zondag 11 mei 2025
Home Blog Pagina 141

Purple Virgin: Robin’s fascinatie voor Harley en de choppercultuur

Door
Onno Wieringa
-
0

Robin de Wit heeft al meer dan twintig jaar een innige band met zijn Purple Virgin. “Het was een paarse maagd en ikzelf heb haar ingereden. Hoe uniek en ultiem onafscheidelijk van elkaar ben je dan. Heel veel mooie momenten hebben we samen meegemaakt, enorm veel kilometers mogen rijden en ik voel dankbaarheid dat dit in m’n bloed zit.”

De joviale, goedlachse Robin is zeker geen onbekende in de chopperwereld. Zijn aanstekelijke enthousiasme zet de toon en verhalen over zijn chopper en zijn reizen maken duidelijk dat Robin een echte liefhebber is en geen weekend-warrior. We zitten samen met Robin’s dochters en zijn vriendin Valesk in de zon en genieten van deze gezellige middag nabij Santpoort.

ROBIN DE WIT

Bouwjaar 1989
Beroep Metaalbewerker
Type Eigenbouw
Drank Rum en bier
Eten Andijvie met spek, maar lust vanalles
Liefde Heerlijk samen met Valesk
TV Gold Rush
Film Fixing the Shadow
Muziek Old school metal
Boek Harley werkplaatshandboek
Sport Motorrijden is sport genoeg
Hobby Metaalbewerking
Vrouwen Mijn dochters
Mannen Mijn vader
Motoren Deze
Voorbeeld Mijn vader
Lijfspreuk ‘Geniet, want je leeft maar 1 keer!’

Project

De Purple Virgin is een project dat al vele jaren gaande is. Op de basis van het project zijn al verschillende versies gebouwd, met als rode draad de vormgeving van de chopper, reizen en Robin’s familie, in het bijzonder zijn dochters Angela en Christa. Beide dametjes zijn motorliefhebbers en rijden vaak achterop mee. Bij het bouwen van deze chopper deed Robin bijna al het werk zelf. Van beroep is hij metaalbewerker en zoals iedereen weet, ‘een handige donder’. Bijna 25 jaar geleden werd de Harley bij een dealer gekocht en in de loop der jaren tot een chopper getransformeerd, waarbij vele onderdelen en voorwerpen er een persoonlijke touch aan geeft. Van de stickers van bezochte evenementen tot de eerste speentjes van zijn dochters sieren deze coole chop die niet voor de show is, maar waar daadwerkelijk tal van verre reizen mee ondernomen wordt.              

MaryLou Sporty: Michelangelo vernoemde zijn Chopper naar zijn oma

Stil

Dat er dan wel eens iets misgaat, iets afbreekt of los trilt hoort erbij, weet Robin maar al te goed. Grinnikend vertelt hij; “Met mijn maat Martijn werd er dan driftig tot in de kleine uurtjes gesleuteld om de bike weer klaar te hebben. Een keer zat hij al een kwartier helemaal stil op de vloer met zijn kop in zijn laskap onder het frame te kijken, want de bodemplaat accubak moest gehecht worden. Ik dacht dat hij zwaar zat te trippen onder die kap vanwege een heerlijk gemixte jonko kort daarvoor. Maar wat bleek… In werkelijkheid zat hij al een kwartier roerloos, omdat hij kansloos zocht naar een goede plek voor zijn TIG- lastoorts. Hahaha!”

Smoke en booze

Met overtuiging stelt Robin: “Van kinds af aan was ik al gefascineerd door H-D en de choppercultuur. Ik begon op mijn 27ste met een Kawasaki ZL Eliminator, de Lowtail was mijn eerste Harley en nu heb ik alweer vele jaren deze bike. In al die jaren ben ik geholpen door mijn toenmalige beste vriend Steef (RIP bro) en Martijn (de beste lasser van de wereld) die op de vrijdagavonden en -nachten met heul veul smoke en booze nog zijn lastoorts op mijn frame wist te richten.” Bijna alle onderdelen zijn door Robin zelf gemaakt en in de loop der jaren is er vaak iets gewijzigd, gerepareerd of gemoderniseerd, waardoor het een echt een heel persoonlijke chopper is geworden. “Problemen had ik genoeg”, verklaart Robin, “maar die ben ik gelukkig allemaal vergeten! Ik heb er waanzinnig veel plezier van en heb er de mooiste herinneringen aan. De vele reizen die ik met de chop gemaakt heb, zoals mijn recente trip naar Andorra, waren geweldig. Die Andorratrip was ultiem/hardcore en om nooit te vergeten”, aldus Robin, die inmiddels alweer plannen heeft om zijn chopper weer een upgrade te geven.

