Op Motorland Aragón pareerde Pecco Bagnaia alle aanvallen van Marc Márquez (Honda). De week erop wist de Italiaanse Ducati-coureur op het Misano World Circuit Marco Simoncelli net uit de klauwen van WK-leider Fabio Quartarao (Yamaha) te blijven. De manier waarop Baganaia zijn eerste twee MotoGP-zeges wist te behalen was ronduit indrukwekkend.
Door machinepech en valpartijen duurde het iets langer dan verwacht, maar in Aragón behaalde Francesco ‘Pecco’ Bagnaia bij zijn 42e start in de koningsklasse dan toch zijn eerste MotoGP-zege. De 24-jarige Moto2-wereldkampioen van 2018 deed dat op indrukwekkende wijze door in de slotfase van een fascinerende race niet te bezwijken onder een spervuur van aanvallen van Marc Márquez, die ondanks het feit dat hij nog steeds niet kan rijden zoals hij wel zou willen tot het uiterste ging op zijn thuis- en tevens favoriete circuit. Maar Bagnaia reed foutloos en buitte de voordelen van zijn Ducati ten opzichte van de Honda van Márquez volledig uit. Als derde scoorde wereldkampioen Joan Mir (Suzuki) zijn vijfde podiumplaats in dit seizoen. Door een probleem met de achterkant van zijn machine (de band dus), zoals hij het tactisch omschreef, werd WK-leider Fabio Quartararo (Yamaha) slechts achtste in Aragón. Nog slechter ging het zijn landgenoot Johann Zarco. De Franse Ducati-coureur verspeelde opnieuw meer terrein in de titelstrijd door slechts als zeventiende de finish te passeren. Na zijn eerste podium plaats (derde) op Silverstone, liet Aleix Espargaró andermaal zien dat hij en zijn Aprilia steeds dichter bij de absolute top komen. Voor eigen publiek werd de Spanjaard namelijk vierde.
MotoGP Groot-Brittannië: Quartararo de beste op Silverstone
Veranderingen
‘The times they are a-changin’ zong Bob Dylan al in het begin van de jaren zestig van de vorige eeuw. Dat de tijden veranderen was in Aragón vooral van toepassing voor Cal Crutchlow, Maverick Viñales (voor het eerst op een Aprilia) en Valentino Rossi. Nog niet zo lang geleden vertolkte het trio een hoofdrol in de MotoGP. Nu streden ze in de achterhoede en finishten als 16e, 18e en 19e zelfs buiten de punten.
Ja en dan waren er ook nog eens alle wijzigingen bij Yamaha. Eerst raakte Franco Morbidelli geblesseerd en werd zo voor langere tijd buitenspel gezet. Vervolgens werd de provocerende Maverick Viñales op nette wijze weggestuurd. Garrett Gerloff, Cal Crutchlow en Jake Dixon fungeerden tot de GP van San Marino als invallers, maar wisten geen van allen niet echt een deuk in het bekende pakje boter te rijden. Gelukkig had en heeft Yamaha één stabiele en succesvolle pilaar en dat is WK-leider Fabio Quartararo. In Misano keerde de rust terug bij de twee Yamaha-teams. Morbidelli maakte zijn rentree en werd gelijk naast Quartararo in het fabrieksteam bevorderd. Een positie die de Italiaan ook in 2022 en 2023 zal innemen. Bovendien kreeg Valentino Rossi binnen het Petronas SRT-team in zijn oude rivaal Andrea Dovizioso een nieuwe teamgenoot. Zo keerde de 35-jarige routinier sneller terug dan verwacht als fulltime MotoGP-coureur. Bovendien tekende de Italiaan ook nog eens een contract voor 2022 met Yamaha om uit te gaan komen voor het nieuwe RNF MotoGP Racing, dat voortkomt uit het Petronas SRT-team dat ophoudt te bestaan. Het nieuwe team van de Maleisiër Razlan Razali heeft een contract tot en met 2026 met Dorna getekend.
Foutloos
Na zijn zege in Aragón kwam Pecco Bagnaia vol zelfvertrouwen naar zijn thuis-GP op het circuit van Misano. Prompt realiseerde de Italiaan ook hier de snelste kwalificatietijd. Maar dat niet alleen. Want naast hem stond opnieuw Jack Miller. Een beter uitgangspunt voor de race kon het Ducati-fabrieksteam dan ook niet hebben. De grootste weerstand werd verwacht van de derde man op de eerste startrij. Dat was Quartararo, die in Q2 onderuit was gegaan, tegen zijn gewoonte in. Iets dat ook Marc Márquez deed. Op de laatste startrij stonden twee coureurs, die we daar nog nooit hadden zien staan. Dat waren de Petronas Yamaha-coureurs Valentino Rossi (twee keer gevallen) en Andrea Dovizioso, die nog duidelijk moest wennen aan de voor hem nieuwe machine. Direct na de start zat de rode Ducati-armada voorop. Terwijl Bagnaia andermaal zijn ronden foutloos afwerkte, viel Miller terug. Jorge Martin schoof even later onderuit en Alex Rins (Suzuki) kwam hard ten val. De enige die op jacht naar de koploper kon gaan was (zoals verwacht) Quartararo. Ook al omdat de Fransman voor een iets hardere achterband had gekozen. De Yamaha-coureur kwam heel ver. Maar net niet ver genoeg om te winnen. Dat kwam omdat hij uiteindelijk toch aan de punten dacht en omdat de razendsnelle Ducati met zijn opnieuw foutloos acterende bestuurder moeilijk te passeren zou zijn. Zo kon Italië dan toch weer opnieuw juichen. Dat werd ook gedaan voor Enea Bastianini, die komend vanaf de twaalfde startplaats heel knap derde werd. Het was het eerste MotoGP-podium van de regerend Moto2-wereldkampioen. Zoals verwacht kon Marc Márquez op dit circuit niet zo schitteren als hij op Aragón had gedaan. Maar na afloop bleek de Honda-coureur blij met zijn vierde plaats te zijn.
