WorldSBK Italië & Aragón 2024: Razgatlıoğlu slaat belangrijke slag bij succesvolle comeback
Nadat Toprak Razgatlıoğlu vanwege een blessure zes races moest missen, had de BMW-rijder met drie tweede plaatsen een sterke comeback in Aragón. Razgatlıoğlu liep 26 punten uit op Nicolò Bulega, die hem tijdens zijn afwezigheid tot dertien punten was genaderd in de tussenstand. De racezeges in Cremona en Aragón gingen naar Danilo Petrucci, Andrea Iannone en Alvaro Bautista, terwijl Michael van der Mark constante resultaten in de subtop behaalde.
Kampioenschapsleider Toprak Razgatlıoğlu was de grote afwezige tijdens de allereerste WorldSBK-ronde ooit op het Cremona Circuit. Danilo Petrucci wist daar optimaal van te profiteren. De Italiaan voelde zich uitstekend op het krappe, kartbaanachtige circuit in Italië. Petrucci had nog nooit een WorldSBK-race gewonnen, maar zou in Cremona drie races op zijn naam schrijven. Petrucci is daarmee de eerste rijder in de geschiedenis die zowel in de MotoGP, WorldSBK als Dakar heeft gewonnen. Ook Nicolò Bulega deed goede zaken met een tweede, vierde en derde plaats. De nummer twee in het wereldkampioenschap verkleinde het gat tot dertien punten op Razgatlıoğlu. De Turkse rijder had ondanks het missen van zes races nog steeds de WK-leiding in handen. Dit kwam voornamelijk doordat Razgatlıoğlu dertien races op rij had gewonnen, voordat hij zijn klaplong opliep bij een angstaanjagende crash in Frankrijk.
Tactische zet BMW
Het BMW-fabrieksteam bereidde zich in Cremona wel optimaal voor op de terugkeer van hun kopman. Iedere rijder – evenals zijn eventuele vervanger – mag gebruik maken van zes motorblokken per seizoen. Het inzetten van een extra blok levert per keer een straf (achteraan starten en twee long lap penalties) op. Omdat Razgatlıoğlu al meerdere van zijn zes motorblokken had verbruikt, koos BMW ervoor om bij zijn invaller Markus Reiterberger zowel voor de eerste als tweede race een nieuw motorblok te monteren. De Duitser kreeg voor beide races penalties opgelegd, maar het betekende dat Razgatlıoğlu – zonder straffen – gebruik kon maken van verse motorblokken in de laatste drie wedstrijdweekenden van 2024. Ook Jonathan Rea moest de Italiaanse ronde missen vanwege een duimblessure en zou in Aragón terugkeren. Alvaro Bautista – die een rib brak in Frankrijk – was wel fit genoeg om te starten. De regerend wereldkampioen kende echter een tegenvallende kwalificatie waarin hij een dertiende tijd zette. In de hoofdraces wist Bautista ondanks zijn blessure wel tweemaal naar het podium te rijden. Iemand die het zichzelf ook lastig maakte in de kwalificatie was Michael van der Mark. Zijn snelste ronde werd geklokt onder een gele vlag situatie en werd daarom geschrapt. De Nederlander zakte naar de zeventiende plaats in de uitslag. In de hoofdraces kwam Van der Mark twee keer sterk naar voren en finishte tweemaal op een zevende plaats. In de Superpole Race lukte het de BMW-rijder niet om net zo snel terrein te winnen en werd twaalfde. Dit leverde Van der Mark geen punten op, omdat slechts de eerste negen rijders punten scoren in de sprintrace.
WorldSBK Portimão 2024: Van der Mark weer eens aan de leiding
Sterke rentree
Een week later maakte Razgatlıoğlu zijn rentree op Motorland Aragón. Vanaf de eerste training liet de Turkse rijder zien weer competitief te zijn. Concurrent Bulega pakte pole position, maar had daar in de eerste race geen profijt van. Na een rode vlag situatie vanwege een oliespoor van Sam Lowes kreeg Bulega in de opwarmronde voor de herstart een technisch probleem. De Italiaan ging niet van start. Razgatlıoğlu liep twintig punten uit door achter de sterk rijdende Andrea Iannone als tweede te finishen. Voor Iannone was het een bijzondere zege na zijn dopingschorsing, die hem tussen 2020 en eind 2023 langs de kant hield. Iannone werd tevens de achtste winnaar van een WorldSBK-race in 2024. In de Superpole Race was er lange tijd een rechtstreeks duel tussen de twee titelkandidaten. Bautista ging zich daar in de slotfase mee bemoeien en wist zowel teamgenoot Bulega als Razgatlıoğlu te passeren. Ook in de tweede hoofdrace was Bautista het sterkst, waarbij de 39-jarige coureur weer zijn vorm en goede gevoel met de Ducati tijdens zijn kampioensjaren gevonden lijkt te hebben. Razgatlıoğlu liep met een tweede plaats opnieuw uit op Bulega, die na een moeizaam begin nog naar de derde plaats wist te komen. De Turkse rijder wist in Aragón zijn geslonken voorsprong van dertien punten weer uit te bouwen naar 39 punten. Met nog twee raceweekenden te gaan lijkt de eerste wereldtitel voor een BMW-rijder in de WorldSBK binnen handbereik.
Van der Mark reed in de subtop een solide weekend in Aragón waarbij hij als negende en zevende finishte in de hoofdraces. In de Superpole Race leverde de Nederlander de knapste prestatie. Nadat Van der Mark in de eerste ronde was teruggevallen naar een achttiende plaats, wist hij zich tijdens de tien ronden lange sprintrace nog naar een achtste plaats te knokken.
Foto’s: WorldSBK, Teams
WorldSBK Italië 2024 uitslagen
| RACE 1 – 17 ronden = 67,141 km (rode vlag) |
| 1. Danilo Petrucci (I), Ducati, 26.49,788; 2. Nicolò Bulega (I), Ducati, +2,590; 3. Alvaro Bautista (E), Ducati, +6,383; 4. Iker Lecuona (E), Honda, +7,583; 5. Axel Bassani (I), Kawasaki, +10,125; 6. Xavi Vierge (E), Honda, +10,211; 7. Michael van der Mark (NL), BMW, +1 sector; 8. Garrett Gerloff (US), BMW, +1 sector; 9. Michael Ruben Rinaldi (I), Ducati, +2 sectoren; 10. Remy Gardner (AUS), Yamaha, +2 sectoren; 11. Bradley Ray (GB), Yamaha, +2 sectoren; 12. Andrea Locatelli (I), Yamaha, +2 sectoren, 13: Scott Redding (GB), BMW, +2 sectoren; 14. Markus Reiterberger (DE), BMW, +2 sectoren; 15: Alessandro Delbianco (I), Yamaha, +2 sectoren. |
| SUPERPOLE RACE – 10 ronden = 37,680 km |
| 1. Petrucci, 14.56,130; 2. Alex Lowes (GB), Kawasaki, +1,797; 3. Andrea Iannone (I), Ducati, +2,572; 4. Bulega, +3,431; 5. Lecuona, +4,729; 6. Bautista, +5,578; 7. Locatelli, +5,909; 8. Vierge +6,650; 9. Gerloff, +6,815; 12. Van der Mark, +7.600. |
| RACE 2 – 23 ronden = 86,664 km |
| 1. Petrucci, 34.33,263; 2. Bautista, +1,023; 3. Bulega, +2,910; 4. Gerloff, +8,452; 5. A. Lowes, +8,761; 6. Lecuona, +13,397; 7. Van der Mark, +15,873; 8. Vierge, +19,228; 9. Locatelli, +19,523; 10. Tito Rabat (E), Kawasaki, +24,368; 11. Sam Lowes (GB), Ducati, +24,691; 12. Redding, +25,664; 13. Rinaldi, +26,726; 14. Ray, +27,167; 15. Reiterberger, +39.566. |
WorldSBK Aragón 2024 uitslagen
| RACE 1 – 17 ronden = 86,309 km |
| 1. Iannone, 31.09,154; 2. Toprak Razgatlıoğlu (TR), BMW, +0,845; 3. Gerloff, +1,124; 4. Bautista, +1,190; 5. Petrucci, +2,528; 6. Lecuona, +4,758; 7. A. Lowes, +5,352; 8. Vierge, +6,477; 9. Van der Mark, +8,749; 10. Locatelli, +8,926; 11. Redding, +9,003; 12. Bassani, +10,660; 13. Rinaldi, +11,976; 14. Jonathan Rea (GB), Yamaha, +14.901; 15. Ray, +16.291. |
| SUPERPOLE RACE – 10 ronden = 50,770 km |
| 1. Bautista, 18.07,997; 2. Razgatlioglu, +0,088; 3. Bulega, +0,172; 4. Iannone, +4,691; 5. Gerloff, +5,317; 6. Petrucci, +6,940; 7. Lecuona, +7,988; 8. Van der Mark, +10,170; 9. Vierge +10,894. |
| RACE 2 – 18 ronden = 91,386 km |
| 1. Bautista, 32.39,243; 2. Razgatlioglu, 3,366; 3. Bulega, +10,800; 4. Iannone, +12,338; 5. Gerloff +13,903; 6. Petrucci, +14,647; 7. Van der Mark, +16,427; 8. Lecuona, +17,072; 9. Locatelli, +18,631; 10. Vierge, +20,291; 11. Redding, +22,674; 12. Bassani, +24,710; 13. Rea, +26,707; 14. Rinaldi; +28.126 15. Gardner, +31.144. |
Tussenstand WorldSBK (na 30 races)
| Positie | Rijder | Team | Punten |
|---|---|---|---|
| 1 | Toprak Razgatlıoğlu (TR) | BMW | 414 |
| 2 | Nicolò Bulega (I) | Ducati | 375 |
| 3 | Alvaro Bautista (E) | Ducati | 333 |
| 4 | Danilo Petrucci (I) | Ducati | 277 |
| 5 | Alex Lowes (GB) | Kawasaki | 264 |
| 6 | Andrea Locatelli (I) | Yamaha | 197 |
| 7 | Andrea Iannone (I) | Ducati | 195 |
| 8 | Michael van der Mark (NL) | BMW | 195 |
| 9 | Garrett Gerloff (US) | BMW | 149 |
| 10 | Remy Gardner (AU) | Yamaha | 140 |
| 11 | Iker Lecuona (E) | Honda | 105 |
| 12 | Xavi Vierge (E) | Honda | 104 |
| 13 | Scott Redding (GB) | BMW | 92 |
| 14 | Jonathan Rea (GB) | Yamaha | 91 |
| 15 | Axel Bassani (I) | Kawasaki | 88 |
| 16 | Dominique Aegerter (CH) | Yamaha | 79 |
| 17 | Michael Ruben Rinaldi (I) | Ducati | 61 |
Zilver Gyan Doensen in EMX125, Cas Valk pakt brons in EMX250
EMX125 EN EMX250 CÓZAR (E)
In het bijprogramma van de Spaanse MXGP reden de EMX125 en EMX250 hun laatste wedstrijd van 2024. In beide klassen was de kampioen nog niet bekend. In de EMX125 ging Noel Zanócz lange tijd aan de leiding. Bij de vorige wedstrijd wist Gyan Doensen de rode plaat van de Hongaar over te nemen. Door winst in de eerste manche in Cózar pakte Zanócz zaterdagmiddag de leiding weer terug omdat Doensen vijfde werd. Op zondag eindigde Zanócz als tweede en werd Doensen vierde. Dat betekende dat de Hongaar na zijn wereldtitel 125cc bij de Junioren (veroverd in Heerde begin juli) nu ook EMX125-kampioen is. Met slechts zeven punten minder gaat het EK-zilver naar Doensen. Dean Gregoire werd elfde in Cózar, Jayson van Drunen dertiende en Dani Heitink 21e. De zesde plaats van Heitink in de stand kwam niet in gevaar.
