Marc Marquez wordt – mede door zijn connectie met Red Bull - regelmatig gelinkt aan toekomstige overstap naar KTM.
De geruchten dat Marc Marquez Honda zou verruilen voor Gresini hingen al een tijdje in de lucht, maar zijn nu gedeeltelijk bevestigd. Honda Racing Corporation (HRC) en Marc Marquez hebben namelijk gezamenlijk besloten om hun vierjarige contract voortijdig te beëindigen, aan het einde van het MotoGP Wereldkampioenschap seizoen 2023.
Foto: ANP
Het contract tussen het raceteam en Marquez komt dus een jaar eerder tot zijn einde, maar beide partijen waren van mening dat het in hun beste belang was om in de toekomst andere wegen te bewandelen. Met dit besluit komt er een einde aan 11 jaar samenwerking tussen #93 en HRC. In deze periode hebben ze samen zes wereldkampioenschappen in de hoogste klasse, vijf Triple Crowns, 59 overwinningen, 101 podiumplaatsen en 64 poleposities behaalt.
Marquez behaalde zijn eerste overwinning in de hoogste klasse op de Honda RC213V, tijdens de Grand Prix van de Amerika’s, in 2013. Daarmee werd hij de jongste winnaar in de hoogste klasse. Later dat jaar werd hij ook de jongste wereldkampioen in de hoogste klasse. In 2014 verdedigde hij zijn titel en won hij de eerste 10 opeenvolgende races van het jaar, en hij behaalde ook titels in 2016, 2017, 2018 en 2019 als rijder van HRC bij het Repsol Honda Team.
Beide partijen zullen hun volledige steun blijven verlenen voor de resterende rondes van het MotoGP Wereldkampioenschap seizoen 2023. HRC wenst Marc Marquez het allerbeste in zijn toekomstige ondernemingen.
In 2024 ondergaan Honda’s toonaangevende adventure-motoren, de CRF1100L Africa Twin en CRF1100L Africa Twin Adventure Sports, aanzienlijke upgrades. Deze upgrades omvatten verbeterde prestaties, cutting-edge technologieën en stijlvolle updates die hun capaciteiten en aantrekkingskracht naar een hoger niveau tillen.
De 1084cc-paralleltwin behoudt zijn positie als het kloppende hart van de Africa Twin-familie en ondergaat opmerkelijke verbeteringen in vermogen en koppel in het lage en middelhoge toerengebied. Het maximale vermogen blijft 75 kW, maar het maximale koppel groeit met maar liefst 7% tot 112 Nm, dat nu wordt geleverd bij 5.500 t/min in plaats van de vorige 6.250 t/min. Deze indrukwekkende verbeteringen zijn bereikt door aanpassingen aan de kleptiming, inlaatpoorten en ECU-instellingen, evenals een verhoging van de compressieverhouding van 10,1:1 naar 10,5:1.
Het uitlaatsysteem draagt ook bij aan de verbeterde prestaties, met een nieuwe uitlaatdemper die een aangename toon voortbrengt bij lagere toerentallen en een diepere bastoon bij hogere toerentallen. Beide modellen zijn beschikbaar met een handmatige transmissie of een Dual Clutch Transmission (DCT), die nu verder is verfijnd voor betere prestaties en naadloos schakelen.
De 2024 CRF1100L Africa Twin biedt nu optioneel Showa Electronically Equipped Ride Adjustment (Showa EERA), wat specifieke dempingsinstellingen biedt voor deze motorfiets. Met dit systeem kunnen rijders de veervoorspanning van de achtervering aanpassen via het touchscreen display, met vijf modi om aan de rijdersvoorkeur te voldoen.
De 2024 CRF1100L Africa Twin Adventure Sports krijgt een upgrade met een nieuw 19-inch voorwiel, wat de grip en feedback aan de voorzijde verbetert zonder afbreuk te doen aan de offroad-prestaties. De voorkant is opnieuw ontworpen voor verbeterde windbescherming, en het zadel is nu comfortabeler voor langeafstandsritten dankzij een 15 mm dikker kussen van urethaanschuim.
