatsysteem (niet beschikbaar voor de Amerikaanse markt).
Het nieuwste BREMBO HYPURE remsysteem.
Monoblock II EVO drie-spaaks wielen, geïnspireerd op BRABUS-voertuigen uit de jaren ’80.
Met deze nieuwe prototypebeelden lijkt de officiële lancering dichtbij. Er wordt gespeculeerd dat BRABUS en KTM begin november de grote onthulling plannen, net op tijd voor EICMA in Milaan.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