Cas Valk en Ivano van Erp draaien al het hele seizoen mee in de top van de EMX250. Dat was ook het geval in de slotwedstrijd. Daarin werd Valk derde door als derde en zesde te eindigen in de manches. Van Erp werd zaterdag vierde, maar viel zondag uit. Met een tiende en dertiende plaats scoorde Bradley Mesters ook behoorlijk wat punten. In de eindstand bezet Valk de derde plaats, is Van Erp vierde geworden en bezet Mesters (die door een blessure enkele wedstrijden moest missen) de vijftiende plaats. De titel ging naar de Fransman Mathis Valin, hij bleef de Italiaan Valerio Lata ruim voor.
WorldSSP300: Loris Veneman titelkandidaat na maximale score in Most – wereldtoppers
Vanluchene wereldkampioen in Italiaanse toestanden!
WK Zijspannen La Colla (I)
Marvin Vanluchene/Glenn Janssens zijn in het Italiaanse La Colla wereldkampioen zijspancross geworden. De finaleronde van het WK Zijspannen, gewonnen door Hermans/Van den Bogaart, stond bol van controverse. Motodrome La Colla was alleen te bereiken via een smal bergpaadje en bleek een te kleine locatie voor een WK. Daarbij bleek bij de laatste controle door de FIM op vrijdag dat het medische team niet meer over een FIM-goedkeuring beschikte. Dus kwam op vrijdagavond ineens het bericht dat er op de zaterdag niet gereden zou worden door de zijspannen. Halsoverkop werd er een Zwitserse arts ingevlogen en pas op zondag om 7.30 werd er groen licht gegeven om de WK finale te rijden.
In de eerste heat leek Vanluchene al de titel te pakken, liggend op plek vier en in de wetenschap dat tegenstrever Lielbardis op plek twee reed. Lielbardis gaf echter alles en pakte in de laatste fase nog knap de overwinning waardoor Vanluchene nét geen kampioen was. Een half uur na de heat echter bleken er maar liefst elf zijspannen een straf te krijgen voor springen onder de gele vlag. Hieronder zakte Hermans één plek in de uitslag. Dit betekende dat Vanluchene wel al wereldkampioen zou zijn. Hermans en co tekenden protest aan, waardoor Vanluchene twijfelend de felicitaties in ontvangst nam. Niks leek zeker in Italië. Rond 15.15 uur kwam het bericht dat de straffen bleven staan en liet team Vanluchene hun tranen de vrije loop omdat de wereldtitel ondanks de chaos nu toch definitief binnen was.
Hermans was furieus om de straf en wilde eigenlijk met meerdere benadeelde teams in de tweede heat niet starten. Omdat iedereen toch van start ging, niemand wilde een plek zakken in de WK-stand, ging Hermans ook overstag en ving op het nippertje de sightinglap aan. De furieuze Hermans/Van den Bogaart vatten de koe bij de horens en reden een dijk van een wedstrijd! Met grote overmacht won Hermans de tweede heat en hiermee zelfs de totale GP! Zo klonk het Wilhelmus op het podium toen Hermans werd gelauwerd. Later, bij het uitreiken van de FIM WK-medailles, werd opnieuw het Wilhelmus ingezet voor de Belgische wereldkampioenen Vanluchene/Janssens. Het was tekenend voor een zijspancross GP die de boeken in gaat als één van de meest bizarre ooit.
Hummel en Meijer in de wachtkamer
WK langbaan Roden (NL)
Het WK langbaan werd op het Speedcentre in Roden beslecht. Een week na zijn zware crash tijdens de voorlaatste GP in het Duitse Vechta wilde Romano Hummel hoe dan ook starten in Roden om WK-deelname voor 2025 zeker te stellen. Vrijdagochtend, voorafgaand aan de wedstrijd, onderging de coureur uit Hoogkerk allerlei neurologische testen. Hummel kreeg groen licht van de artsen om in Roden van start te gaan, maar eenmaal op de motor viel het allemaal tegen. Het voelde niet goed in het hoofd, waarna Hummel de enige juiste beslissing nam door niet van start te gaan.
Mika Meijer begon het WK op de reservebank, maar mocht na de eerste race een geblesseerde collega vervangen. Dat deed hij zo goed dat hij in Roden nog mee kon strijden voor plek in de top zes, hetgeen een vaste startplek voor 2025 zou opleveren. Meijer reed een dijk van een wedstrijd en wist door te dringen tot de finale. Hierin moest hij minimaal vierde worden om die gewilde top zes-klassering te bemachtigen. Dit lukte niet, Meijer werd vijfde. ‘Het is jammer van dat ene puntje, maar ik denk dat de vijfde plek het maximaal haalbare was vandaag.’
Hummel en Meijer moeten nu beide hopen op een van de drie wildcards voor het seizoen 2025. Maar met Dave Meijerink en Henry van der Steen staan er al twee Nederlanders op de startlijst voor volgend jaar. Dat maakt hun kansen in de FIM-burelen niet groter. ‘Maar ik vind dat in een wereldkampioenschap de snelste rijders moeten starten en dan maakt in mijn ogen de nationaliteit niet uit’, stelde Meijer.
De Duitser Martin Smolinski had in Roden genoeg aan een derde plaats om voor de derde keer wereldkampioen te worden. Zijn landgenoot Lukas Fienhage won in Roden en pakte het WK-zilver. Het brons ging naar de Brit Zach Wajknecht.
Letse surprise tijdens Gouden Helm Veenoord
Gouden Helm Veenoord (NL)
Het Drentse dorpje Veenoord is sinds jaar en dag de locatie voor Nederlands enige Nederlandse speedway-klassieker. Het publiek wist in grote getale de weg naar het vorig jaar opgeleverde circuit te vinden. Na twintig heats streden de vier beste coureurs van de avond in twee finale heats om de Gouden Helm. De winnaar van vorig jaar, de Pool Lars Skupien, de 16-jarige Let Damirs Filimonov, de Deen Patrick Baek en Nederlands kampioen Mika Meijer kruisten nog eens de degens.
Curieus maar waar, na de twee finaleritten had ieder van de finalisten drie punten achter zijn naam. Dat betekende dat ze voor een derde keer weer de baan op werden gestuurd. De uitslag van de derde rit zou dan ook uitsluitsel brengen over de verdeling van de Gouden, Zilveren en Bronzen Jopa-Helmen. Filimonov schoot als snelste uit de startblokken en exporteerde voor het eerst de Gouden Helm naar Letland. Hij deed dat in een gehuurde bus, nadat het eigen vervoersmiddel op weg naar Veenoord in Polen de geest had gegeven. Skupien eindigde als tweede, terwijl Meijer het bronzen kleinood in ontvangst mocht nemen.
Veneman houdt kans op Supersport 300 wereldtitel levend
WorldSSP(300) Cremona (I) & Aragón (E)
Loris Veneman gaat als de nummer twee in het Supersport 300-wereldkampioenschap en met een achterstand van zestien punten beginnen aan de seizoensfinale in Jerez. Tijdens de voorlaatste ronde in Aragón veroverde Veneman pole position, ondanks een vroege crash in de kwalificatie. In de races bleef er – zoals praktisch altijd in deze raceklasse – een grote kopgroep bij elkaar. De verschillen op de finish waren minimaal. Veneman eindigde als derde en vijfde. Kampioenschapsleider Aldi Mahendra scoorde vier punten meer dan de 18-jarige coureur uit Dalfsen. Inigo Iglesias is de derde overgebleven titelkandidaat. De Spanjaard heeft na de races in Aragón 32 punten minder dan Mahendra. Jeffrey Buis had ook nog een kleine kans op de wereldtitel, maar verspeelde die op het circuit waar hij in het verleden zo vaak wist te winnen. Buis liet zich wel veel vooraan zien, maar kwam in de slotfase niet goed uit. De KTM-rijder eindigde als negende en achtste, en maakt geen kans meer op zijn derde wereldtitel. Ruben Bijman finishte tweemaal buiten de punten.
Glenn van Straalen reed een week eerder ook al tijdens de WorldSSP-ronde in Cremona. De 24-jarige coureur kende een moeizaam weekend in Italië. Van Straalen kwam ten val in de eerste race en scoorde slechts één WK-punt met een vijftiende plaats in de tweede race. Op Motorland Aragón ging het aanmerkelijk beter. Van Straalen behaalde met een vijfde plaats zijn beste kwalificatieresultaat van het seizoen op een droge baan. In de races eindigde de coureur uit Hoogkarspel als negende en tiende. Zijn Pata Yamaha Ten Kate Racing-teamgenoot Stefano Manzi heeft nog steeds een kleine kans op de wereldtitel. De Italiaan won een race in Cremona en eindigde in de overige drie races als tweede. Met nog vier races te gaan gaat Adrian Huertas aan de leiding in het wereldkampioenschap. De Spanjaard heeft 41 punten meer dan landgenoot Yari Montella en 46 punten meer dan Manzi.
