Bart test in de omgeving van Amsterdam de 2022 Benelli Leoncino 800. Deze Chinees/Italiaanse motor is uitermate geschikt voor in en rond de stad.
Eerste indruk: Yamaha Ténéré 700 World Raid
Meer dan 330 km onder verzengend hete temperaturen, waarvan de helft offroad. En toch had German Ooms nog de kracht om onmiddellijk na de test zijn bevindingen door te geven over de Yamaha Ténéré 700 World Raid.
Verlos ons uit ons lijden: is de World Raid een cosmetische upgrade of echt een andere motor dan de Ténéré 700?
‘Er is effectief een groot verschil tussen de twee versies. De basis is natuurlijk dezelfde, maar de uitwerking van het concept van de T7 is duidelijk geëvolueerd. Iedereen was al onder de indruk van de Ténéré 700, maar met de grotere tank, betere vering, betere elektronica, klop alles nu nòg meer. We hadden het niet zo meteen gedacht, maar het standaard model lijkt plots toch voor verbetering vatbaar.’
Da’s een krasse uitspraak. Maar ook goed nieuws natuurlijk..
‘Yamaha Europa heeft een groot deel van de ontwikkeling van deze motor op zich genomen. En dit is één van de fabrikanten waar dat echt bij opvalt: dat ze input uit de markt halen, commentaren van hun klanten verwerken, naar social media-commentaren luisteren… En dus zijn ze gaan werken op de punten waar al eens op gewezen werd. Zo is er nu méér actieradius, een betere ophanging, betere elektronica, een ander uiterlijk,… dit is grondig anders dan de standaard en zelfs de Rally en het staat op een nog hoger niveau.’
De Goed Nieuws Show dus?
‘Ja, hele goede motor. Met daarbij de opmerking dat het CP2-blok alle lof verdient die hij al kreeg. Maar je voelt nu wel dat dit concept aan zijn limiet bereikt. De motor weegt 16 kg meer en heeft een groter frontaal oppervlak. Bij hogere snelheden voel je dat het CP2-blok hard moet werken. Reken daar optioneel nog een passagier en bagage bij en je komt logischerwijs in de buurt van wat haalbaar is. Maar haalbaar is natuurlijk nog altijd oké, hé!’

Ik zag een foto van je met de ingenieur, Katsumitsu Wasamatsu. Wat had die nog te vertellen?
‘Weinig, want hij spreekt niet zo goed Engels en mijn Japans lijkt nergens op. Maar ik heb wel begrepen dat we geen adventure op basis van de CP3-driecilinder moeten verwachten. “De markt is al zo verzadigd in die klasse, dat Yamaha daar niet instapt”, zei hij. Of misschien vroeg hij gewoon de weg naar het hotel. Nogmaals, mijn Japans is niet zo goed…
Hoe dan ook: domo arigato voor dit gesprek German San!
Lees de volledige test van de Yamaha Ténéré World Raid donderdag op deze fijne website!


Test 2022 Ducati Streetfighter V4 SP
Een bizarre circuitpresentatie was het vorige week in Italië. PR-manage Giulio opende immers met de woorden ‘Welkom iedereen, maar jullie zijn allemaal te laat om de 2022 Ducati Streetfighter V4 SP te testen’. Pardon? Enkele tellen later wisten we dat we niet zozeer dienden te berichten of de SP de hooggespannen verwachtingen waar maakt – want het ding is intussen hopeloos uitverkocht. ‘Zie het als een soort viering van onze motor, geniet ervan. Maar eh, wees voorzichtig, dit zijn de laatste twee onverkochte stuks, de derde is een preproductiemodel.’ Onverkocht, als in: nog steeds op z’n minst 37.490 euro per stuk. Slik.
Fotografie: Alex Photo
Tja, die SP. ‘t Doet iets met een mens. Die twee letters – kort voor Sport Production – doen mij vooral denken aan de prefixen op de gouden plaatjes in ons dorp: Dr. Delanoye bij de huisarts, of Ir. Huppeldepup bij de ingenieur-architect om de hoek. Stuk voor stuk mensen met flink wat aanzien in onze negorij. Als je in Borgo Panigale met een dergelijk brandmerk van de band rolt, valt je een gelijkwaardige eer te beurt. Niet geheel onterecht.
Testlocatie | Circuit van Cremona, tussen Parma en Milaan in Italië |
Testomstandigheden | Verschroeiend heet, blakende zon |
Temperatuur | 29 graden en meer |
Testkilometers | Vijf sessies van 20 minuten, ‘t ging te snel om de rondjes te tellen |
Bijzonderheden | De overtreffende trap van Ducati’s Streetfighter V4, de S, moet zelf nederig het hoofd buigen voor de waanzinnig uitgedoste Streetfighter V4 SP. |
Waarom rijden we de 2022 Ducati Streetfighter V4 SP?
Omdat we gek zouden zijn om deze uitnodiging af te slaan. Negen man, wereldwijd, krijgt de kans om deze hyperexclusieve bolide tot op z’n limiet te testen. Waaronder ondergetekende.








