woensdag 20 augustus 2025
Home Blog Pagina 1258

Getest: Victory Octane

0

Dit jaar trok Polaris onverwacht de stekker uit Victory, maar met wat zoeken moet je nog wel een Octane op de kop kunnen tikken. De motorfiets zet je gemakkelijk op het verkeerde been. Het kleine stuurkuipje zet het lijnenspel van een cruiser helemaal op z’n kop. Het fraaie stukje plastic past naadloos op Britse en Italiaanse sportfietsen en zelfs op een café-racer, maar op een custom?

De verwarring blijft niet beperkt tot het uiterlijk, het motorblok werkt net zo hard mee. De specificaties van de 1200 cc zware tweecilinder liegen er niet om en passen eerder bij een moderne naked dan bij een cruiser. De V-twin heeft vier kleppen per cilinder, dubbele bovenliggende nokkenassen en vloeistofkoeling. Al die moderne techniek is goed voor een vermogen van 104 pk en een koppel van 103 Nm. Aan toeren draaien heeft de Octane geen hekel. Het laagtoerige geplof waarop cruisers patent hebben is een stukje opgeofferd voor een lekker krachtig midden- en hoge toerengebied.

Onbegrijpelijke blunders
Waar Victory tot nu toe de verwarring zorgvuldig regisseerde, komen we nu bij het hoofdstuk ongewilde verwarring. Prachtige details wisselen af met een paar onbegrijpelijke blunders. Een rempotje mag nog zo mooi zijn, maar een verroest kruiskopschroefje dat het dekseltje van het reservoir vastzet, verziekt het hele uitzicht. Roest komt bovendien terug op de remschijf van het achterwiel en in sommige gaten in het frame.

Een enkel roestplekje wisselt af met een veelvoud aan mooie details. Het gegoten aluminium frame heeft niet alleen een massief ogend balhoofd, maar het dient ook als cover van de radiateur. Geen lelijke kapjes om een even zo lelijke radiateur te verbergen, maar een mooi geheel van frame en cover. De bovenste gevreesde kroonplaat kan zo op een Panigale en dat geldt ook voor de gevlochten remleidingen. De tankvorm met zijn hoekige lijnen sluiten perfect aan bij de gewenste musclebike-uitstraling en de matgrijze lak maakt die helemaal af. Dankzij de onderhoudsvrije riem blijft die lak mooi grijs in plaats van vlekkerig door rondspattend kettingvet.

Ouderwetse krachtexplosie
Helemaal onderin heeft de V-twin voldoende koppel, maar hij overdondert niet met een massieve golf van kracht, zoals andere dikke cruisers dat doen. Als het blok op temperatuur is, mag het zijn troefkaart uitspelen: de krachtsontwikkeling vanaf het midden- tot aan het rode gebied. Wat loopt dit blok geweldig door. Waar andere cruisers al lang afbouwen en alleen nog maar trillen, sleurt de Octane er nog altijd heerlijk aan. Liefhebbers van het ouderwetse potato-potato-gevoel hebben en krijgen er niets mee, zij zweren bij een traditionele dikke cruiser. Het speelse karakter van de Octane spreekt een totaal nieuwe groep aan. Mannen en vrouwen die al tijden gecharmeerd zijn van het lijnenspel en het ontspannen imago van cruisers, maar die de ouderwetse krachtexplosie van een ‘gewone’ motorfiets niet willen missen.

Fysieke dwang
Storende trillingen blijven achterwege en het blok maakt vanuit het niets direct een prima indruk. Al blijft het opmerkelijk dat het stationair toerental slechts heel langzaam terug loopt. Bij het met een ingetrokken koppeling uitrollen, zakt het toerental pas als de motorfiets volledig tot stilstand komt. Om – bij gebrek aan motorrem – afdoende snelheid uit de Octane te halen beschikt die over twee met ABS uitgeruste schijfremmen. De remwerking slaat stevig door naar de cruiserkant. Voor een cruiser scoort de Victory een dikke voldoende, maar het blijft stevig knijpen en trappen om de 243 droge kilo’s tot stilstand te brengen. Voor een 1200 cc zware cruiser voelt de Octane aangenaam licht. Het is een verademing in vergelijking met alle zwaarlijvige customs waaraan een mens de handen vol heeft. De Octane stuurt lichter en strakker dan de gemiddelde cruiser. Zoiets verwacht je niet van een musclebike, die hoort volgens de overlevering alleen rechtdoor te gaan, maar niets is minder waar. Deze custom stuurt zonder al te veel fysieke dwang in. Deze motorfiets valt de bocht niet in en houdt zijn lijn goed vast. Het is zowaar een custom waarmee je al snel een vertrouwensband opbouwt op stuurwegen.

