donderdag 22 mei 2025
Home Blog Pagina 377

Glenn van Straalen snel en ongelukkig – wereldtoppers

Door
Jan Boer
-
0
Glenn van Straalen

World Supersport Australië en Indonesië

Glenn van Straalen reed in de allereerste raceronde van het World Supersport-seizoen 2023 aan de leiding. De eerste race op Phillip Island begon onder verraderlijke omstandigheden, want de baan was op sommige plekken wat nat. De EAB Racing Team-coureur kwam vanaf een zevende startplek als een raket naar voren en streed, tot de rode vlag vanwege een crash, om de koppositie. Bij de herstart bleek de bandenkeuze cruciaal. Glenn van Straalen was één van de rijders die koos voor slicks. Dat pakte niet goed uit, omdat het gedurende de race weer begon te regenen. Er zat voor de Nederlander niet meer in dan een veertiende plaats. In de tweede – droge – race eindigde Van Straalen keurig als vijfde. Deze race werd vroegtijdig afgebroken, omdat er een aantal Australische ganzen over de baan liepen.

WorldSBK Australië en Indonesië: zware crash Michael van der Mark

Tekst: Jan Boer, Gert Bos, Asse Klein, Kees Siroo
Fotografie: 2Snap, Gert Bos, Henk Teerink

Een week later in Indonesië zat Van Straalen er opnieuw goed bij. In de eerste race streed de Yamaha-coureur voor de vierde plaats. In de voorlaatste ronde werd de 22-jarige coureur door Nicolo Bulega – de dubbele winnaar op Phillip Island – van de motor gereden. Van Straalen pakte zijn motor wel weer op en finishte nog als elfde. De Nederlander voelde zich bestolen van een topklassering: ‘Het werd als een race-incident bestempeld, maar we zijn wel een vijfde plaats kwijt.’ In de tweede race kwam Van Straalen na een matige start in de tweede ronde ten val. Qua potentieel zit er bij Van Straalen veel meer in dan het huidige puntenklassement laat zien.

Ten Kate Racing Yamaha wacht na twee dominante seizoenen met Dominique Aegerter nog op hun eerste zege in 2023. De nieuwe troef Stefano Manzi pakte een tweede plaats in Australië en Indonesië. Tweede coureur en nieuwkomer in de World Supersport, Jorge Navarro, moest genoegen nemen met een aantal top-10-klasseringen. Can Öncü en Federico Carcicasulo wonnen de races in Indonesië.

Balen voor Van Straalen in Indonesië. Hij werd in de voorlaatste ronde door Nicolo Bulega van zijn motor gereden.

Van Berkel scoort vierde plek

World Cup zandrace Argentinië

De tweede wedstrijd van de nieuw ingestelde World Cup zandrace is verreden in het Argentijnse Gesell, een plaats aan de Atlantische Oceaan, zo’n 400 kilometer ten zuiden van de hoofdstad Buenos Aires. Net als in Le Touquet ging de zege naar de Brit Todd Kellett (Yamaha), die na een race over drie kwartier een kleine tien seconden voor Camille Chapellière (KTM) over de finish kwam. Kort achter de Fransman werd Yentel Martens (Honda) derde. Daarna volgde er een groot gat van ruim anderhalve minuut naar de vierde plaats, die naar Lars van Berkel (Honda) ging. Vijfde werd de Belg Daymond Martens (Honda). De derde en laatste wedstrijd is in december in Portugal.

Internationale crosses

Klaar voor start GP’s

Op diverse circuits namen de crossers in de afgelopen weekenden deel aan wedstrijden als laatste voorbereiding op de eerste Grand Prix. In het Britse Hawkstone Park ging de zege naar Glenn Coldenhoff (Yamaha), die tweede en eerste werd in de manches, voor Romain Febvre (Kawasaki) en Brent van Doninck (Honda). De vierde plaats ging naar Jeffrey Herlings (KTM), die in de manches als zevende en tweede eindigde. Op dezelfde dag won Calvin Vlaanderen (Yamaha) in het Franse Sommières; hij werd in de manches eerste, zevende en tweede.

Een week later in het Franse Lacapelle Marival won Herlings beide manches. In de MX2 ging de dagzege naar Lucas Coenen (Husqvarna) en werd Roan van de Moosdijk (Husqvarna) derde.

Een aantal GP-rijders kwam bij de openingscross in Lierop aan de start. Brent van Doninck won de eerste manche voor Brian Bogers (Honda) en Romain Febvre. De tweede reeks leverde winst op voor Pauls Jonass (Honda), die in de eerste manche vijfde was geworden. Na een inhaalrace ging de tweede plaats naar Van Doninck, die daarmee de dagzege pakte. Bogers werd vierde in de tweede manche. Kay de Wolf (Husqvarna) won beide manches van de MX2. De Italiaan Andrea Bonacorsi (Yamaha) werd tweemaal tweede, Jago Geerts (Yamaha) eindigde twee keer als derde.

Belg Antoine Magain wint

Enduro Holten

Traditiegetrouw mocht MAC de Holterberg weer de eerste wedstrijd voor het ONK/BK enduro van dit jaar op poten zetten. De Voorjaarsrit op de eerste zaterdag van maart werd gewonnen door de 26-jarige Belgische WK-rijder Antoine Magain. Hij was de snelste in de scratch voor Lucas Dolfing en de Belgische Europees kampioen E3 Dietger Damiaens. Als de eerste enduro van dit jaar een graadmeter mag zijn voor de rest van het seizoen, ziet het er weer veelbelovend uit. Met bijna vierhonderd rijders was de animo groot. Het was vooral op de vlakte fris met nu en dan wat motregen, echt enduro-weer. Op de proef op de Zuurberg was het een stuk aangenamer en daarvan genoten zowel de deelnemers als de fans met volle teugen. De Nationalen moesten de 68 kilometer lange route drie keer rijden met in totaal negen proeven. Ook voor de Inters waren het drie ronden, maar hierna moest de proef op de Zuurberg nog een keer extra gereden worden waardoor hun totaal aan proeven op tien kwam.

In de snelste ‘Koningsklasse’, de E2/E3, opende Antoine Magain meteen sterk met een snelste tijd op de Zuurberg. Landgenoot Dieter Damiaens was op de tweede proef de snelste, maar daarna was Magain niet meer te kloppen. Met in totaal negen keer winst in de proeven pakte hij ook de totaalzege met een tijd van 1.39.10,63 en daarbij kreeg hij nog een minuut straf vanwege het te laat starten. Lucas Dolfing werd prima tweede op ruim 34 seconden en was vanaf de derde proef Damiaens de baas die 37 seconden langer nodig had op de proeven. Thierry Pittens werd vierde voor Hans Vogels, die aan zijn laatste seizoen is begonnen en kampte met koppelingsproblemen. Mark Wassink eindigde als zesde, ondanks 10 seconden tijdstraf vanwege het rijden zonder verlichting. Wesley Pittens kwam niet verder dan de zevende plek vanwege problemen met de transponder en een lekkende oliekeerring. Helaas brak Kaiya Brouwer bij een val in de eerste proef een sleutelbeen en mist dus twee ONK’s.