Genummerd
Want als de in 2020 gepresenteerde Streetfighter V4 al beslist geen pannenkoek was, met de Desmosedici Stradale V4 in het vooronder die er maar liefst 208 pk en 123 Nm uitbraakt, dan is de S al diens overtreffende trap. De S kreeg er nog eens 2 kg rijklaargewicht af, kreeg Brembo Monobloc Stylema M4.30’s aangemeten, Marchesini alu-wielen, een elektronicapakket om ‘u’ tegen te zeggen en een volledige Öhlins (NIX30 + TT36) ophanging met semi-actieve sturing. Goed voor een prijskaartje van 28.690 euro.
Test 2022 Ducati Panigale V4 S
Voeg je echter nog een ‘P’ toe aan dat recept, dan krijg je exact hetzelfde blok en identieke elektronica. Maar ook de ‘Winter Test’-kleurstelling (zwart, met rode details en een geborstelde alu-tank), een STM-EVO SBK droge koppeling (enkel voor circuitgebruik), Brembo Stylema R’s met geventileerde zuigers en een Brembo MCS 19.21 rempomp, in carbon uitgevoerde wielen, voorspatbord en winglets, een lithium-ion accu, verstelbare alu-voetsteunen, identieke Öhlins veercomponenten als die op de Panigale V4 (MY21) én een in het stuur gegraveerd serienummer. Geen gelimiteerde, enkel een genummerde versie. Munt slaan uit een vlot verkopende exclusieve editie – je hoeft het de dames en heren uit Bologna niet te leren. Tellen we bovenstaand lijstje even voor je op, dan valt een gewichtsbesparing van liefst 5 kg te noteren ten opzichte van de V4 en 3 kg ten opzichte van de V4 S. Maar ook je portefeuille wordt respectievelijk 13.000 en 8.800 euro lichter.

Opwarmen op de S
Aftrappen doen we op een V4S, kwestie van gewenning aan het circuit, maar ook even acclimatiseren met die knoert van een V4 onder de bips, kan geen kwaad… De zes testmachines (drie V4S’en, drie V4SP’s) staan netjes opgebokt in de pitbox, met bandenwarmers om het kakelverse Pirelli-rubber. De standaard Diablo Rosso Corsa 2’s zijn voor de gelegenheid ingeruild voor SC-1 slicks, en – kwestie van het zekere voor het onzekere nemen – wordt de eerste laag er even afgefietst door niemand minder dan Alessandro Valia. Ex-Superbike-racer en vaste testrijder van Ducati, dus komen de rubbers al snel volledig op temperatuur. Nog voor ik m’n tengere lijf in het zadel hijs, bekruipt me een zeldzaam gevoel van nervositeit. Tussen de tronies die me van achter hun vizier aanstaren, zijn amper namen die niet op z’n minst enkele strepen hebben verdiend in de racerij: van deelnemers aan de TT Isle of Man, Duitse Supersport-racers en een Spaanse Endurance-kampioen tot de Ex-MotoGP-racer uit Oostenrijk, Martin Bauer. Mijn race-ervaring is beperkt tot twee deelnames aan de No Budget Cup. Eh, ja. Heel even voel ik me een aardappelboer op een rijstakker. Maar veel tijd om daarover na te denken is er niet: de crew wenkt, de Streetfighter V4S staat luid roffelend in de pitlane en mijn handen jeuken. Avanti!
Circuit Cremona
Ergens tussen de mode- en hamstad in, ligt het wonderlijke circuit van Cremona verborgen. Niet enkel de favoriete omloop van de locals, ook Ducati is fan van de recent hertekende omloop: de laatste generatie Panigale V4 werd hier ontwikkeld en gefinetuned. Dat hoeft geen wonder te heten, want over 3,7 km liggen zeven linker- en zes rechterbochten verspreid – met lichte hoogteverschillen, veel technische stukken, een blinde insteek, enkele haarspelden en een kleine chicane. Maar ook een lang recht stuk van bijna een kilometer. Ideaal om de Streetfighter SP even uit te persen tot we bij 280 km/u flink in de remmen moeten om niet op het kerkhof te belanden. Dat mag je letterlijk nemen, aangezien het kerkhof van Ca’ de’ Soresini amper 50 meter verderop ligt. Een welgemikte highsider weg van de – eh – finish.

