Wat je gaat zien, is waarschijnlijk de meest ADHD-motorrace-video ooit. Dat is absoluut niet negatief; het maakt het juist heel herkenbaar. Als je ooit op een circuit bent geweest en de energie hebt ervaren, begrijp je wat we bedoelen.
De racemachines zijn misschien niet elektrisch, maar de opwinding is zeker vergelijkbaar. Het is een totale zintuiglijke ervaring; beelden, geluiden, geuren en de spanning van wat komen gaat overspoelen je snel. Deze video legt dat geweldig vast.
Hier zie je Craig van de Bearded Mechanic en zijn maat Sean, die de Harley V-Rod op de achtste mijl dragsstrip testen. De regels staan reguliere straatuitrusting toe zolang de snelheid onder de 160 km/u (100 mph) blijft en Craig voldoet aan die eisen: integraalhelm, jack, laarzen en handschoenen. Boven de 160 km/u is een volledige racepak vereist.
De V-Rod is nu officieel de V-Glide genoemd en dat wordt snel duidelijk bij een blik op de motor. Een belangrijk punt dat we eerder vergaten te vermelden, is de lak. Het is niet zomaar wit; het is een nauwkeurige benadering van Porsche-wit, wat extra waardering toevoegt als je de geschiedenis van de V-Rod kent.
Hoe presteerde de V-Glide op de dragsstrip? Best goed, gezien het feit dat deze motor niet specifiek als dragbike is ontworpen. Craig kwam op een woensdagavond en de strip was niet druk, waardoor hij en zijn vrienden veel runs konden maken. Tegen het einde verbeterde zijn reactietijd aanzienlijk, terwijl zijn topsnelheid ook toenam. Hoewel hij de 145 km/u (90 mph) niet overtrof, kwam hij er dichtbij.
En eerlijk gezegd, zijn enthousiasme is aanstekelijk.
White Motorcycle Concepts (WMC) trok in 2021 aandacht met de WMC250EV, een elektrische motorfiets ontworpen voor snelheidsrecords. Het opvallendste kenmerk is een groot, cilindrisch luchtkanaal dat door de motorfiets loopt en volgens de fabrikant de luchtweerstand tot wel 70% zou verlagen ten opzichte van traditionele motoren. Deze technologie werd later toegepast in de WMC300FR, een driewielige hybride variant gebaseerd op de Yamaha Tricity, die onder andere door de politie in Northamptonshire werd ingezet.
Bovendien heeft WMC samengewerkt met Zero Motorcycles om op basis van de SR/S een uniek conceptvoertuig te ontwikkelen dat gebruikmaakt van dezelfde aerodynamische technologie. Nu zet het bedrijf een volgende stap door samen te werken met Pininfarina aan een ontwerp voor een toekomstige hybride straatmotor.
Pininfarina brengt ontwerp- en windtunnelervaring in
Pininfarina staat bekend om zijn iconische autodesigns en werkt sinds 1951 samen met Ferrari. Sinds 1972 heeft het bedrijf een eigen windtunnel, die niet alleen wordt gebruikt voor aerodynamische analyses van voertuigen, maar ook voor het verbeteren van het thermisch comfort voor rijders. Deze ervaring is nu van waarde in de samenwerking met WMC.
De eerste resultaten van deze samenwerking werden op 6 maart gepresenteerd ter gelegenheid van het 95-jarig jubileum van Pininfarina. Robert White, oprichter en CEO van White Motorcycle Concepts, toonde niet alleen het nieuwe concept, maar ook eerdere ontwikkelingen van het bedrijf, waaronder de WMC250EV, de WMC300E+ als driewielig hulpverleningsvoertuig en de samen met Zero Motorcycles ontwikkelde WMCSRS.
Hybride aandrijving met geforceerd luchtinlaatsysteem
Het nieuwe concept van WMC en Pininfarina is gebaseerd op een kleine, turbocharged verbrandingsmotor gecombineerd met een hybride systeem. Zoals bij eerdere ontwerpen van WMC wordt lucht via een centraal kanaal geleid, dat begint onder het stuur en weer naar buiten komt onder het zadel van de rijder. Dit ontwerp moet de luchtweerstand verlagen en de brandstofefficiëntie verhogen.
Naast een technische functie heeft het luchtkanaal ook een esthetische rol in de motorfiets. Robert White benadrukt het belang van deze combinatie: ‘Het was een genoegen om met Pininfarina aan deze eerste conceptontwerpen te werken. Ik ben bijzonder trots op hoe we het luchtkanaal zowel structureel als stijlkenmerk in een gestroomlijnd en naakt concept hebben kunnen integreren.’
Een blik in de toekomst
Hoewel de huidige ontwerpen nog conceptstudies zijn, zou de technologie van White Motorcycle Concepts een nieuwe aanpak voor efficiëntere motoren kunnen bieden. In de context van hybride en elektrische mobiliteit wordt aerodynamische optimalisatie steeds belangrijker.