Bij de E1 begon Mike Bokslag het beste met een snelste tijd op de Zuurberg, dat lukte hem daarna nog een keer. Tommie Jochems blies ook een aardig partijtje mee en was de snelste op de slotproef op de Zuurberg. Maar absoluut de beste was Max Schwarte. Hij was zeven keer de snelste op de proeven en won met een tijd van 1.42.36,29. Mike Bokslag moest bijna een minuut toegeven en werd tweede voor Tommie Jochems die met ruim 26 seconden meer nog redelijk in de buurt kon blijven. Vierde werd Jarno Zandbergen voor Ties Bennink. Bij de Nationalen imponeerde vooral rookie Jeroen Bussink. Hij was in de N2 ruim vijf minuten sneller dan de tweede man en was snelste in de scratch voor Tom Smit in de N3 en de Zeeuw Casper Ovaa in de NV40. Erwin Plekkenpol stapte over van de Inters naar de Nationalen en werd tweede in de NV40. Hij gaat nog een jaartje rijden ter nagedachtenis aan Thijs Bulten in overleg met de familie Bulten. Bas Klein Haneveld evenals Erwin, kind aan huis bij de familie Bulten, reed met een sticker van Thijs op zijn voorplaat.

Lucas Dolfing was de snelste Nederlander in de E23 met een tweede plaats. foto: Henk Teerink.

Negende plek voor Reitsma

EK ijsspeedway Polen

Sebastian Reitsma eindigde op een verdienstelijke negende plaats tijdens het EK ijsspeedway in het Poolse Sanok. De pas 16-jarige ijsspeedwayer deed dit door respectievelijk zes en acht punten te scoren tijdens de twee wedstrijddagen. Niek Schaap sloot het EK op een veertiende plaats af. Schaap heeft aangeven na dit seizoen voorlopig de ijsspeedway vaarwel te zeggen. De Europese titel ging naar de Oostenrijker Franz Zorn. Reitsma mag ook afreizen naar het Duitse Inzell, wanneer daar op 18 en 19 maart om de wereldtitel wordt gestreden. Reitsma kreeg een wildcard van de FIM.

De ongewisse toekomst van het WK IJsspeedway

Sebastian Reitsma.

2023 Triumph Street Triple 765 RS: eerste vragen na de test

Door
Jelle Verstaen
-
0
2023 Triumph Street Triple 765 RS

Een testtweedaagse in en rond het circuit van Jerez, daar wordt bij Motor.NL doorgaans een stevig rondje om geknokt. En al helemaal als de nieuwe Triumph Street Triple op het menu staat… Onze kleinste trok aan het – eh – langste eind, dit keer. Hij is de paddock amper ingereden, of we hebben ‘m al aan de lijn.

Hap even naar adem, man. Zo hijgen. 

Jelle Verstaen: “Tja, als je net hebt geprobeerd om Triumph-eregast en IOMTT-ster Peter Hickman bij te houden…”

Geprobeerd, als in? 

“Tot ‘t einde van de pitstraat gelukt. Niet te doen, die man. Hij kwam me aan zo’n rotvaart voorbij op een stuk waarop ik dacht dat ik snel ging, dat ik er een spreekwoordelijke snotneus aan overhield. Niet normaal.”

Vertel liever hoe ‘t was op die Street Triple.

“Zeg maar Street Triples, meervoud. We waren hier vandaag en gisteren immers om zowel de R als de RS te testen: een hele dag op de weg, en drie sessies op het circuit van Jerez. De twee Street Triples zijn grondig vernieuwd voor 2023, met tal van motorische upgrades – gaande van een herwerkte in- tot uitlaatlijn, over aangepaste zuigers en nokkenassen met meer lift, tot hogere compressie, tot nieuwe versnellingsbakverhoudingen en nieuwe kleurtjes. Compleet nieuw.” 

2023 Kawasaki Z650 & Ninja 650: eerste vragen na de test

Waar zit ‘t verschil tussen beide versies ‘m?

“Ik probeer ‘t even in een notendop samen te vatten. De R is de zogenaamde ‘instapversie’. Nu ja, wat heet, met een TFT-dashboardje, IMU met hellingshoekgevoelig ABS en tractiecontrole, vier rijmodi, een standaard quickshifter een volledig instelbare Showa-ophanging en Brembo M4.32’s vooraan… Een geweldig pakket. De RS is dan weer de segmenttopper, die uitpakt met een groter TFT-scherm, Brembo Stylema’s, een Öhlins monoshock met piggyback achteraan, een strakkere Showa-setup vooraan, een iets kortere wielbasis en krappere balhoofdhoek, een extra Track-rijmodus, sportievere banden, een span/ratio-verstelbaar Brembo MCS-remhendel, een standaard duozitcover,…”

De hamvraag blijft of de nieuwe het beter doet dan de afzwaaiende Street Triple? 

Verstaen: “Jazeker. Om te beginnen op papier: de RS bijvoorbeeld puurt nu 130 pk (120 pk op de R) uit z’n triple, da’s maar liefst 7 pk meer dan voorheen. Maar ook het stuur werd bijvoorbeeld 12mm breder, waardoor de op zich al lekker sturende Street plots nog makkelijker van z’n ene op z’n andere oor te vlijen valt. Afgezien van de ietwat moeilijk bereikbare zijstandaard – die wat achter de voetsteunen verscholen zit – kan ik ‘m eigenlijk geen enkele fout aansmeren. Wat een ding. ”

In hoeverre zijn de mechanische upgrades voelbaar? 

“Wel, misschien is ingekorte versnellingsverhoudingen in de bak nog het meest voelbaar. De combinatie met het erg krachtige, maar boterzacht op het gas reagerende blok en het fenomenaal strak sturende rijwielgedeelte wérkt gewoon. Wat mij betreft het summum van een middenklasse nakedbike op dit moment – ik zou niet weten wat meer te wensen – waarbij ik ondanks het aanzienlijke prijsverschil toch een voorkeur heb voor het RS-pakket.”

Wat moet dat summum kosten? 

“De R kost 11.995 euro, voor de RS betaal je 14.995 euro. Een pakket en prijszetting waarmee Triumph duidelijk mikt op Yamaha’s MT-09 (SP), Kawasaki’s Z900 (SE) en KTM’s 890 Duke (R ). Wordt een ongemeen spannende strijd om kopers, als je ‘t mij vraagt.”