2022 Ducati Streetfighter V4 SP ultieme straatmotor
Vertrekken doen we in Sport-modus – de middelste van de drie rijmodi (Road laten we voor deze circuittest even achterwege). Daarbij is de gasrespons erg vloeiend opgebouwd, met een iets vroeger binnenkomend koppel. Voorts bouwt de V4 z’n vermogen gewoon prachtig lineair op, zonder daarbij ooit het gevoel te krijgen dat je de boel niet meer onder controle hebt. Het klinkt haast ongeloofwaardig, maar de 208 pk voelt warempel te temmen aan. De quickshifter laat zich bij elke acceleratie van z’n beste kant zien, met erg vlugge en soepele overgangen tussen de versnellingen. We vatten de eerste sectie van het circuit – met een pak korte rechte stukjes en vijf van de dertien bochten – wat lager in de toeren aan, daarna duiken we nog zelden onder de 10.000 omwentelingen. Tussen 7.000 en 9.500 toeren zit immers al een flink wat pit verscholen, maar dit blok is zo krachtig dat het loeihard én quasi-lineair doorloopt tot het bij 14.500 omwentelingen in de begrenzer draait. Haast ongemerkt spurt de SF V4 in z’n twee richting 175 km/u, waarna we in enkele seconden door de versnellingen heen zijn, en bij 13.000 toeren in zesde – en een potige 270 km/u – hard in de ankers moeten.
Dubbeltest: Aprilia Tuono 660 vs. Yamaha MT-07
De Öhlins-ophanging is daarbij door de aanwezige mechaniciens een stuk sportiever gedraaid dan standaard – Ducati ziet de V4S zelf als de ultieme straatmotor, die bij gelegenheid perfect als circuitwapen kan dienen. En dat is te merken. Want hoewel we over comfort allerminst te klagen hebben op deze machine, is de vering en demping perfect toegesneden op het snellere werk. Het remhendel laat zich met veel gevoel bedienen, de remkracht is overdonderend – ook als we ‘m net helemaal hebben uitgeperst over de rechte lijn op Cremona. quickshiftend van 6 naar 2, twee gespierde vingers die de voorremhendel net niet tegen het stuur trekken en een achterhand die gecontroleerd richting de volgende linker stuitert. De V4S laat zich erg gewillig op hellingshoek brengen, de SC-1’s bijten in het asfalt en de acceleratie bij de minste draai aan het gas stuwt ons richting de trage chicane voor de pitlane. Heerlijk hoe makkelijk deze knaap zich laat sturen – en onwaarschijnlijk hoe mak de Streetfighter zich laat mennen, ondanks de bakken koppel en vermogen. Stond het streetfighterstuurtje iets lager gemonteerd, dan schuurden we in quasi elke bocht op deze omloop met de elleboog over het asfalt. Zó makkelijk en vol vertrouwen laat de SF zich dirigeren – ook door minder ervaren piloten als ondergetekende.

Bochten kleven
Groot is dan ook de verrassing wanneer we overstappen op de 2022 Ducati Streetfighter V4 SP-versie. Niet enkel staan de voetsteunen nog een stukje hoger gemonteerd – waardoor je warempel een superbike-gevoel krijgt bij de eerste meters – ook de open, droge koppeling overklast de uitlaatnoot qua geluid. Héérlijk, dat geratel. En wat een pareltje is deze machine uiterlijk geworden, m’n z’n copieuze hoeveelheid carbon, de knappe kleurstelling en de reeks kwaliteitscomponenten aan boord. Het identieke blok en elektronica ten opzichte van de V4S zijn vanaf de eerste meters een geruststelling, het prijskaartje en het feit dat deze machines eigenlijk al besproken zijn, wekt minder vertrouwen. Gelukkig toont de nog strakker afgeveerde (stijvere veren, aangepaste kleppen en hydraulica in de vorkpoten) SP zich een uitmuntende danspartner op het circuit. De ophanging is daarbij één factor, maar de carbon wielen zijn de absolute troef op deze machine: ongelofelijk wat voor verschil de – eigenlijk ‘amper’ 1,4 kg – lichtere velgen maken. Waar ik op de V4S een late insteek verkoos om ‘m op z’n hardst door de bocht te loodsen, kan je op de SP erg dicht bij de curbs insteken en er tegenaan blijven kleven tot de apex, om vervolgens even snel opnieuw op hett gas te kunnen. Je rond de bochten zoveel strakker, absurd hoe groot het verschil is ten opzichte van een op zich ook al uitstekende stuurfiets als de V4S. Ook de manier waarop de SP accelereert voelt niet enkel sneller aan – het ís ook sneller – we ronden Cremona tot twee seconden sneller, volgens de laptimer. Minder draaiende massa om in beweging te brengen, resulteert sowieso in een kwiekere rotatie, en dus een snellere acceleratie. Die verlaagde inertie verklaart ook bovenstaand stuurgemak, uiteraard. De Brembo MCS-rempomp zorgt daarbij voor een nog veel fijner gevoel aan de voorzijde, de Race-modus is warempel nog een stuk vloeiender in het middengebied (waar we net een piekerigere vermogensafgifte hadden verwacht), waardoor je elke bocht aanvalt alsof er een trofee te verdienen valt. Steeds later remmen, met steeds meer lef ‘kappen’ in de kortere bochten en nog eerder op het gas om de Streetfighter tot een voorzichtige drift te verleiden, en ‘m vervolgens in geen tijd richting begrenzer te jagen. Wat een machine. Racen op een naked voelde zelden zo aan als rondetijden klokken op een superbike. Hulde.
