De eerste Grand Prix op Anderstorp in 1971, vanaf de tribune bij de pitstraat en het rennerskwartier. De start-finish lag bij de tribune in de verte.
In Scandinavië wordt sinds 1991 geen Grand Prix-wegrace meer georganiseerd. In de laatste jaren leek de nieuwe KymiRing in Finland op de MotoGP-kalender te verschijnen, maar door financiële problemen is dat er nooit van gekomen. De meeste GP’s in Scandinavië zijn verreden op het stratencircuit van het Finse Imatra. Het Zweedse Anderstorp staat op nummer twee in die lijst. Voordat Anderstorp op de kalender kwam, werd er al gereden op de stratencircuits van Hedemora en Kristianstad. Maar deze baan was anders. De zogenoemde ‘Scandinavian Raceway’ werd als een semi-permanent circuit op een heideveld tussen de bossen bij het in midden Zweden gelegen Anderstorp aangelegd. In 1971 vond er voor het eerst een Grand Prix plaats. De layout is ongebruikelijk, omdat er de start- en landingsbaan van een klein vliegveld als recht stuk in het circuit is opgenomen. Het circuit is prachtig, met vloeiende bochten waarvan de ‘Karusell’, een hele lange doordraaier, uniek is.
Een opvallend punt is dat het rennerskwartier en de pitstraat niet bij start-finish liggen. Dit betekende dat bij een GP de monteurs met vrachtwagens en bussen, die achter het deelnemersveld over de baan reden, naar de grid werden gebracht. Om vervolgens via een zandweg weer naar de pitstraat terug te keren zodra de wedstrijd op het punt van beginnen stond. Dat was op zich ook al een race. En iets wat je je tegenwoordig niet meer kunt voorstellen en waar een moderne circuitbouwer meteen een draai om zijn oren voor zou krijgen. Jan de Vries en Henk van Kessel wonnen de 50cc-klasse op de Scandinavian Raceway. Eind jaren zeventig raakte Anderstorp de Grand Prix voor een paar jaar kwijt aan Karlskoga, maar in de jaren tachtig keerde het evenement terug. In die periode werden ook meerdere Nederlandse successen geboekt: zo werden Egbert Streuer en Bernard Schnieders er twee keer wereldkampioen, won Hans Spaan in de 125cc en stonden Boet van Dulmen en Jack Middelburg in 1981 samen met winnaar Barry Sheene op het 500cc-podium. Na 1990 keerde de GP niet meer terug naar Anderstorp. De Zweedse organisatie kon de investeringen niet opbrengen die nodig waren om de faciliteiten op het circuit te moderniseren en de veiligheidseisen aan te passen. Anno 2025 wordt het circuit (annex vliegveld) nog steeds gebruikt en liggen start en finish inmiddels bij het rennerskwartier.
Foto’s: Henk Keulemans
1 van 2
De eerste Grand Prix op Anderstorp in 1971, vanaf de tribune bij de pitstraat en het rennerskwartier. De start-finish lag bij de tribune in de verte.
Overzicht van het rennerskwartier in 1971. Inclusief de controletoren van het vliegveld.
De motorwereld kijkt uit naar Ducati’s eerste volwaardige crossmotor, de Desmo 450 MX. De Italiaanse fabrikant, bekend om zijn prestatiegerichte wegmotoren, waagt zich voor het eerst in zijn geschiedenis op het terrein van het motocross – een gedurfde zet die het landschap van de offroadmotoren zou kunnen veranderen. De motor zal vanaf 2 augustus in Nederland beschikbaar zijn.
Deze strategische uitbreiding is meer dan alleen een nieuwe motorfiets in het portfolio; het vertegenwoordigt Ducati’s ambitie om zijn racekennis toe te passen in een compleet nieuwe discipline. Voor een merk dat zijn reputatie heeft opgebouwd met wegmotoren en superbikes, is deze stap in het offroad-segment zowel gedurfd als fascinerend voor motorsportliefhebbers.
Om competitief te zijn in een segment dat wordt gedomineerd door gevestigde merken, heeft Ducati niet op de middelen bespaard. Het ontwikkelingsteam achter de Desmo 450 MX omvat niemand minder dan Tony Cairoli, de negenvoudig wereldkampioen motocross, wiens expertise onmisbaar is geweest bij het afstemmen van het rijgedrag en de prestaties van de motor.
Naast Cairoli zijn ook Jeremy Seewer en Mattia Guadagnini bij het project betrokken, die de Desmo 450 MX zullen besturen in het MXGP-wereldkampioenschap. Deze samenwerking met topcoureurs onderstreept Ducati’s toewijding om niet alleen een crossmotor te produceren, maar een machine die kan concurreren op het hoogste niveau van de sport.
Technische specificaties
In het hart van de Desmo 450 MX ligt een 449,6 cc eencilinder motor met Ducati’s kenmerkende desmodromische klepbediening. Dit systeem, dat al decennialang het vlaggenschip is van Ducati’s wegmotoren, zorgt voor een precieze klepbediening bij hoge toerentallen zonder de beperkingen van conventionele veersystemen. De motor levert 63,5 pk (47 kW) bij 9.400 tpm en een koppel van 53,5 Nm bij 7.500 tpm – indrukwekkende cijfers voor een crossmotor in deze klasse.
Met een drooggewicht van slechts 104,8 kg is de Desmo 450 MX uitzonderlijk licht, wat bijdraagt aan de wendbaarheid en bestuurbaarheid die cruciaal zijn voor crosscompetities. De zithoogte van 970 mm is standaard voor motocross en de 7-liter brandstoftank biedt voldoende actieradius voor intensieve trainingssessies of wedstrijden.
