donderdag 2 oktober 2025
Home Blog Pagina 47

MotoGP Nederland 2025: Marc Márquez wint 94e in Assen

0

Marc Márquez was bont en blauw na twee stevige crashes op vrijdag in Assen, maar in de races was hij opnieuw ongenaakbaar – zoals zo vaak in 2025. Het leverde MM93 zijn 94e Grand Prix-zege op tijdens de 94e TT van Assen. Marco Bezzecchi beleefde ook een sterk weekend met twee podiumplaatsen voor Aprilia. Alex Márquez kwam als verliezer uit de titelstrijd: hij liep bij een crash in de race een breuk in zijn linkerhand op.

Het was 100 jaar geleden dat Piet van Wijngaarden in 1925 als eerste de winst pakte in de koningsklasse – destijds de 500cc – tijdens de TT van Assen. Alleen tijdens de Tweede Wereldoorlog (1940 tot en met 1945) en de coronapandemie (2020) werd het iconische evenement in Drenthe niet georganiseerd. Het 100-jarig jubileum van de TT Assen werd zowel voorafgaand aan als tijdens het evenement groots gevierd, met allerlei festiviteiten en speciale uitingen in Drenthe.

Maar niet alleen de TT-organisatie had reden voor feest. Ook MotoGP-rechtenhouder Dorna Sports kwam met een bijzonder nieuwsfeit naar Assen. Op de maandag voorafgaand aan de TT werd bekend gemaakt dat de Europese Commissie groen licht heeft gegeven voor de overname van Dorna Sports door Liberty Media. Deze Amerikaanse mediagroep, die al eigenaar is van de Formule 1, krijgt 84% van de aandelen in handen. Het huidige management, onder leiding van Carmelo Ezpeleta, behoudt de resterende 16%. Volgens Liberty Media-CEO Greg Maffei is MotoGP ‘een opwindende sport met veel groeipotentieel’. Hoe de nieuwe eigenaar die groei precies vorm wil geven, is vooralsnog niet geheel duidelijk. Maar dat er in de komende jaren op het gebied van marketing, communicatie én mogelijk ook op de circuits en qua locaties veranderingen komen, lijkt zeer aannemelijk.

Quartararo weer op pole

Na de eerste trainingsdag in Assen ging het gesprek vooral over het grote aantal valpartijen. Tijdens de training op vrijdagmiddag vonden maar liefst negen crashes plaats, waarvan zes in de eerste acht minuten. Achteraf bleek dat deze te wijten waren aan de medium voorband, die niet voldoende op temperatuur kwam. WK-leider Marc Márquez ging zelfs in beide sessies van vrijdag onderuit. Hij liep daarbij diverse kneuzingen op, die volgens de Ducati-coureur mede werden veroorzaakt door de grote stenen in de grindbak. De stenen zijn echter niet te groot, want bij de homologatie van het circuit wordt ook naar de grindbakken gekeken. Dat Márquez zaterdag nog niet okselfris was en nog steeds last had van zijn edele delen, werd duidelijk zichtbaar aan de manier waarop hij op zijn Ducati (af)stapte. Toch noteerde de Spanjaard de vierde tijd in de kwalificatie, waardoor hij voor de tweede keer dit jaar niet vanaf de eerste startrij mocht vertrekken.

Fabio Quartararo kende moeizame weekenden in Aragón en Mugello, waar de Yamaha zichtbaar tekortkwam. In Assen kon de Fransman zijn snelheid over één ronde opnieuw laten zien tijdens de trainingen. Quartararo pakte – na Jerez, Le Mans en Silverstone – zijn vierde pole position van het seizoen. Dat was geen toeval: de wereldkampioen van 2021 was ook het snelst in de trainingen op vrijdagmiddag en zaterdagochtend op het TT Circuit Assen. Francesco Bagnaia en Álex Márquez maakten de eerste startrij compleet.

MotoGP in Amerikaanse handen: wat betekent dit voor de toekomst van de motorsport?

10 uit 10 voor Márquez-broers

Quartararo kon zijn pole position in de Sprint niet verzilveren. De Fransman behield nipt de leiding voor de goed gestarte MM93, maar aan het einde van de eerste ronde zette Marc Márquez een geslaagde aanval in bij de Geert-Timmerbocht. In de Haarbocht ging vervolgens ook Alex Márquez voorbij aan Quartararo. De twee Spaanse broers sloegen daarna snel een klein gaatje naar hun achtervolgers. Hoewel het verschil binnen de top-zeven klein was, was het wel groot genoeg waardoor er na drie ronden nauwelijks meer werd ingehaald. Alex was in de Zuidlus zichtbaar sneller dan zijn oudere broer, maar vanaf de Ramshoek had Marc weer de overhand. Alex Márquez kwam dichtbij, maar plaatste geen aanval voor de winst. Zo eindigde de tiende Sprint van het seizoen voor de tiende keer in een 1-2 voor de gebroeders Márquez. Het was de negende keer dat Marc als winnaar over de streep kwam.

De derde plek ging naar Marco Bezzecchi, die zich in de openingsfase voorbij Bagnaia en Quartararo wist te werken. Voor Bezzecchi betekende dit zijn eerste Sprint-podium op Aprilia. Tevens was het de eerste keer in 2025 dat niet het complete Sprint-podium werd bezet door Ducati-coureurs. Quartararo reed kort achter Bezzecchi op de vierde positie toen hij met nog vier ronden te gaan onderuit schoof in Mandeveen. ‘Dit kan gebeuren wanneer je iedere ronde constant op de limiet moet rijden en niet kunt inhalen. Dit is het eerste jaar dat ik vaker crash, dat komt omdat ik wil winnen’, verklaarde de Yamaha-coureur na afloop. Voor Bagnaia werd het opnieuw een teleurstellende Sprint. Na de start lag de Italiaan even op de derde plaats, maar hij eindigde uiteindelijk als vijfde achter Fabio Di Giannantonio.

Kopstart voor Francesco Bagnaia (63) in de race, terwijl polesitter Fabio Quartararo (20) al in de Haarbocht meerdere plaatsen verloor.