Of en wanneer een dergelijke motor beschikbaar komt, is nog onzeker. De samenwerking tussen WMC en Pininfarina laat echter zien dat innovatieve ideeën in de motorbouw nieuwe mogelijkheden kunnen creëren, zowel op technologisch als esthetisch vlak.
Piaggio heeft een nieuwe aanvraag voor de registratie van het merk RSV 1000 ingediend in de Verenigde Staten om de rechten op de naam van het oude model te verkrijgen.
Het is vijftien jaar geleden dat de superbike RSV1000 Mille V-twin werd vervangen door de RSV4, maar zoals onze collega’s van Cycle World melden, heeft Piaggio inderdaad een nieuwe aanvraag voor merkregistratie in de Verenigde Staten ingediend om de rechten op de naam van het oude model te verkrijgen. Dit betekent niet dat er een nieuwe V-twin aankomt, maar het feit dat er interesse is in dit soort sportmotoren staat vast. Ducati met de Panigale V2 en Yamaha met de R9 bewijzen dit.
Deze motoren behoren tot de groeiende klasse van sportmotoren die een andere balans bieden tussen kosten, prestaties en praktisch nut in vergelijking met de viercilinders van 1100 cc, die steeds hogere prijs- en prestatieniveaus bereiken en daardoor alleen toegankelijk zijn voor een snel krimpende groep potentiële klanten.
Aprilia heeft momenteel geen model dat de kloof in zijn gamma kan opvullen tussen de RS 660 en de RSV4, hoewel er goed naar gekeken kan worden dat er een motor is die een tussenmodel zou kunnen aandrijven. De 90-graden V2, eerder gezien op de Shiver en Dorsoduro in cilinderinhouden van 750 cc, 900 cc en 1200 cc, is inmiddels weer in productie in China, waar het wordt geproduceerd door de joint venture Zonsen-Piaggio.
De herboren Shiver 900 met een cilinderinhoud van 896 cc staat op het punt aangevuld of vervangen te worden door een versie van 996 cc. Zonsen zal dit model onder de naam Cyclone SR1000 op de markt brengen. Kortom, er lijken meer dan genoeg redenen te zijn om te geloven dat na de registratie van de naam er een motor in ‘vlees en bloed’ kan volgen.
Naast Jeffrey Buis in de WorldSSP300 hebben de Nederlandse fans meer toprijders om voor te juichen tijdens het WorldSBK-weekend van 11 t/m 13 april op het TT Circuit Assen. Michael van der Mark brengt met zijn spectaculaire manier van rijden al ruim tien jaar de fans op de banken. In de WorldSSP hebben we drie oranje-troeven. Naast debutant Loris Veneman kunnen Bo Bendsneyder en Glenn van Straalen zonder meer tot podiumkandidaten – en misschien wel meer – worden gerekend. In het bijprogramma komen ook de WorldWCR – het wereldkampioenschap voor dames – en de Northern Talent Cup in actie. Met Ruben Nijland, Manny van Tilburg en Jaylen Korporaal komen er drie Nederlandse debutanten in actie in de Northern Talent Cup. Zowel op zaterdag (vijf races) als zondag (zes races) is er een vol raceprogramma in Assen.
Het weer in zuidelijk Portugal is grilliger dan de intenties van de huidige POTUS. Dat mochten we enkele weken geleden al ontdekken tijdens de persintro van de Triumph Tiger 800 Sport. Helaas: andere intro, zelfde locatie, zelfde rotweer. Gelukkig had Triumph voor de perspresentatie van z’n nieuwe Speed Triple 1200 RS niet één, maar twee testdagen op de planning gemikt. Een dag op het circuit van Portimao, en eentje op de openbare weg. Een eerste indruk van het snelle werk krijg je vandaag al, op de resterende ‘2 minuten’ is het nog een dagje wachten geblazen. Over blazen gesproken: wij krijgen onze man aan de lijn terwijl hij met een haardroger de restanten van het onweer uit z’n lederen pak toetert…
Het is je ook niet gegund, hé?
Jelle Verstaen: “Helaas, de Algarve blijft een wispelturige regio, op ‘t einde van de winter. We zijn onder een waterig zonnetje richting circuit gereden. Maar eenmaal daar aangekomen, plensde het met bakken uit de lucht. Om ‘t met een Bob Peetersje te zeggen: dan weet je dat het moeilijk wordt…”
Zeker met zo’n knoert als de nieuwe Speed Triple tussen de benen.
“Op papier alvast wel. De 2025-versie van Triumph’s dikste driecilinder perst er nu 183 pk uit en presteert ook een forse 128 Nm. Drie extra pony’s en drie newtonmeter extra koppel dus, terwijl het gewicht net de omgekeerde beweging maakte en met een kilootje daalde tot 199 kg. De looks werden ook voorzichtig bijgespijkerd, met een nieuw en lichter setje wielen, een lichtgewicht accu, een iets hoger geplaatst en breder stuur, en nieuwe kleurtjes. Maar ook een opvallend grote uitlaatdemper aan de rechterkant. Die is goed voor een vrijer ademend blok en het halen van de Euro5+-normen, maar visueel wel even slikken.”