Beide modellen worden standaard geleverd met tubeless Metzeler Karoo Street-banden voor eenvoudige reparatie van lekke banden tijdens het rijden, en voor offroad-rijden zijn Michelin Anakee Wild-banden ook goedgekeurd.
De vernieuwde Africa Twins komen in verschillende kleuropties en bieden speciale accessoires om aan de wensen van de rijders te voldoen, waaronder bagagemogelijkheden, valbescherming en lagere zadels.
De 2024 CRF1100L Africa Twin en CRF1100L Africa Twin Adventure Sports zullen vanaf november 2024 beschikbaar zijn bij dealers in heel Europa.
Suzuki heeft bij de Japan Mobility Show 2023, in Tokyo, het doek van meerdere primeurs getrokken. Hier vallen bijvoorbeeld een elektrische Burgman en een Burgman op waterstof onder.
De e-Burgman is Suzuki’s elektrische variant van de scooter met een 125cc ééncilinder verbrandingsmotor. Het meest opvallendste aan dit prototype, is dat hij beschikt over een verwijderbare batterij. In april van dit jaar lanceerde Suzuki al een demonstratieproject met de e-Burgman, om gegevens te verzamelen over hoe deze scooter dagelijks worden ingezet. Zo is er gekeken naar data, variërend van winkelbezoekjes en stadsritten tot woon-werkverkeer. Deze verzamelde gegevens gaat Suzuki gebruiken bij de ontwikkeling van toekomstige elektrisch aangedreven motorfietsen.
Verder heeft het Japanse merk een op waterstof aangedreven motorscooter gepresenteerd. Deze Burgman 400 is voorzien van een waterstoftank en een op waterstof aangepast motorblok. Het betreft hier een testmodel, om de toepassing van waterstoftechnologie in tweewielers te onderzoeken en te perfectioneren. De testresultaten zijn bestemd voor de doorontwikkeling van een motorfiets op waterstof, waaraan Suzuki werkt.
De Burgman’s zijn niet de enige prototypen die Suzuki in Tokyo heeft gepresenteerd. Het merk heeft ook een minicar, cross-over, SUV, opvouwbare e-bike, buitenboordmotor en een robot voor last-mile delivery gepresenteerd. Bijna alle bovengenoemde prototypen zijn elektrisch.
Twee jaar na de presentatie van z’n DesertX heeft Ducati een nog beter op het avontuur toegesneden variant klaar: de DesertX Rally. De elektronica is bijgespijkerd naar de meer offroadgerichte focus: zo zijn er zes rijmodi (Sport, Touring, Urban, Wet, Enduro én Rally), hellingshoekgevoelig ABS, tractiecontrole, een up & down quickshifter, instelbare motorrem, cruisecontrole en de wheeliecontrole zijn aangepast aan het nieuwe frame.
Voorts pronkt de DesertX Rally met Pirelli Scorpion Rally STR-banden om de nagelnieuwe Takasago Excel-spaakwielen. Die laatste komen met gefreesde naven en carbonstalen spaken. Het voorwiel behoudt zijn afmeting van 21″x2.15″, terwijl het achterwiel smaller is dan dat van DesertX, met een afmeting van 18″x4″.
Net zoals de standaard DesertX, krijgt ook de Rally-versie een 21-inch voorwiel, dat op de nieuwkomer wordt aangevuld met een verhoogd voorspatbord (met gesplitste remleiding), een 48mm KYB cartridge-voorvork met 20 mm (250 mm) extra veerweg vooraan, Kashima-coating op de vorkpoten en een DLC-behandeling. De achterbrug is nu gelinkt via een volledig instelbare schokdemper, waarvan de veerweg ook met 20 mm is vergroot tot maximaal 240 mm. Voor optimale controle krijgt de Rally standaard ook een verstelbare, direct op het stuur bevestigde Öhlins stuurdemper. De versnellings- en het achterrempedaal zijn van billet aluminium, terwijl de carterbeschermplaat in carbon is opgetrokken – stuk voor stuk lichte, hoogwaardige onderdelen.