En nu? 

“Nog één sessie te gaan hier, ik zet me alvast schrap… Later, chef!” (klik)

Met de Indian-Jack Daniel’s Chief Bobber Dark Horse mis je nooit meer een alcoholcontrole

Door
Redactie
-
0

Indian Motorcycle en Jack Daniel’s hebben weer de handen ineengeslagen om Amerikaans vakmanschap te vieren. De 2023 Jack Daniel’s Limited Edition Indian Chief Bobber Dark Horse, gemaakt in samenwerking met Klock Werkssm Kustom Cycles, is hun zevende gelimiteerde editie. Het nieuwe model is geïnspireerd op de beroemde Old No. 7 Tennessee Whiskey.

Voor Canada en de USA worden slechts 177 handgeschilderde en zeer exclusieve exemplaren Jack Daniel’s Limited Edition Indian Chief Bobber Dark Horse gemaakt. Deze motorfiets – stalen buizenframe en een Thunderstroke 116-motor – heeft unieke kenmerken, waaronder het Jack Daniel’s-logo en voor de Super Graphite Metallic-lak werd echte Old No. 7 whisky gebruikt… Verder vind je overal op de motorfiets het Jack Daniel’s logo, inclusief op de voor- en achterspatborden, het solo-zadel. Op de Montana Silversmiths-badge staat het unieke serienummer van elke motor.

Nieuwe Indian Sport Chief: hippe cruiser styling, sportief chassis

De limited-edition Indian heeft een aantal extra zaken, waaronder witte velgen, een solo-zadel en een getinte Klock Werkssm Flared Deflector. De speciale Indian wordt ook geleverd met een hellingshoekafhankelijke Pathfinder adaptieve LED-koplamp.

Hoe dan ook, je kunt de Jack Daniel’s Limited Edition Indian Chief Bobber Dark Horse exclusief kopen bij Indian Motorcycle-dealers, vanaf 24.499 dollar. Het bestelvenster opent op 14 maart 2023 en sluit wanneer alle motoren zijn verkocht.

Michael Dunlop en Hawk Racing terug naar TT Isle of Man met Honda Fireblade

Door
Redactie
-
0

Michael Dunlop, 21-voudig winnaar van de TT Isle of Man, doet dit jaar mee aan de Superbike- en Senior TT-races met het Hawk Racing-team en de nieuwe Honda CBR1000RR Fireblade. Het is de eerste keer dat Dunlop op een Honda rijdt in de Superbike- en Senior-races sinds 2013, toen hij deel uitmaakte van het Factory Honda TT Legends-team. Hij won de eerste Superbike-race en eindigde in de spannende Senior-race als tweede achter teamgenoot John McGuinness.

Reportage: 30 jaar Honda Fireblade (1992 – 2022)

Een hernieuwde samenwerking

Dunlop en het Hawk Racing-team gingen in 2017 uit elkaar, maar werkten in 2022 weer samen nadat Dunlop’s deal met PBM Ducati enkele weken voor de TT Isle of Man niet doorging. Ondanks de late wissel en het gebrek aan testen slaagde Dunlop erin om als derde te eindigen in de openingsrace van de Superbike-klasse.

Voorbereiding is cruciaal

In een reactie op het nieuws zei Michael: ‘Het is goed om mijn plannen dit jaar op tijd af te kunnen ronden. Je hoeft alleen maar naar de anderen te kijken om te zien hoe belangrijk het is om met een team te werken waarmee je vertrouwd bent en om vóór de TT op snelheid te zijn. Het tempo ligt momenteel zo hoog dat je vanaf het begin in topvorm moet zijn.’

‘In werkelijkheid waren de voorbereidingen van vorig jaar niet wat ze hadden moeten zijn. Steve en de jongens hebben me op het laatste moment uit een gat getrokken, maar we hebben toch een goed resultaat behaald. Daarvoor – 2019 – kampte ik nog met een polsblessure, dus dit jaar ben ik voor het eerst sinds lange tijd weer volledig fit en op een fiets waar ik me goed bij voel. Het is goed, ik kijk ernaar uit en ik denk dat we een goede show kunnen neerzetten.’

Terugblik: Joey Dunlop ging, maar terug kwam hij niet

Hopen op een zesde titel

Zowel Dunlop als de familie Hicken hopen dat de overstap naar de Honda Fireblade ze zal helpen aan een zesde titel. Dunlop zal waarschijnlijk ook met zijn eigen MD Racing Honda-racen in de Superstock races. De band tussen Hawk Racing en Dunlop heeft in het verleden bewezen dat ze een onverslaanbare combinatie kunnen zijn en de fans zijn benieuwd wat ze dit jaar zullen bereiken.

WorldSBK Australië en Indonesië: zware crash Michael van der Mark

Door
Asse Klein
-
0
WorldSBK Australië en Indonesië: zware crash Michael van der Mark

Michael van der Mark haalde het maximale uit zijn BMW-pakket tijdens de World Superbike-openingsronden in Australië en Indonesië. De Nederlander was sterk in de duels en behaalde een zesde plek als beste resultaat, maar ging uiteindelijk na een flinke highsider in de afsluitende race met twee gebroken vingers naar huis. Alvaro Bautista won vijf van de zes races.

Fotografie: 2Snap, WorldSBK en teams

Michael van der Mark bevestigde op Phillip Island dat hij weer volledig fit is door zijn BMW-merkgenoten Scott Redding, Loris Baz en Garrett Gerloff constant voor te blijven. Maar toch was de Rotterdammer niet tevreden, want de BMW M 1000 RR kon niet mee met de top van het veld. In Race 1 was de baan nat. Condities waarin Van der Mark altijd sterk is. Vanaf een twaalfde startplek kwam de Nederlander razendsnel naar voren. Misschien wel iets te snel. In de tweede ronde ging Michael onderuit. ‘Het was mijn eigen fout. Ik ging iets te vroeg op het gas’, verklaarde hij na afloop.

