maandag 29 april 2024
Home Blog Pagina 2

Vermaak op grote hoogte met het reuzenrad op RIDERS Festival

0

Kawasaki brengt je letterlijk in beweging tijdens het RIDERS Festival. Het reuzenrad laat je op niveau genieten van de motoren en de muziekacts op RIDERS Festival. Welk merk had daar beter bij gepast dan het merk met de slogan ‘Let the Good Times Roll’?!

RIDERS Festival wordt hét feest voor de motorrijder en muziekliefhebber. Een 2-daags festival vol motoren, motorrijden en motorrijders. Maar dat niet alleen. De beste tribute bands komen optreden, professionele show- en stuntrijders laten hun vetste shows zien en bijna alle motormerken zijn van de partij met speciale verrassingen.

Michael van der Mark komt naar RIDERS Festival: een unieke kans voor fans

Maar je hoeft natuurljk niet per se een motor te hebben of überhaupt motor te rijden om van RIDERS Festival te genieten. Want ook muziekliefhebbers voelen zich thuis tijdens dit feest. Gedurende het gehele weekend staan de beste tribute bands voor je klaar. Het wordt een waar festival, en dus mag een reuzenrad niet ontbreken. 

Midden op het festivalterrein staat een enorm reuzenrad voor je klaar. Voor slechts €2,50 maak je een rit in het rad, en kun je genieten van het waanzinnige uitzicht over het gehele festival. Bekijk duizenden motoren vanuit grote hoogte en heb perfect zicht op Main Stage. Een leuke attractie voor jong en oud!

Ga dus lekker motoren kijken, test er eens eentje (of gerust twee of meer!), haal een hapje en drankje bij één van de verschillende foodtrucks, geniet van de tribute bands en maak een rit in het reuzenrad. 

Blijf je liever met beide benen op de grond? Ook dan is er genoeg te ervaren en beleven. De heren van FMX4EVER doen het vliegwerk voor je op hun offroad stuntmotoren, terwijl de heren in de RST SHOWARENA met straatmotoren hun kunsten laten zien. Over het gehele festivalterrein vindt entertainment plaats, want voor je het weet staat het team van Abacus Theater voor je neus met hun wonderlijke creaties.

Heb jij je tickets al besteld? Wees er op tijd bij, want op is op! Je besteld ze hier. Wil je meer weten of een sfeerimpressie van het festival? Check ridersfest.nl.

Praktische info

WaarAutotron Rosmalen

Wanneer         
1 en 2 juni 2024
Zaterdag van 10.00 – 17.00u
Zondag van 10.00 – 17.00u
Meer informatieRIDERSfest.nl
Ticketsticketpoint.nl/RIDERSfestival

Crash: Sofuoğlu vs. Razgatlıoğlu

0

De twee Turkse coureurs trainen vaak samen op het circuit, maar deze keer ging het niet helemaal goed. Kenan waagt een inhaalactie, schuift onderuit en neemt Toprak mee. Gelukkig hebben ze beiden geen letsel opgelopen.

Eerste rijindruk Yamaha XSR900 GP

0

Pieter Ryckaert is op z’n zachts gezegd nostalgisch ingesteld als het om de GP-geschiedenis en motoren draait. Als museloog is hij verantwoordelijk voor de motorcollectie van museum Auto World in Brussel. Hoe stapte hij van Yamaha’s XSR900 GP, een motor die gemaakt lijkt voor iemand doordrongen van nostalgie?

MotorNL: En? Meteen als een blok gevallen voor de XSR 900 GP?

Pieter: ‘Wel, niet echt. Ik heb het perfecte profiel als potentiële klant voor deze motor, maar afgaand van wat ik weet over de Marlboro YZR500 GP-Yamaha’s van de jaren ’80, de referentie van de XSR900 GP, vond ik ‘m op foto’s niet echt overtuigen.’

Verklaar je nader

Ik vind de spiegels niks, de halve kuip vind ik ook maar wat raar en de koplamp is ook niet helemaal naar m’n zin. Maar dat was op de foto’s. Nu ik hem in het echt heb gezien, ben ik helemaal om. anders.

Ah. Vertel.

Nou, de spiegels vind ik nog steeds een misser, maar vanuit bepaalde hoeken heb je echt de illussie dat je naar een YZR500 staat te turen. En misschien wel allerbelangrijkst is dat je dat gevoel ook krijgt als je op de motor zit. Het voelt heel erg YZR aan…

Sorry, maar weet jij dan hoe een YZR voelt als je in het zadel zit?

Nee, maar ik heb overlegd met iemand die dat wel weet. Ik haal ‘m er even bij.

Niall Mackenzie?

Jawel. Nial, jij reed in 1989 met een fabrieks-YZR500. Bracht de XSR900 GP wat herinneringen bij jou naar boven?

