zaterdag 9 augustus 2025
Home Blog Pagina 1338

Getest: Honda CRF1000L Africa Twin

Door
Redactie
-
0

De nieuwe Africa Twin is een hedendaagse interpretatie van een oude Africa Twin. Honda voert de CRF1000L bewust zo simpel mogelijk uit. Dat pure siert hem. Het maakt het leven op een dichtgeslibde A10 prettiger en dromen van een rondje Middellandse Zee realistischer.

Bezitters van een oude XRV750 kunnen gerust ademhalen, de CRF1000L geeft vanaf de eerste meters het vertrouwde gevoel. Het lange wachten – vanaf 1999 – is beloond. Net als voorheen bepaalt de boterzachte V-twin een groot deel van de charme. Goed nieuws voor fans van het eerste uur, mogelijk minder mooi nieuws voor anderen. In eerste instantie maakt de parallel twin namelijk weinig los. Het voelt door de volledig horizontale koppelkromme allemaal wat vlak aan. De sensatie blijft uit, nergens trekt de allroad plotseling woest aan je armen. Denk niet dat het toeval is; dit tamme karakter is van A tot Z uitgedokterd. De nieuwe blok-karakteristiek is bewust een kopie van de oude. De staande twin produceert meer vermogen dan de V-twin (93,9 pk om 60 pk) en koppel (98 Nm om 62 Nm), maar de maximale waarden rollen wel bij dezelfde toerentallen uit het blok. Het maximale vermogen komt in beide gevallen vrij bij 7500 tpm en het koppel komt met 6000 tpm slechts 500 toeren eerder vrij.

ONOPVALLEND GOED
Een automatische versnellingsbak (DCT) lijkt verdwaald op een motorfiets die bewust zo simpel mogelijk werd gehouden. De bak voegt tien kilo, flink wat elektronica en techniek toe aan een no-nonsensemodel dat juist probleemloos woestijnen moet doorkruisen. Over de betrouwbaarheid kunnen we niets zeggen, maar het systeem werkt feilloos en stoort absoluut niet tijdens offroadwerk.

De (S)port-stand schakelt zoals altijd logischer dan de (D)rive-stand. Honda heeft niet langer één, maar drie sportstanden. S2 komt overeen met de oude Sport-stand, S1 is iets kalmer en bij de S3 gaat het blok er echt voor zitten. Dan blijft het soms wel erg lang in een (te) lage versnelling loeien. Gelukkig schakel je met een druk van de linkerduim nog altijd op en af.

Om het offroadrijden te vereenvoudigen heeft de bak een hellingshoeksensor die signaleert of de motorfiets een steile helling op- of afrijdt. In beide gevallen schakelt de versnellingsbak niet op, waardoor je naar boven rijdend beschikt over volop vermogen en dalend over maximale motorrem. De G-knop verkort het schakelmoment, waardoor je in het terrein bijna volcontinu over tractie beschikt.

In het terrein bewijst de automatische bak zijn waarde. Hij werkt onopvallend goed en beginners kunnen zich volledig concentreren op rijden. Met de bak op Sport-stand 2 of 3 en de tractiecontrole op stand 1 (minst ingrijpen) voelt het ook offroad natuurlijk aan. De extra twintig pond voel je wel meer dan op gebaande wegen.

VERTROUWEN
Als het zand ophoudt en de staande positie wordt ingeruild voor een zittende valt de prima ergonomie van de Africa Twin op. De zitpositie is van grote klasse; lekker ruim en door de smalle tank en het goede zadel erg comfortabel. Wat een heerlijke motorfiets is dit. Hij trekt de stoeptegels niet uit de vloer, maar overal zit (net) voldoende vermogen. Het comfort is van hoog niveau en kilometers vreten moet geen problemen opleveren. Het rijwielgedeelte is neutraal en stabiel en stelt niemand voor verrassingen.