De nieuwe Ducati DesertX Rally is vanaf januari 2024 verkrijgbaar. De Nederlandse prijs is nog niet bekend, in België gaat ‘ ie vanaf € 22.595.
1 van 8
Focus op offroad
Het krachthonk van dienst is nog steeds de 937cc Testastretta 11°, die goed is voor 110 pk bij 9.250 tpm en een maximaal koppel van 92 Nm bij 6.500 tpm. A2-rijders hoeven bij die waarden niet te wanhopen – er komt ook een speciale versie voor het lichtere rijbewijs.
Opties
Wie nog net dat tikkeltje meer zoekt, kan even grasduinen in de uitgebreide Ducati Performance-catalogus, waaronder een extra 8-litertank, aluminium zijkoffers, ledverstralers, verwarmde handvatten, stalen valbeugels, een gehomologeerd Termignoni-uitlaatsysteem – of een niet-straatlegale racevariant.
Eerder hebben wij de Ducati DesertX modeljaar 2022 getest. Bekijk hier de video.
De 2024 Z650RS is geïnspireerd door de Z650-B1 uit de jaren 70, maar moet volgens Kawasaki die klassieke vormgeving met moderne techniek combineren. Daarom krijgt dit model voor 2024 Kawasaki’s Traction Control systeem.
Het voor de 2024 Kawasaki Z650RS nieuwe Traction Control Systeem is 3-voudig instelbaar en heeft een sportmodus (mode 1) of biedt maximale tractie onder alle omstandigheden (mode 2). Hiernaast is het systeem ook volledig uit te schakelen. De A2-variant van de motor krijgt alleen de mogelijkheid om de tractie controle aan of uit te schakelen.
De Kawasaki Z650RS refereert met zijn designelementen aan zijn illustere voorganger. Zo is dit Retro-Sportmodel voorzien van een bolle tank, kenmerkende zijpanelen, een ducktail achterspatbord en twee analoge ‘artillery shell’ tellers, die zijn overgenomen van de Z650-B1 styling. Tussen de analoge tellers huist een LCD-display, dat functionaliteit moet toevoegen aan het klassieke design. LED-verlichting geeft de Z650RS verder een eigentijds tintje, waarbij het klassieke thema wordt bewaakt door een achterlichtunit. Deze is namelijk ontworpen, om de indruk te wekken dat deze wordt verlicht door een klassieke gloeilamp.
Onder de klassieke tank ligt verder een moderne, 68 pk sterke 649cc paralleltwin, met een balans-as en een bekrachtigde slipkoppeling. Voor A2-houders is er ook een 35 kW versie beschikbaar. Het twin-blok karakteriseert zich vooral door zuinigheid en optimale souplesse van onderuit. Daarom heeft hij ook bruikbaar koppel in het middentoerengebied. Dat sluit volgens Kawasaki perfect aan bij het karakter van de Z650RS, dat in de stad en op buitenwegen perfect tot uiting komt.
Twan Smits viert de IDM Supersport-titel samen met zijn Nederlandse Team Apreco.
IDM & NTC Hockenheim
Het was erg spannend in het Duitse IDM Supersport-kampioenschap, voorafgaand aan de seizoensfinale in Hockenheim. Vier rijders konden nog kampioen worden, waarvan de jonge Nederlanders Twan Smits en Melvin van der Voort de beste papieren hadden. Smits sloeg een belangrijke – uiteindelijke beslissende – slag door Van der Voort in de eerste race in een rechtstreeks duel te verslaan. Hierdoor had de 19-jarige Smits aan een derde plaats in de tweede race voldoende om de IDM Supersport-titel veilig te stellen, ondanks dat de 18-jarige Van der Voort zijn zesde race van het seizoen wist te winnen. Verrassend was de terugkeer van Walid Khan. Na het veel besproken incident op de Red Bull Ring, waarbij Khan volgens zijn tegenstander Petr Svoboda probeerde hem in de remmen te knijpen werd de Nederlander vanwege de vele bedreigingen door zijn Freudenberg KTM-team in bescherming genomen en zou hij eigenlijk dit jaar niet meer starten. De IDM-organisatie oordeelde dat Khan geen enkele intentie had om bij Svoboda in de remmen te knijpen. In Hockenheim was Khan eerder terug dan verwacht en liet zien het racen nog niet verleerd te zijn met een mooie overwinning in de tweede IDM Supersport 300-race. In het interview na afloop liep een geëmotioneerde Khan helemaal leeg over alles wat er in de afgelopen periode gebeurd was. In de IDM Superbike was Colin Velthuizen goed onderweg met tweemaal een negende plaats. De Northern Talent Cup reed ook in Hockenheim, waarin Jurrien van Crugten met een vierde en een zesde plaats als beste Nederlander finishte.