Marc Márquez dominant

Zondag kwamen de vier Yamaha-coureurs in actie met een speciale kleurstelling, ter ere van het 70-jarig jubileum van Yamaha Motor. De YZR-M1-motoren waren uitgevoerd in de rood-witte kleuren van de YZF-R7 uit 1999, waarmee onder anderen Noriyuki Haga destijds in het WK Superbike reed. Voor Quartararo bracht het weinig geluk: al in de Haarbocht werd hij ingehaald door Bagnaia en de Márquez-broers. Na twee ronden was de polesitter teruggevallen naar de zevende plaats en later zou hij nog verder wegzakken toen hij moest uitwijken voor een crash van Fermín Aldeguer.

Ook Alex Márquez kende een moeizame openingsfase. Binnen vier ronden viel hij terug van de tweede naar de vijfde plek. Bagnaia leidde de race, gevolgd door zijn teamgenoot, Bezzecchi, en een verrassend sterke Pedro Acosta. Aan het eind van de vijfde ronde nam Marc Márquez in de Geert-Timmerbocht de leiding over van Bagnaia. Een halve ronde later ging zijn jongere broer onderuit na contact met Acosta bij het uitkomen van de Strubben. Bij de crash liep de Gresini Racing-rijder een breuk in zijn linkerhand op – een mogelijk beslissend moment in de titelstrijd tussen de Márquez-broers.

Bagnaia kon het tempo van zijn teamgenoot niet volgen. Bezzecchi en Acosta gingen hem voorbij. Halverwege de race versnelde Márquez en leek hij een gaatje te slaan. Maar Bezzecchi pareerde de aanval en bleef aandringen, terwijl Bagnaia zijn ritme hervond en Acosta opnieuw inhaalde. In de slotfase moesten Bagnaia en Acosta definitief lossen in de strijd om de zege. Bezzecchi bleef binnen enkele tienden van Márquez rijden, maar volgen is iets anders dan aanvallen – iets wat Alex Márquez al ondervond in de Sprint. In de Ramshoek – en ook in andere linkerbochten – wist MM93 telkens het verschil te maken, zodat niemand kon aanvallen in de Geert Timmer-bocht. In de laatste twee ronden brak Bezzecchi definitief, waarmee Marc Márquez zijn zesde Grand Prix-zege van het seizoen veiligstelde. Het was zijn derde MotoGP-overwinning in Assen, na eerdere zeges in 2014 en 2018. Zijn voorsprong in het WK-klassement liep daarmee uit naar 68 punten op broer Alex.

Bezzecchi bekroonde zijn ijzersterke weekend met zijn tweede podiumplaats. Het was geen grote verrassing dat Bezzecchi zo goed presteerde in Assen, aangezien hij op het Drentse circuit in 2022 ook zijn eerste Sprint-zege en MotoGP-podium behaalde. Bagnaia – die de drie voorgaande MotoGP-races in Assen had gewonnen – moest dit keer genoegen nemen met een derde plaats.

De MotoGP-race werd bijgewoond door 109.499 fans op het TT Circuit Assen. Het 100-jarig jubileum van het evenement zorgde bovendien voor een nieuw bezoekersrecord over het hele weekend: voor het eerst werd de grens van 200.000 bezoekers overschreden, met in totaal 200.104 fans over drie dagen. In 1982, dus voor het Dorna-tijdperk, werd de TT bijgewoond door 203.134 toeschouwers, verdeeld over vier dagen, omdat er toen drie trainingsdagen waren.

Vervolg Martin-transfersoap

Buiten de baan liet Albert Verala, de manager van de regerend wereldkampioen van zich horen in Assen. Bij Jorge Martin gaat het nauwelijks nog over zijn blessure of terugkeer, die gepland lijkt te staan nog voor de zomerstop in Brno. Na de Franse Grand Prix kwam naar buiten dat Martin gebruik wil maken van een clausule in zijn contract, waarmee hij Aprilia na dit seizoen zou kunnen verlaten. Dat nieuws zorgde voor gefronste wenkbrauwen, aangezien de Spanjaard op dat moment nog nauwelijks op de Aprilia RS-GP had gereden. Volgens zijn manager is Martin volgend jaar contractvrij omdat zij de clausule op tijd hebben ingeroepen. In die clausule zou, simpel gezegd, staan dat Martin na vijf raceweekenden mag vertrekken als hij niet in de top van het WK-klassement staat. Aangezien hij pas één Grand Prix heeft gereden, staat de regerend wereldkampioen logischerwijs nog niet in de top van het klassement. Valera gaf aan dat ze die prestatieclausule graag hadden willen verlengen, zodat Martin meer tijd zou krijgen om aan de motor te wennen voordat hij een definitieve keuze moest maken. Dat voorstel zou volgens Valera zijn afgewezen door Aprilia. Volgens de manager is het nog altijd niet uitgesloten dat Martin ook volgend jaar voor Aprilia rijdt, mocht hij in de tweede seizoenshelft sterk terugkomen.

Aprilia Racing-baas Massimo Rivola voelde zich genoodzaakt om met een tegenreactie te komen. Hij verklaarde zondagochtend in Assen dat ‘Martin duidelijk niet vrij is om voor een andere fabrikant te rijden in 2026’, wat suggereert dat het contractverschil tussen de Spaanse coureur en de Italiaanse fabrikant mogelijk voor de rechter zal komen. Rivola gaf wel aan dat het om een ‘lastige situatie’ gaat, waarin beide partijen zich momenteel bevinden. Gezien de ingewikkelde omstandigheden lijkt een breuk volgens MOTO73 inmiddels onvermijdelijk, waarbij het vooral nog draait om de juridische en financiële afhandeling. Want er zal flink wat gelijmd moeten worden om van Martin en Aprilia nog een gelukkig huwelijk te maken. Het meest waarschijnlijke scenario lijkt dat Martin in 2026 naar Honda vertrekt – een gerucht dat al volop de ronde doet. Maar of dit alles erg chique is verlopen? Dat blijft zeker de vraag…