Tekst & fotografie: Onno “Berserk” Wieringa

TECHNISCHE GEGEVENS PURPLE VIRGIN

ALGEMEEN
Eigenaar en bouwer Robin de Wit
Merk Eigenbouw
Model Hardtail
Bouwtijd 4.5 jaar, nooit klaar
MOTORBLOK
Type Evolution
Bouwjaar 1989
Cilinderinhoud 1340 cc
Carburateur CV
Luchtfilterhuis S&S-style Teardrop
Ontsteking Elektronisch
Uitlaatsysteem Pork en eigenbouw
Versnellingsbak H-D 5-speed
RIJWIELGEDEELTE
Frame Viking hardtail
Voorvork Tolle/L&L
Voorwiel 21″
Achterwiel 15″
Remmen Performance Machine
DIVERSEN
Voorspatbord Wide Glide
Achterspatbord L&L
Spatbordsteunen Eigenbouw
Benzinetank King Sportster, flink aangepast
Dashboard/Tellers Boardcomputer van Tom
Olietank Eigenbouw
Stuur Eigenbouw
Handvatten Chopper
Schakelaarhuizen/rem- koppelingshendel Magura
Koplamp Aluminium bij Beast vandaan
Achterlicht Maltezer kruis/ led
Zadel Eigenbouw
Sissybar Zit aan het zadel vast
Forward controls Viking L&L
Voetsteunen H-D
Rem- schakelpedaal GMA pot
SPUITWERK
Kleur Two-tone paars
Soort en merk verf Oldschool hippie & flowerpower van AkzoNobel
Spuiter Giesbergen
Special paint Tankemblemen 5 mm aluminium
Idee Robin
Design Purple Virgin

Wereldprimeur van Ducati in Nederland!

Door
Marien Cahuzak
-
0

Ducati heeft officieel laten weten deel te gaan nemen aan de MXGP van Arnhem in het weekend van 17 en 18 augustus. Dat het merk uit Borgo Panigale niet afwijzend staat tegenover nieuwe initiatieven bleek vorig jaar, toen ze de motoren ging leveren voor de MotoE, het wereldkampioenschap wegrace voor elektrische motoren. Ook werd vorig jaar aangekondigd dat Ducati voor het eerst een crossmotor wilde gaan produceren. Na een ontwikkelingstijd van twee jaar zou vanaf 2025 worden deelgenomen aan het wereldkampioenschap motorcross in de klasse MXGP, waarin met 450cc eencilinder viertakten wordt gereden. Dat het Ducati menens was bleek wel uit het feit dat negenvoudig wereldkampioen Tony Cairoli werd aangetrokken als ontwikkelings- en testrijder, naast de Italiaanse topper Alessandro Lupino.

Ducati heeft veel in eigen land getest en ook al deelgenomen aan enkele wedstrijden voor het Italiaans kampioenschap. Met succes, want de ranglijst wordt aangevoerd door Lupino. Recent werd er op enkele circuits in Nederland getest, onder andere op het GP-circuit van Arnhem. Kennelijk zijn de testen zo goed verlopen dat Ducati de tijd rijpt acht met de Desmo450MX in een WK-wedstrijd aan de start te komen en hebben ze Tony Cairoli aangemeld voor Arnhem.

Moeten MXGP-toppers als Jeffrey Herlings, Tim Gajser, Jorge Prado, Calvin Vlaanderen, Glenn Coldenhoff en Romain Febvre zich zorgen maken over de deelname van Cairoli? Dat is moeilijk te zeggen. Zij verkeren allemaal in topvorm en beschikken over een wedstrijdritme van vele maanden. Cairoli stopte na het seizoen 2021 met de GP’s, werkte in 2022 voor KTM en begon afgelopen jaar bij Ducati. Wedstrijdritme heeft de 38-jarige Italiaan nauwelijks. Wel heeft hij veel testronden gereden, maar hij is slechts sporadisch in een wedstrijd van start gegaan.

Dat Ducati er klaar voor is staat buiten kijf, want de Italianen pakken alles waar zij aan deelnemen uitermate grondig aan. Dat bewijst wel hun suprematie in de MotoGP, zoals afgelopen zondag in de Britse GP, waar Ducati-coureurs de plaatsen één tot en met zeven innamen.

Het is voor de motorcross een fantastisch gegeven dat in navolging van Triumph (dat dit jaar in de MX2 van start is gegaan) nu ook Ducati gaat deelnemen aan het wereldkampioenschap. En het mooiste is dat Arnhem de primeur krijgt!