WorldSBK 2023 voorbeschouwing: Michael van der Mark over Bautista, Razgatlioglu en Rea

Oude Van der Mark

Zondag was het droog en stuurde Michael naar een tiende plaats in de Superpole Race. Ook in Race 2 leek er een top-10-klassering in te zitten, maar kreeg hij in de slotfase te kampen met een gripproblemen. Van der Mark zakte terug en finishte – als beste BMW-rijder – op een twaalfde plaats. ‘Onze tempo is goed, maar we moeten nu nog een manier zien te vinden om onze banden beter te managen.’
Het bleek gelukkig een incident te zijn, want een week later in Indonesië reed Michael in de slotronde van Race 1 nog zijn beste rondetijd. De oude Van der Mark was terug; strijdlustig en sterk in duels. Na een geweldige inhaalrace reed hij van een veertiende naar een zesde plaats. Zijn beste race en resultaat na zijn blessureleed in 2022. ‘Het was 21 ronden genieten’, klonk het enthousiast na afloop.
Een dag later werd de Nederlander achtste in de Superpole Race. In Race 2 streed Michael voor de negende plaats, totdat hij de achterkant verloor. De Nederlander werd met een gigantische highsider van de motor geslingerd. Philipp Oettl kon zijn motor niet ontwijken en kwam ook ten val. Dit heftige moment leverde een rode vlag op. Gelukkig konden beide rijders te voet het incident verlaten. Wel brak Michael twee vingers in zijn linkerhand, maar het had veel erger kunnen aflopen! Gelukkig is er tijd om te herstellen, want de volgende ronde in Assen staat pas voor over ruim anderhalve maand gepland. Zijn snelheid is goed en dat gaat hopelijk in Assen – en anders later in het seizoen – nog mooie momenten opleveren.

Alvaro Bautista (1) was niet te volgen. Zelfs niet door Toprak Razgatlioglu (54).

Bautista (bijna) niet te kloppen

Regerend wereldkampioen Bautista won driemaal overtuigend op Phillip Island. Opvallend sterk was Andrea Locatelli, die als nummer twee in het klassement Australië verliet. Dat had ook zijn teammaat Toprak Razgatlioglu kunnen zijn. Hij werd tweemaal derde, maar werd in Race 2 meegenomen in een crash van Alex Lowes.
En Jonathan Rea? Die speelde, gezien zijn status, slechts een bijrol. In de natte Race 1 werd hij, ondanks een kapotte quickshifter, nog tweede. Op een droge baan bleek Kawasaki – wanneer de grip minder werd – in de problemen te zitten. Rea werd slechts zevende en achtste op zondag. Het bleek geen incident. In Mandalika viel Rea – net als teammaat Lowes – ver terug in Race 1 en kwam hij slechts als negende over de finish. ‘Er zijn fundamentele dingen die niet werken’, klonk Rea bezorgd. Bautista won opnieuw voor Razgatlioglu.
In de Superpole Race begon Rea agressief. De zesvoudig kampioen ging stevig voorbij Bautista. De Spanjaard raakte daardoor van de ideale lijn op het vuile deel van de baan en kwam ten val. Razgatlioglu won. Rea werd vierde achter Locatelli en Lowes. In Race 2 ging Rea onderuit, terwijl hij zich nog maar net in de top-5 kon handhaven. Bautista sloeg na zijn crash terug met zijn vijfde zege uit zes races. Razgatlioglu hield de schade beperkt met opnieuw een tweede plaats, maar staat al wel 37 punten achter op Bautista. En komen Rea en Kawasaki nog terug aan de top? Het TT Circuit Assen – waar Rea al zeventien keer won – gaat ongetwijfeld antwoord geven op die vraag. Op 21 tot en met 23 april is het zover!

‘Gelukkig ben ik redelijk oké, het zijn maar kleine breuken in mijn vingers.’ Michael van der Mark na afloop van zijn zware crash.

RONDE 1 – AUSTRALIË

Circuit: Phillip Island
Lengte: 4.445 km
Superpole: Toprak Razgatlioglu (TR), Yamaha, 1.29,400
Snelste ronde: Dominique Aegerter (CH), Yamaha, 1.30,374 (Superpole Race)

Uitslag Race 1

1. Alvaro Bautista (E), Ducati;
2. Jonathan Rea (GB), Kawasaki;
3. Toprak Razgatlioglu (TR), Yamaha;
4. Andrea Locatelli (I), Yamaha;
5. Axel Bassani (I), Ducati;
6. Iker Lecuona (E), Honda;
7. Xavi Vierge (E), Honda;
8. Danilo Petrucci (I), Ducati;
9. Scott Redding (GB), BMW;
10. Garrett Gerloff (USA), BMW.
DNF: Michael van der Mark (NL), BMW.

Uitslag Superpole Race

1. Alvaro Bautista (E), Ducati;
2. Michael Ruben Rinaldi (I), Ducati;
3. Toprak Razgatlioglu (TR), Yamaha;
4. Alex Lowes (GB), Kawasaki;
5. Andrea Locatelli (I), Yamaha;
6. Philipp Oettl (DE), Ducati;
7. Jonathan Rea (GB), Kawasaki;
8. Iker Lecuona (E), Honda;
9. Axel Bassani (I), Ducati;
10. Michael van der Mark (NL), BMW.

Uitslag Race 2

1. Alvaro Bautista (E), Ducati;
2. Michael Ruben Rinaldi (I), Ducati;
3. Andrea Locatelli (I), Yamaha;
4. Axel Bassani (I), Ducati;
5. Philipp Oettl (DE), Ducati;
6. Iker Lecuona (E), Honda;
7. Dominique Aegerter (CH), Yamaha;
8. Jonathan Rea (GB), Kawasaki;
9. Danilo Petrucci (I), Ducati;
10. Remy Gardner (AU), Yamaha;
12. Michael van der Mark (NL), BMW.

RONDE 2 – INDONESIË

Circuit: Pertamina Mandalika International Street Circuit
Lengte: 4.300 km
Superpole: Toprak Razgatlioglu (TR), Yamaha, 1.32,037
Snelste raceronde: Jonathan Rea (GB), Kawasaki, 1.32,225 (Superpole Race)

Uitslag Race 1

1. Alvaro Bautista (E), Ducati;
2. Toprak Razgatlioglu (TR), Yamaha;
3. Andrea Locatelli (I), Yamaha;
4. Axel Bassani (I), Ducati;
5. Danilo Petrucci (I), Ducati;
6. Michael van der Mark (NL), BMW;
7. Xavi Vierge (E), Honda;
8. Dominique Aegerter (CH), Yamaha;
9. Jonathan Rea (GB), Kawasaki;
10. Alex Lowes (GB), Kawasaki.

Uitslag Superpole Race

1. Toprak Razgatlioglu (TR), Yamaha;
2. Andrea Locatelli (I), Yamaha;
3. Alex Lowes (GB) Kawasaki;
4. Jonathan Rea (GB), Kawasaki;
5. Axel Bassani (I), Ducati;
6. Xavi Vierge (E), Honda;
7. Michael Ruben Rinaldi (I), Ducati;
8. Michael van der Mark (NL), BMW;
9. Scott Redding (GB), BMW;
10. Danilo Petrucci (I), Ducati.