“Minder opvallend in beeld, maar des te belangrijker voor deze update: de nieuwe Öhlins Smart EC 3.0-ophanging. Die elektronisch gestuurde spoelvering combineert de voordelen van een semi-actieve ophanging – inclusief presets voor Rain, Sport en Track – en manueel verstelbare demping (clicks, maar dan elektronisch) met het OBTi-systeem. Daarmee kan je bijvoorbeeld je demping instellen om specifiek gewichtstransfers beter op te vangen, anders te reageren bij acceleratie of remdruk,… Qua mogelijkheden ronduit indrukwekkend.”
Mogelijkheden die je ook in de praktijk hebt kunnen voelen?
“Wel… niet echt. De Autódromo Internacional do Algarve, zeg maar circuit van Portimao, lag er vandaag echt doorweekt bij. Het water liep in stromen over het asfalt en zette hele delen van de baan echt blank. Dus gingen de voorziene slicks weer in het bandenrek en kregen de Speed Triples een setje Pirelli Diablo Rain om de wielen. Maar ook rijmodus en tractiecontrole mikten we in erg voorzichtige settings: respectievelijk Road en Rain. Ideaal voor het vertrouwen, maar écht pushen en voelen waar de nieuwe ophanging het verschil maakt zat er (nog) niet in. Morgen staat een dag op de openbare weg op de planning. En wordt er droger weer verwacht. Dus hoe paradoxaal dat ook klinkt, zal net die test mogelijks meer inzichten opleveren.”
Wat onthoud je van de gemarineerde kilometers?
“Vooral hoe snel de nervositeit plaatsruimde voor vertrouwen. Want ondanks z’n monsterlijke potentieel, is de Speed Triple 1200 RS in wezen een opvallend eenvoudig te rijden motor. Hinckleys handelsmerk. De souplesse van het blok, met de aanvankelijke gasaanname en de mooi lineaire opbouw is lovenswaardig. Het exponentieel oplopend toerental en dito machtsontplooiing vanaf ruwweg 5.500 tpm evenzo. Even dik 265 km/u aantikken op het rechte stuk, en vervolgens op kousenvoeten de bochten aansnijden. Daarbij vielen de Pirelli’s gelukkig amper op een foutje te betrappen en de quickshifter vervulde z’n taak in alle sereniteit. Het elektronicapakket kwam subtiel tussenbeide en de Brembo Stylema’s en MCS-setup zorgden voor gedoseerd remmen op een verraderlijk wegdek. Een zucht van opluchting en goedkeurend gebrom erbovenop.”
En morgen dus de weg op?
“Jazeker! Er staat nog een gevarieerde rit van dik 100 kilometer op het programma. Waarbij we ongetwijfeld meer kunnen focussen op de elektronica en de gloednieuwe ophanging van de 2025 Triumph Speed Triple 1200 RS. Daarover morgen meer – een update volgt meteen na de rit op deze fijne webstek. Maar dat is voor later, eerst nog enkele uurtjes met de haardroger in de weer…”
Een driecilinder-sportmotor is altijd speciaal. Het geluid, het soepele en koppelrijke motorblok… Het is een combinatie die werkt op circuit. Triumph had er jaren geleden een, MV Agusta en CFMoto hebben er nu een en Yamaha mengt zich met de nieuwe R9 ook in het segment. Niet zomaar trouwens, want het CP3-motorblok is een juweeltje waar liefhebbers lang op hebben gewacht om eindelijk ten volle te kunnen benutten op circuit. Hoge verwachtingen, met andere woorden. Dus de R9 weet wat hem te doen staat.
Waar kun je een motor deze tijd van het jaar beter testen dan in het altijd zonnige zuiden van Spanje? Wel, in Nederland bijvoorbeeld. Want waar wij wegvliegen van een uitzonderlijk warme start van de maand maart, regent het in Spanje pijpenstelen en oude wijven. Gevolg: de geplande circuittest op Jerez kon niet doorgaan. Niet omdat er wat maagdelijk water op het perfecte asfalt stond, maar wel omdat het circuit helemaal in puin ligt door modderstromen, door de kracht van het water opgebroken asfalt (!) en compleet ondergelopen pitboxen. Bij Yamaha kunnen ze organisatorisch gelukkig het een en ander verzetten, dus reden we een uur noordelijk naar Sevilla, waar een vrij nieuw circuit op ons wachtte om de eerste meters met de R9 te rijden.
1 van 7
Herkenbaar R-gezicht. De vleugels maken de R9 visueel zeer breed.