Fotografie: Henk Keulemans, Jan Boer, MotoGP, ANP

Quotes

MotoGP Nederland 2025 uitslagen

Circuitinfo
Evenement: Grand Prix van Nederland
Circuit: TT Circuit Assen
Lengte:4.542 meter
Pole position: Fabio Quartararo (Yamaha), 1.30,651 (180,3 km/u)
Snelste raceronde: Francesco Bagnaia (Ducati), 1.32.220 (177,3 km/h)
Sprint Nederland
1. Marc Márquez (E), Ducati, 20.02,150;
2. Alex Márquez (E), Ducati, +0,351;
3. Marco Bezzecchi (I), Aprilia, +1,247;
4. Fabio Di Giannantonio (I), Ducati, +2,269;
5. Francesco Bagnaia (I), Ducati, +2,686;
6. Maverick Viñales (E), KTM, +4,074;
7. Fermin Aldeguer (E), Ducati, +9,064;
8. Franco Morbidelli (I), Ducati, +9,159;
9. Pedro Acosta (E), KTM, +11,069.
  • 13 ronden = 59,046 KM
  • Racegemiddelde winnaar: 176,8 km/u
  • Snelste ronde (4e): Di Giannantonio, 1.31,723 = 178,2 km/u
MotoGP Nederland
1. M. Márquez, 40.14,072;
2. Bezzecchi, +0,635;
3. Bagnaia, +2,666;
4. Acosta, +6,084;
5. Viñales, +10,124;
6. Di Giannantonio, +12,163;
7. Morbidelli, +18,896;
8. Raúl Fernandez (E), Aprilia, +20,295;
9. Enea Bastianini (I), KTM, +23,687;
10. Fabio Quartararo (F), Yamaha, +23,743;
11. Brad Binder (SA), KTM, + 24,251;
12. Johann Zarco (F), Honda, +24,875;
13. Alex Rins (E), Yamaha, +24,882;
14. Jack Miller (AUS), Yamaha, +25,065;
15. Somkiat Chantra (TH), Honda, +49,219.
  • 26 ronden = 118,092 KM
  • Racegemiddeld winnaar: 176,1 km/u
  • Snelste ronde (16e): Bagnaia, 1.32,220 = 177,3 km/u

STAND MOTOGP NA 20 VAN 44 RACES

Positie Rijder, Nationaliteit, Team Punten
1 Marc Márquez (E), Ducati 307
2 Alex Márquez (E), Ducati 239
3 Francesco Bagnaia (I), Ducati 181
4 Franco Morbidelli (I), Ducati 139
5 Fabio Di Giannantonio (I), Ducati 136
6 Marco Bezzecchi (I), Aprilia 121
7 Johann Zarco (F), Honda 101
8 Pedro Acosta (E), KTM 98
9 Fermin Aldeguer (E), Ducati 81
10 Maverick Viñales (E), KTM 69
11 Fabio Quartararo (F), Yamaha 67
12 Ai Ogura (J), Aprilia 49
13 Brad Binder (SA), KTM 47
14 Raul Fernandez (E), Aprilia 44
15 Enea Bastianini (I), KTM 42
Winnaar Marc Márquez (midden), geflankeerd door Marco Bezzecchi (links) en Francesco Bagnaia (rechts).

Eerste test 2025 Harley-Davidson Sportster S: paarse patser

0

Ondanks de stevige portie motoren die we op dagelijkse basis tussen ontbijt en slaapmutsje voor de kiezen krijgen, blijft er in elke catalogus wel eentje over die maar niet onder onze billen lijkt te willen. De innemende Harley-Davidson Sportster S prijkt al jaren hoog op m’n verlanglijstje, maar een testrit was er tot op heden niet van gekomen. Tot nu. Voor 2025 krijgt de S onder meer een grondig bijgespijkerde ophanging en een reeks nieuwe kleuren. Hoog tijd om te ontdekken of de Sportster S de ongewilde onthouding waard was.

TestomstandighedenZomer!
Temperatuur22°C
Testkilometers153 kilometer

Over smaak valt te twisten, maar wie deze Harley in levenden lijve mag aanschouwen, zal moeite hebben om bepaalde lichaamssappen op peil te houden. De nieuwe Mystic Shift-lak is een knap staaltje gespoten schizofrenie: afhankelijk van de lichtinval verandert de tint van deze ‘Factory Custom’ van paars naar blauw, en het oplettende oog kan zelfs een vleugje oranje ontwaren. De combinatie met de contrasterende matzwarte elementen, de dikke flattrack-uitlaatdempers, ballonbanden en de klassieke tankbadge zorgt voor een erg gespierd voorkomen met een geslaagde knipoog naar een sportief verleden. Niet iedereen zal vallen voor de lange ledreep op de snuit – nogal uitgesproken minimalistisch – maar hij past wat ons betreft wel wonderwel in het plaatje. De bar-end spiegels ogen clean, blijven te allen tijde bruikbaar door de quasi-afwezigheid van vibraties, en doen niets af aan het silhouet. Dit is het soort motor waarbij je de neiging niet kan weerstaan om nog even over je schouder te loensen als je ‘m in het zonlicht hebt geparkeerd.

Lekker egoïstisch

Als je de potige Sportster S van z’n jiffy lift, sta je dankzij de amper 765 mm hoge zit aan beide zijden stevig met je zolen op de aardbodem geplant. De zithouding is laag en uitnodigend, en bijgevolg ideaal voor wie met gestrekte benen z’n kilometers wil afhaspelen. De voorzichtige forward controls zetten je voeten een tikkeltje verder naar voren, terwijl de lange en platte tank en het lage stuur je bovenlijf licht voorover kantelen. Het stuur ligt goed in de hand, het matte TFT-dashboard ligt prima in het oog en verschaft je overzichtelijke info en een eenvoudige en gesmaakte menustructuur. Het zadel voelt daarenboven lekker dik gepolsterd, terwijl de cover achterop er geen twijfel over laat bestaan: de passagier blijft thuis. De Sportster S laat je immers lekker egoïstisch genieten, en misschien wel exact wat Milwaukee in gedachten had.

