zaterdag 26 juli 2025
Home Blog Pagina 1398

GP zijspancross in Oldebroek

Door
Redactie
-
0

Dit is een persbericht. De redactie van MOTOR.nl is dus niet verantwoordelijk voor de inhoud. Heb je zelf een persbericht dat je graag op MOTOR.nl ziet? Dan mail je deze naar redactie@www.motor.nl.

Stichting Circuit Oldebroek ontwaakt uit winterslaap!

Niet alleen de crossers hebben de afgelopen periode hard gewerkt om optimaal aan het seizoen te beginnen.  Ook de diverse verengingen zijn al weken druk in de weer om een mooi evenement voor te bereiden. Afgelopen weekend ging het ONK seizoen traditie getrouw van start in Lochem. Vice-wereldkampioen en regerend Nederlands Kampioen Etienne Bax en Kaspars Stupelis wisten beide manches overtuigend te winnen, waardoor zij met vertrouwen af zullen reizen naar Oss, waar komend weekend de tweede wedstrijd meetellend om het Open Nederlands Kampioenschap georganiseerd wordt. Gert van Werven en Peter Beunk lieten met een tweede en derde plek ook van zich spreken. Derde in het dag klassement werd de Belgisch-Nederlandse combinatie Clohse-Verhagen. Op circuit “de Witte Ruysheuvel” zullen de regerend Wereldkampioenen Ben Adriaenssen en Ben van den Bogaart ook hun opwachting maken. Door ziekte moesten zij de wedstrijd in Lochem aan zich voorbij laten gaan.

De start van het GP seizoen zit er ook aan te komen! In het Zwitserse Frauenfeld gaat de internationale top op Tweede Paasdag strijden om het eremetaal. Via Frankrijk, Spanje en Duitsland zal het GP circus neerstrijken in Oldebroek tijdens het Pinksterweekend. De voorbereidingen achter de schermen zijn in volle gang. Binnenkort starten de vrijwilligers ook weer met het circuit op te bouwen.
 
De flyers en de spandoeken zijn gedrukt voor het pinksterweekend.
Op de vrijdag avond wordt er een groot feest georganiseerd in de grote feesttent langs de Vreeweg met diverse Nederlandsche artiesten. Zaterdag staan de trainingen en kwalificaties op het programma. Tweede Pinksterdag maken de muzikale klanken weer plaats voor het geluid van ronkende motoren. Dan wordt er gestreden voor de WK punten!

Niet alleen de GP mannen zullen hun opwachting maken op “Circuit de Bargen”. In de clubklasse zullen ook diverse regionale deelnemers proberen een zo goed mogelijk resultaat neer te zetten. En wat te denken van de classic-sidecars? Er is ook ruimte voor geweld op vier wielen. De quads rijden in Oldebroek hun rondjes in de strijd om het ONK.

Het beloven twee bomvolle dagen te worden, waarvan u niks mag missen!

Houd voor al het laatste nieuws onze site in de gaten!
www.stichtingcircuitoldebroek.nl

Nieuwe Triumph-dealer

Door
Redactie
-
0

Dit is een persbericht. De redactie van MOTOR.nl is dus niet verantwoordelijk voor de inhoud. Heb je zelf een persbericht dat je graag op MOTOR.nl ziet? Dan mail je deze naar redactie@www.motor.nl.

Met de aankondiging van het toetreden van Motor Venray tot het Triumph Motorcycles dealercorps, dringt het Britste motormerk nu ook in Limburg dieper door. Triumph kiest altijd voor kwaliteit, een regel die onverminderd geldt voor de keuzes binnen het dealernetwerk. De samenwerking met het snel groeiende, moderne motorbedrijf in Venray past hier dan ook perfect bij.

