dinsdag 8 juli 2025
Home Blog Pagina 247

KTM RC990: afspraak over 3 maanden!

Door
Redactie
-
0

Er zijn al twee jaar foto’s in omloop van een prototype van een KTM sportmotorfiets met de LC8c-tweecilinder. Maar er is goed nieuws: de RC990 is officieel bevestigd door KTM!

Riaan Neveling, wereldwijde marketingdirecteur van KTM, heeft verklaard: ‘Verwacht je een krachtige RC? Houd onze officiële websites in de gaten en binnen drie maanden moet je iets speciaals zien.’ Eindelijk wordt ons wachten beloond! Nu de 990-motor is gepresenteerd in het hart van de nieuwe Duke 990, kan KTM beginnen met het uitrollen van hun nieuwe reeks, te beginnen met de langverwachte sportversie. Als we naar recente foto’s op internet kijken, lijkt deze RC veel gemeenschappelijke onderdelen te hebben met de nieuwe Duke 990. Het frame zal hoogstwaarschijnlijk stijver zijn en ook de swingarm zal minder stijf zijn dan voorheen. Daarnaast kunnen we verwachten dat randapparatuur zoals Brembo remmen en WP-veringselementen van hogere kwaliteit aanwezig zullen zijn.

De toekomstige KTM RC990 zal zeker minder radicaal zijn dan de niet-straatlegale sportmotorfiets RC8 C, die ontwikkeld wordt in samenwerking met Kramer. We hopen dat deze nieuwe motor net zo aantrekkelijk zal zijn als de exclusieve Kramer GP2!

Het voordeel van deze platformlogica en schaalvoordelen is dat na het proberen van de Duke 990, je al een goed idee kunt krijgen van wat je kunt verwachten van de nieuwe RC990. Deze motorfiets zal toegankelijkheid bieden op een manier die we twee jaar geleden niet hadden kunnen bedenken. De 990 Duke heeft een andere koers genomen dan de 890 Duke R, waarvan we dachten dat die als eerste donor zou dienen. De RC990 zal gemakkelijker en minder rauw zijn, met een soepeler blok en een minder stijf chassis.

Motorrijders die hebben opgelet zullen hebben opgemerkt dat de integratie van de clip-ons op de foto’s niet bijzonder radicaal lijkt in vergelijking met andere modellen in het segment. Ze lijken zelfs behoorlijk veel op die van de Aprilia RS660, dus niet te hoog bovenop de kroonplaat en niet te laag eronder. En net als bij de Duke 990 kunnen we een meer dan complete set elektronische functies verwachten… Launch control zal hier zonder twijfel veel nuttiger zijn! We mogen ook hopen dat het vermogen hoger zal liggen dan de 123 pk van de Duke, met een directere vermogensafgifte.

Yamaha R1 en R1M: Van straatracer tot exclusieve trackfiets

Door
Redactie
-
0

De afgelopen dagen waren er veel speculaties over het lot van de Yamaha R1 en R1M – twee iconen in de literklasse die sinds hun introductie in 1998 het hart van veel motorliefhebbers sneller doen kloppen. Tegen alle verwachtingen in dat deze modellen volledig uit het assortiment zouden verdwijnen vanwege strengere emissienormen, heeft Yamaha nu duidelijkheid gegeven. Vanaf 2025 worden de R1 en R1M in Europa uitsluitend als trackmotorfietsen verkocht. Deze beslissing volgt een vergelijkbare stap die al bij de R6 is genomen en markeert een belangrijk keerpunt in de koers van Yamaha.

Een nieuw hoofdstuk

Yamaha heeft officieel aangekondigd dat de productie van de R1 wereldwijd wordt voortgezet, evenals het ontwikkelingsprogramma waarmee dit model wereldkampioenschappen heeft behaald in de WorldSBK- en EWC-series. De vraag naar een competitief en kosteneffectief racepakket, samen met interesse in een verbeterde race-ervaring op het circuit, houdt de populariteit van de R1 nog steeds hoog bij teams en trackracers. Het voldoen aan de Euro5+ homologatie-eisen heeft Yamaha echter doen besluiten om vanaf 2025 alleen nog speciale specificaties voor gebruik op racecircuits aan te bieden voor Europa, en niet meer als model voor openbare wegen.

Wat betekent dit voor de racekampioenschappen?

De R1 en R1M zijn zeer geliefd in verschillende racekampioenschappen zoals WSBK, BSB en MotoAmerica. Hoewel deze kampioenschappen jaarlijks slechts een bepaald aantal motorfietsen accepteren, is het moeilijk voor te stellen dat deze modellen volledig zullen verdwijnen. Wel kunnen homologatievereisten die nodig zijn voor deelname aan bepaalde kampioenschappen aanpassingen noodzakelijk maken. Het is een complex onderwerp dat zich blijft ontwikkelen. Echter, één ding is zeker: de R1 en R1M zullen als puur trackfietsen nog steeds een rol spelen in de motorsportwereld.

Een blik op de toekomst

Deze beslissing van Yamaha werpt ook licht op het veranderende landschap in de motorracesport en hoe fabrikanten zich aanpassen aan nieuwe normen en behoeften van rijders. Terwijl de R1 en R1M de overgang maken naar exclusieve trackmodellen, rijst de vraag welke innovaties Yamaha in de toekomst zal introduceren voor het circuit en mogelijk ook voor op de weg. Geruchten over een mogelijk nieuw model, de YZF-R9, als vervanging voor de R6 in de World Supersport-klasse geven hoop op spannende ontwikkelingen.

Met het omschakelen van de R1 en R1M naar exclusieve trackmodellen betreedt Yamaha een nieuw tijdperk zonder hun roots te vergeten. Of en wanneer Yamaha een nieuwe R1 op de markt zal brengen is onduidelijk, en of een R9 het gat zou kunnen vullen blijft afwachten.

Nieuwe Monster Energy-video toont de Ducati Desmo450 MX

Door
Redactie
-
0

Ducati gaat dit jaar racen op regionaal niveau om hun nieuwe Desmo450 MX-motorfiets verder te ontwikkelen voordat deze volgend jaar in de verkoop gaat.

Monster Energy heeft een video uitgebracht met Antonio Cairoli, negenvoudig Wereldkampioen Motocross en lid van het winnende team bij de Motocross of Nations in 2021. Cairoli heeft uitgebreide testritten gemaakt met de nieuwe motorfiets. In de video lijkt de motorfiets al in een vergevorderd stadium van zijn ontwikkeling te zijn en zeer geschikt voor het circuit.