Niall Mackenzie: ‘Zeker! Net als jij was ik ook wat sceptisch toen ik de foto’s zag, maar toen ik ‘m hier zag staan deed het me toch wat. Alleen al die fluorode kleur deed m’n hart sneller slaan.’

Pieter: Los van het uiterlijk, was er ook qua rijden iets dat je deed terugdenken aan de YZR?

Niall: ‘Nee, dat helemaal niet. Je kan een 500cc-tweetakt met een alles of niets vermogensafgifte in geen honderd jaar vergelijken met deze XSR. De XSR is vele malen makkelijker te rijden met z’n romige driecilinder en is alleen al qua elektronica lichtjaren verder…’

Zijn er dan nog dingen beter op de XSR dan op de YZR500 die jij reed?

Niall: ’De remmen zijn véél beter dan de ondingen die op een YZR zaten. Ik denk dat deze KYB-veren ook een stuk beter zijn dan de fabrieks-Öhlins van toen. Ze zijn ook veel meer in te stellen met hun high speed- en low speed-demping. En ik durf zelfs te zeggen dat de Bridgestone S23-banden beter zijn dan de slicks waar we toen mee reden.’

MotorNL: Heb je daar zelf nog iets aan toe te voegen?

Ik kan het alleen beamen. Ik vind het de perfecte motor voor ‘erbij.’ Nostalgie kan verkeerd uitpakken, maar ik denk dat Yamaha met de XSR900 GP de spijker op de kop heeft geslagen. Dat bewijzen ook de verkopen, want Yamaha heeft de productie voor Europa al meermaals opgetrokken. Wie er één besteld heeft, hoort bij de gelukkigen. Wie dat nog niet heeft gedaan moet niet te lang twijfelen. Mijn zegen hebben ze in elk geval. En ook die van Niall Mackenzie dus…

Boudewijn Geels: ‘Een Kawasaki Z1000SX kán niet eens dertig km/u’

0
Column_Boudewijn Geels_2023

Ik eis dat iemand digitaal zijn vinger opsteekt! Wie, op welk moment, heeft in overleg met wie besloten dat tour-sportmotoren geen middenbok meer hoeven te hebben?! En welke ontwerper heeft vervolgens niet de guts gehad om te zeggen: ‘Maar er zijn ook motorrijders zoals Boudewijn Geels uit Amsterdam, die graag een tofblitse Kawasaki Z1000SX willen rijden maar óók graag zelf hun ketting willen smeren’?

Niemand zei wat en de gevolgen zijn verstrekkend. Want de vorige eigenaar van mijn Kawa heeft uit wanhoop dan maar een uitsteeksel aan de motor laten lassen, zodat hij een paddockstand kon gebruiken. Die stand zat niet bij de koop in, dus schafte ik er zelf maar een aan. Het ding staat vol in het zicht lelijk te zijn op de kledingkast in de slaapkamer van mijn appartementje in Mokum.

En nu is potdomme dat frutsel afgebroken. Gevolg: ik héb niks meer aan dat ding dat vol in het zicht lelijk staat te zijn op mijn kledingkast, én ik kan mijn ketting niet meer smeren!

Verteerd door verontwaardiging been ik Selling Motorbikes – ja folks, de eigenaar heet écht Selling – binnen. Uit angst dat mijn ketting het wegens uitdroging zou begeven reed ik keurig dertig, zoals dat sinds kort ook moet in de hoofdstad. Een Kawasaki Z1000SX kán niet eens dertig, dus dat was vijf kilometer bijremmen geblazen.

Achter de counter tref ik Jonathan aan. Die ken ik. Althans, ik ken zijn vriendin, want die is zangeres van de band waarin ik drum, dus ik kan mijn hart gerust bij hem uitstorten. ‘Ik snap je vraag,’ zegt Jonathan meelevend. Kijk, dát helpt. Geen neerbuigend gedoe: ‘O, maar zulke motoren hebben al heel lang geen middenbok meer hoor meneertje.’ Nee: ‘Ik snap je vraag.’ Erkenning van het leed is de eerste stap op weg naar genezing, weet elke therapeut.

Boudewijn Geels: ‘Doe op de motor een paar van die Herriestoppers in’

De volgende fase is acceptatie. Jonathan gaat voor me kijken in de computer of er een bedrijf is dat middenbokken voor Kawasaki’s Z1000SX maakt. Ik sluit allerminst uit dat hij allang weet dat het antwoord nee is, maar hij dóét op z’n minst alsof hij zoekt. Het antwoord na een paar minuten, met een loyaal-afkeurende zucht, is inderdaad: ‘Helaas.’

