vrijdag 21 november 2025
Home Blog Pagina 78

100 Jaar TT Assen – Boet van Dulmen had een TT-zege verdiend!

Door
Asse Klein
-
0
Boet van Dulmen

Boet van Dulmen was de enige van ‘de Grote Drie’ die er niet in slaagde een TT-zege te behalen. Nadat Wil Hartog (1977) en Jack Middelburg (1980) de 500cc-race hadden gewonnen, was Boet er in 1981 heel dichtbij. Helaas kunnen we Boet niet meer vragen naar zijn TT-ervaringen, omdat hij in 2021 op 73-jarige leeftijd overleed bij een verkeersongeval. In het ouderlijk huis in Ammerzoden werden we door vrouw Ineke en dochters Annemiek en Marjolein met open armen ontvangen. Er werd gesproken over zijn prestaties, maar vooral over wie Boet was buiten de circuits. Dat leverde bijzondere, soms grappige en soms emotionele anekdotes op.

Nederlandse overwinningen in de TT zijn zeldzaam, héél zeldzaam. Enkel Wil Hartog, Jack Middelburg, Paul Lodewijkx, Egbert Streuer, Bernard Schnieders en Hans Spaan hebben het Wilhelmus laten klinken op Grand Prix-niveau in Assen. Toch zijn er talloze andere unieke en soms bijna vergeten Nederlandse TT-momenten. Momenten waarop alles perfect samenviel, of juist nét niet. Prestaties die minstens zo indrukwekkend waren als een Grand Prix-zege. Ter ere van het 100-jarig bestaan van de TT in Assen maakte Moto73 verhalen over acht Nederlanders met een bijzonder TT-verhaal.
Ineke (m), Annemiek (r) en Marjolein (l) halen met MOTO73 herinneringen op van Boet’s ‘bijna winst’ tijdens de TT van Assen in 1981.

Annemiek, we beginnen met jou (terwijl we haar de kopfoto van het artikel laten zien) Je hebt waarschijnlijk een record te pakken, want je bent de enige die ooit neuspeuterend op het TT-podium heeft gestaan.

‘Van het moment zelf weet ik natuurlijk niets meer, want ik was twee jaar. Volgens mij ging ik ook niet vaak mee naar het podium, want dit is de enige keer waarvan ik een foto heb gezien. Het was voor papa een van de bekendste momenten uit zijn carrière: hij werd tweede tijdens de TT van Assen.’

Ineke, wat weet jij nog van die race?

‘Ik keek nooit naar de race, dat vond ik veel te spannend. Ik bleef altijd op de achtergrond en zorgde voor alles eromheen – denk aan het eten voor de monteurs. De mensen om mij heen staken tijdens de race dan een duim op – omhoog of omlaag – om mij te laten weten hoe het met Boet ging. Na de race ging ik dan wél naar de pitstraat of het podium.’

Had Boet het er later zelf nog wel eens over dat hij baalde dat hij niet gewonnen had met de TT in 1981?

Marjolein: ‘Nee, nooit. Het kwam alleen ter sprake wanneer er een journalist langskwam. Papa was ook een goede verliezer; hij nam het zoals het was.’ Annemiek: ‘Hij vertelde wel altijd als geintje dat het door Wil Hartog kwam dat hij niet gewonnen had, omdat door hem de start was uitgesteld.’

Boet lag ook goed onder de coureurs. Waarom was dat, denken jullie?

Marjolein: ‘Ik denk omdat hij puur was, geen oordeel had of jaloezie voelde. Hij ging ervoor tijdens een race, maar gunde een ander ook de winst als die beter was. Hij was altijd eerlijk en direct, en had totaal geen gevoel voor status. Later heeft hij wel eens gezegd dat hij niet altijd alles had moeten zeggen, omdat hij na zijn carrière hoorde dat sommige sponsoren het niet met hem aandurfden vanwege zijn directe uitingen.’ Ineke: ‘Als Boet in een gesprek was, had hij nog wel eens de neiging om zijn hoofd weg te draaien en mensen niet aan te kijken. Wanneer hij dan een sponsorcontract ging tekenen, riep ik hem altijd nog na: “Aankijken!” En dan bromde hij wat terug naar mij, haha.’ Annemiek: ‘Maar het was ook wel zwart-wit: als hij je niet moest, dan moest hij je ook echt niet. Maar voordat het zover kwam, was er ook wel écht iets gebeurd. Marjolein: ‘Papa lag ook altijd goed in de familie en bij vrienden, omdat hij totaal niet moeilijk in de omgang was.’

100 Jaar TT Assen – Loek Bodelier: ‘Ik krijg er nog kippenvel van’

Zijn racecarrière is hier in Ammerzoden begonnen.

Annemiek: ‘Door de wegrace hier in Ammerzoden is het balletje gaan rollen. Papa was de snelste motorrijder van de kroeg. Iedereen in de kroeg heeft toen geld ingezameld zodat hij mee mocht doen.’ Ineke: ‘De vrouw van de kroeg heeft toen zelfs het dubbele geboden als hij niet mee zou doen, maar hij ging toch racen.’ Marjolein: ‘Hij won toen bijna meteen, alleen viel zijn motor uit. Daarna heeft hij iets van tien races op rij gewonnen. Heel het dorp was enthousiast. Het was grappig: hij bleek heel goed te zijn in de regen, terwijl hij daar eigenlijk een hekel aan had.’ Annemiek: ‘Er ontstond een enorme supportersgroep hier in Ammerzoden, het werd echt een circus. Er gingen bussen vanuit hier naar de circuits. Daardoor werd hij in het begin niet altijd serieus genomen door sponsoren, maar dat veranderde later natuurlijk wel.’

Ineke, was jij al met Boet toen hij ging racen?

‘Ik heb hem leren kennen in 1972, net voordat hij begon met racen. Dat was ook in de kroeg. Later vroeg Annemiek eens aan Boet hoe hij op mij was opgevallen. Hij zei: “Zal ik het eerlijk zeggen? Op haar mooie benen.” Toen hij begon met racen, ging ik altijd met hem mee. Alleen een periode in 1979 – toen Annemiek geboren werd – ben ik een paar maanden niet mee geweest. Zo heb ik zijn Grand Prix-zege in Finland gemist, want toen was Annemiek twee maanden oud.’

Boet werd een mega populaire coureur. Hoe was dat voor jullie?

Ineke: ‘Het is ons eigenlijk overkomen, hè. Maar Boet veranderde er niet door. In 1976 heeft hij dit huis gekocht en de schuur hebben we van de motorclub gekregen. Daar werd vaak tot diep in de nacht gewerkt door de monteurs. Er stonden hier ook altijd mensen op straat bij de schuur, in de hoop dat ze de motoren nog even konden zien.’ Annemiek: ‘Ik kan wel zeggen dat ik een aparte jeugd heb gehad. Tot mijn zevende was papa nog aan het racen. Ik ging overal mee naartoe. Het racen zelf vond ik niet zo boeiend, alleen het geluid vond ik mooi en dat vind ik nog steeds. Ik heb een enorm vrije jeugd gehad. Ik was al heel jong aan het scooterrijden en we deden van alles in het rennerskwartier. Of ik ging met Gerrit (Veldscholten – monteur) mee klokken in de pits. Ik weet nog dat ik van Gustav Reiner (Duitse coureur) een vouwfiets heb gekregen – daar ging ik altijd mee naar school. Overal kwam je weer dezelfde mensen tegen, het was echt een circusfamilie. En ik ben daar nog steeds gevoelig voor: ik voel me het lekkerst als ik met een busje op pad ben. Niet te standaard, ik hou ervan als er een beetje reuring is. Dat zal ik wel uit mijn jeugd hebben meegenomen.’