Kort getest: 2025 Harley-Davidson Street Bob

Van rust naar rush

Al van een afstandje ziet het getrainde oog dat de Sportster S zijn hart deelt met de Pan America. Enter de Revolution Max 1250, een vloeistofgekoelde V-twin met variabele kleptiming, en 121 pk en 125 Nm. Vermogen en koppel die lekker breed over de toeren zijn uitgesmeerd. Eerder waren we al behoorlijk onder de indruk van het straatgerichte pakket dat de motorbouwer uit Milwaukee met z’n Pan America ST op het tarmac heeft gezet. Maar in de Sportster S komt het blok potentieel nóg beter tot z’n recht. Het blok is lekker soepel onderin, en vanaf 3.500-4.000 toeren vertoef je in de ‘sweet spot, waarbij het blok heel gretig doorsleurt tot voorbij de 8.000 tpm. Maar ook lager in de toerenschaal is de Revolution Max 1250 een pareltje: amper gestotter, lekker verfijnd samenspel tussen koppeling en blok en een gasrespons die ons kan bekoren. Vanaf de eerste meters bakken vertrouwen en een forse trap in je onderrug als je het wilt. Al hou je het best één oog op de teller gemikt: ga je hard op het gas, dan knal je in z’n drie al snel met hoogst illegale snelheden door het landschap. Verbluffend hoe hard de Sportster S je in geen tijd van rust naar rush katapulteert – zeker als je de rijmodus vanuit Rain of Road richting Sport zapt. Allemachtig.

Tweede laag

De voor 2025 bijgespijkerde ophanging is duidelijk sportief georiënteerd, maar voelt desondanks behoorlijk comfortabel aan. De veerweg is achteraan fors gegroeid ten opzichte van het vorige modeljaar (51 naar 82 mm) zonder de zadelhoogte te verhogen, terwijl ook de 43mm UPSD-vork qua afstelling opnieuw werd bekeken. Wij onthouden vooral het surplus van dik 30 mm ten voordele van het comfort, dat vanaf de eerste meters aan boord in positieve opvalt. Wordt het wegdek een stuk ruwer, dan voel je wel dat de achterhand wat klappen door probeert te seinen naar je bips – maar het dik gevoerde zadel weet het gros daarvan op te vangen. Een tweede laag demping, als het ware. Neen, heus niet elke oneffenheid wordt op die manier gefilterd, maar het volstaat ruimschoots voor de vaderlandse wegen. Wie dat wil kan overigens met in- en uitgaande demping en veervoorspanning in de weer – zowel voor- als achteraan, maar de standaardsetting volstaat prima.

Zen

Met de lange wielbasis (1.520 mm), de luie balhoofdhoek (30°) en de brede en ronde rubbers hadden we een vrij arbeidsintensieve rit verwacht, maar het tegendeel blijkt waar te zijn. Al bij lage snelheden volstaat een lichte stuurimpuls om de Sportster S op hellingshoek te brengen, waarna hij op hogere snelheden en in de bocht mooi stabiel blijft – ook met de extra veerweg achter. Enkel bij stapvoetse manoeuvres moet je je kop erbij houden om het blok voldoende aan de kook te houden terwijl je de S probeert te keren. Geen onoverkomelijkheden, maar dan komt de combinatie van het gewicht, de brede sloffen en lange wielbasis even bovendrijven.

Eéntje volstaat

Vooraan prijkt een enkele radiale Brembo monobloc remklauw met 320mm-remschijf. Die setup lijkt misschien een tikkeltje karig op papier – zeker gezien de 228 rijklaarkilo’s die afgeremd dienen – maar overtuigt in werkelijkheid met verve. Mede dankzij de Brembo-hoofdremcilinder is de remkracht perfect doseerbaar, en is er prima feedback. Eén of twee vingers volstaan meestal, zelfs als we de vaart er goed in houden. Achteraan bijt de enkelzuigerremklauw ruim voldoende hard in de 260mm-schijf om manoeuvres met voldoende vertrouwen aan te vatten.

Subtiel geïmplementeerd

Waar motoren tegenwoordig uitpakken met ellenlange lijsten aan elektronica en andere hulpjes, en dat ook graag opzichtig in beeld brengen, pleit Harley-Davidson duidelijk voor visuele rust. Wat niet betekent dat je de snufjes niet aan boord hebt: van het compacte, maar haarscherp afleesbaar 4-inch TFT-display, over de bijbehorende bluetooth-connectiviteit tot Harley’s nieuwste generatie Rider Safety Enhancements. Gaande van hellingshoekgevoelige tractiecontrole en ABS, tot een subtiele regeling van de motorremwerking. Het werkt allemaal zo subtiel dat je het nauwelijks merkt – precies zoals het hoort. Cruisecontrole is standaard voorzien en links achter het balhoofd zit ook nog een handige USB-C-poort verstopt, zodat je onderweg je smartphone kunt laden. Prima pakket!

Prijs en concurrentie

Voor de Sportster S tel je minimaal 20.995 euro neer, wat me een prijs/kwaliteitsgewijs een meer dan degelijk aanbod lijkt in het gamma van Harley-Davidson. Voor die vanafprijs krijg je evenwel een Sportster S in het nogal vlakke ‘Billiard Grey’. De Mystic Shift-livrei kost je een forse 1.150 euro extra, maar die zouden we in dit geval met de ogen dicht betalen. Wat een meerwaarde is dat voor deze machine! Speuren we de catalogi even af naar waardige tegenstanders, dan komen we al snel uit bij concurrenten als de Indian FTR Sport (€17.190) en de Triumph Speed Twin RS (€19.495).

Conclusie eerste test 2025 Harley-Davidson Sportster S

Van z’n brutale voorkomen tot de verse lik Mystic Shift: de 2025 Harley-Davidson Sportster S is een absolute blikvanger, hoe je het ook wendt of keert. Maar ook onder die laag weet de vernieuwde S te overtuigen. Wat mij betreft komt het Revolution Max 1250-blok, dat we al kenden van de Pan America, in deze machine pas écht tot z’n recht: van de bootlading koppel onderin tot het eindschot in opvallend hoge toeren. Dit plaatje klopt. De bijgewerkte ophanging zorgt daarenboven voor een verrassend volwassen rijgevoel, een onverwacht lichtvoetig stuurgedrag en de subtiel agerende elektronica is wat mij betreft een schot in de roos. Prijsgewijs onderin het aanbod uit Milwaukee te vinden, qua rijplezier helemaal bovenaan.