Suzuki Hayabusa miniatuurpuzzel: Japans meesterwerk

Door
Redactie
-
0

De Suzuki Kigumi Hayabusa is een speciale puzzel die geduld en precisie vereist. In de wereld van motorliefhebbers zijn er veel verzamelobjecten en modelmotoren die onze passie voor tweewielers laten zien. Maar deze puzzel springt er echt uit. Het is een Japans meesterwerk dat de liefde voor motorfietsen combineert met de traditionele kunst van Kigumi. Bij deze techniek worden houten stukken zo precies gesneden dat ze naadloos in elkaar passen, zonder gebruik te maken van spijkers of lijm.

Kigumi is gebaseerd op eeuwenoude Japanse bouwtechnieken, gekenmerkt door buitengewone nauwkeurigheid en respect voor hout als materiaal. De Kigumi Suzuki Hayabusa-puzzel is een gelicenseerd product van Suzuki en wordt geleverd als een plat pakket met drie houten planken. Elke plank bevat alle onderdelen die nodig zijn om een gedetailleerde miniatuurversie van de Suzuki Hayabusa in elkaar te zetten. De stukjes zijn ontworpen om perfect in elkaar te passen, zonder spijkers of lijm, wat zowel een uitdaging als plezier biedt.

Geduld en precisie zijn essentieel bij het voltooien van deze puzzel, ook al wordt er humoristisch gezegd dat het wel 2.500 jaar kan duren voor de puzzel klaar is. Dit benadrukt het geduld en de precisie die nodig zijn om dit kunstwerk af te maken. Eenmaal voltooid, heb je een prachtig miniatuurmodel van de Hayabusa, met afmetingen van ongeveer 146,8 mm in lengte, 78 mm in hoogte en 58 mm in breedte, op schaal van ongeveer 1:12.

Milieuvriendelijk

Naast het plezier en de uitdaging die deze puzzel biedt, is het ook een milieuvriendelijke hobby. Het gebruikte hout komt uit FSC-gecertificeerde bossen, wat betekent dat het afkomstig is van verantwoord beheerde bronnen. Dit benadrukt de duurzaamheid van dit unieke verzamelobject.

De prijs van de puzzel is zeer betaalbaar. Voor ongeveer €18 / $20 kun je dit miniatuurmodel bezitten. Helaas is het momenteel alleen verkrijgbaar in Japan, wat het moeilijker maakt om buiten Japan aan te schaffen en mogelijk duurder maakt.

Dainese D-air Smart Jacket: besparen op motorkleding, investeren in veiligheid.

Door
Redactie
-
0

Sinds 2000 heeft Dainese gewerkt aan het ontwikkelen van het D-air airbagsysteem met als doel motorrijders de hoogste mate van bescherming te bieden. Het Smart Jacket is een goed voorbeeld hiervan en is geschikt voor elke motorrijder. Tijdelijk is het jack verkrijgbaar tegen een lagere prijs, waardoor deze geavanceerde airbag technologie nog toegankelijker wordt.

Veiligheid zonder beperkingen

Het Dainese Smart Jacket is een airbag systeem dat kan worden gedragen onder of over elke jas of pak en vereist geen verbinding met de motor. Het jack is volledig geventileerd en maakt gebruik van de nieuwste generatie D-air® technologie rechtstreeks uit de MotoGP.

Actie voor het Smart Jacket

Om zoveel mogelijk motorrijders kennis te laten maken met de D-air® technologie, biedt Dainese tijdelijk het Smart Jacket aan tegen een gereduceerde prijs. Van 27 februari tot 15 mei kan het Dainese Smart Jacket worden aangeschaft bij officiële dealers voor €499,- in plaats van de normale verkoopprijs van €699,-. Deze actie geldt zowel voor heren als dames.

Beschikbare maten

  • Heren: XS tot XXL
  • Dames: XS tot XXL

Test 2024 Yamaha MT-09: Weer een verslaving!

Door
Gijs Gilis
-
0
2024 Yamaha MT-09

Test 2024 Yamaha MT-09. Roken, drinken, gokken… Een verslaving is niet niks. Het is ongezond, kost handenvol geld en je problemen verdwijnen er niet mee. Nicotinepleisters, alcoholvrij bier en een limiet op je betaalpas kunnen een oplossing bieden, maar voor zij die daar niet genoeg aan hebben, is er nog een mogelijkheid: motorrijden! In het geval van de 2024 Yamaha MT-09 gaat dat gepaard met enorme adrenalinestoten, een kortdurende roes waaraan je verslaafd raakt.

Als je de nieuwe Yamaha MT-09 zo bekijkt, zie je aanvankelijk niet veel verschil met de vorige versie. Een ander front en wat designdetails. Toch is er een hele lijst aan wijzigingen en verbeteringen waardoor dit 2024-model zelfs een nieuwe generatie MT-09 is. De vierde al, om precies te zijn. Het succesvolle driecilindermodel is al tien jaar oud. Voor die verjaardag krijgt de MT-09 nu een Iron Man-achtig masker, met twee led-DRL’s die voor de ogen van de superheld kunnen doorgaan. Ziet er stoer uit. Minder mooi zijn de ledprojectoren van het dim- en grootlicht die wat knullig zijn weggewerkt, waardoor het geheel er eerder industrieel onafgewerkt uitziet. Maar het is in ieder geval een stuk beter dan de ‘cyclops’ van de vorige MT-09. Het front staat bovendien ook lager geplaatst dan voorheen, waardoor de MT-09 er onmiddellijk sportiever uitziet. Het achterlicht krijgt eveneens een make-over.

Wat verder opvalt is het tweedelige zadel. Dat bestond voorheen altijd uit één stuk, maar is nu dus in tweeën gesplitst. Daardoor zit je vaster in het zadel en heb je meer steun van je achterwerk/onderrug. Daardoor is ook de zitpositie licht veranderd, met je voeten nu wat hoger en meer naar achteren geplaatst. Het stuur is ook wat lager geplaatst en staat een klein beetje meer naar je toe. De benzinetank is daarbij zes centimeter breder en drie centimeter lager geworden, wat ook weer zorgt voor een lagere, bredere en sportievere look.