Marjolein, jij bent in 1984 geboren en hebt hem dus niet als coureur niet echt meegemaakt. Wat heb jij gemerkt van zijn populariteit?

‘Als ik ergens met papa naartoe ging, hoorde je mensen fluisteren of elkaar aantikken: “Dat is Boet van Dulmen”. Als mensen doorhadden wie hij was, kregen we ook regelmatig van alles aangeboden. En mijn vader had goede sponsoren in zijn carrière, zoals Toshiba en Grundig, dus we hadden mooie spullen. Dat interesseerde ons toen niet zo, maar we beseften wel dat het door papa’s racen kwam. Je wordt ook zó vaak gevraagd: “Ben je familie van Boet?” En als ik dan “ja” zei, geloofden ze het vaak niet.’ Annemiek: ‘Ik weet nog een keer dat een conducteur mijn OV-kaart checkte. Hij zei: “Van Dulmen hoor je niet vaak, ik ken wel een motorcoureur met die naam.’ Toen ik vertelde dat het mijn vader was, viel hij bijna achterover. Hij is de hele rit bij me gebleven om te kletsen. Ik vond dat echt grappig. En een week voor zijn overlijden was ik met papa aan het fietsen. Toen raakte hij aan de praat met een stel uit Limburg. Ze vroegen hem of hij de bekende motorcoureur Boet van Dulmen uit Ammerzoden kende. “Daar spreekt u mee” zei hij droog. Die mensen vonden het geweldig.’

Hebben jullie die aandacht nooit als negatief ervaren?

Annemiek: ‘Ik vond toen wel dat mensen soms raar of overdreven deden. Nu besef ik steeds meer wat het allemaal inhield en daar ben ik ook heel trots op. Zoals met het standbeeld in Ammerzoden. Ik ben heel blij dat papa daar nog bij was toen het werd onthuld, en dat we hebben kunnen zeggen hoe trots we op hem zijn.’ Marjolein: ‘Maar het ging soms ook best ver of het was gewoon ongepast. Door alle aandacht van fans ben ik wel selectief geworden in wie oprecht is. Maar over het algemeen is het gewoon heel leuk.’

En nog steeds is Boet heel populair – kijk maar eens op social media. Er worden nog dagelijks foto’s van hem gepost.

Marjolein: ‘Ik vind dat heel fijn, want zo wordt papa nog een beetje in leven gehouden.’ Annemiek: ‘Vroeger was mijn vader voor mij gewoon een motorcoureur, maar ik besef steeds meer hoe bijzonder het eigenlijk was. Ik hoor nog vaak verhalen van mensen over mijn vader.’ Marjolein: ‘We weten precies hoe onze vader was, en daardoor weten we ook precies wat waar is en wat niet.’ Ineke: ‘Ik vind die aandacht heel mooi, maar hij is er niet meer. Ik ben wel alleen en dat is best moeilijk. Gelukkig heb ik prachtige kinderen en kleinkinderen.’

Dat Boet een sportief verliezer was, liet hij onder andere zien tijdens de TT van 1980 als hij na zijn vierde plaats samen met titelhouder Kenny Roberts glorieus winnaar Jack Middelburg, tevens zijn teamgenoot bij IMN Yamaha, op de schouders neemt.

Zijn er meer dingen die jullie als kind van je vader hebben geleerd en nog steeds toepassen?

Marjolein: ‘Papa liet ons onze eigen keuzes en fouten maken. Ik weet nog dat we samen geld meekregen om iets bij de speelgoedwinkel te kopen. Hij liet ons daar helemaal vrij in.’ Annemiek: ‘Dat was 60 gulden en we kochten twee apen – knuffels, haha. Die hebben we nog steeds!’ Marjolein: ‘Papa werkte altijd keihard, was nooit chagrijnig, was stoer en had veel vertrouwen. Dat hebben we echt van hem meegekregen. Daardoor vind ik ook al snel dat iemand zeurt of zich kinderachtig gedraagt, maar dat is natuurlijk niet helemaal eerlijk. Ook hebben we geleerd om jezelf niet te serieus te nemen en je ook wel tegen een geintje mag kunnen.’

Ineke, het moet in de raceperiode ook wel een bijzondere tijd zijn geweest.

‘Zo’n wereld overkomt je gewoon. We hadden ook altijd monteurs over de vloer – ze aten mee, sliepen hier, en ik deed hun was. We zijn in 1977 getrouwd en aan het eind van dat jaar zei Boet ineens tegen mij: “Vanaf maandag komt Gerrit Veldscholten hier werken.’ Ik zei: “Helemaal vanuit Weerselo?” “Ja, maar die komt gewoon hier in huis” zei Boet toen. Ik zei nog: “Had je dat niet even van tevoren kunnen bespreken?” Achteraf bleek Gerrit een gouden vent.’

100 Jaar TT Assen – Jurgen van den Goorbergh: ‘Met beter materiaal had ik op het podium gestaan’

Hoe lang heeft hij bij jullie gewoond?

Ineke: ‘Ruim zes jaar. Gerrit werkte dag en nacht hier, hij leefde er compleet voor. En zó ontzettend vriendelijk.’ Annemiek: ‘Voor mij als klein meisje voelde het alsof Gerrit gewoon bij ons hoorde. Hij was vaker thuis dan papa. Maar hij had ook een vrouw. Als Truus dan in het weekend mee naar de race kwam, dacht ik: “Wat doet die vrouw bij onze Gerrit?” Daar was ik als klein meisje wel eens een beetje jaloers op, terwijl Truus ontzettend lief voor me was. Achteraf besefte ik: Gerrit was gewoon getrouwd.’ Marjolein: ‘Gerrit kon ook niks fout doen bij papa. Hij had hem zó hoog zitten. En andersom ook – ze hadden het volste vertrouwen in elkaar.’ Ineke: ‘Bij het overlijden van Boet was Gerrit erbij toen we de kist gingen sluiten. We moesten toen van die knopjes aandraaien, maar Annemiek maakte er per ongeluk eentje kapot. We zeiden toen tegen Boet: “Gelukkig is Gerrit erbij – die maakt het wel weer, zoals altijd.”’

Annemiek is geboren tijdens de racedag van de Grand Prix van West-Duitsland in 1979. Hoe ging dat?

Ineke: ‘Boet kon na de race met Jack (Middelburg) meerijden. Dat ging natuurlijk keihard. Boet en Jack hebben zóveel lol gehad – het is heel jammer hoe het later is gegaan. Maar als personen konden zij heel goed met elkaar. Ik weet nog dat Boet het ziekenhuis binnenkwam met de krans van Wil onder zijn arm, omdat hij had gewonnen in Hockenheim. In het ziekenhuis kwamen de directeur en allerlei doctoren langs – ze wilden allemaal even kijken bij het kindje van Boet. Ik weet ook nog dat Annemiek binnen twee weken 1.900 gulden had gekregen. Bij veel kaartjes zat geld, maar de teksten erbij waren wel bijzonder. Denk aan: “Van harte Boet, jammer dat het een meisje is” of: “Gefeliciteerd, maar had je niet liever een jongen gehad?”’

Wat was, denken jullie, het mooiste moment uit Boet’s carrière?