Tekst: Jan Boer, Emil Bilars, Gert Bos, Marien Cahuzak, Asse Klein Foto’s: Emil Bilars, Gert Bos, Damon Teerink, Infront
Twan Smits viert de IDM Supersport-titel samen met zijn Nederlandse Team Apreco.
EMX Matterley Basin
Zilver en brons in EK
Zoals verwacht leverde het EMX250 voor Nederland twee medailles op. Het goud ging in de vorige wedstrijd in Turkije al naar de in Nederlandse dienst rijdende Italiaan Andrea Bonacorsi, zilver (Kay Karssemakers) en brons (Cas Valk) ging naar Nederland. Beiden kunnen terugkijken op een prima seizoen. Karssemakers reed vorig jaar nog GP’s, maar moest dit jaar noodgedwongen een stapje terugdoen, omdat hij in een laat stadium zonder team kwam te zitten. Gelukkig voor hem was er wel een plaats beschikbaar in het Husqvarna BT-Racing Team, dat uitkomt in het EK. Hij behaalde veel podiumplaatsen en sloot het seizoen – na slechte starts in beide manches – af met twee zevende plaatsen in de Britse EK-ronde. Zijn tweede plaats in het klassement kwam niet in gevaar.
Cas Valk kwam in de slotwedstrijd tot de tweede en de negende plaats, wat hem de zesde plaats in het dagklassement opleverde en brons in het EK. Een mooi resultaat na de Europese titel 125cc van vorig jaar. Eerder dit jaar werd hij Europees kampioen tweetakt. In de EK-eindstand is Ivano van Erp negende geworden, Jens Walvoort (negende in Engeland) negentiende, Kjeld Stuurman 29e en Bradley Mesters 30e.
In de EMX125 (waarin de Let Janis Reisulis de titel behaalde) is Gyan Doensen (tiende in Engeland) met de negende plaats de beste Nederlander. Damian Knuiman werd 28e en Roan Tolsma 42e.
De beste drie van het EMX250: Kay Karssemakers (2e), Andrea Bonacorsi (kampioen) en Cas Valk (3e).
WK Langbaan Teams Roden
Titel voor Nederland
Nederland mag zich weer een jaar lang de beste op de gras- en langbanen noemen. Op het Speed Centre in Roden liet het team rondom captain Jannick de Jong de Duitsers in de finale kansloos. Het brons ging in Roden naar de Britten.
Team Nederland kon bouwen op Romano Hummel. Hij was met afstand de sterkste coureur van de dag en wist ook de finale voor Nederland te winnen. Daarbij kreeg ondersteuning van Dave Meijerink en Mika Meijer, die respectievelijk als derde en vijfde finishten. Dat betekende dat Nederland qua punten Duitsland in de finale had afgetroefd en zich de nieuwe wereldkampioen langbaan voor landenteams mag noemen. De vreugde in het Nederlandse kamp en op de taluds rondom het Speed Centre was groot.
‘Ik ben blij dat ik dit in de herfst van mijn sportieve carrière nog mee mag maken. Het was ook echt een teamprestatie en als captain ben ik ook heel trots op iedereen’, sprak De Jong, die ook tijdens de eerdere Nederlandse zeges in 2013 en 2016 deel uitmaakte van TeamNL.