Het aluminium Deltabox-frame is nieuw: 9,7 kg lichter en stijver dan dat van de MT-09.
De CP3-driecilinder werkt fantastisch in een supersport.
Ziet er druk uit, maar is logisch en overzichtelijk ingedeeld
Kan niet iedere motorfiets standaard Brembo Stylema’s hebben?
De KYB-vering is zowel voor- als achteraan volledig instelbaar.
Nieuw, lichter en stijver frame
Waar de XSR900 en Tracer 9 niet alleen hetzelfde motorblok, maar ook hetzelfde aluminium frame delen, krijgt de R9 een compleet eigen aluminium Deltabox-frame. Dat is 9,7 kg oftewel 10% lichter en vooral veel stijver in alle richtingen. Exact wat je nodig hebt op een sportmotor. De driecilinder levert evenveel vermogen – 119 pk en 93 Nm – maar de injectie, ontsteking en het gasgevoel is aangepast. Van het achterste tandwiel zijn twee tandjes verdwenen voor een hogere topsnelheid. Verder is de R9 uitgerust met volledig instelbare KYB-vering, een Brembo Stylema-voorrem en Bridgestone RS11-banden. Die worden voor de eerste rijsessie wel onmiddellijk vervangen door regenbanden, want ook in Sevilla zit de zon verscholen achter een drielaags wolkendek waar zo nu en dan behoorlijk wat neerslag uit valt. Nieuw circuit, nieuwe motor, nat asfalt. De herinnering aan alle elektronica die op de R9 zit stelt ons wat geruster: rijmodi, quickshifter, tractiecontrole (negen standen), Slide Control (drie standen), Lift Control (drie standen), Back Slip Regulator, Launch Control, Brake Control en zelfs cruisecontrol. Met zo’n pakket moet het wel lukken. Kom, laten we eraan beginnen!
Net zoals bij ieder nieuw circuit en iedere motor waar je op rijdt, is het zoeken en aftasten in het begin. Gelukkig hebben we al heel wat kilometers met het motorblok achter de kiezen vanop de andere CP3-modellen, dus weten we goed hoe dat reageert en zich gedraagt. Op de R9 voelt het niet anders aan. De gasaanname is soepel en toch voldoende direct, zodat je nooit zit te zoeken naar een aangrijppunt. Als op je pols geschreven. Hét grote voordeel van een driecilinder, en zeker van deze, is het koppelrijke middengebied. Daardoor voel je het nauwelijks als je ergens een versnelling te hoog zit en is shortshiften handiger dan ooit. Het vermogensbereik is zo enorm breed, waar je bij een viercilinder-in-lijn bijvoorbeeld alles in hoge toeren moet zoeken. Met de Brembo’s hebben we ook al heel wat ervaring en die doen exact wat je ervan verwacht. Ze bijten hard, zonder agressief aan te grijpen en zijn zo mooi doseerbaar dat we alles zonder probleem met één vinger kunnen afremmen. Als op je wijsvinger geschreven. Aan de linkerkant van je lichaam is het alleen je voet die moet werken, want de standaard quickshifter schakelt zowel op als terug. Gedurende de hele dag heeft die geen een keer mis geschakeld of gehaperd. De overgangen zijn met voldoende sensatie en zonder al te veel drama, vooral bij het terugschakelen. Als op je voet geschreven. Drie op drie voor handen- en voetenwerk.
Instelbare zitpositie
Alles is vandaag in drievoud, zo lijkt het wel. Het aantal cilinders, uiteraard, maar ook het aantal sessies dat we kunnen rijden. Na de eerste natte sessie met regenbanden, droogt de baan snel op en kunnen de standaard Bridgestone’s RS11 erop. Ideaal, want we leren het wat venijnige circuit beter kennen. Door de vele blinde bochten en secties is het zoeken naar de juiste rijlijn en moet je vertrouwen op je geheugen. Dat laatste is niet altijd goed gegaan in het verleden. Denken we. Maar oké, we maken ons klaar voor sessie twee en concentreren ons bij het opstappen op de zitpositie. Die zit tussen die van een wat rechtere R7 en plattere R6 in. Sportief dus, maar zeker niet extreem. Wij merken dat ons bovenlichaam inderdaad vrij aangenaam gepositioneerd is, met voldoende druk naar voren, maar dat onze benen behoorlijk opgeplooid zijn. Dat heeft te maken met twee dingen: de lengte van 1m90 groot waarvan veel centimeters aan been, wat geen ideale lichaamsgrootte is voor sportmotoren, en de verstelbare voetsteunen staan op de hoogste stand. Door de beperkte tijd konden we de voetsteunen niet lager zetten, maar dat zou zeker een oplossing kunnen bieden voor een wat aangenamere zitpositie en vooral meer mogelijkheden om te bewegen tijdens het rijden. Het zij zo. Hadden we ons in het verleden maar beter moeten gedragen en minder klappen onder onze achterste moeten ontvangen.