Uitslag Race 2

1. Alvaro Bautista (E), Ducati;
2. Toprak Razgatlioglu (TR), Yamaha;
3. Xavi Vierge (E), Honda;
4. Michael Ruben Rinaldi (I), Ducati;
5. Andrea Locatelli (I), Yamaha;
6. Danilo Petrucci (I), Ducati;
7. Remy Gardner (AU), Yamaha;
8. Axel Bassani (I), Yamaha;
9. Iker Lecuona (E), Honda;
10. Scott Redding (GB), BMW.
DNF: Michael van der Mark (NL), BMW.

Stand WorldSBK na 6 races

PositieNaamFabrikantPunten
1.Alvaro Bautista (E)Ducati112
2.Toprak Razgatlioglu (TR)Yamaha75
3.Andrea Locatelli (I)Yamaha70
4.Axel Bassani (I)Ducati51
5.Michael Ruben RinaldiDucati47
6.Jonathan ReaKawasaki44
7.Xavi ViergeHonda43
8.Danilo PetrucciDucati36
9.Iker Lecuona (E)Honda33
10.Dominique Aegerter (CH)Yamaha24
11.Philipp Oettl (DE)Ducati23
12.Alex Lowes (GB)Kawasaki22
13.Remy Gardner (AU)Yamaha19
14.Scott Redding (GB)BMW17
15.Michael van der Mark (NL)BMW16
16.Garrett Gerloff (USA)BMW15
17.Loris Baz (FR)BMW6
Alvaro Bautista.

Vergelijkingstest Honda NC750X vs. Kawasaki Versys 650: budget-toeristen

Door
Redactie
-
1
Honda NC750X vs. Kawasaki Versys 650

In tijden van krap bij kas zijn worden voordelige motoren met maximaal waar-voor-je-geld logischerwijs populairder. En dus nodigden we twee opgewaardeerde bekenden in dit segment uit in onze teststal: de Honda NC750X en Kawasaki Versys 650. Is dit een gelijkwaardig duel?

Tekst en fotografie: MotorradNews

Onze motorhobby behoort tot de meest veelzijdige vrijetijdsbestedingen: reizen, dagelijks vervoer, plezierritjes en sociale contacten op treffens of gewoon onderweg. En als we het hebben over motoren als die in deze test, dan zijn ze vaak ook gewoon heel praktisch, hetzij als file-ontwijkend woon-werk-vervoer of om in de stad vlak voor je bestemming kunnen parkeren.

Maar hoe dieper we in de wereld van praktische motoren duiken, hoe kritischer we ook naar de kosten kijken. Natuurlijk, iemand die een bloedsnelle superbike voor circuitdagen koopt, kijkt niet op een paar euro meer. Die gaat voor de ultieme kick en heeft allang geaccepteerd dat het geen goedkope hobby is. Maar de NC750X en Versys 650 zetten rijplezier en nuchter verstand meer op gelijke hoogte qua belangrijkheid. En laten we wel wezen: wie na de aanschaf van een nieuwe motor nog geld over heeft voor zes weken vakantie, die heeft niet echt op plezier bespaard…

Motorblokken en rijplezier

Paralleltwins vormen in deze vermogensklasse het optimale compromis tussen een nette motorloop, laag benzineverbruik en dito productiekosten. Wat dat betreft zijn de ingenieurs van Honda en Kawasaki het eens, maar de uitvoering verschilt behoorlijk, om te beginnen met de stand van de cilinders. Bij de Kawasaki staan de cilinders bijna rechtop; de klassieke motorconstructie. Het geeft een korte bouw en veel vrijheid bij de positionering van het blok in het frame. Dat is ook een voordeel als je het blok in heel verschillende modelvarianten wilt gebruiken.

Honda heeft de cilinders van het NC750-blok veel verder voorover gekanteld. Dat maakt het motorblok langer, maar biedt ook wat voordelen. Het zwaartepunt ligt lager, wat voor meer toeristische motoren gunstig kan zijn qua handelbaarheid. Maar er is ook een heel praktisch voordeel: er ontstaat ruimte voor een bagagevak boven het blok, in wat eruitziet als de benzinetank.

Dubbeltest: Honda NC750X DCT vs. Kawasaki Versys 650 Tourer

Een ander wezenlijk verschil zit in de gebruikte krukassen; de Kawasaki heeft een 180°-krukas, de Honda een 270°-krukas. De Kawasaki loopt daardoor met een meer blafferige roffel (180°-540°), de Honda als een 90°-V-twin (270°-450°). Maar het belangrijkste verschil tussen deze twee paralleltwins zit in de combinatie van cilinderinhoud, koppelverloop en het vereiste topvermogen. Kawasaki heeft met een opgegeven 67 pk uit 649 cc een gangbare waarde in de 650-tweecilinderklasse; het karakter is relatief hoogtoerig, met een laat piekend koppel.

Honda houdt zich verre van een pk-wedloop, met een zeer bescheiden 58 pk, volgens opgave, uit 745 cc! Het NC750-blok heeft een voor motorfietsen ongebruikelijke langeslag-configuratie, zij het iets minder nadrukkelijk dan bij de 700 het geval was. Het blok is namelijk afgeleid van een automotor; simpel gezegd is het een halve Honda Jazz 1.3-motor met een 4 millimeter grotere boring. Het resultaat is een bullige koppelcurve met een vroeg maximum: 69 Nm bij 4.750 tpm en het genoemde maximum vermogen al bij 6.750 tpm. Dit alles maakt een lange gearing mogelijk, ontspannen lage toerentallen en vooral een laag verbruik: op onze verbruiktestronde reden we 1 op 25,6! Een uitstekende waarde, die als je bewust zuinig gaat rijden zelfs nog te verbeteren is.

Qua prestaties moet de NC750X het natuurlijk afleggen tegen de circa 10 pk sterkere Versys 650. Of toch niet? De veelbesproken DCT-bak van de Honda is in elk geval zeer geschikt om de wat lome twin bij een draai aan het gas sterker te doen aanvoelen, door automatisch op te schakelen.

Dit is ook te zien aan de acceleratiemeting in de zesde versnelling: die moet eigenlijk een inhaalactie in de hoogste versnelling zonder terugschakelen simuleren, dus gewoon door een dot gas. Natuurlijk schakelt de DCT-bak hier meteen twee versnellingen terug, waardoor de NC750X er een stuk vlotter vandoor gaat. Maar als je de bak in ‘Manual’ zet, kun je wel degelijk in de zesde versnelling meten – en dan heeft de NC geen kans tegen de Versys. DCT is overigens niet standaard, deze versie kost 1.000 euro extra. En weegt 10 kilo meer, dus iets om over na te denken bij aanschaf. Wie veel in stadsverkeer rijdt, heeft er waarschijnlijk het meest aan.