Oké Geels, wat er niet is, dat is er niet. So be it. Maar er bestaan dus echte middenbokmakers? Jonathan knikt: ‘Dat zijn de grote vijanden van de paddockstandfabrikanten.’ Aha, net zo bijdehand als zijn vriendin dus. Maar waaróm bestaat er geen middenbok voor mijn Kawa? ‘Als je plat door de bocht gaat, raakt je middenbok de grond,’ zegt Jonathan. Dat klinkt heel logisch, stel ik vast. ‘Maar er is toch wel een middenbok te bedenken die de grond níet raakt?’

Nu kijkt Jonathan me wel aan met de blik van iemand die een bejaarde gaat helpen oversteken. ‘Ik ga even naar de winkel, boven. Ben zo terug.’ Even later toont hij een zwart metalen ding met rollers erin. Hij loopt met me mee naar buiten en duwt mijn achterwiel in de uitsparing. ‘Kijk, zo kan je wiel rollen, en kan jij je ketting smeren.’

Verbluft staar ik naar deze 50 euro kostende Nobelprijswaardige uitvinding, die gewoon in mijn boekenkast past. Waarom-de-hel kijk ik vanuit mijn bed dan al twee jaar naar dat spuuglelijke rode gevaarte op mijn kledingkast? Wie niet vraagt die niet weet, is vermoedelijk het antwoord. Gelukkig is dat niet-weten niet per se iets boomer-achtigs, want de eveneens motorbokloze kleinzoon van mijn buurman stond laatst ook al zo te hannesen met zijn beginners-Honda. Probleem opgelost dus, ook het zijne.

En toch. Toch moet het kunnen. Dus: welke technerd met ChatGPT en een 3D-printer helpt deze columnist aan een middenbok?

‘De 21-duizend bochtentoer’: jagen op bochten met Spanje Motortours

0

Half april was ik in Spanje met Spanje Motortours Fly & Ride voor ‘De 20-duizend bochtentoer’ – die later werd gewijzigd in ‘De 21-duizend bochtentoer’. Dat is tekenend voor eigenaar en reisleider Mink Bijlsma, een bekende naam in de motorwereld, zeker als je onze media al wat langer volgt. Tot zo’n vier jaar geleden was Mink een gerespecteerd testrijder voor Promotor, waarvoor hij een decennium geleden bizar humoristische video’s maakte. Bijvoorbeeld deze:

Maar goed, Mink dus. Super-creatief, duizendpoot, reisorganisator, levenskunstenaar en tikkeltje ADHD; van zo iemand kun je verwachten dat nog voor de tocht is gereden de naam al is veranderd. En dat geldt ook voor de trip, die doordesemd is van Minks voorliefde voor asfalt en lekker stevig doorrijden. Natuur, landschappen en bergen krijg je er gewoon bij, omdat die er nou eenmaal zijn. Het gaat Mink vooral om de bochten gecombineerd met fluwelig asfalt met hoge grip. Vanaf kilometer-tien merk je dat Mink veel zorg en aandacht heeft besteed aan zijn routes. Die worden voor de tour erop aangepast als er een weg met nog meer bochten voorhanden is. Dus zou je een reis van Spanje Motortours voor de tweede keer rijden, kunnen de routes toch anders zijn.

Toertocht Castilië, Spanje: Spaans fantasialand

Motor op transport

Een week voor vertrek werd mijn motor én bagage naar Barcelona getransporteerd, waar de inmiddels 21-duizend bochtentoer vertrok. Zelf vloog ik zondags travelling light met zo’n beetje het allereerste vliegtuig naar de hoofdstad van Catalonië. Eenmaal geland – rond 09:00 uur – ontving ik een whatsapp-bericht met daarin de exacte locatie van de motor en bagage. Omkleden op de parkeerplaats en na zo’n tien kilometer begon de pret die maatgevend was voor de resterende 1.900 kilometer – verdeeld over 7 dagen – van de tocht. Je hebt Monaco, Las Vegas en – oké dan – Tolbert; korte stratencircuits die het afleggen bij het 1.910 kilometerlange stratencircuit dat Mink had uitgeplozen. Dat Spanje landschappelijke hoogtepunten bij de vleet heeft – Serra de Montserrat! – mag duidelijk zijn. Over de kwaliteit van de (berg)wegen kan ik alleen maar uitbundig en luid op de loftrompet blazen. Wat. Een. Grip. En wat mogen we de uitvinder van de bocht dankbaar zijn. Ooit moet iemand toch hebben bedacht dat je over een weg met een knik erin veel makkelijker bovenaan een berg komt dan in een rechte lijn. In Spanje hebben ze er een sport van gemaakt om zoveel mogelijk bochten per strekkende kilometer in het asfalt aan te brengen. Vind je het gek dat er zoveel racetalent uit dit land komt?