Herman Brusselmans: ‘Een onervaren pipo op een Yamaha R1 sneed Piet de weg af’

Door
Herman Brusselmans
-
0
Column_Herman_Brusselmans_2023

Net zoals ik gehecht ben aan Triumph-motoren, was m’n vroegere buurman Piet verknocht aan Ducati’s. Hij had er wel vijf, een Monster, een 848, een 996, een Panigale, en een Multistrada. Hij deed er heel veel kilometers mee, reed met de Multistrada naar z’n werk, doorkruiste de stad met z’n Monster, en ging het circuit op met de sportmodellen; tot hij in Spa een ongeluk kreeg met de Panigale. Een onervaren pipo op een Yamaha R1 sneed Piet de weg af, en Piet ging ten gronde, brak een sleutelbeen en een pols, en de Panigale was total loss. Met het sleutelbeen kwam het algauw in orde, maar de pols bleef schrijnen, zodat Piet niet meer voorover kon liggen op de motor, en alvast z’n racemachines van de hand deed. Bovendien werd z’n Monster gestolen, toen Piet iets zat te degusteren in restaurant De Boshoeve in Lembeke, na de smakelijke maaltijd (eet in De Boshoeve vooral het stoofvlees met friet) de parking weer opzocht, en verdomd nog aan toe, de Monster was weg. Op de koop toe verloor Piet z’n werk, en hoefde hij niet meer elke dag op z’n Multistrada naar het bedrijf (fabrikant van oogdruppels) te rijden. Nu had hij geen enkele Ducati meer in bezit. ‘Doet dat geen pijn, Piet?’ vroeg ik hem. ‘Aanvankelijk wel,’ zei hij, ‘mede omdat Ducati’s de mooiste motoren aller tijden zijn.’ ‘Dat wens ik te betwijfelen,’ zei ik, ‘als je er rekening mee houdt dat Trumph’s de mooiste motoren aller tijden zijn.’ ‘Om het even,’ zei Piet, ‘een feit is dat ik geen motoren meer heb, maar dat ik wel een elektrische fiets gekocht heb, van het merk Sparta.’ ‘De beste fietsen aller tijden,’ zei ik.

Herman Brusselmans: ‘Is het echt nodig om alwéér van motor te veranderen?’

’s Avonds dacht ik na over Piet en z’n vroegere motoren en z’n huidige fiets, en ik contempleerde er onder meer over dat ik zelf nog steeds twee motoren heb en geen fiets, maar dat m’n motoren meer op stal staan dan dat ze van de buitenlucht proeven. Ik gebruik ze minder en minder, omdat ik praktisch geen tijd heb om ze de vrije baan te geven. Sinds m’n zoontje Roman geboren is, ben ik vooral bezig met dat ventje, zeker als m’n vriendin naar haar werk is, en ik de hele dag Roman onder m’n hoede heb. Vroeger was het simpel: toen sprong ik op een van m’n bolides als ik daar zin in had, maar die tijden zijn voorbij, met een kind in huis zit je vrijheid in een nieuwe jas, en doe je niet zomaar wat je wil. Maar goed, ik heb effectief nog altijd de slechts één jaar oude Street Triple 765 R en de twee en een half jaar oude Speed Twin Breitling. Ik bedacht dat ik althans één van de twee van de hand zou kunnen doen. Maar welke van de twee? Ik amuseer me bijzonder met beide, met de Street om snelheid na te jagen en prettige manoeuvres uit te voeren, met de Breitling om op een sobere manier door het land te trekken, eventueel met m’n vriendin achterop. Van een van hen afscheid nemen, zou me pijn in m’n hart bezorgen, al zou het m’n portemonnee goed doen, omdat ik immers minder verzekerings- en onderhoudsgeld zou moeten ophoesten. Wat ondertussen ook mogelijk is – en wat me nog meer pijn in het hart zou bezorgen – is allebei de motoren in de verkoop zetten, en naar de fietsenwinkel hollen om net zoals Piet een elektrische Sparta in te slaan. Ik had er vannacht een nachtmerrie over: ik stond bewegingloos en jazelfs stokstijf op de Sparta op de weg verankerd, en links en rechts van mij zoefden Streets en Breitlings voorbij. Van nachtmerries hoop je dat ze nooit de werkelijkheid zullen bereiken, maar soms gebeurt het onvermijdelijke.

Royal Enfield introduceert wereldwijd garantieprogramma

Door
Redactie
-
0

Royal Enfield is het eerste Indiase motormerk dat een wereldwijde garantie aanbiedt, ondersteunt door een netwerk van meer dan 3.000 Royal Enfield erkende servicelocaties in 70+ landen.

Het ‘Borderless Warranty Program’ is erop gericht om rijders ongekende vrijheid te bieden om te rijden en nieuwe horizonten te veroveren, met veel gemoedsrust, ongeacht waar ze naartoe gaan.