Stad, land- en snelweg

In de stad voelen beide motoren zich opperbest. Opvallend: afgelopen jaar heeft Honda de veerwegen van de NC750X ingekort tot een magere 120 millimeter voor en achter. Daarmee is de zithoogte tot 800 mm. Dat is fijn voor kortere rijders, maar het bevestigt samen met de 17-inch-wielen nog eens het gebrek aan terreincapaciteiten van de X, die desondanks op de Honda-website bij de adventure-motoren is ingedeeld. Wie toch niet het terrein in wil, die zal daar niet om malen.  Anderzijds worden crossover-motoren juist ook vanwege hun royale veerwegen graag gebruikt voor hectisch stadsverkeer, waar je klinkers, tramrails, putdeksels en stoepranden op je pad vindt.

Test 2023 Suzuki V-Strom 1050DE: de eerste indrukken vanuit Griekenland

Wat dat betreft heeft de Versys 650 – ook op 17-inch-gietwielen – toch net iets meer allroadkarakter. Je hebt voor 150 en achter 145 millimeter veerweg, bij een behoorlijke zithoogte van 845 mm. Maar beide motoren voelen zich zonder twijfel het beste op secundaire wegen. En als je echt enthousiast gas gaat geven, dan heeft de Kawasaki de overhand. Dan is het extra vermogen bovenin goed merkbaar, waarbij laat remmen en vroeg op het gas gaan de Versys ook beter ligt. Zijn levendige 649cc-twin laat zich graag uitwringen op hoge toerentallen, terwijl het Honda-blok zeer vroeg in de toerenbegrenzer loopt.

Op de snelweg gaat alles ook vooral gemakkelijk. Boven de 130 km/u trekt het Honda-langeslagblok geen woeste sprints meer, maar hij blijft dapper vaart maken. Maar zijn op zuinigheid gemaakte lange gearing doet hem echter wat lui aanvoelen. De Kawasaki voelt dynamischer aan, maar de verschillen blijven tot aan gangbare kruissnelheden beperkt.

Toeren en dagelijks verkeer

Op de lange afstand heeft de Kawasaki dankzij zijn imposante 21-liter-tank een actieradius van 456 kilometer, de (nog) zuinigere Honda komt met slechts 14,1 liter nog altijd 361 kilometer ver. Het bagagevak in de ‘benzinetank’ is in de praktijk enorm handig, je hebt geen tanktas meer nodig. De werkelijke benzinetank zit onder het zadel, met de vulopening aan de achterkant. Dat is eigenlijk heel praktisch, maar met een vastgesnoerde bagagerol achterop wordt het tanken lastig. Ook hieraan zie je dat Honda de prioriteit meer heeft gelegd op woon-werkverkeer en alledaags gebruik; voor lange reizen heeft hij wat nadelen. Dat geldt ook voor de verstelling van de veervoorspanning van de achterschokdemper. Bij belading met passagier en/of bagage moet je bij de Honda op je knieën en met de klassieke haaksleutel aan de slag. Tip: draag handschoenen, dan doet het niet zo’n pijn als de sleutel eraf schiet.

Voor uitgebreider bagagetransport is de Versys beter geschikt. Af-fabriek is hij al voorbereid op koffers en hij heeft een handig hydraulisch handstelwiel voor het aanpassen van de veervoorspanning achter. Ook is de in vier hoogtes verstelbare ruit van de Versys wat royaler bemeten, wat niet alleen de snelwegreis naar je vakantiebestemming comfortabeler maakt.

Conclusie Honda NC750X vs. Kawasaki Versys 650

Ongeveer hetzelfde doel, maar op zeer verschillende manieren uitgevoerd. Honda kiest met de NC750X duidelijk voor waar-voor-je-geld en laat pracht en praal achterwege. Daarbij is de NC750X ook duidelijk gemaakt op praktisch nut en stadsverkeer. Lange reizen doet hij met gemak, maar met slechts 75% enthousiasme.

Kawasaki heeft de Versys 650 niet alleen een hipper uiterlijk gegeven, maar ook een TFT-kleurendashboard met smartphoneconnectiviteit en meer klassieke reiskwaliteiten. De grotere zithoogte is voor rijders vanaf 1m80 een aangenaam pluspunt.

Scoreboard

Honda NC750XKawasaki Versys 650
Motorblok● ● ● ● ●● ● ● ● ●
Prestaties● ● ●● ● ● ●
Verbruik● ● ● ● ●● ● ● ●
Rijwielgedeelte● ● ● ●● ● ● ●
Remmen● ● ● ●● ● ● ●
ABS● ● ● ● ●● ● ●
Comfort● ● ● ●● ● ● ●
Afwerking● ● ● ●● ● ● ●
Uitrusting● ● ●● ● ● ●
Praktijk● ● ● ● ●● ● ● ● ●
Prijs● ● ● ● ●● ● ● ●
Honda NC750X vs. Kawasaki Versys 650

50 Jaar MOTO73: stress op afsluitmaandag

Door
Jan Boer
-
1
50 jaar MOTO73

Als je een editie van MOTO73 van een halve eeuw geleden vergelijkt met dat van nu, zie je dat de opmaak sterk is veranderd. Het blad ziet er nu stukken mooier uit. Digitalisering van het werkproces heeft daarin een belangrijke rol gespeeld. Maar hoe maakten we vroeger MOTO73 eigenlijk?

Fotografie: ANP en Jan Boer

50 jaar MOTO73: fantastische voorjaarstrips naar de Daytona Speedweek in Florida

Lange tijd werden de verhalen in MOTO73 met een typemachine geschreven. De vellen getypte tekst gingen dan naar de zetterij, waar zetters de tekst nabootsten met loden letters die stuk voor stuk in een mal werden geplaatst. Dat was een bewerkelijke en tijdrovende klus. De eerste printers betekenden een enorme vooruitgang. Omgeschoolde zetters typten de aangeleverde tekst rechtstreeks in een zetmachine, die het op papier én op kolombreedte printte. Met die kolombrede vellen tekst ging de opmaker van MOTO73 aan het werk. De tekstkolommen werden aan de achterzijde van lijm voorzien en binnen het stramien van het blad in een pagina geplakt. Eerst werd alle tekst geplakt, zodat we goed konden zien hoeveel ruimte er voor de foto’s overbleef. Daarna werd de kolommen tekst in de juiste lengte versneden en opnieuw op een pagina geplakt waarop ruimte werd vrijgehouden voor de foto’s. Je merkt al dat het opmaken van een pagina vaak een heel priegelwerk was.

In de beginjaren werd alle tekst op een typemachine geschreven. Foto: ANP.