Conclusie 2022 Ducati Streetfighter V4 SP
Zelden een motor bereden met zoveel vermogen en koppel, die zo vertrouwenwekkend aanvoelde vanaf de derde bocht, als de Streetfighter – zowel in V4S- als V4SP-versie. Geweldige remmen, fenomenaal stuurgedrag, een soundtrack waar m’n broek niet droog door blijft en een blok dat werkelijk elke verwachting overtreft. Tja, dan heb je een uitstekende machine gebouwd. Welke we zouden kiezen van deze tweeling? Van de snellere acceleratie, tot het nog veel wendbaardere aanvoelende stuurgedrag, tot de opgevoerde bochtensnelheid… Hadden we het geluk er nog eentje te vinden, dan gingen we zonder de minste twijfel voor de SP-versie. Ook al moeten we daar de eerstkomende tien jaar voor afbetalen…
Pluspunten 2022 Ducati Streetfighter V4 SP
- Sturen als een malle
- Onvermoeibaar, krachtig blok
Minpunten 2022 Ducati Streetfighter V4 SP
- Alleen voor het circuit
- Prijskaartje
- Voorlopig uitverkocht(?)

Podium voor Scott Deroue – wereldtoppers
IDM Lausitzring |
8 mei |
Scott Deroue keert dit jaar terug als testrijder bij Freudenberg KTM in de IDM Supersport 300-klasse. De tweevoudig vice-wereldkampioen liet tijdens de IDM-seizoensopener op de Lausitzring zien dat hij het racen nog niet verleerd is. Deroue pakte poleposition, maar kwam vervolgens in de eerste race ten val. In de tweede race streed Deroue opnieuw voor de winst en kwam hij net achter Marvin Siebdrath als tweede over de finish. De eerste race werd gewonnen door WK-rijder Lennox Lehmann. Thom Molenaar deed het ook goed met een vierde en zesde plaats.
Tekst: Jan Boer, Asse Klein, Kees Siroo
Fotografie: Infront, Damon Teerink, Kees Siroo
In de IDM Superbike kwam Pepijn Bijsterbosch goed voor de dag. Hij stuurde zijn BMW naar een vijfde en zesde plaats. Rob Hartog maakte een verdienstelijk debuut in IDM’s hoofdnummer door na een goede start als zesde te finishen in de eerste race. De zege ging tweemaal naar Markus Reiterberger.
Dutch Masters of Motocross: favorieten maken rol waar – wereldtoppers
In de IDM Supersport was Melvin van der Voort de snelste Nederlander. De 16-jarige coureur streed in de eerste race voor de laatste podiumplaats, totdat hij crashte. Van der Voort pakte de motor nog wel weer op en finishte als twaalfde. Top-tien-klasseringen waren er in deze race voor Milan Merckelbagh met een zevende en Koen Meuffels met een achtste plaats. In de tweede race kon Van der Voort zich niet mengen in de strijd om de podiumposities en finishte hij als beste Nederlander in achtste positie, net voor Merckelbagh. Max Enderlein en Thomas Gradinger wonnen ieder een IDM Supersport-race.
Nederland leidt klassement
WMX Riola Sardo (Italië) |
14-15 mei |
Dat er op Nederlands succes mocht worden gerekend op de zandbaan van het hete Riola Sardo op het eiland Sardinië, tekende zich in de trainingen al af. In de vrije training zaten er vier Nederlandse rijdsters bij de eerste vijf, in de tijdtraining werd de snelste tijd verrassend gereden door de Spaanse Daniela Guillen, maar op de vijf plaatsen daarachter zaten vier Nederlandsen.
Na kopstart van Nancy van de Ven leidde Lynn Valk, de nummer één in het klassement, vier ronden in de eerste manche, maar werd toen verdrongen door Shana van der Vlist. Van de Ven verloor het contact met haar beide landgenotes toen ze onderuit ging en terugzakte naar de tiende plaats. De Zeeuwse wist nog terug te komen naar de zesde plaats. Van der Vlist had inmiddels afstand genomen van Valk en zegevierde met een marge van ruim twintig seconden. Britt Jans-Beken kwam als zevende over de finish. Punten waren er verder voor Danee Gelissen met een veertiende plaats.
In de tweede manche opnieuw kopstart voor Van de Ven voor Van der Vlist. Het verschil tussen beide dames was nooit groot, maar het voordeel was wel steeds voor Van de Ven, die één seconde voor Van der Vlist als winnares werd afgevlagd. Met de vijfde plaats boekte Jans-Beken haar beste resultaat van dit jaar; die klassering had ze afgelopen jaar al twee keer behaald. Gelissen finishte met de tiende plaats voor het eerst in de top-tien.
Geen punten voor Valk, die na een botsing met Amandine Verstappen vanwege mechanische malheur moest opgeven. Een dure opgave, want ze verspeelde de leiding in de WK-stand aan Van de Ven, die nu met 131 punten leidt. Valk is tweede met 119 punten en zag Van der Vlist haar tot op vier punten naderen. Met nog twee wedstrijden te gaan (Spanje eind mei en Turkije begin september) lijkt de kans op een eerste Nederlandse wereldkampioene erg groot.