Marjolein: ‘Volgens mij was hij zelf wel heel blij dat hij de Grand Prix in Imatra had gewonnen, maar het is niet zo dat hij dat vaak benoemde.’ Ineke: ‘Nee, daar waren we allemaal niet zo mee bezig. Het was gewoon een hele mooie tijd. De races in Zweden en Finland vond ik geweldig om te bezoeken, maar ook Joegoslavië en Italië. We hebben wat meegemaakt, hoor.’

Volgen jullie de motorsport nog?

Annemiek: ‘Als er iets bijzonders gebeurt, dan trekt het wel mijn aandacht, maar verder kijk ik niet. Dat deed ik vroeger ook niet.’ Marjolein: ‘Ik volg het wel, net als andere sporten. Vroeger ging ik ook samen met papa naar de TT. In 2019 – vlak voor corona – was de laatste keer. Na papa’s overlijden vond ik het wel even lastig, want eerst keken we altijd samen naar de races. Sinds 2022 ga ik weer met mijn vriend naar de TT en ons zoontje is ook al mee geweest.’

Boet was een echte ‘broodrijder’, zoals ze dat vroeger noemden. Hoe ging dat financieel?

Ineke: ‘Boet heeft altijd keihard gewerkt, zowel tijdens zijn racerij als later met het transportbedrijf. Onze boekhouder zei dat ook altijd: Boet heeft écht hard gewerkt. Tijdens het racen leefden we lange tijd van startgeld en prijzengeld.’ Marjolein: ‘Hij reed alles en overal: 250cc, 350cc, 500cc, 750cc.’ Annemiek: ‘Daarover zei hij later: “Ik had me beter op één ding kunnen focussen, dan was ik misschien verder gekomen”. Ineke: ‘Hij heeft goed voor ons gezorgd.’ Marjolein: ‘Dat gaf hem in de laatste jaren ook wat rust, toen het wat minder ging. Dan zei hij: “Ik heb niemand opgelicht, financieel alles netjes geregeld, en ik heb een prachtig gezin met kleinkinderen”’ Annemiek: ‘Hij vond het ook heel bijzonder dat hij het racen altijd met vrienden heeft kunnen doen.’ Ineke: ‘Boet zei altijd: ‘Ik heb een prachtige tijd gehad.” En dat wás het ook.’

Moto73-journalist Henk Keulemans: ‘Boet was een persoonlijkheid in de Grand Prix-wereld’

Boet maakte deel uit van een unieke periode met drie sterke Nederlanders: ‘De Grote Drie’ in het 500cc wereldkampioenschap. Ik heb het geluk gehad die hele periode van dichtbij mee te mogen maken en was bij al hun GP-zeges live aanwezig. Boet (van Dulmen), Wil (Hartog) en Jack (Middelburg) waren concurrenten, maar konden ook goed met elkaar overweg. Het was erg jammer dat er in 1983 – door toedoen van anderen – een conflict ontstond tussen het kamp van Boet en dat van Jack. Het grote verschil binnen dit toch unieke trio voor mij was dat Boet een broodrijder was, terwijl het voor Wil en Jack in eerste instantie een hobby was; zij hadden daarnaast immers nog een vaste baan. Boet was bovendien de eerste Nederlander met een Racing BV. Voor hem was racen een manier om zijn geld te verdienen. Daarom reed hij naast de GP’s ook vrijwel overal in allerlei raceklassen waar goed startgeld werd betaald. En Boet leverde altijd. Hij was qua karakter heel direct. Sommigen vonden dat lastig of onsympathiek. Ik vond het juist prettig, want je wist precies wat je aan hem had. Op de baan was hij herkenbaar door zijn ‘kruiwagen-rijstijl’: rijden met de ellebogen naar buiten gebogen. Boet was een uitstekende regenrijder en ook een echte ontwikkelingscoureur. Hij kon bovendien goed overweg met zijn collega’s – of het nu Kenny Roberts was, Marco Lucchinelli of de Japanners; Boet was bij iedereen geliefd en werd gewaardeerd. Hij was eind jaren zeventig en begin jaren tachtig echt een persoonlijkheid in de Grand Prix-wereld.

Boet kon ook goed omgaan met verlies. Zo nam hij samen met Roberts Jack op de schouders na diens zege in de TT van 1980. En toen hij een jaar later zelf de TT verloor aan Lucchinelli, ging hij daar ook uiterst sportief mee om. Boet was ongelofelijk populair in Nederland en dat is hij tot op de dag van vandaag nog steeds. Tijdens zijn carrière had hij de pech dat hij één van de drie Nederlanders was die vooraan meereed in de 500cc. Qua marketing was Nederland voor de Japanse fabrikanten geen belangrijke markt, wat ertoe leidde dat Boet nooit op het allerbeste materiaal heeft gereden. Samen met zijn monteur

Tekst: Asse Klein, Henk Keulemans
Foto’s: Henk Keulemans

TT-resultaten van Boet van Dulmen

Jaar Klasse Positie
1974 350cc P12
1975 350cc & 250cc DNF & DNS
1976 350cc & 500cc DNF & DNF
1977 Afwezig vanwege blessure
1978 500cc P8
1979 500cc P4
1980 500cc P4
1981 500cc P2
1982 500cc P6
1983 500cc P8
1984 Afwezig vanwege blessure
1985 500cc P4
1986 500cc P12

Elettracker: klassiek design met moderne elektrotechnologie

Door
Onno Wieringa
-
0

In Italië gaan techniek en design traditiegetrouw hand in hand. In dit geval moderne elektrotechniek en vintage design. Giacomo Galbiati bouwde onder zijn bedrijfsnaam GDesign deze elektrisch aangedreven boardtracker!

Bij hem thuis in Erba, bij Como in Italië, ontmoet ik Giacomo in zijn natuurlijke omgeving. In zijn bescheiden werkplaatsje van slechts enkele vierkante meters, werkt hij in alle rust aan zijn projecten. Ik ken Giacomo al jaren en heb meerdere malen reportages van zijn motoren mogen maken. Hij was ook al enkele malen op de Bigtwin Bikeshow waar hij, net als bij andere internationale shows, royaal in de prijzen viel.

Narrow Chop: PW Custom Cycles bouwt maatwerk voor Christian

EXTRA UITDAGING

We zetten zijn Elettracker buiten en Giacomo vertelt mij ondertussen: “Ik had altijd al de wens om een ​​boardtracker te bezitten. Het huidige prijsniveau van 100.000 euro of zelfs meer voor een origineel exemplaar, maakt dat helaas niet realiseerbaar. Een origineel motorblok, al moeilijk te vinden, zou bijna evenveel hebben gekost als een hele motorfiets en dan zou het allemaal ook nog gerestaureerd moeten worden. Met historische motoren als boardtrack racers moet je een grondige kennis van de techniek uit die tijd hebben”, weet Giacomo. Een replica op basis van een imitatieblok leek hem ook niks. “Dan liever zelf iets volledig origineels ontwerpen en bouwen!” Het ontwerp is, hoe kan het ook anders met een Italiaanse designer, grandioos. Hedendaagse, elektrische, digitale techniek, in een klassiek ogend jasje. Giacomo legt uit; “Ik bestudeerde de foto’s van weleer. Fascinerende helden die met meer dan 160 km/u op houten kombanen raceten voor een publiek van soms wel 80.000 toeschouwers. De inspiratie was er en ik wilde zoiets bouwen, maar dan met als extra uitdaging, elektrisch aangedreven zonder dat het zichtbaar zou zijn.” Dat bleek inderdaad een enorme uitdaging te zijn. Giacomo is een man die passie uitstraalt voor alles wat hij doet en zijn grootste passie is de wereld van twee wielen. Hij is een echte kunstenaar die houdt van experimenteren en verrassende oplossingen. Zijn streven is om elk project te realiseren volgens zijn persoonlijke stijl. In zijn atelier -het lijkt wel een museum!- zien we schetsen en blueprints van oude maar ook toekomstige projecten. Zowel in de vorm van een ouderwetse tekening als met behulp van hypermoderne digitale computeranimaties. Giacomo maakt altijd een hele studie van zijn ideeën en ontwerpen voordat hij ze in de praktijk toepast. Telkenmale daagt hij zichzelf uit om iets bijzonders te bouwen. Een unieke, eenmalige custombike, die uiteindelijk aan een klant wordt verkocht om daarmee een volgend project te kunnen financieren.

