dinsdag 8 juli 2025
Home Blog Pagina 37

WorldSSP Italië: Manzi en Ten Kate Racing lopen flink uit

0

Stefano Manzi vocht op knappe wijze naar een dubbele WorldSSP-zege in Cremona. Daarmee verstevigde de coureur van Pata Yamaha Ten Kate Racing zijn leidende positie in het wereldkampioenschap. Bo Bendsneyder – nummer twee in het WK-klassement – scoorde met een vijfde en zevende plaats niet slecht, maar zag zijn achterstand in de strijd om de wereldtitel wel flink oplopen.

Het zou zomaar eens kunnen uitmonden in een Nederlands gekleurde strijd om de Supersport-wereldtitel van 2025. Stefano Manzi – uitkomend voor Pata Yamaha Ten Kate Racing – begon met veertien punten voorsprong op Bo Bendsneyder aan de vierde ronde van het seizoen in het Italiaanse Cremona. Manzi eindigde de afgelopen seizoenen als tweede in de eindstand, achter respectievelijk Nicoló Bulega en Adrian Huertas. Nu lijkt Bendsneyder zijn grootste concurrent te zijn. Maar de Nederlander kende zijn moeilijkste weekend in zijn nog prille WorldSSP-carrière in Cremona. Tijdens de eerste training op vrijdag schoot het in zijn rug, wat hem later die dag ook parten speelde in de kwalificatie. Zijn baankennis was bovendien beperkt; de Rotterdammer had er slechts zo’n dertig ronden gereden tijdens een drukke circuitdag. Desondanks kwalificeerde hij zich als vijfde.

Stefano Manzi – en Pata Yamaha Ten Kate Racing – heeeft alle reden tot juichen met een dubbele zege in Cremona en een ruime voorsprong in het wereldkampioenschap.

Manzi messcherp

Tijdens de racedagen ging het – mede dankzij medicatie – al wat beter met de rug van Bendsneyder. Hij gaf aan het ‘niet als excuus’ te willen gebruiken voor zijn resultaten. Maar de startproblemen bij de MV Agusta-coureurs bleken opnieuw een terugkerend probleem. In de eerste race zakte hij terug naar de twaalfde plaats. Bendsneyder knokte zich terug richting de top-tien en wist uiteindelijk op te schuiven naar plek zeven met zicht op de top-vijf. Verder dan dat kwam de 26-jarige niet.

Vooraan ontstond een boeiende strijd tussen vier rijders. Manzi toonde opnieuw zijn grote kwaliteit: messcherp zijn in onderlinge duels. In de slotfase gaf hij zijn concurrenten geen kans met late remacties en pakte overtuigend de winst voor Tom Booth-Amos, Valentin Debise en Jaume Masia. In de tweede race was hetzelfde viertal opnieuw vooraan te vinden. Masia reed vrijwel de hele race aan kop. Met nog drie ronden te gaan liet Manzi zijn vechtlust weer zien, nadat Debise kort daarvoor onderuit was gegaan. De laatste bocht bleek weer zijn favoriete plek voor een aanval. Net vóór het ingaan van de laatste ronde zette Manzi de beslissende move in. Daarachter vochten Booth-Amos en Masia om plek twee, waardoor Manzi zonder problemen zijn tweede overwinning van het weekend veiligstelde. Bendsneyder zakte opnieuw bij de start terug naar de twaalfde plek. Hij kwam terecht in een grote groep die vocht voor positie zes, waarin hij zich knap naar voren wist te werken. Door de crash van Debise eindigde hij uiteindelijk als vijfde. Bendsneyder na afloop: ‘We misten de snelheid om voor het podium te vechten. Dat kwam mede doordat we hier minder kilometers hadden gemaakt dan de concurrentie. In de tweede race was een vijfde plek het maximale. Dat had in de eerste race ook gekund, maar toen misten we wat grip. De starts blijven het grote probleem. Alle MV’s hebben daar last van. Het is niet dat wij slechter starten dan voorgaande jaren, maar de andere merken – en vooral de Yamaha’s – komen simpelweg steeds sneller van de plek. Het team werkt hard aan een oplossing. We gaan proberen of we met een andere koppeling iets kunnen verbeteren.’