Ingehaald
Het is al eerder gezegd, maar Yamaha moet het dit seizoen helemaal en alleen van Quartararo hebben. De Fransman heeft nog altijd een voorsprong van 48 punten op Bagnaia in de WK-tussenstand. In Misano werd Valentino Rossi uiteindelijk zeventiende. Dat kon teleurstellend worden genoemd. Maar de ‘Gele Brigade’ maalde daar niet om. Ze bleven hun afzwaaiende held toejuichen. Achter Rossi finishten de VR46-leden Franco Morbidelli en Luca Marini als achttiende en negentiende. Gelukkig had een ander lid van de academie de race gewonnen… Als laatste kwam Andrea Dovizioso over de finish (inclusief een long lap penalty). En dat was ook een teleurstelling te noemen. De oude garde, met alle respect, wordt (is) duidelijk ingehaald door de jongere generatie!
De resultaten
MotoGP Aragón
1. Francesco Bagnaia (I), Ducati, 41.44,422;
2. Marc Marquez (E), Honda, +0,673;
3. Joan Mir (E), Suzuki, +3,911;
4. Aleix Espargaró (E), Aprilia, +9,269;
5. Jack Miller (AUS), Ducati, +11,928;
6. Enea Bastianini (I), Ducati, +13,757;
7. Brad Binder (ZAF), KTM, +14,064;
8. Fabio Quartararo (F), Yamaha, +16,575;
9. Jorge Martin (E), Ducati, +16,615;
10. Takaaki Nakagami (J), Honda, +16,904;
11. Iker Lecuona (E), KTM, +17,124;
12. Alex Rins (E), Suzuki, +17,710;
13. Pol Espargaró (E), Honda, +19,680;
14. Miguel Oliveira (P), KTM, +22,703;
15. Danilo Petrucci (I), KTM, +25,723.
- Racegemiddelde winnaar: 167,8 km/u.
- Snelste ronde (6e): M. Marquez, 1.48,139 = 169,0 km/u
- 23 ronden = 116,771 KM
MotoGP San Marino
1. Bagnaia, 41.48,305;
2. Quartararo, +0,364;
3. Bastianini, +4,789;
4. M. Marquez, +10,245;
5. Miller, +10,469;
6. Mir, +10,325;
7. P. Espargaró, +13,234;
8. A. Espargaró, +15,698;
9. B. Binder, +16,129;
10. Nakagami, +18,519;
11. Michele Pirro (I), Ducati, +20,373;
12. Johann Zarco (F), Ducati, +21,066;
13. Maverick Viñales (E), Aprilia, +21,258;
14. Stefan Bradl (D), Honda, +28,142;
15. Alex Marquez (E), Honda, +30,686.
- Racegemiddelde winnaar: 163,7 km/u.
- Snelste ronde (17e): Bastianini, 1.32,242 = 164,9 km/u. (nieuw record)
- 27 ronden = 114,102 KM
WK-stand (na 14 van 18 races):
1. Quartararo, 234 punten
2. Bagnaia, 186;
3. Mir, 167;
4. Zarco, 141;
5. Miller, 140;
6. B. Binder, 124;
7. A. Espargaró, 104;
8. Viñales (Yamaha en Aprilia), 98;
9. M. Marquez, 92;
10. Oliveira, 87.
GP in cijfers
50
jaar geleden, op 12 september 1971, maakte Ducati haar debuut in de koningsklasse. Op Monza finishte Phil Read op een 500cc-twin als vierde.
31
verschillende winnaars in de MotoGP sinds het begin in 2002. Pecco Bagnaia is de nieuwste.
60
jaar geleden, op 17 september 1961, veroverde Mike Hailwood de eerste wereldtitel voor Honda. Dat gebeurde in de 250cc-klasse.
25.000
toeschouwers werden er elke dag op het Misano World Circuit Marco Simoncelli toegelaten.
Quotes
‘Eindelijk! We hebben het gedaan. Dat zorgt voor een onbeschrijfelijke emotie.’
Pecco Bagnaia (Ducati) na zijn eerste MotoGP-zege.
‘Ik race niet met plezier. Want ik heb pijn.’
Marc Márquez (Honda), die nog steeds niet de oude is.
‘Yamaha is me niets schuldig, maar ik verdien deze plek.’
Franco Morbidelli, die bij zijn rentree direct naar het fabrieksteam werd bevorderd.
‘Natuurlijk smaakt een zege zoeter, maar dit was mijn beste race van dit seizoen.’
Fabio Quartararo (Yamaha) na zijn tweede plaats in de GP van San Marino.
‘Om juist hier te winnen is iets heel speciaals voor mij.’
Pecco Bagnaia (Ducati), die vlak bij het circuit van Misano te huize is.
Voorspelling sportredacteur Marien Cahuzak
Normaal probeer ik hierbij nooit met de mainstream mee te gaan, maar dit keer ontkom ik er gewoon niet aan. Zeg je Circuit of the Americas, zeg je Marc Márquez. Alleen in 2019 won hij er niet. Omdat hij viel, niet omdat iemand anders sneller was. Dat de MotoGP naar Amerika gaat, is overigens een heel ander verhaal als je kijkt naar de coronacijfers daar. Het doorgaan van deze wedstrijd is dan ook een grotere verrassing dan wie de winnaar straks zal zijn.
