Nee, dan Oostenrijk!
Twee keer ging ik op reis met de motor. Ik had beide keren vooraf vervloekt en beide keren viel het me alles mee. Eenmaal met een tentje achterop op een Triumph Street Twin naar Glemseck en eenmaal toog ik naar Oostenrijk. Die eerste trip bleef me vooral bij omdat er een Audi A3 blokdelen om mijn oren slingerden toen er onder diens motorkap iets het met veel geweld begaf. De reis zelf? Geen flauw idee meer, herinner het me amper. Zo overdreven weinig vond ik eraan. Nee, dan Oostenrijk…
Ja, dan Oostenrijk! Ruim duizend kilometer in een dag is niet aan mij besteed – simpelweg omdat ik de concentratie van een knaagdier heb. De oplossing is dan een punt op de horizon te kiezen en het gas zo vaak en lang mogelijk tegen de stuit te houden. Niet heel rustgevend, maar wel leuk en spannend. Voor mij was de rit en het bijbehorende gevecht met de aankomsttijd op mijn navigatie altijd het spel. Eenmaal ter plaatse wilde ik zo snel mogelijk weer terug – uiteraard opnieuw in gevecht met de aankomsttijd. Wat ik nooit had kunnen bedenken, was hoe indrukwekkend, en ook leuk en spannend, een eindbestemming kon zijn.
Oostenrijk is voor velen een publiek geheim, maar ik nam de verhalen van mede-motorrijders altijd met een korreltje zout onder de noemer ‘daar moest je bij zijn, zeker?’. Nou ja, geheid. Maar maak er een eigen avontuur van en dan snap je het. Ik tenminste wel. Dan heb ik het niet eens alleen over het motorrijden, de fijne en gastvrije mensen en de geweldige wegen door bergen en dalen. Oostenrijks bier en Oostenrijks eten, dat was mijn grootste ontdekking. Ik schaam me er niet eens voor. Alles groter in Amerika? Nee, dan Oostenrijk! Niet te versmaden schnitzels groter dan menig Nederlandse deurmat, lekker bier in glazen waar een beetje bloemenvaas nog bij verbleekt en borden vol heerlijke goulashsoep voor het gevoel dieper dan het IJsselmeer.
‘Niet te versmaden schnitzels groter dan menig Nederlandse deurmat’
Nick Enghardt – Testredacteur
Nog altijd zal ik eerst vervloeken meer dan 500 kilometer in een etmaal af te moeten leggen. Alleen heb ik dankzij die ene reis naar Oostenrijk – naar Tirol, Salzburg, Karinthië en Steiermark – een referentiekader. Al moet ik wel zeggen dat ik aan die ene reis naar Oostenrijk naast dat kader, ook een maatje meer heb overgehouden… Nou, ik voeg er met plezier nog een maatje aan toe. Het is het me waard!
Nick Enghardt
Testredacteur
Favoriete toerfiets: uit-te-houden-snel spul