Nieuwe paden
Met de Octane slaat Victory nieuwe paden in. Motorrijders die het wat rustiger aan willen doen, maar die nog niet klaar zijn voor het bedaagde karakter van bijvoorbeeld een Sportster. Nieuwe motorrijders voor wie het allemaal niet meer op haren en snaren hoeft, maar die een enthousiast motorblok en goede neutrale stuureigenschappen weten te waarderen.

Tekst: Ad van de Wiel, foto’s: Jacco van de Kuilen

[justified_image_grid ids=24761,24762,24763,24764,24765,24766,24767,24768,24769,24770,24771,24772,24773,24774,24775]

Getest: Suzuki SV650

0

Ooit gingen SV’tjes als zoete broodjes over de toonbank. In de ranglijst van best verkopende motoren van 2000 had de motorfiets een prominent plaatsje in de top drie. (wereldwijd verkocht Suzuki 410.000 exemplaren van de SV650, Gladius en V-Strom 650) Helaas maakte verkooptopper SV in 2009 plaats voor de Gladius. De vrouwelijke vormen wisten minder motorrijders te bekoren dan zijn stoere voorganger. Op zich mankeerde er niets aan het ding, maar we vraten hem met zijn rare kleurtjes en rondingen simpelweg minder dan de SV. Gelukkig staat die laatste vanaf 2016 weer op het menu. En goed nieuws voor alle liefhebbers van weleer: de SV650 is weer op en top SV650.

Beginnersvriendelijk
De nieuwe SV is overduidelijk op zijn succesvolle voorganger geënt. Daarom omschrijven de Japanners de vormgeving van de tweecilinder als conservatief. Misschien keken ze wel iets te veel achterom want het komt allemaal net iets te bekend voor. Dat geldt ook voor het blok, al pakte Suzuki meer dan zestig onderdelen van de twin aan. Suzuki voert allerlei redenen aan (zuinig, geluid, smalle bouw, lineair vermogen) waarom het vasthoudt aan een technisch gecompliceerdere en daardoor duurdere V-twin in plaats van een staande tweecilinder zoals de Japanse concurrentie die heeft, maar het scheelt natuurlijk dat dit wonderschone blok al op de schappen lag. Om het beginners makkelijk te maken, beschikt het motorblok over het zogenaamde Low RPM Assist. Bij het wegrijden signaleert de elektronica als het blok dreigt stil te vallen wanneer onervaren bestuurders te weinig gas geven. Het systeem werkt prima in de praktijk. Natuurlijk probeerden we het uit door zonder gas weg te rijden en iedere keer gebeurde dat probleemloos en zonder stil te vallen.

Schrapend metaal
Van stil vallen is geen sprake op de testroute die meer bochten en kronkels heeft dan een hopeloos in de knoop gedraaide kluwen wol. Een hoog tempo schrikt de Suzuki allerminst af, maar het brengt wel de beperkingen van een budgetmotor in beeld. Een motorfiets van zeven mille beschikt vanzelfsprekend niet over volledig instelbare vering of radiale monoblocs. Daar kun je over zeuren, maar het is handiger om het te accepteren en je zegeningen te tellen met wat je wel hebt: een groot pretpakket.