De Desmo 450 MX is uitgerust met Pirelli Scorpion MX32 Mid Soft banden (voor 80/100 R21, achter 110/90 R19), die optimale grip bieden op verschillende ondergronden, van zachte modder tot harde en droge oppervlakken.
Beschikbaarheid en prijs
In Nederland is de Desmo450 MX beschikbaar bij de onderstaande dealers vanaf €12.790:
Affetto Ducati
Ducati Zaltbommel
Goedhart Motoren
Star Twin Motors
Persoonlijke accessoires
Trouw aan Ducati’s filosofie van personalisering, wordt de Desmo 450 MX ondersteund door een uitgebreide reeks officiële accessoires. Eigenaren kunnen hun motor upgraden met hoogwaardige componenten zoals Akrapovič titanium uitlaatsystemen voor verbeterde prestaties en gewichtsreductie, Brembo Racing remklauwen voor superieure remkracht, en op maat gemaakte wielcomponenten en stuurplaten.
Via de configurator op de Ducati-website kunnen klanten hun ideale Desmo 450 MX samenstellen en de geselecteerde accessoires delen met hun lokale dealer. Daarnaast is er een speciale kledingcollectie ontwikkeld in samenwerking met Arai en Alpinestars, waarmee rijders hun look kunnen afstemmen op hun motor.
De nieuwe Moto Morini X-Cape 700 maakt avontuur toegankelijker dan ooit. Deze vernieuwde versie van de populaire X-Cape biedt meer vermogen en een rijkere uitrusting, met 70 pk en instelbare vering, voor een scherpe prijs vanaf € 9.499,- rijklaar.
De Moto Morini X-Cape 700 is nu beschikbaar en combineert een krachtige 693cc-paralleltwin met geavanceerde elektronica, verbeterde ergonomie en opvallende extra’s. Met een adviesprijs van €9.499 levert de X-Cape 700 meer rijplezier dan ooit.
De grootste vernieuwing is de nieuwe 693cc-paralleltwin, die 70 pk en 68 Nm levert, wat een aanzienlijke verbetering is ten opzichte van de 650-variant. Deze motor presteert soepel met uitstekende controle, ideaal voor zowel bergpassen als dagelijkse ritten.
De X-Cape 700 biedt een uitgebreid pakket aan functies, zoals:
Offroad-modus met uitschakelbaar ABS
Goed instelbare achtervering
7″ TFT-display met bandenspanningmonitor
Middenbok, handkappen en USB-aansluiting
De verhoogde uitlaat maakt plaats voor de standaard middenbok, en de motor heeft een nieuw, in hoogte verstelbaar windscherm voor optimale bescherming. Het design is typisch Italiaans, met het kenmerkende ‘X’-motief en scherpe lijnen.
De Moto Morini X-Cape 700 is direct beschikbaar via erkende dealers in Nederland, Engeland, Duitsland en België. Voor meer informatie, bezoek motomorini.eu/nl/.
Moto Moribi X-Cape 700 met alu velgen.Moto Morini X-Cape 700 met gespaakte wielen.
Als er één rockster is die zowel op het podium als op de weg indruk heeft gemaakt, dan is het wel Ozzy Osbourne, die op 22 juli 2025 overleed. De ‘Prince of Darkness’ stond niet alleen bekend om zijn rauwe muzikale erfenis, maar ook om zijn liefde voor krachtige en unieke motorfietsen. Zijn collectie weerspiegelt precies wat je van de Black Sabbath-frontman zou verwachten: luid, opvallend en compromisloos.
De Counts Kustoms Chopper
Een van de meest in het oog springende motorfietsen in Ozzy’s collectie is zonder twijfel zijn custom chopper van Counts Kustoms. Deze Las Vegas-bouwer creëerde een ware metal-machine die in alle opzichten Ozzy ademt. De extra lange Sugar Bear springer voorvork geeft de motor een onmiskenbaar chopper-silhouet, terwijl de tank in de vorm van een gotisch kruis direct verwijst naar Ozzy’s imago.
Het ontwerp toont geen subtiliteit: rode spinnenwebben sieren de tank samen met gouden “OZZY”-letters. De achterspatbord is een knipoog naar de iconische polka-dot Flying V-gitaar van wijlen Randy Rhoads, terwijl het zadel van alligatorleer een decadente finishing touch vormt. Hoewel de exacte motorspecificaties niet officieel bevestigd zijn, gaat het waarschijnlijk om een V-twin van 1340 cc tot 1640 cc, mogelijk een Harley-Davidson Evolution of S&S Cycle blok.
Als de Counts Kustoms al een statement maakt, dan breekt de Boss Hoss uit 2003 alle records. Met een 5,7-liter (350 cubic inch) Chevrolet V8-blok, levert deze brute machine meer dan 300 pk en een koppel van 470 Nm. Het is geen motor voor beginners of mensen met een zwakke rug – met een geschat gewicht dat meer neigt naar een kleine auto dan een motorfiets.
De tweetraps automaat en cardanaandrijving maken het beest enigszins handelbaar, maar de ervaring blijft overweldigend. De combinatie van een V8 in een motorfietsframe is even buitensporig als sommige van Ozzy’s live-optredens – en dat is precies waarom het past bij zijn karakter.
Custom Indian Sport Chief RT
Onlangs werkte Ozzy nog samen met Indian Motorcycles en Krazy Horse aan een speciale Sport Chief RT. Deze unieke editie werd geveild voor het goede doel, met opbrengsten ten behoeve van Parkinson-onderzoek – een ziekte waarmee Osbourne zelf ook worstelde.
Het hart van deze machine is de Thunderstroke 116 (1890 cc) V-twin die een indrukwekkend koppel van 162 Nm produceert. Met moderne voorzieningen zoals ABS en verschillende rijmodi (Sport, Standard, Tour) combineert deze Indian klassieke styling met hedendaagse techniek. Met een zithoogte van 686 mm, een rijklaar gewicht van 304 kg en een brandstoftank van 15,1 liter, is dit een serieuze cruiser die zowel comfort als karakter biedt.
