maandag 5 mei 2025
Home Blog Pagina 620

SBK-coureurs in trek: Waarom kijkt de MotoGP ineens naar de Superbike?

Door
Asse Klein
-
0
MOTOGP kijkt naar WSBK

Jonathan Rea, Garrett Gerloff en Toprak Razgatlioglu werden in de afgelopen periode veelvuldig in verband gebracht met een MotoGP zitje. Het is lang geleden dat Superbike rijders zo in trek zijn. De laatste Superbike kampioen die doorstroomde was Ben Spies na 2009. Waar komt deze interesse nu ineens vandaan? Moto73 ging op onderzoek uit.

Praktisch alle nieuwe MotoGP-rijders komen de laatste jaren voort uit de Moto2-klasse. De meest recente succesverhalen zijn Joan Mir, die vorig jaar kampioen werd en Jorge Martin, die als rookie wist te winnen op de Red Bull Ring. MotoGP-rijders zien we wel vertrekken naar het WorldSBK zoals Alvaro Bautista, Tito Rabat en indirect Scott Redding. Andersom komt het bijna niet meer voor. Superbike-rijders lijken alleen nog te worden ingezet voor een wildcardoptreden, zoals Michael van der Mark in 2017.

MOTOGP kijkt naar WSBK
Jonathan Rea (1), Garrett Gerloff (31) en (S)Toprak Razgatlioglu (54) werden in de afgelopen periode veelvuldig in verband gebracht met een transfer naar de MotoGP

Waarom is dat?

Petronas Yamaha SRT-teammanager Wilco Zeelenberg vertelde aan MOTO73 in 2019 al: ‘In de Superbike wordt zeker hard gereden, maar een groot nadeel is dat de coureurs niet alle circuits kennen. Daardoor beginnen ze met een achterstand.’ Daar komt bij dat Moto2-rijders voor MotoGP-teams veel makkelijker te volgen zijn. Die bivakkeren immers in hetzelfde paddock. De MotoGP-managers zien hoe Moto2-rijders zich gedragen onder alle omstandigheden. Denk dan aan het gedrag onder druk, het omgaan met tegenslagen en het rijden in verschillende weertypes. Dit beeld is moeilijker te krijgen van een Superbike-coureur, omdat die als het ware in een andere wereld leeft. Ook zijn Moto2-rijders over het algemeen jonger dan Superbike-rijders, waardoor ze nog meer tijd hebben om te rijpen. Yamaha is eigenlijk het enige merk dat de afgelopen decennia Superbike-rijders een serieuze kans heeft gegeven, denk aan Ben Spies en Cal Crutchlow. Beiden rijders wonnen wel in de MotoGP, maar streden nooit voor de wereldtitel. Toch is het nu opnieuw bij Yamaha waar het gonst van de geruchten. Hun WorldSBK-coureurs gaan mogelijk een overstap maken, aangezien Yamaha onverwachts niet één, maar twee zitjes vrij heeft voor 2022.

WorldSBK Coureurs in trek bij MOTOGP

Stoelendans voor 2022

Er zijn dus diverse redenen waarom een WorldSBK-rijders niet meteen interessant is voor een MotoGP-team. Maar dat lijkt nu toch anders te liggen. Die verandering heeft alles te maken met vraag en aanbod. Het begint er mee dat het MotoGP-veld in 2022 niet uit 22, maar uit 24 rijders bestaat. Daarnaast lijken Danilo Petrucci, Lorenzo Savadori, Iker Lecuona het toneel verlaten. Tel daarbij op dat Valentino Rossi stopt en dat het tussen Maverick Viñales en Yamaha niet meer botert. Viñales heeft wel weer een nieuw zitje bij Aprilia. Deze zet zorgt er voor dat Yamaha onverwachts snel moet schakelen, terwijl veel rijders al vastliggen voor 2022. De grootste Moto2-talenten van dit moment – Remy Gardner, Raul Fernandez en Marco Bezzecchi – gaan in 2022 in de MotoGP verschijnen. In de afgelopen jaren zijn veel Moto2-rijders doorgestroomd, waardoor er op dit moment niet nog een megatalent lijkt klaar te staan. Ook dit zijn redenen die een MotoGP- teammanager dwingt z’n horizon te verbreden.

2021 FIM Superbike World Championship, Ronde 04, Donington Park, UK, Juli 2-4, 2021, Toprak Razgatlioglu, Yamaha

Ligt het echt zo simpel?

Zijn Superbike-rijders dan altijd tweede keus? Dat is te simpel, want zo ligt het absoluut niet. Iedereen onderkent dat Toprak Razgatlioglu over een uitzonderlijk talent beschikt. De interesse voor hem is dan ook zeer begrijpelijk, maar deTurkse rijder heeft  gekozen voor langer verblijf bij Yamaha.  Samen gaan ze voor ze in het WorldSBK voor de wereldtitel, in plaats van voor een onzeker avontuur in de MotoGP. Toprak zegt hierover: ‘Ik hou van het WorldSBK-paddock en ik ben blij dat ik hier kan racen. Misschien is de MotoGP iets waar ik in de toekomst over ga nadenken, maar voor nu richt ik mij volledig op het klaren van de klus in het WK Superbike.’

En de veelbesproken Garrett Gerloff. De Amerikaan heeft net als Razgatlioglu zijn nationaliteit mee én liet bij de kenners een sterke indruk achter op de Petronas Yamaha SRT-racer tijdens de TT Assen. De 26-jarige Gerloff had nog nooit een meter op zowel een MotoGP-motor als het TT Circuit Assen gereden, voordat hij aan de eerste vrije training begon. ‘Natuurlijk’ reed hij in het achterveld, maar het verschil met de vaste rijders was klein. Daarmee laat Gerloff zien dat hij een snelle leerling is. Zo laat hij ook zien dat het geen automatisme hoeft te zijn om een Superbike-coureur niet te kiezen voor de MotoGP. Gerloff zou maar wat graag in de MotoGP willen presteren, het allerhoogste podium.

