Weet je waar ik echt van hou? YouTube-filmpjes van crashes kijken. Dat begon als puisterige tiener met het kijken naar zondagscoureurs die hun bolide in de prak reden op de Nürburgring, maar sinds ik een tijdje geleden mijn motorrijbewijs heb gehaald kijk ik vaker naar een handjevol kanalen waar rijders (bijna) onderuit gaan. Ik weet niet precies wat me er in aantrekt. Is het een soort sadistische drang om andere mensen ongeluk te zien beleven of juist toch om mezelf eraan te herinneren dat ik op mijn Suzuki aardig fragiel ben naast die vrachtwagen? Tsja, dat is zo’n vraag waar we misschien nooit antwoord op zullen krijgen.
Eén van de kanalen die ik kijk houdt het niet alleen bij de crashes, maar geeft je als kijker ook meerwaarde, door de ongelukken te analyseren. Ik zal maar direct zeggen dat het kanaal ‘DanDanTheFireMan’ heet, want ik denk dat menig rijder nog van hem kan leren. Daniel Tolomei is het brein achter het YouTube-kanaal en sponsort ons niet hoor, maak je maar geen zorgen. Hij zegt zelf op Twitter (want we gaan het toch echt geen X noemen): “Mijn missie is om de levens van motorrijders en de gemeenschap waarin ze leven te beschermen” en volgens mij lukt dat hem aardig.
‘Wij motorrijders hebben meer geluk dan automobilisten’
Vorige week reed ik namelijk van werk terug en vanwege het jaargetijde is dat helaas in het donker. Daar bovenop heb je natuurlijk nog de verplichte herfstbui en flinke scheut file. Helemaal natgeregend kwam ik bij mijn afslag, maar ik zat nog achter twee langzame automobilisten. Even een dotje gas en ik kan voor ze invoegen, dacht ik al bij mezelf. Ik draai daarom de gaskraan open, maar ik weet dat ik niet te lang voor mijn manoeuvre heb, want verderop slaat mijn baan af en kunnen bestuurders vanuit een parkeerplaats oprijden. Denkende aan Daniel’s woorden ben ik daarom al extra alert en maar goed ook: terwijl de vraat er nog goed in zit komt zo’n elektrische Kia EV6 ineens oprijden en blijft pontificaal op de rijbaan staan.
Alweer komen Daniel’s tips me van pas: in een split-second besef ik me namelijk dat ik niet vol in de ankers moet gaan, maar progressief moet remmen. Gelukkig maar ook, want het gladde wegdek had me een andere keuze niet vergeven. Met alle macht weet ik mijn motor op 20 cm van de Kia zijn achterbumper te parkeren en uit een stressreactie toeter ik nog even. De Kia rijd niet veel later weg, zonder überhaupt me erkenning gegeven te hebben dat ik besta. Daarna naar huis en nog wat meer crash-filmpjes kijken. Was die morbide fascinatie toch ergens goed voor.
Afbeelding: still uit helmcamera Jesse
Je hebt helemaal gelijk, van fouten van anderen kun je leren. Zo heb ik veel filmpjes bekeken van “idioten-op-de-weg” waaruit oa blijkt dat voorrang hebben en krijgen niet hetzelfde is. Door op een T-splitsing niet 1x naar links maar later toch nog een 2de keer naar links te kijken , zag ik dat de auto van links niet remde en gewoon doorreed. Gelukkig remde ik ipv de weg op te draaien anders was die auto zeker dwars tegen mij aangereden. Vertrouw je medeweggebruikers dus nooit zo maar!!