Bendsneyder zag zijn achterstand in het WK-klassement oplopen naar 44 punten. Booth-Amos staat derde en heeft zeven punten minder dan de Nederlander. Beide coureurs staan voor een flinke uitdaging om Manzi in 2025 van de wereldtitel af te houden. De Italiaan is in de eerste acht races telkens als eerste of tweede gefinisht. Voor Glenn van Straalen blijft het tot nu toe een zwaar seizoen op de voor hem nieuwe Ducati. Na een zware hersenschudding bij de openingsronde op Phillip Island, heeft hij zijn oude niveau nog niet kunnen benaderen. In Cremona bleef hij – na diverse technische issues – met een zesentwintigste en achttiende plaats puntloos.

Loris Veneman en het EAB Racing Team besloten na drie WorldSSP-weekenden de samenwerking vroegtijdig te beëindigen.
(foto: Damon Teerink)

Veneman en EAB Racing Team snel uit elkaar

Het leek vorig jaar nog zo veelbelovend: de 18-jarige Loris Veneman – vicewereldkampioen in de Supersport 300 – kreeg de kans om zich te bewijzen bij het Nederlandse EAB Racing Team in de WorldSSP. Toch hield de samenwerking tussen de jonge coureur en het team slechts drie raceweekenden stand. Voorafgaand aan de Italiaanse ronde van het WorldSSP-kampioenschap in Cremona maakten Veneman en het EAB Racing Team bekend dat zij per direct uit elkaar gingen. Na een stroeve voorbereiding met meerdere technische problemen, liep het in Portimão en Assen ook nog niet soepel tussen team en coureur, wat uiteindelijk leidde tot deze snelle breuk. Voor de races in Cremona wist het EAB Racing Team op het laatste moment een vervanger aan te trekken in de persoon van de Italiaan Bryan D’Onofrio. Hij reed de races op de Ducati Panigale V2 en eindigde als tweeëntwintigste en eenentwintigste. Hoe de toekomst van de jonge Veneman eruitziet, is op dit moment nog niet bekend. Wij vroegen zijn vader Barry Veneman om een reactie: ‘Natuurlijk hadden we het seizoen 2025 anders voorgesteld, maar racen is net als school: je moet een meerjarenplan hebben, anders kom je nergens. We gaan er eerst voor zorgen dat het plezier in het racen bij Loris terugkomt en dat hij kan blijven leren en trainen. Supersport 600 heeft dan de voorkeur. Qua wedstrijden kun je denken aan BSB en ESBK. En met de sponsoren zijn we al volop bezig richting 2026.’ De WorldSSP300 reed niet in Cremona. Deze klasse komt – net als de WorldSSP – weer in actie van 16 tot en met 18 mei op Autodrom Most in Tsjechië.

Bagage meenemen op de motor | Motorkledingtips

0

Deze keer gaan Bart en motorkleding-expert Pieter het hebben over bagage meenemen op de motor.

WorldSBK Italië: Bulega scoort hattrick voor eigen publiek

0

Er stond geen maat op Nicolò Bulega tijdens de vierde WorldSBK-ronde in het Italiaanse Cremona. Toprak Razgatlıoğlu beperkte de schade met drie tweede plaatsen. Ook zijn BMW-teamgenoot Michael van der Mark had veel minder bandenproblemen dan in Assen en wist – na mooie duels – telkens binnen de top tien te finishen.