De races in Roden konden pas aan het eind van de middag starten. Door de vele regenval op zaterdag stond de baan nagenoeg blank. De baan was op zondag zacht en sponzig, waardoor een aantal landen eerst weigerden te starten. Uiteindelijk kreeg men toch alle neuzen de goede kant op en werd de wedstrijd in vlot tempo afgewerkt. ‘De omstandigheden speelden ons uiteindelijk wel in de kaart. Wij zijn in Nederland nu eenmaal opgegroeid op dit soort zware banen’, wist De Jong.
Het winnende Nederlandse team in Roden met (v.l.n.r.) Jannick de Jong, Dave Meijerink, Romano Hummel, Mika Meijer, organisator Bert Oosterling en teammanager Patrick Roth.
Internationale Speedway Veenoord
Pool Skupien winnaar opgefriste Gouden Helm-races
Een aantal jaren konden de speedway-coureurs niet strijden om de Gouden Helm van Veenoord. Corona en de aanleg van het nieuwe circuit zorgden voor een gat van drie jaar in de lange lijst met winnaars van het kleinood. De Pool Lars Skupien voegde nu zijn naam toe aan de winnaars.
Vanaf medio jaren vijftig werd er in Veenoord geracet rond het hoofdveld van de plaatselijke voetballers. Maar toen de gemeente Emmen besloot om het sportpark in 2022 te renoveren moest de speedwaybaan worden verplaatst. Het bood de mensen van Speedway Veenoord de kans een nieuw en modern circuit naar eigen wensen aan te leggen. De kritieken waren louter positief. Ook van de door de wol geverfde Theo Pijper. ‘Prachtig wat die jongens hier hebben gerealiseerd. Natuurlijk is het allemaal nog wat wennen. Inhalen blijft moeilijk, maar het kan hier wel’, aldus Pijper. Met naar schatting 2.000 toeschouwers kregen de eerste Gouden Helm-races op het nieuwe circuit ook de ambiance die het verdient.
Op de baan ging veel aandacht uit naar Theo Pijper, die zijn 17-jarge zoon Ace meebracht naar Veenoord. Pijper senior, 43 inmiddels, vertrok ruim twintig jaar geleden voor een professionele carrière in de speedwaysport vanuit het Friese Rinsumageest naar Schotland. Hij stichtte daar een gezin en zette ook zijn zoons Ace en Stene op de motor. In Veenoord werd hij driemaal geklopt door zijn oudste zoon. ‘Heb ik toch iets goed gedaan’, zei de trotste vader, die zelf als vierde naast het podium greep.
De beste Nederlandse prestatie werd evenwel geleverd door Mika Meijer. Na een puntloze start door een afgelopen ketting, plaatste hij zich toch nog voor de finale. De regerend Nederlands kampioen moest uiteindelijk in een run-off met Ace Pijper strijden om de zilveren en bronzen Jopa-helmen. Meijer was hierin duidelijk de sterkere.
Lars Skupien gaan aan de leiding van de Gouden Helm-finale in Veenoord.
ONK Zijspancross Lierop
Hermans/Van den Bogaart Nederlands kampioen
Koen Hermans en Ben van den Bogaart (foto) zijn tijdens de ONK Zijspancross-finale in Lierop Nederlands kampioen geworden! Onder een stralende herfstzon won Hermans beide manches na twee mooie duels met Bax/Cermak. Hiermee liet Hermans duidelijk zien de sterkste te zijn. Bax werd in totaal tweede in Lierop en in de eindstand en ging hiermee net Keuben voorbij die nu derde zou worden. Keuben reed twee sterke heats, maar moest in heat 1 helemaal van achteraan komen en kwam zo niet verder dan de vierde plek. Een toch mooie derde plek in de eindstand van het Nederlands kampioenschap werd feestelijk onthaald door team Keuben. Naast Hermans werden ook de nieuwe nationale zijspankampioenen Bens en Van Leuken onthaald door een horde blije supporters en dit maakte het zijspancross finalefeest in Lierop compleet.
