Dubbeltest Kawasaki Z400 vs. KTM 390 Adventure. Boude stelling 1: een moderne 400 is een volwaardig alternatief voor dikke motoren. Boude stelling 2: een 400 is zelfs leuker. Boude stelling 3: dat laatste vind jij ook als je een 400 durft toe te laten. TestlocatieNederland, België, Luxemburg en FrankrijkOmstandighedenWerk voelt soms als vakantieTemperatuurVan een plakkerige 30 graden tot een lekkere 20Testkilometers1800BijzonderhedenIets of iemand lette op ons: ondanks inktzwarte luchten geen regen gehad. KTM 390 Adventure Op Tenerife maakte de Oostenrijker diepe indruk met zijn volwassen kwaliteiten. Werden we verblind door de felle zon of is de 390 Adventure ook in het dagelijks gebruik een volwaardige allroad? Kawasaki Z400 In 2019 maakte de Z400 een fikse groeispurt. De naked kreeg flink wat extra cc’s waardoor hij niet langer dat ielige groene driehonderdtje is, maar een ontstellend geinige speelfiets. Kawasaki Z400 Bij Motor.NL schrijven we geen sprookjes. Dus: op een 400 kun je het echt schudden om een KTM SM990 te verschalken, maar de Col du Hundsruck is wel ideaal voor de Kawa. Het asfalt op de berg in de Vogezen kronkelt continu en de speelse Z400 gedijt bij krappe bochten. Enthousiast toeren maken De hemel zij geprezen voor voorrijders als Jos. De eigenaar van motorhotel La Mouche kent de Vogezen op zijn duimpje. We rijden geen honderd meter rechtuit. Dit is het domein van de Z400 die hier effectief zijn wapens in de strijd gooit: het tweecilinder blok. Dat heeft meer puf dan de mono van de KTM en een breder toerengebied waarin het zich lekker voelt. De twin loopt al gezwind bij 6.000 tpm en blijft tot 10.000 zijn best doen. Het rood begint trouwens bij 12.000 tpm. Bij de KTM moet je tussen de 6.000 en 8.000 tpm blijven om vooruit te komen. Onder die zesduizend, gebeurt er niet veel. De Kawasaki draait enthousiaster en klinkt door de Akrapovič-demper (Performance-pakket, €599,-, ook enthousiaster. Met de nodige fantasie doet het denken aan klassieke viertakt racers. Het blokje is zo soepel dat het geen probleem is om met 50 km/u in vijfde versnelling door zo goed als verlaten Franse dorpjes te tokkelen. Motorhotel La Mouche Kijk voor de lol eens op de website van motorhotel La Mouche. Wij verbleven er twee nachten en hebben genoten. De Vogezen zijn speeltuin en decor tegelijk. Het kronkelende wegdek begint voor de deur van La Mouche. Verlekker je aan de routes op www.motorhotel.eu. Kronkelende racebaan Van het benzinegebruik kan je alleen maar dromen. Oké, het gros van de 1.800 kilometers werd afgelegd op provinciale wegen, maar ook in de stad en op de snelweg. De Kawasaki doet gemiddeld 1:24.6 en tekent een beste waarde van 1:26.5 op. De KTM doet het nog beter met 1:27.4 en een laagste waarde van 1:30.8. De Z400 heeft naast het motorblok nog een wapen dat hij effectief inzet op de racebaan die Col du Hundsruck heet. Als het om sturen gaat is-ie een maatje te groot voor de KTM. Door de compacte zithouding ga je er vanzelf ook meer voor zitten dan op de 390 Adventure. ‘Vergelijk dan geen allroad met een naked’ hoor ik je denken. Klopt, maar een Versys-X 300 laat zich ook niet vergelijken met een 400. De test laat zien hoe volwassen een 400 is. Of het nou een allroad of naked is. Dubbeltest 2020 BMW F 900 XR en 2020 BMW S 1000 XR Terug naar het stuurwerk: de Kawasaki stuurt niet lichter dan de KTM, wel voorspelbaarder. Je zet hem iedere keer precies waar je wilt. De 390 Adventure stuurt met zijn brede hefboomstuur zo licht dat je een enkele keer ongewild aan de binnenkant van de bocht eindigt. De Hundsruck buigt van links naar rechts en de Kawasaki buigt net zo soepel mee. Grondspeling in overvloed en vertrouwen ook. Het is bizar hoe makkelijk een 400 stuurt op natte ondergrond en in bochten waar grind ligt. Het is net zeer eenvoudig om een andere lijn pakken als een bocht wat knijpt. Dat stuurgemak is niet exclusief voorbehouden aan de Z400, ook de 390 Adventure levert het in overvloed. Pluspunten Kawasaki Z400 Enthousiasmerende twin, stuurgemak, zuinig, kost net zes mille, licht Minpunten Kawasaki Z400 Erg compacte zithouding Waanzinnig inspirerend motorblok.Van grote broer Z650 geleend dashboard.Remmen leveren goed werk, maar liever niet gebruiken op 400.Scherpe neus verraadt aanvallende bedoelingen.Heerlijke knorrepot. KTM 390 Adventure Na zestig minuten opgevouwen op de Z400 voelt de ruime zit van de KTM als weldadige luxe. Alsof je knellende schoenen verwisselt voor pantoffels. Wat biedt de 390 Adventure een geweldige zitpositie na de (te) kleine Z400. Het zadel is breed en voorzien van aangenaam hard schuim, de kniehoek is heerlijk en alles voelt ontspannen. Het