Scherp als een mes
Op een ondertussen droog circuit komt de Yamaha R9 helemaal tot leven. Waar we de eerste sessie nog voorzichtig en aftastend aan het rondrijden waren, kan nu het gas er steviger op. Enkele dingen die opvallen zijn, om te beginnen: het scherpe sturen. Je zet de R9 waar je wil, je steekt in op het moment wanneer jij dat wil, je corrigeert zonder moeite als je bijvoorbeeld te laat hebt aangeremd, je trekt hem eenmaal op hellingshoek nog makkelijk een paar graden lager… Hij is zo makkelijk beheersbaar, zo gecontroleerd en in balans. Ook bij erg hard aanremmen vanaf hoge snelheid blijft hij snaarstrak op zijn lijn. Bij het uitkomen van de eerste 180-gradenbocht accelereer je vol over asfalt dat er aan de buitenkant van de bocht wat hobbelig bij ligt. Ook daar is de R9 niet uit zijn lood te slaan. Gewoon het gas erop houden en hij absorbeert het met gemak. Of op het einde van het circuit, waar de vrij snelle bochten plots overgaan in een korte S-bocht en twee smalle rechterknikken. Daar laat de R9 zijn 195 rijklare kilo’s enthousiast omgooien als ware het een R7.
Het design van de R9 mocht wat ons betreft wel wat meer verschillen van dat van een R7, R6 of R1. Vanaf de achterzijde kun je ze nauwelijks onderscheiden, maar aan de voorkant zijn het vooral de vleugels van de R9 die opvallen. Ze maken de machine erg breed en visueel massief. We snappen dat de R-modellen een familiegezicht moeten hebben, maar de R9 had wat verrassender gemogen. Daarover gesproken: na de tweede sessie komen ze bij Yamaha nog met een verrassing. Ze hebben namelijk een nieuwe app met de naam ‘Y-TRAC Rev’. Daarmee kun je heel uitgebreid zien hoe je rondes verlopen zijn. Wanneer de elektronica heeft ingegrepen, waar je sneller kunt, waar je later kunt remmen, welke versnelling je in welke bocht gebruikt… Je kunt ook alle elektronica van de motor aanpassen via de app. Een gimmick voor de meesten, maar wel interessant voor trackdayrijders die nog wat tienden van een seconde willen afsnoepen van hun rondetijd. Over onze data gaan we niet te veel uitweiden, want voor een contract in de MotoGP hebben we momenteel geen tijd. Met donkere wolken en zichtbare stortregen in de verte, mogen we wel nog één sessie het circuit op. Snel, voordat het te laat is.
De Yamaha R9 is geen vervanger van de R6. Die blijft gewoon bestaan, zij het enkel voor circuitgebruik. Het is wel een volgende stap na de R7. Een nieuwe toevoeging aan het groeiende supersportsegment, met machines die rond de 120 pk hebben en circuitrijden vooral toegankelijker willen maken. De R9 heeft zijn start in ieder geval niet gemist, want in het WK Supersport won hij al meteen de eerste race. We hadden hoge verwachtingen van de test met de R9, wat altijd gevaarlijk is, maar ze zijn allemaal ingelost. Niet alleen het magische motorblok doet wat het belooft, ook de rest van de motorfiets is tot in de perfectie afgesteld. (R)9 op 10.
Pluspunten 2025 Yamaha R9
Motorblok
Scherp stuurgedrag
Makkelijk snel rijden
Minpunten 2025 Yamaha R9
Design mocht verrassender
Extreme kniehoek
Even fijn op straat?
Foto’s: ANT-Productions
Technische Specificaties 2025 Yamaha R9
MOTOR
Type
vloeistofgekoelde drie-in-lijn
Cilinderinhoud
890cc
Boring x slag
78 x 62,1 mm
Compressieverhouding
11,5:1
Koppeling
natte multiplaat, slipperkoppeling
Transmissie
zesbak
Eindoverbrenging
ketting
PRESTATIES
Maximaal vermogen
119 pk @ 10.000 tpm
Maximaal koppel
93 Nm @ 7.000 tpm
ELEKTRONICA
Motor rijmodi
Power Modes, Launch Control, Lift Control, cruisecontrol
Harley-Davidson lanceert met trots ‘Harley Night’, een gedurfde herinterpretatie van de klassieke open dag. Dit evenement vindt plaats op vrijdagavond 14 maart bij dealers in heel Europa. Harley Night biedt meer dan alleen een motorenexpositie; het is een kans om andere rijders te ontmoeten, feest te vieren in Harley-stijl en inspiratie op te doen voor nieuwe avonturen. Kortom, de authentieke Harley-Davidson ervaring.