Door de doe-maar-gewoon-dan-doe-je-al-gek-genoeg-filosofie ontbreken zaken als cruisecontrol,elektronische vering en verschillende rijmodi. Dat laatste is jammer, een giftige stand had twijfelaars over de streep kunnen trekken. Voor sensatiezoekers die het liefst afgeschoten willen worden en overal powerslides maken, bestaan er betere alternatieven. Bij de Africa Twin draait het allemaal om vertrouwen. Het achterwiel stapt echt niet plotseling weg door een enorme vermogenspiek. Het voorwiel zoekt onverstoorbaar zijn weg dankzij een rijwielgedeelte dat stabiliteit met hoofdletters schrijft. De voorvork en achterdemper verteren moeiteloos eenwasbordje zonder dat de stabiliteit in het geding is. De kei die plotseling uit de stofwolken opduikt, levert daarom weinig problemen op. Je kunt er dankzij de royale veerwegen overheen, je kunt hem ontwijken en door vol de remmen in te duiken (ABS voor is niet uitschakelbaar, achter wel) kun je ook nog tijdig stilstaan. Het maakt amper uit voor welke optie je kiest en dat gevoel wekt vertrouwen. Het typeert de CRF1000L.

Kilometers vreten moet geen problemen opleveren.

Tekst: Ad van de Wiel
Foto’s: Honda

[justified_image_grid ids=23633,23634,23635,23636]

Twee Fireblade-specials die wij ook willen

Door
Redactie
-
0

In Engeland krijgt men ze sowieso, maar hebberig als we zijn willen wij ze hier in Nederland natuurlijk ook gewoon de twee nieuwe speciale uitvoeringen van de Honda Fireblade: de Fireblade SP TT-Special en de Fireblade Black Edition.

De Black Edition vergt uiteraard weinig uitleg, want die is logischerwijs zwart. Het kuipwerk is in de donkere tint uitgevoerd, maar ook het gemonteerde double bubble-ruitje krijgt een wat donkerder tintje. Daarnaast krijgt de Black Edition gegolfde schijven van Galfer mee en zijn zelfs de Nissin-remklauwen en Showa-voorvork in de donkerste uitvoeringen uit het schap gepakt. Als klap op de vuurpeil krijgt ‘ie ook een seatcover, carbon achterspatbordje en hendels van de firma Gilles.

TT-SPECIAL
De speciale TT-uitvoering is zelfs nog exclusiever uitgevoerd, want naast dezelfde Galfer-schijven en Gilles-hendels, krijgt de SP in TT-trim namelijk ook nog paddockstandhaken en een remschakelset van laatstegenoemde firma en een gave MotoGP-achtige Akrapovi?-uitlaatdemper.

Achter de TT-Special zit overigens ook net wat meer verhaal, want deze uitvoering eert de niet onverdienstelijke prestatie van John McGuinness tijdens de Senior TT op het Isle of Man verleden jaar, toen de man uit Morecambe even zijn 23e TT-overwinning pakte. Overigens ging hij toen ook met het ronderecord aan de haal, dus wat Honda betreft een waar feest dat gevierd diende te worden.

EN WIJ DAN?
Honda UK wordt nergens genoemd in de berichtgeving, enkel Honda. Dus de kans bestaat dat we deze speciale Fireblades in Nederland wellicht ook nog gaan krijgen. Honda presenteerde ze in Engeland tijdens de eerste ronde van het British Superbike-kampioenschap, dus wellicht dat het WK Superbike in Assen dit weekend de ideale locatie is ze aan de rest van de wereld te tonen.

In Engeland kost de SP-TT (£16.999) overigens 17% meer dan de gewone Fireblade SP à £14.499. De Black Edition (£12.199) is zelfs 5% goedkoper dan een reguliere. Dus mochten ze komen, dan valt er straks nog wat leuks te shoppen bij Honda.