Vanaf 17 maart 2015 zal het team van Erik Kuijpers officieel beginnen met de verkoop en service van Triumph motoren, waarmee ze de elfde dealer in Nederland van het legendarische merk worden. Kuijpers daarover: “We kunnen niet wachten om iconische modellen als de Bonneville neer te mogen zetten, maar verheugen ons net zo goed op hypermoderne machines als de Daytona 675 of de avontuurlijke Tiger 800. Als liefhebbers  zijn we natuurlijk fan van Triumph, het is dan ook ècht een hoogtepunt in het bestaan van Motor Venray dat we er nu dealer van zijn. Het beste woord om ons gevoel te omschrijven is dan ook absoluut ‘trots’!”

Ook de motorfabrikant is zeer ingenomen met de nieuw aangestelde dealer. Cees de Rooij, General Manager Triumph Benelux lachend:  “De Britten nemen Limburg in, hoe stoer is dat! Nee, echt, we zijn erg blij met Motor Venray omdat ze een zeer professionele motorzaak combineren met net zo veel passie voor motorrijden als wij. Het gaat ze altijd om “The Ride”, en dat is nou precies datgene waarvoor Triumph Motorcycles staat. Daar komt bij dat ze in Venray de klant altijd centraal stellen, het bedrijf is dan ook niet voor niks zo succesvol. Mooi dat we elkaar zo kunnen versterken!”

Op 28 en 29 maart organiseert Motor Venray gelijk al het eerste Triumph event met twee bijzondere demo-dagen. Tijdens die dagen zijn er veel extra demo motoren aanwezig, zodat er voor iedere motorrijder de mogelijkheid tot de ideale proefrit geboden wordt.
Motor Venray – De Hulst 1 – 5807 EW Venray – Telefoon 0478-588 588 – www.motorvenray.nl

Trajectcontrole weer op scherp

Door
Redactie
-
0

Niet schrikken, het gaat hier niet om robotarmen met laserguns van achter bomen, maar om de systemen voor trajectcontroles. Die werken nu nog met lussen in het asfalt, wat nogal wat gedoe met zich meebrengt als het asfalt vervangen moet worden bijvoorbeeld. Bovendien blijkt dat systeem ook niet overal waterdicht, want naar het schijnt, kun je door met je motor op de middenstreep te gaan rijden, de lussen omzeilen. Let wel, van horen zeggen, we hebben nooit zelf het lef gehad het daadwerkelijk te proberen.

Zoals bekend, staat momenteel een groot deel van de trajectcontroles uit omdat de systemen verouderd zijn. Da’s fijn, want we hebben er een bloedhekel aan. Niet zozeer omdat we altijd en overal te hard willen rijden, maar niets is irritanter en meer afleidend dan de hele tijd op je teller te moeten kijken en mensen met 2 km/u verschil in te halen (en met en beetje pech heb je dan net zo’n ‘meerijder’ te pakken waar je niet voorbij of terug achter komt).

De opluchting is echter van tijdelijke aard, want vier nieuwe systemen met dezelfde specificaties zijn in de maak en de grootste verandering is dat de lussen in het wegdek tot het verleden zullen behoren. Straks wordt alles middels lasers gedetecteerd en dat betekent dat het systeem veel eenvoudiger en sneller te realiseren is. Je kunt dus op je vingers natellen dat het aantal trajectcontroles hoogstwaarschijnlijk zal toenemen en het is nog maar de vraag of het ’tussendoortrucje’ nog werkt. De detectiezone is minimaal twee meter, dus in theorie…
Het systeem werkt zeker tussen de 20 en 300 km/u, maar het is niet uitgesloten dat hogere snelheden ook meegepakt kunnen worden. De data wordt straks ook draadloos verzonden.