Troy Bayliss (midden) werd in 2006 WK Superbike kampioen, maar wist als wildcardrijder ook de MotoGP race in Valencia te winnen: een unieke prestatie! Naast hem Loris Capirossi en de op dat moment zojuist gekroonde MotoGP kampioen Nicky Hayden.

Maar toen Yamaha onlangs bekendmaakte dat Gerloff een contract heeft getekend bij de WorldSBK voor 2022, leek het er even op de Amerikaan buiten beeld was geraakt voor de MotoGP.Maar niets is minder waar en Gerloff schijnt nog steeds op het lijstje van Yamaha SRT te staan. Het team dat Franco Morbidelli ziet vertrekken naar het officiële fabrieksteam en Petronas kwijtraakt als hoofdsponsor, moet namelijk op zoek naar twee nieuwe rijders. En mocht deze kans zich voor Gerloff alsnog voordoen, heeft hij in zijn contract laten zetten dat als de kans zich voordot, hij naar de MotoGP verhuist. En dat is slim geregeld van zijn Nederlandse manager Laurens Klein Koerkamp.

Zeg nooit nooit tegen MotoGP

Ook Jonathan Rea kreeg tijdens de WorldSBK in Assen volop vragen over een mogelijk MotoGP-avontuur. ‘Zeg nooit nooit tegen MotoGP,’ was zijn antwoord. Maar voor Rea liggen de kaarten toch wat anders, omdat hij tien jaar ouder is dan Razgatlioglu. Rea kreeg in 2012 al eens de kans bij Repsol Honda, als vervanger van Casey Stoner. Ondanks een verdienstelijke zevende en achtste plaats, was dat niet voldoende om een permanent zitje te veroveren. De laatste zes jaar rijdt Rea iedereen naar huis in de WorldSBK. Waarom dan juist nu weer deze geruchten? Opnieuw is het een kwestie van vraag en aanbod.

De 35-jarige Rea is een familieman met een heel dik jaarsalaris, inclusief een lang lopend contract bij Kawasaki. Het lijkt daarom niet logisch dat hij gaat vertrekken. De MotoGP-kalender kent veel meer races, dus dat betekent veel meer en langer van huis. Rea in Most hierover: ‘Mijn toekomst ligt al een paar jaar vast aangezien ik een contract voor meerdere jaren bij Kawasaki heb. Toch ging ineens mijn naam weer rond in de MotoGP. Op zich best wel grappig en dat voelt natuurlijk goed. Maar mijn toekomt en focus ligt volledig bij Kawasaki.’

Gaan we in 2022 een WorldSBK-rijder in de MotoGP zien? Gerloff lijkt de enig overgebleven kandidaat. Maar als we iets geleerd hebben van de afgelopen weken, is dat je ook via het WorldSBK naar de MotoGP kunt. Als je wilt tenminste…

MOTO73 editie #15 2021

Door
Bart Verhoeven
-
0
MOTO73 15 2021
MOTO73 15 2021

MOTO73 editie #15 is uit en ligt nu in de winkel.

F1 Motorrijders

Als de zandhagedis verschiet van kleur omdat schitterend gestroomlijnde F1-racewagens een ontiegelijke heerlijke herrie veroorzaken op Zandvoort, vragen wij ons af of er ergens motorbloed in een van die coureurs stroomt. Wat heeft Max met motorfietsen?

Keuzestress: intens of degelijk

Sta maar eens voor de keuze tussen een BMW F900XR en een Aprilia Tuono 660. Beide staande twins, ongeveer evenveel pk’s, zelfs de ontstekingsinterval komt overeen. De wieg van de een staat in Zuid-Duitsland, die van de ander in Noord-Italië. Scheelt slechts een paar honderd, maar is betekent in de praktijk een wereld van verschil.

In navolging van Malherbe

De monnik Thomas á Kempis schreef in de 15e eeuw De Imitatione Christi; hoe je als christen moest leven. Yamaha heeft de Ténéré 700 Rally de kleuren gegeven van de FZT 750, de verongelukte Dakarracer van Andre Malherbe. Dat bracht Thierry Sarasyn in geestelijke twijfel.

Winter is coming…

Hoewel Game of Thrones z’n laatste seizoen heeft gehad, krijgen wij nog heel veel winterse seizoenen over ons heen. En daar wil je je niet bibberend of onderkoelt tegen verzetten. Dat vraagt om zwaar geschut. Daarom… een test van textielpakken, want de winter komt eraan!

Occasion

Gebruikt kopen: Suzuki 650 V-Strom

De graag geziene Suzuki V-Strom gaat bijna z’n twintigste levensjaar in. Ja 20, denk daar maar eens over na, want nog steeds is de betrouwbare V-twin de topper van de occasionafdeling. Waar moet je zoal op letten als je interesse hebt in deze volwassen middenklasse reis-enduro? Onze expert heeft het voor je uitgezocht.