Bijman scoort eerste IDM-zege in 2024
IDM Hockenheim (D)
Voorafgaand aan de seizoensfinale in Hockenheim kwam Ruben Bijman al negen keer als tweede over de finish in een IDM Supersport 300-race. Een overwinning ontbrak nog. De 21-jarige coureur plakte nog een tiende tweede plaats aan zijn totaal toe in de eerste race, maar in de laatste race was het dan eindelijk ‘raak’. Deze keer wist de KTM Freudenberg-coureur de concurrentie te kloppen en zijn eerste zege van het seizoen te behalen. Zijn teamgenoot Oliver Svendsen stelde de IDM Supersport 300-titel veilig. Bijman eindigde als tweede in het kampioenschap. In het IDM racete Bijman met KTM, terwijl hij in het WK voor een Yamaha-team uitkomt. Dylan Czarkowski werd derde in de tweede race, waardoor hij zijn seizoen met vier podiumplaatsen en een vierde plek in de eindstand afsloot.
Twan Smits behaalde twee podiumplaatsen in de IDM Supersport door als tweede en derde te finishen in Hockenheim. Smits eindigde als vierde in de eindstand, grotendeels omdat de vicekampioen van vorig jaar in de openingsfase van het seizoen veel punten had laten liggen. Zijn Apreco-teamgenoot Kas Beekmans behaalde zijn beste seizoensresultaten door tweemaal als vierde te finishen. De IDM Supersport titel ging naar de Oostenrijker Andrea Kofler.
Milan Merckelbergh werd tiende en twaalfde in de IDM Superbike-races, terwijl Colin Velthuizen als dertiende en elfde de eindstreep passeerde. Rob Hartog wilde zijn carrière op een mooie manier afsluiten in Hockenheim, maar de coureur van Team SWPN kreeg een startverbod opgelegd omdat hij op fysieke wijze zijn frustraties had geuit richting Martin Vugrinec tijdens de voorlaatste IDM-ronde op de Nürburgring. Vugrinec had Hartog in de tweede IDM Superbike-race op brutale wijze van de baan gereden, waarvoor de Kroaat ook een straf had gekregen. Voor de 32-jarige Hartog – die in al zijn racejaren nooit betrokken is geweest bij dergelijke situaties – was dit een triest einde van een mooie racecarrière.
Kort door de bocht
De strandcross van Vlissingen is gewonnen door Micha-Boy de Waal. Hij won beide manches van de 500cc-klasse.
Twee Britse crosstitels zijn door Nederlanders gewonnen: Jeffrey Herlings zegevierde in de MX1 en Cas Valk in de MX2.
Het Britse Superbike-kampioenschap keert in 2025 terug naar Nederland. Het BSB-evenement wordt van 19 t/m 22 september verreden op het TT Circuit Assen. Het wordt de negende ronde van het seizoen, wat de eerste races van de welbekende ‘Showdown’ zijn. In 2019 kwam het BSB-kampioenschap voor het laatst naar Assen.
Jaimie van Sikkelerus was voornemens om zijn rentree te maken tijdens de voorlaatste ronde van het British Superbike-kampioenschap op Donington Park. Tijdens de trainingen bleek dat de coureur uit Akersloot nog onvoldoende hersteld was van zijn knieoperaties, waardoor hij besloot af te zien van deelname aan de races. Jorel Boerboom scoorde één punt op Donington Park door als vijftiende te finishen in de eerste British Supersport-race. In de tweede race eindigde hij als negentiende.
Milan Hunneman is met tweede plaatsen de dagwinnaar geworden tijdens de Molenaar NSF100 Cup-ronde in Lelystad. Quinn de Joode en Tobias Dogger wisten de races op het Midland Circuit te winnen. Dogger gaat als leider in het kampioenschap aan de laatste racedag van het seizoen in Assen beginnen.
Tijdens de voorlaatste ronde van het NK Junior Moto Racing in Lelystad wisten Luca van der Velde en JayJay den Hoed de races te winnen. Met nog één racedag in Assen te gaan staat de top-drie in het kampioenschap slechts vijf punten uit elkaar. Lars Weterings – die tweemaal tweede werd in Lelystad – gaat aan de leiding met 218 punten gevolgd door Den Hoed met 214 punten en Matthew Luisman met 213 punten. Het is ongelofelijk spannend in de Yamaha R125 Cup.
Zijspancross Team Nederland is in Loket-CZ wereldkampioen geworden. In een spannende finaleheat wist Nedserland nét Groot-Brittannië en Frankrijk achter zich te houden. Nederland pakte in Loket ook bij de quads de Europese titel en werd tweede in het WK dat werd gewonnen door de Verenigde staten.
Tekst: Asse Klein, Jan Boer, Gert Bos, Emil Bilars
Foto’s: Damon Teerink, WorldSBK
Sportkalender
| Datum | Evenement |
|---|---|
| 5 oktober | WK X-Trial Andorra la Vella (AND) |
| 5 oktober | IDC Assen |
| 5 oktober | FIM MiniGP Assen |
| 5 oktober | ONK enduro Vorden |
| 5/11 oktober | WK rally Rallye du Maroc (MAR) |
| 5/6 oktober | MotoGP Motegi (J) |
| 6 oktober | WK zijspan en NSC Oschersleben (D) |
| 6 oktober | MXoN en finale Yamaha bLU cRU Cup Matterley Basin (GB) |
| 6 oktober | WK SuperMoto Mettet (B) |
| 6 oktober | ONK zijspancross Lierop |
| 6 oktober | ONK trial Sleen |
| 6 oktober | NK Junior Moto Racing en NSF100 Assen |
| 12/13 oktober | WK Superbike en WorldWCR Estoril (P) |
| 13 oktober | BSB Brands Hatch (GB) |
| 13 oktober | JuniorGP Aragón (E) |
| 14/19 oktober | ISDE Silleda (E) |
| 19 oktober | Strandcross Lemmer |
| 19 oktober | ONK enduro Tubbergen |
| 19/20 oktober | MotoGP Phillip Island (AUS) |
| 19/20 oktober | WK Superbike en WorldWCR Jerez (E) |
| 20 oktober | Kampioenstrial Schijndel |
MXGP Spanje 2024: wereldtitels voor Kay de Wolf en Jorge Prado
Het mooiste verjaardagscadeau ooit kreeg Kay de Wolf op zondag 29 september in het zonnige Spaanse Cózar, want daar behaalde hij de wereldtitel MX2. Het hele jaar voerde de Brabander de ranglijst aan. Hij is de opvolger van Dave Strijbos, John van den Berk, Pedro Tragter en Jeffrey Herlings. Voor eigen publiek prolongeerde Jorge Prado zijn wereldtitel in de MXGP.
MXGP Zwitserland 2024: lucht voor Kay de Wolf
Slechts 22 deelnemers kwamen er aan de start in de MX2. Van de top-tien ontbraken Liam Everts en Rick Elzinga. Everts brak bij de vorige GP een nekwervel. Hij werd in China geopereerd en kon na enkele dagen terugkeren naar België. Elzinga maakte in de tweede manche van de Chinese GP een zware val. Hij liep daarbij geen zware verwondingen op, maar gaf er de voorkeur aan niet naar Spanje af te reizen voor de laatste GP van het jaar. Elzinga: ‘Ik heb met mijn team en met Yamaha overlegd en we hebben besloten dat het beter is om deze GP te laten schieten. Ik was al zeker van de zevende plaats in het WK en ik voel me geen 100%. Ik wil geen onnodige risico’s nemen, ik richt me nu al volledig op 2025.’ Sacha Coenen probeerde het weer na zijn in Zweden opgelopen beenblessure, maar besloot na de vrije training niet verder te rijden. Zodoende ontbrak er nog een rijder uit de top-tien.
Bekeken naar de titel
Met een voorsprong van 36 punten op zijn teamgenoot Lucas Coenen begon Kay de Wolf aan de Spaanse GP. Eén van beiden zou wereldkampioen worden, want derde man – Simon Längenfelder – stond op een onoverbrugbare achterstand van het Nestaan-Husqvarna-duo. Een prachtig uitgangspunt voor het Nederlandse team met de plaatsen één en twee in het wereldkampioenschap. Coenen won op zaterdagmiddag de kwalificatierace, De Wolf werd derde, waardoor de Belg twee punten inliep op De Wolf. Die raakte daarvan niet van de wijs: ‘Ik lag tweede en werd gepasseerd door Simon Längenfelder. Ik ben daarna rustig op de derde plaats blijven rijden.’
Ook op zondag bleef De Wolf rustig. Dat demonstreerde hij in de eerste manche, waarin hij een niet al te beste start had en slechts tiende was bij de eerste doorkomst. Aan de leiding ging Thibault Benistant voor Coenen, die al in de derde ronde de eerste plaats overnam van de Fransman. De Wolf bleef rustig zijn ronden rijden, nam geen enkel risico, won een plaats, maar verloor die ook weer kortstondig. Uiteindelijk kwam hij als zevende over de finish, daarmee elf punten verspelend op Coenen, waardoor het verschil tussen beiden was teruggebracht naar 23 punten. En daarmee was het kampioenschap nog niet beslist.
‘Aanvallen is de beste verdediging’ moet De Wolf in de tweede manche hebben gedacht, want hij vertrok zo goed dat hij zelfs kopstart had. Hij werd gevolgd door Coenen, die al snel de kop van De Wolf overnam. Die deed geen enkele moeite om zijn rivaal te blijven volgen en reed lekker als tweede zijn rondjes over het circuit. En dat deed De Wolf toch wel in een zodanig tempo dat hij tot aan de finish tweede bleef. Daar werd hij opgewacht door heel veel Nederlanders die zich al in het kampioensshirt hadden gestoken. De Wolf: ‘Dit is fantastisch. En nog wel op mijn verjaardag. Er gaan zoveel emoties door mij heen. Dit team heeft vanaf het begin in mij geloofd. In 2018 hebben ze me al aangetrokken voor de 85cc. Vanaf dat moment hebben ze me elke dag gesteund, van de 125cc naar de EMX250 en toen de MX2. Zonder al het harde werk van dit team had ik dit niet kunnen bereiken. Ik heb vandaag gedaan wat ik moest doen om het resultaat veilig te stellen. Mijn dank gaat naar al mijn vrienden, familie en het hele team om mij heen. Ik ben iedereen geweldig dankbaar. Met de gouden plaat in handen hebben we wel iets te vieren.’