Bron: flitsservice.nl

Getest: Yamaha MT-07

Door
Redactie
-
0

Yamaha zet met deze MT-07 duidelijk in op een andere doelgroep dan die van de MT-09, namelijk meer de beginnende motorrijder, al dan niet in bezit van een A2-rijbewijs. In tegenstelling tot de driecilinder is deze 680cc-paralleltwin namelijk wel met gemak om te toveren tot een 35kW-versie. Daar komt bij dat in dit segment het (beschikbare) budget ook een nadrukkelijke rol speelt. Aan een complexe, sportieve drie-in-lijn hangt toch echt een hoger prijskaartje dan aan een vrij eenvoudig te construeren staande twin. Een motorconcept bovendien waarmee Yamaha door de jaren heen aardig wat ervaring heeft opgedaan. Verder is er nog het economische aspect. Een tweecilinder als deze is goedkoper in onderhoud en springt doorgaans een stuk zuiniger om met kostbare Euro 95. 

Bouwkwaliteit
Wat opvalt, is dat de afwerking van de 07 zich door een ringetje laat halen. Geen ‘made in India’-fratsen als loshangende bedrading, matig laswerk en wijkend plastic, maar spatzuivere en vooral vertrouwenwekkende ‘made in Japan’-bouwkwaliteit. Waarbij Yamaha wat betreft oog voor detail net even wat verder gaat dan zijn Japanse collega’s. Neem de kleine knipperlichtjes, de bewerkte ‘asgaten’ in voor- en achtervork, het puike led-dashboard, de multispaaks wielen van de MT-09, de blokafwerking en de simpelweg ultrafraaie asymmetrische swingarm. Die laatste mag dan ‘gewoon van staal’ zijn, er is sprake van een zekere mate van subtiliteit die doorgaans alleen is voorbehouden aan (duurdere) Europese motormerken. Hier wil je prima op gezien worden. 

Inschakelen doet de zesbak soepel, probleemloos opgevolgd door de licht te bedienen, mooi aangrijpende koppeling. Wegtuffend bij het hotel voelt het ergonomisch allemaal goed doordacht. De zitpositie is vrij neutraal, mooi rechtop, met het stuur ruimschoots binnen handbereik. Het 805 millimeter hoge zadel zal ook voor de dames een niet al te hoge horde vormen. Beide voeten gelijktijdig aan de vloer moet altijd wel lukken. Duidelijk is wel dat de charme en kracht van deze MT-07 vooral liggen in de compacte afmetingen, wat automatisch inhoudt dat stevige Noord-Europeanen van 1,90 meter (plus) vrij kolossaal overkomen in het zadel van een fiets van dit kaliber. 

Het gemak waarmee de kleine MT bochten verorbert, smaakt onophoudelijk naar meer. De vederlichte 07, die voor 182 rijklare kilogrammen – inclusief ABS – in de folder staat, heeft duidelijk geen moeite met het uitstippelen van een ideale lijn en het vervolgens opzoeken van stevige hellingshoeken. De MT duikt met zoveel enthousiasme bochten in, dat je jezelf af en toe terug moet fluiten om een bocht niet iets té scherp aan te snijden. Dat went echter sneller dan een machine die alleen maar wijd wil lopen. Het rijwielgedeelte, opgebouwd uit een stalen ruggengraatframe, een 41-millimeter-voorvork en een asymmetrische swingarm (met horizontaal geplaatste monoshock) voelt bijzonder neutraal en bovenal flitsend. De vette 180/55-slof achter – een unicum in dit segment – legt dat frivole karakter geen strobreed in de weg. Dat is een opluchting, bang als we waren dat het vooral een marketinggedreven beslissing was. 

Rake klappen
De vierzuigerremklauwen (conventioneel opgehangen, maar wel van het monoblock-type) blinken niet uit in brute stopkracht. De race-illusie die de wave-schijven moeten opwekken, heeft dus vooral een optisch effect. De vertraging is op zich acceptabel, maar sluit niet aan bij het sportieve karakter van de rest van de motor. De achterrem – daar kom je dan wel weer achter – doet zijn werk met verve.