Kort door de bocht
Ricardo Brink liet tijdens de BeNeLux Trophy-slotronde in Croix-en-Ternois nogmaals zien welke rijder in 2023 de beste is in de Superbike-klasse. Brink was al tot kampioen gekroond, maar won op het Franse circuit ook de laatste twee races van het seizoen. Thijs Peeters eindigde met een tweede en derde plaats tweemaal op het podium.
Hoewel het naar eigen zeggen niet z’n beste dag was, heeft Randy Kerstjens wel het ONK trial in Europoort gewonnen.
Lucas Dolfing heeft het ONK enduro E2/3 in Vorden gewonnen. Onder zonnige en warme omstandigheden bleef hij Wesley Pittens en Thierry Pittens voor.
Jaimie van Sikkelerus streed tijdens de voorlaatste British Supersport-ronde voor een podiumplaats in de eerste race. Op Donington Park eindigde Van Sikkelerus als vijfde, kort achter de derde rijder. In de tweede race was de baan nat en passeerde hij als negende de finishlijn. Van Sikkelerus staat met nog twee races te gaan op een zesde plaats in het Britse Supersport-kampioenschap.
Sportkalender
6/8 oktober
WK enduro St. Andre (P)
7 oktober
WK indoortrial Andorra la Vella (AND)
7 oktober
IDC Assen
7 oktober
ONK enduro Bergeijk (o.v.)
7/8 oktober
MXoN en finale Yamaha YZ bLuCru 65cc, 85cc en 125cc Ernée (F)
7/8 oktober
WK zijspan Oschersleben (D)
8 oktober
WK JuniorGP Aragón (E)
8 oktober
WK Supermoto Mettet (B)
8 oktober
EK zijspancross landenteams Cingoli (I)
12/18 oktober
WK rally Rallye du Maroc (MAR)
14 oktober
WK Supercross Düsseldorf (D)
14 oktober
ONK enduro Hellendoorn
14 oktober
Strandcross Lemmer
14/15 oktober
MotoGP Mandalika (INA)
15 oktober
Supermoto der Naties en EK Castelletto di Branduzzo (I)
Onder een stralende zon – dik 30 graden – werd in het Zuid-Franse Castelnau de Levis de wereldtitel bij de Zijspancrossers beslist. De Belg Vanluchene stond met zijn Franse bakkenist Musset al bijna een hele manche op punten voor op de Nederlander Bax, maar de strijd is pas beslist als de vlag valt. En dat geldt al helemaal voor de soms knotsgekke zijspancross!
Al op de zaterdag lieten beide titelpretendenten zien wat ze van plan waren. Zowel Vanluchene/Musset als Bax/Cermak wonnen hun kwalificatieheat. De Nederlanders Hermans/Van den Bogaart hadden machinepech in de kwalificatie. Toen ze ook nog eens een klein stukje tegen de rijrichting van de baan inreden, volgde ook nog eens diskwalificatie. Zo waren Hermans/Van den Bogaart veroordeeld om bijna als allerlaatste te mogen vertrekken in de heats op zondag.
Tekst en fotografie: Emil Billars
Zonder koppeling
Duizenden dolenthousiaste Franse fans bevolkten op de zondag de spectaculaire piste in Castelnau de Levis. Luidkeels moedigden ze Vanluchene en zijn Franse bakkenist Musset aan. Al in de sightinglap leek het publiek in extase!
Die aanmoedigingen gaf Vanluchene/Musset schijnbaar vleugels, want ze pakten in de eerste heat resoluut de kopstart, maar directe tegenstrevers Bax/Cermak zaten er dicht op. Als de stand zó zou blijven, dan zou Vanluchene al in de eerste heat wereldkampioen worden. Bax/Cermak moesten dus, nu meer dan ooit, vol in de aanval. Maar de wedstrijd was ruim tien minuten bezig toen de pechduivel bij Bax toesloeg! Hij viel ineens stil vlak voor een steile klim met een niet werkende koppeling. Ze reden de baan af en bakkenist Cermak snelde zich rennend naar de pits. Daar haalde hij een tang op en naast de baan knipte de zichtbaar opgewonden Bax de koppelingskabel door! Vervolgens probeerde hij zonder koppeling weer weg te rijden. Dit lukte wel, maar al op de eerste steile helling vonden hij en Cermak hun Waterloo. Opnieuw duwden ze de machine van de baan en konden niks anders dan lijdzaam toezien hoe Vanluchene de leiding nog steviger in handen had.