De Chinese motorfietsmarkt ontwikkelt zich in rap tempo van budget-georiënteerde producten naar high-performance machines die kunnen concurreren met gevestigde Japanse en Europese merken. Een belangrijk voorbeeld hiervan is de aankomende ZXJC 820RR, een middenklasse sportmotor die wordt ontwikkeld door ZXJC, ook bekend als ZXMoto, een nieuw merk opgericht door Zhang Xue, voormalig CEO van het Chinese merk Kove.
Het vertrek van Zhang Xue bij Kove en de daaropvolgende oprichting van ZXJC markeert een significante ontwikkeling in de Chinese motorindustrie. Onder Zhang’s leiding maakte Kove furore door deel te nemen aan de Dakar Rally van 2023 en het World Supersport Championship. Hoewel de specifieke redenen voor zijn vertrek niet officieel zijn bekendgemaakt, speculeren industrie-insiders dat dit voortkwam uit een wens voor meer creatieve controle en een directere focus op high-performance straatmotoren.
ZXJC 500RR
ZXJC heeft al eerder de 500RR geïntroduceerd, een viercilinder sportmotor met indrukwekkende specificaties: 83 pk bij 13.500 tpm en 46 Nm koppel bij 11.500 tpm, goed voor een topsnelheid van 235 km/u. De levering van deze motor in China staat op het punt te beginnen, maar Zhang Xue heeft grotere plannen voor het merk, waaronder een reeks 819cc-driecilinders, een 450cc-crossmotor en een 650cc V-twin cruiser.
ZXJC 820RR: technische specificaties
De 820RR, die momenteel in prototype-fase verkeert en waarvan de productie gepland staat voor het vierde kwartaal van 2025, belooft indrukwekkende specificaties:
De motor deelt enkele ontwerpkenmerken met de MV Agusta F3, waaronder de nokkenasketting aan de linkerzijde. Dit is geen toeval, aangezien de driecilinder configuratie steeds populairder wordt onder Chinese fabrikanten, met merken als CFMoto en Zontes die ook driecilinder motoren ontwikkelen.
Uitrusting en elektronica
Hoewel specifieke details over de componenten nog schaars zijn, wordt verwacht dat de ZXJC 820RR hoogwaardige onderdelen zal bevatten om aan de prestatiedoelstellingen te voldoen. Industrie-experts speculeren dat ZXJC wellicht samenwerkt met gevestigde Europese leveranciers voor belangrijke componenten zoals vering en remmen.
De motorfiets zal waarschijnlijk worden uitgerust met een volledig instelbare upside-down voorvork en een instelbare achterschokdemper, waardoor rijders de vering kunnen afstemmen op hun voorkeuren en rijomstandigheden. Het Bosch bocht-ABS-systeem zal vermoedelijk meerdere modi hebben, met verschillende niveaus van interventie voor verschillende rijstijlen en wegomstandigheden.
Marktpositie en concurrentie
De ZXJC 820RR richt zich op de gevestigde Japanse en Europese merken in het middensegment van sportmotoren. De driecilinder motor en het lichtgewicht ontwerp bieden een uniek verkoopargument. Het ontwerp vertoont visuele overeenkomsten met de BMW S 1000 RR en Honda Fireblade.
Met een geclaimd vermogen van 150 pk positioneert de 820RR zich als directe concurrent voor modellen zoals de MV Agusta F3 800 en Triumph Daytona Moto2 765. Andere opkomende Chinese merken op de Europese markt zijn CFMoto en QJMotor, die respectievelijk al voet aan de grond hebben gekregen met modellen als de 675SR-R en de SRK 800 RR.
ZXJC zal zich moeten onderscheiden door een combinatie van prestaties, kenmerken en prijs-kwaliteitverhouding om op te vallen in dit competitieve landschap. Een vergelijking met de concurrentie laat zien dat de geclaimde specificaties van de 820RR indrukwekkend zijn, met name het vermogen-gewichtsratio als de fabrikant zijn beloftes kan waarmaken.
Mash Motorcycles, tot nu toe vooral bekend om zijn retro-geïnspireerde motorfietsen, waagt zich aan een nieuw avontuur met de introductie van de K750. Deze sportieve middenklasser, die naar verwachting eind 2025 op de Europese markt verschijnt, markeert een duidelijke koerswijziging voor het Franse merk. Met de K750 laat Mash de nostalgische vormtaal achter zich en omarmt het een modern en sportief design dat gericht is op een jonger publiek. Deze strategische zet is opmerkelijk, aangezien het merk zich hiermee in een segment begeeft waar het tot nu toe geen ervaring had.
Hoewel Mash de K750 als een Frans product positioneert, is het belangrijk om te vermelden dat de motor feitelijk gebaseerd is op de Chinese Jedi K750. Deze samenwerking tussen Europese merken en Chinese fabrikanten is niet ongewoon in de huidige motormarkt, maar roept wel vragen op over de werkelijke identiteit van de motorfiets. Naast de K750 heeft Mash ook al de FR750 gepresenteerd, eveneens gebaseerd op Jedi-technologie, wat wijst op een breder partnerschap tussen de twee merken. Deze strategie stelt Mash in staat om snel te diversifiëren, maar brengt ook uitdagingen met zich mee op het gebied van merkperceptie en positionering.
Mash FR750.
Technische specificaties en prestaties
Het hart van de Mash K750 is een 730cc tweecilinder lijnmotor, ontwikkeld in samenwerking met het gerenommeerde Suter Racing. Deze krachtbron levert 73 pk (54 kW) bij 8.500 tpm en een koppel van 68 Nm bij 6.900 tpm. Op papier zijn dit respectabele cijfers voor een motorfiets in deze klasse, al liggen ze iets onder die van gevestigde concurrenten zoals de Honda CBR650R (95 pk) en de Yamaha MT-07 (73,4 pk).