Voorafgaand aan het raceweekend in Cremona was de grote vraag of de bandenproblemen van BMW-coureurs Michael van der Mark en Toprak Razgatlıoğlu opnieuw zouden opspelen. In Assen zakten de BMW-rijders halverwege de race flink terug, maar op het bij vlagen krappe circuit van Cremona bleek dat niet het geval. ‘Dat heeft echt met het type circuit te maken,’ aldus Van der Mark. Vorig jaar was Danilo Petrucci de grote held met drie zeges, toen er voor het eerst op het circuit in het noorden van Italië werd gereden. Petrucci speelde deze keer niet de hoofdrol, die eer ging naar zijn Italiaanse landgenoot Nicolò Bulega. De kampioenschapsleider gaf vooraf aan dat de lay-out niet tot zijn favorieten behoorde, maar daarvan was op de baan weinig te merken. In de beginfase van de races kon Razgatlıoğlu nog enigszins partij bieden. De Turkse rijder reed vorig jaar niet in Cremona vanwege een blessure. Het leidende duo was opnieuw veel sterker dan de rest van het veld. Gedurende de drie races reed Bulega foutloos naar zijn tweede hattrick van het seizoen. Daarmee heeft hij na vier raceweekenden een voorsprong van 34 punten in het wereldkampioenschap. Die voorsprong had nog groter kunnen zijn als Bulega op zondag in Assen niet twee nulscores had behaald vanwege technische problemen. ‘Een hattrick op een van mijn slechtste circuits; dat geeft aan dat we een stap verder zijn dan vorig jaar,’ vertelde Bulega na afloop. Voor de podiumplaatsen was het verder vrij eentonig in Cremona: Razgatlıoğlu werd telkens tweede en Álvaro Bautista derde.

Michael van der Mark (60) had in iedere race constant rijders net voor en achter hem.

Top-tien resultaten Van der Mark

Van der Mark begon het weekend niet sterk, met twee keer een zestiende tijd op vrijdag, inclusief een crash in de eerste sessie. Vanaf de Superpole ging het beter voor de 32-jarige coureur, die zich als tiende kwalificeerde. In de eerste race maakte Van der Mark deel uit van een groep van zo’n tien rijders die streden om de vierde plaats. Er werd relatief weinig ingehaald. Van der Mark reed het grootste deel van de race op de achtste positie, maar had eigenlijk niets over om een aanval te plaatsen op de rijders voor hem. De Nederlander finishte dan ook als achtste. In de Superpole Race streed hij met Andrea Iannone en Iker Lecuona – tot diens crash – voor de achtste plaats. Van der Mark eindigde als negende, wat hem een startplek op de derde rij opleverde voor de slotrace. In de tweede hoofdrace had Van der Mark mooie gevechten in een grote groep binnen de top tien. Hij kwam opnieuw als negende over de finish. Na afloop verklaarde hij: ‘Het is heel moeilijk om hier in te halen wanneer iedereen ongeveer hetzelfde tempo rijdt. Mijn tempo was in iedere race goed, maar de baanpositie is hier erg belangrijk en daar waren we wat ongelukkig mee. We hebben goede punten gescoord, maar we willen op zijn minst voor de top-vijf vechten. Dus we moeten ons pakket verbeteren. Maar Most is een ander circuit en ik weet zeker dat we het daar beter zullen doen.’

UITSLAGEN EN CIRCUITINFO

  • Ronde 4 – Italië
  • Circuit: Cremona Circuit
  • Lengte: 3,768 km
  • Superpole: Nicoló Bulega (I), Ducati, 1’27.866
  • Snelste raceronde: Nicoló Bulega (I), Ducati, 1’27.980 (Superpole Race)

RACE 1

23 Ronden (86,664 km)

1. Nicoló Bulega (I), Ducati, 34.20,705; 2. Toprak Razgatlıoğlu (TR), BMW, +2,835; 3. Alvaro Bautista (E), Ducati, +11,424; 4. Andrea Iannone (I), Ducati, +23,247; 5. Xavi Vierge (E), Honda, +23,778; 6. Remy Gardner (AU), Yamaha, +24,115; 7. Danilo Petrucci (I), Ducati, +24,757; 8. Michael van der Mark (NL), BMW, +25,229; 9. Axel Bassani (I), Bimota, +25,461; 10. Scott Redding (GB), Ducati, +25,838; 11. Alex Lowes (GB), Bimota, +26,190; 12. Sam Lowes (GB), Ducati, +26,963, 13: Dominique Aegerter (CH), Yamaha, +30,454; 14. Yari Montella (I), Ducati, +35,048; 15: Garrett Gerloff (US), Kawasaki, +35,275.