Winst voor De Bruin en Tessels
IDC Assen |
7 mei |
In de tweede ronde voor het IDC-wegrace in Assen won Yamaha-rijder Finn de Bruin in de Dutch Supersport en bij de Dutch Superbike nam Wayne Tessels de grootste beker in ontvangst.
Dat Eddie de Boer niet zomaar de eerste race in de Dutch Supersport had gewonnen bleek wel, want tijdens de kwalificaties reed hij de snelste tijd voor Finn de Bruin, Rick Kooistra, Selwin Hamden en Till Belczykowski. De Boer kwam goed weg vanaf poleposition en nam de leiding voor Belczykowski, Kooistra, Hamden en de slecht vertrokken De Bruin. De getergde Pearl Gebben-rijder had snel het goede tempo te pakken en in de vierde ronde had hij de leiding te pakken, De Boer moest het antwoord schuldig blijven en na tien ronden kwam de Bruin als winnaar over de finish. Kooistra mocht mee naar het podium, pal erachter werd Hamden vierde voor de Duitser Belczykowski, die net de snelheid miste en moest lossen.
Dat Wayne Tessels dit seizoen de te kloppen man is in de Dutch Superbike staat buiten kijf. Hij reed met de Druijff Kawasaki naar de pole, Toine Gierkink moest een seconde prijsgeven en kwam met Ferry van Rijn ook op de eerste rij. Terwijl Gierkink een jumpstart maakte en een twintig seconden penalty kreeg, ging Tessels van meet af aan de leiding. Ruurd van Roozendaal kwam van de tweede rij direct in derde positie voor Sander Brons, Kees Boekel en Joris Lentfert. Tessels en Gierkink liepen ver uit, om de derde plaats werd fel gestreden door Boekel, Lentfert en de sterk opgeklommen en slecht gestarte Alexander Klaassen op de tweede Druijff Kawasaki. Het was uiteindelijk Lentfert die derde werd, nipt voor Klaassen en Boekel. Het gat met Gierkink was ruim 21 seconden, waardoor die toch tweede werd. Voor Tessels een sportieve revanche na zijn technische problemen in de eerste race.

Kort
In Maggiora ging het niet zo goed met Rick Elzinga, maar een week later in Riola Sardo werd hij eerste en derde, waardoor hij zijn achterstand op de Noor Cornelius Toendel in de EMX250 terugbracht tot vier punten. Dave Kooiker werd op Sardinië vierde en debutant Cas Valk zevende.
De Nederlandse jeugd heeft zich in Emmen in een kwalificatiewedstrijd voor het EK JEUGD uitstekend geweerd. In de 65cc zegevierde Kenzo Jaspers voor Hidde Hutten, in de 85cc ging de winst naar Dani Heitink en werd Douwe van Mechgelen tweede.
Een domper voor Collin Veijer tijdens de openingsronde van de MOTO3 JUNIORGP in Estoril. De coureur uit Staphorst kwam hard ten val in de kwalificatie en kon daardoor de race niet rijden. Ryan van de Lagemaat scoorde een keurige derde plaats in de tweede Superstock 600-wedstrijd.
Waarom is Glenn van Straalen ineens zo snel?
Loris Veneman is met twee tweede plaatsen in Le Mans uitstekend begonnen aan de NORTHERN TALENT CUP. In beide races vocht de 15-jarige coureur voor de winst. Rossi Moor en Kevin Farkas werden de winnaars. Debutant Jurrien van Crugten scoorde een knappe achtste plaats in de tweede race. In de MotoE klasse ging de winst naar Mattia Casadei en Dominique Aegerter in Le Mans.
De Braziliaan Diogo Moreira won met een wildcard de Spaanse ronde voor het FIM WK SUPERMOTO. Lukas Hollbacher werd tweede voor Ferran Cardus. Moreira won ook het Rookie-klassement, waarin de Belg Romain Kaivers zevende en zijn landgenoot Romeo Fiorentino tiende werd. Sinds vele jaren waren er ook weer Nederlanders actief in de S1GP WK-wedstrijd. Thieu Tausch, Jeffrey Ganseman, Wouter Straver en Joshua Das merkten dat het niveau erg hoog was. Punten zaten er niet in, maar Das wist zich met een 24e en Straver met een 27e plaats algemeen nog redelijk staande te houden. Tausch werd 29e en Ganseman 30e. Allemaal willen ze een vervolg aan dit optreden geven.
De INTERNATIONAL SIX DAYS ENDURO wordt van 29 augustus tot en met 3 september in Frankrijk gehouden. De KNMV concludeerde dat er geen World Trophy Team kon worden samengesteld dat aan de kwalificatie-eisen van de ISDE voldeed. Daarom is er een KNMV Team Nederland – Junior Trophy Team gevormd, bestaande uit Mike Bokslag, Marc Zomer en Tommie Jochems.