Tekst: Jelle Verstaen
Foto’s: Manu De Soomer/Motorsportspics.com

Technische gegevens Harley-Davidson Sportster S

Kenmerk Details
MOTOR
Type Vloeistofgekoelde V-twin, DOHC, variabele kleptiming
Cilinderinhoud 1.252 cc
Boring x slag 105 x 72,3 mm
Kleppen/cilinder 4
Compressieverhouding 12:1
Carburatie Elektronische injectie
Koppeling Natte multiplaat
Transmissie Zesbak, slipperassist
Eindoverbrenging Riem
PRESTATIES
Maximaal vermogen 121 pk (88,8 kW) @ 7.500 tpm
Maximaal koppel 125 Nm @ 6.000 tpm
ELEKTRONICA
Motor Rijmodi (Road, Rain, Sport en twee instelbare modi), cruisecontrole, laadpunt USB-C
Rijwielgedeelte Hellingshoekgevoelig ABS en tractiecontrole, DSCS
RIJWIELGEDEELTE
Frame Stalen trellisframe
Vering voor 43 mm UPSD-vork
Stelmogelijkheden Volledig instelbaar
Vering achter Monoshock met link en piggyback
Stelmogelijkheden Volledig instelbaar
Veerweg v/a 92 / 82 mm
Rem voor Een 320mm-remschijf met radiaal gemonteerde Brembo Monobloc vierzuigerremklauw
Rem achter Een 260mm-remschijf met enkelzuigerremklauw
Banden v/a 160/70R17, 180/60R16 (Dunlop Harley-Davidson Series)
PRIJZEN
Nederland v.a. €20.995
België v.a. €17.995
ALGEMEEN
Wielbasis 1.520 mm
Balhoofdhoek 30°
Naloop 148 mm
Zithoogte 765 mm
Gewicht 228 kg (rijklaar)
Tankinhoud 11,7 liter

Techniek BMW Concept RR: het verhaal dat de persmap niet vertelt

0
BMW Concept RR

BMW presenteert een nieuwe creatie, die het supermarktsegment moet gaan aanvoeren: de BMW Concept RR. De nieuwe RR is geïnspireerd op de BMW fabrieks-superbike M 1000 RR, waarmee BMW-fabrieksrijder Toprak Razgatlioğlu vorig jaar het FIM World Superbike Championship won.

Volgens BMW toont de nieuwe Concept RR eens te meer hoe de technologie uit de racerij doorsijpelt naar de motoren voor de openbare weg. Daar zit wat in, aan de andere kant is het omgekeerde ook waar: de Superbike-klasse is immers een klasse waarin wordt geracet met voor weggebruik ontworpen motoren, die slechts in beperkte mate mogen worden aangepast voor gebruik op het circuit. Er is dus sprake van een wisselwerking. Zo claimt BMW dat de krachtbron van de nieuwe Concept RR is geïnspireerd op de watergekoelde viercilinder-in-lijn van de wereldkampioensmachine uit het FIM Superbike World Championship, die meer dan 230 pk (169 kW) levert. Dat is echter een getunede versie van de krachtbron uit de M 1000 RR van 2025.

Shift-Cam

De krachtbron uit de M 1000 RR heeft een cilinderinhoud van 999 cc uit een boring x slag van 80 mm x 49,7 mm. Deze werkt met een zeer hoge compressieverhouding van 14,5:1. De cilinderkop is voorzien van ovale in- en uitlaatpoorten voor een optimale luchtstroom van en naar de titanium in- en uitlaatkleppen. Deze worden bediend via twee bovenliggende nokkenassen en zogenaamde ‘sleeptuimelaars’. De inlaatnokkenas is voorzien van BMW’s unieke Shift-Cam-systeem. Dat wil zeggen dat de nok twee nokken heeft, een die bij lage toeren optimaal functioneert en een die bij hogere toeren optimaal werkt. Een actuator verschuift de nokkenas bij een bepaald toerental, zodat de voor die situatie best presterende nok de klep bedient en de gassen kunnen binnenstromen vanuit de 52 mm-gasklephuizen. Die zijn bij de M 1000 RR voorzien van snelgas. Dat wil zeggen dat de gaskleppen volledig open staan bij 58° verdraaiing van de gasgreep, in plaats van 72° bij andere modellen.

Aanpassingen

Dat alles leidt tot een maximumvermogen van 218 pk bij 14.500 tpm. Dat vermogen haalt de Concept RR-krachtbron echter alleen wanneer er benzine met een klopvastheid van 98 RON door de injectoren vloeit. Hoewel het nergens staat, zal het betekenen dat er klopsensoren zijn gemonteerd, die waarnemen wanneer het blok gaat pingelen. Het motormanagement zal de ontsteking dan iets later zetten, waardoor het blok minder vermogen levert. Uiteraard is de krachtbron van de Superbike-racer getuned, voor zover de reglementen dat toelaten. Zo zou het raceblok gesmede zuigers hebben met twee zuigerveren, gebruikmaken van titanium drijfstangen en lichtere tuimelaars voor hogere toerentallen en hogere vermogens. De lagerkappen in de cilinderkop zouden ook steviger zijn, daarnaast zouden de waterkanalen verbeterd zijn voor een effectievere koeling. Dat alles geeft een vermogenstoename tot 230 pk. Het rijwielgedeelte wijkt af door een snelwisselsysteem op de achteras en remklauw, wat snelle pitstops mogelijk maakt.