SUPERPOLE

10 Ronden (37,680 km)

1. Bulega, 14.47,489; 2. Razgatlıoğlu, +1,456; 3. Bautista, +6,090; 4. S. Lowes, +7,154; 5. Vierge, +3,684; 6. Petrucci, +11,328; 7. Andrea Locatelli (I), Yamaha, +12,627; 8. Iannone, +12,864; 9. Van der Mark, +13,362.

RACE 2

23 Ronden (86,664 km)

1.Bulega, 34.13,292; 2. Razgatlıoğlu, +1,826; 3. Bautista, +8,995; 4. Petrucci, +17,888; 5. S. Lowes, +22,131; 6. Iker Lecuona (E), Honda, +22,333; 7. Vierge, +22,950; 8. Locatelli, +24,813; 9. Van der Mark, +26,202; 10. Gardner, +26,889; 11. A, Lowes, +27,069; 12. Gerloff, +29,127; 13. Redding, +30,880; 14. Iannone, +31,586; 15. Bassani, +32.225.

Tussenstand WorldSBK (na 12 races)

WSBK Stand 2025
# Rijder Land Fabrikant Punten
1Nicolò BulegaIDucati198
2Toprak RazgatlıoğluTRBMW164
3Alvaro BautistaEDucati125
4Andrea LocatelliIYamaha118
5Danilo PetrucciIDucati107
6Sam LowesGBDucati73
7Andrea IannoneIDucati68
8Xavi ViergeEHonda62
9Michael van der MarkNLBMW54
10Scott ReddingGBDucati50
11Remy GardnerAUYamaha49
12Axel BassaniIBimota49
13Iker LecuonaEHonda44
14Alex LowesGBBimota44
15Dominique AegerterCHYamaha41
16Yari MontellaIDucati22
17Garrett GerloffUSKawasaki19

Stichting De Oude Tweewieler: klassieke motoren

0

We bezoeken in Maartensdijk Koos Smits van Stichting De Oude Tweewieler. Deze stichting houdt zich bezig met het verzamelen, restaureren en promoten van oude motorfietsen, bromfietsen en fietsen.

Website Stichting ‘De Oude Tweewieler’: stichtingdeoudetweewieler.nl

MXGP Portugal: Perfect weekend voor Coenen en Adamo

0

De MXGP van Portugal in Águeda heeft opnieuw gezorgd voor spectaculaire wedstrijden onder uitdagende omstandigheden. Op de iconische rode grond van het Crossodromo Internacional de Águeda wisten Lucas Coenen (MXGP) en Andrea Adamo (MX2) dit weekend het hoogste podiumtrede te bereiken. Beiden reden een perfecte wedstrijd met dubbele manchezeges, ondanks de zware regenval die de baan in een verraderlijke modderpoel had veranderd.

Coenen verstevigt positie in titelstrijd

De jonge Belgische rookie Lucas Coenen bewees opnieuw zijn uitzonderlijke talent door beide MXGP-manches op overtuigende wijze te winnen. Het was zijn tweede opeenvolgende dubbelzege in de koningsklasse, waarmee hij zijn status als serieuze titelkandidaat bevestigt. In beide races moest hij afrekenen met de ervaren Fransman Romain Febvre, die onvermoeibaar druk bleef zetten maar genoegen moest nemen met de tweede plaats.

De Spanjaard Ruben Fernandez completeerde het podium met een consistente derde plaats in beide manches, goed voor zijn eerste podiumplaats in meer dan een jaar. Andrea Bonacorsi eindigde als vierde in het dagklassement, terwijl Glenn Coldenhoff zich knap door de modder worstelde naar een zesde plaats overall. Jeffrey Herlings, nog herstellend van blessures, eindigde als negende.