Leuke hotelletjes

Zo’n dertig-veertig kilometer van de kust, in het bergachtige binnenland, wonen nauwelijks mensen. Dat merk je op de wegen, waarvan je je afvraagt wat het idee was om ze hoe dan ook aan te leggen. Wie gebruikt ze en waarom zijn ze zo goed? Een raadsel waarvan ik de oplossing niet heb gevonden. Ergens tijdens dag 3 probeerde ik te onthouden hoeveel tegenliggers mij tegemoet reden. Ik kwam niet verder dan een! En drie tractoren op weg naar een akker. En toch wonen er mensen, want in de stille dorpjes waar ik doorheen reed, stonden auto’s geparkeerd. En waar auto’s staan, is ook benzine te koop. Dus hoefde je niet te tanken als het kon, omdat je niet weet wanneer het volgende station zich aandiende. Nee, je kon gerust met een volle tank beginnen en die in de buurt van het volgende hotel aftanken voor de volgende dag. En over die hotels. Mink heeft niet alleen van de routes een sport gemaakt, ook van de hotels onderweg. Ze zijn kleinschalig, liggen of op een mooie plek of in een oeroud dorpje. Maar altijd zijn de hoteliers hartelijk en behulpzaam. En de maaltijden – ontbijt en diner zijn inclusief de reissom – zijn voldoende en vooral smakelijk. Ook als je vegan bent.

Terugtocht

Om de laatste dag tot het uiterste te rekken, had ik voor de allerlaatste vlucht naar Schiphol getekend. Zo kon ik mij tot een uur of drie in de middag nog een keer uitleven op die fantastische Spaanse wegen. Ook de laatste honderd kilometer van De 21-duizend bochtentocht had nog genoeg moois en lekkers in huis. De tocht eindigde in Elche. Daar leverde ik mijn motor – en bagage – weer in, waarna een shuttlebus mij naar het vliegveld van Alicante vervoerde. De motor stond een week later weer op mijn oprit. Met versleten banden, dat wel. In november ga ik met Spanje Motortours mee naar Andalusië. ’s Kijken of het op de top van de Pico Valeta, waar ik dertig jaar geleden al eens stond, een beetje veranderd is. Wie gaat er met mij mee?

Over Spanje Motortours

Alle motorreizen zijn inclusief motortransport, maar exclusief vliegtickets. Omdat Spanje Motortours geen IATA-licentie heeft, kunnen er geen vliegtickets worden gereserveerd. Gelukkig zijn er genoeg charters die op en neer naar Spanje pendelen. Als je op tijd reserveert, ben je goedkoop uit. Ik betaalde voor een retour Schiphol – Barcelona / Alicante – Schiphol nog geen 200 euro.

Voor het volledige reisaanbod van Spanje Motortours check je de website.

Kun je van een Harley-Davidson Pan America een roadster bouwen?

0

Harley-Davidson stimuleert dealers graag en vaak om hun tanden te zetten in bestaande modellen en die om te bouwen tot iets heel anders, met gebruik van H-D accessoires. In Frankrijk kennen ze de King of Tracks-competitie, waarin officiële Franse H-D dealers in drie categorieën worden uitgedaagd tot het uiterste te gaan op het gebied van customizing: Bagger, Super Hooligan en Freestyle. Veel dealers grepen de competitie aan om een Pan America in een roadster te veranderen, zoals onlangs bleek op een motorbeurs in Lyon.

Harley-Davidson en Indian Motorcycle komen naar RIDERS Festival met hun nieuwste motoren

Op de stand van Harley-Davidson stond een onherkenbare Pan America die door Harley-Davidson Grand Lyon was omgebouwd tot een roadster. Het is zeker geen Ducati Streetfighter of een Kawasaki Z900, maar het is een roadster in Amerikaanse stijl, krachtig, gespierd en een beetje chique… Kortom, het werkt echt goed.

En eigenlijk brengt dit Franse initiatief Project Bronx opnieuw onder de aandacht. De Bronx werd door het huidige bestuur van Harley-Davidson afgeserveerd als niet passend, terwijl de ontvangst van de conceptmotor toch behoorlijk enthousiast was. En is dit niet het juiste moment om een royale, koppelrijke roadster uit te brengen, die een beetje afwijkt van al die andere, op elkaar lijkende motoren op de markt? De roadstervariant van de Pan America is niet gericht op sportief rijden, maar vooral op rijplezier… En dat zijn eigenschappen die naadloos passen bij de Motor Company!

Auto-veiligheidssystemen herkennen nog steeds geen motorfietsen

0

De meeste nieuwe personenauto’s zijn tegenwoordig uitgerust met systemen voor het voorkomen van frontale aanrijdingen en aanrijdingen van achteren. Maar motorfietsen? Niet zozeer. En verrassend genoeg werken de systemen ook niet goed met grote vrachtwagens.