Techniek Kawasaki Ninja 7 Hybrid: het verhaal dat de persmap niet vertelde

Elektronica

De nieuwe BMW Concept RR is uitgerust met elektronische controle- en regelsystemen, die rechtstreeks afkomstig zijn van de WorldSBK M 1000 RR, zoals het motormanagement, de tractiecontrole en de motorrem-regeling. Dat zijn de systemen die ook de huidige, ‘civiele’ M 1000 RR kent. Deze is bijvoorbeeld voorzien van DTC (Dynamic Traction Control), waarvan de Slide Control-functie is gesplitst in een Slip Control en een Slide Control, dit dankzij de toepassing van stuurhoeksensoren. De tractiecontrole kent verder vier modi: Rain, Road, Dynamic en Race. Het ABS Pro kent vijf modi en is voorzien van Brake Slide Assist voor gecontroleerde remdrifts, alsmede een speciale Slick-modus. Het motormanagement kent de rijmodi Rain, Road, Dynamic, Race, Race Pro 1–3 en er is standaard een Launch Control & Pit Lane Limiter. We gaan er dus vanuit dat de Concept RR dat allemaal ook heeft.

Superlicht

De M 1000 RR is voorzien van een aluminium brugframe, waarin het motorblok als dragend deel fungeert. Aan de voorzijde wordt het frame afgeveerd via een volledig instelbare 45 mm upside-down vork. De eveneens volledig instelbare achterschokdemper houdt de aluminium swingarm op zijn plek via een Full Floater Pro-linksysteem. Voor een laag onafgeveerd gewicht heeft BMW superlichte M-carbonwielen toegepast. Voor de Concept RR heeft BMW naar eigen zeggen alles herzien, van het frame tot het kleinste onderdeel. Elk detail is consequent geoptimaliseerd voor lichtgewicht constructie en prestaties. Of de Concept RR daardoor het superlage drooggewicht van 170 kg haalt, dat de Superbike op de schaal brengt, dat zal de toekomst uitwijzen.

Aerodynamisch

Bij een nieuwe motorfiets hoort een nieuw design en dus zijn ook de jongens van de schets- en kleiafdeling weer actief geweest om een herkenbaar, maar net ander uiterlijk te creëren. Volgens BMW volgt het nieuwe design het principe van scherp, doelgericht en expressief. Voor dat laatste heeft het een reliëf RR-logo op de staart en een verlicht RR-symbool aan de onderkant van de aluminium staart. Het design draait echter niet alleen om het uiterlijk, ook de aerodynamica is weer op scherp gezet voor een nog lagere luchtweerstand en maximale stabiliteit en bochtsnelheid. We zien daartoe aangepaste winglets in het kontje en we zien ook dat de winglets 3.0 van het vorige type weer wat zijn veranderd. De vorige gaven 30 kg downforce bij 300 km/h. Dan zullen de nieuwe toch minstens 31 kg downforce geven? Omdat het om een concept gaat, binnenkort vast en zeker meer!

Foto’s: BMW

Historische rood-witte kleurstelling voor Yamaha MotoGP-teams tijdens Dutch TT

0

Yamaha zet zijn 70-jarig jubileum extra kracht bij met een bijzondere hommage tijdens de Dutch TT. Zowel het Monster Energy Yamaha MotoGP-team als het Prima Pramac Yamaha MotoGP-team zullen tijdens de Dutch TT aantreden in een speciale livery die direct geïnspireerd is op de iconische 1999 Yamaha YZF-R7 (OW02). De kenmerkende rood-witte kleurstelling roept direct herinneringen op aan Yamaha’s rijke racehistorie en in het bijzonder aan de zeldzame homologatiespecial die werd ontwikkeld voor het WorldSBK. De timing van dit eerbetoon is perfect gekozen, aangezien de Dutch TT in Assen dit jaar zijn 100ste verjaardag viert. Het evenement vormt daarmee het ideale decor voor Yamaha’s jubileumviering.

Rijders eren Noriyuki Haga’s erfenis

Niet alleen de motorfietsen krijgen een speciale behandeling; ook de coureurs dragen bij aan het eerbetoon. Fabio Quartararo, Álex Rins, Jack Miller en Miguel Oliveira zullen tijdens het raceweekend racepakken dragen die geïnspireerd zijn op de uitrusting van Noriyuki Haga uit 1999, die destijds op de YZF-R7 OW02 reed. “Deze kleuren zijn heel bijzonder voor Yamaha, en deel uitmaken van deze viering is geweldig,” aldus Jack Miller. “Racen met deze kleuren geeft een enorm gevoel van trots, en er is geen betere plek om ze te dragen dan in Assen.” De originele Yamaha YZF-R7 OW02 uit 1999 was een ware zeldzaamheid, met slechts 500 geproduceerde exemplaren wereldwijd. Deze homologatiespecial werd specifiek ontwikkeld voor deelname aan het Superbike en de Acht uren van Suzuka.

Ducati zet grote stap met Cairoli en Desmo450 MX

0

Ducati zet een grote en ook gedurfde stap in de crosswereld met de aankondiging dat negenvoudig wereldkampioen Antonio Cairoli de nieuwe Desmo450 MX zal rijden tijdens twee rondes van het AMA Pro Motocross Championship. De Italiaanse motorcrosslegende zal aan de start verschijnen op de iconische circuits van RedBud (5 juli) en Millville (12 juli). De fabrikant uit Bologna gebruikt deze races strategisch om de Desmo450 MX in de Amerikaanse schijnwerpers te zetten vóór de geplande marktintroductie en natuurlijk om data te verzamelen voor verdere ontwikkeling.

De uitdaging voor Ducati in de Amerikaanse markt

Ducati betreedt een uiterst competitief veld dat wordt gedomineerd door gevestigde merken met jarenlange ervaring in motorcross. De Desmo450 MX zal direct concurreren met gerenommeerde modellen zoals de Yamaha YZ450F, Honda CRF450R, KTM 450 SX-F, Husqvarna FC 450, Kawasaki KX450 en GasGas MC 450F – allemaal motoren met bewezen prestaties en betrouwbaarheid. De Amerikaanse markt vertegenwoordigt een cruciale doelstelling voor Ducati. Het merk heeft aangekondigd dat de Desmo450 MX vanaf juli 2025 beschikbaar zal zijn bij Noord-Amerikaanse dealers.