Test Royal Enfield Guerrilla 450: niet te onderschatten straatvechtertje

Royal Enfield-modellen worden ondersteund door een uitgebreid garantieprogramma dat landsgrenzen overstijgt. Het garantieprogramma is van toepassing op alle Royal Enfields die momenteel onder garantie zijn en op alle nieuwe motorfietsen die worden gekocht bij erkende Royal Enfield-dealers over de hele wereld.

Het programma wordt ondersteund door een netwerk van 3.000+ Royal Enfield erkende servicelocaties in 2.605 steden in 70+ landen (inclusief India), waardoor rijders niet worden belast door onderhoudszorgen.

Yadvinder Singh Guleria, Chief Commercial Officer van Royal Enfield, zegt: ‘Bij Royal Enfield zijn we toegewijd aan het bevorderen van een levendige, wereldwijde gemeenschap van rijders die onze passie voor ontdekken en avontuur delen. Met de introductie van het Royal Enfield Borderless Warranty Program streven we ernaar de klantenervaring opnieuw te definiëren door ongeëvenaarde ondersteuning en zekerheid te bieden aan rijders over de hele wereld.’

Suzuki zet onderzoek naar waterstof-Burgman voort

Door
Redactie
-
0

Nu de ontwikkeling van elektrische motorfietsen maar langzaam vordert, lijkt de industrie zich meer te richten op alternatieve brandstoffen. Tegenwoordig lijkt de focus te liggen op waterstof – Kawasaki onthulde eind juli een waterstofaangedreven hyperbike en nu zien we nieuwe berichten over een waterstofaangedreven Suzuki Burgman.

Als je al een tijdje meekijkt – en dat is al een lange tijd – kun je je misschien herinneren dat Suzuki in 2017 al onderzoek deed naar een waterstof-Burgman. Destijds bouwden ze enkele op waterstof aangedreven scooters voor de Metropolitan Police in het Verenigd Koninkrijk. Na afloop van dat testproject hoorden we niet veel meer over het succes of falen ervan, en het leek erop dat Suzuki zich richtte op elektrische scooters – vooral toen het zich terugtrok uit MotoGP en begon te werken aan een elektrische scooter.

Techniek Kawasaki waterstofmotor: toekomstbeeld of stuiptrekking?

De industrie is momenteel echter een draai aan het maken naar waterstof, waarbij sommige prominente insiders zeggen dat batterijtechnologie nog steeds niet goed genoeg is om te voldoen aan de behoeften van krachtiger motorfietsen. Tegen deze achtergrond zet Suzuki het werk aan de aanpassing van het Burgman-platform aan deze alternatieve brandstof voort. Ben Purvis, ’s werelds meest productieve motor-spion, heeft patentafbeeldingen gepubliceerd bij Cycle World waaruit de voortgang van het ontwerp blijkt.

Wat is er nieuw? De laatste ontwikkelingen die Purvis aan het licht bracht, hebben betrekking op het waterstofstoopsysteem. Eerdere ontwerpen hadden één grote, logge tank die van voor naar achter liep. Dit leidde tot een langere wielbasis, wat negatieve gevolgen had voor het rijgedrag.

Het nieuwe ontwerp maakt gebruik van meerdere tanks om voor een compacter chassis te zorgen. Eén tank zit onder het zadel, de andere bevindt zich zoals in het eerdere ontwerp voor de motor, maar is nu kleiner. Purvis zegt dat het eerdere ontwerp vereiste dat het Burgman 400-chassis met 200 mm werd verlengd, maar dit ontwerp maakt het mogelijk om het waterstofsysteem in een standaard Burgman 400-platform te laten passen. Dat verbetert niet alleen het rijgedrag, maar het bespaart Suzuki waarschijnlijk ook geld door gebruik te maken van onderdelen uit de eigen productlijn…

Lawaaiflitspaal voorlopig nog zonder boetes

Door
Redactie
-
0
Lawaaiflitspaal

In Amsterdam en Rotterdam zijn afgelopen jaar lawaaiflitsers geïnstalleerd om geluidsoverlast door voertuigen te meten en bestuurders bewust te maken van het lawaai dat ze produceren. Deze flitsers, ook wel ‘geluids-informerende displays’ genoemd, geven met een boze of blije smiley aan of een voertuig te veel herrie maakt.

Overbelasting door boetes: flitspaal tijdelijk uitgezet

Één van de mobiele lawaaiflitsers in Amsterdam staat nu op de Cornelis Lelylaan, omdat deze locatie populair blijkt bij hardrijders en herriemakers. Honderden voertuigen per week krijgen hier een boze smiley te zien vanwege het overschrijden van de geluidsnormen. Ondanks dat de flitsers duidelijk maken wanneer bestuurders te veel lawaai produceren, worden er vooralsnog geen boetes uitgedeeld.