Onderzoek dat vorig jaar werd vrijgegeven door het Insurance Institute for Highway Safety (IIHS) toonde aan dat de meeste systemen, die meestal voortijdig waarschuwen voor frontale aanrijdingen en automatisch een noodstop inzetten, niet zo goed zijn in het voorkomen van aanrijdingen met motorfietsen of zelfs grote vrachtwagens, als wel met andere auto’s. En juist aanrijdingen van achteren kennen vaak en dramatische afloop.

Motorrijders opgelet: de waarheid achter het detecteren van motoren bij verkeerslichten

‘Dodelijke aanrijdingen komen vaak voor wanneer het aangereden voertuig een grote vrachtwagen is. Motorrijders vinden vaak de dood wanneer ze van achteren worden aangereden door een personenauto,’ aldus David Kidd, Senior Onderzoeker bij het IIHS, die betrokken was bij de ontwikkeling van de nieuwe evaluatie.

Het IIHS – dat voertuigen al sinds 1995 crashtests laat ondergaan – heeft daarom de test voor het voorkomen van frontale aanrijdingen geüpdatet door de snelheid te verhogen en de systemen te testen op hun vermogen om een motorfiets of de aanhanger van een vrachtwagen te detecteren, en niet alleen van andere auto’s. Het IIHS begon met het gebruik van de nieuwe testnormen op tien kleine SUV’s en het zal je waarschijnlijk niet verbazen dat de resultaten grotendeels ontmoedigend waren. Slechts één van de tien SUV’s kreeg een ‘goed’ beoordeling en zelfs die voorkwam niet alle aanrijdingen van achteren met de motorfiets. Maar het liet wel zien dat het mogelijk is voor autofabrikanten om een systeem te ontwikkelen dat beter in staat is om bestuurders te behoeden voor het van achteren aanrijden van motorrijders.

De tests en de resultaten

De oorspronkelijke test van het IIHS werd ontwikkeld toen de technologie nog relatief nieuw was en testte alleen botsingen bij lage snelheden, met testruns bij 20 en 40 km/u, en het testte alleen auto’s. De nieuwe test omvat runs bij snelheden van 50, 60 en 70 km/u en bevat een motorfiets en een vrachtwagen als doelwitten. Het scoresysteem hecht tweederde gewicht aan snelheidsvermindering door het automatisch noodremsysteem en eenderde gewicht aan het waarschuwingsalarm voor een aanrijding, dat minstens 2,1 seconden voor de impact moest worden geactiveerd.

Van de tien geteste, kleine SUV’s volgens de nieuwe normen, kreeg alleen de Subaru Forester een goed-beoordeling. De Subaru gaf op tijd een waarschuwing en voorkwam een aanrijding met de motorfiets bij de tests met 50 en 60 km/u. Bij de test met 70 km/u vertraagde hij met 30 km/u, maar voorkwam geen aanrijding met de motorfiets.

In vergelijking daarmee gaf de Chevrolet Equinox, die een slecht-beoordeling kreeg, een late waarschuwing of geen waarschuwing ‘en met een motorfiets als doelwit verminderde hij de snelheid nauwelijks.’


De kleine SUV’s die zijn getest volgens de nieuwe normen werden beoordeeld als goed, acceptabel, matig of slecht. Afbeelding van IIHS.

Valt er dan niets positiefs te melden?

We weten zowel uit ervaring als uit statistieken dat rijden wanneer je wordt afgeleid een probleem is. Je zou kunnen betogen dat we in ieder geval deze waarschuwingssystemen en automatische noodstops in auto’s hebben, iets dat niet zo lang geleden nog niet bestond. Maar je zou ook kunnen betogen dat bestuurders mogelijk minder geneigd zijn om de aandacht erbij te houden omdat ze deze veiligheidssystemen hebben.

In beide gevallen is het geruststellend dat het IIHS motorfietsen meer in overweging neemt bij het testen, vooral omdat de Amerikaanse regelgevende autoriteiten achterlopen op Europese overheden wat betreft de eis dat geavanceerde bestuurdersassistentiesystemen in auto’s ook rekening moeten houden met motorfietsen.

De essentie blijft grotendeels hetzelfde als vroeger, toen er nog geen systemen voor het waarschuwen van frontale aanrijdingen waren en er geen mobiele telefoons waren die bestuurders afleiden en het risico te vergroten. Zij die ons aanrijden, moeten verantwoordelijkheid nemen voor onze veiligheid door altijd de focus op de weg te houden. Voor motorrijders kunnen alleen maar goed opletten op wat er achter ze gebeurt.

