Honda’s Integra drijft mensen met een onbedwingbare drang tot hokjesdenken tot waanzin. In vertrouwde patronen denken zit ons in het bloed. Het kost daarom een paar kilometer voordat het concept van ‘Scooting Motorcycle’ op z’n plek valt. Dan dringt het besef door dat de Integra oogt en zit als een scooter, maar rijdt als een motor.
Van het trio NC700D, NC700S en NC700X roept de eerste de meeste vraagtekens op. De motoren delen blok en rijwielgedeelte, maar verschillen in uitstraling meer van elkaar dan Madonna en Nana Mouskouri. De Integra is de vreemde eend in de bijt met zijn mix van scooter- en motorgenen. Honda’s Dual Clutch Transmissie (DCT) maakt de rijervaring allemaal nog iets opmerkelijker. Toch maakt het vertrouwde Honda-gevoel zich ook op deze exoot van je meester.
WENNEN
Eerste kilometers staan echt in het teken van wennen aan de NC700D. Scooterachtige zaken als een automatische versnellingsbak en de zithouding verhinderen dat een verstokte motorrijder zich direct thuis voelt. Het ontbreken van een tank tussen de knieën en de treeplanken dwingen je in dezelfde rechtop-zithouding. Even verzitten in de bocht is er niet bij. Het grootste probleem is echter het gebrek aan remmende werking van het blok omdat Honda’s Dual Clutch Transmissie (DCT) niet ver genoeg terugschakelt. Daardoor zeil je vaak met meer vaart de bocht in dan je wilt.
De remmen treffen geen blaam bij de ongewild hoge bochtensnelheid. De Integra heeft Combined ABS en ook op deze motorfiets bewijst dat zijn waarde. Zonder veel handkracht zet je de motor – met aan de voorzijde slechts een remschijf – exact neer waar je het wilt. Je kunt bovendien flink doorremmen voordat het ABS ingrijpt. Het pulseren voel je eerst in de linkerhendel die de achterrem bedient, weer zo’n verwijzing naar scooters. De handremmen passen naadloos bij het motto ‘Scooting motorcycle’. De motor Integr(a)eert volgens Honda scootereigenschappen met het rijgedrag van een motorfiets. De geometrie van het eenvoudige stalen buisframe komt overeen met de NC700X. De balhoofdhoek van 27?, de naloop van 110 mm en de 17” wielen geven de motorfiets een neutraal, maar niet superlicht stuurkarakter.
BAGAGEBAK
Als de kilometerteller drie cijfers aangeeft bewijst de Integra zich duidelijk als motorfiets. Stabiel verteert hij slecht wegdek en snellere bochten. Tot 130 km/u is er geen vuiltje aan de lucht, daarboven komt er beweging in de niet instelbare voorvork en monoschokdemper. Eng wordt het nooit en veel behoefte om de vering af te stellen voel je daarom überhaupt niet. Het geheel is soepel genoeg voor een comfortabele rit en progressief genoeg om ook de hardere klappen te verwerken.
Het rotsvast sturen op hogere snelheden sterkt de scooteradept in zijn geloof dat de Integra een motorfiets is. Maar hij gaat daarbij voorbij aan de zithouding die met de voeten vooruit op de treeplanken honderd procent scooterachtig is. De vulling had harder gekund om vroegtijdige zadelpijn te voorkomen. De opstaande rand aan de achterzijde van het zadel beperkt trouwens de bewegingen mocht je ongemakkelijk heen en weer willen schuiven. Langere medemensen moeten beslist goed proef zitten want met mijn modale 180cm past het allemaal net.
De bagageruimte onder het zadel biedt plaats aan een pothelm, maar een integraalhelm past nooit. Een bakje voor je knieën kan losse zaken als een portemonnee bevatten. De windbescherming is wel weer helemaal des scooters. De benen zitten riant uit regen en wind en het niet verstelbare scherm houdt je goed uit de wind. Schouders en helm pakken een windstroom mee, maar deze raakt je zonder oorverdovende turbulentie.
GEEN MOTORREM
Waar je bij de X en S kunt kiezen voor DCT als accessoire heeft de Integra het standaard. Het systeem wisselt dankzij kortere hydraulische leidingen sneller van versnelling. Het werd vooral slimmer dankzij herziene software. Tenzij een laag benzineverbruik jouw hobby is, kies je altijd voor de S-stand. In D schakelt het systeem veel te snel op. Voor je het weet tokkel je in zes met zestig km/u een heuvel op.
Het automatische schakelen zelf verloopt soepel, aalglad glijd je door de versnellingen. Dat past prima bij het 670 cc zware blokje dat vooral op koppel in lage toeren is ontwikkeld. Het blokje kenmerkt zich door zijn extreem laag verbruik en veel laagtoerig koppel, maar beslist niet door brute power. Maar met een aangenaam stemgeluid sleuren de 51.8 pk je moeiteloos naar illegale snelheden. Een scooter moet van goede huize komen om de NC700D bij te benen.
VOOR WIE
Motorrijders die hun motorfiets als een praktisch vervoersmiddel zien en niet als ultiem hobbyproduct.
BENZINEVERBRUIK
Na een lange testrit noteerden we moeiteloos een aangename 1:25,8. Dat is toch prettig met de huidige literprijzen.
KETTING
Een riem past beter bij het onderhoudsvriendelijke karakter van de Integra, maar net als X en de S doet hij het met een ketting. Het moet uitdrukken dat de NC700D toch vooral een motorfiets is.