MXGP Zwitserland 2025: dubbelzeges voor Coenen en Längenfelder

Adamo dominant in MX2-klasse

Regerend MX2-wereldkampioen Andrea Adamo evenaarde Coenens prestatie door ook een perfecte 1-1 score neer te zetten in de MX2-klasse. In de eerste manche profiteerde de Italiaan van een fout van Sacha Coenen om de leiding over te nemen en de winst binnen te halen. In de tweede race wist hij opnieuw Coenen te passeren en controleerde hij de wedstrijd tot aan de finish.

De Nederlandse klassementsleider Kay de Wolf reed een solide wedstrijd naar de tweede plaats in het dagklassement met een 2-3 resultaat. Simon Laengenfelder maakte het KTM-feest compleet door het podium af te ronden als derde. Rick Elzinga behaalde zijn beste seizoensresultaat met een vijfde plaats, terwijl de Fransman Quentin Prugnières indruk maakte met een carrièrebeste vierde plaats overall.

Kampioenschapsstand na Águeda

De resultaten in Portugal hebben de titelstrijd in beide klassen verder op scherp gezet. In de MXGP neemt Romain Febvre nu de leiding in het kampioenschap met 330 punten, gevolgd door Tim Gajser met 305 punten. Lucas Coenen heeft met zijn indrukwekkende prestaties de laatste weken een flinke sprong gemaakt en staat nu derde met 287 punten.

In de MX2-klasse behoudt Kay de Wolf ondanks de dominantie van Adamo nipt de leiding met 328 punten. Simon Laengenfelder volgt op slechts vier punten (324), terwijl Andrea Adamo door zijn perfecte weekend is opgeklommen naar de derde plaats met 318 punten. Met slechts tien punten verschil tussen de top-drie belooft dit een spannend vervolg van het kampioenschap te worden.

Historisch circuit onder zware omstandigheden

Het Crossodromo Internacional de Águeda staat bekend om zijn uitdagende rode ondergrond en heeft sinds 1985 talloze memorabele races opgeleverd. Legendarische rijders als Stefan Everts, Antonio Cairoli en Jeffrey Herlings hebben allemaal overwinningen behaald op deze iconische baan.

Dit jaar zorgde de hevige regenval voor extra uitdagende omstandigheden, waardoor techniek en aanpassingsvermogen doorslaggevend waren. De modderige baan testte niet alleen de rijvaardigheid, maar ook het uithoudingsvermogen van de rijders tot het uiterste. Zowel Coenen als Adamo bewezen in deze moeilijke omstandigheden hun klasse, wat hun overwinningen des te indrukwekkender maakt.

Boring X Slag: de nuttige zwakste schakel

1

In de cilinder van een ‘gewone’ verbrandingsmotor beweegt de zuiger op en neer. De slag en boring bepalen samen het volume van de motor. We kennen dat volume als de cilinderinhoud die wordt uitgedrukt in cubieke centimeters (cc) of cubic inch (cui). De verhouding tussen boring en slag heeft een zeer grote invloed op het karakter en de prestaties van het motorblok.

In het kort de belangrijkste begrippen:

  • Boring is de diameter van de zuiger.
  • Slag is de afstand tussen het onderste dode punt (ODP) en bovenste dode punt (BDP) van de zuiger in de cilinder.
  • De zuiger is via de drijfstang verbonden met de krukas. De slag is altijd gelijk aan de krukcirkel.
  • Formule berekening cilinderinhoud: slagvolume (Vs) = ¼ n x d2 x s

Korteslag motor

Bij de korteslag motor (ook wel overvierkante motor genoemd) is de boring groter dan de slag. We komen dit vaak tegen bij hoogvermogende, sportieve motoren. Door de korte slag legt de zuiger een kortere weg af, wat hogere toerentallen mogelijk maakt. In combinatie met de lengte van het inlaatspruitstuk en de drukgolven die er ontstaan voor de inlaatklep heeft dit type motorblok bij toerentallen van rond de 10.000 omwentelingen per minuut het maximale vermogen. Bij lage toerentallen is de trekkracht echter zeer gering.