De SV650 voelt lichter dan zijn toch al geringe 197 rijklare kilo’s. Insturen gaat daardoor zonder veel moeite, maar niet kwikzilverig vlug. Dat laatste betaalt zich terug tijdens een laagvliegsessie op de snelweg waar de motorfiets tegen de 200 km/h toch mooi stabiel blijft. Bij enthousiast stuurwerk – eigenlijk altijd dus – raken de lange lefbouten al snel het asfalt. Niet zo erg allemaal, maar aan de rechterzijde volgt vervolgens het afschermkapje van de uitlaatdemper. Om de bodemspeling te verhogen schroefde Suzuki de veervoorspanning aan de achterzijde op, maar die extra millimeters waren al snel opgesoupeerd.

Scheurwerk
De slechts 650 cc metende twin is een toonbeeld van soepelheid. De relatief bescheiden 76 pk blijken in de praktijk meer dan genoeg voor een waanzinnig stuk scheurwerk. Bovendien geeft de tweecilinder het vermogen prachtig af, soepeler dan dit tref je weinig V-twins. Het maakt ondersteunende elektronica compleet overbodig. Gelukkig maar, het voelt heerlijk om puur alles uit de motor te halen. Zelfs na de krapste bochten trekt de twin zich moeiteloos in gang. Van 1500 tot de rode streep bij 11.000 tpm beschikt het over verrassend veel trekkracht. Het gaat simpelweg maar door en door terwijl het altijd behapbaar en tegelijk ontstellend leuk blijft. Vanaf 7000 toeren voel je in het zadel dat de tweecilinder aan het werk is, maar het stoort simpelweg niet.

V-twin fun
De zithouding is redelijk uitgekiend want het voldoet zowel op de snelweg als tijdens het bevredigen van coureuraspiraties. Alleen de zithoogte van 785 mm is niet overdreven veel en dat voelt een Hollander van 180 cm ’s avonds terug in zijn knieën. De nog langere medemens kan verlangen naar een hoger zadel. Betere remmen staan bovendien hoog op de verlanglijst. 

“V-Twin fun for all riders” is de reclamekreet die Suzuki op de SV650 kleeft. Een slogan is vaak – of zeg gerust meestal – wishfull thinking, maar dit motortje maakt het waar. Beginners vermaken zich net zo goed in het zadel als ervaren motorrijders.

Tekst: Ad van de Wiel, foto’s: Suzuki

 

[justified_image_grid ids=24745,24746,24747,24748,24749,24750,24751,24752,24753,24754,24755,24756,24757,24758,24759]

Mega MotorTreffen 2019 – Coming Up

0

Binnenkort hier meer informatie over het Mega MotorTreffen 2019

Mega MotorTreffen: veel volk, puik sfeertje.

Op zaterdag 18 mei en zondag 19 mei organiseert PiTE Media BV, uitgever van MOTO73, Classic & Retro en Promotor Magazine, de derde editie van het Motor.NL Mega MotorTreffen.

Alles draait tijdens dit evenement om motorrijden. Er is deze editie ook weer de mogelijkheid om te proefrijden op gloednieuwe motoren.

Locatie Motor.NL MotorTreffen 18 & 19 mei 2019

  • Expo Haarlemmermeer
  • Stelling 1, 2141 SB Vijfhuizen
  • Tijd: 10.00 – 17.00 uur
  • Ticket-verkoop start binnenkort

Suzuki V-Strom 650 2017 – motortest MotoMe

0

Bekijk meer van MotoMe op http://www.motome.nl
Volg MotoMe ook op Facebook: http://www.facebook.com/motometv
Volg MotoMe ook op Instagram: http://www.instagram.com/motometv

Suzuki V-Strom 650 & 1000XT: kleine moeite, groot plezier
Laat je niet foppen door de flitsende retro kleuren van Suzuki’s nieuwe XT-varianten. Onderhuids hebben de (terecht) immens succesvolle V-Stroms meer innovaties ondergaan dan je verwacht. En omdat we het hier over twee doorgewinterde vierseizoenenmotoren hebben, besloten we in de Spaanse lente maar eens een stuk wintersport mee te pakken. Een dag de 650 en een dag de 1000: en we hebben een morele winnaar.