Husqvarna doet het licht aan

Door
Redactie
-
0

Toen we de Husqvarna 701 Vitpilen voor het eerst aanschouwden op de EICMA in Milaan en later nog eens goed bekeken op onze schermen terug op de redactie, bleef er een soort duister en beneveld gevoel hangen bij de 701 Vitpilen. Maar dat verdient ‘ie helemaal niet, en nu het licht aan is wordt dat alleen nog maar duidelijker.

Deze verse foto’s van de 701 Vitpilen benadrukken dat deze motor echt in een helder licht thuishoort. De waanzinnige details van de Vitpilen komen er nog beter uit dan ze al deden in onderstaande oudere foto’s. Donker en geheimzinnig wekten ze de indruk dat Husqvarna met de 701 Vitpilen niet uit was op aandacht, maar zeg nou zelf; met een dergelijk design moet er wel aandacht geschonken worden.

Zeker nu er concreter plannen liggen voor de productie van deze – prijswinnende – ontwerpstudie, doet een witte achtergrond en een overvloed aan extra licht veel goeds voor de indrukwekkende details en het lijnenspel waar de mond van openvalt.

CONCREET
Het licht is aan, want er is iemand thuis, zoveel is duidelijk. Husqvarna, moederbedrijf KTM en ontwerpfirm KISKA hebben laten ontvallen dat deze neo-retro er echt komt en dan wil je ook wel laten zien dat het menens is. Met al die kleine dingetjes nu duidelijk in zicht, kun je niet anders dan beamen; o ja, het is zeer zeker menens!

Haast alles wat nodig is om ermee op pad te gaan is aanwezig, dus het design hoeft in principe weinig tot niets aangepast te worden om als productiemodel verder door het leven te gaan. Neem het dashboard bijvoorbeeld, futuristisch als het oogt is het wel compleet. Ook de stuurknoppen zijn duidelijk standaard-materiaal uit de schappen van KTM/Husqvarna, in plaats van het gewoonlijke retedure gefreesde aluminium materiaal wat je vaker treft op concepts. Nee, gewoon gedegen kunststof.

De koplamp is wellicht ietwat te futuristisch, maar zou nog kunnen. Daarnaast zijn de remvloeistofreservoirtjes wat klein om praktisch te zijn, is een open luchtfilter misschien wat onhandig voor dagelijks gebruik en zijn de gemonteerde Michelin supermotard-banden niet voor op straat bedoeld. Maar dat zijn relatief kleine dingen. Een alternatieve koplamp, ander type rem- en koppelingspompen en beschermkap over de luchtfilter en gaan. Andere banden omleggen is helemaal zo gepiept.

Zaken die wel echt aangepast dienen te worden zijn – helaas – de uitlaat, die waarschijnlijk veel te luid is en met dank aan de wetgevende machten zal er ook nog een vrij lange kentekenplaathouder aan te pas moeten komen, evenals reflectoren op de voorvork en uiteraard spiegels. Zaken die het lijnenspel niet ten goede komen. Minder opvallend, maar zeker geen slecht idee is een slot voor zowel het contact als de tankdop.

NEO-RETRO
Maar anders dan die aanpassinkjes kan deze Husqvarna Vitpilen het retro-segment binnen no-time flink op gaan schudden. Wie vond dat de Scarmbler Ducati al een goede moderne draai aan een old school-ontwerp gaf, kan nu inpakken.

De 701 Vitpilen is geen retro bike, het is een neo-retro bike. En neo-retro is het nieuwe zwart.

[justified_image_grid ids=23650,23651,23652,23653,23654,23655,23656,23657,23658,23659,23660,23661]

‘Ik ben de snelste Honda-man na Marquez’

Door
Redactie
-
0

LCR Honda-coureur Cal Crutchlow heeft na de Grand Prix in Texas nul punten op zijn conto, maar dat weerhoudt hem er niet van zichzelf tot de op één na snelste Honda-rijder te kronen, na Marc Márquez uiteraard.