Fotorolletjes ontwikkelen

Sluitmaandag – de maandag in de week dat de nieuwe MOTO73 naar de abonnees wordt verstuurd – is nog steeds topdrukte op de redactie. Dat was vijftig jaar geleden niet anders. Alle schrijvende redacteuren en vaak ook freelancers waren dan te vinden op de redactie in Raalte. Die hadden het nog gemakkelijk vergeleken met de collega die de filmrolletjes moest ontwikkelen. Die werden in sets van acht ontwikkeld in de fototank. Waren het er meer dan acht, dan baalde je want dan moest er nog een ronde worden gemaakt. Als de films waren ontwikkeld en gedroogd, kon je de foto’s uitkiezen die bij het artikel konden. Die werden dan afgedrukt en naar de vormgever gebracht. Hij bepaalde welke foto’s bij het artikel kwamen. Als dat achter de rug was, ging het hele spul linea recta naar de drukkerij waar foto’s en geplakte pagina werd geprepareerd voor de drukpers. In een druk raceweekend was het altijd weer een hele kunst om alles op tijd klaar te hebben. Voor kleurenfoto’s, waarmee MOTO73 zich onderscheidde, werden altijd diafilms – nooit kleurenfilms – gebruikt. Het ontwikkelen ervan gebeurde op zondagmorgen, ‘s middags werd het beeld geselecteerd waarna het lithobedrijf de geselecteerde dia’s op maandagmorgen scande. Daarom gebeurde het nooit dat MOTO73 in kleur verslag deed van een op zondag gehouden wedstrijd. Alleen de TT kreeg een kleurverslag, omdat die altijd op zaterdag werd verreden.

Met een loep werden de negatieven bekeken op een lichtbak.

Nachtwerk

Verslaggevers die in het weekend naar een wedstrijd waren geweest, moesten op tijd in Raalte zijn, want daar schreven ze het verhaal en werden de fotorolletjes ontwikkeld. Vaak stond je voor de keuze of je met de auto naar de races ging of met her vliegtuig. Vliegen gaat veel sneller, maar dan kwam je maandag nagenoeg altijd laat op kantoor. Zeker als de vlucht niet op zondagavond plaatsvond. Op de redactie maakte je je verslag, want in het vliegtuig nam je geen typemachine mee. Hooguit zette je wat op papier, wat de basis kon zijn voor je verslag. Na een cross-GP in Tsjechoslowakije reed ik geregeld de hele nacht door. Ik probeerde wel vaak iemand mee te nemen, zodat je het rijden kon afwisselen om tussendoor een beetje te rusten. Het is gelukkig altijd goed gegaan, maar risicovol was het wel. Met enig geluk was ik ’s morgens rond vijf uur thuis en kon dan nog een paar uur slapen. Maar ik ging ook vaak rechtstreeks naar de redactie.

Wanneer je op zondagavond nog het vliegtuig kon nemen, moest je soms net voor het eind van de wedstrijd weg. Dan maakte je een afspraak met een buitenlandse collega, die je maandagmorgen vanaf kantoor belde met een draaischijftelefoon voor informatie van de laatste race en de uitslagen.

50 Jaar MOTO73: terugblik op de beginjaren

De keren dat ik in Daytona was, moest ik voor het eind van de 200-mijlsrace op zondag al naar Orlando voor de vlucht naar New York en Schiphol. Vanwege de veiligheid mocht je niet overal langs de baan fotograferen. De organisatie had wel zelf fotografen langs het circuit. Bijvoorbeeld bij de start. Zelf een startfoto was onmogelijk. Dus werd het filmpje van de fotograaf na de start meteen ontwikkeld en de foto’s afgedrukt. Kort voor vertrek nam ik de startfoto’s in ontvangst. Terug op kantoor belde ik een Engelse medewerker voor de uitslag en informatie over het laatste deel van de race.

Medewerkers die naar Raalte konden komen, of kleinere verslagen maakten, belden hun verhaal door terwijl een redacteur de tekst uittikte. Buitenlandse medewerkers belde je op sluitmaandag ook op. Voor de foto werd dan het archief geraadpleegd. Bij voorkeur werd een foto met een enigszins neutrale achtergrond gekozen, zodat niet direct opviel dat de foto niet bij die wedstrijd was gemaakt.

Met de Olivetti M10 was het voor het eerst mogelijk een geschreven tekst door te seinen.

Digitalisering

Een hele vooruitgang was de fax. Voor wie niet weet wat een fax is: zie het als een kopieerapparaat, waarbij de kopie via een telefoonlijn werd verstuurd naar een andere fax, waar de kopie werd afgedrukt op thermisch papier. In het begin stonden faxen uitsluitend op postkantoren. Als een tekst per fax binnenkwam, belde het potkantoor in Raalte iemand van de redactie. Tegen betaling van tien gulden (€ 4,50) nam je de tekst dan in ontvangst. Het duurde best lang voordat de fax – want duur – ingeburgerd raakte.

Met de Olivetti M10 –  de tweede helft van de jaren tachtig – maakten we een voorzichtig begin met digitalisering. Het apparaat was niet meer dan een toetsenbord met een klein beeldscherm (goed voor acht regels van elk 40 tekens) en een beperkt geheugen om tekst op te slaan. De M10 was zwaar, onhandig, maar toch draagbaar. Op een hotelkamer kon je ermee werken en als het verhaal af was, verstuurde je de tekst via een telefoonlijn met behulp van een akoestisch modem dat je om een telefoonhoorn klemde. Dat ging niet altijd zonder problemen, maar het lukte nagenoeg altijd.

Alles digitaal

De digitalisering van de fotografie liet nog heel lang op zich wachten. De eerste digitale camera, rond 2000, heeft de fotografie ingrijpend veranderd. Niet alleen kon je een foto direct op een klein schermpje achter op de camera bekijken en later na het inladen van de foto’s op het scherm van je laptop, ook kon je veel meer foto’s maken. Was je voorheen beperkt tot hooguit vier of vijf rolletjes van 36 opnamen elk, nu kon je onbeperkt foto’s schieten, waardoor er veel meer te kiezen viel. Tekst schrijven en foto’s kiezen doen we nu na afloop van de wedstrijd. Als een dolle naar de redactie te rijden, is er niet meer bij. We werken tegenwoordig ook veel meer vanuit huis en vergaderen vaak via Teams. De gezellige drukte op sluitmaandag, het getik op de typemachines; het is verdwenen. Maar net als toen kijken wij nog steeds uit naar het eindresultaat dat op donderdag bij de abonnees in de brievenbus valt.

Meteen nadat je nu de foto’s hebt gemaakt kun je ze bekijken op het scherm van je laptop, zoals hier de tweede val van Fabio Quartararo tijdens de TT van afgelopen jaar.