zadel van de Kawasaki daarentegen loopt schuin naar voren af waardoor je worstelt om de hoognodige ruimte tussen de benzinetank en je kroonjuwelen te bewaren. En dan nog vrees je dat ze bij een verkeersdrempel tot bierviltjes worden geplet. De KTM is geen kleine motorfiets, maar een grote met een klein blokje. Sommigen zullen hem zelfs als te hoog beoordelen. Los in de heupen Toch laat de KTM op comfortgebied steekjes vallen. Op snelwegtempo voel je de vibraties van de eencilinder in de voetsteunen. Het dashboard is prachtig, maar voor het aflezen van zaken als actieradius is een leesbril pure noodzaak. Dat de KTM over luxezaken als uitschakelbaar ABS en traction control beschikt is wel goed af te lezen. Dat het kleine ruitje amper beschermt deert niet, want turbulentie ontbreekt eveneens. Het beeld in de spiegels is perfect, op de Kawa zie je vooral ellebogen. De uitrusting van de KTM is zo goed als compleet, alleen alarmlichten ontbreken. De langere allroadwaardige veerwegen lijken het recept voor een nog grotere voorsprong op comfortgebied, maar schijn bedriegt. De 390 Adventure is steviger gedempt en wordt op kleine opeenvolgende bultjes stuiterig. Vreemd genoeg strijkt de Z400 een Ardenner ‘Route Degradee’ beter glad dan de KTM. De Z400 stuurt daarentegen preciezer dan de KTM. De grof genopte allroadbanden helpen 390 Adventure ook niet. De voorkant wordt zoekerig op kiezelig asfalt. Ook op hogere snelheden blijft de Z400 strak en voelt de 390 Adventure losser in de heupen. Overigens staat er in mum van tijd 150 km/u op de teller en daarna gaat het wat trager. Motorherberg Baton Rouge Alleen al de laatste kilometers naar Motorherberg Baton Rouge maken er een overnachting de moeite waard. Tel de gastvrijheid van Hetty en Ben, de smakelijke Belgische bieren en Hetty’s kookkunsten bij op en je weet het: je zit geramd. Zie voor meer informatie: www.benhet.be Corpulente types Rij je met duopassagier dan is er maar een keuze: de KTM. De Kawasaki is al klein voor één persoon, laat staan voor twee. Het bewijst eens te meer dat je met de 390 Adventure een serieuze motorfiets koopt. Volgens KTM is licht offroadwerk ook geen enkel probleem en daarom is het ABS uitschakelbaar. Overigens is het gevoel in de Bybre remklauw nogal houterig en de remmen grijpen niet zo krachtig aan als die op de Kawasaki. De compleetheid van de KTM vertaalt zich in een hogere aanschafprijs (€ 7.300,-). Een kale Z400 – dus zonder Performance-pakket – is € 1.200,- goedkoper. Ga je voor die heerlijke Akra-sound dan is het verschil nog maar € 600,-. Het verschil is groot, maar verklaarbaar door de luxere en completere uitrusting. Op het vlak van comfort doet de 390 overigens niets onder en qua gebruiksgemak en dus rijplezier overtreft hij sommige corpulente types. Pluspunten KTM 390 Adventure Heerlijk comfortabel, compleet uitgerust, extreem zuinig Minpunten KTM 390 Adventure Houterige remmen, pas boven de 6.000 tpm echte puf Het groffe profiel blijft niet zonder gevolgen.Mono die het van hoge toeren moet hebben.Hoe luxe is dit?Mini-demper die goed zijn werk doet. Conclusie Kawasaki Z400 vs. KTM 390 Adventure Soms is het leven niet eerlijk; de Kawasaki Z400 is de leukste en beste van dit duo, maar winnen doet-ie niet. De KTM is door zijn volwassen afmetingen een volwaardig alternatief voor dikke motorfietsen en de pietepeuterige Kawasaki niet. Tenzij je geen 1.80 meet, maar kleiner van stuk bent. Twijfel dan geen seconde en koop de groene. Als Kawasaki volgend jaar een Versys 400 besluit te introduceren, heeft het een gedoodverfde winnaar in huis. KTM heeft het met de 390 Adventure knap aangepakt. Oké, het blok presteert zo bescheiden als verwacht van een eencilinder A2-fiets, maar het rijwielgedeelte is riant van formaat. KTM begrijpt dat beginnelingen – hoe jong ook – vaak een kop boven hun ouders uitsteken en dus de nodige ruimte nodig hebben. Van motorfietsen met een cilinderinhoud van 125 of 250 cc wordt een ervaren rijder al snel een beetje flauw, maar met 400 cc kom je niets te kort. Op de snelweg en in het dagelijkse verkeer kom je moeiteloos mee. Het is veel lastiger om nadelen te bedenken dan voordelen. Deze motoren zijn zuinig, geinig, licht, speels, betaalbaar en geven je het idee een uitmuntende motorrijder te zijn. De KTM heeft het ‘nadeel’ van het iets minder enthousiaste motorblok en het minder zekere stuurkarakter en de Kawasaki is klein voor een modale Nederlander. In de 1.800 kilometer die we dit duo aan de tand voelden, kwam de gedachte om het Z400-blok in de KTM te monteren wel 1.800 keer voorbij. Het zou de ideale reuzendoder en het ultieme alternatief voor het zware spul opleveren.