Techniek: tunen met Druijff Racing

Langeslag motor

Harleys hebben een langeslag motor. De slag is (veel) langer dan de diameter van de zuiger. Het voordeel hiervan is een veel betere cilindervulling al direct bij lage toerentallen. Hierdoor heeft de motor een grote trekkracht onderin. Dit veel hogere koppel bij lage toerentallen is heel fijn maar heeft ook een nadeel. Bij toerentallen van boven de 5.000 omwentelingen per minuut wordt de zuigersnelheid eigenlijk al te hoog. Het toegestane toptoerental van een langeslag motor ligt veel lager dan bij een korteslag motor, want de zuigersnelheid moet worden beperkt om slijtage te beperken en het motorblok heel te houden.

De ingenieurs van motorfabrikanten hebben al met al een grote uitdaging om de prestaties en het karakter van een motorblokblok te laten voldoen aan jouw wensen.

Historie Harley-Davidson ééncilinders #2: van Hummer tot X440

0

Door de jaren heen heeft Harley-Davidson verschillende motorblokken gebouwd. Naast de bekende V-twins bouwde H-D o.a. ook eencilinders. De historie van Harley-Davidson begon zelfs met dit motorconcept. In twee delen brengen we H-D’s 120 jaar lange ééncilinder historie voor het voetlicht. Na deel 1, nu deel 2 met o.a. de overname van Aermacchi en de samenwerking met India’s grootste motorfabrikant.

Na de Tweede Wereld Oorlog zag Harley-Davidson een mooie kans om een nieuwe ‘instapklasse’ te realiseren, die het koperspubliek de weg zou wijzen naar hun zware V-twins. Net zoals veel andere motorfabrikanten gebruikte Harley een 125 cc DKW-ontwerp, onderdeel van de geallieerde oorlogsbuit.

SCOOTER

Het Model S tweetakt zag in 1948 het levenslicht. Het was een heel eenvoudige 125 ‘lightweight’, die direct goed verkocht werd aan jongeren. In 1953 groeide de cilinderinhoud naar 165 cc. In 1955 werd een uitgeklede versie leverbaar, die vanwege de hevige concurrentie heel goedkoop op de markt gezet werd. Naar verluidt was de nieuwe Harley vernoemd naar Harley-Davidson’s best presterende lightweight motorverkoper: Dean Hummer. Wellicht de meest opvallende Harley met het 165 cc ‘Hummer’ tweetaktblok was de Model A serie Topper. Het was de enige scooter die ooit door Harley werd gebouwd. In 1960 kwam hij op de markt, een tijd waarin de scooter buitengewoon populair was. Hij kon gestart worden met een trekkoord en was voorzien van een ‘Scootaway Drive Variomatic’ automatische transmissie. Er werden er 3.000 van gebouwd tot hij in 1965 uit productie ging. Het succes van de Vespa en Cushman scooters kon de Harley niet evenaren en toen de Honda Super Cub in Amerika arriveerde, storten de verkopen nagenoeg geheel in. Na de Hummer zouden er nog meer 165 cc en 175 cc versies volgen, maar ondanks hun geüpdatete uiterlijk waren deze modellen eind jaren ’50 al echt verouderd.

AERMACCHI HARLEY-DAVIDSON

Harley wilde destijds hun lightweight modellenlijn flink uitbreiden, want het was een lucratief marktsegment, zeker in een tijd dat de verkoop van de big twins behoorlijk daalde. In plaats van zelf nieuwe machines te ontwikkelen, besloot H-D met een andere fabrikant samen te gaan werken. Dat werd Aermacchi, een Italiaanse fabriek die haar sporen had verdiend in de vliegtuigindustrie en naast wat tweetakten vooral kwalitatief goed ontworpen 175 cc en 250 cc viertakt ééncilinders bouwde. In 1960 nam H-D het merk uit Varese voor 50 % over. Onderdeel van de transactie was dat Harley het recht had om Aermacchi modellen te modificeren en onder een andere naam in Amerika te verkopen. Het eerste model was de Model C Sprint. In Italië droeg het model de naam Aermacchi Harley-Davidson Ala Verde (Groene Vleugel). Deze net niet horizontaal liggende 250 cc single leverde een vermogen van 18 pk en de motor kwam in 1961 op de Amerikaanse markt. In 1962 kwam de Model Sprint H op de markt, met een iets sterker motorblok dat 21 pk leverde. Door de jaren heen werden deze modellen gemodificeerd en kwamen er zusteruitvoeringen op de markt, zoals de Model H Scrambler en de Sprint 250 SS. Uiteindelijk werden ze vergroot naar een cilinderinhoud van 350 cc. Er werd ook mee geracet, zowel door de fabriek zelf als door privé rijders, in wegraces en dirtracks. In 1974 stopte de productie van deze viertakten en namen de tweetakten het stokje over.