Test 2024 BMW F 900 GS: van saaie mus naar speelvogel

Nieuwe generatie quickshifter

Van het motorblok bleef Yamaha af. Maar goed ook, want de driecilinder was al goed en piekfijn. Wel krijgt de versnellingsbak meer tanden in de hogere versnellingen om het schakelen soepeler te laten verlopen. De quickshifter is op zijn beurt van een heel nieuwe generatie. Kon je op de vorige MT-09 probleemloos met de quickshifter op- en terugschakelen, nu kun je dat ook terwijl je gas (of net niet) aan het geven bent. Met andere woorden; het is nu mogelijk om op te schakelen bij afremmen en af terug te schakelen bij optrekken. In de praktijk vertaalt zich dat als iets geweldigs wanneer je een auto in wilt halen en dat liever doet in een versnelling lager. Daarvoor hoef je dus niet van het gas af, maar kun je – terwijl je aan het inhalen bent – een versnelling lager tikken om er sneller voorbij te zijn. Opschakelen terwijl je aan het remmen bent, komt in de praktijk minder voor. De quickshifter werkt vanaf 15 km/u. Verder is de elektronica een verrijking voor de MT-09. Het elektronicapakket met zesassige IMU was al uitgebreid en wordt nu vergezeld van een Back Slip Regulator. Die voorkomt dat het achterwiel blokkeert of stempelt bij agressief terugschakelen.

Rond het stuur

Denk je dat het zo wel welletjes is met de updates van het 2024-model? Nou, we zijn er nog niet. Rond het stuur is er ook een heleboel anders, te beginnen met het 5 inch TFT-kleurenscherm. Dat is wat gegroeid en je kunt nu kiezen uit vier moderne lay-outs. Sommige daarvan zijn interactief, waardoor je bijvoorbeeld ziet hoeveel gas je geeft in welk toerental. Een leuke gimmick. Belangrijker is de nieuwe joystick om alles te bedienen. Die werkt fantastisch en supermakkelijk. Pijltje in vier richtingen, een bevestigingsknop en een home-knop. KTM gebruikt het al jaren en Yamaha heeft nu ook de weg gevonden naar de minste afleiding tijdens het rijden. Dit in tegenstelling tot de bediening van de richtingaanwijzers. Die werken niet op de traditionele manier met een neutraalknop om het knipperen uit te schakelen, maar met twee grote drukknoppen die naast elkaar staan en nog steeds met de linkerduim te bedienen zijn. Een korte druk is drie maal knipperen, een harde is continu knipperen gedurende maximaal vijftien seconden. Het knipperlicht uitschakelen doe je door op dezelfde knop te drukken als de richting die je uit wou. Bijvoorbeeld bij links afslaan, moet je opnieuw op de linkerknop drukken om het knipperen te stoppen. Maar soms ben je al meer dan vijftien seconden aan het knipperen en zet je, zonder dat je het weet, het knipperlicht opnieuw aan in plaats van uit. Het zorgt voor een extra onrust en controle die onnodig is, want je kijkt continu of je nu richting aan het aangeven bent of niet. Doe dus maar gewoon zo’n normale richtingaanwijzer met neutraalknop, die werkt fijner en intuïtiever.

2024 Yamaha MT-09

Inlaatgeluid

Qua hardware krijgt de 2024 Yamaha MT-09 een nieuwe Brembo-hoofdremcilinder, een instelbaar koppelingshendel en licht verplaatste motorsteunen voor een betere feedback tijdens het rijden. De vering blijft hetzelfde als op de uitzwaaiende MT-09, maar zijn vooraan wat harder ingesteld en achteraan wat zachter. Maar daarover later meer. Twee opvallende nieuwigheden zijn nog de akoestische versterkerroosters op de benzinetank. Die waren er al op de vorige MT-09, maar werken nu met twee inlaatkanalen in plaats van drie. De bedoeling van die versterkerroosters is om het inlaatgeluid van de driecilinder ook te horen. Door steeds strenger wordende geluidsnormen moeten motoren almaar stiller worden, maar op deze manier hoopt Yamaha toch nog wat sensatie te creëren. Of het goed werkt, is moeilijk te zeggen, omdat je niet weet of het geluid dat je hoort uit het motorblok komt, of uit de versterkerroosters. Je hoort de driecilinder in ieder geval lustig werken, dus dat is prima voor elkaar.

Een tweede opvallendheid zijn de Bridgestone Battlax Hypersport S23-banden. Dat zijn, om te beginnen, fantastische banden die perfect matchen met het koppelrijke speelkarakter van de MT-09. Maar de Yamaha krijgt een specifieke M-spec van die S23’s, met een andere compound. Heeft de originele band verschillende compoundzones, de M-spec heeft gewoon een compound. Je moet ze na elkaar rijden om het verschil te voelen, maar het is er wel degelijk.

Rondje Lanzarote

Voor de test van de nieuwe MT-09 bevinden we ons op het fotogenieke eiland Lanzarote. Puur qua rijden ben je trouwens beter af op het Spaanse vasteland, want de wegen zijn er niet bijzonder spannend en hebben op veel plaatsen een flinke gruislaag van het vulkanisch gesteente dat vlak naast de weg ligt. Hoge bergen zijn er nauwelijks, dus een stevige klim op tempo is zo voorbij. Desalniettemin is het wel de moeite waard om een dag op Lanzarote te motorrijden. Zeker met een speelmachine als de MT-09. Die rijdt niet wezenlijk anders dan zijn voorganger, maar door de andere afstelling van de vering voel je wel dat hij wat strakker stuurt. Bovendien verliest hij zijn speelsigheid niet en steekt hij te pas en te onpas zijn voorwiel in de lucht. De MT-09 is altijd al een wheeliemachine geweest, en is dat gelukkig nog steeds. De driecilinder is verslavend leuk en werkt nóg beter in combinatie met de nieuwe quickshifter. Qua remmen is het een typisch Japans verhaal. Het materiaal komt – in dit geval – van Brembo, maar de afstelling mag wat minder zacht zijn. Er is voldoende remkracht, maar het eerste aanbijten mag naar ons gevoel wat steviger. Een puntje om de MT-09 te laten staan? In geen enkel geval. Dit is echt kritiek op detailniveau.