‘Verliezer’ Lucas Coenen: ‘Het is zwaar om de titel op twintig punten te missen. Maar ik ben geweldig trots op het seizoen dat ik heb gehad met zoveel overwinningen. Dank aan mijn team. Ik neem al het positieve van dit jaar mee om volgend jaar sterker terug te komen.’ Simon Längenfelder was voor de start al verzekerd van het WK-brons.
Jens Walvoort en Kay Karssemakers kunnen terugkijken op een goed seizoen. Walvoort scoorde in nagenoeg alle manches en viel slechts twee keer uit. Hij eindigt dit jaar op de vijftiende plaats. Karssemakers, twee keer twaalfde in Cózar, staat drie plaatsen lager. Hij zal volgend jaar zijn Fantic verruilen voor een Kawasaki bij Riley Racing, een team dat kan rekenen op steun van Kawasaki Europa en Kawasaki Benelux.
Alles voor Prado
De MXGP leek op een heel spannende ontknoping af te gaan, want Jorge Prado en Tim Gajser werden door slechts zeven punten van elkaar gescheiden. Door winst van Prado in de kwalificatierace, waarin Gajser derde werd, begonnen ze op de racedag met een verschil van negen punten. Maar spannend werd het nooit echt, want er ontstond geen duel tussen de beide rivalen. In beide manches was er kopstart voor Prado. In de eerste race hield Gajser steeds zicht op Prado, maar tot een aanval kwam het niet. In de slotfase liet Prado het tempo iets zakken, waardoor Gajser tot op drie seconden naderde. Een dikke tien seconden daarna kwam Jeffrey Herlings als derde over de finish, maar hij werd als zesde gerangschikt omdat hij een straf van drie plaatsen kreeg. Herlings was buiten de baan geraakt en kwam niet op de juiste plaats weer terug op het circuit. Herlings was daar slecht over te spreken, omdat hij buiten de baan werd gedrukt. ‘Ik ben het er niet mee eens. Dit doet me toch wel een beetje zeer.’
In de tweede manche raakte Prado even in onbalans en kwam buiten de baan terecht. Hij verspeelde daarmee de leiding, die werd overgenomen door Herlings. Prado vervolgde de race als vierde achter Herlings, Romain Febvre en Gajser. Hij beperkte zich vervolgens tot het vasthouden van de vierde plaats, toereikend om opnieuw wereldkampioen MXGP te worden. Of er nog een vijfde wereldtitel komt (Prado won ook al twee MX2-titels) is verre van zeker, want hij lijkt komend jaar te gaan verkassen naar Amerika. Hij liet zich in Cózar nog niet uit over zijn toekomst en hield het bij zijn titelwinst: ‘Wat is het geweldig om in eigen land de titel te behalen. Het was een fantastisch jaar en ik geloof dat het team en ik de titel hebben verdiend gelet op het werk dat we hebben verricht. Aan het begin van het seizoen had ik hier niet op gerekend. En wat duurde die tweede manche lang en wat was het fijn om over de finish te komen en mijn vierde wereldtitel te behalen in het bijzijn van mijn familie, vrienden en fans.’
Gajser verspeelde door pech in de eerste manche van de Chinese GP (afgebroken voetsteun na een val) de WK-leiding aan Prado, na het klassement te hebben aangevoerd vanaf de GP van Letland. Hij was in Cózar niet bij machte de opgelopen achterstand teniet te doen. ‘Natuurlijk is het niet leuk om op slechts tien punten tweede te worden, maar over het hele jaar bekeken mag ik niet al te kritisch zijn. Ik ben trots op wat we hebben bereikt en om de één na beste crosser van de wereld te zijn is nog altijd ongelooflijk. Nu komend weekend nog de Motocross of Nations, vervolgens een tijdje pauze en dan beginnen met de voorbereiding op komend jaar.’
Jeffrey Herlings begon aan het seizoen 2024 met een duidelijk doel: een heel jaar zonder blessures rijden. In die opzet is hij goed geslaagd, al liep hij in Turkije twee gebroken ribben op, maar dat belette hem niet om in China en Spanje te rijden. Hij sloot het jaar af met de derde plaats in Spanje (was winnaar geweest als hij in de eerste manche zijn derde plaats had behouden) en werd ook derde in de WK-eindstand. ‘Het is voor mij een positief kampioenschap geweest. Het had misschien nog iets beter gekund als mijn starts beter waren geweest. Dat is iets waar ik aan moet werken. Mijn felicitaties aan Jorge. Hij was de beste en verdient de titel.’
Glenn Coldenhoff is met zijn zesde plaats de tweede Nederlander in de top-tien. Hij reed een goed seizoen, waarin hij geen podiumplaatsen wist te behalen, maar wel in nagenoeg alle manches bij de beste tien over de finish kwam. Calvin Vlaanderen liep in Arnhem een knieblessure op en moest de laatste drie GP’s laten schieten. Hij zakte daardoor van de vierde naar de zevende plaats. Brian Bogers reed in de laatste GP’s wat minder sterk dan aan het begin van het seizoen, waardoor hij uit de top-tien verdween en elfde werd in de WK-eindstand.
Matterley Basin
De GP’s zitten erop, rest nu nog de Motocross of Nations in het weekend van 5 en 6 oktober in het Britse Matterley Basin. Nederland mogen we daar tot de favorieten rekenen met Herlings, Coldenhoff en De Wolf. Dat geldt zeker niet voor de Belgen, die met Jago Geerts, Brent van Doninck en Lucas Coenen aantreden.
Foto’s: Fabrikanten
MXGP Spanje uitslag
Kwalificatie: 1. Prado; 2. Herlings; 3. Gajser; 4. Seewer; 5. Forato; 6. Renaux; 7. Fernandez; 8. Coldenhoff; 9. Bonacorsi; 10. Guillod.
1e manche: 1. Prado; 2. Gajser; 3. Seewer; 4. Febvre; 5. Forato; 6. Herlings; 7. Bonacorsi; 8. Guillod; 9. Renaux; 10. Pancar; 11. Coldenhoff; 12. Lupino; 13. Fernandez; 14. Bogers; 15. Gilbert; 16. Brumann; 17. Koch; 18. Östlund; 19. Monticelli; 20. Nickel.
2e manche: 1. Herlings; 2. Febvre; 3. Gajser; 4. Prado; 5. Seewer; 6. Guillod; 7. Coldenhoff; 8. Fernandez; 9. Renaux; 10. Pancar; 11. Van Doninck; 12. Forato; 13. Koch; 14. Bonacorsi; 15. Östlund; 16. Monticelli; 17. Brumann; 18. Gilbert; 19. Scheu; 20. Skovgaard.
GP: 1. Prado; 2. Gajser; 3. Herlings.
WK-eindstand na 20 GP’s
| Positie | Rijder | Team | Punten |
|---|---|---|---|
| 1 | Jorge Prado (E) | GasGas | 996 |
| 2 | Tim Gajser (SLO) | Honda | 986 |
| 3 | Jeffrey Herlings | KTM | 944 |
| 4 | Jeremy Seewer (CH) | Kawasaki | 686 |
| 5 | Romain Febvre (F) | Kawasaki | 651 |
| 6 | Glenn Coldenhoff | Fantic | 601 |
| 7 | Calvin Vlaanderen | Yamaha | 550 |
| 8 | Kevin Horgmo (N) | Honda | 428 |
| 9 | Valentin Guillod (CH) | Honda | 388 |
| 10 | Andrea Bonacorsi (I) | Yamaha | 340 |
| 11 | Brian Bogers | Fantic | 326 |
| 54 | Lars van Berkel | Honda | 5 |
| 65 | Freek van der Vlist | KTM | 3 |
| 73 | Boris Blanken | Fantic | 1 |
MX2 Spanje uitslag
Kwalificatie: 1. L. Coenen; 2. Längenfelder; 3. De Wolf; 4. Prugnieres; 5. McLellan; 6. Haarup; 7. Reisulis; 8. Zanchi; 9. Adamo; 10. Oliver.
1e manche: 1. L. Coenen; 2. Adamo; 3. Längenfelder; 4. Benistant; 5. Zanchi; 6. Haarup; 7. De Wolf; 8. McLellan; 9. Reisulis; 10. Prugnieres; 11. Oliver; 12. Karssemakers; 13. Walvoort; 14. Nilsson; 15. Voxen Kleemann; 16. Ambjörnson; 17. Palsson; 18. Tuani; 19. Peklaj; 20. Brix.
2e manche: 1. L. Coenen; 2. De Wolf; 3. Benistant; 4. Adamo; 5. Haarup; 6. Zanchi; 7. Prugnieres; 8. Oliver; 9. Längenfelder; 10. Reisulis; 11. McLellan; 12. Karssemakers; 13. Nilsson; 14. Ambjörnson; 15. Palsson; 16. Tuani; 17. Peklaj; 18. Brix; 19. Gwyther; 20. Walvoort.
GP: 1. L. Coenen; 2. Adamo; 3. Benistant.
WK-eindstand na 20 GP’s
| Positie | Rijder | Team | Punten |
|---|---|---|---|
| 1 | Kay de Wolf | Husqvarna | 959 |
| 2 | Lucas Coenen (B) | Husqvarna | 939 |
| 3 | Simon Längenfelder (D) | GasGas | 852 |
| 4 | Liam Everts (B) | KTM | 749 |
| 5 | Mikkel Haarup (DK) | Triumph | 694 |
| 6 | Andrea Adamo (I) | KTM | 674 |
| 7 | Rick Elzinga | Yamaha | 555 |
| 8 | Sacha Coenen (B) | KTM | 456 |
| 9 | Camden McLellan (SA) | Triumph | 424 |
| 10 | Ferrucio Zanchi (I) | Honda | 393 |
| 15 | Jens Walvoort | KTM | 259 |
| 18 | Kay Karssemakers | Fantic | 173 |
| 25 | Cas Valk | KTM | 58 |
| 31 | Ivano van Erp | Yamaha | 31 |
| 32 | Dave Kooiker | KTM | 27 |
| 37 | Scott Smulders | Honda | 16 |
| 45 | Bradley Mesters | KTM | 11 |
| 65 | Lotte van Drunen | Yamaha | 1 |
Amsterdamse politie stimuleert motoren voor woon-werkverkeer
De Amsterdamse politie-eenheid heeft onlangs deelgenomen aan een landelijke proef om woon-werkverkeer per motor te stimuleren. Het doel was om de mobiliteit te verbeteren, parkeerkosten te verlagen en de CO2-uitstoot te verminderen. Medewerkers konden op drie locaties verschillende soorten motoren uitproberen, zowel elektrisch, hybride als conventioneel.