De geluidsflitsers in Amsterdam en ook in Rotterdam zijn bedoeld als eerste stap richting het terugdringen van overmatig verkeerslawaai in de stad. Door bestuurders te confronteren met hun rijgedrag en de herrie die ze veroorzaken, hoopt men het probleem bij de bron aan te pakken. Het is nog afwachten of en wanneer er daadwerkelijk boetes gekoppeld gaan worden aan het overschrijden van de geluidsnormen.

Afbeelding: still YouTube/AT5

Masters of Grass Track: spannende races in Eenrum op 17 en 18 augustus

Door
Redactie
-
0
Masters of Grass Track

Op 17 en 18 augustus vindt er weer een spannend motorspektakel plaats op de grasbaan van het sportcomplex aan de JJ Willingestraat in Eenrum. Tijdens dit raceweekend staan de Masters of Grass Track centraal, met op zaterdag wedstrijden voor jeugd en nationale klassen en op zondag internationale races.

Zondag belooft een spectaculaire opening met een recordpoging van de drie snelste coureurs per klasse. Bij de zijspannen gaat men voor de Jur Bolt bokaal, terwijl de specials internationalen strijden om de Harry Wit bokaal. De ST1 en ST2 klassen hebben hun eigen MC Eenrum bokaal.

Nederlandse motorcrossers oefenen in Arnhem en zijn klaar voor Nederlandse GP

Twaalf zijspancombinaties zullen alles geven om als winnaar op het podium te eindigen, met favorieten als Detz/Portijk, Godden/Smith en Europees Kampioen Brandhofer/Mollema. Bij de specials is het nog even afwachten wie er precies aan de start verschijnen, aangezien enkele toprijders mogelijk verhinderd zijn door WK-verplichtingen elders.

In de nationale ST-klassen komen bekende namen als Harriët Zwiers, Gert-Jan Valk, Jan-Okke Loonstra en Frank Hamming in actie.

De MC Eenrum hoopt op mooi weer en spannende races voor het publiek. Meer praktische informatie is te vinden op hun website www.mceenrum.nl.

Waarom motorrijden met een motorbril op sterkte een goed idee is

Door
Redactie
-
0

De meeste brildragende motorrijders rijden met hun gewone bril door het verkeer. Kan dat? Ja, natuurlijk. Maar het kan ook fout gaan, met tranende ogen of erger als resultaat. Een motorbril op sterkte voorkomt dat – en je gewone bril gaat langer mee. Bij Specialspex weten ze er alles van.

De naam zegt het al: bij Specialspex ga je langs voor speciale brillen, in dit geval voor bijvoorbeeld fietsers, skiërs of motorrijders, maar ook duikers en hardlopers kunnen er terecht voor een bril op sterkte. Beginnen we maar met de belangrijkste vraag: wat maakt een bril tot motorbril?

Motorrijden in noodweer: Pompen of verzuipen

Tegen tranen

De meeste motorbrillen hebben een meer of minder sterk gekromd montuur. Rinse Kijlstra, een van de eigenaren en opticien van huis uit: “Door die kromming sluit de bril beter op je gezicht aan. Bij een normaal, recht montuur, met de glazen in één lijn, treden er wervelingen achter de glazen op. Dat zorgt voor tranende en droge ogen, wat je op de motor echt niet moet willen. Ook stof en insecten kunnen zo in je ogen terecht komen.” Daarnaast geeft de kromming van het montuur minder kans dat je helm op je bril drukt, of dat je bril meegaat als je je helm afzet.

Meer of minder sterk gekromde monturen.

Hoge veren

Veel motorbrillen hebben ook hogere veren, wat voor extra bescherming vanaf de zijkant zorgt. “Dat zie je bijvoorbeeld bij de Wiley Breach, een van de meest populaire modellen onder motorrijders.” Wat dat montuur zo populair maakt? Rinse: “Behalve die hoge veren heeft hij een makkelijk te verwijderen foamlaag aan de binnenkant, die voor een nog betere afdichting tegen stof zorgt. Ook heeft hij een relatief brede neusbrug, die voor veel menen prettig aanvoelt, zeker door het zachte materiaal op die plek.” Als extraatje heeft het montuur twee open en dicht te klikken ventilatieklepjes. “Die zorgen voor frisse lucht binnen de foamlaag, zodat je geen duikbrileffect krijgt.”

WileyX Breach met foam en ventilatie.