Sport en nog eens sport

Op de afdeling Sport van Motor.NL is het een drukte van belang. Wedstrijdkalenders die niet zeker zijn, wedstrijden die op hetzelfde worden verreden maar een andere naam krijgen, motorsport in Nederland. Verwarrend of niet: MOTO73 is erbij, al bijna 50 jaar…

MOTOREN & TOCHTEN

2          FOTO73

10        Is er nog nieuws te melden?

26        Column Boudewijn Geels

32        Lezerstest: Harley-Davidson Pan America

46        Garage29: Ad rijdt de TET

48        5 Toertochten: Welkom in Vlaanderen en Wallonië

54        CROM Ride 2021: Megarit in onwaarschijnlijk mooi Catalonië

62        Marathonmotor: Honda CBR900R Fireblade

96        Volgend nummer (9 september)

SPORT

68        Sportfoto

70        Waarom bedanken SBK-rijders voor een MotoGP-zitje?

80        Sportfoto MotoGP

83        WorldSBK: Micheal stuurt op z’n scherpst

85        MXGP: Jeffrey dendert door

90        NL-Wereldtoppers: altijd goed

92        IDM Assen: wat heb je gemist?

98        De Terugblik: Troy Bayliss z’n Duc

Kawasaki Z650RS dus toch in de maak voor 2022?

Door
Redactie
-
0

De Kawasaki Z650RS, een retro middenklasse, zou volgens de geruchten in 2022 op de markt komen. Is het de moderne retro waar we allemaal op hebben gewacht?

Als je naar de geruchtenmolen luistert, lijkt het er steeds meer op dat Kawasaki in 2022 een 650cc-twin retro wil uitbrengen die past in de middenklasse Z-modellijn. Dat lijkt een schot voor open doel, de Kawasaki 650-twin heeft zijn succes al bewezen in de Z650, Ninja 650, Versys 650 en Vulcan S. En in Europa bestaat al een groeiende fanbase van de Z900RS, inclusief WorldSBK-kampioen Jonathan Rea.

Dus waarom niet de twee samenvoegen en motorrijders geven wat ze willen – een middengewicht 650cc retro waarvan ook A2-rijders kunnen genieten? We houden het nieuws voor je in de gaten.

Triumph Tiger Sport 660 prototype onthuld

Door
Redactie
-
0
Triumph Tiger 2022

Afgelopen oktober onthulde Triumph de Trident 660, een naked middenklasse motorfiets die is ontworpen om de concurrentie in deze klasse aan te gaan, zoals de Honda CB650R, Suzuki SV650, Yamaha MT-07 en Kawasaki Z650. Ongeveer een maand voor de officiële onthulling gaf Triumph foto’s vrij van het uiteindelijke prototype van de Trident 660. De foto’s werden gefotografeerd  tijdens tests in de buurt van het hoofdkantoor in Hinckley, Engeland.

Triumph doet nu hetzelfde met de eerste spin-off van het 660-platform. De Tiger Sport 660, de driecilinder die prestatievoordelen moet brengen in de middenklasse toersport -categorie. Op de foto’s is het bodywork van de motor gecamoufleerd met zwart-witte Triumph-stickers die de exacte lijnen verbergen. Maar er valt nog genoeg uit op te maken.

De achterzijde maakt het verschil

De Trident 660 wordt aangedreven door een vloeistofgekoelde, DOHC, 660cc-driecilinder die 80 pk levert bij 10.250 tpm en 63,7 Nm bij 6.250 tpm (naar verluidt). Zo’n 90% van het piekkoppel komt al vrij bij 3.600 tpm. Het blok in de Tiger Sport 660 ziet er precies hetzelfde uit, tot en met de uitlaatsysteem die aan de rechterzijde onder de gegoten aluminium achterbrug uitkomt. Beide motoren hebben een frame van stalen buizen.

Het blok is afgeleid van de 2013-2016 Triumph Street Triple 675, met een smallere boring van 74 mm en een langere slag van 51,1 mm voor een kleinere cilinderinhoud. In dat blok zijn 67 nieuwe onderdelen verwerkt, waaronder een nieuwe krukas, zuigerontwerp en nokprofielen.

De Tiger Sport 660 heeft dezelfde vijfspaaks, 17-inch wielen van gegoten aluminium, Michelin Road 5-banden, drie Nissin-remschijven met ABS en ups Showa-voorvork als de Trident. Bij de Trident 660 is de voorvork niet verstelbaar, de Showa-achterschokdemper biedt alleen instelbare veervoorspanning. De veerweg bedraagt voor en achter is 118/133 mm en de zithoogte 775 mm. De Tiger Sport 660 lijkt niet beduidend groter, maar heeft wel een andere achterzijde met geïntegreerde zijkofferbevestigingen en een dieper gewelfd zadel.

Het meest in het oog springende verschil tussen de Trident 660 en de Tiger Sport 660 is de stroomlijn en de ruit. De extra windbescherming, samen met een mogelijk hoger stuur en de – optionele harde zijkoffers maken de middelzware Tiger geschikt sporttouring. Het totaalgewicht van de Trident is 417 kg, en de kuip en de ruit van de Tiger zullen waarschijnlijk nog eens zo’n 20 kg extra toevoegen. De tankinhoud van de Trident 660 is 14 liter; voor sportief toeren verwachten we een grotere tank op de Tiger Sport, misschien 17 liter.

De Triumph Trident 660 kost € 9.195,- en ligt daarmee op het niveau van zijn Japanse concurrenten. Bovendien biedt de Triumph extra voorzieningen als selecteerbare rijmodi, uitschakelbare tractiecontrole en een tft-kleurendisplay. Om de kosten van het extra bodywork te dekken, zal de 2022 Triumph Tiger Sport 660 waarschijnlijk rond de € 10.000, – € 10.500,- kosten.

Interessante cilinderinhoud

Interessant genoeg is de cilinderinhoud van de 660 dezelfde als die van de Aprilia RS 660, Tuono 660 en de binnenkort te introduceren Tuareg 660. Verschil is dat de Aprilia’s parallel-twins hebben en de Trident en Tiger Sport driecilinders-in-lijn. Aprilia heeft gekozen voor een meer high-performance benadering, door 100 pk uit de motor te persen en de RS en Tuono uit te rusten met componenten en elektronica van hogere kwaliteit. Als gevolg daarvan zijn ze ook duurder – de RS 660 begint bij € 12.450,- en de Tuono 660 begint bij € 11.950,-. Met zijn spaakwielen en een 21-inch voorwiel en bijna 250 mm veerweg zal de Tuareg 660 de concurrentie aangaan met de Yamaha Ténéré 700. Gokje: Over ongeveer een maand krijgen we alle technische details over de nieuwe-voor-2022 Triumph Tiger Sport 660.