Het rijwielgedeelte bestaat uit een aluminium perimeter frame, gecombineerd met KYB (Kayaba) upside-down voorvork van 41 mm en een monoshock achter, beide volledig instelbaar. De remmen zijn afkomstig van Brembo, met dubbele 298 mm schijven voor en een enkele 240 mm schijf achter, aangestuurd door een Bosch ABS-systeem. De K750 is uitgerust met Michelin Power 5 banden (120/70 ZR17 voor en 180/55 ZR17 achter), wat duidt op een focus op sportief rijgedrag met voldoende grip voor zowel dagelijks gebruik als incidenteel circuitrijden.
1 van 4
Uitrusting en elektronica
De standaarduitrusting van de Mash K750 is vrij basaal maar compleet voor zijn prijsklasse. De motorfiets beschikt over een Bosch ABS-systeem met twee kanalen, volledige LED-verlichting en een 5-inch TFT-kleurenscherm. Opvallend is het ontbreken van geavanceerde rijhulpsystemen zoals tractiecontrole of rijmodi, die bij sommige directe concurrenten wel standaard zijn. Deze beperkte elektronische uitrusting is waarschijnlijk een bewuste keuze om de kostprijs laag te houden en sluit aan bij het positioneren van de K750 als een toegankelijke instapmotor in het sportieve segment.
Uitdagingen
De grootste uitdaging voor de Mash K750 ligt niet zozeer in de technische specificaties of het design, maar in de perceptie van kwaliteit en betrouwbaarheid. Als nieuwkomer in het sportieve segment, met bovendien een Chinese basis, zal Mash moeten bewijzen dat de K750 kan concurreren met de gevestigde merken op het gebied van duurzaamheid, afwerking en rijervaring.
De door Satya Kraus gebouwde custom Indian Chieftain PowerPlus voor UFC-vechter Cody Garbrandt is veel meer dan zomaar een motorfiets. Het is een technisch hoogstandje dat de grens tussen productiemodel en race-georiënteerde custom machine vervaagt. Dit bijzondere bouwproject, ontwikkeld binnen Indian Motorcycle’s FORGED-serie, belichaamt ultieme prestaties en agressieve esthetiek, perfect aansluitend bij Garbrandt’s “redline” levensstijl.
De basis: 2025 Indian Chieftain PowerPlus
Voordat we ons verdiepen in de custom aanpassingen, is het belangrijk om de basis te begrijpen. De 2025 Indian Chieftain PowerPlus is leverbaar met twee motorvarianten: een 108 cubic inch (1768 cc) en een 112 cubic inch (1834 cc) PowerPlus motor. Het is de 112ci-versie die als basis diende voor Kraus’ creatie, met een indrukwekkende 126 pk bij 5.500 tpm en 180 Nm koppel bij 3.600 tpm.
Deze vloeistofgekoelde, 60-graden V-twin komt rechtstreeks voort uit Indian’s succesvolle deelname aan de MotoAmerica King of the Baggers-raceserie. De motor beschikt over geavanceerde technologie zoals elektronische brandstofinjectie met 52mm dubbele gasklephuis, een zesversnellingsbak met echte overdrive, en riemaandrijving voor een soepele vermogensoverdracht.
Kraus Motor Co’s transformatie
Satya Kraus, bekend om zijn focus op prestatiegerichte ontwerpen en precisie vakmanschap, heeft de Chieftain PowerPlus volledig getransformeerd. De aanpassingen gaan veel verder dan alleen esthetische verbeteringen en omvatten substantiële mechanische upgrades die de rijeigenschappen drastisch verbeteren.
De meest opvallende modificatie is de installatie van BST gesmede carbon fiber wielen. Deze wielen verminderen het onafgeveerde gewicht met naar schatting 2,3-3,2 kg per wiel vergeleken met de standaard exemplaren. Dit resulteert in snellere acceleratie, verbeterde remkracht en substantieel betere wendbaarheid, vooral tijdens het nemen van bochten.
De voorvering is vervangen door Kraus’ eigen KR8 upside-down voorvork met Öhlins Racing-vering. Dit hoogwaardige veersysteem biedt externe compressie- en rebounddemping, hydraulische voorspanningsafstelling, en een omgekeerde constructie die stijfheid maximaliseert en buiging minimaliseert. Het resultaat is een precisie in stuurgedrag die de standaard telescopische vork ver overtreft.
Om de remkracht te verbeteren, heeft Kraus gekozen voor uit massief aluminium gefreesd billet remklauwen, die gecombineerd worden met de standaard Indian Motorcycle-remschijven. Deze combinatie biedt een optimale balans tussen prestaties en kosten, waarbij de remklauwen zorgen voor aanzienlijk verbeterde stijfheid en remgevoel.
1 van 4
Uitlaatsysteem en ergonomie
Een uniek roestvrijstalen uitlaatsysteem, ontwikkeld door FAB28 Industries, vervangt het standaard exemplaar. Dit op maat gemaakte systeem is ontworpen om de uitlaatgasstroom te optimaliseren voor maximale motorprestaties. Verwacht een merkbare toename in vermogen en koppel, vooral in het middengebied waar het tijdens dagelijks gebruik het meest merkbaar is.
De ergonomie is volledig aangepast aan Garbrandt’s voorkeuren met een op maat gemaakt Saddlemen-zadel. Dit zadel is specifiek gevormd voor optimaal comfort en verminderde vermoeidheid tijdens langere ritten. Waarschijnlijk is het uitgerust met Saddlemen’s bekende GelCore-technologie voor superieure demping en ondersteuning.