QJMOTOR koopt zombi-merk Morbidelli

0

Belgische en Nederlandse havens staan vol elektrische auto’s – BYD – uit China, de Europese zonnepaneelindustrie is weggevaagd, kranen zijn mogelijk voorzien van apparaten zodat de Chinese overheid kan meekijken wat er gebeurt in de Rotterdamse haven. Op de Solomon-eilanden – strategisch gelegen bij belangrijke scheepvaartroutes – mogen Chinese soldaten en politieagenten Chinese belangen verdedigen. Zo maar wat citaten uit kranten van de afgelopen week. En het Chinese QJMOTOR koopt Morbidelli, het zoveelste zombi-merk – een bedrijf dat alleen nog papier bestaat – dat in de afgelopen twintig jaar in handen is gekomen van Chinese kopers. Wat is er aan de hand, wat gebeurt er? Wanneer gaan wij het Westerse ideaal van een open global economy nou eens ferm verdedigen. Nou ja, Westers… De USA heft ook nog steeds importheffingen op whisky, nog een restant van de regering Trump 1 (en Europa overigens op motoren…). Nu is de werkelijkheid oneindig meer complex voor een artikel op een motorsite… Morbidelli dus.

Morbidelli is geen alom bekende naam, maar ze waren ooit van betekenis in GP-races. Als een van de vele Italiaanse fabrikanten die opkwamen in de decennia na de Tweede Wereldoorlog, won Morbidelli verschillende titels in de 125-klasse in de jaren 70, en ook een 250-titel. Hun laatste MotoGP-kampioenschap kwam in 1980.

QJMOTOR nu ook verkrijgbaar in de Benelux

Over en uit

In de jaren 90 was het over en uit voor Morbidelli en in de afgelopen decennia hebben we niets meer van het bedrijf gehoord. Maar een herorganisatie van het bedrijf toonde in 2022 machines op EICMA onder de naam MBP Moto. Deze herrezen versie van het bedrijf is nu in handen van QJMOTOR gekomen, via hun dochteronderneming Keeway weliswaar dat zelf ook een soort zombie-merk was, oorspronkelijk uit Hongarije. Dit is niet het eerste Italiaanse motorbedrijf dat QJMOTOR heeft gekocht – ze bezitten ook het motormerk Benelli, een van de bestverkopende merken voor adventuremotoren in Europa.

Waarschijnlijk hoopt QJMOTOR dit succes te herhalen met Morbidelli, hoogstwaarschijnlijk op het gebied van sportmotoren, aangezien Morbidelli nauwelijks een naam is die wordt geassocieerd met de Sahara of de Dakar Rally. Maar dat gold ook voor Benelli en toch verkopen ze een hoop TRK’s…

Michael van der Mark komt naar RIDERS Festival: een unieke kans voor fans

0

We kunnen je 100 redenen geven waarom RIDERS Festival op 1 en 2 juni te Autotron Rosmalen hét feest is waar je bij wilt zijn. Ben je muziekliefhebber? Dan trakteren we je met een waanzinnig Tribute Festival met de beste tribute bands van dit moment. Ben je een custom bike of cruiser rijder? Dan mag je in de spotlight van het festival staan op de speciale Bigtwin Custom & Cruiser Area. Mocht dat nog niet genoeg zijn, geven we je er gewoon nog eentje extra. Ben jij groot motorsport fan? En wil jij ‘The Flying Dutchman’ ontmoeten? Dat kan!

Afbeelding: Damon Teerink Photography

Michael van der Mark komt namelijk naar RIDERS Festival. Op 2 juni zal Michael aanwezig zijn bij de stand van BMW Motorrad om rond 13:30 een Meet & Greet te doen, en natuurlijk een handtekeningensessie! Een unieke kans voor iedere motorsport fan. 

Beleef de stunts van FMX4EVER op RIDERS Festival

Met zijn BMW M 1000 RR van het BMW-fabrieksteam doet hij mee met het WorldSBK kampioenschap en racet hij over de gehele wereld op de mooiste circuits. Samen met Toprak Razgatlioğlu is hij één van de twee rijders voor het ROKiT BMW Motorrad WorldSBK Team. 

Vraag hem het hemd van het lijf – figuurlijk natuurlijk – en scoor zijn handtekening. Of scoor misschien zelfs een selfie. En neem direct een kijkje bij de nieuwste BMW motoren. Heb je je motorkleding en helm mee? Dan kun je die motoren zelfs ter plekke testrijden.

Heb jij je ticket(s) al binnen? Weet zeker dat je erbij bent en scoor je tickets in de voorverkoop. Je koopt je tickets voor RIDERS Festival hier. Meer weten over wat er allemaal te doen is? Je leest alle informatie op ridersfest.nl.

Praktische info

WaarAutotron Rosmalen

Wanneer         
1 en 2 juni 2024
Zaterdag van 10.00 – 17.00u
Zondag van 10.00 – 17.00u
Meer informatieRIDERSfest.nl
Ticketsticketpoint.nl/RIDERSfestival

Test Royal Enfield Himalayan 450: een berg plezier!