Tegen BT Sport stak de Engelsman na de race van wal over de snelheid die hij als rijder heeft, de gebreken van zijn apparatuur en over hoe dat hem vooralsnog ook de kop kost. ‘Ik heb de snelheid, maar de Honda ontbeert acceleratie. Dat compenseren in de bochten kost me nu voor de derde keer een puntenfinish.’ Ergens heeft Crutchlow een punt. Op Qatar na, kon hij zich zeker tijdens trainingen en kwalificaties namelijk steevast in de top-10 melden. In de races kost zijn gebrek aan zadelvastheid hem nu aardig wat punten.

Overigens legt de Brit de schuld van de crashes an sich wel volledig bij zichzelf. ‘Of er (in Austin, red.) nou iets op de baan lag of niet, ik maakte een fout,’ benadrukt hij. Crutchlow verwacht dat een deel van het gebrek in acceleratie in de nabije toekomst opgelost kan worden. ‘De fabrieksjongens hebben al nieuwe onderdelen, die duidelijk werken voor ze. Met name in de vierde en vijfde versnelling de bocht uit merk ik dat mijn Honda tekort komt. Achter Scott (Reddin, red.) verloor ik nog steeds tijd. Ik was sneller, ondanks dat ik op acceleratie wat toe moet geven.’ De LCR Honda-coureur hoopt op korte termijn ook over de nieuwe onderdelen te kunnen beschikken.

IN HET VERLEDEN BEHAALDE RESULTATEN…
Crutchlow zal met weemoed terugkijken naar verleden jaar, toen hij zichzelf niet enkel de op één na snelste Honda vond, maar het ook daadwerkelijk was. In 2015 had hij na de Grand Prix’s in Qatar, Amerika en Argentinië namelijk 32 punten, vier minder dan Márquez. Ook wist hij zich afgelopen seizoen in Argentinië zelfs op het podium te rijden, drie puntenloze finishes zullen hem dus behoorlijk pijn doen.

Foto’s: 2snap

[justified_image_grid ids=23628,23629,23630,23631]

Klein nieuws van Suzuki

Door
Redactie
-
0

Klein nieuws van Suzuki, en dan vooral klein in de zin van hoe compact het model is dat het betreft., namelijk de Address 110. 113cc aan handig en zuinig stadsvervoer.

Met een gemiddeld verbruik van 1 op 50 en een actieradius van 250 kilometer claimt  Suzuki met de Address 110 nogal wat. Om behalve die claim ook echt lekker fris het nieuwe seizoen in te gaan gooit Suzuki er nog wat extraatjes tegenaan

Zo krijgt de Address 110 een sportieve 13-delige stickerset en een modieuze wielstriping, maar ze voegen ook nog even wat nieuwtjes toe aan de accessoirecatalogus. En dan hebben we het over een windscherm, een set handkappen, in vijf standen verstelbare handvatverwarming en een thermohoes.

Om je vervolgens ook nog even wat meer bagageruimte te bieden, kun je ook nog een topkoffer met rugsteun voor de passagier laten monteren. 

Dat noemen we dan klein nieuws.

 

Wordt dit nou BMW’s RC390-concurrent?

Door
Redactie
-
0

De TVS Motor Company is de partner-in-crime van BMW in India en nadat de TVS Draken al op tijd aangemerkt werd als BMW’s naked-aanval op het A2-segment, is deze TVS Akula niets minder dan de RC390 van BMW.

Zo als het er nu uit ziet, moet KTM vrezen voor een fikse concurrentiestrijd, al heeft de TVS 310 – logischerwijs – slechts 313cc ten opzichte van de 375cc van de KTM. Ook qua gewicht ligt de naked-BMW al iets zwaarder in de schaal, dus de gekuipte G310 zal eenzelfde beetje extra gewicht meeslepen.