RAI Vereniging aan politiek: ‘Stimuleer gebruik van tweewieler’
De pilot was een succes. Zowel actieve motorrijders als degenen met een motorrijbewijs die minder vaak reden, werden aangemoedigd om weer vaker de motor te pakken. Motorgebruik blijkt een goede optie voor medewerkers die niet met de fiets kunnen en voor wie openbaar vervoer niet efficiënt genoeg is. Motoren verbeteren de verkeersdoorstroming, verminderen de parkeerdruk en stoten minder CO2 uit dan auto’s.
Om motoren te integreren in mobiliteitsbeleid zijn vaak alleen simpele aanpassingen nodig, zoals parkeerplekken, opbergruimte voor motorkleding en een kilometervergoeding. Werkgevers kunnen medewerkers ook ondersteunen bij het aanschaffen van beschermende kleding voor veiligheid en professionaliteit.
Kawasaki Elektrode 20: kennismaking met motorrijden voor jonge rijders
Kawasaki heeft zojuist de compleet nieuwe Elektrode 20 onthuld, een lichtgewicht en gebruiksvriendelijke elektrische balansfiets die speciaal is ontworpen voor kinderen van 8 jaar en ouder. Met zijn krachtige elektrische aandrijving biedt dit model een soepele, stille en onderhoudsvrije rijervaring, waardoor kinderen op een fantastische manier kennis kunnen maken met de wereld van het motorrijden.
Krachtige prestaties en eenvoudig opladen
De Elektrode 20 is uitgerust met een 48 V/10.2 Ah (489.6 Wh) accu die gekoppeld is aan een borstelloze naafmotor met een vermogen van 750w. Hierdoor is de balansfiets zeer responsief en biedt hij indrukwekkende prestaties. Het opladen is een fluitje van een cent: sluit de lader en laadkabel aan op het accupakket in de diagonale framebuis en binnen vier uur is de Elektrode 20 volledig opgeladen. Bovendien wordt 90% van de lading al binnen drie uur bereikt.
Kawasaki lanceert de krachtige 2025 Versys 1100 met 135 pk
Aanpasbare snelheidsmodi voor elke rijder
Met drie selecteerbare snelheidsmodi (Low, Mid en High) kunnen jonge rijders de prestaties van de Elektrode 20 afstemmen op hun vaardigheden en behoeften. In de High-modus is een vol uur rijplezier mogelijk, terwijl op de lagere snelheidsinstellingen langere rijtijden haalbaar zijn, afhankelijk van het gewicht van de rijder, het terrein en het gebruik. De topsnelheid in de High- en Mid-modus is maar liefst 39 km/u, waarbij de Mid-modus iets milder accelereert dan de High-modus. In de Low-modus is de topsnelheid begrensd op 21 km/u, perfect voor beginners.
Robuust design en verstelbaar zadel
Het MTB-style frame van de Elektrode 20 is voorzien van een telescopische voorvork, kabelbediende schijfremmen voor en achter, en stoere 20-inch wielen. Het zadel biedt maar liefst 143 mm aan verstelmogelijkheden, waardoor de balansfiets comfortabel is voor jonge rijders van verschillende lengtes. De Elektrode 20 heeft zelfs een KX-stijl “nummerplaat” aan de voorzijde om zijn off-road uitstraling verder te versterken.
Iconisch Kawasaki-design
Met zijn KX off-road geïnspireerde ontwerp en het kenmerkende Kawasaki Lime Green kleurenschema laat de Elektrode 20 de harten sneller kloppen van zowel kinderen die klaar zijn voor een grotere uitdaging als oudere kinderen die de gemakkelijke bediening, prestaties en het plezier van deze balansfiets niet kunnen weerstaan.
Nu verkrijgbaar bij officiële Kawasaki-dealers
De gloednieuwe Kawasaki Elektrode 20 is per direct beschikbaar bij alle officiële Kawasaki-dealers voor een adviesprijs van €2.299,-. Bezoek de voor meer informatie of ga langs bij een van de officiële Kawasaki-dealers bij u in de buurt om deze geweldige elektrische balansfiets van dichtbij te bewonderen.
De Elektrode 20 is niet toegestaan voor gebruik op de openbare weg. Controleer, alvorens de Elektrode 20 in gebruik te nemen, de lokale regelgeving.
MotoGP Emilia-Romagna & Indonesië 2024: titelstrijd tussen Martin en Bagnaia blijft razendspannend
Tijdens twee fascinerende Grands Prix, die van Emilia-Romagna en Indonesië, bleef het wat de wereldtitelkansen betrof jojoën tussen Jorge Martin en Pecco Bagnaia. Beide rivaliserende Ducati-coureurs wisten te winnen en gingen onderuit. Het is echter Martin die op dit moment aan het langste eind trekt. Maar dat is lang nog niet definitief, want er zijn nog vijf GP’s te gaan…! Enea Bastianini zorgde er in Misano voor dat Ducati niet alleen haar honderdste GP-zege boekte, maar zich nu ook al merkenwereldkampioen 2024 mag noemen.
MotoGP Groot-Brittannië 2024: alles voor Ducati
Dat niet iedereen blij is met het feit dat Marc Márquez de komende twee jaar in het Ducati-fabrieksteam de teamgenoot van regerend wereldkampioen Pecco Bagnaia wordt, is bekend. Dat geldt zeker voor heel veel Italiaanse racefans, die de rivaliteit tussen de Spanjaard en ‘hun’ Valentino Rossi nog niet zijn (en willen) vergeten. Hun ongenoegen kwam dan ook tot uiting tijdens de huldiging van de door Márquez gewonnen Grand Prix van San Marino. Terwijl de Spanjaard op de hoogste trede van het podium stond, klonk er een heftig boegeroep. De als tweede geëindigde Bagnaia maande zijn landgenoten aan hiermee te stoppen. Een sportief gebaar waar hij later door Márquez voor werd bedankt. Het gedrag van deze ‘racefans’ schoot ook in het verkeerde keelgat van Nadia Padovani, de weduwe van Fausto Gresini de alom geliefde stichter van het Gresini Team waarvoor Márquez dit jaar uitkomt. De huidige eigenaresse van het team gaf aan dat ze het gedrag respectloos vond en dat het haar zeer had gedaan. Niet alleen ten aanzien van Marc maar voor alle leden van haar team. Een team dat in de loop der jaren niet alleen Daijiro Kato en Marco Simoncelli als coureurs heeft verloren, maar natuurlijk ook haar echtgenoot Fausto, tevens de vader van hun vier kinderen. En een team dat net zoals veel Italiaanse coureurs en teams afkomstig is uit de regio Emilia-Romagna, waar ook het circuit van Misano is gelegen. Juist voordat hier de tweede Grand Prix (nu met ‘Emilia-Romagna’ als naamgever) binnen twee weken plaatsvond, werd de streek getroffen door noodweer. Dat was niet de eerste keer, want verleden jaar moest de F1 Grand Prix van Emilia-Romagna in Imola worden afgelast nadat er de noodtoestand was uitgeroepen vanwege barre weersomstandigheden. En in 2007, toen de MotoGP voor het eerst na 1993 terugkeerde naar Misano, er op vrijdagmiddag ook een aantal hoosbuien naar beneden kwam waardoor niet alleen het circuit blank kwam te staan maar ook alle pitboxen. Uiteindelijk konden de races toen wel plaatsvinden. Iets wat gelukkig ook dit jaar het geval was.
Verkleinen
Na de GP van San Marino stond Pecco Bagnaia in de titelstrijd nog maar zeven punten achter op zijn grote rivaal Jorge Martin. Voor de Italiaan kwam zijn tweede thuis-GP dus uitstekend uit om die achterstand verder te verkleinen. De Sprint zorgde ervoor dat dit gebeurde. Want Bagnaia profiteerde optimaal van een momentje waarin Martin zijn concentratie verloor omdat er een melding op zijn dashboard verscheen dat hij de tracklimiet had overschreden. De wereldkampioen passeerde de Prima Pramac-coureur en stond de leiding daarna niet meer af. Na dertien heel snelle ronden, ruim zes seconden sneller dan twee weken eerder, werd het onderlinge puntenverschil tussen de twee titelkandidaten zo teruggebracht tot vier punten.
De verwachting was dat Bagnaia de volgende dag tijdens de GP die achterstand wel zou gaan omzetten in een voorsprong. Maar het tegenovergestelde gebeurde. Hoewel de rode machine met het startnummer 1 even aan de leiding reed, viel die al snel terug. Het initiatief werd overgenomen door Martin, terwijl ook de tweede Ducati-fabriekscoureur, Enea Bastianini, zijn grootste belager werd. Bagnaia zag zijn achterstand op het duo tot zo’n drie seconden groeien tot hij erin slaagde om het gat langzamerhand en via het rijden van een ronderecord weer kleiner te maken. Later gaf de Italiaan aan dat hij een probleem met zijn banden had. Of was het zelfvertrouwen? In ieder geval was het zo dat Bagnaia zeven ronden voor het einde ook nog eens totaal onverwacht onderuit schoof en zo kostbare WK-punten verspeelde. Hoeveel dat er zouden worden ten opzichte van zijn grote rivaal Martin was afhankelijk van Bastianini.
Zoals te verwachten zou die voor een zege in eigen huis gaan. De daarvoor noodzakelijke aanval kwam er. En wel in de laatste ronde. Het gebeurde op een manier waar nog lang over na zou worden gepraat. Het was een soort Valentino Rossi versus Sete Gibernau-actie als in Jerez 2005. Uiteindelijk kreeg de passeeractie van Bastianini de zege van het Stewards Panel onder leiding van Freddie Spencer, want die liet niets van zich horen. Maar veel mensen waren het daar niet mee eens. In de eerste plaats Jorge Martin, want die was van mening dat als hij zijn machine niet had opgericht ze gezamenlijk onderuit zouden zijn gegaan. Uiteindelijk ging de Spanjaard er als ‘verliezer’ heel sportief mee om. Hij had dan wel niet gewonnen, maar wel zijn voorsprong in de titelstrijd op Bagnaia weer weten uit te bouwen tot 24 punten.