Suzuki V-Strom 1000 2017 – motortest MotoMe

0

Bekijk meer van MotoMe op http://www.motome.nl
Volg MotoMe ook op Facebook: http://www.facebook.com/motometv
Volg MotoMe ook op Instagram: http://www.instagram.com/motometv

Suzuki V-Strom 650 & 1000XT: kleine moeite, groot plezier
Laat je niet foppen door de flitsende retro kleuren van Suzuki’s nieuwe XT-varianten. Onderhuids hebben de (terecht) immens succesvolle V-Stroms meer innovaties ondergaan dan je verwacht. En omdat we het hier over twee doorgewinterde vierseizoenenmotoren hebben, besloten we in de Spaanse lente maar eens een stuk wintersport mee te pakken. Een dag de 650 en een dag de 1000: en we hebben een morele winnaar.

Harley-Davidson Roadster Cafe Kit 2017 – motortest MotoMe

0

Bekijk meer van MotoMe op http://www.motome.nl
Volg MotoMe ook op Facebook: http://www.facebook.com/motometv
Volg MotoMe ook op Instagram: http://www.instagram.com/motometv

Harley-Davidson Roadster XL CC: Harley met ballen
Inderdaad, de heer Verhoeven had al eens het genoegen om zich te verbazen over Harley-Davidson’s Roadster. Maar om de Yank – in navolging van diens president – een nog grotere bek te geven, heeft Milwaukee de machine serieus gepimpt en getuned, resulterend in de Roadster XL Cafe Custom. Hij kost een paar knaken, maar dat verdien je snel terug door jezelf niet in de kroeg, maar voor de kroeg te parkeren.

MotoMe Motor TV: Aflevering 49 – S4/09

0

Bekijk meer van MotoMe op http://www.motome.nl
Volg MotoMe ook op Facebook: http://www.facebook.com/motometv
Volg MotoMe ook op Instagram: http://www.instagram.com/motometv

Roadster XL CC: Harley met ballen
Inderdaad, de heer Verhoeven had al eens het genoegen om zich te verbazen over Harley-Davidson’s Roadster. Maar om de Yank – in navolging van diens president – een nog grotere bek te geven, heeft Milwaukee de machine serieus gepimpt en getuned, resulterend in de Roadster XL Cafe Custom. Hij kost een paar knaken, maar dat verdien je snel terug door jezelf niet in de kroeg, maar voor de kroeg te parkeren.

Suzuki V-Strom 650 & 1000XT: kleine moeite, groot plezier
Laat je niet foppen door de flitsende retro kleuren van Suzuki’s nieuwe XT-varianten. Onderhuids hebben de (terecht) immens succesvolle V-Stroms meer innovaties ondergaan dan je verwacht. En omdat we het hier over twee doorgewinterde vierseizoenenmotoren hebben, besloten we in de Spaanse lente maar eens een stuk wintersport mee te pakken. Een dag de 650 en een dag de 1000: en we hebben een morele winnaar.

Mega MotorTreffen: veel volk, puik sfeertje
Tegenwoordig staat ieder weekend bol van de motoractiviteiten, die je maar moet zien te combineren met een bezoek aan Ikea, grasmaaien en de wekelijkse gang naar je schoonmoeder. Maar het eerste Promotor/MotoMe’s Mega Motor Treffen van 21 mei jongstleden was een happening om voortaan in je agenda te noteren. Het treffen bracht een verrassend grote menigte van 8.500 bezoekers op de been en vooral het sfeertje was uitstekend en ongedwongen. We blikken terug, al is het maar als evaluatie voor de organisatoren om het in 2018 nóg succesvoller te maken.

Laverda Museum te koop

0

Cor Dees doet zijn verzameling in de verkoop. Het Laverda Museum in Lisse is waarschijnlijk de meest volledige verzameling van het Italiaanse merk op de wereld. 81 motoren, prototypes en memorabilia zijn samengepakt op de ruim 300 vierkante meter die het museum beslaat. Zelfs oude landbouwwerktuigen die Laverda produceerde voor ze met motorfietsen begonnen zie je in Lisse. Zijn goede vriendschap met de Laverda-familie maakte het mogelijk dat dees zijn rijke collectie kon opbouwen. Hij verzamelde wat hij leuk vond maar daarmee ook eigenlijk direct de meest belangrijke Laverda’s die zijn gemaakt.