Het evenement is gericht op het samenbrengen van mensen, of ze nu al lang motorrijden of gewoon geïnteresseerd zijn in het merk en de gemeenschap van Harley-Davidson. De deelnemende dealers organiseren live-entertainment, hapjes, drankjes en activiteiten die de unieke cultuur van hun locatie weerspiegelen. Harley Night verenigt rijders en fans in een gezamenlijke viering van vrijheid en innovatie.
Tijdens de avond staat het assortiment motoren van de dealers centraal, zodat bezoekers de nieuwste innovaties van dit iconische Amerikaanse merk kunnen ervaren. Naast motorfietsen benadrukt Harley Night de focus van het merk op customization en lifestyle. Bezoekers kunnen de nieuwe H-D onderdelen en accessoires ontdekken, evenals een uitgebreide lijn Genuine MotorClothes die de onbegrensde spirit van de Harley-Davidson lifestyle laat zien.
Dit spannende evenement onderstreept Harley-Davidsons voortdurende inzet voor het leveren van uitzonderlijke motorfietsen en het bevorderen van verbondenheid onder rijders en fans. Harley Night vindt op 14 maart plaats bij Harley-Davidson-dealers in heel Europa. Meer informatie over het evenement en de locaties van de dealers is te vinden op de Nederlandse en Belgische site.
Aprilia kondigt de nieuwe RS 660 aan. In meervoud. Want ja, de Factory-versie komt er ook aan. De middelgrote sportmotor uit Italië, zo geliefd bij motorrijders die de knie aan de grond rijdt, evolueert op vele gebieden. Uiterlijk, aerodynamica, vermogen en elektronica, kortom, talloze nieuwigheden.
Qua uiterlijk zijn er twee nieuwe kleuren: Venom Yellow en Blue Marlin. Dit zijn niet de enige stijlupdates, want op aerodynamisch vlak vinden we nieuwe winglets op de kuip, die de nieuwe RS 660 meer stabiliteit geven.
Het vermogen van de tweecilinder stijgt tot 105 pk en heeft een uitstekende gewicht/vermogensverhouding dankzij de 183 kg in rijklaar gewicht. Op elektronisch gebied komt er een nieuw digitaal instrumentarium en wordt de launch control geïntroduceerd, wat de al uitstekende standaarduitrusting van de vorige versie aanvult.
Voor sportievere rijders die niet genoeg hebben aan de ‘standaard’ RS 660, komt de Factory-versie, uitgerust met meervoudig instelbare Öhlins-ophangingen en gekenmerkt door een speciale kleurstelling.
De nieuwe RS 660 zal dit voorjaar beschikbaar zijn bij officiële dealers, prijzen zijn nog niet bekend.
Een groep onderzoekers van het Robotics and AI Institute (RAI), met vestigingen in Cambridge, Massachusetts en Zurich, Zwitzerland, heeft een robot ontwikkeld die zelfstandig motor kan rijden en stunts uitvoeren. Het Ultra Mobile Vehicle (UMV) is in staat om te springen, trucs te doen en abrupt te stoppen, allemaal dankzij kunstmatige intelligentie en machine learning.
De UMV is ontstaan uit het ‘Athletic Intelligence’-programma van het RAI, met als doel machines te leren zich snel en nauwkeurig te bewegen. Kortom: vaardigheden die doorgaans menselijke atleten eigen zijn. Het systeem maakt gebruik van reinforcement learning, een methode waarbij de robot zijn prestaties verbetert door regelmatig te oefenen.
Dit voertuig is gebaseerd op een carbon kinderloopfiets van 500 dollar. Het frame bevat een elektromotor die het achterwiel aandrijft via een dunne riem. De besturing gebeurt met robuuste mechaniek, uitgerust met sensoren en processors.
Een opvallend kenmerk is de verstelbare armstructuur, die de UMV in staat stelt om sprongen (bunnyhops) uit te voeren. De arm beweegt dan snel omhoog, tilt het voertuig op en zorgt voor gecontroleerde sprongen. Ook de landing gebeurt nauwkeurig: door zorgvuldig gedoseerde gasimpulsen wordt het achterwiel gericht neergezet.
De reden waarom het RAI dit project is gestart, is niet helemaal duidelijk. Het instituut streeft ernaar nieuwe uitdagingen op het gebied van robotica en AI aan te gaan, maar de rol van stunts daarin is niet vanzelfsprekend.
Een kijkje in de toekomst?
De UMV is niet de eerste robot op twee wielen; Yamaha heeft met Motobot al een machine ontwikkeld die zelfstandig kan rijden. Echter, de UMV gaat verder en toont aan dat machines niet alleen kunnen rijden, maar ook complexe stunts kunnen uitvoeren.
Deze ontwikkeling roept vragen op: is het enkel voor onderzoek of is er meer achter? Autonome motoren zouden in de toekomst voor diverse doeleinden kunnen worden ingezet, van transportoplossingen tot reddingsoperaties of zelfs militaire toepassingen. Je moet er niet aan denken dat ze een mitrailleur op zo’n twee/vierwieler zetten en die richting tegenstander sturen. Kansloos.