Ook de twee andere Nederlandse topteams moesten in de eerste heat de gifbeker leegdrinken. Hermans reed een dijk van een race en was van achter in het veld opgeklommen naar de vierde plek, maar viel ineens ook stil! De elektronica gaf de geest waardoor hij gedwongen werd de race moesten staken. Eerder had Van Werven/Van der Wiel het strijdtoneel ook al verlaten. Spijtig, omdat dit de laatste grand prix van Gert van Werven was. Van Werven was er tijdens de warm-up al hard af gegaan en had een pijnlijke hand. Toch probeerde de combinatie van start te gaan, maar al na twee ronden kon Van Werven de machine niet meer goed vasthouden. Helaas eindigde de carrière van Van Werven toch wel onverdiend in een anticlimax.
Al deze ellende ging aan Vanluchene/Musset voorbij. Ze wonnen met glans de eerste heat en werd de nieuwe wereldkampioenen! De hevig geëmotioneerde Vanluchene liet zich na de finish van zijn motor vallen en reikte met zijn handen huilend naar de hemel. Dit ter ere van zijn vader, die tien jaar geleden te vroeg aan zijn einde kwam. Juist uit deze trieste werkelijkheid haalt Vanluchene vaak kracht en wat zich achter de finish afspeelde sprak dan ook boekdelen. Maar dit kippenvelmoment maakte snel plaats voor feestvreugde toen fans en familie zich uitgelaten op de nieuwe wereldkampioenen storten en de emotie zich meester maate van het crosscircuit in Castelnau.
Opnieuw problemen
De fans van Vanluchene werden ook in de tweede heat getrakteerd op weer een kopstartoverwinning. Vanluchene, gestoken in een hagelnieuw regenboog-WK tenue, reed de sterren van de hemel en won de heat en dus ook de Franse Grand Prix. In hun beste doen zijn Vanluchene/Musset niet te stoppen. Als enige pakte het duo elke dubbelsprong op het circuit en waren hiermee ruim sneller dan de concurrentie. Bax was vertrokken op plek twee, maar kende al in de eerste ronde een probleem en viel terug buiten de top tien. Bax kwam uiteindelijk wel terug tot aan het achterwiel van Keuben/Lebraton, die op dat moment derde reden. Maar wat Bax ook probeerde, hij kwam niet langs Keuben. Keuben/Lebraton deden hiermee goede zaken. Ze bleven derde en met de vijfde plek uit de eerste heat werden ze totaal knap tweede in de GP van Frankrijk! De Franse broers Prunier werden tot blijdschap van het thuispubliek in totaal derde in de Franse Grand Prix.
Ondanks de pech in Frankrijk bleven de Nederlandse teams Bax/Cermak tweede en Hermans/Van den Bogaart derde in de eindstand van WK Zijspancross 2023. Maar tussen de twee Nederlanders stond een dolblije Vanluchene op het podium, die zich samen met bakkenist Musset wereldkampioen Zijspancross 2023 mag noemen.
Ducati Multistrada V4 S Grand Tour test. De nieuwe BMW R 1300 GS loopt begin november van de band. Hoe kan Ducati wat aandacht wegpikken van Europa’s belangrijkste motor? Juist, door kort daarvoor een Multistrada te introduceren. De Multistrada V4 S Grand Tour is de beste Multistrada die je kunt kopen. Bijgevolg is het ook een van de beste motoren op de markt. We reden ermee op de prachtige wegen rond de Ducati-fabriek in Bologna. Dan begrijp je meteen waarom het zo’n goede motor is.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