Historie Harley-Davidson ééncilinders #1: van Silent Grey Fellow tot Peashooter

TWEETAKTEN

Op dat moment waren de Harley tweetakten al een bekende verschijning op de Amerikaanse wegen. De eerste kwam in 1965 op de markt, het was de 50 cc Leggero, in Italië Zeffiretto genoemd. Het model was bedoeld voor jongeren onder de 16 jaar, die in Amerika nog geen auto mochten rijden. Deze machines werden vaak meteen afgedankt op het moment dat het felbegeerde papiertje binnen was. Na twee modeljaren werd de cilinderinhoud vergroot naar 65 cc en in 1972 kwam de MC65 Shortster op de markt, een tegenhanger van de Honda Monkey. Een jaar later werd hij opgevolgd door de X-90. Na 1974 werden de 65 cc tweetakten nauwelijks nog verkocht. Interessant is de 100 Baja, een 100 cc enduro, die met een paar aanpassingen omgetoverd kon worden tot een serieuze terreinracer. Dit model was in productie tussen 1970 en 1974. In 1968 werd de kloof tussen H-D’s 50 cc tweetakt singles en de 250 cc viertakt singles gedicht met het 125 cc Rapido model. Het motorblok was afgeleid van de Aermacchi H-D 125 cc Ala d’Oro productieracer. De Rapido’s zouden in verschillende uitvoeringen gebouwd worden en ze kenden een actieve modelontwikkeling met veel technische updates. Dankzij deze modelpolitiek bleven ze maar liefst 11 jaar lang in productie, ook in 175 cc, 250 cc en 350 cc uitvoeringen.

CAGIVA

In 1972 had AMF Harley-Davidson de resterende 50% van Aermacchi H-D overgenomen en ze was daarmee volledig eigenaar van de Aermacchi motorfietsdivisie geworden. Naarmate de jaren ‘70 vorderden werden Harley’s lightweights steeds slechter verkocht in Amerika. Eind 1978 werd de Italiaanse tak volledig door Cagiva overgenomen. De Amerikaanse dealers wisten genoeg en dumpten de tweetakt singles massaal op de Amerikaanse markt. Ook in Europa werden Harley’s tweetakt singles zoals de SX175 en SX250 spotgoedkoop aangeboden. De vroegste Cagiva’s waren feitelijk Harley-Davidsons met de merknaam Cagiva op de tank.

We kunnen de seventies niet verlaten zonder nog één single even in het voetlicht te zetten. In dat decennium werd de motorcross enorm populair, ook in Amerika. Lichte, geavanceerde tweetakten met lange veerwegen waren de nieuwe norm. Ook H-D besloot een graantje mee te pikken van deze lucratieve markt. De tweetakt MX250 single uit 1977 is daar het ultieme voorbeeld van. Hij bleef slechts een jaar in productie, de Japanse ‘big four’ pompten kapitalen in de ontwikkeling van hun crossers. Dat geld kon AMF Harley-Davidson absoluut niet vrijmaken in die tijd, met als resultaat dat de MX250 razendsnel verouderde. Om die reden besloot Harley om in 1978 het crossproject samen met de MX250 tot een einde te brengen.