Conclusie test 2024 Yamaha MT-09

De vierde generatie van de MT-09 is een bijzonder geslaagde. Het ruwe concept van 2014, met die veel te zachte vering en veel te agressieve gasreactie, is gaandeweg de jaren gepolijst en verbeterd. De 2024 MT-09 is een motor die veel beter afgesteld is, zowel qua elektronica als qua rij-eigenschappen. Denk daarbij aan de quickshifter, vering en gasreactie. Perfect is hij zeker nog niet, want de nieuwe richtingaanwijzers werken niet fijn en het design is nog steeds behoorlijk extreem. Dé reden waarom je een MT-09 koopt is en blijft de geniale driecilinder. Voor de ex-rokers en drinkers onder ons, die dagelijks nog knokken om ervan af te blijven: dit blok helpt je zomaar aan weer een verslaving.

Pluspunten 2024 Yamaha MT-09

Geslaagde updates, motorblok, quickshifter

Minpunten 2024 Yamaha MT-09

Richtingaanwijzers, rem mag harder aanbijten, design blijft wennen

Technische gegevens Yamaha MT-09

MOTOR

Type vloeistofgekoelde drie-in-lijn
Cilinderinhoud 890 cc
Boring x slag 78 x 62,1 mm
Compressieverhouding 11,5:1
Koppeling natte multiplaat, A&S-koppeling
Transmissie zesbak
Eindoverbrenging ketting

PRESTATIES

Maximaal vermogen 119 pk @ 10.000 tpm
Maximaal koppel 93 Nm @ 7.000 tpm

ELEKTRONICA

Motor rijmodi, cruisecontrol, quickshifter
Rijwielgedeelte tractiecontrole, slide control, lift control, brake control, back slip regulator

RIJWIELGEDEELTE

Frame aluminium diamantvormig
Vering voor 41 mm UPSD
Stelmogelijkheden voor volledig instelbaar
Vering achter monoshock
Stelmogelijkheden achter veervoorspanning en uitgaande demping
Veerweg v/a 130/117 mm
Rem voor dubbele 298mm schijf met vierzuigerklauw
Rem achter enkele 245mm schijf met enkelzuigerklauw
Banden v/a 120/70-R17, 180/55-R17

PRIJZEN

Nederland € 12.499,-
België € 11.099,-

MATEN EN GEWICHTEN

Rijklaargewicht 193 kg
Tankinhoud 14 l
Wielbasis 1.430 mm
Zithoogte 825 mm
Balhoofdhoek 24,4°
Naloop 108 mm

Boudewijn Geels: ‘In de provincie is de benzine goedkoper’

Door
Boudewijn Geels
-
0
Column_Boudewijn Geels_2023

Als kind was ik een ‘boer’. Ik woonde in Meppel, met bijbehorend accent en kleding die in het westen sociale zelfmoord was – een Normaal-button incluis. Amsterdam klonk voor mij even ver als Sidney. Maar anno 2024 ben ik hopeloos verRandstedelijkt. Zo iemand die constateert dat plaatsje X wel erg ver weg ligt, en mensen daarom voorstelt om ‘gewoon’ naar de hoofdstad te komen. Alsof de afstand voor hem of haar potdomme niet even groot is!

Toch hou ik nog steeds van de provincie. De mensen zijn er doorgaans meer down to earth en het ziet er zo lekker anders uit. Zo ben ik nu in Markelo beland, omdat mijn vriendin hier een huisje met buitenjacuzzi heeft gehuurd. Gisteravond zat ik dus in een bubbelbad van 37 graden terwijl de ijspegels aan de dakgoot hingen. Een absurde verspilling van energie, maar ach, het kan van de bucketlist. Ook fijn: in de provincie is de benzine goedkoper, en bij een Tinq helemaal.

Boudewijn Geels: Tikkie van een Ninja

Terwijl ik nog wat slaperig mijn Mazda volgooi kijk ik naar het bij het pompstation behorende winkelpand. Hoge spatborden achter het raam. Crossbanden om spaakwielen. Jawel, een motorzaak! Een kleintje! Lucky me! ‘Kapers Motoren,’ staat er op de gevel. Ik druk mijn neus tegen de ruit en zie een merk dat ik sinds mijn bezoeken aan crosswedstrijden begin jaren 80 in IJhorst niet meer heb waargenomen: Husqvarna’s!

Achter de counter staat een man met een telefoon tegen zijn oor een overduidelijk ernstig gesprek te voeren. Die ga ik lastigvallen. Ook omdat er twee kleine meisjes tussen de Husky’s scharrelen en ik me afvraag of elke standaard wel volledig uitgeklapt is.

Binnen streel ik zadels en beklop ik uitlaten. Gelukkig, alles staat rock solid. Ondertussen luister ik de uitbater af. Hij heeft het over een ‘TM Racing-achterpomp, eigen fabricaat’. Ik ben zo atechnisch dat ik bij mijn Kawasaki Z1000SX al nauwelijks weet waar de benzinetank zit. Zouden wegmotoren eigenlijk wel een achterpomp hébben? 

Dan heeft de man achter de toonbank tijd voor me. Michel Kapers, stelt hij zich voor, ‘handelaar in motoren voor elk seizoen’. Elk seizoen? ‘Ja. De enduro is tot maart. Dan worden de bouwlanden ingezaaid en mogen wij er niet meer op, maar dan gaan de crossbanen open. In april/mei komen de wegmotorfietsen los. Die gaan in september weer in de schuur en de crossbanen sluiten, maar in het najaar gaat de mais eraf en mogen wij weer met een kenteken het bouwland op. Zo hebben we het hele jaar werk.’

Aha. Oké, slim. En héél anders dan in Amsterdam. Bij ons rijden ze steeds meer met motorscooters. Hier in Markelo word je met zo’n belachelijk ding klemgereden en in de sloot gekieperd, stel ik me zo voor. En dat TM Racing? Kapers, trots: ‘Daar zijn wij dealer van. Het is een Italiaans bedrijf, met een eigen visie. Ze zeggen gewoon: we kunnen met onze capaciteit 2000 motorfietsen per jaar produceren, en we hebben niet de intentie om enorm te groeien.’

Wat?! Niet willen groeien?! Voor iemand zoals ik, die voor Het Financieele Dagblad werkt, een krant vol ondernemers die zijn geobsedeerd door groei, klinkt zoiets bijna onfatsoenlijk. Zelf wil Kapers toch wél groeien? In zijn showroom staan maar twaalf motoren, op elkaar gepropt. Op naar een hal met minstens vijftig blinkende machines, toch?