Husqvarna Norden 901: Nog een – gave – plaagvideo te gaan

Door
Redactie
-
0

Husqvarna is druk bezig met het boosten van de Norden 901. Aan de plaagvideo’s van de Zweedse adventure zijn heel wat euro’s verspijkerd. Inmiddels zijn we aangeland bij plaagvideo 5 (mooie video overigens). Daarin is een hoofdrol weggelegd voor Lyndon Poskitt.

Lyndon Poskitt? Als je op zijn naam browst, leer je dat de man een duizendpoot is. Allereerst is-ie ruimtevaartingenieur, maar ook avonturier, wereldreiziger, sportman, inspirerende spreker én Norden-ambassadeur. En als je hem in de tweeënhalf minuten durende clip moet geloven, is de Husqvarna Norden ‘de perfecte fiets’. Dat legt bij ook uit.

Na Mike Horn is Lyndon Poskitt de tweede adventure-rijder die zich aan de Zweedse tweecilinder verbindt. Cyril Despres tellen we niet mee, want dat is een beroepsrijder. De laatste video wordt binnenkort gepubliceerd en dan is de onthulling van de Husqvarna Norden 901 nabij.

Gebruikt kopen: Suzuki V-Strom 650

Door
Bart Verhoeven
-
0
Suzuki V-Strom 650 Occasion

Goed en goedkoop, daarmee zet Suzuki al jaren de toon bij de allroads in de middenklasse. Gaat dat ook op voor een gebruikte Suzuki V-Strom 650?

Qua prijsniveau was mejuffrouw Strom ook in haar jeugd al zeer aantrekkelijk. Een verleidende prijs, veel waar voor je geld. Zo betaalbaar, dat aardsrivaal Honda de prijs van de Transalp met 650 euro moest laten zakken om niet kopje onder te gaan. Maar dat was “vroeger”, toen de Suzi nog als DL 650V door het leven ging. Met een scherpe prijs-kwaliteitsverhouding mag ook de sinds 2011 geproduceerde opvolger er echter best zijn.

Wie uit overtuiging – of bij gebrek aan goudspuwende ezel – geen interesse heeft in een superdikke reis-allroad, krijgt al snel de kleine Stroomstoot in het vizier. Waarbij je het woord “klein” met een korreltje zout moet nemen: Met een scherp stuurgedrag, een comfortabel rijwielgedeelte, een bescheiden gewicht en een groot actieradius vinkt de 650 precies die hokjes af, die bij het reizen belangrijk zijn. En wat ze in vergelijking met de superleague van pk-monsters mist, maakt ze goed met een gretig motorblok en pittige prestaties.

Suzuki V-Strom 650 occasion

Greta

De zeer geciviliseerd lopende V2 – oorspronkelijk ontwikkeld voor de sportieve, naakte SV650 – gaat er stevig vandoor en weet ook in de hoge toerentallen nog behoorlijk te vlammen. Tot 2016 heeft hij 69 pk en een maximum koppel van 60Nm. Bij de aanpassing naar Euro 4 weet Suzuki er zelfs nog 2 pk en 2 Nm bij te sprokkelen. Het verbruik ligt onder de 4,5 liter/100 km in dat kan zelfs klimaat-activisten niet op de kast krijgen, zeker niet in een tijd waarin elke ton CO2 meer en meer geld kost.

En wat niet alleen de Greta’s van deze wereld zal bevallen: Met een zeer handelbare 220 kg gewicht en een bescheiden 820 mm zithoogte is de V-Strom ook geschikt voor dames. Bovendien biedt de Suzuki V-Strom 650 afhankelijk van het bouwjaar 193 tot 201 kg laadvermogen, zodat ze met gemak twee volwassen personen aankan. Dat zal de energiebalans nog verder verbeteren!

Rode lijn Kw op rechter Y-as, Blauwe lijn Nm op linker Y-as. 55 kW (75 pk) @ 9.000 tpm
64 Nm @ 6.250 tpm

Ondanks de comfortabele vering ben je zelfs met belading toch goed gewapend tegen de hinderlagen van het asfalt. Zelfs als het stoffig en hobbelig wordt, kun je nog vooruit. Wie wat heftigers dan gravelpaden in het vizier heeft, kan echter beter een carterbeschermplaat monteren. De vanaf 2015 toegevoegde V-Strom halfzus, de XT, heeft behalve draadspaakwielen en een snavel ook nog wat optionele kunststof carterbescherming rond de onderzijde, maar betrouwbare bescherming tegen steenslag biedt dat openhartige plastic voor geen meter.

Terugroepacties

Met deze 90° V-twin heeft Suzuki in 1999 een enorm solide krachtbron geconstrueerd, waarvan de betrouwbaarheid sindsdien onomstotelijk is bewezen. Toch kwam er in januari 2016 een terugroepactie kwam voor motoren, die waren geproduceerd tussen 2012 en 2014: door een hardingsfout van de nokvolgers kon de klepspeling verlopen, wat tot motorschade kon leiden. Geen typisch V-Strom probleem, maar wel een serieuze aandoening die bij diverse motortypes voorkwam (ook GSR750 en Bandit 1250) en die natuurlijk geïnspecteerd en verholpen moest worden. Andere terugroepacties waren: Sluitschakel ketting (BJ 2012-14), kortsluiting generator (2012-16), softwareprobleem in de motor-ecu (2017), afdichting benzinepomp (2017-18).