DUMMYTANK

Giacomo begon dit project met een simpele basis; Een oud fietsframe dat in de kelder van een vriend was achtergelaten en naar zijn idee werd aangepast. “Ik haat die boardtracker-replica’s met Chinese motoren die de historie geen recht doen. Daarom koos ik ervoor, met de medewerking van een bedrijf uit Mantova, om een ​​elektrische boardtracker te creëren met krachtige batterijen voor een ​​respectabele snelheid en een goede actieradius.” Het bodywork werd volledig met de  hand gemaakt door de ambachtsman zelf. De Italiaanse Arianna Crippa van Lake Design verzorgde het spuitwerk, met bladgoud en handgetrokken biezen, ook al een kunstwerkje op zich! Giacomo wijst; “Ik maakte de dummytank met de hand. De dummy is gemaakt van staal en een deel bedrading zit erin weggestopt. Het leren zadel in de typerende boardtracker stijl is op maat gemaakt door een vriend van Giacomo. Het wordt ondersteund door twee beugels waarmee de hoogte kan worden aangepast. De meest fascinerende technische oplossing van dit project is waarschijnlijk de Springer voorvork met speciale demping. “Gemaakt zoals het toentertijd ook was”, aldus Giacomo, “met behulp van een systeem van kurken ringen.” Een Springervork is niet alleen mooi, maar herinnert aan de esthetiek van techniek uit het verleden en beperkt bovendien het induiken van de voorkant bij het remmen.

VIA DE APP

Met gepaste trots meldt hij; “Het vermogen van de 2,5 kW batterijen van 840 kW/u – 72 volt, alleen al is voldoende om zonder mee te  trappen in een oogwenk een snelheid van ruim 70 km/u te bereiken!” De accu’s zijn verstopt in de twee dummy cilinders van het, uiteraard, zelfgemaakte V-Twin motorblok, de elektromotor zit in de trapnaaf. De motorfiets heeft een bluetooth-systeem met een speciale app om de topsnelheid, het batterijverbruik, het vermogen, de gevoeligheid van de gashendel, de gewenste mate van trapondersteuning en andere fundamentele parameters te regelen. De motor heeft ruim voldoende vermogen en is volledig te configureren via de speciale app, die zelfs is uitgerust met spraakbesturing. Als het ondersteuningsniveau is ingesteld op 100%, hoef je niet te trappen en rijdt de Elettracker als een echte motorfiets door te accelereren met de gashendel, waarvan de gevoeligheid via de app kan worden ingesteld. Wat de actieradius betreft, garanderen de twee batterijen een bereik van 40 kilometer zonder te trappen met de motor op maximaal vermogen. Onder het zadel zit de motorregeleenheid verborgen die ook de Bluetooth-module bevat om verbinding te kunnen maken via de speciale app. Verderop verbergen de twee handgemaakte carters een USB-aansluiting, de aan/uit-schakelaar en de oplaadaansluiting van de batterijen. Giacomo heeft voor de Elettracker  de velgen en naven apart gekocht en deze zijn speciaal gespaakt om schijfremmen met (kabelbediende) hydraulische remklauwen op beide wielen te kunnen hebben. Wel zo prettig, want met zulke snelheden veilig en op tijd tot stilstand kunnen komen in het hectische Italiaanse verkeer, is een absolute noodzaak!

ESTHETIEK

Het resultaat is een elektrische motorfiets die uit begin vorige eeuw lijkt te komen, met een gashendel net als een motorfiets en de pedalen van een fiets. Het is een hybride: met een flink vermogen en dito prestaties, maar tegelijkertijd, stil en ecologisch verantwoord. De keuze voor de ‘groene’ elektromotor deed op geen enkele manier afbreuk aan de esthetiek zoals die gewenst was door Giacomo. Met zijn Elettracker bereikt hij een nieuw niveau als veelzijdig ambachtsman, technicus en ontwerper. Petje af!

Tekst en fotografie: Onno “Berserk” Wieringa

Meet & Greet met Marco Bezzecchi bij Motostore Purmerend

Door
Redactie
-
0
Marco Bezzecchi zorgde voor een complete verrassing door met Aprilia de Grand Prix van Groot-Brittannië te winnen.

Op woensdag 25 juni brengt Marco Bezzecchi, MotoGP-rijder voor Aprilia Racing, een uniek bezoek aan Motostore Purmerend. Om de opening van de eerste Motoplex-vestiging in Nederland te vieren, zal Marco Bezzecchi, MotoGP-rijder voor Aprilia Racing, een bezoek brengen aan Motostore Purmerend op woensdagmiddag 25 juni voor een Meet & Greet met de Nederlandse Aprilia Racing-fans.

Piaggio Vespa B.V., de lokale vertegenwoordiging van de Piaggio Group in de Benelux, bereikt een nieuwe mijlpaal met de opening van de eerste Motoplex in Nederland, gelegen aan Netwerk 130 in Purmerend. Motostore Purmerend, met een oppervlakte van 350 vierkante meter, presenteert het volledige assortiment van de merken Piaggio, Vespa, Aprilia en Moto Guzzi onder één dak, samen met service, accessoires en (technische) kleding. Motostore Purmerend biedt klanten een complete en meeslepende ervaring op het gebied van tweewielers.

Wat weet jij over TT Assen? Doe mee aan de quiz en maak kans op 2 VIP-tickets voor de MotoGP

Motoplex

Het Motoplex-concept is het meest hoogwaardige retailconcept van de Piaggio Group, waarmee dealers de merken van de Piaggio Group in één enkele, uniforme ruimte kunnen presenteren.

Meet & Greet met Marco Bezzecchi

De Italiaanse rijder voor het Aprilia Racing-team zal een bezoek brengen aan de nieuwe Motoplex-vestiging op de woensdag voor het TT Assen MotoGP-weekend. Tijdens dit bezoek zal er een Q&A en een signeersessie plaatsvinden.

  • Datum: 25 juni 2025
  • Tijdstip: 16:00 uur
  • Locatie: Netwerk 130, 1446 WR Purmerend

Motostore Purmerend

Vol trots presenteren Caron, Carla en Daan Steinz hun nieuwe showroom in Purmerend. “Na een succesvolle periode tussen 1980 en 2005 als scooter- en motorenspecialist, zijn we terug met een splinternieuwe Motoplex-showroom! Vanaf nu presenteren we met trots de iconische merken Piaggio, Vespa, Aprilia en Moto Guzzi onder één dak. Onze passie voor tweewielers is sterker dan ooit en dat ziet u terug in ons aanbod én service. Kom langs en beleef het zelf in onze moderne showroom!” vertelt Daan Steinz.