Dat kan ook worden gezegd van de 75 pk sterke krachtbron. De tweepitter met de vertrouwde 270-graden-krukas) kenmerkt zich voor een motor uit de ‘opstapklasse’ door opvallend veel bravoure. De afgifte is vrij lineair, maar bij 6000 toeren voel je toch wel nadrukkelijk dat de MT zijn motorische piek beleeft. Rond dat toerental sijpelen er ook voelbaar trillingen omhoog, maar echte excessen op dat vlak lijkt de balansas toch buiten de deur te houden. De versnelling houdt aan tot zo’n 8000 toeren, waarna de – niet op toptoeren getunede – twin voelbaar begint af te bouwen. Tussen de 3000 en 8000 toeren deelt de MT echter absoluut rake klappen uit. Mocht je onverhoopt buiten dit toerenspectrum verzeild raken, dan biedt de soepel schakelende zesbak uitkomst, dus geen zorgen. 

Met de MT-07 opent Yamaha stevig de aanval in het ‘beginnerssegment’. Dit laatste meteen ook maar tussen aanhalingstekens, want de MT-07 is zoveel meer dan alleen een beginnersfiets. De MT-07 voelt in alles volwassen. Het pittige, met veel karakter opererende motorblok, het mooi uitgebalanceerde rijwielgedeelte: ook een ervaren motorrijder zal zich in het zadel van deze tweepitter niet snel vervelen. Fijne bijkomstigheid is dat de MT-07 zichtbaar met gevoel voor detail is opgebouwd, en dat is knap voor een motor die uiteindelijk wordt aangeboden voor € 6999. Inclusief ABS. 

[justified_image_grid ids=20440,21773,21774,21775,21776]

Legendarische Brascross herleeft!

Door
Redactie
-
0

Dit is een persbericht. De redactie van MOTOR.nl is dus niet verantwoordelijk voor de inhoud. Heb je zelf een persbericht dat je graag op MOTOR.nl ziet? Dan mail je deze naar redactie@www.motor.nl.

Op 21, 22 en 23 augustus wordt in Heeswijk-Dinther voor de negende keer de 24-uurs Solexrace georganiseerd. Ook dit jaar zullen weer meer dan honderd teams uit binnen- en buitenland de strijd tegen de klok aangaan ten bate van KiKa (kinderen kankervrij). De Brommercross, die sinds 2012 deel uitmaakt van het driedaagse race- en feestprogramma, wordt uitgebreid met twee crossklasses en gaat verder onder de naam Brascross. Daaraan meedoen kan vanaf een leeftijd van vijf jaar, met een crossmotor, brommer, grasmaaier, buggy of een ander gemotoriseerd voertuig.

Brascross
De naam Brascross komt oorspronkelijk uit 1989, toen deze legendarische cross voor het eerst werd georganiseerd door zijspancrossiconen Leo Lagemaat en Eimbert Timmermans op het circuit in Heeswijk. Het doel was: zoveel mogelijk mensen te laten genieten van de motorsport, zowel langs als óp de baan. De Brommercross van de 24-uurs Solexrace werd met hetzelfde doel en zelfs op hetzelfde circuit georganiseerd, vandaar dat de Brommercross nu is omgedoopt tot Brascross! De nieuwe Brascross is onderverdeeld in vijf verschillende klasses: de luier- en de snotneusklasse, de brommercrossklasse, de algemene crossklasse en de gewoon-omdat-het-kan klasse.

24-uurs Solexrace
De grote strijd wordt natuurlijk weer geleverd door de deelnemers aan de 24-uurs Solexrace. Zij strijden, in teams van vier personen (drie rijders en één monteur), 24 uur aaneengesloten voor KiKa en voor de Eeuwige Roem. Door het vorig jaar vernieuwde wedstrijdreglement is de spanning helemaal terug in de wedstrijd. Het komt niet alleen aan op het doorzettings- en uithoudingsvermogen van de rijders, maar ook op de betrouwbaarheid van hun Solex. 