Kapers haalt zijn schouders op. ’Driekwart van de omzet komt van de werkplaats.’ Hij is blij dat zijn zaak nog bestaat. ‘Iedereen die dit ook wil adviseer ik om eerst de fijne kneepjes van het vak te leren – oftewel: je hoofd te stoten – bij een andere motorzaak. Ik heb het allemaal zelf moeten leren. Dat heeft me veel geld gekost.’

Sympathieke man, mooi dorp. ’s Avonds op bed zie ik opeens: verroest, heb ik nou echt ‘Funda, Markelo’ ingetoetst op Google?

WorldSBK ronde 1: Alex Lowes verrassende WK-leider

Door
Asse Klein
-
0

Met Alex Lowes en Nicolò Bulega als winnaars, Alvaro Bautista en Toprak Razgatlıoğlu die goede en minder goede momenten kenden, een falende Jonathan Rea en Michael van der Mark die twee ouderwetse inhaalraces reed; de World Superbike seizoensopener op Phillip Island was sensationeel en veelbelovend.

Michael van der Mark begon sterk op Phillip Island met een vijfde tijd na twee vrije trainingen. Een crash in de kwalificatie zorgde ervoor dat de BMW-coureur slechts als zestiende mocht starten. Zaterdag reed Michael een ouderwetse inhaalrace. Vanwege de hoge bandenslijtage op het nieuwe asfalt van Phillip Island moesten de rijders halverwege binnenkomen om van banden te wisselen. Na de pitstops was de Nederlander al aangekomen op een zesde plaats. In de slotfase ging Dominique Aegerter hem nog voorbij, maar Van der Mark mocht tevreden zijn met zijn zevende plek in de openingsrace. Voor de Superpole Race had de 31-jarige coureur de afstelling van de BMW iets aangepast, maar dat pakte niet goed uit. Michael kwam niet naar voren en finishte als zestiende. In de tweede race lukte dat wel, waarin hij uiteindelijk negende zou worden. Van der Mark verliet Australië met zestien punten en staat daarmee negende in de tussenstand: ‘Overall was het geen slecht weekend, al was het zonde van mijn kwalificatie en Superpole Race.’

Bulega wint bij debuut

Tijdens de wintertests liet Nicolò Bulega al zien zeer snel te zijn. De nieuwe teamgenoot van Alvaro Bautista pakte verrassend poleposition en in de eerste race stond er geen maat op hem. Bulega werd de eerste regerend World Supersport-kampioen die bij zijn debuut de World Superbike wint. Het Italiaanse podium werd compleet gemaakt door Andrea Locatelli en Andrea Iannone. Voor Iannone was het een sterke comeback in de sport na een schorsing van vier jaar vanwege dopinggebruik. Alex Lowes was in de eerste race vierde geworden, maar een dag later was hij de gevierde man. De nieuwe kopman bij Kawasaki – na het vertrek van Jonathan Rea – wist de Superpole Race te winnen voor Locatelli. Lowes pakte hiermee zijn eerste zege in vier jaar, nadat hij in 2020 tijdens zijn debuut voor Kawasaki ook al eens een race op Phillip Island had gewonnen. In de tussentijd stond Lowes droog. Alex kon zijn zege vieren met tweelingbroer Sam Lowes, die in 2024 ook in de World Superbike uitkomt. Toprak Razgatlıoğlu – Van der Marks teamgenoot – werd derde en pakte zo een podium tijdens zijn debuut voor BMW.

Dubbel voor Alex Lowes

Bautista had deze winter problemen met zijn nek en worstelde met de nieuwe gewichtsregel waardoor hij zo’n zeven kilo aan zijn Ducati moest bijplakken. De regerend wereldkampioen kwam in de eerste race nog ten val, maar gaandeweg het raceweekend op Phillip Island vond de Spanjaard het goede gevoel op de motor steeds meer terug. In de Superpole Race werd Bautista vierde en in de ingekorte tweede race reed hij lang aan de leiding, totdat Alex Lowes hem in de laatste ronde buitenom voorbijging. Zo pakte de Kawasaki-rijder de dubbel op zondag en de leiding in het wereldkampioenschap. Danilo Petrucci werd derde. Razgatlıoğlu finishte niet na een technisch probleem. Jonathan Rea kende een dramatisch debuut voor Yamaha. Na een zeventiende plek in de eerste race en een tiende plek in de Superpole Race ging de zesvoudig wereldkampioen keihard onderuit in tweede race, wat voor een rode vlag zorgde. Rea bleef puntloos en dat is in zijn negen jaar bij Kawasaki nooit gebeurd. Het enige positieve; hij hield aan het incident enkel schaafwonden en kneuzingen over.

RACE 1

20 RONDEN =  88,900 KM

1. Nicolò Bulega (I), Ducati, 30.55,801; 2. Andrea Locatelli (I), Yamaha, +2,280; 3. Andrea Iannone (I), Ducati, +2,630; 4. Alex Lowes (GB), Kawasaki, +4,728; 5. Toprak Razgatlioglu (TR), BMW, +5,706; 6. Dominique Aegerter (CH), Yamaha, +8,333; 7. Michael van der Mark (NL), BMW, +8,647; 8. Danilo Petrucci (I), Ducati, +9,645; 9. Garrett Gerloff (US), BMW, +11,699; 10. Xavi Vierge (E), Honda, +12,423; 11. Scott Redding (GB), BMW, +14,413; 12. Axel Bassani (I), Kawasaki, +16,668; 13. Sam Lowes (GB), Ducati, +18,388; 14. Michael Ruben Rinaldi (I), Ducati, +23,560; 15. Alvaro Bautista (E), Ducati, +32,471.

SUPERPOLE RACE

10 RONDEN =  44,450 KM

1. A. Lowes, 15.00,995; 2. Locatelli, +1,157; 3. Razgatlioglu, +1,738; 4. Bautista, +1,812; 5. Bulega, +2,838; 6. Remy Gardner (AUS), Yamaha, +2,853; 7. Aegerter, +3,051; 8. S. Lowes, +3,341; 9. Rinaldi, +5,140, 16. Van der Mark, +9,158.

RACE 2

11 RONDEN =  48,895 KM

1. A. Lowes, 16.27,565; 2. Bautista, +0,048; 3. Petrucci, +1,178; 4. Iannone, +1,275; 5. Bulega, +2,346; 6. Rinaldi , +2,913; 7. S. Lowes, +3,480; 8. Gerloff, +4,119; 9. Van der Mark, +5,159; 10. Aegerter, +5,165; 11. Bassani, +5,183; 12. Gardner, +7,652; 13. Vierge, +9,082; 14. Philipp Öttl (DE), Yamaha, +10,729; 15. Bradley Ray (GB), Yamaha, +11.806.