U bent van harte welkom in de showroom voor deze unieke ervaring!

Achtvoudig wereldkampioen ijsspeedway Nikolai Krasnikov omgekomen bij auto-ongeluk

Door
Redactie
-
0

De ijsspeedwaywereld is in rouw na het overlijden van Nikolai Krasnikov, de legendarische Russische Ice Speedway-rijder die acht wereldtitels op zijn naam schreef. Krasnikov kwam op 16 juni op 39-jarige leeftijd om het leven bij een auto-ongeluk nabij zijn geboortestad Ufa in Rusland. Volgens de eerste onderzoeken lijken slechte weersomstandigheden en te hoge snelheid factoren te zijn geweest in het fatale ongeval, waarbij geen andere voertuigen betrokken waren.

WK IJsspeedway Heerenveen: Jasper Iwema schittert in Thialf

Een indrukwekkende erelijst op het ijs

Nikolai Krasnikov domineerde de ijsspeedwaywereld gedurende meer dan een decennium en wordt algemeen beschouwd als een van de beste rijders die de sport ooit heeft gekend. Zijn erelijst is indrukwekkend: acht individuele wereldtitels op rij van 2005 tot en met 2012, zeven wereldkampioenschappen met het Russische team tussen 2007 en 2013, en meerdere nationale Russische titels.

Zijn invloed op de sport reikte verder dan alleen zijn titels. Krasnikov inspireerde een hele generatie jonge rijders met zijn moed, techniek en sportiviteit. Hij werd een icoon in een sport die bijzonder populair is in landen met strenge winters zoals Rusland, Zweden, Finland en Tsjechië.

Een blijvende nalatenschap

Hoewel ijsspeedway niet de wereldwijde bekendheid geniet van MotoGP of Superbike, heeft de sport een trouwe aanhang in Noord- en Oost-Europa, met name in Rusland. Krasnikov was gedurende zijn carrière een boegbeeld voor de sport en werd gesteund door verschillende sponsors, voornamelijk Russische energiebedrijven en fabrikanten van sportuitrusting.

Zijn uitzonderlijke talent, toewijding en charisma maakten hem tot een idool voor velen. Zijn nalatenschap zal voortleven in de herinnering van fans en als inspiratiebron dienen voor toekomstige generaties rijders. In een sport die moed, precisie en uithoudingsvermogen vereist, stond Krasnikov bekend als een meester in alle aspecten.

MV Agusta Superveloce 1000 Ago: slechts 83 exemplaren wereldwijd

Door
Redactie
-
1

De MV Agusta Superveloce 1000 Ago is veel meer dan zomaar een motorfiets. Het is een zorgvuldig gecreëerd eerbetoon aan motorsportlegende Giacomo Agostini, ter gelegenheid van zijn 83e verjaardag in 2025. Tegelijkertijd viert MV Agusta hiermee haar eigen 80-jarig bestaan. De Italiaanse fabrikant heeft kosten noch moeite gespaard om deze gelimiteerde editie tot een waar collector’s item te maken. Met slechts 83 exemplaren wereldwijd, allemaal persoonlijk gesigneerd door Agostini zelf en individueel genummerd op een 18-karaats gouden plaatje op het balhoofd, is deze motorfiets vanaf de lancering al een zeldzaamheid.

Technische specificaties van wereldklasse

De Superveloce 1000 Ago wordt aangedreven door een indrukwekkende viercilinder lijnmotor met een cilinderinhoud van 998 cc. Deze krachtbron levert maar liefst 208 pk (153 kW) bij 13.000 tpm en een koppel van 116,5 Nm bij 11.000 tpm. De motor is voorzien van 16 radiale titanium kleppen en een contraroterende krukas voor optimale balans en wendbaarheid.

Het MVICS 2.1 (Motor & Vehicle Integrated Control System) injectiesysteem werkt met acht injectoren, terwijl de vloeistof- en oliekoeling zorgt voor optimale temperatuurbeheersing onder alle omstandigheden. Het uitlaatsysteem, een kunstwerk van Akrapovic in titanium met vier uitlaten, zorgt niet alleen voor indrukwekkende prestaties maar ook voor een onmiskenbaar geluid.

Vooruitstrevende chassis en ophangingssystemen

Het chassis van de Superveloce 1000 Ago bestaat uit een vakwerkframe van hoogwaardig stalen buizen, gecombineerd met aluminium platen. De enkelzijdige swingarm is eveneens vervaardigd uit aluminiumlegering en beschikt over een verstelbare draaipunt, inclusief een speciale schaalverdeling voor nauwkeurige afstelling.

De voorvork is een hydraulische Öhlins Nix EC upside-down met TiN-oppervlaktebehandeling, volledig elektronisch instelbaar voor compressie en rebound, met een veervoorspanning die handmatig kan worden aangepast. De achtervering bestaat uit een progressieve Öhlins EC TTX monoschokdemper, eveneens volledig elektronisch instelbaar. Beide systemen bieden een veerweg van 120 mm.

Geavanceerde remtechnologie en elektronische rijhulpsystemen

Het remsysteem is afkomstig van Brembo, met vooraan dubbele zwevende schijven van 320 mm diameter en radiale Stylema-remklauwen met vier zuigers. Achteraan zorgt een 220 mm stalen schijf met een Brembo-remklauw met twee zuigers voor voldoende stopkracht. Het Continental MK100 ABS-systeem met RLM (Rear Wheel Lift-up Mitigation) en cornering-functie kan worden uitgeschakeld in de Race-modus.

De elektronische rijhulpsystemen zijn uiterst geavanceerd, met onder meer:

  • MVICS 2.1 besturingssysteem
  • Tractiecontrole met 8 niveaus
  • Front Lift Control voor gecontroleerde wheelies
  • Launch Control voor optimale starts
  • Elektronisch schakelsysteem MV EAS 4.0 voor soepel op- en terugschakelen
  • Vier rijmodi: Rain, Sport, Race en Custom
  • Cruise control
  • GPS-module met Bluetooth-connectiviteit en MV Ride-app

MV Agusta Superveloce 1000 Serie Oro: stijlvol aerodynamisch meesterwerk

Exclusieve uitrusting en accessoires

Elke Superveloce 1000 Ago wordt geleverd met een exclusief uitrustingspakket dat de unieke status van de motorfiets onderstreept. Dit omvat:

  • Een op maat gemaakte Dainese Custom Works Demone GP 3X-raceoverall
  • Een AGV Pista GP RR-helm met de kenmerkende driekleurige livery van Agostini
  • Een certificaat van echtheid
  • Een speciale motorbeschermhoes
  • Een passagierszadel in leder en Alcantara
  • Voetrusten en steunen voor de passagier
  • Remhendels en koppelingshendel van CNC-gefreesd materiaal
  • Afstelplaten voor de hoogte van het scharnierpunt van de swingarm

De motorfiets zelf is verkrijgbaar in de kleuren Fire Red Matt en Magnum Silver Matt, met een carrosserie van koolstofvezel en spaakwielen als knipoog naar het klassieke design. Het zwarte Alcantara-zadel draagt een “Agostini”-borduursel.

Prijs en beschikbaarheid

De prijs van de MV Agusta Superveloce 1000 Ago ligt in Italië rond de 83.000 euro. Voor de Nederlandse markt is de exacte prijs niet bekend, maar gezien de importkosten en lokale belastingen zal deze waarschijnlijk tussen de 90.000 en 100.000 euro liggen. Geïnteresseerden doen er goed aan rechtstreeks contact op te nemen met een officiële MV Agusta-dealer in Nederland voor een nauwkeurige prijsopgave.