MT500 MILITARY

Door naar de jaren ’80! Op 10 oktober 1987 kocht Harley-Davidson alle rechten van de MT500, een militaire terreinfiets, die ontwikkeld was door de Armstrong Military Division uit Engeland. Reden was een op handen zijnde grote militaire order van het Amerikaanse leger. De MT500 werd aangedreven door een 4-kleps Rotax ééncilinder motorblok uit Oostenrijk. De motorfiets moest aan waanzinnig zware eisen voldoen, samen met een Cagiva prototype was het de enige motorfiets die in aanmerking kwam. Uiteindelijk wilde het Amerikaanse leger er 5.000 bestellen. Dat waren er veel minder dan op gerekend was, dus volgden er nieuwe onderhandelingen tussen Harley en het Amerikaanse leger. Deze onderhandelingen duurden dermate lang dat het leger afhaakte en de bestelling in de ijskast plaatste. Gelukkig volgde in 1993 nog een Engelse order van 1.570 motoren, bedoeld voor de internationale troepenmacht van de NAVO. Deze order werd afgewerkt in H-D’s assemblagefabriek in York, Pennsylvania. Daar werden er tot 1997 iedere dag twee geproduceerd. Vanaf 1993 was er ook een 350 cc uitvoering leverbaar. Verreweg de meeste MT350’s en MT500’s werden afgeleverd met een kickstarter. Een elektrisch startende uitvoering was ook leverbaar. Naast de NAVO werden deze motoren ook geleverd aan het Canadese en Jordanese leger. In 2000 gingen beide modellen definitief uit productie. Daarmee kwam aan de single historie van Harley-Davidson een voorlopig einde. Tot 2023, want toen werd in India de Harley-Davidson X440 geïntroduceerd.

INDIA

Deze single werd in samenwerking met de Hero MotoCorp, India’s grootste motorfabrikant, ontwikkeld voor het in India bijzonder populaire 350-450 cc marktsegment. Als inspiratie dienden volgens de India divisie zowel de XR1200 Sportster als de Sportster S. Hoe dan ook, de X440 is Harley’s eerste single van de 21e eeuw. Het lucht/oliegekoelde motorblok levert een vermogen van 27 pk bij 6.000 t.p.m. en een zesbak is standaard. Daarmee komen we aan het einde van dit overzicht van de Harley-Davidson singles die de afgelopen 100 jaar geproduceerd zijn. Echter niet zonder te vermelden dat de Harley-Davidson single motorblokken in vroege jaren ook nog voor utilitaire toepassingen gebruikt zijn, bijvoorbeeld als stationairmotor en als aandrijving voor een compressor. Maar wellicht de meest opvallende toepassing was als aandrijfagregaat voor een ploeg!

1987 HD MT500.

Tekst: Ivar de Gier en Gerard van den Akker
Afbeeldingen: Harley-Davidson, Archives A. Herl

Honda schakeltechniek: het verschil tussen Dual Clutch Transmission (DCT) en E-Clutch

0

De afgelopen jaren is de volledig automatische versnellingsbak steeds populairder geworden. In deze video duiken we dieper in de schakeltechniek van Honda. We bekijken de Dual Clutch Transmission (DCT) en de Honda E-Clutch. Wat is het verschil tussen deze twee systemen?

2025 BMW F 900 R Pulse test in Nederland

0

Bart Verhoeven rijdt in deze video in Nederland met de 2025 BMW F 900 R Pulse Edition. De nieuwe F 900 R is Euro 5+ goedgekeurd, het gewicht is verminderd en er is aandacht besteed aan het rijwielgedeelte, de ergonomie en het uiterlijk van de motor. Daarnaast komt de motor ook beschikbaar als A2-versie. Maar hoe rijdt deze motor eigenlijk?

Motor.NL TV 2025 – Aflevering 5

0

In Motor.NL TV aflevering 5 van 2025 bezoeken we in Maartensdijk Stichting De Oude Tweewieler. Wat deze stichting inhoudt, ontdek je in deze aflevering. Daarnaast rijden we met de BMW F 900 R Pulse en bekijken we de schakelsystemen van Honda vanuit een technisch perspectief. Ook spreken we met kleding-expert Pieter over het meenemen van bagage op de motor.