BMW R nineT ‘Storm’ door FabMan Creations
Sinds de lancering in 2014 blijkt de BMW R nineT een veelzijdige model te zijn dat in allerlei sausjes werd gestoken. De special van vandaag, de ‘Storm’, is gemaakt door het Zuid-Afrikaanse FabMan Creations (FMC).
Achter FabMan Creations gaat in feite één man schuil, ontwerper Wayne Buys, die deze motorfiets praktisch eigenhandig heeft gemaakt, te beginnen met de klinkende aluminium carrosserie, die in de loop van acht maanden volledig met de hand is gevormd in zijn garage thuis, zonder de hulp van schetsen of plannen, maar volledig steunend op zijn decennialange ervaring.
In de ‘Storm’ past elk paneel feilloos op het volgende en wordt het vastgezet met inbusschroeven die opzettelijk doen denken aan de vliegtuigindustrie. Ook moet worden opgemerkt dat de twee enorme luchtinlaten aan de zijkant geenszins voor louter ‘landschappelijke’ doeleinden zijn ontworpen, maar zorgvuldig zijn ontworpen om lucht naar cruciale delen van de boxer te leiden, die in het nieuwe koetswerk volledig is ingekapseld.
Hetzelfde geldt voor de luchtinlaten op de ‘afdekking’ van het voorwiel, die bedoeld zijn om de remklauwen te koelen, en voor die achter het achterwiel, die lucht naar de op de juiste plaats aangebrachte oliekoeler leiden. Extra maatregelen om de motor te koelen zijn onder meer een ventilator onder de tank om de elektronica te ventileren en diverse gaasinzetstukken om de hete lucht gemakkelijker te laten ontsnappen.
Digitaal ontwerper Oberdan Bezzi rendert Triumph Trident 660 RR
De uitlaat is vrijwel onzichtbaar, waarbij de wartels aan het zicht zijn onttrokken door panelen en de uitlaatpijpen uitmonden in de drie vierkante ‘vensters’ per kant die aan de voorkant van de onderkuip te zien zijn. Alle carrosserie-elementen werden vervolgens in zilver gespoten door de specialisten van landgenoot Auto Trust.
Zelfs het nieuwe aluminium stuur, met zijn nogal ongewone vorm en merkwaardige ‘omgekeerde’ hendels, werd speciaal voor dit project gemaakt door FabMan Creations en bestaat uit twee delen die rechtstreeks aan de voorvork zijn bevestigd, bijna als een paar ‘verhoogde’ semi-handvatten. De handvatten, de richtingaanwijzers aan de uiteinden en de spiegel zijn aftermarket-spullen.
Het dashboard van de motorfiets is voorzien van een Acewell-snelheidsmeter in het midden, geflankeerd door een paar knoppen om een aantal basisfuncties uit te voeren. De ouderwetse opzet wordt gecompenseerd door een display dat verborgen zit onder een nabijgelegen gaaspaneel. Keyless ignition met afstandsbediening activeert de Storm.
Hoewel de R nineT ‘Storm’ van FabMan Creations geen grote wijzigingen aanbrengt aan het originele motorblok en chassis van BMW, is het toch een onmiskenbaar unieke en fascinerende motorfiets met nauwelijks rechte lijnen, geïnspireerd op de gouden eeuw van de luchtvaart. De Storm zou niet misstaan in films als Metropolis, Star Wars, Flash Gordon of Blade Runner. Als je meer wilt weten over de maker ervan, raden wij je aan een bezoek te brengen aan zijn website of officiële Facebook-pagina.





Bestel een Alpinestars J-6 WATERPROOF CANVAS met 5% korting
Plus extra 5% korting voor Riders Club-leden
Een zeer comfortabele, lichtgewicht en eigentijdse street-style schoen met een ergonomische MX-afgeleide enkelbeschermer voor bescherming in belangrijke gebieden, de J-6 is gemaakt van volnerfleder en suède en heeft een 100% waterdicht membraan voor uitstekende niveaus van waterdichtheid.
Opbouw:
- Waterdicht membraan, subtiel ingebouwd in het chassis voor 100% prestatie tegen regen.
- Top tong en kraag gemaakt van leer voor verbeterd comfort, duurzaamheid en luxe uitstraling.
- Metalen ogen veter sluiting op wreef voor eenvoudige, veilige en comfortabele pasvorm.
- Opvulling op tong en hielgebied zorgt voor een hoog niveau van comfort en pasvorm rond de enkel en wreef.
- Geavanceerde rubberen samengestelde cup-zool is gevormd aan de bovenkant om stabiliteit, grip, ondersteuning en duurzaamheid te bieden.
- Versterkte midden zool tussen de bovenkant en de zool voor structurele sterkte en duurzaamheid.
- Uitneembaar en vervangbaar voetbed van EVA en Lycra® is anatomisch geprofileerd voor extra comfort en ondersteuning.
Bescherming:
- J-6 Waterdichte schoen is gecertificeerd volgens CE-normen CE 89/686 / EEC – CAT 2.
