De trial-wereld is voor velen een onbekende, maar bij eenieder die het ziet valt de mond open van de machtige kunsten die de heren trial-rijders ten tonele brengen. Alleen je hebt altijd baas boven baas, en in het WK Trial is dat absoluut Spanjaard Toni Bou, die morgen in Marseille voor zijn tiende Indoor Trial-wereldtitel kan gaan.

Toni Bou heeft zijn teller voor de reguliere Trial-wereldkampioenschappen al op negen stuks staan en voor het Indoor Trial-kampioenschap staat de teller op een zelfde getal, maar morgen kan hij voor de tiende (!) keer op rij het WK op zijn naam schrijven. Dat zou het totaal tot 19 wereldkampioenschappen brengen, een waanzinnig aantal.

Met een tweede plaats tijdens de laatste wedstrijd in Oostenrijk deed hij evengoed goeie zaken om in Marseille zonder al te veel druk een gooi te gaan doen. Het is dan ook meer gelegen aan wat zijn concurrenten doen, dan wat Bou zelf laat zien. Uiteraard moet hij niet te veel fouten maken, maar de Spanjaard staat bekend om zijn haast foutloze aanpak, dus dat zit snor. Nee, zijn concurrenten zullen risico’s moeten nemen willen ze de Repsol Honda-rijder op zijn Montesa ervan weerhouden die tiende indoor te pakken.

De laatste ronde van het Indoor-seizoen vangt morgenavond aan om 20.30 uur, rond 21.30 uur weten we of Bou die felbegeerde titel te pakken heeft.

Zou dat gaan vervelen, zo vaak wereldkampioen worden? Wij zullen het nooit ervaren.

[justified_image_grid ids=23583,23584,23585,23586]

Dorna heeft per direct een verbod ingesteld op aerodynamische vleugels in de Moto2. Moto3 mag dit seizoen nog spelen met vleugels, omdat een aantal teams er dik in geïnvesteerd heeft, maar ook die verdwijnen voor seizoen 2017. Overigens heeft Dorna al langer in het reglement staan dat één aerodynamische update per seizoen toegestaan is. Dus de Moto3-teams mogen eventueel nog vleugels toevoegen seizoen in 2016.

Voor de MotoGP is er nog geen beslissing genomen, maar verscheidene coureurs hebben al aangegeven weinig met de aerodynamische aanhangsels te hebben. En terwijl veel coureurs hun mening onderbouwen met het gevaar van aanrijdingen, haalde Mat Oxley aan dat er ook een groot gevaar schuilt in ‘vuile lucht’.

De vleugels snijden namelijk door de lucht en veroorzaken turbulentie, wat onrust creëert bij de motoren van rijders in de slipstream. Zowel Bradley Smith als Dani Pedrosa konden zich momenten herinneren waarbij ze op het rechte stuk opgeschrikt werden door fikse onrust in de voorkant van hun motoren, te wijten aan het aero-pack van de motor voor hen.

Shuhei Nakamoto van HRC was de volgende die kritiek uitte, maar niet op het gevaar van de potentiële kapmessen op de kuipen of de eventuele turbulentietrubbels. Nakamoto vreest grote kostenposten door uit de klauwen lopende wedlopen in windtunneltests. Nu is het net wel Honda dat vooralsnog niet echt inzet op aerodynamica, in tegenstelling tot Ducati en Yamaha, dus welllicht zullen ze omwille van het kampioenschap alsnog hierin moeten gaan investeren. 

Nadeel van een onvermijdelijke stap naar aerodynamische techniek, is dat het gat tussen de fabrieksteams en privateers in rap tempo groter zal worden. Windtunnels kosten velen miljoenen om aan te schaffen en het huren ervan is niet veel goedkoper, aangezien constante ontwikkeling nodig blijft.

Kort om, de vleugels blijven voorlopig nog aan de orde van de dag in de MotoGP, maar als we coureurs als Smith en Pedrosa moeten geloven is het een kwestie van tijd voor iemand met hoge snelheid in de problemen gaat komen. Maar of Dorna moet wachten met het dempen van de put tot het kalf verdronken is…