Gelukkig bevindt de technologie zich nog in een vroeg stadium, maar het UMV-project toont aan hoe snel autonome systemen zich ontwikkelen. Wat nu nog een experimentele stuntrobot is, zou binnenkort nieuwe mogelijkheden voor zelfrijdende tweewielers kunnen bieden.
Saai gestylde, fluisterstille stekkerfietsen oogsten tot op heden opmerkelijk weinig belangstelling bij het custombouw-gilde. Dat een elektrisch aangedreven vehikel nochtans over een opwindend design kan beschikken, bewijst de fraai gestroomlijnde zelfbouw boardtracker van Ruben Mellaerts, de man achter RM Builds.
Ruben vertelt over het concept: “Toen ik hoorde dat er aan het circuit van Zolder een soort velodroom gebouwd werd, sloeg de nieuwsgierigheid toe. De piste is blijkbaar enkel voor wielerdoeleinden geschikt, maar vroeger raceten ze ook met motoren op vergelijkbare ovale, houten tracés. Dat bracht mij op het idee om het verleden en heden te combineren in een futuristische boardtracker.
RETRO SPIRIT
Hij vervolgt: “Boardtrackers zijn precies een vergeten categorie. Het is nochtans het ideale alternatief om iets uniek uit te destilleren. Als elektromechanieker wou ik vooral aan de ‘diehard’ motorfanaten demonstreren dat een elektrisch concept niet noodzakelijk een ordinaire vierkanten bak hoeft te zijn, waar enkel een logge batterij en wat kabels insteken. Bij aanvang had ik een futuristische lookalike van een Bayerische boxer in gedachte. Zo kon ik de uitstekende elektromotoren als ‘nep’ cilinders extra accentueren. Om de juiste proporties te vinden heb ik eerst een provisioneel kartonnen model in elkaar geknutseld. Dat werd nadien in de computer ingebracht om de exacte framelijnen op uit te tekenen. Het leeg aangekochte carter van een afgepeigerde BMW R65 werd door mijn tachtigjarige stadsgenoot Roger ‘de kipper’ (dialect voor keeper of doelman) zuiver gefreesd. De kwieke kerel stond tevens in voor het benodigde draai- en freeswerk. Om de vooropgestelde stijl te respecteren was een karakteristiek gekromd stuur, diep geplaatst zadel en een fel gebogen bovenste framegedeelte onontbeerlijk. De framebuizen heb ik met de hulp van klemmen, waterpas en laser geplooid op een machine die achterop de trailer van een kameraad stond. Nadat de benodigde laswerken met de tig waren uitgevoerd, werden de lasnaden netjes weggeschuurd. Om iets te bouwen dat nog niet eerder gezien was en tevens de retro spirit te behouden, heb ik in tegenstelling tot de in Amerika frequent gebezigde volledig open naafloze wielen, wel spaken gebruikt. Roger heeft de flenzen gedraaid en op maat gemaakt.”
1 van 10
TOP SECRET
Na de afwerking van frame en wielen, werden het blok en de voorvork gemonteerd. Om de juiste dimensies te respecteren werd het formaat van de elektromotoren afgestemd op de oorspronkelijke cilinders van het Duitse donorcarter. Dat resulteerde in twee gekoppelde motoren van elk 3 kilowatt, die via een tandriem verbonden zijn met de kettingaandrijving. “Via een omvormer levert de motor op piek ongeveer 38 pk af”, verklaart Ruben. “Dat lijkt laag, maar in verhouding met het gewicht is dat fatsoenlijk. Op de plaats waar oorspronkelijk de starter zat, zit nu het zelfgemaakte batterijpakket. In de carterpan werd de controller geïnstalleerd. Het batterij managementsysteem controleert de verschillende groepen cellen op eventuele verhitting. Er zijn 10 groepen van 20 cellen en via Bluetooth kan ik de werking van elke opvolgen. De Sonny VT6 Murata batterijen zitten toepasselijk verwerkt in de projectnaam. ‘Murata’ klinkt ietwat mysterieus en heeft een logische link met de elektrische opzet. Waar ooit het oliepeilstokje zat, zitten thans een usb en laderaansluiting. Gas geven gebeurt niet met een gashendel, maar via een duimschakelaar van een E-step. De 3D geprinte koplampbehuizing huisvest kleine led lampjes, die zo dicht op elkaar staan dat het een ononderbroken lijn lijkt. De handvatten en het zadel zijn van geolied hard sandelhout. Ze zijn gemaakt door Thierry, een locale houtbewerker. De zadelplaat is van Badass Seats. Het artistieke zitje wordt afgeveerd met de bladveer van een trailer. De voetsteuntjes komen met een duwtje uit de carrosserie tevoorschijn. Dat ideetje heb ik legaal gejat van Kindig Customs Car Design, die het systeem voor autodeurklinken gebruikt. De wielen zijn zelf gespaakt. Bij JVD Wheels kregen ze voor het op maat maken van de spaken enkel de vereiste informatie. Naafloze, half gespaakte wielen waren op dat moment volgens mij niet eerder gebouwd. Mijn constructie moest dus zo lang mogelijk geheim blijven.”