Het parcours is 3,1 kilometer lang en voert de deelnemers elke ronde opnieuw dwars door twee volle cafés, de uitbundige feesttent en een echte stierenstal. Het 24-uurs Solexrace-virus heeft zich inmiddels ook ver over de grenzen verspreid. De deelnemende teams komen uit alle windstreken van Nederland, België, Duitsland, Frankrijk en Engeland. Vorig jaar won het solexracingteam van Ad van Heerbeek, met na 24 uur maar liefst 261 rondjes op de teller.

Drie dagen feestgarantie
Naast de 24-uurs Solexrace en de Brascross is het natuurlijk ook weer drie dagen volop feest, spektakel en vertier in ‘de hei van Heeswijk’. Het festivalterrein wordt uitgebreid met een extra feesttent, zodat er meerdere stijlen muziek te horen zijn. Aan het muziekprogramma wordt op dit moment nog flink gesleuteld maar mede-organisator WC Experience is natuurlijk zeker weer van de partij!

Meer informatie en inschrijven
De inschrijvingen voor de Brascross en de 24-uurs Solexrace zijn geopend. Meer informatie over inschrijven, reglementen, etc. is te vinden op www.24uurssolexrace.nl

Vandaag minder boetes

Door
Redactie
-
0

Vandaag voeren de politiebonden actie voor meer loon en in NOS-bericht lezen we: ‘De bonden NPB, ACP, ANPV en VMHP roepen hun leden op om vanaf morgen alleen nog bekeuringen uit te delen bij grove schendingen van de openbare orde en veiligheid. In alle andere gevallen kan volgens de bonden worden volstaan met een waarschuwing.’

Net als bij jou nu, sprong er ook op onze schouders meteen een duiveltje die ons influisterde dat vandaag de dag zou zijn dat we wel heel erg op tijd thuis zouden zijn met autobahn-snelheden, dat we met wheelies politewagens zouden inhalen en dat die rij sukkelaars links nu gewoon over rechts voorbij gestoken zou kunnen worden.

 
Gelukkig lazen we nog even door want: ‘De bonnenactie is niet van toepassing bij grove schendingen van de openbare orde en veiligheid. In dat geval moet uiteraard wel degelijk een boete worden geschreven. Dat geldt ook als mensen (opzettelijk) misbruik proberen te maken van het coulancebeleid.‘
 
Toch, het gaf in ieder geval wel even een lekker gevoel…

Bron: NOS, Foto: ANP

Het was weer een heftig weekeinde..

Door
Redactie
-
0

Afgelopen weekeinde was er eentje vol zonneschijn en een lucht bezwangerd met het geluid van gillende, jankende en ronkende motoren. En masse trokken we het motorpak aan en terecht! Naast een lichte jubelstemming die zich van ons meester maakte, kwam ook weer dat jaarlijks terugkerende duistere gevoel. ‘De kranten zullen er maandag vol mee staan…’

Vorig jaar meldden we op MOTOR.NL op de maandag na het eerste motorweekeinde nog dat de pers graag scoorde met dode motorrijders. Als bloedhonden wordt tijdens en na het beruchte weekeinde gespeurd naar ongelukken waarbij motorrijders betrokken zijn en veelal wordt een en ander nog eens lekker aangedikt met gekleurd taalgebruik. Vaste prik, je kunt de klok erop gelijk zetten en dit jaar vormt geen uitzondering.

Ook vandaag zijn de pijlen weer gericht op de motorrijders, maar de tendens lijkt dit jaar toch te zijn dat de berichtgeving feitelijker en minder gekleurd is en daar zijn we blij mee. Geen ‘motorduivels’, ‘hoge snelheden’ en ‘gescheur’, maar slechts korte berichtjes met de kale feiten zonder oordeel. Daarbij komt dat het weekeinde voor het eerst sedert lange tijd relatief rustig verlopen is. Een rondje door de berichten vanochtend leverde onder de motorrijders ‘slechts’  zeven gewonden op en goddank geen overlijdens. Je zou er bijna bij gaan juichen… Vandaag zoeken we in ieder geval niet verder naar berichten om het gematigde positieve gevoel vast te houden.