- Een enkel en hakbeschermer met dubbele densiteit en ergonomische MX-bescherming is aangebracht tussen de bovenste en gewatteerde voering voor een algemene strategische bescherming en flexibiliteit in belangrijke delen.
Kenmerken:
- Metalen logo-detaillering geven de schoen een eigentijdse stijl.
- De interne teenversterking en de hielversterking zijn onder het bovenwerk gelaagd voor een meer ergonomisch ontwerp.
- De exclusieve buitenzool van gevulkaniseerd rubber van Alpinestars biedt een uitstekende pasvorm en ondersteuning.
5% korting plus 5% extra korting voor Riders Club-leden, bestel nu!
Wat is de Riders Club? Lees hier meer. Riders Club-leden krijgen altijd 5% extra korting op motorkleding.nl. Deze korting krijg je door eerst in te loggen met je Riders Club gegevens. Bij het afrekenen ontvang je dan automatisch 5% extra korting! |
Harley’s LiveWire Del Mar in minder dan 18 minuten uitverkocht
Toen LiveWire, het elektrische merk van Harley-Davidson, het tweede sprankelende geesteskind aan de massa voorstelde, wisten we niet zeker hoe het zou gaan. Zeker, met een kleinere bouw en een leunend op een jonger publiek en iets dunnere portemonnees, kon het met de S2 Del Mar alle kanten op. Maar dit recente nieuws deed ons toch wel achter de oren krabben. De elektrische motorfiets wint meer de harten van motorrijders.
LiveWire presenteert S2 Del Mar LE
De nieuwe LiveWire S2 Del Mar LE (Launch Edition), een productie van 100 stuks was uitverkocht in minder dan 18 minuten. De Del Mar is geïnspireerd op de Harley’s die ooit de Flat Track-circuits domineerden. Het verleden geeft de elektrische motorfiets toch een nieuw gezicht en is daarmee klaar voor een nieuw tijdperk.
De S2 Del Mar is ontworpen bij LiveWire Labs in Mountain View, Californië, in de buurt van Silicon Valley-bedrijven als Apple, Google en Meta. De motorfiets is gebouwd rond een nieuw, schaalbaar ‘ARROW’-platform dat gebruik maakt van een eigen batterij, motor, oplaad- en controlesystemen.
Met specificaties als 80 pk (0-100 mph in 3,5s) en een actieradius van 160 stadskilometers, kan deze LiveWire beslist voor de dag komen.




Officiële lancering Royal Enfield Himalayan 450 waarschijnlijk begin 2023
Royal Enfield Himalayan 450 krijgt naar verwachting een gloednieuw, vloeistofgekoelde ééncilinder-blok van 450 cc met een vermogen van 40 pk en 45 Nm.
Het is geen geheim dat Royal Enfield werkt aan een hele reeks nieuwe motorfietsen voor zowel de Indiase als de internationale markt. In de afgelopen weken is RE gespot tijdens het testen van een geheel nieuwe adventure tourer, die waarschijnlijk een nieuw 450cc-blok zal krijgen. Dit is een radicale verandering ten opzichte van wat we tot nu toe van RE hebben gezien, want aanvankelijk werd verwacht dat alleen de Himalayan een 650cc-versie zou krijgen.
Oberdan Bezzi voegt een dubbel-RR toe aan de Honda Hawk 11
Hoewel de Himalayan 650 naar verluidt ook in ontwikkeling is, zou de Himalayan 450 wel eens de eerste kunnen zijn die naar de showrooms gaat, aangezien de spionagefoto’s bijna productieklare prototypes hebben laten zien. RE is wereldwijd goed ontvangen dankzij de Interceptor 650, Continental GT 650, Himalayan 411 en de nieuwe 350cc-reeks bestaande uit de Meteor en Classic. Royal Enfield zal waarschijnlijk begin volgend jaar de Himalayan 450 op de markt brengen en de kans is groot dat hij het rechtstreeks opneemt tegen de KTM 390 Adventure. Hij is gebaseerd op een gloednieuw platform en de meeste carrosseriedelen lijken ook speciaal voor deze dual-purpose adventure tourer te zijn ontwikkeld.
De Himalayan 450 zou bij zijn komst ook concurrerend geprijsd kunnen zijn en hij ziet eruit als een meer hardcore off-roader in vergelijking met de bestaande Himalayan. Enkele highlights van de aankomende motorfiets zijn een rechtopstaand stuur, gedeeld eendelig zadel, dual-purpose banden, bagagerek achter, een grote brandstoftank, USD-voorvork, spaakwielen, snavel voor, hoog windscherm, LED-verlichting en mogelijk een groot digitaal instrumentenpaneel. De vloeistofgekoelde ééncilindermotor van 450 cc is volledig nieuw ontwikkeld en de korte-slagmotor zal naar verwachting een maximumvermogen van ongeveer 40 pk en een maximumkoppel van 45 Nm genereren. De aandrijflijn is gekoppeld aan een zesversnellingsbak en net als bij de 650 Twins zouden een slipperkoppeling en dubbel-kanaals ABS standaard kunnen zijn.