Met een glimlach vertelt Ruben: “Mijn moeder was radicaal tegen brommers en motoren. Met de aankoop van een Piaggio Ciao verbrak mijn nonkel de stijfkoppige omerta. Op mijn elfde croste ik met dat brommertje in het weiland en met het kuisen van de carburator deed ik mijn eerste sleutelervaringen op. Toen het zadel afbrak, werd het er onder assistentie van mijn bompa terug aangelast. De stapsgewijs opgebouwde skills kwamen later goed van pas om het Peugeot Streetfighter scootertje waarmee ik naar school reed te personaliseren. De populaire boekjes van 50 Riders en Scootin’ Magazine hadden op mij meer aantrekkingskracht dan de Playboy. Vooral de posters met onwijs verbouwde scooters trokken mijn aandacht. Ze bezorgden me de inspiratie om met mijn latere creaties op dezelfde pagina’s terecht te komen. Zo kwam ik op jeugdige leeftijd in een twintigtal magazines en diverse Duitse customshows terecht, waar mijn verbouwde scooters eervolle prijzen wegkaapten. Op mijn achttiende werden de brommertjes geswitcht voor vierwielers, want auto’s boden destijds verleidelijke mogelijkheden aangaande bodykits en tuning. Na mijn eigen patserbak, mocht ik ook die van vrienden en kennissen verbouwen. Door de mondelinge reclame liep het allemaal wat uit de hand en ben ik in bijberoep onder ‘RM Concept’ verdergegaan. Later heb ik toch weer afscheid genomen van de autoscene om verder te gaan met motoren, mijn enige echte en oorspronkelijke passie.”
KUNSTWERK
Met RM Builds, de spin-off van RM Concept, wil Ruben Mellaerts bewijzen dat natte jongensdromen weldegelijk gerealiseerd kunnen worden. “De nadruk ligt op ‘built’ en ik verbouw elk merk of type motor. Door enkel materialen en onderdelen van hoge kwaliteit te gebruiken streef ik de perfectie na. Voor het type ‘one-off’ motoren staat kwaliteit onvoorwaardelijk boven kwantiteit. Met een tot caféracer verbouwde Yamaha 920R haalde ik eerder al de Bigtwin pagina’s en mijn werk is op Facebook te zien. Buiten de Bigtwin Bikeshow werd deze moto ook tentoongesteld op de custom bike show van Bad Salzuflen en het Biker Fest in Italië. Mijn projecten zijn niet prioritair gemaakt om mee te rijden, ik zie ze het liefst als kunstwerk tussen het livingmeubilair fungeren.”
Tekst & foto’s: Patrick De Muynck
SPECIFICATIES MURATA BOARDTRACKER
ALGEMEEN
Eigenaar en bouwer
Ruben Mellaerts / RM Builds
Bouwtijd
7-8 maanden
MOTORBLOK
Merk en type
BMW R65 carter met 2 elektromotoren QS138 (3kw/st)
Bouwjaar
2023
Vermogen
12kw (16pk) nom. 28kw (38pk) piek
Primaire kast
rechtstreekse overbrenging van riem 32 mm naar 71.3 mm en naar ketting 114 tands 345.6 mm
Andere aanpassingen
flatracer cover, carterpan vergroting Siebenrock, selfmade batterij 180 x 18650 Sony VTC6 3120 mah 30A in totaal 72 v, in carters verwerkt jk smart bms 20s10p, Votol em150 sp controller
RIJWIELGEDEELTE
Frame
zelfbouw, buizen van 30 en 32mm gebogen, tig gelast
Voorvork
zelfbouw, springerlook
Stuurdemper
stuurgewricht, optische aanvulling
Voorwiel
zelfbouw, 23”, 3”j, rvs spaken, op maat gemaakte lagers, verchroomd
Voorband
Avon Cobra AV71 130/60R23
Achterwiel
zelfbouw, 23”, 3”j, rvs spaken, op maat gemaakte lagers, verchroomd
Achterrem
Magura HS11 Hydraulic
Achterband
Avon Cobra AV71 130/60R23
DIVERSEN
Koplamp
3D geprinte behuizing met witte COB led
Stuur
zelfbouw
Handvatten
sandelhout
Zadel
geolied sandelhout
Achterspatbord
staal zelfbouw, ingekort
Achterlicht
zijkant van de elektromotoren, cob leds met plexi ring
Voetsteunen
selfmade, Kindig-style ingewerkt in het frame, verchroomd
Overig
in frame ingewerkte remleidingen, E-step gashendel, ingewerkte voltmeter
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