Positie Coureur Merk Punten
1 Alex Lowes (GB) Kawasaki 50
2 Nicolò Bulega (I) Ducati 41
3 Andrea Locatelli (I) Yamaha 29
4 Andrea Iannone (I) Ducati 29
5 Alvaro Bautista (E) Ducati 27
6 Danilo Petrucci (I) Ducati 24
7 Dominique Aegerter (CH) Yamaha 19
8 Toprak Razgatlioglu (TR) BMW 18
9 Michael van der Mark (NL) BMW 16
10 Garrett Gerloff (US) BMW 15
11 Sam Lowes (GB) Ducati 14
12 Michael Ruben Rinaldi (I) Ducati 13
13 Xavi Vierge (E) Honda 9
14 Axel Bassani (I) Kawasaki 9
15 Remy Gardner (AUS) Yamaha 8
16 Scott Redding (GB) BMW 5
17 Philipp Öttl (DE) Yamaha 2

Dit is waar en waarom Grand Prix-rijders crashen

Door
Asse Klein
-
0
Een krappe bocht na een hard rempunt zocht voor valpartijen. Helemaal wanneer het MotoGP-veld nog erg dicht bij elkaar zit.

Valpartijen tijdens een Grand Prix, het gebeurt ontzettend veel. In 2023 alleen al 358 keer in de MotoGP en 1009 keer in de drie Grand Prix-klassen bij elkaar. Maar in welke bochten op welke circuits zijn nou de meeste crashes en is er een verband te ontdekken? Wij doken in de crash-statistieken van de MotoGP.

Ieder jaar brengt MotoGP0-organisator Dorna een rapport uit met details over de valpartijen. Al jaren staat de Grand Prix van Frankrijk op Le Mans in de top van circuits waar de meeste valpartijen zijn. Dit heeft mede te maken met het onstuimige weer. De Franse GP wordt in mei verreden en dan valt er nog wel eens een regenbui. In 2019, 2020 en 2021 waren er tijdens de Grand Prix van Frankrijk de meeste valpartijen. In 2022 stond Le Mans tweede op de lijst achter Portimão. Dat er zo enorm veel crashes waren in Portugal had te maken met het koude en natte weer. Maar het is niet alleen het weer dat ervoor zorgt of een Grand Prix bovenaan de crashlijst komt te staan. In 2023 was het droog tijdens de races op Le Mans, maar nog steeds eindigde de Franse Grand Prix op een gedeelde eerste plaats op de crashlijst met 79 valpartijen. De layout van het circuit – met de vele harde aanrempunten – zorgt blijkbaar voor veel crashes. Ook tijdens de Grand Prix van India waren er 79 valpartijen. Het is niet raar dat dit evenement hoog op de lijst stond, omdat het Buddh International Circuit compleet nieuw voor de GP-rijders was. Het TT Circuit Assen is over het algemeen een middenmoter. Tijdens de Nederlandse Grand Prix waren er afgelopen jaar 51 valpartijen. Met dit aantal eindigde de TT Assen als elfde – van de twintig GP’s – op de crashlijst. De minste crashes (23) waren er op het Termas de Rio Hondo Circuit in Argentinië waar in 2024 geen Grand Prix wordt verreden.

De krappe eerste bocht van het Buddh International Circuit in India zorgde voor veel valpartijen.

Cruciaal punt

Interessanter is om te kijken in welke bocht of beter gezegd in welk type bocht de meeste rijders ten val komen. Daar is een duidelijk patroon in te zien. In de top-10 (zie overzicht) staan alleen bochten na een hard aanrempunt. Dus alleen bochten die in een lagere versnelling worden genomen. In snelle bochten wordt relatief weinig gecrasht. Bij de harde aanrempunten verliezen de rijders vaak de voorkant van de motor bij het insturen van de bocht. De druk aan de voorkant van de motor wordt dan te groot. Dit blijkt – zeker in de MotoGP – een cruciaal punt voor valpartijen te zijn. Aan kop van de crashlijst staat de eerste bocht op het Buddh International Circuit. Hoogstwaarschijnlijk zal het aantal van 23 valpartijen in 2024 lager liggen, omdat de rijders het circuit nu beter kennen. Ook had de eerste bocht na de start een massale valpartij in de Moto2 en MotoGP Sprint, wat er ook voor zorgde dat het aantal crashes zo hoog lag.

Op de tweede plek staat het de vierde bocht op Phillip Island die beter bekend is als ‘Miller Corner’. Bij dit harde aanrempunt zijn ieder jaar vrij veel crashes, maar vorig jaar uitzonderlijk veel vanwege de natte Moto2- en Moto3-race. Maar ook de overige bochten in de top-10 van de crashlijst kenmerken zich allemaal door een vrij krappe bocht nadat de rijders met hoge snelheid – vaak na een recht stuk – bij de bocht arriveren. Tijdens de TT Assen waren de meeste crashes (13 stuks) in de Haarbocht en Mandeveen. Beide bochten – zeker de Haarbocht – zijn harde aanrempunten.

Hard aanrempunt

De meeste Grand Prix-circuits hebben meer rechter- dan linkerbochten. Alleen het Circuit Of The Americas (USA), de Sachsenring (Duitsland) en Phillip Island (Australië) en het Circuit Ricardo Tormo (Spanje) hebben meer linker- dan rechterbochten. Gemiddeld gaat 59% van de bochten op de twintig Grand Prix-circuits naar rechts en 41% naar links. De verhouding qua crashes in linker- en rechterbochten komen ook nagenoeg overheen met het percentageverschil. Het is dus niet dat een linkerbocht voor meer crashes zorgt dan een rechterbocht. Wel is te zien dat er veel crashes zijn in een bocht waarbij die zijde van de band langere tijd niet gebruikt is. De band koelt aan de zijde die langere tijd niet gebruikt is snel (zeker met koudere temperaturen) af en dit zorgt voor een lastig moment voor de rijders. Denk aan bocht 3 – de Dunlop Chicane na start-finish – van Le Mans. Na een groot aantal rechterbochten inclusief een recht stuk wordt de linkerzijde van de band lange tijd niet gebruikt. De chicane begint met een linkerbocht. In combinatie met een hard aanrempunt zorgt het voor veel valpartijen. En ook Miller Corner (bocht 4) op Phillip Island, San Donato (bocht 1) op Mugello, de krappe bocht 9 van het Sepang International Circuit als Curva del Carro (bocht 16) in Misano zijn voorbeelden van bochten waar veel gecrasht wordt (zie top-10), nadat die zijde van de band een langere periode niet gebruikt wordt in combinatie met een hard aanrempunt.