Om de wereldwijde mark aan te spreken, ontwikkelt RE ook een 650cc-cruiser, een 650cc-motorfiets met klassiek thema en een 650cc-bobber, terwijl ook een naked 450cc-scrambler in de maak zou kunnen zijn. Je leest het al, veel ‘zou kunnen’; er is nog veel onduidelijk. Maar dat RE aan de weg timmert zal menigeen niet zijn ontgaan.
Bron: gaadiwaadi.com

Digitaal ontwerper Oberdan Bezzi rendert Triumph Trident 660 RR
Het landschap van de middelzware sportmotoren heeft een grote verandering ondergaan in het kielzog van de Aprilia RS 660 en de Yamaha YZF-R7. Ook andere fabriknten kunnen met een beetje goede wil een racer in de categorie middengewicht positioneren. Een voorbeeld is de Trident 660 naked bike van Triumph.
Hoewel de triple sportmotor niet op het startveld van een Twins Cup kan verschijnen, weerhield dat de digitale ontwerper Oberdan Bezzi er niet van om zich een Triumph Trident 660 RR voor te stellen. Toegewijde Triumph-fans zitten te springen om een vervanger voor de Daytona 675 sinds het merk uit Hinckley het supersportmodel in 2017 uit productie nam. Triumph heeft dan wel een special-edition Daytona 765 Moto2 uitgebracht in 2020, maar het model is sindsdien niet meer opgenomen in de line-up van het merk.
In plaats van de terugkeer van de Daytona denkt Bezzi dat het nieuwe 660-platform een betere kans maakt op de huidige sportmotormarkt. Met de vloeistofgekoelde, DOHC, 660cc driecilinder die 80 pk en 63,7 Nm koppel levert, concurreert hij rechtstreeks met de Tuono 660 van Aprilia en de MT-07 naked bikes van Yamaha. Zet er een kuip en een op de racerij geïnspireerd kuipwerk op en Triumph zou ook de strijd kunnen aangaan met de RS 660 en de YZF-R7. Tenminste, dat is wat het ontwerp van Bezzi suggereert.
Natuurlijk blijven de triple van de 660, het stalen buizenframe en de dubbelzijdige achterbrug behouden, maar de rest van de Trident 660 RR is in overeenstemming met de moderne designelementen van de sportmotor. De neo-retro lijnen van de Trident 660 maken plaats voor een hoekige tank en carrosseriedelen. Voor de voorkuip grijpt Bezzi zelfs terug naar de Triumph Tiger Sport 660.
Naast de agressief vormgegeven carrosserie rechtvaardigt Bezzi de RR-aanduiding met een Brembo-remklauw voor, een radiale hoofdremcilinder voor en een op de Moto2 geïnspireerde uitlaatpijp van de Daytona 765. De voorkant van de Triumph 660 RR is ook voorzien van Öhlins, maar we kunnen de achterschokdemper niet goed zien op de gerenderde afbeelding. Hopelijk neemt Triumph notie van de productieve digitale ontwerper en komt het bedrijf in de nabije toekomst met een Trident 660 RR die net zo is uitgerust.
Kunstenaar Joseph Klibansky kiest voor de Ducati Streetfighter V4S
Joseph Klibansky, gekend om zijn opmerkelijke bronzen beelden en paintings, waarbij hij bekende figuren en personages in een verrassende situatie zet, heeft een passie voor de relatie tussen het object en de essentie ervan, tussen wat het oog ziet, en wat een beeld wil zeggen. Ducati staat ontegensprekelijk gekend om zijn puur en functioneel design en daarom is Joseph in 2020 een samenwerking aangegaan met Ducati Benelux en creëerde een ‘one-of-a-kind’ Panigale V4S Klibansky editie.
KTM 1290 Super Duke krijgt een facelift voor 2023
Voor dit 2022 motorseizoen heeft Joseph voor de dikste naked in de markt, de Streetfighter V4S in Dark Stealth gekozen. Deze keer niet om een eigen artwork van te maken, maar vooral om zelf mee te rijden. De Streetfighter V4S met zijn Desmosedici Stradale 1103cc-motorblok en het agressieve en opwindende design van de motor, heeft ondanks zijn extreme topvermogen van 208 pk, een zeer aangenaam rij- & stuurgedrag. De Streetfighter heeft een opvallend hoog en breed stuur, biplane winglets en is voorzien van een elektronisch pakket van de nieuwste generatie. Een motorfiets die topprestaties niet verbergt, maar die ook bij dagelijks gebruik plezier garandeert.
De motor van Joseph is, naast de zeer uitgebreide standaard af-fabriek specificaties, verder uitgerust met zeer veel accessoires waaronder: Carbon voor & achterspatbord, carbon (korte) kentekenplaathouder, carbon instrument, tank & framecovers, carbon winglets, CNC open koppeling, LED knipperlichten en een Akrapovic homologated uitlaat.
Eerder bracht Motor.NL een bezoek aan het atelier van Joseph Klibansky. Check hieronder de video.