Cairoli als sleutelfiguur in Ducati’s motorcross-strategie

De aanwezigheid van Antonio Cairoli verleent het project onmiddellijk veel publiciteit. Met negen wereldkampioenschappen op zijn naam is Cairoli een van de meest succesvolle motorcrossers aller tijden. En dat is nodig, want voor Ducati is de inzet hoog. Als de motorfiets goed presteert onder de extreme omstandigheden van het AMA kampioenschap, zou dit kunnen leiden tot een succesvolle marktintroductie in 2025.

Gratis je motor laten shinen tijdens de Datona Motorwash

0

Wil jij je motor een frisse finish geven na een zomer vol kilometers? Kom op vrijdag 22 augustus naar de Datona Motorwash in Haulerwijk! Twee dames uit hun welbekende pin-up kalender staan klaar om jouw motor te laten blinken als nooit tevoren met behulp van Datona’s gloednieuwe poetsproducten. En dat helemaal gratis! Daarnaast ontvang je ook nog eens 30% extra showroom korting! Het event is niet alleen bedoelt om de nieuwe producten onder de aandacht te brengen, maar ook om geld op te halen voor Pink Ribbon. Bezoekers kunnen vrijwillig een donatie doen, waarna Datona het totaalbedrag aan het eind van de dag verdubbelt.

Datona verdubbelt jouw donatie

Pink Ribbon zet zich al jaren in voor borstkankeronderzoek en de steun voor patiënten. Datona vindt het erg belangrijk om hier een steentje aan bij te dragen en het onderzoek naar deze ziekte te ondersteunen. Om het effect nog iets te vergroten, verdubbelt Datona na afloop het totaal ingezamelde bedrag. Zo zorgen zij samen met hun klanten niet alleen voor een onweerstaanbare glans op de motor, maar ook voor een positieve bijdrage aan de maatschappij.

Ervaar de nieuwe poetslijn van Datona

Datona is jouw betrouwbare partner op het gebied van gereedschap en werkplaatsinrichtingen. Maak kennis met hun nieuwe lijn van auto- en motorreinigingsproducten. Van velgenreinigers tot aan diepwerkende foams – alles is ontwikkeld voor de echte motorliefhebber die hun machine graag in topstaat houden. Naast de gratis wasstraat profiteren bezoekers ook nog eens van 30% extra showroom voordeel op de nieuwe detailingsproducten!

Meer weten over deze actie? Klik hier!

Hoofdprijs voor Jeffry de Vries – TTerugblik #12

0

In de aanloop naar het eeuwfeest van de Dutch TT is er de afgelopen maanden veel aandacht besteed aan de Nederlandse winnaars en de Nederlandse coureurs die net niet wonnen. Terecht, want zij verdienen het dat er jaren later nog altijd met eerbied over hun geweldige prestaties wordt gesproken. Maar ook in de klassen die niet tot het wereldkampioenschap behoorden, werden soms mooie resultaten geboekt. Dat was met name het geval bij de Thunderbike Trophy, een klasse die twee jaar – 1995 en 1996 – deel uitmaakte van de GP’s.

In deze categorie werd gereden met 600cc-viercilinder viertakten, gebaseerd op wegmodellen. Destijds een categorie waarvoor alle Japanse fabrikanten motoren op de markt brachten, die in grote aantallen werden verkocht. Geen wonder dat Dorna er brood in zag daarvoor een raceklasse in te stellen. Die nieuwe klasse kwam als een verrassing voor de internationale motorbond FIM, maar kon wel worden verreden omdat het contract tussen Dorna en FIM aan Dorna de mogelijkheid bood dit te doen. De Thunderbike Trophy was een directe concurrent van het EK Supersport, een klasse die vanaf 1990 deel uitmaakte van het WK Superbike en vanaf 1999 de WK-status kreeg.

Belangstelling van de zijde van de rijders was er genoeg, rijders die in de GP’s buiten de boot waren gevallen, zoals Wilco Zeelenberg.

Hoe moeilijk kan dat hele fotograferen nou helemaal zijn?

In eigen land – waar toen nog een bloeiende racecultuur heerste – was de 600cc-klasse sterk bezet met rijders als Jeffry de Vries, Harry van Beek, Johnny Verwijst en Mile Pajic. Zij allen kregen de mogelijkheid om tijdens de TT met een wildcard aan de start te komen. Bij de race in 1995 was het tot aan de GT-bocht niet duidelijk wie er zou gaan winnen. De winst leek naar De Vries te gaan, maar op de laatste meters stak de Duitser Udo Mark hem voorbij. De derde plaats ging naar de Zwitser Yves Briguet. Een teleurstelling voor De Vries, die later in het seizoen nog aan enkele races kon deelnemen en op Donington Park zijn eerste zege behaalde.

In 1996 was De Vries wel vaste deelnemer en Zeelenberg ging zijn tweede seizoen in. Aanvankelijk was in Assen een hoofdrol weggelegd voor Verwijst, die een aantal ronden de kopgroep aanvoerde, maar daarna iets terugviel. De Vries zat er in het begin niet bij, maar wist gaandeweg de race aansluiting te krijgen en reed vierde bij het ingaan van de slotronde achter Zeelenberg, William Costes en Stéphane Mertens. Zeelenberg en Costes raakten elkaar en De Vries profiteerde optimaal en won voor eigen publiek, terwijl Zeelenberg slechts vierde werd. Mertens haalde vanwege een val de finish niet. Getooid met eerst alleen een Friese vlag en later ook de Nederlandse driekleur erbij reed hij zijn ereronde. Luid toegejuicht door de Nederlandse toeschouwers, die eerder op de dag al Jurgen van den Goorbergh uitbundig hadden gehuldigd voor zijn vierde plaats in de 250cc-race. De Vries destijds over de slotronde: ‘Er was veel kuipcontact, met Costes en Zeelenberg kon het niet goed gaan. Ik zorgde ervoor dat ik enige afstand hield. Alles klopte vandaag precies. Winnen is fantastisch, winnen in Assen is het mooiste dat er is. Het publiek is grandioos. Schitterend dat ze allemaal het Wilhelmus meezongen.’

Dit Nederlandse feest is inmiddels alweer bijna dertig jaar geleden. Hoe lang moeten we nog wachten voor weer het Wilhelmus voor een Nederlandse zege kan worden gespeeld? En dan uiteraard in een klasse van het hoofdprogramma.