0
Royal Enfield Himalayan 450

Door het overweldigende succes van de nieuwe Himalayan 450 op de Indiase thuismarkt hebben we er hier in Europa even op moeten wachten. Maar eindelijk staat het bijna iconische model van Royal Enfield bij de Nederlandse dealers. Wordt het ook hier een bestseller?

TestlocatieSardinië, Italië
TestomstandighedenRegen en zonnig
TemperatuurTussen 10 en 25 graden

Eind vorig jaar konden we al testen met de nieuwe Himalayan. In z’n thuisland, vlak bij ’s werelds hoogste berg waaraan de Royal Enfield z’n naam dankt. Een uniek decor, voor een even unieke test. Toch zijn we maar wat blij dat we die test nog eens dunnetjes kunnen overdoen. Niet in India, maar op het mooie Sardinië. Met machines die gebouwd zijn voor de Europese markt en onder Europese testomstandigheden. Ideaal dus voor een hernieuwde kennismaking met deze toch wel bijzondere motorfiets. Want bijzonder is de Himalayan zeker. Niet door z’n prestaties of technologie maar door z’n eenvoud en daarbij horende no-nonsenslook. Hoewel de nieuwe er helemaal anders uitziet dan de eerste Himalayan is de avontuurlijke uitstraling sterk gelijkend. Het geheel ziet er een stukje moderner uit, maar de vele beschermbeugels en standaard bagagedrager laten er geen misverstand over bestaan: ook deze nieuwe is gemaakt voor avontuurlijk motorrijden. Het ontwikkelingsteam van Royal Enfield besteedde veel aandacht aan praktische zaken die belangrijk zijn wanneer je op wereldreis bent. Daarbij riepen ze de hulp in van ervaren wereldreizigers zoals onze eigen Itchi Boots aka Noraly Schoenmaker. In het eerste deel van haar 65.000 km lange reis van het uiterste zuiden van Amerika naar het uiterste noorden van Canada reed ze met de vorige Himalayan. Ervaring in overvloed dus. Op de verlanglijstjes van die specialisten scoorden iets meer vermogen en tankinhoud steeds hoog. Maar ook de vering mocht beter. Bevraging bij het doelpubliek (én eigenaars van de vorige Himalayan) maakte dan weer duidelijk dat connectiviteit gewenst was. Met die verzuchtingen in het achterhoofd ging het designteam aan het werk. Het resultaat is deze 100% nieuwe machine.

Compleet nieuw

Niet één schroef werd dus overgenomen van het vorige model. En dat zie je niet alleen, dat voel je ook. De 452 cc grote éénpitter is nu watergekoeld en levert het niet onaardige vermogen van 40 pk bij 8.000 tpm. Dat is zestien pk meer dan z’n voorganger. Doordat het blok watergekoeld is loopt het ook een stuk rustiger en opvallend trillingsvrij. Motortrillingen werden door de eigenaars van de vorige Himalayan als hinderlijk ervaren, zeker tijdens lange ritten. Daarom werden zowel de voetsteunen als het stuur gemonteerd in rubbers, waardoor er nog minder trillingen worden doorgegeven aan de bestuurder. Met succes overigens. Doordat 85% van het maximum koppel van 40 Nm al bij 3.000 tpm wordt vrijgegeven rijd je de Himalayan ook opvallend laagtoerig. En dat heeft niet enkel effect op het rustgevende gevoel tijdens het rijden, maar uiteraard ook op het verbruik. Wij reden tijdens de test een best wel indrukkende 1 op 27,7. Hierdoor kom je met de 17 liter benzine aan boord toch vlot 450 km ver. Typisch voor een merk als Royal Enfield is dat er ook uitvoerig getest werd met benzine van matige tot slechte kwaliteit. Met de relatief lage compressieverhouding van 11,5:1 kan de Himalayan op dat vlak best wat hebben. De nieuwe Himalayan beschikt nu ook over ride-by-wire en twee rijmodi. Die rijmodi (Performance en Eco) lijken me, gelet op het toch eerder bescheiden en soepele motorvermogen, overbodig. Wel interessant is dat je binnen de gekozen rijmodus ook het ABS achteraan kan uitschakelen, wat voor off-road gebruik echt noodzakelijk is.

Test 2024 MV Agusta Enduro Veloce: offroad MV verrast!