De stuurpositie is verbeterd met moto-style roestvrijstalen sturen en stuurverhogers, gecombineerd met de Hart Luck Kraus Pull-Back plaat. Deze configuratie biedt een meer commanderende en rechtopstaande rijhouding, wat de rijder meer controle en hefboomwerking geeft. Dit is vooral nuttig tijdens sportief rijden wanneer precieze input cruciaal is.
Verlichting en esthetische details
De verlichting is geüpgraded naar Denali LED-systemen, die aanzienlijk helderder en energiezuiniger zijn dan conventionele halogeenlampen. Denali-verlichting staat bekend om hun robuustheid en intense lichtopbrengst, wat zorgt voor maximale zichtbaarheid onder alle omstandigheden.
Esthetische details zoals een aangepaste “No Love” primaire-aandrijvingsdeksel (een verwijzing naar Garbrandt’s bijnaam) en afgekapte zijkoffers dragen bij aan het gestroomlijnde en agressieve silhouet van de motorfiets. De zijkoffers zijn niet alleen lichter maar verbeteren ook de visuele impact van het ontwerp.
Elektronica en uitrusting
Hoewel de custom build gericht is op prestaties, behoudt deze waarschijnlijk de kerntechnologie van de standaard 2025 Chieftain PowerPlus. Dit omvat Indian Motorcycle’s Ride Command-systeem met een zeven-inch touchscreen display, navigatie, Bluetooth-connectiviteit, voertuiginformatie en Apple CarPlay-compatibiliteit.
De motorfiets behoudt ook de rijmodi (Standard, Sport en Tour) die de rijder in staat stellen om de motorprestaties en gasrespons aan te passen aan verschillende wegomstandigheden en rijvoorkeuren. Veiligheidsvoorzieningen zoals ABS, tractiecontrole en cruise control blijven behouden voor veiligheid en comfort.
Onderdelen en accessoires
Stone Tek Forged Carbon Wielen / Brocks Performance
Wanneer ik het Friese Wommels binnenrijd, lijkt de tijd even stil te staan. De weldadige rust en eenvoud van het dorp sluiten perfect aan bij de chopper die er geparkeerd staat in de garage van Eddie Dijkstra. Zijn Shovel chopper is gebouwd in de traditie van de jaren zestig en lijkt zo uit een oud choppermagazine te zijn weggereden.
Eddie vertelt: “Het begon allemaal met mijn vader, die dacht dat ik wel iets had met racefietsen. Na vier zondagen trappen was de lol er echter wel af. Toen kwam hij met een Puch Maxi die hij voor vijftig gulden had gekocht. Dat beviel me een stuk beter.”
RIJBEWIJS KWIJT
Vanaf daar ging het snel: de schakelbrommers volgden en daarna het motorrijbewijs. Eddie’s eerste motor was misschien niet de beste keuze voor een beginnend rijder. “Een Honda VTR 1000 met 136 pk op het achterwiel”, grijnst hij. “Een beest! Elke keer als je het gas open trok, gebeurde er wat spectaculairs. Alleen… De buurt was er iets minder blij mee. Het ging gewoon te makkelijk te hard.” Om zijn adrenaline kwijt te kunnen, verlegde Eddie het speelveld naar het circuit. “Voor woon-werk kocht ik toen een KTM Supermotard; een motor met een geweldig hoge funfactor. Véél te leuk, eigenlijk. En ja, je raadt het al: voor ik het wist, was ik m’n rijbewijs kwijt.”
PRE-EVO
Eddie:“In het begin had ik eigenlijk niks met Harleys. Ik was een paar keer met mijn snelle VTR op pad geweest met een groep Harley-rijders, maar dat werkte gewoon niet. Totdat een maat z’n oude politie-Shovel uitleende, met voetkoppeling en handschakeling. In eerste instantie dacht ik: wát een log en sloom ding. Maar na een paar dagen voelde ik me er helemaal één mee. Toen wist ik het zeker: ik moest en zou een eigen Harley!” Die Harley kwam er al snel, in de vorm van een Evo. “Die heb ik nog steeds”, zegt Eddie. “Samen met Piet Wierda van PW Custom Cycles, die ik al kende van de dorpsfeesten, heb ik ’m wat verchopt.” Toch bleek de Evo niet helemaal te bieden wat de Shovelhead deed. “Een Shovel leeft gewoon meer, die is speelser en ik hou van de oude techniek. Het ritueel van het starten en het avontuur onderweg. De Evo voelt toch wat te modern. Op de feestjes waar ik graag kom, zoals The Trip Out en Bildt Not Bought Chopperfest, draait het ook allemaal om pre-Evo’s. Daar gaat mijn hart echt naar uit.”
1 van 3
SIXTIES STIJL
Eddie runt zijn eigen handel met in- en verkoop van oudere motoren, auto’s en onderdelen onder de naam Dijkstra Multiservice. Hij ziet dagelijks van alles voorbijkomen, maar heeft een voorliefde voor klassieke Harleys en de onderdelen er van. Zo nu en dan duikt er iets op dat zijn persoonlijke interesse wekt. “De richting voor mijn project was vanaf het begin al duidelijk: ik wilde een chopper in pure sixties stijl bouwen. Het project begon met een Shovelhead-blok dat ik kon overnemen, gevolgd door een frame, een versnellingsbak, een Springer voorvork en een set wielen.” Niet lang daarna kwam er een tweede Shovel op zijn pad, met een vers gereviseerd blok, precies wat hij nodig had. “Op internet vond ik de old skool dempers. Ik was er zo enthousiast over dat ik er meteen vijf bestelde, vier voor de handel”, lacht hij. Het apehanger stuur bleek te smal en werd nagebogen. Het stuur zit geklemd in klassieke dogbone risers, helemaal in lijn met de old school look die Eddie voor ogen had.