Maar afgaande op looks, heeft de Akula 310 nu al een streepje voor. Vooruit, dat koolstofvezel bodywork zal het waarschijnlijk niet halen tot het productiemodel. Maar denk vooral nog even wat praktischer; het getoonde studiemodel heeft een startknop in plaats van een contactslot en ook de tankdop is van het type sleutelloos. O, en koplampen, spiegels en richtingaanwijzers helpen ook wel.

TOEKOMSTMUZIEK
Natuurlijk doen stoere cijfertjes het altijd goed bij jongelui – het marktsegment van deze 310 supersport – en dan is de 25kW van de BMW ten opzichte van de 30kW van de KTM haast dodelijk, maar dan hebben we het nog steeds over de G310R, de naked. BMW kan nog altijd beslissen er iets meer power uit te trekken voor de gekuipte versie.

Aangezien we daar toch nog niets over kunnen zeggen, stellen we vooral voor even lekker te gapen naar dit pocketracertje. Want daar leent ‘ie zich uitermate goed voor!

Markante motorrijder: Lawrence of Arabia

Door
Redactie
-
0

Een van de bekendste motorrijders aller tijden is zonder twijfel Thomas Edward Lawrence; Lawrence of Arabia. Hij versleet vele Brough Superiors en liet zich in 1925 zelfs uitdagen tot een wedstrijd met een gevechtsvliegtuig, een Bristol Fighter.

Zijn ongekende liefde voor de motor en diens snelheid betekende helaas ook een vroegtijdig einde van zijn leven. De George VII, de motor waarop hij verongelukte, was z’n zevende Brough en was vernoemd naar George Brough; de motorcoureur die in 1919 Brough Superior opzette. Zowel man als motor groeiden na z’n dood uit tot een mythe, en z’n trieste dood vormde de aanleiding voor de hedendaagse valhelm.

Maar, hoe? Nou, het was één van de doktoren van Lawrence die ernstig werd geraakt door de trieste tragedie die een vroegtijdig einde aan het leven van Lawrence maakte. Hierop besloot de dokter, neurochirurg Hugh Cairns, onderzoek te gaan doen naar de vele sterfgevallen als gevolg van hoofdletsel bij militaire motorrijders. Dit onderzoek leidde tot een toename van het gebruik van valhelmen. Niet alleen onder militairen, maar ook onder burgers. Deze ontwikkeling effende het pad voor een valhelmverplichting, die anno 2016 nog altijd vele levens per jaar red. Zoals wel vaker vormt een trieste gebeurtenis dus een aanleiding voor meer veiligheid achteraf, waarvan we nu nog altijd profiteren.

In MOTO73 nummer 7 van 2016 die nu in de winkels ligt wordt een compleet artikel gewijd aan Lawrence of Arabia. Een artikel vol bizarre feitjes en wetenswaardigheden over Lawrence, wereldsnelheidsrecords, Brough Superior en dus de kiem van de valhemplicht. Niets meer missen? Hier regel je meteen een abonnementje voor jezelf!

Foto: Richard Gibbs

MotoMe Motor TV: Aflevering 30 – S3/05

Door
Maikel Sneek
-
0

Bekijk meer van MotoMe op http://www.motome.nl
Volg MotoMe ook op Facebook: http://www.facebook.com/motometv

Honda Africa Twin: Spaans geglibber, Hollandse grip
Er is iets aan die Africa Twin. Alleen al uiterlijk weet hij een zeer gevoelige snaar bij complete volksstammen aan motorrijders te raken. Terwijl je juist enige scepsis zou verwachten onder straattoeristen jegens deze machine met een tamelijk hoge woestijnuitstraling. Hoe dan ook, nu al is Honda’s Africa Twin een regelrechte hit op de verkooplijsten. Aanvankelijk zou MotoMe hem in Zuid-Afrika rijden, toen in Corsica, maar uiteindelijk in het achterland van Málaga. Waarna we door de weersomstandigheden moesten uitwijken naar een zonovergoten… Bodegraven! Een wereldreiziger dus, die Africa Twin, zowel met als zonder DCT automaat.