Opvallend is dat in 50 % van de ongevallen de motorrijders over het hoofd zijn gezien door automobilisten. Deels zal dat kunnen komen door een na de winter verminderd verwachtingspatroon, maar als we realistisch zijn zal het vast weer de vertrouwde combinatie zijn van slechte zichtbaarheid en slecht zicht vanuit de moderne auto waarin je tegenwoordig meer tegen superveilige boomdikke raamspijlen aan zit te kijken dan door een ruit.

Je merkt, we zijn dit jaar behoorlijk mild naar onze journalistieke collegae. Ze lijken wat minder vijandig, minder sensatiebelust ook, maar natuurlijk zijn er uitzonderingen:

MediaTV.nl bericht: ‘Aan de Abtsweg in Rotterdam is zondagmiddag een motorrijder flink onderuit gegaan. Hierbij heeft hij meerdere geparkeerde auto’s geraakt. De motorrijder maakte een flinke smak tegen het wegdek en raakte hierdoor gewond. Na behandeling door het ambulancepersoneel is het slachtoffer met spoed naar het ziekenhuis vervoerd.’

We houden het maar op populair taalgebruik, maar ergens kriebelt het toch een beetje…

Zelfs de Telegraaf laat sensatiezucht achteraf achterwege en plaatst slechts een berichtje net voor het weekeinde naar aanleiding van een ANWB-persbericht waarin motorrijders en overige verkeersdeelnemers gewaarschuwd worden . Daarin komt de KNMV ook aan het woord en je kunt het ze niet kwalijk nemen zoals altijd even te preken voor eigen parochie door hun rij-opleidingen aan te prijzen, zo na een winterstop. Toch kunnen we ons alsnog even lekker ergeren (we zouden het dit jaar bijna gaan missen) aan de volgende stelling: ‘Gemiddeld rijdt een motorrijder 3500 kilometer per jaar, dat is heel weinig. Dan kan je dus nooit een goede motorrijder worden. Vergelijk het maar met skiën: als je een keer per jaar met wintersport gaat, kan je ook nooit een hele goede skiër worden.’

Kortom, de schade voor dit jaar lijkt ontzettend beperkt, mede door relatief weinig gebeurtenissen. Toch moeten we de hand in eigen boezem steken als het gaat om de motorrijder in het Brabantse Overloon die gisteren gewond raakte tijdens het wildcrossen. Hij verwondde twee controlerende BOA’s tijdens een vluchtpoging en ging zelf onderuit. Hulde voor het AD om hier niet eens in de berichtgeving flink op de motorrijder in te hakken.

We weten niet hoe het met jullie zit, maar voor het eerst in jaren halen we na het beruchte weekeinde opgelucht adem.

 

Getest: Honda VFR 800X Crossrunner

Door
Redactie
-
0

Tekst: Ad van de Wiel, foto’s: Honda

Het ziet er op het eerste gezicht niet zo uit, maar al te drastisch hoefde Honda niet in te grijpen. De VFR-basis werd ongemoeid gelaten, het rijwielgedeelte en motorblok werden amper aangepakt. Dat zou je niet zeggen als je de eerste en generatie Crossrunner naast elkaar ziet. Het nieuwe lijnenspel rekent godzijdank af met het plompe van de eerste Crossrunner. Van plofkip transformeert de motorfiets in een elegante verschijning. Het topkuipje van de stroomlijn is stukken ranker dan voorheen. Het polyester loopt bovendien minder ver door naar beneden. Eindelijk valt er iets te zien van het V4-blok. De viercilinder heeft er recht op, het mag op zijn oude dag nog altijd gezien worden. Het motorblok op leeftijd heeft nog altijd een rebelse jeugdigheid over zich.