Vlees

De meeste voor motorrijders bedoelde monturen kunnen tegen een stootje. Dat zie je ook bij dit model terug. “Motorrijders zetten hun helm nog wel eens op terwijl hun bril nog boven op hun hoofd staat. Daar worden gewone monturen niet blij van: ze verbuigen of ze kunnen breken. De meeste monturen die wij hier aanbieden kunnen aanzienlijk meer hebben. Er zit meer ‘vlees’ op de scharnierpunten en het materiaal is flexibeler dan bij de meeste gewone brillen.”

Hagel

Motorbrillen vragen natuurlijk om speciale glazen. “De meeste gewone brillen hebben glazen van CR39 kunststof,” weet Rinse. “Dat werkt prima, tot je er een steentje op krijgt. Dan breekt dat materiaal net als gewoon glas in een aantal scherven. Voor motorbrillen en andere sportbrillen kiezen wij dus voor polycarbonaat. Dat is technisch onbreekbaar,” meldt hij, en als bewijs legt hij een glas op tafel waar vanaf tien meter met een hagelgeweer op geschoten is.

Hagelgeweer op tien meter afstand…

Hardingslaag

CR39 is wel optisch zuiverder, geeft Rinse aan, maar dat verschil is zo minimaal dat het de meeste gebruikers niet opvalt. En is polycarbonaat niet aanzienlijk krasgevoeliger, zoals een opticien opmerkte? “Daar heeft hij helemaal gelijk in. Het is zachter materiaal, anders zou het die impact van zo’n schot hagel niet kunnen hebben. Om krassen te voorkomen, krijgen de glazen dus standaard een hardingslaag.”

Op sterkte

Een bij opticiens nog wel eens gehoord misverstand is dat de sterk gekromde glazen van motor- en andere sportbrillen niet of niet goed op sterkte te slijpen zijn. “Dat is ook een relatief nieuwe ontwikkeling, maar het kan dus prima. We moeten dan wel de hoek die de glazen ten opzichte van elkaar maken aan de glasleverancier doorgeven. Bij de meeste gewone brillen liggen die glazen op één lijn, zoals ik al zei; bij onze hebben ze een onderlinge hoek van pakweg 14° voor de meer casual modellen, die relatief sterk op gewone monturen lijken, tot 28° bij modellen zoals de Breach.

Optometrist Gijs verzorgt de oogmetingen.

Op kleur

Het op sterkte slijpen van de glazen en de hardingslaag zijn bij de prijs van de brillen inbegrepen. Voor een meerprijs kan je kiezen voor multifocale glazen, al dan niet gepolariseerde zonneglazen in verschillende kleuren, meekleurende glazen, een spiegelcoating en een anticondenscoating met twee jaar garantie. “De meeste motorrijders kiezen voor helder of voor meekleurend glas, dat we in grijs en bruin aanbieden. Bruin geeft wat extra contrast op de weg en kleurt alles wat zonniger; grijs is kleurechter en biedt meer contrast in de natuur.” De andere, niet meekleurende tinten hebben allemaal hun heel specifieke voordelen, maar die gaan zoals gebruikelijke gepaard met even specifieke nadelen. “Geel werkt bijvoorbeeld uitstekend bij slecht zicht, maar als de zon gaat schijnen wordt dat zo fel dat je acuut een zonnebril nodig hebt. Meekleurende glazen zijn vaak de beste keuze.”

Multifocaal

Kies je voor multifocale glazen, dan is het goed om te weten dat de kromming van de glazen wel enige invloed op het leesgedeelte heeft. “Horizontale lijnen buigen in dat deel van het glas naar beneden af. Dat is bij gewone multifocale brillen ook zo, en daar passen je hersenen zich snel op aan. Bij gekromde glazen is dit effect iets sterker. Op de motor geeft dat eigenlijk nooit problemen: je gebruikt het leesgedeelte vrijwel uitsluitend voor je dashboard en je navigatie, en die zitten recht voor je.” Omdat je op de motor vooral het op ver kijken geslepen deel gebruikt, zit het leesdeel ook wat lager in het glas dan bij brillen voor dagelijks gebruik. “Bij brillen met een hoge leestoeslag, zeg maar vanaf +3, houden we ook rekening met het feit dat dashboard en navigatie wat verder weg zitten dan de gebruikelijke leesafstand van een centimeter of veertig.” 

Polariseren

Gepolariseerde zonneglazen nemen iets van de reflecties van zonlicht op water of andere oppervlakken weg. Dat geeft een rustiger beeld. “In het verleden gebeurde het wel dat je met gepolariseerde glazen je dashboard of je GPS niet meer kon lezen, maar bij moderne systemen is dat inmiddels verbeterd,” meldt Rinse.