MotoGP concessiesysteem uitgelegd: hoe de geschiedenis zich herhaalt, maar nu ten voordele van Honda en Yamaha

Crash vs. Sessie

In de Moto2 en Moto3 vonden veruit de meeste crashes in de race plaats. Opvallend is dat het bij de MotoGP anders ligt. Daar waren op vrijdagmiddag de meeste crashes. Deze sessie is bepalend voor welke tien rijders zich rechtstreeks plaatsen voor het tweede en beslissende deel van de kwalificatie. Voor de zomerstop telde de training van vrijdagochtend ook nog mee, maar waren de tijden van de vrijdagmiddagsessie bijna ook altijd al bepalend. Er stond enorm veel druk op deze sessie van vrijdagmiddag en dat resulteerde in een groot aantal crashes. Nog meer dan in de MotoGP-races zelf. Dat is een groot verschil met de crashstatistieken in de Moto2 en Moto3. Een belangrijk detail is dat de MotoGP-rijders ook meer risico’s in de trainingen kunnen nemen, omdat zij in tegenstelling tot de Moto2- en Moto3-rijders niet over één maar over twee motoren beschikken. Bij een crash is voor de Moto2- en Moto3-rijders de sessie meestal voorbij. De conclusie is dat crashen alles te maken heeft met de staat van de banden in combinatie met het type bocht. Ook wanneer de druk bij de rijder hoger wordt – zoals in de race en de tweede training van de MotoGP – speelt mee of een rijder valt.

Zonta van den Goorbergh zorgde voor één van de 22 crashes in Miller Corner op Phillip Island.

Foto’s: ANP Data MotoGP

Circuit Land Bocht Aantal crashes Type Bocht
1 Buddh International Circuit India Bocht 1 23 Rechterbocht
2 Phillip Island Australië Bocht 4 22 Rechterbocht
3 Le Mans Frankrijk Bocht 3 16 Linkerbocht
3 Le Mans Frankrijk Bocht 7 16 Linkerbocht
5 Sepang International Circuit Maleisië Bocht 4 15 Rechterbocht
5 Sepang International Circuit Maleisië Bocht 9 15 Linkerbocht
7 Mugello Italië Bocht 1 14 Rechterbocht
7 Circuito de Jerez – Angel Nieto Spanje Bocht 6 14 Rechterbocht
7 Misano World Circuit Marco Simoncelli Italië Bocht 16 14 Rechterbocht
7 Buddh International Circuit India Bocht 4 14 Rechterbocht

Aantal crashes in welke sessie in 2023

Sessie Moto3 Moto2 MotoGP
Training vrijdagmorgen 45 56 42
Training vrijdagmiddag 71 59 108
Training zaterdagmorgen 43 54 13
Kwalificatie 47 52 48
MotoGP Sprint – – 49
Warm-Up 1* 6* 12
Race 100 117 86

*Moto3 en Moto2 hadden alleen een warm-up sessie in Australië.

Circuits met de meeste crashes in 2023

Ranking Circuit Land Aantal Crashes
1 Le Mans Frankrijk 79
1 Buddh International Circuit India 79
3 Circuit Of The Americas USA 69
4 Sepang International Circuit Maleisië 65
5 Pertamina Mandalika Circuit Indonesië 60
11 TT Circuit Assen Nederland 51

Crashkoningen

Marc Márquez (MotoGP – 29 crashes), Aron Canet (Moto2 – 24 crashes) en David Alonso (Moto3 – 23 crashes) waren de crashkoningen van hun klasse in het Grand Prix-seizoen 2023. Van de Nederlandse Grand Prix-rijders kwam Zonta van den Goorbergh het vaakst ten val. Van den Goorbergh crashte 18 keer en eindigde als vierde in de Moto2 crashlijst. Bo Bendsneyder is erg zadelvast en staat jaarlijks ergens onderaan op de crashlijst. Bendsneyder crashte in 2023 slechts vier keer en kwam in zijn hele GP-carrière nooit vaker dan zes keer in een seizoen ten val. Collin Veijer eindigde als veertiende in de Moto3-crashlijst met 14 valpartijen.

Marc Marquez (93) tijdens één van zijn 29 crashes in 2023. Deze keer in de populaire “crashbocht” van het Buddh International Circuit in India.

Springer Softail door Martijn Schouw: First project

Door
Edgar Vingerhoed
-
0

Wanneer vliegtuigmonteur Martijn Schouw besluit zijn hobby in het verbouwen en sleutelen van Harleys professioneler aan te pakken, komt een van zijn vrienden een oude belofte na. Hij mag namelijk diens Softail Springer volledig verbouwen in een custombike met chopper-look.

Martijn vertelt met een prachtig Brabants accent: “We bevinden ons in de praktijkhal van de Aircraft Maintance & Training School op het terrein van Fokker Services Group, gelegen naast Vliegbasis Woensdrecht. Hier ben ik afgestudeerd van de opleiding vliegtuigenonderhoudstechnicus. Mijn werkplek bij Fokker is hier niet ver vandaan. We zijn, buiten het regulier onderhoud aan vliegtuigen, ook bezig met een A330 toestel, waar vier hotelkamers, een vergaderruimte en een eetzaal in worden gemaakt. Op onze afdeling zijn we onder andere verantwoordelijk voor de bedieningspanelen van de cockpit en het bekabelen van de zijwanden.”