HOBBY BINNEN HOBBY
Eddie verklaart stellig: “’De juiste wielen maken de chopper.’ In het begin had ik een 16 inch achterwiel, maar dat oogde gewoon niet goed. Uiteindelijk is het een 18 inch achterwiel geworden met een trommelrem. Best een lastige maat om de juiste band voor te vinden, maar als je goed zoekt, zijn ze er wel.” Aan de voorkant zit een Springer met een spoolhub, waaromheen een 21 inch wiel is gespaakt. “Een trommelrem had daar ook prima op gekund, maar ik kwam deze setup tegen en dan moet je niet twijfelen. Zonder voorrem rij je in het begin wat voorzichtiger. Maar de hydraulische trommel op het achterwiel hakt er goed in en uitwijken is altijd ook nog een optie.” Het bij elkaar zoeken van de juiste onderdelen is voor Eddie een hobby binnen de hobby. “Overal komt wel iets vandaan en elk onderdeel heeft z’n eigen verhaal”, vertelt hij. “Zo heb ik de schakelpook gevonden op The Trip Out in Engeland. De hele middag zat ik daar met die pook in m’n hand bier te drinken”, grijnst hij. De Panhead-emblemen op de tank hebben voor Eddie extra waarde. “Die heb ik gekregen van Tjalle Reitsma van Harliepleats. Toen ik vertelde dat ze voor m’n eigen chopper waren, kreeg ik ze zomaar mee. Ik had hem de motor graag willen laten zien toen die af was… Maar Tjalle werd ziek en is helaas overleden.”
1 van 5
KIJKEN EN NIETS ZEGGEN
Eddie is zelf behoorlijk handig en had de chopper al voor een groot deel opgebouwd. Maar door tijdgebrek en een garage die steeds bezet was met motoren voor de handel, kwam er weinig schot in het project. “Op die manier zou het een meerjarenplan worden en ik wilde gewoon rijden! Dus schakelde ik opnieuw de hulp van Piet Wierda in.” PW Custom Cycles zit bij Eddie in de buurt, waardoor hij na het werk regelmatig even langs kon komen om mee te kijken of onderdelen te brengen. “Piet heeft de motor verder opgebouwd en de puntjes op de i gezet. Hij heeft echt gevoel voor choppers en snapt precies wat ik mooi vind.” Soms zaten de heren samen urenlang naar details te staren. “Over de perfecte hoek van de cocktailshaker-uitlaatdempers konden we eindeloos nadenken”, zegt Eddie. “Gewoon kijken en niks zeggen.” Ook het vinden van de juiste tank was nog een zoektocht. “De eerste had een mid-tunnel, dat stond voor geen meter. Toen probeerde ik een low-tunnel, maar die lag weer bovenop het blok. Uiteindelijk moest de tunnel dus met de hand worden gemaakt.”
KLEURSTRESS
Dat de motor groen moest worden, stond voor Eddie al vanaf het begin vast. Maar welke tint? Dát was de vraag. “Ik had een hele map vol kleurstaaltjes en ik kreeg er oprecht kleurstress van. Bladzijden vol groene vakjes, allemaal nét anders.” Na veel wikken en wegen viel de keuze uiteindelijk toch op één bepaalde tint groen; ‘Kiwi Green’. “Grappig genoeg koos mijn vrouw precies dezelfde, dus dat gaf wel vertrouwen. Maar dan blijft het nog spannend of die kleur op de tank ook echt goed uitpakt.” Het spuitwerk werd verzorgd door Justin Wielinga, autospuiter van beroep en een echte vakman. “Toen hij klaar was en een foto stuurde, ben ik er meteen naartoe gescheurd. De kleur is precies zoals ik het in m’n hoofd had.”
1 van 8
PERIOD PERFECT
Eddie’s chopper lijkt zo weggelopen uit de pagina’s van een oud Amerikaans choppermagazine. Elk detail klopt, niets is aan het toeval overgelaten. Van het compacte hardtail frame en de grote spaakwielen tot het Wassel tankje, afgewerkt met Panhead-emblemen. Ook het fraaie geribte spatbord, compleet met pillion pad, sluit naadloos aan bij de stijl. Het smalle stuur, met dat subtiele knikje naar voren op de springer vork en de sissybar maken het plaatje helemaal af. ‘Period perfect’ noemt men dat. Deze chopper ademt nostalgie en brengt de gloriedagen van de echte choppers weer tot leven.
TECHNISCHE GEGEVENS – HARLEY-DAVIDSON SHOVELHEAD
ALGEMEEN
Eigenaar:
Eddie Dijkstra (instagram: Dijkstra Multiservice)
Bouwer:
Piet Wierda (PW Custom Cycles), ontwerp door Eddie Dijkstra
De Noordkaap in Noorwegen is een legendarische bestemming voor motorrijders, al is het een eindje rijden. Gelukkig heeft Nederland ook een Noordkaap-route, waarbij je langs de Waddenzeekust verschillende kapen kunt verkennen. Zowel Anna Paulowna als Roodeschool hebben elk hun eigen officiële Noordkaap.
In Noorwegen noemen ze het Nordkapp; die naam houden we erin. Op het hoogste punt van het eiland Magerøya staat het iconische monument The Globe, waar je ongetwijfeld een foto met je motor wilt maken, nadat je een toegangskaartje voor dertig euro hebt gekocht. In Noorwegen is niets gratis, behalve de zon die ’s zomers niet meer ondergaat. Maar ook in het noordwesten van Nederland hebben we een herkenbaar icoon: de Lange Jaap, die bij Den Helder als een felrode vinger omhoogsteekt.