Bewust soepel
Aan de voorzijde staat de Honda 25 mm hoger op zijn wielen, achter zijn dat er zelfs 28. Snaarstrak en sportief afgeveerd zijn woorden die de Crossrunner alleen uit de boeken kent. De Honda is nogal comfortabel afgeveerd. Bij remmen duikt hij diep in de voorvering en als het wat harder gaat, houdt de achtervering het niet meer helemaal bij. Het op de neus staan bij hard remmen is niet alleen het gevolg van de soepele voorvork, maar ook van de prima remmen. Honda begrijpt dat deze machine alleen in naam een allroad is.

De zacht afgestelde vering is overigens een bewuste keuze, het accentueert maximaal de verschillen tussen de sportieve VFR800F en de meer toeristische VFR800X. In vergelijking met de sporttoerder maken de benen een veel aangenamere hoek. De meeste motorrijders tussen de dertig en vijftig zullen het extra comfort van de Crossrunner waarderen. De handen vallen als automatisch op het brede stuur, het zadel ondersteunt de billen prettig, maar het zijn toch vooral de benen die er op vooruit gaan. Het zadel heeft nu twee hoogtes: 815 of 835mm. Om de benen toch gemakkelijk bij de grond te krijgen is het zadel aan de voorzijde smaller dan voorheen.

Decibelexplosie
Ach, wie wil er zijn benen aan de grond hebben als je ook de V4 de sporen kunt geven? Als het blok dankzij het VTEC van een twee- in een vierklepper verandert, krijgt hij een portie vergif en extra daadkracht in zijn donder. De motorfiets krijgt het bij 6800 tpm plotseling op zijn heupen. Het is niet alsof je afgeschoten wordt, maar het extra mechanische enthousiasme is prima voelbaar. En hoorbaar. De eerste keer dat de motor boven de 6800 toeren kwam, vermoedde ik dat de uitlaatdemper van de motorfiets was gevallen. De explosie van decibellen rechtvaardigt die opmerkelijke gedachte.

Het tweetrapskarakter van het motorblok blijft de grote charme van de Crossrunner. Onderin is de machine opmerkelijk tam, maar die loomheid wordt bovenin de toeren helemaal goedgemaakt. Plotseling windt de V4 je helemaal om zijn vinger, streelt de trommelvliezen en overdondert je met charme. Een ontembaar pk-kanon wordt het nooit, maar met zijn onregelmatige rauwe loop is het blok van de Crossrunner een verslavend stuk techniek. 

Geen allroad
Honda heeft drie accessoirepakketten samengesteld die de sport-, toer- of adventure-kwaliteiten verder benadrukken. De pakketten bevatten geen verrassingen, wel de verwachte zij- en topkoffers, valbeugels en verstralers.

Zelfs met het meest uitgebreide adventurepakket staat er nog altijd geen allroad. De Crossrunner is een pure straatmotor, maar wel eentje met een riante werkplek. Met een zalig blok dat twee gezichten heeft; een sportieve schreeuwlelijk en een bedaagd type tegelijk. Woestijnen wil je niet doorkruisen met deze ‘allroad’, maar dankzij de uitgekiende zithouding en het soepele V4-blok beschikt het wel over aangename toerkwaliteiten. Sturen gaat niet overdreven licht, maar dankzij het brede stuur is het zeker geen krachtoefening. Neutraal is wederom het toverwoord bij Honda.

[justified_image_grid ids=21747,21748,21749,21750,21751,21752,21753,21754,21755,21756,21757,21758]

GP Droomteam Competitie: coureursprijzen!

Door
Redactie
-
0

Vanaf aanstaande donderdag (12 maart) kan er ingeschreven worden voor de GP Droomteam Competitie 2015. Om alvast wat te gaan puzzelen, hebben we besloten om de prijslijsten alvast online te zetten. De oplettende kijker ziet ook prijzen voor wildcards staan. Dit is een nieuw spelelement en aanstaande donderdag zal dat op www.motor.nl als mede in het nieuwe nummer van MOTO73 uitgelegd worden. Veel succes alvast en houd deze site in de gaten voor de laatste nieuwtjes wat betreft de GP Droomteam Competitie! 