MARTIJN SCHOUW
Bouwjaar 1992
Beroep monteur vliegtuig-componenten
Type zichzelf
Drank bier
Eten pizza
Liefde gezin
TV Discovery
Politiek nee
Film The Irishman
Muziek rock
Boek werkplaatshandboeken
Sport niks
Hobby motoren
Motoren Harley-Davidson
Lijfspreuk ´One life – live it!´ (lijfspreuk van overleden clubmaat Bert)

TOEGEZEGD

Martijn vult zijn vrije tijd graag met het sleutelen aan zijn Clubstyle Dyna en zijn Shovelhead Electra uit 1973. Daarbij krijgt hij regelmatig sleutelklusjes aangeboden van vrienden. Wanneer zijn vrouw hem op een gegeven moment aanraadt om het sleutelwerk professioneler aan te pakken, bedenkt hij zich geen moment en zet hij het bedrijf MBS, Motorcycle Builds and Services, op. “Mijn broeders van H-DC Brabant Brothers vragen regelmatig om mijn hulp. De club telt zeven leden en een prospect. Dit jaar vieren we ons tienjarig jubileum. Vriend en president Jarno Versteeg had mij zeven jaar geleden al toegezegd dat ik ooit een motor voor hem zou mogen verbouwen. Op het moment dat ik mijn eigen bedrijf oprichtte kocht Jarno een Softail Springer in originele staat bij Motorhuis Seppe. Jarno bezit ook een Street Glide, maar wilde graag een tweede motor. Ik kreeg meteen foto’s van choppers doorgestuurd, zoals Jarno de Springer Softail graag wilde hebben. Hiermee kwam hij zijn belofte na en gunde hij me mijn eerste project.”

CHOPPEN

“Als eerst legde ik de Shinko’s met old skool bandenprofiel los naast de motor en besloot te beginnen met het choppen van de achterzijde. Vanaf dat moment heb ik bij iedere aanpassing de verhoudingen vergeleken met de voorbeeldplaatjes die Jarno mij had doorgestuurd. Met een megagrote custom sissybar, een 12” apehanger en 8,3 liter Wasp-stijl benzinetank kreeg de beoogde chopper-look steeds meer vorm. De originele springer vervangen was natuurlijk niet nodig. Wel heb ik het voorspatbord ingekort. Ik weet dat een springer zonder voorspatbord veel cooler staat, maar dat is totaal waardeloos wanneer je in de regen rijdt. Zomaar knippen en solderen in de originele bekabeling gaat er bij mij niet in. Na enig speurwerk vond ik een adres waar ik originele pluggen en contacten kon verkrijgen. Met een klein draaibankje is het mij gelukt om verschillende bevestigingsbussen te maken, zoals de RVS bussen die dienen voor het verstevigen van het zadel. De messing opvulbusjes van de knipperlichten achter heb ik ook zelf gedraaid. Een ander dingetje was dat de teller ergens ondergebracht moest worden. Om de symmetrie vanaf de achterzijde gelijk te houden, leek het mij gepast om de teller links te plaatsen.”

DE SHOVELS VAN WOUT: CHOPPER EN BOBBER

VERWEERDE PINSTRIPES

“Voor een rauwe chopperlook wilde Jarno de spatborden en tank in onbewerkt blank staal houden. Ik moest hem ervan overtuigen dat ze wel iets van een lakje nodig hebben, omdat het anders zou gaan roesten. Bovendien zag je het schuurwerk er goed op zitten. Dat ziet er toch niet uit, haha! Als compromis hebben we besloten een kleur te kiezen die in de buurt van aluminium komt. Omdat ik één kleur nogal saai vond, heb ik stiekem subtiele verweerde pinstripes van echt bladgoud erbij laten zetten. Dat steekt mooi af tegen de bronzen en messing accenten. Uiteindelijk was Jarno ontzettend blij met het resultaat van het spuitwerk door Cees van den Bosch. Het hele project heeft iets meer dan een half jaar geduurd, maar helemaal klaar is het nog niet. Jarno wil graag samen met zijn vrouw en twee kinderen kunnen toeren. Hij op de Springer en vrouwlief op de Street Glide. Het idee is om ook nog een zwevend passagierszadel te maken. Daar ben ik nu over aan het nadenken. Naast het reguliere onderhoudswerk ben ik alweer bezig met een nieuw project. Voor een klant ben ik een ossenkop koplamphuis aan het monteren op een FLT uit 1980. De tellers ga ik in de aangepaste tank verwerken. Ik merk dat plaatwerk me goed af gaat en heb er veel plezier in. Nadat ik mijn werkplaats opnieuw heb ingedeeld, wil ik nog meer tankjes op voorraad gaan maken.”

SPORTSTER GEZOCHT!

Voor de hobby en het verstevigen van de vader-zoonrelatie is Martijn samen met zijn vader begonnen aan een volledige restauratie van een Sportster uit 1980. Met veel enthousiasme weet hij te vertellen dat zijn allereerste Harley ook een Sportster was en hij moet toegeven dat hij ontzettend veel spijt heeft deze verkocht te hebben. Regelmatig houdt hij marktplaats in de gaten in de hoop ‘m daar ooit weer tegen te komen. Van horen en zeggen is ie doorverkocht aan iemand in het oosten van het land. In het kader van ‘niet geschoten altijd mis’, hierbij de oproep of de huidige eigenaar zich wil melden bij de redactie van Bigtwin. Het gaat om een Sportster 883 met kenteken MX-18-LL.
TECHNISCHE SPECIFICATIES SPRINGER SOFTAIL CUSTOMBIKE
Categorie Specificatie
ALGEMEEN
Merk Harley-Davidson
Model FXSTS Springer Softail
Bouwjaar 2002
Eigenaar Jarno Versteeg
Bouwer Martijn Schouw, MBS
MOTORBLOK
Type Twin Cam
Cilinderinhoud 1450 cc
Versnellingsbak 5-bak
Ontsteking elektronisch
Carburateur standaard
Luchtfilter FXSTS 1999
Uitlaat Vance & Hines Straigtshots
RIJWIELGEDEELTE
Frame standaard
Schokdempers standaard
Voorwiel 21” spaakwiel
Voorband Shinko E270
Voorrem standaard
Voorvork standaard
Balhoofdplaten standaard
Achterwiel 16” spaakwiel
Achterband Shinko E270
Achterrem standaard
DIVERSEN
Stuur 12” apehanger
Snelheidsmeter standaard, custom behuizing
Controls standaard
Benzinetank 8,3 L dual cap Wasp-style
Zadel diamond stitch solo, hard-mounted springlook
Achterspatbord custom made
Achterlicht cat-eye achter- en remlicht
Knipperlichten achter Kellermann met messing afwerking
Bedrading standaard, aangepast
Draai- en freeswerk bevestigingen tank, zadel en sissybar
Bijzonderheden custom contactslothouder, custom sissybar
SPUITWERK
Kleur aluminium grijs met verweerde bladgoud pinstriping
Design Martijn
Spuiter Cees van den Bosch
1...246247248...1.864Pagina 247 van 1.864

© Copyright 2023 - Motor.NL Media Company