Mr. Blue Sky: Murray en Simon laten het ietwat uit de hand lopen…

Door
Redactie
-
0

In de zomer van 2018 klopte bij Simon Boden van het Britse Boverton Precision Engineering een klant aan met een doos vol interessante onderdelen. Daarbij ook een mooi Shovelhead-blok en bijbehorende custombouw-ambities van diezelfde klant. Het loopt uiteindelijk allemaal totaal anders dan verwacht, maar het resultaat is er niet minder om!

Die klant bracht ons eigenlijk alles wat we nodig hadden om een coole dragrace bike te bouwen, zo begint Simon zijn verhaal. Plannen genoeg en de eigenaar wilde samen met ons aan de slag, maar gaandeweg verdween zijn animo en een klein jaar verder bood hij me aan om het project te kopen. Dat wilde ik wel en mijn zoon probeerde me vervolgens keer op keer over te halen om er daadwerkelijk mee te gaan dragracen, maar ik slaagde erin die verleiding te weerstaan.

The curse of the Black Bike: FXR brengt Ashley kleur in het leven

Springer

Ik wilde er een heel andere kant mee op en begon met het verzamelen van onderdelen. De voorkant van de springer, de hardtail, de wielen, het stuur, enz. Dat liep allemaal prima, maar ongeveer twaalf maanden later had ik geld nodig. Daarom verkocht ik de motor, samen met alle onderdelen, aan mijn goede vriend Murray. Hij had er zin in om de fiets af te bouwen zoals ik hem graag had gewild. De eerste klus was het veranderen van de voorkant en het monteren van een springer voorvork met een 21 inch wiel, in plaats van het 19 inch dat erbij was geleverd. De springer met aangepaste schokdemper was vervaardigd door Nick van Insane Motorcycles. We hebben er een geborsteld rvs mini-ape op gezet, met K-Tech rem- en koppelingshandles, een simpele hi/lo-schakelaar en een claxonknop.

Frisco

Murray kocht een hele mooie Frisco-tank die heel goed bij het stuur en het zitje paste. Daarmee zag de lijn er meteen goed uit. Daarna richtten we ons op de achterkant en installeerden we de TC Bros weld-on hardtail, die ik als vervanging van het achterframe had aangeschaft. Daarmee begon het project al echt vorm te krijgen. We hebben ook een BDL-backplate kit aangeschaft, zodat we een startmotor konden monteren.

De achterremschijf die we hadden was enorm. Het ding zag er vreselijk uit en bedekte bijna de hele binnenkant van het wiel. Murray draaide hem af van 13 naar 9 ½ inch en dat zag er veel beter uit. We gebruikten een Suzuki remklauw op een bevestiging die Murray zelf heeft gemaakt.

Modificaties

De wielen werden gestript en de naven werden gepoedercoat. We bouwden nieuwe wielen op met een nieuwe 21” voorvelg, een 16” achtervelg en roestvrijstalen spaken. Een set nieuwe Avon Speedmaster-banden garandeert de juiste looks en goeie grip. Murray heeft zelf een rvs as voor het achterwiel gemaakt, zodat we precies kregen wat we wilden. Er werd een olietank gekocht en aangepast. Daarna ging de motor ‘droog’ naar Murray voor het maken van beugels voor de koplamp, schokdemper en remklauwen.

Toen dat allemaal klaar was, werd de motor uit elkaar gehaald voor het spuitwerk en het chroom. Het chroomwerk ging naar S&T in Yate, het spuitwerk naar LA Bespoke Paintwork in Bishops Cleeve. Intussen werd het motorblok aangepakt. Het blok werd opgefrist met nieuwe cilinderbussen en zuigers. De verf van de cilinderkoppen werd verwijderd en ook de koppen werden gereviseerd. De versnellingsbak werd gestript, gereinigd en opnieuw opgebouwd met de nodige modificaties in de eindaandrijving om deze goed oliedicht te krijgen.

Koperen leidingen

Nadat spuitwerk en het chroom klaar waren, bouwden we de fiets op als een rollend chassis. Het blok werd gemonteerd zonder de koppen, omdat we er nog steeds mee bezig waren. Het was ook gemakkelijker om het blok in het frame te hangen en de koppen pas later te monteren. Het is ook o zo makkelijk om je pas gespoten frame meteen weer te beschadigen als een blok er niet makkelijk in wil. We kochten een Motone led-achterlicht, een Bates-stijl koplamp, gewone stuurschakelaars, een eenvoudige ontstekingseenheid en maakten een zo simpel mogelijke kabelboom. Tevens werden de gebruikelijke rubberen olieleidingen vervangen door koperen leidingen. Ziet er veel mooier uit, maar het bleek best lastig om ze netjes gebogen te krijgen. We hebben ook meteen een extern oliefilter toegevoegd, weggestopt onder het zadel. Beter voor de gemoedsrust en het maakt olieverversen ook een stuk makkelijker. Ik heb een 2-in-1 uitlaat van rvs gemaakt, zodat er voldoende ruimte kwam voor een passagiersvoetsteun, omwikkeld met titanium uitlaatfolie. We hebben ook een single fire Dynatek elektronische ontsteking gemonteerd. De bobines hadden we al, dus we gaven ze dezelfde kleur als de motor en plaatsten ze, samen met de contactschakelaar en de choke op de houder die Murray gemaakt had. Het laatste onderdeel dat moest worden gemonteerd was de tank. De spreekwoordelijke ‘kers op de taart’.