Zijn honderdste MotoGP-start leverde Pecco Bagnaia dan wel niet het gehoopte (en verwachte) succes op, door zijn zege zorgde Enea Bastianini dat hij de coureur werd die Ducati MotoGP-zege nummer honderd bezorgde. Bovendien prolongeerde het motormerk uit Bologna nu al haar wereldtitel bij de constructeurs.
Mede door de nu droge weersomstandigheden had Marc Márquez niet zo kunnen schitteren als twee weken ervoor. Maar als derde stond hij wel weer op het podium. Helaas klonk er ook tijdens deze huldiging het nodige boegeroep richting de Spanjaard.
Heldenontvangst
Twee dagen later en een kleine 11.000 vliegkilometers naar het oosten was de ontvangst voor Marc Márquez compleet anders. Want op Lombok, waar op het Pertamina Mandalika Circuit voor de derde keer in de geschiedenis de Grand Prix van Indonesië plaatsvond, werd de achtvoudig wereldkampioen weer door een grote menigte razendenthousiaste Indonesische racefans als een held verwelkomd. Dat gold overigens ook voor alle andere coureurs. En MM93 zou MM93 niet zijn als hij ook bij deze GP niet voor het nodige vuurwerk zou zorgen. Het begon al tijdens de tweede kwalificatie. Na bij de vorige twee GP’s hierin onderuit te zijn gegaan, deed de oudste van de twee racende broers dat ook in Indonesië. En nu zelfs twee keer binnen vijftien minuten en ook nog eens op twee verschillende Ducati’s! De Spanjaard, die zelf ook van mening was dat dit toch wel een beetje te veel van het goede was, bleef gelukkig ongedeerd. Maar omdat hij geen rondetijd op de klokken had weten te brengen mocht hij pas van de twaalfde startplaats vertrekken. Dat Jorge Martin in Mandalika met een Ducati op indrukwekkende wijze de pole pakte (ruim een halve seconde sneller dan de rest), was niet verrassend. Wel een verrassing was het feit dat voor het eerst in dit seizoen alle vijf deelnemende merken met minimaal één coureur in Q2 waren vertegenwoordigd. Voor KTM was dat Pedro Acosta (derde), voor Yamaha Fabio Quartararo (zesde), voor Honda Johann Zarco (zevende) en voor Aprilia Maverick Viñales (tiende). Het vele ontwikkelings- en testwerk van Honda en Yamaha begint langzaam vruchten af te werpen. Beide merken kwamen met nieuwe onderdelen voor de aerodynamica. Bovendien bevestigde Yamaha officieel dat er aan een compleet nieuwe V4-machine wordt gewerkt.
Maar als het erop aankomt, is Ducati op dit moment nog steeds oppermachtig. De vraag is alleen welke coureur van het Italiaanse merk er gaat winnen. Zo ook in Indonesië. Na zijn sterke optreden tijdens de kwalificatie ging Jorge Martin in de Sprint als de grote favoriet van start. Maar dat een fout, zeker op dit circuit, snel is gemaakt weet elke coureur. Daar kwam Jorge Martin niet alleen verleden jaar achter toen hij in de GP ruim op kop liggend totaal onverwacht in de fout ging, maar ook dit keer tijdens de Sprint. Nu schoof de WK-leider al op het einde van de eerste ronde onderuit. En het was juist zijn grootste concurrent in de titelstrijd, Pecco Bagnaia, die optimaal profiteerde. De Ducati-fabriekscoureur wist net uit de klauwen van zijn teamgenoot Enea Bastianini te blijven. Terwijl Marco Bezzecchi een podiumplaats verspeelde door een remfout (waarbij hij Bagnaia maar nauwelijks wist te ontwijken), was het Marc Márquez die vanaf de twaalfde plaats op spectaculaire wijze toch nog naar de bronzen medaille wist te rijden. Omdat de na zijn val weer opgestapte Martin als tiende net geen WK-punt meer wist te scoren, verkleinde titelverdediger Bagnaia zijn achterstand op zijn Spaanse merkgenoot weer van 24 naar twaalf punten. Er werd dus ijverig door gejojood!
Zeker en niet zeker
Ondanks zijn val in de Sprint was Jorge Martin voor de Grand Prix op zondag zeker van zijn zaak. En hoewel hij de korte race had weten te winnen, was Pecco Bagnaia dat juist niet. Dat gevoel kwam direct in het wedstrijdbeeld tot uiting. Terwijl de Spanjaard ook nu weer als een pijl uit de boog vertrok en direct een immens hoog tempo aan de dag legde, kwam de Italiaan na alweer een slechte start maar moeizaam op gang. Sterker nog; buiten zijn Italiaanse Ducati-merkgenoten Enea Bastianini, Marco Bezzecchi en Franco Morbidelli moest hij ook Pedro Acosta op de GasGas voor zich dulden. De jonge Spanjaard meldde zich na een mindere periode weer terug aan de top van het veld. Als enige wist hij zich staande te houden tussen het Ducati-geweld. Daarmee was Acosta ook het enige lichtpuntje voor de Pierer Group, want de KTM-coureurs Brad Binder en zeker Jack Miller lieten zich nauwelijks zien. De Zuid-Afrikaan had tijdens de kwalificatie in Indonesië de pech dat hij werd geplaagd door een probleem met zijn remmen en daardoor pas van de negentiende startplaats mocht vertrekken. In de GP-race wist hij nog op te klimmen naar de achtste plaats. En Miller zorgde in de GP-race door een fout in de tweede bocht al voor een snelle uitdunning van het deelnemersveld. Een veld dat eerder al afscheid had moeten nemen van Miguel Oliveira, nadat die bij een val in de training (buiten zijn schuld) een polsbreuk had opgelopen. Miller zorgde ervoor dat niet alleen voor hem maar ook voor Alex Márquez, Luca Marini en Aleix Espargaró de GP van Indonesië snel ten einde was. Ook Joan Mir en Fabio Di Giannantonio zouden door een val de finish niet halen.
Terug naar de kop van het veld. Onder bloedhete omstandigheden hield Jorge Martin nu wel het hoofd koel. De Spanjaard werkte dit keer foutloos zijn ronden af. Datzelfde deed Pedro Acosta op de tweede plaats. De strijd om de derde positie werd uiteindelijk gewonnen door Pecco Bagnaia, die net zoals in Misano niet bepaald een overtuigende race reed. Bovendien had hij het geluk dat Marc Márquez (door een kapotte Ducati, iets wat zelden gebeurt) en Enea Bastianini (door een val, iets dat ook niet vaak voorkomt) vroegtijdig werden uitgeschakeld. Al met al haalden slechts twaalf coureurs de finish in deze Grand Prix. En na de kwalificatie zat er bij de eerste tien gefinishte coureurs minimaal één rijder van elk merk. Voor Honda was vooral het optreden van Johann Zarco hoopgevend.
Druk ligt bij Bagnaia
Na Indonesië vloog het MotoGP-circus direct door naar Japan. Met nog vijf GP-weekenden voor de boeg, waarin dus maximaal 185 punten zijn te verdienen, heeft Martin nu weer 21 punten voorsprong op Bagnaia. De stand is 366 om 345 punten. Het jojoën tussen de twee (verreweg) belangrijkste titelkandidaten blijft dus doorgaan. Want door hun nul scores in Indonesië lijken Enea Bastianini en Marc Márquez alleen nog maar in theorie een kans op die titel te hebben. Wie wereldkampioen wordt is moeilijk te zeggen, want elk weekend maakte één van de twee, of zelfs allebei, wel een fout. Zeker is wel dat op dit moment de meeste druk op de schouders van Pecco Bagnaia ligt. Maar het hele seizoen laat zien dat dit zomaar weer kan veranderen.
Foto’s: ANP, MotoGP.com, Thomas Seidenglanz
MotoGP Emilia-Romagna uitslag
| Sprint Emilia-Romagna |
| 1.Francesco Bagnaia (I), Ducati, 19.50,237; 2. Jorge Martin (E), Ducati, +0,285; 3. Enea Bastianini (I), Ducati, +61,319; 4. Marc Márquez (E), Ducati, +5,386; 5. Pedroa Acosta (E), KTM, +6,580; 6. Brad Binder (ZAF), KTM, +8,143; 7. Fabio Quartararo (F), Yamaha, +8,405; 8. Marco Bezzecchi (I), Ducati, +8,965; 9. Franco Morbidelli (I), Ducati, +9,271. |
- 13 ronden = 54,938 km
- Racegemiddelde winnaar: 166,1 km/u
| MotoGP Emilia-Romagna |
| 1.Bastianini, 41.14,653; 2. Martin, +5,002; 3. M. Márquez, +7,848; 4. Bezzecchi, +9,200; 5. Morbidelli, +13,601; 6. Maverick Viñales (E), Aprilia, +15,484; 7. Quartararo, +20,922; 8. Aleix Esaprgaró (E), Aprilia, +22,795; 9. Alex Márquez (E), Ducati, +27,704; 10. Miguel Oliveira (POR), Aprilia, +31,891; 11. Joan Mir (E), Honda, +33,062; 12. Luca Marini (I), Honda, +35,411; 13. Raul Fernandez (E), Aprilia, +36,335; 14. Fabio Di Giannantonio (I), Ducati, +37,395; 15. Johann Zarco (F), Honda, +38,909. |
- 27 ronden = 114,102 km
- Racegemiddelde winnaar: 165,9 km/u
- Snelste ronde (16e): Bagnaia, 1.30,877 = 167,4 km/u (record)
MotoGP Indonesië uitslag
| Sprint Indonesië |
| 1. Bagnaia, 19.41,354; 2. Bastianini, +0,107; 3. M. Márquez, +1,701; 4. Bezzecchi, +3,072; 5. Morbidelli, +5,967; 6. Acosta, +6,210; 7. Viñales, + 6,664; 8. Zarco, 6,938; 9. Di Giannantonio, +7,706. |
- 13 ronden = 55,913 km
- Racegemiddelde winnaar: 170,3 km/u
| MotoGP Indonesië |
| 1.Martin, 41.04,389; 2. Acosta, +1,404; 3. Bagnaia, +5,595; 4. Morbidelli, +6,507; 5. Bezzecchi, +6,772; 6. Viñales, +11,330; 7. Quartararo, +13,203; 8. Binder, +14,862; 9. Zarco, +15,151; 10. R. Fernandez, +21,079; 11. Alex Rins (E), Yamaha, +33,633; 12. Takaaki Nakagami (J), Honda, +43,696. |
- 27 ronden = 116,127 km
- Racegemiddelde winnaar: 169,6 km/u
- Snelste ronde (20e): Bastianini, 1.30,539 = 171,3 km/u (record)
Stand MotoGP na 30 van 40 races
| Positie | Rijder | Team | Punten |
|---|---|---|---|
| 1 | Jorge Martin (E) | Ducati | 366 |
| 2 | Francesco Bagnaia (I) | Ducati | 345 |
| 3 | Enea Bastianini (I) | Ducati | 291 |
| 4 | Marc Márquez (E) | Ducati | 288 |
| 5 | Pedro Acosta (E) | KTM | 181 |
| 6 | Brad Binder (ZAF) | KTM | 173 |
| 7 | Maverick Viñales (E) | Aprilia | 162 |
| 8 | Aleix Espargaró (E) | Aprilia | 127 |
| 9 | Marco Bezzecchi (I) | Ducati | 125 |
| 10 | Fabio Di Giannantonio (I) | Ducati | 122 |
| 11 | Alex Márquez (E) | Ducati | 121 |
| 12 | Franco Morbidelli (I) | Ducati | 120 |
| 13 | Fabio Quartararo (F) | Yamaha | 82 |
| 14 | Miguel Oliveira (POR) | Aprilia | 71 |
| 15 | Jack Miller (AUS) | KTM | 58 |
Quotes
Moto2 Emilia-Romagna & Indonesië 2024: Ai Ogura bouwt ruime voorsprong op
Aron Canet was een klasse apart in Indonesië, nadat de Spanjaard een week eerder in Misano de winst op de finishstreep nog aan Celestino Vietti moest laten. Ai Ogura deed tijdens de twee GP’s zeer goede zaken in de titelstrijd, mede omdat teamgenoot Sergio Garcia niet scoorde. Zonta van den Goorbergh – tegenwoordig de enige Nederlander in de Moto2 – bleef puntloos.