Harley presenteert Screamin’ Eagle 135ci Stage IV Crate-motorblok

Door
Redactie
-
0

Tientallen miljoenen dollars en ontelbare manuren besteedt Harley-Davidson aan de King of the Baggers-races (KotB). Niets van die middelen gaat verloren, want de Motor Company pakte de KotB-winst in 2021 en herhaalde dat bijna in 2022. De vruchten van het werk van het raceteam gaan ook verder dan het circuit, met ingenieurs en ontwerpers die door de race ontwikkelde onderdelen maken voor de straatmotoren.

Harley-Davidson Strap Tank uit 1908 op veiling verkocht voor 785.000 euro

Nu brengt Harley nog meer KotB-prestaties op de markt met het Screamin’ Eagle 135ci Stage IV-motorblok. De nieuwe Milwaukee-Eight V-twin is voorzien van hetzelfde 68mm-gasklephuis en CNC-bewerkte inlaatspruitstuk dat oorspronkelijk is ontworpen voor de KotB Road Glide Special – coureurs Kyle en Travis Wyman. Screamin’ Eagle Extreme CNC-cilinderkoppen, krachtige klepveren en een SE8-517 high-lift nokkenas maken optimaal gebruik van het grotere volume van 2.212 cc van de V-twin. Het blok levert een koppel van 193,9 Nm (bij 3.500 tpm) en 130 pk (bij 5.500 tpm) – allemaal aan het achterwiel.

Dat vermogen overtreft de grootste productiemotor van Harley0Davidson, de Milwaukee-Eight 117, met 28 procent op het gebied van koppel en 41 procent op het gebied van vermogen. Harley-Davidson adviseert de Stage IV Milwaukee-Eight te combineren met de Screamin’ Eagle Ventilator Extreme Air Cleaner en Screamin’ Eagle Street Cannon-dempers om deze vermogenscijfers te halen.

De Screamin Eagle 135ci Stage IV Performance Crate Engine kost $7.999,95 (zo’n € 7.500,-) en wordt geleverd in zwart of chroom. Het blok is geschikt voor Touring-modellen van 2021 en later (geen Trikes). Het merk biedt de motor ook aan in lucht/oliegekoelde en dubbelgekoelde uitvoeringen.

Om de emissies en de naleving van de garantie te behouden, vereist de installatie ook ECM-herkalibratie met de Screamin’ Eagle Pro Street Tuner. Natuurlijk laat 135 Stage IV badging op de cilinderkoppen en timer cover iedereen weten dat je Harley-Davidson profiteert van KotB-prestaties.

Husqvarna Norden 901 Expedition klaar voor de wereld

Door
Redactie
-
0

Husqvarna Motorcycles heeft de Norden 901 Expedition onthuld, een krachtige, nieuwe toermotor die is ontworpen om grenzeloos de wereld te kunnen verkennen. Met premium vering en belangrijke reiscomponenten kun je grenzeloze avonturen over de hele wereld beleven met maximaal comfort.

Offroad-vering WP XPLOR

De Norden 901 Expedition is voorzien van een nieuwe off-road georiënteerde WP XPLOR vering met 240 mm veerweg voor en achter. Met deze hoogwaardige, volledig instelbare vering kun je de de compressie, rebound en preload aanpassen voor een gepersonaliseerde setup die past bij je behoeften. Met deze vering kan de Norden 901 Expedition het ruigste terrein aan.

Maximaal rijcomfort

Voor maximaal rijcomfort op langeafstandsavonturen is de Norden 901 Expedition uitgerust met tal van technische extra’s. De verstelbare handvatverwarming en het verwarmde zadel zorgen voor warmte tijdens vroege ritten en bij lage temperaturen. Daarnaast biedt het nieuwe touring-windscherm meer bescherming tegen de elementen. Met de af-fbriek gemonteerde kofferset kan het avontuur meteen beginnen als je je motor ophaalt bij de dealer. De praktische bagageoplossing biedt tot 36 liter opbergruimte en past perfect bij de motor.

Krachtig blok en connectiviteit

De Norden 901 Expedition wordt aangedreven door de bekende paralleltwin met een cilinderinhoud van 889 cc, die 105 pk en 100 Nm koppel produceert. De veelzijdige motor is ondergebracht in een stalen buizenframe en zorgt voor een uitstekende wendbaarheid en een uitstekende feedback naar de rijder. Bovendien beschikt de Norden 901 over een Connectivity Unit waarmee je downloadbare kaarten, TURN-BY-TURN Plus-navigatie en real-time verkeersinformatie kunt bekijken.

Husqvarna Norden 901 wint 2022 Good Design Award in Japan

Technische highlights

Andere technische hoogstandjes van de Norden 901 Expedition zijn vier selecteerbare rijmodi, een state-of-the-art uitschakelbaar bochten-ABS met offroad-modus, hellingshoekafhankelijke motortractiecontrole met negen niveaus van instelbare achterwielslip (Explorer-modus), een PAS-koppeling, tubeless spaakwielen met off-road maten en Pirelli Scorpion Rally STR-banden voor maximale onroad en offroad-prestaties, en een grote 19-liter brandstoftank voor een actieradius tot 400 km. De Norden 901 Expedition kan je verder aanpassen met een uitgebreide reeks technische accessoires voor extra bescherming, prestaties of visuele accenten.

Wanneer te koop?

De Norden 901 Expedition 2023 is naar verwachting al in het vroege voorjaar – er wordt al gesproken van deze maand – verkrijgbaar zijn bij erkende Husqvarna-dealers. De beschikbaarheid kan per land verschillen. De prijs wordt nog bekend gemaakt, maar die zal rond de 18-20.000 euro liggen.

Ergonomiepakket voor een voordeelprijs

Door
Redactie
-
0

Een cool uiterlijk? Ontspannen zitpositie? Speelse handling? Volledige controle? Het kan ook met een klein budget!

Het toverwoord is Saito. Dit is de naam van het accessoiremerk in het Louis-assortiment met de extra gunstige prijs-kwaliteitverhouding.

Ruim je schuur op met de nieuwe Bike Mover van Rothewald

Nieuw bij Louis is het aluminium stuur van Saito in het typische superbike-formaat met een ‘spanwijdte’ van 76 cm. Het onderdeel past op vrijwel alle naked-bikes of retro’s met een standaard stuurklem van 22 mm en kost slechts 34,99 euro inclusief ABE.

De zesvoudig verstelbare hendels voor rem en koppeling passen perfect bij elkaar. Ze hebben ook ABE en zijn beschikbaar voor vele modellen motorfietsen. Deze onderdelen zijn verkrijgbaar voor 39,99 euro per stuk in plaats van 59,99 euro.

1...376377378...1.840Pagina 377 van 1.840

© Copyright 2023 - Motor.NL Media Company