Suzuki V-Strom Dashboard

Suzuki V-Strom 650: Controlepunten

Altijd controleren: Motor en koelsysteem op eventuele lekkages, de voorvorkkeerringen, de toestand van de balhoofd-, swingarm en wiellagers, de remschijven op slijtage. Daarnaast kuipwerk, stuur, uitlaatdemper op valschade. Schakelt de versnellingsbak licht en zuiver? Bij een slechte onderhoudstoestand: Is er roest in de hoeken van het frame of op de uitlaatdemper? Bij de XT-versie: Velgen op slingering of onrondheid, spaken op correcte spanning.

Particuliere verkopers van jonge V-Stroms hebben het niet gemakkelijk. Wie zijn net goed ingereden, met accessoires opgeleukte Suzi voor een nette prijs aanbiedt, ondervindt stevige concurrentie van dealers die demo’s of aantrekkelijk afgeprijsde modellen voor vergelijkbare prijzen aanbieden. Of zelfs voor minder. De keerzijde van de medaille: goede tijden voor koopjesjagers.

Tweedehands prijzen

Het online-aanbod is heel redelijk, vooral voor de jongste versie van de V-Strom. De oudere bouwjaren staan meestal bij particulieren, de jongere vaker bij handelaren.

De prijs voor de eerste bouwjaren met gietwielen (2011-2016) liggen tussen de 4.900 Euro (bij 25.000 km) en 6.300 Euro (4.000 tot 8.000 km). De op dit moment nog schaarse “XT” van 2015/16 kost tussen de 5.800 euro en 6.100 Euro (4.000 tot 28.000 km).

Prijsniveau van de herziene opvolger (vanaf 2017): de basisversie van 5.800 (50.000 km) tot 7.500 Euro (minder dan 10.000 km), de „XT“ van 5.900 (18.000 km) tot 7.600 Euro (Bj 2019, veel accessoires, 4.000 km). Demo’s en aanbiedingen van 2020 vind je al voor 7.500 Euro. 

Pluspunten

Levendige motor
Goede wendbaarheid
stabiel rijwielgedeelte
Enorme actieradius

Minpunten

Offroad: Veerwegen
Geen middenbok

Feiten en prijzen

Vervangingsonderdelen

Remklauwen voor (twee sets): 125,76 Euro
Remklauwen achter (set): 66,13 Euro
Kettingkit: 166,61 Euro
Remhendel: 39,69 Euro
Koppelingshendel: 20,23 Euro
Oliefilter: 11,75 Euro
Luchtfilter: 30,98 Euro
Achteruitkijkspiegel (per stuk): 44,16 Euro
Knipperlicht voor (per stuk): 40,65 Euro
Knipperlicht achter (per stuk): 42,94 Euro

Fabrieks-accessoires

Tanktas quick-lock: 192,90 Euro
Spiegelverbreding: 70,66 Euro
Vario-toerruit: 137,56 Euro
Kofferbevestiging: 100,00 Euro
Kofferset (29/26 Liter): 799,95 Euro
Verwarmbare handvatten: 392,63 Euro
Middenbok: 275,89 Euro
Carterbeschermplaat: 275,08 Euro
Valbeugels: 211,58 Euro
Bredere voet zijstandaard: 68,32 Euro

Onderhoudsinterval

Elke 12.000 km, controle klepspeling elke 24.000 km.

Modelupdates

2011

V-Strom 650 vervangt DL 650 V. Nieuw kuipwerk, lichtere ABS-unit. Motor gemodificeerd, 69 pk. Drooggewicht 214 kg, laadvermogen 201 kg. Kleuren: Oranje, wit, zwart.

Prijs: 8390 Euro

2012

Kleuren en prijs onveranderd

2013

Kleuren: Blauw, zwart, wit. Prijs: gelijk gebleven

2014

Kleuren: Wit, blauw, rood, grijs. Prijs: gelijk gebleven

2015

Kleuren als in 2014. Debuut V-Strom 650 XT met spaakwielen en snavel.

Prijs: 8390/8990 Euro

2016

Kleuren: Rood, grijs, zilver, zwart.

Prijzen afgeprijsd: 7890/8290 Euro

2017

Motor herzien, Euro 4, 71 pk, 62 Nm. In twee standen instelbare tractiecontrole. Uitlaat verlaagd, kuipwerk en dashboard nieuw, snavel ook op basisuitvoering, LED-achterlicht. XT met bellypan en handprotectoren. Kleuren: Zwart, geel, wit.

Prijs: 8390/8990 Euro

2018

Kleuren en prijs onveranderd

2019

Kleuren: Rood, wit, geel, zwart. Prijs: gelijk gebleven

2020

Kleuren: Blauw, geel, zwart. Prijs: gelijk gebleven

Alternatieven voor deze Suzuki V-Strom 650 op de volgende pagina

Moto Morini X-Cape: een pré-productie test

Door
Thierry Sarasyn
-
0
Moto Morini X-Cape 2021

Moto Morini heeft zoals elk zichzelf respecterend Italiaans motormerk, woelige wateren moeten overwinnen. Het merk kende zijn hoogtepunt in de jaren zeventig met een aantal twins onder de 500 cc die verdraaid hard liepen en die er anno 2021 – als je er eentje vindt – nog steeds verrekte goed uitzien. Kan de Moto Morini X-Cape zich in dit rijtje scharen?

Na de seventies ging het, net als met ivoren schaakstukken, Starsky and Hutch, kniekousen, The Fonz, disco, Teach In en Polaroid-foto’s, bergaf met Moto Morini. Enkele overnames, mislukkingen en heropstandingen later, kwam Moto Morini in handen van de Chinese Zonghneng Vehicle Group. De X-Cape is de eerste ‘moderne’ Moto Morini die daar van de band rolt. Wij konden nu al testrijden op het pré-productie model.