Foto: Archief MOTO73

Jan Boer op de TT
Jan Boer zag zijn eerste TT in 1964. Sindsdien miste hij slechts één keer. In dit jubileumjaar van de Dutch TT blikt hij op Motor.NL in meerdere delen terug op de geschiedenis van Nederlands bekendste sportevenement.

Deel 1: De eerste Nederlandsche TT
Deel 2: Van 1949 tot MotoGP: de evolutie van de Dutch TT
Deel 3: Het verhaal van de GT
Deel 4: Hoe banden de motorsport veranderden
Deel 5: Zij lieten het leven
Deel 6: Drie op één dag voor Jim Redman
Deel 7: De Evolutie van de Stroomlijnmotor
Deel 8: De geheime missie van Fergus Anderson
Deel 9: Motorkeuring op het Veemarktterrein in Assen
Deel 10: Interviews met Freddie Spencer en Eddie Lawson
Deel 11: De impact van de Tweede Wereldoorlog op de motorsport

‘Ik deed zo lang over de HAVO dat ik legaal met de motor naar mijn eindexamen mocht’

0
Marien Cahuzak

Het is eindelijk eind juni en dat betekent maar één ding. Op naar Assen! Op naar de TT. Wat zeg ik, op naar honderd jaar TT. Honderd jaar TT! Het is voor mij van het kaliber dat Jan en Henk vijftig jaar voor ons werken. Niet te bevatten voor iemand die – geheel toevallig – vrij recent 43 jaar geworden is. Ook in juni, maar zo’n dag valt in het niets bij wat er eind juni gaat gebeuren in Assen. Sterker nog, ik vier mijn verjaardag al jaren niet want de focus ligt dan al volledig op de Dutch TT. Een briljant excuus, al zeg ik het zelf.

‘Waar ik moeite mee heb, is dat we soms gedwongen zijn om ‘Harley’ te schrijven’

Maar toch, Assen ligt bij mij altijd een beetje gevoelig. En dat komt allemaal door wat er gebeurde in groep 7. Tijdens een topografietoets om precies te zijn. Rekenen, spelling en begrijpend lezen; ik geloofde het allemaal wel. Maar topografie had echt mijn interesse en dat kon je perfect zien aan mijn rapportcijfers. ‘Buiten is veel te veel te zien…’ stond er bij de meeste vakken bij, behalve bij topografie. Juist daarom weet ik nog precies mijn cijfer aan het einde van groep 7. Een 9,8. En dat is natuurlijk hartstikke goed! En nee, een strever was ik nooit want ik deed zo lang over de HAVO dat ik legaal met de motor en auto naar mijn eindexamen mocht en de opleiding Journalistiek rondde ik pas af toen ik hoorde hoeveel mijn studieschuld zou zijn als ik niet binnen tien jaar afgestudeerd was. Uiteindelijk deed ik daar dus precies 9,5 jaar over… Iets met een leuke stage en uiteindelijk een vast contract bij MOTO73. Maar die 9,8 uit groep 7 doet mij nog altijd een beetje pijn, want ik wist één plaats niet. Eén plaats in Drenthe om precies te zijn. Eén plaats waar ik inmiddels met mijn ogen dicht naartoe kan rijden. En één plaats waar dit weekend de mooiste zondag van het jaar gaat plaatsvinden.

Ja, echt… ik was die plaats vergeten!

NOS pakt groots uit tijdens 2025 Dutch TT

0
ASSEN - Voorbereidingen voor de 100ste TT van Assen op het circuit in de Drentse hoofdstad, welke plaatsvindt in het weekend van 27 - 29 juni. ANP / Hollandse Hoogte / Huisman Media

Dit jaar is het precies 100 jaar geleden dat in Assen de eerste TT-motorraces werden gehouden. Voor de NOS reden om in het TT-weekend uit te pakken.

Op zaterdagavond presenteert Dione de Graaff vanaf een camping vol motorliefhebbers, pal naast het TT Circuit, een rechtstreeks programma over legendarische races vol passie en pijn, heden en verleden, falen en feesten. Met spraakmakende campinggasten, boeiende reportages en live schakelingen.

De Dutch TT in interessante statistieken

Dione de Graaff ontvangt bijvoorbeeld levende legende Wil Hartog. Bijna 50 jaar geleden, in 1977, wist hij als eerste Nederlander ooit de TT te winnen in de koningsklasse. Ook een TT-veteraan, maar dan vooral als liefhebber, is Chris Zegers. De presentator en acteur is al sinds 1994 bijna ieder jaar op het circuit te vinden. Jurgen van den Goorbergh is oud-coureur met TT-ervaring en bovendien de vader van de jonge Zonta, die zich zondag moet bewijzen in de Moto2-race.

Verder persoonlijke verhalen van bezoekers, families en vrienden over hun TT-gevoel, unieke historische beelden uit de rijke TT-archieven, reportages over de legendarische feesten in het centrum van Assen en een optreden van de Drentse rockband Mooi Wark.

Zondagmiddag staan in NOS Studio Sport de races zelf centraal: de Moto3, de Moto 2 (met Zonta van den Goorbergh en Collin Veijer) en de MotoGP zijn integraal en live te volgen op NPO 1, met commentaar van Hans van Loozenoord. Tussen de races door is er ook ruim aandacht voor de honderdste verjaardag van de TT.

Zaterdag 28 juni, 20.28-21.19 uur, NPO 1
Zondag 29 juni, 10.50-15.00 uur, NPO 1

Video 2025 BMW R 1300 RT test: BMW zet een volgende stap

0

In het najaar van 2023 maakte de wereld kennis met de nieuwe BMW R 1300 GS. Een machine die van top tot teen nieuw werd ontwikkeld en bijzonder goed werd onthaald door motorrijders. Nu zet BMW een volgende stap. Met als basis het blok van de R 1300 GS worden liefst drie nieuwe modellen gelanceerd: de R 1300 R, de R 1300 RS en de R 1300 RT. Met de RT gingen we alvast de baan op voor een eerste korte kennismaking.

Lees hier de complete test.