Een stukje verderop vaart de veerboot naar Texel voorbij bij hotel Land’s End, en die nemen we ook! Tot 1999 was het Noorse eiland Magerøya met de Nordkapp alleen per veerboot bereikbaar, totdat de zeven kilometer lange tunnel werd geopend. Geen tunnel voor ons, maar een stoere veerboot brengt ons in twintig minuten naar Texel. Op het noordelijkste punt van het eiland staat vuurtoren Eierland. We sluiten ons bezoek aan Texel af met een koffiepauze bij strandpaviljoen Kaap Noord. Terug op het vasteland rijden we via de Noordkaapstraat in Anna Paulowna. Het puntje van Noord-Holland werd al op oude kaarten als Noordkop aangeduid. Toen was er meer water, en het eiland Wieringen kon alleen per boot worden bereikt, tot de Amsteldiepdijk in 1924 werd geopend. We rijden graag naar Noorwegen, maar de Noorse Noormannen kwamen ook naar Nederland, wat blijkt uit de Vikingenschatten van zilver die in de negende eeuw bij Westerklief zijn begraven.
Bij de haven van Den Oever biedt het Waddenbelevingspunt uitzicht op kleurrijke vissersboten en de markante witte sluizen van de Afsluitdijk. Terwijl de Noren een tunnel van bijna zeven kilometer boorden, beschikken wij over de 32 kilometer lange Afsluitdijk. Rijden over die door de wind geteisterde asfaltstrook is veel spannender dan door een tunnel.
1 van 6
Grauwe erwten uit Kollum
In Friesland rijden we onder de Waddendijk zo dicht mogelijk langs de kust en delen de smalle Sedyk met fietsers en schapen. Hemel en akkerland strekken zich uit tot de horizon. We passeren het Bildt, een gebied dat in de zestiende eeuw door Hollandse landwerkers aan Friesland werd toegevoegd. In 1506 werd de veertien kilometer lange Oude Bildtdijk aangelegd, gevolgd door de Nieuwe Bildtdijk in 1600, die deel uitmaakt van de langste straatweg van Nederland. Dit horen we van enkele Bilkers bij dijkcafé Oasthoek in Sint Jacobiparochie. Zo krijgen we in Nederland een gevoel van eindeloze afstanden, vergelijkbaar met de Noorse E69. De Nordkapp ligt 307 meter boven zeeniveau. Hoewel we dat in Noord-Nederland niet halen, kunnen we in Marrum tot 24 meter hoogte komen in de silo van het Lage Noorden, die is omgebouwd tot uitzichttoren. Deze voormalige boerderij is veranderd sinds Sandra Jansen en Stephan Valk uit Rotterdam hierheen kwamen om het Lage Noorden op te zetten, met kunst, ateliers, eetgelegenheden en gastenverblijven. We willen er graag een nacht verblijven om te genieten van de rust en ruimte.
Het einde, of beter gezegd het begin van de Nieuwe Biltdijkerweg, ligt bij De Zwarte Haan aan zee. Dit buurtschap heeft vanouds een herberg, en op oude landkaarten is te zien dat er vroeger een bootdienst naar Ameland was. In 2025 moeten we verderop zijn, terug over de Nieuwebildtdijk en door naar Holwerd. Daar steekt de pier voor de veerboot naar Ameland als een kaap in de zee, met prachtig uitzicht op de buitendijkse kwelders, waar kreekjes en modderplaten voortdurend van vorm veranderen. De Waddeneilanden zijn onze Lofoten, al is het motorrijden er minder spectaculair. Langs de weg kunnen we aardappelen en groenten kopen bij boeren die charmante stalletjes hebben gebouwd, waarvan eentje eruitziet als een rood Noors houten huisje. Deze gezonde producten worden voor redelijke prijzen verkocht, wat in Noorwegen heel anders is; daar worden doperwten als het ware per stuk verkocht, omdat gezonde voeding van ver moet komen. Friese grauwe erwten uit Kollum zijn veel vriendelijker geprijsd, en bij het Lage Noorden hebben we daarvan heerlijke hummus geproefd.
Mag de Nordkapp zich wel de noordelijkste punt van Noorwegen noemen? Het ligt immers op een eiland, Magerøya. Maar dat eiland is met het vasteland verbonden door die tunnel, dus dat telt. Op het Groningse Hoogeland rijden we naar de rand van de wereld, waar de wind toeneemt naarmate we dichterbij komen. Poort Kaap Noord staat op de dijk boven Roodeschool en dat tweeënhalve meter hoge monument wordt ook wel De Hemelpoort genoemd. We staan niet zomaar voor de poort naar de hemel; daarvoor moeten we van de motor af en te voet door een klaphek en een stukje over de dijk lopen.
Nordkapp of Kniskjelodden
‘Ik ben al drie keer op de Nordkapp geweest, maar dit is de eerste keer dat ik op het noordelijkste punt van het Nederlandse vasteland sta,’ zeg ik tegen Bernard. ‘Ha, ha, mispoes!’ antwoordt Bernard, die een Nordkapp-sticker op zijn motorkoffer heeft en Groningen goed kent. ‘De Noordkaap op Magerøya is niet het meest noordelijke punt van het Noorse vasteland; dat ligt op het nabijgelegen schiereiland Kniskjelodden. De rotspunt die wij de Noordkaap noemen, kreeg die naam in de zestiende eeuw van een Britse zeevaarder. En omdat die Noordkaap zich prima laat vermarkten, hebben de Noren het zo gelaten. En deze Noordkaap hier wordt ook onterecht als het meest noordelijke punt van het Nederlandse vasteland aangeduid.’ Dus sluiten we het klaphek weer, starten de motoren en rijden verder naar het oosten.