Isle of Man TT-legende Michael Dunlop geëerd met koninklijke onderscheiding

Door
Redactie
-
0

Michael Dunlop, de 33-voudig Isle of Man TT-winnaar, is op 16 juni 2025 onderscheiden met een MBE (Member of the Order of the British Empire) door King Charles III. De prestigieuze erkenning eert zijn bijzondere verdiensten voor de motorsport en plaatst hem in een illustere reeks motorracers die koninklijke onderscheidingen hebben ontvangen.

De 35-jarige Noord-Ier heeft in 2024 het record van zijn legendarische oom Joey Dunlop (26 TT-overwinningen) verbroken en heeft inmiddels ook het record voor de meeste podiumplaatsen op het gevaarlijke stratencircuit in handen. Hij passeerde daarmee de 47 podiumplaatsen van John McGuinness.

Dunlop’s prestaties tijdens de 2025 TT onderstreepten zijn veelzijdigheid als coureur. Met een overwinning in de Supersport-klasse op een Ducati Panigale V2 bezorgde hij het Italiaanse merk zijn eerste TT-zege sinds 1995. In de Supertwin-klasse continueerde hij zijn dominantie op zijn MD Racing Paton, waarbij hij een nieuw ronderecord vestigde met een gemiddelde snelheid van 198 km/u.

Michael Dunlop schrijft geschiedenis met 30e TT-overwinning, de eerste op Ducati

Een dynastie van racers en koninklijke erkenning

De MBE-onderscheiding versterkt de bijzondere familiegeschiedenis van de Dunlops in de motorsport. Zijn oom Joey Dunlop ontving in 1986 een MBE en later in 1996 een OBE (Officer of the Order of the British Empire). Michael Dunlop treedt hiermee in de voetsporen van andere grootse motorracers met koninklijke onderscheidingen, waaronder John McGuinness (MBE in 2021), Jonathan Rea (MBE in 2017, OBE in 2022), Carl Fogarty, Steve Webster en Maria Costello.

Wat Michael Dunlop’s prestaties nog opmerkelijker maakt, is de familietragedie die hem omringt. Zijn broer William, vader Robert en oom Joey zijn allemaal omgekomen tijdens motorraces. Ondanks deze persoonlijke verliezen blijft Michael uitblinken als een van de meest getalenteerde en gedreven coureurs in de sport.

Indrukwekkende racecarrière

Michael Dunlop’s palmares is buitengewoon indrukwekkend. Naast zijn 33 TT-overwinningen heeft hij 124 zeges in Ierse wegrace-competities op zijn naam staan. Zijn eerste wegrace-overwinning behaalde hij in 2006 in de 125cc-klasse tijdens de Bush Road Races.

In de 2025 TT-races bewees Dunlop wederom zijn veelzijdigheid door voor een zevende verschillende fabrikant te winnen. Zijn overwinning in de Supersport-klasse op de Ducati Panigale V2 (met een gemodificeerde 955cc Superquadro V2-motor) markeert een belangrijke mijlpaal voor zowel hemzelf als voor Ducati, dat 30 jaar moest wachten op een nieuwe TT-zege.

Voor zijn recente successen vertrouwt Dunlop op twee verschillende machines. In de Supersport-klasse rijdt hij op een race-geprepareerde Ducati Panigale V2, voorzien van een 955 cc V2-motor die ongeveer 165 pk levert.

In de Supertwin-klasse domineert Dunlop met zijn MD Racing Paton S1-R, een gespecialiseerde racemotor gebouwd rond een gemodificeerde Kawasaki 650 cc paralleltwin-motor. Met ongeveer 92 pk en een drooggewicht van slechts 152 kg is deze lichtgewicht racer perfect afgestemd op de uitdagende TT-omloop.

Een blijvende erfenis

De MBE-onderscheiding is een passende erkenning voor Michael Dunlop’s buitengewone bijdrage aan de motorsport. Ondanks de persoonlijke tragedies en de inherente gevaren van wegracen, blijft hij gedreven om nieuwe grenzen te verleggen en records te breken op de meest uitdagende racecircuits ter wereld.

Met zijn ongeëvenaarde combinatie van talent, vastberadenheid en moed heeft Michael Dunlop zijn plaats in de motorsportgeschiedenis veiliggesteld, waarbij hij nu ook de formele erkenning heeft ontvangen die zijn uitzonderlijke prestaties verdienen.

Return of the replica’s: maak kennis met de Fantic Stealth Canet Replica

Door
Redactie
-
0
Fantic Stealth Canet Replica

Race on Sunday, sell on Monday: een echte Moto2 fiets voor op straat kunnen we vergeten, maar met de Stealth 125 Canet Replica brengt Fantic de kleuren van het Fantic Racing team toch over naar de openbare weg. En er is meer!

Kleurstelling: check

Het voornaamste onderscheid ten opzichte van de standaard Stealth 125 is natuurlijk de kleurstelling, gebaseerd op die van de Fantic Racing Lino Sonego Moto 2 machine. Met deze replica uitvoering doet Fantic de jaren 90 en vroege jaren 2000 herleven, toen andere -vooral- Italiaanse merken de straten sierden met kleurstellingen van diverse coureurs.

Fantic Imola, Stealth én Caballero krijgen eigen blok in 2025

Alleen, of met z’n tweeën?

Naast een opvallende kleurstelling biedt de Canet Replica de keuze: ga je alleen op pad, of rijd je samen. Standaard wordt de replica namelijk geleverd met een zogenaamde “single seat unit” waarmee je de Stealth omtovert tot een ware eenzitter. Ga je toch samen op pad? Met het meegeleverde duozadel is ben je in een handomdraai klaar om met z’n tweeën op pad te gaan.

Zwichten voor een lichte

De term “een zware is je ware” is vooral weggelegd voor degene die het lichte gamma van Fantic nog niet aan den lijve hebben mogen ondervinden. Uiteraard is een A-1 ready 125 niet voor iedereen altijd de perfecte keuze, maar dankzij een extreem laag gewicht van 129 kilogram en een alerte 125cc viertakt eencilinder met standaard slipperclutch in het vooronder staat de Stealth 125 garant voor grenzeloos rijplezier. Tel hierbij het hybride frame -deels trellis, deels aluminium schetsplaten-, de bijtgrage remmen en het -zeker voor een 125- uitgebreide elektronicapakket bij op, en je kunt je voorstellen dat je blijft zitten voor een extra rondje rond de kerk als je eenmaal gewend bent aan de fun die deze lichte machine te bieden heeft!

Volwassen afgeleverd

Een 41mm upside-down voorvork, ByBre remmen voorzien van ABS -optioneel met bochten ABS- en standaard voorzien van Pirelli Diablo Rosso IV banden: de Stealth 125 is voorzien van alle zaken die zowel de beginner als de meer ervaren motorrijder zullen bekoren. LED-verlichting voor en achter, verstelbare rem- en koppelingshendels en zelfs een verstelbaar rem- en schakelpedaal: de Stealth laat zich naar je eigen hand zetten waarna je kunt genieten van de typische eencilinder roffel uit het goedgekeurde hoog gemonteerde uitlaatsysteem en het zicht op het uitgebreide 5 inch TFT-scherm.