Moto Morini X-Cape Static

Moto Morini X-Cape: Pré productie

Waarschuwing vooraf: Interpreteer pré productie niet verkeerd. We nemen aan dat op een paar details na, er weinig anders zal zijn aan de definitieve versie. We vermoeden dat de kuip net iets beter bevestigd kan worden waardoor stationaire trillingen niet resoneren, maar daarmee is de (knie)kous af. Spoiler allert: we konden de Morini X-Cape tijdens de test op geen andere noemenswaardige tekortkomingen betrappen. Ga er maar van uit dat de finale versie, die eind september op de Benelux markt gebracht wordt door de kersvers importeur MotoMondo, zal beantwoorden aan de bevindingen die we hier neerpennen. Op het loszittende kuipdeeltje na.

Overzicht

Voor wie een technische fiche weinig inspirerende literatuur vindt, vatten we de X-Cape even samen: twin met 60 pk en 56 Nm, 50mm-Marzocchi vork, Brembo-remmen, lage zithoogte en 213 kg. Dit alles gevat in een adventure-georiënteerd pakket en een knappe styling en aangeboden met een sterke prijs: €8.999 euro voor de versie met spaakwielen (die wij reden) en €8.499,- voor de versie met gietwielen. Nu, moet je een motor niet in de eerste plaats beoordelen op z’n prijs, maar op z’n rijkwaliteiten. En dat is wat wij deden.

Moto Morini X-Cape Motorblok

Moto Morini X-Cape: 60 pk, 56 Nm

De Moto Morini X-Cape heeft een aangenaam blok dat niet bijzonder krachtig is – zelfs niet volgens middenklassetweecilinder-maatstaven – maar dat onder zo goed als alle omstandigheden genoeg vermogen biedt. Vooral de 56 Nm die vlot en vroeg vrijgegeven worden, zorgt ervoor dat het zeer gemakkelijk rijden is met de X-Cape. De gasrespons is opvallend vlot en de motor is goed doseerbaar. Dat geeft vertrouwen en het zorgt er ook voor dat je van vanaf de eerste rit de Moto Morini goed onder de knie hebt. Bovendien is de standaard veerafstelling goed en de zithouding ontspannen. De knoert van een 50mm-voorvork is trouwens volledig instelbaar.  

Stilistisch zit het meer dan snor. Al valt over geuren en smaken niet te redetwisten, het kan niet ontkend worden dat de Moto Morini er goed uitziet. Bovendien zijn details zoals de Italiaanse kleuren onder het logo op de tank en het gebruik van de adelaars uit het Moto Morini-logo op het blok en de kuip, mooie verwijzingen naar de geschiedenis en de afkomst van het merk. Doet er niet toe waar de motor nu gebouwd wordt, aan deze naam is geschiedenis verbonden en het is goed te zien dat die niet verloochend wordt.

Moto Morini X-Cape Offroad

Er op en er naast

Rechtstaand voor off road-gebruik, voel je dat Moto Morini de motor erg smal gebouwd heeft in het midden, waardoor je ook op onverharde ondergrond een goede controle hebt. Een joekel van een tft-scherm (7 inch, het lijkt haast een TV-toestel) toont duidelijk alle info. Omdat Moto Morini het op de X-Cape vrij eenvoudig hield, is die info evenmin overvloedig. Via de intuïtief bedienbare knoppen op de linker stuurhelft navigeer je door de instellingen, maak je een Bluetooth-connectie of kies je een rijmodus. Er zijn er twee, waarbij de off road-modus vooral als doel heeft je toe te staat het ABS op het achterwiel uit te schakelen. Wij maakten er gretig gebruik van, want een niet onbelangrijk deel van deze test werd op onverhard gereden. Op en naast de weg, zo kan een aspirant-avonturier zich het best bewijzen. En we hebben het hier over de motor.

Motor Park

Op het 13 hectare grote domein van MotorPark, en in de ruime omgeving daarvan, werd de Moto Morini X-Cape op heel wat eigenschappen op het rooster gelegd. Zijn grootste troef is ontegensprekelijk het gebruiksgemak. En dat klinkt eenvoudiger dan het is. Moto Morini gebruikt onderdelen van hoog aangeschreven merken zoals – de volledig instelbare – Marzocchi-vork en Brembo-remmen. Maar, met veel goede onderdelen, maak je niet noodzakelijk een degelijke motor. Het is de verdienste van de Italo-Chinezen dat ze een evenwichtig totaalpakket gemaakt hebben dat niet alleen goed presteert op alle vlakken, maar ook een zeer breed publiek zal bereiken. Omdat de motorfiets betaalbaar is én breed inzetbaar. Zowel een ervaren avonturier als een beginnend motorrijder zal de X-Cape op prijs stellen.

Moto Morini X-Cape op de weg

Breed inzetbaar

De Morini heeft een top van 170 km/u. Maar als je echt naar die top op zoek gaat, voel je dat 60 pk geen paardenstal is die je moet gebruiken voor hoge topsnelheden. Nochtans biedt de Moto Morini met zijn makkelijk instelbare windscherm een degelijke protectie tegen de natuurkrachten. Je moet er alleen niet met zwaar illegale snelheden mee over een snelweg gaan knallen. We konden ons trouwens niet van de indruk ontdoen dat de Moto Morini-mannen, vrouwen en -X’en bij de ontwikkeling van de tweecilinder goed gekeken hebben naar het Kawasaki 650-blok. Maar ook bij CF Moto zien we verwantschap. Het één sluit het ander niet uit. Meer dan het blok, zorgt het totaalpakket van de X-Cape voor toegankelijkheid en een brede inzetbaarheid. Zowel in gebruik als qua doelgroep. Dat is een ijzersterke troef.