Moto2 Groot-Brittannië 2024: Jake Dixon wint voor eigen publiek
Bo Bendsneyder werd na zijn titel in de Red Bull MotoGP Rookies Cup in 2015 een Grand Prix-coureur. Het begon met twee seizoenen in de Moto3 en inmiddels was de 25-jarige coureur bezig aan zijn zevende jaar in de Moto2. Na de eerste Grand Prix in Misano werd bekend dat Bendsneyder uit het Pertamina Mandalika Racing Team is gezet. De Rotterdammer miste in zijn negen GP-jaren een aantal races door blessures, maar de Grand Prix van Emilia-Romagna was de eerste sinds 2016 waar hij niet meer op de permanente startlijst stond. Daniel Muñoz werd als vervanger van Bendsneyder aangekondigd voor de resterende races in 2024.
Vietti wint op de streep
Zonta van den Goorbergh was wel van de partij en deed het uitstekend in de trainingen. Via Q1 wist de RW-Idemitsu Racing GP-rijder zich als achtste te kwalificeren voor de race. Het betekende de beste startpositie voor Van den Goorbergh in 2024. Helaas kon hij dat niet omzetten naar een goed resultaat in de race. In de tweede ronde was Van den Goorbergh al teruggevallen naar de vijftiende plaats toen hij ten val kwam. De oorzaak was een ‘valse neutraal’, wat betekent dat de rijder bij het terugschakelen tussen de versnellingen komt te zitten. Ook zijn teamgenoot Barry Baltus scoorde geen WK-punten. De Belg werd achttiende.
Aan kop wisten Tony Arbolino, Aron Canet en Celestino Vietti zich los te rijden. Arbolino had in de laatste ronde een klein gaatje geslagen en leek op weg naar zijn eerste zege in 2024. In de laatste sector maakte de Italiaan echter een cruciale remfout, waardoor hij terugviel naar de derde plaats. Canet had de beste papieren om optimaal te profiteren, want de Spanjaard ging als eerste het rechte stuk naar start-finish op. Maar Vietti kwam beter uit de laatste knik en ging in de laatste meters nog voorbij aan Canet. Vietti won zijn thuisrace. Het was voor de Red Bull KTM Ajo-rijder zijn tweede zege van het seizoen. Ai Ogura vergrootte met een vierde plaats zijn voorsprong in het WK-klassement naar 22 punten, omdat zijn concurrent en MT Helmets – MSI-teamgenoot Sergio Garcia ten val kwam.
Dubbele long lap penalty
Op het Pertamina Mandalika Street Circuit in Indonesië wist Van den Goorbergh zich in de kwalificatie niet te plaatsen voor Q2. In Q1 kwam de 18-jarige coureur tijdens een snelle ronde ten val, waardoor hij als twintigste moest starten in de race. Na de eerste bocht waren zijn kansen op WK-punten al flink geslonken. Van den Goorbergh maakte in de eerste bocht contact met Jaume Masia. De Spanjaard kwam daardoor met een highsider hard ten val en Van den Goorbergh werd bestraft met een dubbele long lap penalty. Na het uitvoeren van deze extra meters was de Nederlander van een vijftiende naar een drieëntwintigste positie gezakt. Tijdens het resterende deel van de race wist Van den Goorbergh nog naar zeventiende plaats te komen, maar dat leverde hem opnieuw geen WK-punten op. Zijn teamgenoot Baltus slaagde daar wel in. De Belg finishte als elfde.
Tijdens de Grand Prix van Indonesië stond er geen maat op Canet. De Spanjaard pakte zijn vijfde pole van het jaar en in de race kon niemand hem volgen. Met ruim zes seconden voorsprong won Canet de Grand Prix van Indonesië en steeg hij naar een gedeelde derde plaats in het wereldkampioenschap. Ogura deed de allerbeste zaken in het klassement. De Japanner finishte als tweede en zag zijn teamgenoot – en grootste concurrent – Garcia opnieuw ten val komen. Alonso Lopez finishte als derde net voor Fermin Aldeguer en Darryn Binder. Ogura lijkt meer en meer op weg naar de Moto2-wereldtitel. De Japanner staat 42 punten voor op Garcia. De Spanjaard kende een ijzersterk begin van het seizoen, maar scoort belabberd na de zomerstop. De andere grote verliezer van deze twee GP’s was Jake Dixon, die na de zomerstop een sterke serie had neergezet. De Brit scoorde vanwege crashes geen WK-punten in Misano en Indonesië en zakte van een vijfde naar een achtste plaats in het wereldkampioenschap.
Foto’s: ANP, MotoGP, Teams
Moto2 Emilia-Romagna uitslag
| Moto2 Emilia-Romagna |
| 1. Celestino Vietti (I), Kalex, 35.14,240; 2. Aron Canet (E), Kalex, +0,029; 3. Tony Arbolino (I), Kalex, +1,921; 4. Ai Ogura (JP), Boscoscuro, +2,990; 5. Fermin Aldeguer (E), Boscoscuro, +4,491; 6. Joe Roberts (US), Kalex, +9,807; 7. Senna Agius (AU), Kalex, +12,509; 8. Marcos Ramirez (E), Kalex, +12,934; 9. Alonso Lopez (E), Boscoscuro, +14,086; 10. Filip Salac (CZ), Kalex, +16,055; 11. Manuel Gonzalez (E), Kalex, +16,465; 12. Dennis Foggia (I), Kalex, +18,651; 13. Izan Guevara (E), Kalex, +19,490; 14. Somkiat Chantra (TH), Kalex, +22,401; 15. Jeremy Alcoba (E), Kalex, +23,042; DNF. Zonta van den Goorbergh (NL), Kalex. |
- 22 ronden = 92,972 km
- Racegemiddelde winnaar: 158,3 km/h
- Snelste ronde (4e): Celestino Vietti (E), Kalex, 1.35,468 = 159,3 km/u (nieuw record)
Moto2 Indonesië uitslag
| Moto2 Indonesië |
| 1. Canet, 34.41,557; 2. Ogura, +6,218; 3. Lopez, +7,613; 4. Aldeguer, +7,797; 5. Darryn Binder (ZAF), Kalex, +8,097; 6. Roberts, +9,823; 7. Arbolino, +10,394; 8. Gonzalez, +11,000; 9. Deniz Öncü (TR), Kalex, +14,436; 10. Ramirez, +16,895; 11. Barry Baltus (BE), Kalex, +17,078; 12. Vietti, +18,019; 13. Alcoba, +18,201; 14. Albert Arenas (E), Kalex, +18,616; 15. Salac, +27,442; 17. Van den Goorbergh, +33.978. |
- 22 ronden = 94,622 km
- Racegemiddelde winnaar: 163,6 km/h
- Snelste ronde (4e): Aron Canet (E), Kalex, 1.33,840 = 165,0 km/u (nieuw record)
WK-stand (na 15 van 20 races)
| Positie | Rijder | Punten |
|---|---|---|
| 1 | Ogura | 208 |
| 2 | Sergio Garcia (E) | 166 |
| 3 | Canet | 156 |
| 4 | Lopez | 156 |
| 5 | Roberts | 153 |
| 6 | Aldeguer | 146 |
| 7 | Vietti | 131 |
| 8 | Jake Dixon (GB) | 130 |
| 9 | Gonzalez | 128 |
| 10 | Arbolino | 122 |
| 22 | Van den Goorbergh | 20 |
| 24 | Bo Bendsneyder (NL) | 7 |
Moto3 Emilia-Romagna & Indonesië 2024: podium en dure crash voor Veijer
Na een podiumplek in Misano maakte Collin Veijer een kostbare fout tijdens de Grand Prix van Indonesië. De Nederlander reed aan de leiding toen hij hard onderuitging, waardoor hij belangrijke punten verloor in de strijd om de tweede plaats in het Moto3-wereldkampioenschap. David Alonso won tweemaal en staat op matchpoint voor zijn eerste wereldtitel.