Hoe verder we komen, hoe leger het land wordt. Windturbines lijken de wolken in de lucht te willen vangen, en de terminals van Eemshaven komen langzaam dichterbij. Bij een bocht in de Borkumkade knippert Bernard met zijn grootlicht. We parkeren en lopen via een metalen brug over de dijk naar het uitkijkpunt Eemshaven. Het noordelijkste puntje van het Nederlandse vasteland is bereikt. Vanaf het uitzichtpunt kunnen we misschien in 2027 de ferry naar Arendal in Noorwegen zien voorbijvaren, tenminste als Njordic Ferry Lines groen licht krijgt. Na negen uur varen sta je dan op Noorse bodem, en dan is het nog zo’n 2.500 kilometer naar de Nordkapp op Magerøya. En dan moet je ook weer terug. Dat is absoluut een motorreis van formaat. Maar Bernard en ik willen voor het donker weer thuis zijn na onze rit langs de Noordkapen van Nederland.
Foto’s: Bernard Stikfort
Slaap anders
Eten, slapen, onthaasten, sterren kijken en genieten bij het Lage Noorden: www.hetlagenoorden.nl
Ducati heeft een opvallende samenwerking aangekondigd met de gerenommeerde kinderspeelgoedfabrikant Peg Perego voor de productie van officieel gelicenseerde elektrische kindermotoren. Deze samenwerking brengt het Italiaanse motormerk binnen handbereik van de jongste motorsportliefhebbers, met modellen die speciaal zijn ontworpen om kinderen vanaf één jaar kennis te laten maken met de wereld van Ducati.
De collectie bestaat uit verschillende modellen die qua ontwerp zijn geïnspireerd op de bekende motorfietsen van Ducati. Zowel driewielers voor de allerkleinsten als meer geavanceerde tweewielers voor oudere kinderen maken deel uit van het assortiment. Deze officiële producten zijn niet alleen speelgoed, maar vormen ook een manier om de passie voor motorfietsen door te geven aan een nieuwe generatie.
De collectie begint met de 6V Ducati Mini Evo driewieler, ontworpen voor kinderen vanaf één jaar. Met een prijs van €119 biedt deze compacte elektrische driewieler jonge kinderen hun eerste rijervaring, compleet met lichten en geluidseffecten. Het model weegt slechts 4,9 kg en heeft afmetingen van 69 x 44 x 47,5 cm, wat het perfect maakt voor gebruik binnenshuis en in de tuin.
Voor iets oudere kinderen (vanaf twee jaar) is er de grotere driewieler, verkrijgbaar als Little Singer of Ducati Desmosedici Evo. Deze versie is geprijsd op €169 tot €179, afhankelijk van de uitvoering en retailer. Met verbeterde functies en een iets groter formaat (75 x 45 x 50 cm) biedt deze driewieler meer stabiliteit en comfort voor groeiende kinderen, met een maximaal gebruikersgewicht van 20 kg.
Ducati Enduro
De meest indrukwekkende modellen in de collectie zijn de tweewielers voor kinderen vanaf drie jaar: de Ducati Enduro (geïnspireerd op de Multistrada) en de Ducati GP (een kleine versie van de Desmosedici racemotor). Deze modellen kosten €489 en zijn uitgerust met een krachtigere 12V-accu die een snelheid tot 7,6 km/u mogelijk maakt op de hoogste stand. De Ducati Enduro heeft afneembare zijkoffers, een zijstandaard en een voetrem voor extra veiligheid.
Ducati GP
Technische specificaties en veiligheidskenmerken
De kleinere driewielers worden aangedreven door een 6V/4,5Ah accu met een oplaadtijd van 8-12 uur en een motorvermogen van 50W. De grotere tweewielermodellen hebben een krachtiger 12V/8Ah accu die 12-14 uur nodig heeft om volledig op te laden, en een motor met een vermogen van 330W in het geval van de Ducati Enduro.
Veiligheid staat centraal bij deze producten. De driewielers bieden stabiliteit, terwijl de tweewielermodellen zijn uitgerust met afneembare zijwieltjes om kinderen te helpen hun evenwicht te vinden. De Ducati Enduro heeft twee snelheidsstanden: de eerste bereikt 3,8 km/u en de tweede 7,6 km/u. Ouders kunnen de maximumsnelheid beperken tot de lagere stand voor extra veiligheid.
Alle modellen zijn vervaardigd uit duurzame materialen, met een kunststof frame en rubberen banden voor grip. De Ducati Enduro heeft bovendien een hoger chassis dat geschikt is voor ruwer terrein, wat zorgt voor betere grip en wendbaarheid op oneffen ondergrond.
Andere ‘kindermotormerken’
Op de Nederlandse markt zijn vergelijkbare elektrische kindermotoren verkrijgbaar, maar de officiële Ducati-modellen onderscheiden zich door hun authentieke ontwerp en bouwkwaliteit. Kinderen kunnen natuurlijk ook kiezen voor andere merken. Bijvoorbeeld de BMW R 1200 GS Ride-On Motorcycle (online gezien voor zo’n €330-350, de F850 GS is goedkoper: zo’n €200) en de Injusa Kawasaki Ninja Electric Motorcycle (zo’n €249), Injusa heeft ook een Honda CBR1000RR).
Hoewel de Ducati-modellen aan de duurdere kant zijn, vooral de tweewielers van €489, bieden ze de unieke combinatie van het Ducati-design en de kwaliteit van Peg Perego. Voor ouders die zelf Ducati-enthousiastelingen zijn, vormen deze modellen een aantrekkelijke manier om hun passie door te geven aan hun kinderen.
De samenwerking tussen Ducati en Peg Perego is niet nieuw; eerdere modellen zoals de Ducati Monster en Ducati Hypermotard zijn al jaren populair. De huidige collectie bouwt voort op deze succesvolle samenwerking en biedt een gevarieerd assortiment dat aansluit bij verschillende leeftijdsgroepen en voorkeuren.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