Het mooie ronde dashboard past wat betreft design perfect bij de no-nonsenslook van de Himalayan. Maar vergis je niet. De instelmogelijkheden en beschikbare info zijn overvloedig en meer dan modern. Zo kan je kiezen tussen een digitale of een analoge look van de weergave, zijn achtergrondkleur en lay-out instelbaar (het systeem kan dit ook automatisch voor je doen), wordt een preview van inkomende tekstberichten weergegeven en nog veel, veel meer. Maar het mooiste is dat je het dashboard ook kan omtoveren naar een volwaardige GPS. Door een samenwerking met Google is Royal Enfield erin geslaagd om een extra GPS toestel overbodig te maken. En dat werkt perfect. De weergave is duidelijk en het gebruik verloopt door de intuïtieve structuur vlot en eenvoudig. Toch twee kleine puntjes van kritiek: de verklikkerlichtjes van de knipperlichten zijn te klein en daardoor slecht zichtbaar. Dat zorgde ervoor dat er in onze testgroep steeds wel iemand met z’n knipperlichten aan bleef rondrijden. Wat ook beter kan is het kleine joystickje waarmee je op de linker stuurhelft door de menu’s van het dashboard navigeert. Dat is iets te gevoelig. Maar voor het overige is de intrede van de Himalayan in de moderne wereld van elektronica bijzonder geslaagd.

Goede metgezel

Onze testrit van 180 km bestond voor een belangrijk deel uit onverhard. Typische Italiaanse bergweggetjes bezaaid met kiezel en wat grotere stenen. Hier toont de Himalayan opnieuw dat hij uit het juiste avonturiershout gesneden is. Door de erg vriendelijke vermogensopbouw van de motor en het goede rijwielgedeelte kan het snel als het moet, maar wordt het pas echt fijn als je er de tijd voor neemt. Je geniet van het heerlijke gebrom van de ééncilinder, maar ook van de omgeving. En dat is tijdens een introductietest als deze weleens anders. Dikwijls vragen motorrijders me na een test in het buitenland: ‘En, was het daar mooi?’. Meestal moet ik het antwoord schuldig blijven doordat we zo druk bezig zijn met motorrijden dat genieten van de omgeving er gewoon bij inschiet. En dat is bij de Himalayan net anders. Je geniet van de machine én de omgeving. Net die eigenschap bezorgt de Himalayan een grote ‘ik-wil-er-een-factor’. Maar ook voor het dagelijkse woon-werkverkeer heb je aan deze leuke Indiër een goede metgezel. Bovendien pas je met de uitgebreide lijst aan originele accessoires de Himalayan helemaal aan jouw verlangens aan.

Conclusie test Royal Enfield Himalayan 450

Deze tweede test van de nieuwe Himalayan bevestigt de positieve indrukken van de eerste test. De machine voelt heel volwassen en degelijk aan. De toegevoegde elektronica (GPS!) zorgt voor een duidelijke meerwaarde en is voldoende gebruiksvriendelijk om zelfs de meest rabiate tech-haters  mee te krijgen. We hebben er even op moeten wachten, maar deze nieuwe globetrotter van Royal Enfield maakt het wachten meer dan waard. Met een vanaf-prijs van €6.999, drie jaar volledige garantie en onderhoudsintervallen van 10.000 km krijg je bovendien erg veel waar voor je geld. Of het ook bij ons een bestseller wordt? Ga daar maar vanuit!

Pluspunten Royal Enfield Himalayan 450

  • Prijs
  • Prestaties motor
  • No nonsens uitstraling
  • Trillingsvrije ééncilinder

Minpunten Royal Enfield Himalayan 450

  • Joystick bediening dashboard
  • Kleine verklikkerlichtjes dashboard

Technische gegevens Royal Enfield Himalayan 450

MOTOR
Type vloeistofgekoelde ééncilinder met vier kleppen, DOHC
Cilinderinhoud 452 cc
Boring x slag 84 x 81,5 mm
Compressieverhouding 11,5:1
Koppeling natte multiplaat met slip&assist
Transmissie zesbak
Eindoverbrenging ketting
PRESTATIES
Maximaal vermogen 40 pk (29 kW) @ 8.000 tpm
Maximaal koppel 40 Nm @ 5.500 tpm
ELEKTRONICA
Motor rijmodi twee
Rijwielgedeelte deels uitschakelbaar ABS
RIJWIELGEDEELTE
Frame stalen dubbel wiegframe
Vering voor 43 mm Showa USD
Stelmogelijkheden voor geen
Vering achter Showa monoshock
Stelmogelijkheden achter veervoorspanning
Veerweg v/a 200/200 mm
Rem voor een 320mm-remschijf met tweezuigerremklauw
Rem achter een 270mm-remschijf met enkelzuigerklauw
Banden v/a 90/90-21, 140/80-17
PRIJZEN
Nederland vanaf €6.999
België vanaf €6.249
ALGEMEEN
Gewicht 196 kg (90% brandstof + olie)
Tankinhoud 17 liter
Wielbasis 1.510 mm
Zithoogte 825/845 mm (verstelbaar)
Balhoofdhoek 26.5°
Naloop 127 mm
Royal Enfield Himalayan 450