Collin Veijer kwalificeerde zich als zesde voor de Grand Prix van Emilia-Romagna. De Nederlander had een betere startplek kunnen hebben, wanneer hij in zijn snelste ronde bij het uitkomen van de laatste bocht niet bijna van zijn motor was gevallen. Taiyo Furusato mocht voor de eerste keer in zijn carrière vanaf pole position vertrekken. De Japanner had een perfecte slipstream achter Angel Piqueras, die een derde tijd noteerde. Kampioenschapsleider David Alonso (P2) maakte de voorste startrij compleet. Twee weken eerder was er ook een Grand Prix op het Misano World Circuit Marco Simoncelli verreden. Toen raakte Veijer in de openingsfase de aansluiting met de voorste rijders kwijt, waarna hij de hele race moest strijden om weer aansluiting te maken. Deze keer zat Veijer er vanaf het eerste moment wel goed bij. De Nederlander reed veelal rond de vijfde plaats, terwijl er een grote kopgroep van veertien rijders bij elkaar bleef. Met nog tien ronden te gaan kwam Alonso op kop te rijden. De 18-jarige Colombiaan voerde het tempo op en begon de kopgroep uit elkaar te rijden. In eerste instantie konden alleen Daniel Holgado en Piqueras hem volgen. Veijer kwam naar de vierde plaats en wist in zijn eentje de sprong te maken. De Staphorster reed op dat moment ook de snelste raceronde. Alonso bleef – zoals hij zo vaak dit jaar al deed – het veld met zijn hoge tempo aanvoeren, maar in de voorlaatste ronde kwam daar verandering in. Holgado kwam brutaal binnendoor en Piqueras volgde. Veijer kon aanhaken, maar het lukte hem niet om zich te bemoeien met de strijd voor hem. Alonso kwam in de slotronde terug en passeerde met één actie zowel Piqueras als Holgado. De CFMoto-rijder verstevigde met de zege zijn toch al grote voorsprong in het Moto3-wereldkampioenschap. Piqueras werd tweede en Holgado kwam als derde over de finish. Veijer leek dus net naast het podium te grijpen, maar dat veranderde in de uitloopronde. Holgado kreeg een penalty, omdat hij in de laatste ronde op de groene strook buiten de baan was gekomen. Wanneer een rijder dit in de slotronde doet, verliest hij één positie. Daardoor promoveerde Veijer naar de derde plek, zijn zevende podium in 2024. De Nederlander steeg in het wereldkampioenschap naar een gedeelde tweede plaats met Holgado en ging Ivan Ortolá voorbij, die vijfde werd in Misano. ‘Ik verlaat Misano veel gelukkiger dan twee weken geleden. Ik heb ten opzichte van toen een andere voorband gekozen en dat pakte beter uit. In de laatste ronden had ik grote problemen met de rechterbochten, waardoor ik geen aanval meer kon doen. Uiteindelijk eindigde ik toch op het podium en daar ben ik heel blij mee’, verklaarde Veijer na afloop.
Alonso op matchpoint
Een week later begon het Grand Prix-gezelschap aan de Aziatische tour. Binnen zes weken worden er vijf overzeese evenementen afgewerkt. Er werd afgetrapt op het Pertamina Mandalika Street Circuit in Indonesië. Vorig jaar reed Veijer sterk tijdens de overzeese reeks en ook aan deze editie begon hij indrukwekkend. De Nederlander wist zich als tweede achter Ortolá te kwalificeren. Het betekende dat Veijer voor de zevende keer in 2024 en de tiende keer in carrière van de eerste startrij mocht vertrekken. Ook in de race liet de Liqui Moly Husqvarna Intact GP-rijder meteen zien dat hij een favoriet voor de overwinning was. Veijer pakte in de eerste ronde de leiding en wist in de openingsronden gelijk het veld wat uit elkaar te rijden. Er ontstond een kopgroep van tien rijders zonder Ortolá, omdat hij vanwege langzaam rijden in de trainingen – net als diverse andere rijders – een straf had gekregen. De polesitter moest twee long lap penalties nemen. In al zijn haast om na deze extra meters weer naar voren te komen, sneed Ortolá ook nog een keer een chicane af, waardoor hij nog een keer een dubbele long lap penalty aan de broek kreeg. Ondanks vier penalties wist Ortolá nog als leider van de tweede groep als negende te finishen.
Interview manager Laurens Klein Koerkamp over onder andere Collin Veijer
Vooraan deed Veijer lange tijd het kopwerk. Het was de negende race in 2024 dat de Staphorster aan de leiding reed. Veijer voerde zijn tempo zo hoog op, dat hij halverwege de race een paar tienden voorsprong wist te pakken. Maar net toen dat gebeurde, raakte de Husqvarna-rijder op hoge snelheid de voorkant van zijn motor kwijt. Er volgde een harde crash, waarbij Veijer gelukkig ongedeerd bleef. Wel waren zijn kansen op de dagzege én zijn laatste hoop op de wereldtitel verkeken. ‘De race ging erg goed en ik kon mijn tempo hooghouden vooraan. Ik maakte een domme fout in een sector waar ik het hele weekend heel snel was. Ik wil mijn excuses aanbieden aan het team en probeer hier zoveel mogelijk van te leren’, vertelde Veijer na afloop. De Nederlander moet zich in de resterende vijf races richten op de tweede plaats in het wereldkampioenschap.
De race ging zonder Veijer door. Adrian Fernandez was erg sterk op het eiland Lombok, maar Alonso was in de slotfase nog sterker. Zoals zo vaak zette de Colombiaan zijn aanval in de laatste ronden in. Ook deze keer kon niemand tippen aan de eindsprint van Alonso, die zijn negende zege van het seizoen wist te behalen. De 18-jarige coureur is een klasse apart in 2024 en komt in de buurt van het record van de meeste racezeges in één jaar in de lichtste Grand Prix-klasse. Dit record heeft Valentino Rossi in handen. De Italiaanse publiekslieveling won elf races tijdens zijn 125cc-kampioensjaar in 1997. Fernandez behaalde een verdiende eerste podiumplaats. Het podium in Indonesië werd compleet gemaakt door David Muñoz. Holgado – concurrent van Veijer en Ortolá voor de tweede plek in het kampioenschap – passeerde als zesde de finishlijn. Alonso staat al op matchpoint, want hij vertrekt met een voorsprong van 97 punten naar de Grand Prix van Japan. Wanneer Alonso na de race in Motegi honderd punten of meer voorsprong heeft in het kampioenschap mag het grote talent zich vier races voor het einde van het seizoen al Moto3-wereldkampioen noemen. Het is niet meer de vraag of Alonso wereldkampioen gaat worden, enkel nog wanneer.
Foto’s: ANP, MotoGP, teams
Moto3 Emilia-Romagna uitslagen
| Moto3 Emilia-Romagna |
| 1. David Alonso (CO), CFMoto, 33.53,212; 2. Angel Piqueras (E), Honda, +0,175; 3. Collin Veijer (NL), Husqvarna, +0,367; 4. Daniel Holgado (E), GasGas, +0,295*; 5. Ivan Ortolá (E), KTM, +2,963; 6. Luca Lunetta (I), Honda, +4,550; 7. Joel Kelso (AU), KTM, +4,722; 8. Adrian Fernandez (E), Honda, +5,574; 9. Matteo Bertelle (I), Honda, +5,968; 10. José Antonio Rueda (E), KTM, +6,012; 11. Tatsuki Suzuki (JP), Husqvarna, +6,043; 12. Filippo Farioli (I), Honda, +9,258; 13. Taiyo Furusato (JP), Honda, +11,554; 14. Stefano Nepa (I), KTM, +12,998; 15. Ryusei Yamanaka (JP), KTM, +15,479. |
| *Eén positie teruggezet na de race. |
- 20 ronden = 84,52 km
- Racegemiddelde winnaar: 149,6 km/u
- Snelste ronde (13e): Collin Veijer (NL), Husqvarna, 1.40,629 = 151,1 km/u (nieuw record)
Moto3 Indonesië uitslagen
| Moto3 Indonesië |
| 1. Alonso, 32.57,410; 2. Fernandez, +0,085; 3. David Muñoz (E), KTM, +0,225; 4. Piqueras, +0,664; 5. Lunetta, +0,835; 6. Holgado, +0,862; 7. Suzuki, +1,300; 8. Kelso, +1,835; 9. Ortolá, +16,664; 10. Nicola Carraro (I), KTM, +16,674; 11. Rueda, +16,770; 12. Bertelle, +16,807; 13. Scott Ogden (GB), Honda, +17,005; 14. Joel Esteban (E), CFMoto, +17,244; 15. Nepa, +23,804; DNF. Veijer. |
- 20 ronden = 86,02 KM
- Racegemiddelde winnaar: 156,6 km/u
- Snelste ronde (3e): Daniel Holgado (E), GasGas, 1.37,936 = 158,0 km/u (nieuw record)
WK-stand (na 15 van 20 races)
| Positie | Rijder | Punten |
|---|---|---|
| 1 | Alonso | 296 |
| 2 | Holgado | 199 |
| 3 | Ortolá | 191 |
| 4 | Veijer | 189 |
| 5 | Muñoz | 133 |
| 6 | Piqueras | 131 |
| 7 | Fernandez | 121 |
| 8 | Rueda | 110 |
| 9 | Kelso | 110 |
| 10 | Yamanaka | 86 |
MXGP Arnhem beste organisator van 2024
Afgelopen weekend is in het Spaanse Cózar de laatste MXGP van het seizoen 2024 verreden. Voor Nederland een bijzonder fijne dag, want Kay de Wolf behaalde de wereldtitel in de MX2-klasse, waarmee hij in de sporen treedt van Dave Strijbos, John van den Berk, Pedro Tragter en Jeffrey Herlings.
’s Avonds werden in Cózar alle kampioenen van dit jaar gehuldigd. Naast De Wolf waren er dit jaar ook nog wereldtitels voor Kash van Hamond (65cc junioren) en Lotte van Drunen (WMX). Verder werden er tal van awards uitgereikt, zoals aan de rijder die het vaakst kopstart had, de rijder die de meeste kwalificatiewedstrijden had gewonnen. De award voor beste organisator ging naar de MXGP van Arnhem. De prijs werd in ontvangst genomen door organisator Dik van Wikselaar en zijn nauw bij de organisatie betrokken zoon Wiljan. In zijn dankwoord zei Wiljan van Wikselaar: “We zijn erg vereerd dat we deze award hebben gewonnen. We doen ons best om van onze Grand Prix een goede wedstrijd te maken. We kunnen dit doen dankzij onze vrijwilligers. Het is fijn dat zij ons zo goed steunen. We hopen nog veel mooie wedstrijden te mogen organiseren.”