ROB CHOP: ROB EN PAWEL TRANSFORMEREN 883 SPORTSTER

Steeds uitzinniger

Aanvankelijk zou het een heel eenvoudige chopper worden; vooral makkelijk rijdbaar, waarschijnlijk grotendeels zwart. Maar naar mate het project vorderde, werd hij steeds uitzinniger met veel leuke details. Uiteindelijk vinden we dat Mr. Blue Sky er simpelweg geweldig uitziet!

Tekst: Simon Boden
Fotografie: Del Hickey

TECHNISCHE SPECIFICATIES MR. BLUE SKY
ALGEMEEN
Eigenaar Murray English
Bouwers Murray English en Simon Boden bij Boverton Precision Engineering
Basis H-D Shovelhead uit 1982
MOTORBLOK
Type Late Shovelhead
Cilinderinhoud 1340 cc
Cilinderkoppen standaard, gereviseerd, kaal aluminium
Cilinderbussen nieuw
Carburatie 42 mm Mikuni flatslide carburateur
Luchtfilter Bug Eye
Koppeling BDL droge koppeling
Primair 3 inch BDL open belt
Versnellingsbak 4-speed Ratchet Top
Secundair 530 ketting
Ontsteking Dynatek Single Spark elektronische ontsteking
Uitlaat custom 2 in 1
RIJWIELGEDEELTE
Frame standaard, aangepast met weld-on hardtail
Voorwiel 21 inch velg, spaken, gepoedercoate naaf
Voorband Avon Speedmaster
Voorrem 11” rvs schijf en Billet 4-zuiger klauw, rvs omvlochten remleiding
Remcilinder K-Tech
Voorvork custom met custom schokdemper
Kroonplaten DNA
Achterwiel 16 inch met nieuwe velg en spaken
Achterband Avon Speedmaster
Achterrem 91/2“ rvs schijf, 2-zuiger Suzuki klauw, K-Tech remcilinder
DIVERSEN
Brandstoftank Frisco style
Zadel solo seat, geveerd
Achterspatbord Lowbrow Voodoo
Olietank custom
Accubox custom
Elektra custom
Koplamp Bates style
Achterlicht Motone
SPUITWERK
Kleur vooral blauw (vandaar de naam Mr. Blue Sky)
Spuiter LA Bespoke Paintwork in Bishops Cleeve
Poedercoating MB Finishings in Toddington
Polijst- en plaatwerk S&T Plating Yate

Yamaha: octrooi onthult krachtige, elektrische motorfiets

Door
Redactie
-
0

Yamaha werkt aan een krachtige, elektrische motorfiets, blijkt uit nieuwe octrooien. Het bedrijf probeert de ruimte in het frame optimaal te benutten voor accu’s, terwijl ook het gewicht laag wordt gehouden.

Hoewel Yamaha en andere grote motorfietsproducenten al meer dan tien jaar concepten voor elektrische sportmotoren tonen, zijn dergelijke machines nog niet op de markt gekomen. Yamaha had zelfs een plan om in 2015 al een elektrische sportmotor te lanceren, maar dat is niet gelukt.

Royal Enfield elektrische “Flying Flea” op komst?

Toch lijkt Yamaha het idee niet te hebben opgegeven. Het nieuwe octrooi toont een sportmotor met een conventioneel frame, maar met een groot accucompartiment in plaats van een verbrandingsmotor. De elektromotor zit zo ver mogelijk naar achteren om ruimte te maken voor de accu’s.

Yamaha kiest voor luchtgekoelde in plaats van vloeistofgekoelde accu’s om gewicht en complexiteit te beperken. De accubehuizing heeft koelvinnen om de temperatuur op peil te houden. Besturingselektronica en oplader zijn slim in de motorfiets geïntegreerd.

Het vermogen is nog onbekend, maar Yamaha levert al elektromotoren van 47 tot 470 pk. Na ruim tien jaar ontwikkeling lijkt Yamaha te wachten op het juiste moment om de markt voor hoogwaardige elektrische motorfietsen te betreden.

1...140141142...1.832Pagina 141 van 1.832

© Copyright 2023 - Motor.NL Media Company