Conclusie

Om die reden zou de X-Cape wel eens het model kunnen zijn waarmee Moto Morini na vele moeilijke jaren zich als merk er weer bovenop knokt. Dan is deze nieuwe X-Cape voor Moto Morini meteen ook een Escape to Victory. Want het segment waarin de nieuwe twin zich bevindt, is volop in beweging. En terecht. Je hebt geen 1200 cc nodig om echt avontuurlijk met een motor te rijden. Integendeel. En dat het allemaal wat minder kost, daar kan niemand bezwaar tegen hebben. Precies om die redenen is de klasse van de middenklasse adventures aan een opmars bezig. De X-Cape kan meesurfen op die golf. Of zijn eigen succes maken. Want de Moto Morini heeft een aantrekkelijke prijs en heel wat kwaliteiten. Stellen dat de X-Cape exclusief oké is door een dergelijk lage prijs, zou de motorfiets geen eer aandoen zijn. Het is gewoon een heel goede motorfiets. Punt.

Moto Morini X-Cape Achterkant

Pluspunten:

Prijs
Veelzijdigheid
Toegankelijkheid
Styling
Groot TFT scherm

Minpunten:

Stationaire trillingen

Buell herleeft met lancering Hammerhead 1190

Door
Jan Kruithof
-
0

De Buell Hammerhead 1190-sportmotor staat vol in de spotlights op het podium Formeel kondigt het model ook de terugkeer van het verjongde Amerikaanse merk Buell Motorcycles aan.

Buell is eigendom geweest van meerdere eigenaren, het heeft meer oplevingen gekend dan Fokker-vliegtuigen en geen merk schetste mooiere vergezichten. Maar Buell is er weer. Officieel. Alweer!

Eerder dit jaar ontvingen we het verheugende bericht dat Buell nieuw leven wed ingeblazen. Met behulp van een nieuwe investeringsinjectie wodt er een poging gedaan om de internationale aanwezigheid van de Verenigde Staten in de motorfietsindustrie te versterken, naast Harley-Davidson en Indian. Dit keer heeft naamgever Erik Buell er niets mee te maken. Zegt-ie.

Met zijn scherpe, rake styling en in het oog springende designkenmerken zorgt de Hammerhead ervoor dat Buell bereid is om een statement te maken met zijn comeback.

Inderdaad, met zijn ingebouwde koplamp uit één stuk, ‘vissenkieuwen’ en gebeeldhouwde achterkant, heeft de Hammerhead de nodige visuele punch om de aandacht te trekken.

Onderhuids vind je een 1190cc-V-twin van 185 pk bij 10.600 tpm. De Hammerhead weegt 190kg.

WorldSBK Navarra: Hogere verwachtingen bij Van der Mark

Door
Bart Verhoeven
-
0
WorldSBK Navarra

Michael van der Mark had na de trainingen een goed gevoel op het circuit van Navarra. Maar de races werden verreden onder warmere omstandigheden en daarop reageerde zijn BMW niet zoals gehoopt. Een zevende positie was zijn beste klassering van het weekend.

Het WorldSBK streek voor het eerst neer op Navarra. Het Spaanse circuit bevat een aantal ingewikkelde bochtensecties waardoor de coureurs veel moeten remmen en terugschakelen naar de laagste versnelling. En er was eigenlijk ook maar één racelijn wat inhalen moeilijk maakte.

Michael van der Mark stapte voor het eerst als vader van een zoon – Mason – op de motor. Dat deerde hem niet. Onder koele omstandigheden had hij het tijdens de trainingen goed naar zijn zin. Hoewel hij in de Superpole als tiende eindigde, was het gat naar plaats vijf klein. Dat bood perspectief voor de rest van het weekeinde. Helaas was het warm tijdens de races en daar heeft de Nederlander geen baat bij. Wanneer het warm is, heeft hij het moeilijker met zijn BMW. In de eerste race finishte hij als zevende achter teamgenoot Tom Sykes. Voor de race op zondag werden aanpassingen doorgevoerd, maar dat leverde nauwelijks progressie. In de Superpole kwam Van der Mark niet verder dan de achtste plaats. Race 2 begon veelbelovend, met een positie in de top vijf. Maar helaas kon hij het tempo niet vasthouden en viel hij terug naar plaats acht. Uiteindelijk werd hij als negende in de uitslag opgenomen vanwege track limits in de laatste ronde. Hoewel de afstand tot de winnaar klein was, finishte Van der Mark wel twee keer achter zijn teamgenoot.

Redding naar BMW

Over teamgenoot gesproken; voorafgaand aan het raceweekeinde maakte BMW bekend dat Scott Redding volgend jaar het team komt versterken. Redding wordt in 2022 dus van der Marks nieuwe teamgenoot. De komst van Brit geeft nog maar eens aan hoe hoog de ambities zijn bij BMW. Daar kan onze landgenoot van profiteren, al zal hij volgend jaar zijn handen vol hebben aan zijn nieuwe teamgenoot. De transfer is des te verrassender omdat Redding met het Ducati-fabrieksteam nog volop meestrijdt voor de wereldtitel. Redding zegt er het volgende over: ‘Het Ducati-team was goed voor mij, maar met een aantal dingen gingen we niet de juiste richting op. De relatie is goed en we willen nog steeds winnen dit seizoen.’ Redding voegde de daad bij het woord en liep punten in op Rea en Razgatlioglu, ce nummers een en twee. Rea wist voor Race 1 op zaterdag nog wel de pole position te pakken, maar het was Redding die met de zege aan de haal ging. De Superpole Race was een spektakelstuk waarin de drie beste coureurs het met elkaar aan de stok hadden. Rea en Razgatlioglu raakten elkaar zelfs in de eerste sector, wat ook is toe te schrijven aan de krappe bochten van Navarra. Redding won de Superpole Race.