Opinie: Ware schoonheid zit van binnen

Door
Redactie
-
0

Liefde op het eerste gezicht. Mijn eerste was een Italiaanse. Ik moet zo’n veertien jaar geweest zijn en liep binnen bij SAFE Motors in Almelo. Ze stond in het Ducati-hoekje. Een op schreeuwerige wijze commercieel geëxploiteerde Ducati 996 Fogarty Replica, met Infostrada-, Playstation- en Dietsmann-bestickering. Ik beloofde mezelf plechtig er ooit één aan te schaffen.

Die belofte heb ik mezelf vaker gedaan. In het geval van de Suzuki TL1000R bijvoorbeeld, en bij een matzwarte Ducati 750 Supersport uit 1999. Ik heb de belofte slechts één keer ingelost, in het geval van een Kawasaki ZX-7R. Ik was 19 jaar en haalde haar uit België. Want het precieze model dat ik wilde hebben – 1998, compleet groen, maar met een wit nummervlak op neus en kont – stond in Nederland niet te koop. Importeren dus. Wekenlang hield de verliefdheid aan. Totdat ik het kenteken ontving en we er samen voor het eerst op uitgingen. Het was een tegenvaller van jewelste. Ze bleek bloed- en bloedsnel in vergelijking met de geknepen Honda CBR600F die me door mijn 25kW-periode loodste, maar snel bochtenwerk bleek een serieuze opgave. De liefde luwde voorgoed na een highsider op het oude circuit van Tubbergen. Ook die van de TL1000R bekoelde na een proefrit: te zwaar, te traag.

Liefdes kwamen en gingen, tot op de dag van vandaag. Maar sinds ik voor MOTO73 (vergelijkings)testen schrijf, ontstaan de liefdes anders. De liefdes zijn nu rationeel, weloverwogen en nauwelijks door gevoel ingegeven. Ontluisterend is het dat ik m’n favoriete motoren vaak lelijk vind. Goed voorbeeld is de in mijn ogen meest perfecte motorfiets die ik ooit heb gereden. Het is de KTM 990 SMT. Ogenschijnlijk ontworpen door een dronken Oostenrijker die geen verschil tussen voor- en achterzijde zag, maar ze biedt alles wat ik in een motor zoek. Ze is m’n eerste liefde waarbij uiterlijk geen rol speelt, en misschien dus ook wel m’n allereerste onvoorwaardelijke liefde. En jawel, ik heb mezelf al beloofd om er ooit één te kopen.

Hetzelfde geldt voor de MV Agusta Brutale 1090R. De achterzijde is aardig, maar de voorzijde gruwelijk. De koplamp lijkt geproduceerd door een astmatische glasblazer. Maar laat de Brutale nou nét de allergaafste motorfiets zijn die ik in 2014 heb gereden. Zelfs naast de nieuwe KTM 1290 Super Duke R, die weliswaar de vergelijkingstest in MOTO73 editie 11 won, maar mij persoonlijk niet de adrenaline-kick gaf die de MV me onbeperkt wist te geven.

Het is een pijnlijke conclusie. Op uiterlijk gestoelde liefdes bekoelen na een proefrit, lelijke schepsels veroveren m’n hart. Het is alsof ik eindelijk met Kate Upton in de bioscoop ben beland, waarna ze al boerend en ruftend het ene blik bier na het andere wegwerkt. Waarna ik een dag later Ma Flodder tegenkom en ze de vrouw van m’n leven blijkt te worden. Weet je wat: laat die 996 maar zitten. Ik hou de droom graag in stand. En geef de Brutale nog een kus.

1...1.3971.3981.399...1.873Pagina 1.398 van 1.873

© Copyright 2023 - Motor.NL Media Company