Blauwe Plaat: verslingerd aan CB’s uit de seventies.
Terwijl normale stervelingen altijd de ambitie hebben om hun winkelassortiment uit te blijven breiden, focust Blauwe Plaat Motoren van Marc Naaktgeboren zich louter op de Honda CB viercilinders van de jaren zeventig. Ja, de CB350, 400, 500, 550 en 750; wie is er niet groot mee geworden? Inmiddels huist het nieuwe pand in Veldhoven een assortiment machines en onderdelen om U tegen te zeggen, dus was het hoog tijd om Marc eens op een bezoek van MotoMe te vergasten. Geen betere dan Overzee, eigenaar van een CB250 uit 1973 en bovendien ook naakt geboren, om de Boulevard of Living Dreams te betreden.

BMW 800 & 1200 GS Adventures: hooggeveerd publiek!
Sjonge, wat een verademing om gewoon ouderwets weer eens een motor te pakken en naar een kil Sauerland af te reizen met een bockworst in je pens. Niks geen vijfsterren-gedoe, maar gewoon een beetje doordouwen. Althans, de machinerie, die was dan wel weer chique de luxe: de 800 en 1200 Adventures van BMW, waarvan de 1.2 liter al jarenlang de meest gewilde motor van Moeder Aarde en omstreken is. Maar waarom dan toch? Is de 1200 niet teveel overschat, de 800 juist onderschat?

Motor Test: Honda Africa Twin – MotoMe – S3/05

Door
Maikel Sneek
-
0

Bekijk meer van MotoMe op http://www.motome.nl
Volg MotoMe ook op Facebook: http://www.facebook.com/motometv
Allrisk je motor verzekerd voor een WA-prijs: https://www.knmv.nl/motorverzekering

Honda Africa Twin: Spaans geglibber, Hollandse grip
Er is iets aan die Honda Africa Twin. Alleen al uiterlijk weet hij een zeer gevoelige snaar bij complete volksstammen aan motorrijders te raken. Terwijl je juist enige scepsis zou verwachten onder straattoeristen jegens deze machine met een tamelijk hoge woestijnuitstraling. Hoe dan ook, nu al is Honda’s Africa Twin een regelrechte hit op de verkooplijsten. Aanvankelijk zou MotoMe hem in Zuid-Afrika rijden, toen in Corsica, maar uiteindelijk in het achterland van Málaga. Waarna we door de weersomstandigheden moesten uitwijken naar een zonovergoten… Bodegraven! Een wereldreiziger dus, die Africa Twin, zowel met als zonder DCT automaat.

Motor Test: BMW F 800 & R 1200 GS Adventure – MotoMe – S3/05

Door
Maikel Sneek
-
0

Bekijk meer van MotoMe op http://www.motome.nl
Volg MotoMe ook op Facebook: http://www.facebook.com/motometv
Allrisk je motor verzekerd voor een WA-prijs: https://www.knmv.nl/motorverzekering

BMW 800 & 1200 GS Adventures: hooggeveerd publiek!
Sjonge, wat een verademing om gewoon ouderwets weer eens een motor te pakken en naar een kil Sauerland af te reizen met een bockworst in je pens. Niks geen vijfsterren-gedoe, maar gewoon een beetje doordouwen. Althans, de machinerie, die was dan wel weer chique de luxe: de 800 en 1200 Adventures van BMW, waarvan de 1.2 liter al jarenlang de meest gewilde motor van Moeder Aarde en omstreken is. Maar waarom dan toch? Is de 1200 niet teveel overschat, de 800 juist onderschat?

1...1.3371.3381.339...1.879Pagina 1.338 van 1.879

© Copyright 2023 - Motor.NL Media Company