Kleuren en Prijzen

De Fantic Stealth 125 Canet Replica komt in een gelimiteerde oplage van 500 stuks, en kost €6849,-. De gebruikelijke gele en rode varianten zijn ongelimiteerd verkrijgbaar voor €6.549,-. Voor meer informatie en om je dichtstbijzijnde Fantic dealer te vinden kijk je op www.fantic.com.

Return of the replica’s: maak kennis met de Fantic Stealth Canet Replica!

Fantic Caballero 500 Rally getest door Motor.NL.

Race Like A Girl #2: Beatriz Neila

Door
Redactie
-
0

“Race Like A Girl” is een webserie die de krachtige verhalen belicht van jonge vrouwen die deelnemen aan het FIM Women’s Circuit Racing World Championship van 2025, waar Yamaha de enige leverancier van de R7 is.

Deze serie viert diversiteit, gelijkheid en inclusie binnen de motorsport, met als doel zowel nieuwe generaties vrouwen als mannen te inspireren om hun passie voor motorsport te volgen of simpelweg het plezier van motorrijden te ontdekken.

Yamaha start webserie ‘Ride like a Girl’ om gelijkheid en inclusie te promoten

In aflevering 2 staan we stil bij Beatriz Neila. Deze 23-jarige Spaanse coureur is een ster binnen het Ampito Crescent Yamaha-team. Haar liefde voor motorrijden begon toen haar broer een motorfiets voor zijn verjaardag kreeg. Neila, die in 2019 afstudeerde van Yamaha’s BLU CRU-programma en viervoudig Europees kampioen bij de vrouwen is, begon haar campagne voor de 2025 WorldWCR met een overwinning en een tweede plaats tijdens de openingsronde in Assen. Ontdek meer over haar inspirerende reis van haar vroegste dagen tot het racen op het hoogste niveau.

Test 2025 BMW R 12 G/S: terug naar de bron

Door
German Ooms
-
0

Bijna 45 jaar na introductie van de revolutionaire BMW R 80 G/S staan we op Duitse bodem oog in oog met wat een ode aan het origineel moet zijn: de nieuwe BMW R 12 G/S. Een volledig nieuw model overgoten met een retrosausje dat de honger naar dat pure motorrijden moet helpen stillen. Maar doet hij dat ook?

We zijn voor deze eerste test uitgenodigd op BMW’s Enduropark in Hechlingen am See. Een naam die bij ingewijden meteen beelden oproept van grind, stof en de mooiste singletracks door de Beierse bossen. Per dag komen hier niet minder dan vijftig motorrijders een offroadcursus volgen. En dat meer dan 250 dagen per jaar. De instructeurs zien er allemaal bijzonder ernstig en professioneel uit. Een groepje cursisten geeft het beste van zichzelf bij het rondjes draaien rond kegels. Op de muren van het mooie centrale gebouw staat in grote gele letters ‘Let’s get Dirty’ en daar mogen ze wat mij betreft meteen mee beginnen. Ik spreek voor mezelf de hoop uit dat onze test niet begint zoals een dagcursus, met het rijden van achtjes tussen kegels, waarbij de instructeurs de meest onnatuurlijke houding aannemen om die dikke boxers tijdig te kunnen keren. Gelukkig volgt na een korte maar efficiënte veiligheidsbriefing meteen het echte werk. We duiken het enduropark in mogen ondervinden wat die retro G/S nu echt kan.

Design van een Nederlander

Maar nog voor we ook maar één meter gereden hebben speelt de nieuwe BMW met z’n bijzonder geslaagde looks meteen een hoge troefkaart uit. ‘Man, dit is zeker de mooiste BMW ooit,’ laat ik m’n collega weten en die knikt instemmend. Ik ben nooit een échte fan geweest van de GS. Te groot, te breed en door z’n functionele vormgeving ook niet echt een toonbeeld van design. Zeker wanneer zo’n GS dan ook nog wordt behangen met zowat de gehele accessoirecatalogus van BMW, Wünderlich en Touratech en daardoor de proporties aanneemt van een volwassen mobilhome, haak ik af. Dat ik daarin allicht alleen sta, vertellen de verkoopcijfers jaar na jaar. Motorrijders zijn er zot op en krijgen er maar niet genoeg van. Toch moet er ook bij BMW een belletje hebben gerinkeld dat er ook voor een veel eenvoudigere versie van een GS liefhebbers bestaan. Een pure machine, die zich niets of weinig aantrekt van het digitale tijdperk en waar je ook zonder vrachtwagenrijbewijs de baan mee op kan. En laat het nu nog een Nederlander zijn die deze machine mocht vormgeven. Bart Janssen Groesbeek, ingenieur én designer hoort na dit stukje designkunst wat mij betreft thuis in het rijtje van de écht grote jongens. Is het toeval dat hij voor het ontwerp van deze G/S dezelfde designstrategie gebruikte als legende Massimo Tamburini? Het design van de R 12 G/S ademt met z’n slanke tank, vlakke zadel en ronde koplamp in een stalen behuizing puur de stijl van de R 80 G/S. Zeker de versie met de wit-blauwe tank en het oranje zadel veegt die 45 jaar tussen de eerste G/S en deze gewoon van de kaart. En wat te denken van de beige/rode versie. Hoe mooi is die!? Collega Thierry omschreef het heel treffend: ‘de enige keer dat ik met zo veel bewondering naar een boxer keek stond ik in een Porsche-garage’.

Duotest Honda XL750 Transalp vs. QJMotor SRT 800 SX: aanval uit verwachte hoek

Behoorlijke klepper

Toch is dit geen veredelde klassieker. Onder de nostalgische huid schuilt een volledig moderne motorfiets. Het blok kennen we uit onder meer de R 12–reeks. De door olie en lucht gekoelde twin heeft een cilinderinhoud van 1170 cc en levert daarmee 109 pk bij 7.000 toeren en een maximum koppel van 115 Nm bij slechts 6.500 toeren. Gekoppeld aan een goed werkende zesbak die desgewenst af-fabriek kan voorzien worden van een quickshifter moet dit alles ruimschoots volstaan om de 229 kg wegende G/S vlot door het verkeer en het terrein te sturen. Hoewel best aanvaardbaar blijft 229 kilogram plus nog wat litertjes benzine toch best een heel gewicht als je er het terrein mee induikt. Dat ondervinden we tijdens onze eerste verkennende rit door het enduropark. De ondergrond bestaat hier vooral uit hard zand bezaaid met steentjes. En die ondergrond past perfect bij de Metzeler Karoo 4 waarmee onze testmachines zijn uitgerust. Toch is het bij elke hindernis of bochtje even oppassen geblazen om de zaak onder controle te houden. En dat komt door het gewicht. Ook wanneer we voor een fotoshoot een strook los zand voor de wielen krijgen, voel je wel degelijk dat je met een behoorlijke klepper onderweg bent die het best stuurt wanneer je de dikke boxer stevig laat werken. Ga je er in onze lage landen het terrein mee in, dan wordt de combinatie slijk-gewicht-banden allicht je grootste vijand. De R 12 G/S beschikt standaard over een 21 inch-voorwiel en dat is voor gebruik in het terrein veruit de beste keuze. Achteraan staat de G/S standaard op een 17 inch wiel, maar kan optioneel voorzien worden van een meer voor terreingebruik geschikt 18-inch exemplaar. Daar is ook onze testmachine mee uitgerust en die combinatie werkt uitstekend. Het lage zwaartepunt van de machine helpt natuurlijk ook en zorgt er steeds weer voor dat je met zo’n boxer toch net wat meer kan dan je aanvankelijk zou vermoeden.