De motoren waar Dees nog aan werkt houdt hij voorlopig nog in eigen beheer. De legendarische Laverda V6 die hij momenteel aan het voorzien is van een 24-uurs endurance trim. Daarnaast werkt hij ook nog aan het 90 graden 1000cc Vee-Six prototype. Zodra die te koop komen is de koper van de rest van de collectie de eerste die ingelicht wordt. Want de verzameling wordt dus als één lot verkocht. Dees hoopt een enthousiaste koper te vinden die de verzameling openbaar zou willen tentoonstellen. 

Een volledige beschrijving van de verzameling vindt je hier.

[justified_image_grid ids=24736,24737,24738,24739,24740,24741,24742,24743]

Getest: Kawasaki W800 Final Edition

0

Nog steeds vind ik die milieubeweging een griezelig politiek spelletje met vaak slechte onderbouwing, waarbij eerder het geld dan het milieu een drijfveer lijkt te zijn. Waar het echter op neerkomt, is dat de natuur zelf me wel wat kan schelen en rijdend op de Kawasaki besef je dat eens te meer. Hoewel hij het prima doet op de snelweg en zeer zeker ook in het stedelijke verkeer is het namelijk juist op prachtige rustige buitenwegen waar je het meest geniet van wat voelt als een echte ouderwetse motorfiets. Door zijn goedmoedige karakter gaat je hoofd daar ook naar staan. 

Natuurlijk blijf je bovenal motorrijder en zit het in je bloed om als vanzelf die ideale lijn te pakken en liefst met een rotgang een bocht in te duiken, maar een schrapende middenbok laat je algauw weten dat de grens redelijk snel is bereikt. Dat voelt als een tekortkoming, maar je kunt het ook zien als verrijking. De snelheid gaat omlaag en terwijl het blok – dat bij lage toerentallen zijn maximum koppel al toont – ritmisch onder je dreunt, merk je dat je de remmen nauwelijks nog aanraakt en alles juist met gelijkmatige snelheid doet. 

LAGE TOERENTALLEN
Wat de Final Edition uniek maakt, zijn een Candy Brown metallic lak met Candy Sunset Orange accenten en een Final Edition-logo. Voor de rest is het gewoon een standaard W800. Kawasaki geeft aan dat het om een limited edition gaat, hetgeen de exclusiviteit nog eens benadrukt. Maar ja, heb je dat niet altijd met een laatste model?

Zoals ik al zei, levert deze retro zijn maximum koppel al vrij snel af – 60 Nm bij 2500 toeren per minuut om exact te zijn – en het is ook in dat toerengebied dat je wilt rijden. Doorhalen tot hij zijn 48 pk er bij 6500 omwentelingen uitperst kan prima, maar je merkt dat het niet is waar de motor zich het fijnst bij voelt. Het soepelst rij je tot 3500 toeren, daarna krijg je een gebied van duizend toeren waarin hij behoorlijk trilt en dan heb je nog 2000 toeren tot de fut eruit is. Het moet je aanstaan, maar voor mij geeft dat een motor meer karakter dan eentje die zo lineair is dat hij bij elk toerental hetzelfde voelt. Frame en vering geven tezamen een heel neutraal rijgedrag, alsmede een goed comfort. De beperkte grondspeling maakt dat je nimmer de grenzen van het toelaatbare zult opzoeken en hetzelfde geldt voor de remmerij. 