De drie hoofdrolspelers van het WorldSBK 2021 maakten ook Race 2 spannend tot en met. De verschillen aan de kop waren klein, maar Razgatlioglu had ditmaal de meeste snelheid. Redding rekende in de slotfase nog af met Rea. In het kampioenschap hebben Razgatlioglu en Rea nu evenveel punten. Redding houdt hoop op zijn eerste wereldtitel met een achterstand van 38 punten.

World Superbike tussenstand (na 21 races)

1          Toprak Razgatlioglu (TR), Yamaha, 311
2          Jonathan Rea (GB), Kawasaki, 311
3          Scott Redding (GB), Ducati, 273
4          Alex Lowes (GB), Kawasaki, 169
5          Andrea Locatelli (I), Yamaha, 151
6          Michael Ruben Rinaldi (I), Ducati, 150
7          Tom Sykes (GB) BMW, 146
8          Garrett Gerloff (USA), Yamaha, 135
9          Michael van der Mark(NL), BMW, 131
10        Chaz Davies (GB), Ducati, 92

MXGP Vooruitblik MXoN Mantova: Opnieuw voor goud

Door
Jan Boer
-
0
MXGP Coldenhoff
Glenn Coldenhoff won zowel in 2018 als ’19 zijn beide races in de MXoN.

De komende Motocross of Nations, het wereldkampioenschap voor landenteams, belooft een bijzondere editie te worden. Omdat COVID-19 de GP-kalender volledig op z’n kop heeft gezet, is de teamwedstrijd eens niet de afsluiting van het seizoen, maar worden er in de twee maanden erna ook nog GP’s verreden. Nederland verdedigt in het Italiaanse Mantova de titel.

Vorig jaar werd voor het eerst in de geschiedenis de Motorcross der Naties, zoals in het Nederlands de oude benaming van deze landenwedstrijd luidt, niet verreden. De maatregelen rond COVID-19 maakten het onmogelijk om in het Franse Ernée een wedstrijd te organiseren. En zo werd de in 1947 in de duinen van Wassenaar opgestarte competitie een jaar onderbroken en werd er niet gestreden om de Chamberlain Trophy.

Jeffrey Herlings (en ook Glenn Coldenhoff) stond al vier keer op het podium bij de MXoN

Sterk Nederlands trio

De KNMV was er vroeg bij met de bekendmaking van het Nederlandse team, dat onder leiding staat van KNMV-directeur Patrice Assendelft. Verrassend is de keuze niet, want Jeffrey Herlings (MXGP) en Glenn Coldenhoff (Open) zijn de beste Nederlanders in de MXGP en Roan van de Moosdijk doet het goed in de MX2, de klasse waarin ook Kay de Wolf erg goed bezig is. Maar Van de Moosdijk kan bogen op meer internationale ervaring. Twee jaar geleden maakte hij de hele voorbereiding mee van het Nederlandse team dat toen op het TT Circuit Assen aantrad. Van de Moosdijk was destijds reserve en hoefde niet te rijden omdat Herlings, Coldenhoff en Calvin Vlaanderen fit naar de Drentse hoofdstad kwamen. Het Nederlandse trio deed het voortreffelijk en zegevierde met een heel ruime voorsprong op de andere teams. Omdat Nederland de regerende kampioen is, zal Herlings in het weekend van 25 en 26 september in Mantova startnummer 1 op zijn KTM hebben, Van de Moosdijk start met 2 op zijn Kawasaki en op de Yamaha van Coldenhoff staat een 3.

Vanwege de afgelasting van zowel de Zweedse als de Finse GP hebben de crossers een rustige periode achter de rug. Enkele toppers startten op 15 augustus in de internationale cross op de Keiheuvel in Balen. Coldenhoff was daar uitstekend op dreef en won zijn beide manches en zegevierde later ook nog in de Superfinale. Herlings eindigde als tweede en vierde en werd ook tweede in de Superfinale. Van de Moosdijk kwam niet aan de start, omdat hij herstellende is van een gebroken schippersbotje, opgelopen in de tweede manche van de Tsjechische GP.

De baan van Mantova lijkt uitermate geschikt voor het Nederlandse trio. Afgelopen najaar werden er drie GP’s verreden. Coldenhoff werd toen derde, zevende en tweede, Van de Moosdijk twaalfde, derde en vijfde. Herlings reed er niet omdat hij toen nog geblesseerd was.

Roan van de Moosdijk debuteert in de landenwedstrijd.

Voorrang voor GP’s

Voor een nationale bond is een landenwedstrijd belangrijk, maar voor de rijders (en hun fabrieksbazen!) zijn de GP’s belangrijker. Aansluitend aan de MXoN staan GP’s gepland op vijf opeenvolgende zondagen. En de week voor Mantova – 18-19 september – is er een GP in Riolo Sardo op Sardinië. Dat betekent zeven weekends achter elkaar op topniveau presteren. Jorge Prado (derde in de MXGP op slechts 15 punten van leider Tim Gajser) heeft besloten zich niet beschikbaar te stellen voor Spanje. Nog meer toppers zullen in Mantova ontbreken. Romain Febvre (tweede in de MXGP) zit niet in het Franse team, Jago Geerts (derde in de MX2) komt niet uit voor België. Deze lijst zou nog wel eens langer kunnen worden. Dat maakt de kansen op Nederlands succes alleen maar groter! Teammanager Patrice Assendelft is duidelijk over de Nederlandse aspiraties: ‘Natuurlijk gaan we weer voor goud.’

1...619620621...1.828Pagina 620 van 1.828

© Copyright 2023 - Motor.NL Media Company