De zithouding is bijzonder geslaagd. Je knieën sluiten mooi aan tegen de 15,5 liter tank en geven de machine een compact gevoel. Rij je veel offroad, opteer dan zeker voor de als optie beschikbare stuurverhogers (+20 mm). Die zorgen in combinatie met een licht opwaarts gedraaid stuur voor een perfecte houding wanneer je rechtop staat. De R 12 G/S beschikt zowel vooraan als achteraan over volledig instelbare vering met vooraan 210 mm en achter 200 mm veerweg. Dat zijn cijfers die aangeven dat BMW wel degelijk ernstig aandacht besteedde aan de offroad capaciteiten van deze mooie jongen. Dat zie je ook aan details als een draaibaar rempedaal dat het remgevoel met offroad laarzen en rechtopstaand borgt.

Een verademing

Na twee uurtjes offroad genot in BMW’s Enduropark verschaft een stevig bord gnocchi en een sportdrankje ons voldoende energie voor deel twee van deze test. We stappen over van de wit-blauwe versie naar de bruin-rode versie. Die is voorzien van meer weggeoriënteerde banden en een 17 inch-achterwiel. De rit: 120 km over mooie slingerwegen richting München. Op het asfalt laat de R 12 G/S zich verrassend dynamisch rijden. De boxer is koppelrijk van onderuit, met een rauwe punch die je met weinig moeite doet glimlachen. En de weinige knopjes aan het stuur zijn een verademing. Drie standaard rijmodi (Rain, Road en Enduro) met Enduro Pro als optie. Verder uiteraard Dynamic Traction Control die voor gebruik in terrein uitschakelbaar is. In de Enduro-modus kan je desgewenst ook het ABS uitschakelen. Alles is vlot instelbaar via knoppen op de linker stuurhelft en het kleine maar handige ronde dashboard. Ga je voor de optionele losse navigatie, dan hoort daar een stevige beugel en een aangepaste kap rond de koplamp bij. Het rijwielgedeelte voelt licht en wendbaar aan, mede door de relatief lange wielbasis. Het is trouwens opvallend dat het frame van deze R 12 G/S slechts in detail verschilt van dat van de R 12 nineT. Alleen de balhoofdsectie werd aangepast voor de grotere stuuruitslag die nodig is als je het veld in duikt. Op de weg ontpopt de R 12 G/S zich als een heerlijke machine met een goede vering en dito remmen. Het is genieten in het zadel van deze G/S. Geen gehannes met duizend knoppen en menu’s, nee, gewoon rijden en genieten. Precies wat we wilden voelen.

Eerste test 2025 BMW R 1300 RT: slimme evolutie

Conclusie test 2025 BMW R 12 G/S

In het ruige terrein van Hechlingen bewees de R 12 G/S dat er nog altijd ruimte is voor motoren die niet alles kunnen, maar wel alles geven. Motoren die niet de snelste of de krachtigste zijn, maar die je trakteren op puur rijplezier. Rijplezier dat je herinnert aan waarom je ooit bent begonnen met rijden. En dat is een grote verdienste van BMW. Met elke nieuwe generatie schoof de GS steeds verder weg van de oorspronkelijke eenvoud van de R 80 G/S waar het allemaal mee begon. Met deze nieuwe R 12 G/S brengen ze daar verandering in en kiezen ze voor een totaal ander pad dan de hightech modellen uit het eigen gamma. Hier geen radars, geen rijmodi-festival, geen semi-actieve vering of adaptieve cruisecontrol. Wel mechanische eenvoud en puurheid. Toch schuilt er onder die nostalgische huid een volledig moderne motorfiets met een prima blok en goed rijwielgedeelte. Spijtig dat ze een eenvoudig iets als de contactsleutel ook niet even hebben aangepakt, want het Keyless systeem hoort niet thuis op een machine als deze. En dan is er de prijs. BMW vraagt voor de standaardversie €19.990. Dat is een stevig bedrag voor een eenvoudige motorfiets als deze G/S. Toch zal deze prijs het succes van dit nieuwe model niet in de weg staan. Dat komt in de eerste plaats door z’n bijzondere looks. Maar meer nog door de eenvoud. En daar moet je dus blijkbaar ook voor betalen. De weg naar de bron is dus duidelijk een tolweg.

Pluspunten 2025 BMW R 12 G/S

  • Fantastische looks
  • Eenvoud troef
  • Stuurt heerlijk

Minpunten 2025 BMW R 12 G/S

  • Geen gewone contactsleutel
  • Prijs

Foto’s: BMW

Technische gegevens   BMW R 12 G/S

MOTOR
Type Lucht-/oliegekoelde tweecilinder boxermotor
Cilinderinhoud 1170 cc
Boring x slag 101 x 73 mm
Kleppen/cilinder 4
Compressieverhouding 12:01
Carburatie Brandstofinjectie, full ride-by-wire
Koppeling Droge koppeling, hydraulisch bediend
Transmissie Zesbak
Eindoverbrenging Cardanas
PRESTATIES
Maximaal vermogen 109 pk (80 kW) @ 7.000 tpm
Maximaal koppel 115 Nm @ 6.500 tpm
ELEKTRONICA
Motor Full ride-by-wire, Traction Control, 3 rijmodi
Rijwielgedeelte ABS Pro hellingshoekafhankelijk
RIJWIELGEDEELTE
Frame Spaceframe uit stalen buis
Vering voor 45 mm telescoop
Stelmogelijkheden Volledig instelbaar
Vering achter BMW Paralever
Stelmogelijkheden Volledig instelbaar
Veerweg v/a 210 mm / 200 mm
Rem voor Dubbele 310 mm-schijf met radiale tweezuigerremklauwen
Rem achter 265 mm-schijf met dubbelzuigerremklauw
Banden v/a Metzeler Karoo 90/90-21, 150/70-R17 (optioneel 150/70-R 18)
PRIJZEN
Nederland € 19.990
België € 17.790
MATEN & GEWICHTEN
Wielbasis 1580 mm (1.585 mm Enduro Package)
Balhoofdhoek 63,1° (63,2 mm Enduro Package)
Naloop 120,8 mm (121,3 mm Enduro Package)
Zithoogte 860 mm (875 mm Enduro Package)
Gewicht 229 kg (DIN, rijklaar)
Tankinhoud 15,5 liter

Wat weet jij over TT Assen? Doe mee aan de quiz en maak kans op 2 VIP-tickets voor de MotoGP

Door
Maikel Sneek
-
1

Dit jaar viert de TT Assen een mijlpaal: 100 jaar motorsportgeschiedenis! Gedurende een eeuw zijn er talloze memorabele momenten en legendarische coureurs voorbijgekomen. Om deze bijzondere gelegenheid te vieren, hebben wij een quiz samengesteld die jouw kennis over de TT Assen test.

Hoe goed ben jij op de hoogte van de hoogte- en dieptepunten van deze iconische race? Doe mee aan de 100 jaar TT Assen Quiz en ontdek het!

Als je jouw kennis wilt testen, laat dan je e-mailadres achter. Hiermee maak je kans op twee VIP-tickets voor de MotoGP van Assen op zondag 29 juni. Mis deze unieke kans niet en vier samen met ons dit bijzondere jubileum!

De winnaar maken we dinsdag 25 juni op deze pagina bekend. De winnaar is geworden J. Snelderwaard. Van harte gefeliciteerd met deze super toffe prijs!

1...777879...1.932Pagina 78 van 1.932

© Copyright 2023 - Motor.NL Media Company