SYMPATHIE
Het grappige aan de W800 Final Edition is dat deze motorfiets weliswaar geen records breekt als het gaat om topvermogen of messcherp stuurgedrag, maar er zijn legio factoren waarmee hij ontzettend hoog scoort. De sympathiefactor bijvoorbeeld is ontzettend groot. Hij oogt klassiek en ontbeert derhalve niet alleen een ‘moderne’ agressieve uitstraling, hij maakt mensen ook nostalgisch en we weten allemaal dat in nostalgie alleen plek is voor mooie gevoelens. Geen motornijd dus, jegens deze Kawasaki, want als er iets is wat deze motorfiets niet oproept zijn termen als snelheidsduivel, maniak, asociaal of gevaarlijk. En dat is ook wel eens lekker, om niet op voorhand al veroordeeld te zijn. Sterker nog, de W800 Final Edition lijkt een onweerstaanbare aantrekkingskracht te hebben op mensen. Waar je hem ook neerzet, iedereen lijkt ineens een onbedwingbare neiging te hebben iets tegen je te zeggen, waarbij ‘Mooi ding’ de boventoon voert, gevolgd door ‘Wat is dat voor merk?’. Want ja, die W op de tank zegt het gros natuurlijk weinig en om eerlijk te zijn: zelfs veel motorrijders zoeken naar het merk. 

Wat de W ook doet, is je ruimte geven. Als motorrijder lijkt het te zijn ingebouwd om te klagen over blinde, nietsontziende automobilisten die het op je leven hebben gemunt, maar op de W800 krijg je vaak de ruimte. Wellicht ligt dat aan het eigen rijgedrag, aangezien je je vaak aardig aan de snelheid houdt en je vooral lekker rustig onderweg bent in plaats van te jagen, maar het kan ook de perceptie zijn dat zo’n ‘klassieker’ niet supersnel is en dat je daar dus wat ruimte aan moet geven. Dit in tegenstelling tot moderne motoren, die ‘toch overal tussendoor vliegen’. Hoe dan ook, deze Kawasaki maakt mensen mild en dat heeft absoluut invloed op hoe je deze motor beleeft. Het wordt er nog leuker van!

Tekst: Tim Dekkers, foto’s: Raymond de Haan, Kawasaki

[justified_image_grid ids=24069,24070,24071,24072,24073,24074,24075,24076,24077,24078]

De Europese Toertochten Stick, het cadeau voor “Vaderdag”

0

Dit is een persbericht. De redactie van MOTOR.nl is dus niet verantwoordelijk voor de inhoud. Heb je zelf een persbericht dat je graag op MOTOR.nl ziet? Dan mail je deze naar redactie@www.motor.nl.

Videofilm met presentatie van de stick door MrGPS, (Hans Vaessen). De heilige graal van de routeverzameling: 25 jaar routewerk verzameld op één USB stick. Zowel voor Garmin als TomTom geschikt. Voor uitleg kun je kijken op: https://www.youtube.com/watch?v=tGMJBzkzbW0.         

Videofilm met presentatie betreffende allemaal dezelfde route rijden door MrGPS, (Hans Vaessen). Iedereen die wel eens met een groep rijdt kent het wel: hebben ze allemaal een gps, allemaal dezelfde route. Gaat de één links, de ander rechts en weer een ander staat vertwijfeld te keren. Dat heeft allerlei oorzaken. 

Maar die oorzaken zijn misschien niet zo belangrijk: belangrijker is hoe je dat voorkomt. Met als kernvraag: op welke manier zorg je als club of reisorganisatie dat iedereen dezelfde route ook daadwerkelijk hetzelfde rijdt. Hans zijn advies is om daarbij te werken met één standaard: ‘de MrGPS Methode’. Binnen die MrGPS Methode (ofwel MisterGPS methode) geeft hij in aparte video’s uitleg aan zowel de routemaker als de rijder hoe het werkt.

Videofilm met presentatie van verschillende navigatietoestellen door MrGPS, (Hans Vaessen). Uitleg van bijna alle navigatietoestellen, Zowel Garmin als TomTom!

Dit kanaal is primair bedoeld als aanvulling op de MrGPS cursus DVD’s en behandelt:
– reviews van nieuwe toestellen
– tips voor gebruik van de software, vooral bij het uitkomen van nieuwe versies
– de individuele toestelinstellingen en de verschillende kaarten

Voor presentatie VTO zie: www.vtotc.nl

Maak je man/vader/vriend en natuurlijk ook je moeder/vrouw/vriendin of jezelf gelukkig en bestel hem!