De dagen van veel modellen waren al een tijdje geteld. De nieuwe Euro 5-modellen vliegen je inmiddels om de oren. Toch is de waarheid hard. Zo zijn veel motoren de moeite van Euro 5-goedkeuring najagen niet waard. Veel meer nog zelfs dan wij op voorhand verwachtten en zeker een aantal waar we echt even bij stil moeten staan. We doen een kleine greep uit de meest spraakmakende typen die aan de wilgen worden gehangen. Aprilia – Blanco canvas Grote schoonmaak bij Aprilia. In Noale beginnen ze 2021 met een blanco canvas. De 900cc-versie van zowel de Shiver als de Dorsoduro komt in 2021 niet terug. De V-twin-naked en uit de kluiten gewassen supermotard werden in 2008 geïntroduceerd. Al was dat toen nog met een 750cc-blok en voor de Dorsoduro later kortstondig zelfs een 1200cc-twin. Behalve de V-twins moeten ook de 125’jes eruit. De RX- en de SX125, de RS125 en logischerwijs ook de Tuono 125. De 1099cc-V4-modellen en de nieuwe RS660 en Tuono 660 nemen het over. Al belooft Aprilia op beide platforms nog meer nieuws in de toekomst. BMW – Natuurlijk verloop Geloof het of niet, maar BMW’s opvallendste vertrek komt niet eens door Euro 5. BMW vernieuwde het olie- en luchtgekoelde boxerblok in de R nineT-modellen namelijk wel degelijk. Zo komt de liefhebber van wiegende boxertwins met een retrosausje ook in 2021 aan zijn trekken. Desondanks ontbreekt de R nineT Racer toch echt op de lijst. Noem het natuurlijk verloop, of simpelweg een goed moment om afscheid te nemen. Veel motoren zijn zowel een plezier om te rijden als ook prachtig om te zien. We zullen die verdraaid mooie R nineT Racer missen! Harley-Davidson – ‘Last one in…’ Op pagina 50 gaan we uitgebreider in op het einde van het Harley-Davidson Sportster-tijdperk. Onder de noemer ‘Last one in, first one out’ gaat Harley-Davidson ook stoppen met de Street 750-lijn. Niet vanwege Euro 5 of het nog strengere Indiase equivalent BS VI. Of ja, niet per se. De Indiase fabriek, die sinds 2014 verantwoordelijk was voor de productie van de Street 750 en de Street Rod, sluit namelijk alweer haar deuren. Harley-Davidsons wereldwijde reorganisatie gaat met harde hand. Eén troost: het moeten sluiten van een fabriek is een prima excuus om te stoppen met een model dat toch al niet in de warme broodjes-categorie viel. Honda – Geen V4’s meer… Voor het eerst sinds Honda in 1982 met de VF750C Magna op de markt kwam, zal er niet één Honda-V4 in de prijslijst staan. Tot voor kort waren de VFR800F en de VFR1200X Crosstourer – respectievelijk toermotor-pur-sang en sporttoermotor-pur-sang – nog te verkrijgen. Dat terwijl ook die twee sowieso stiekem best al weer even meegingen. Gelukkig kunnen we melden dat het gerucht dat Honda aan een nieuwe V4-superbike werkt onlangs weer is aangewakkerd. Al blijken die geruchten telkens dusdanig teleurstellend, dat we er verder niet op ingaan. Alhoewel: in 2022 is het veertig jaar geleden dat Honda haar eerste productie-V4-motorfiets presenteerde… Laten we je de valse hoop besparen. Kawasaki – De laatste der Mohikanen Je kunt niet zeggen dat Kawasaki er niet voor heeft gevochten. Nadat Suzuki de GSX-R600 al terugtrok, Honda de CBR600RR inmiddels niet meer in Europa verkoopt en Yamaha de YZF-R6 enkel nog zonder kenteken aan de man brengt, staan inmiddels de allerlaatste der nieuwe Japanse supersports bij de dealers. De ZX-6R met 636 cc was altijd al de bruikbaarste Supersport 600 van de vier. Helaas verkoopt de supersport al tijden niet meer zoals vroeger. Onder de noemer ‘de een zijn dood is de ander zijn brood’ valt het afscheid van de Kawasaki ZX-6R wellicht te vieren met een goeie prijs op een modelletje uit voorraad! Yamaha – Final-Final Edition? Als je ernaar vraagt, zal Phil Collins verzoeken de vraag te herhalen, waarop je meteen antwoord op je vraag hebt. Ja, Phil Collins wordt inderdaad langzaamaan doof. Zelfspot is de man niet vreemd en zo geeft hij inmiddels al decennia Farewell-tour na Farewell-tour – geen idee wanneer zijn gehoor hem definitief in de steek laat. Yamaha verlengt de afscheidstoer van de FJR1300 op eenzelfde wijze. Begin verleden jaar nog presenteerde het merk van de gekruiste stemvorken met gepaste trots het stijlvolle Final Edition-uitzwaaimodel. Het was over en een van de laatste grote toerders die geen allroadkenmerken heeft, ging ons verlaten. Tenminste, dat was het plan. Maar aangezien niet-Euro 5-modellen nog twee jaar verkocht mogen worden in plaats van slechts één, doet Yamaha dus een Phil Collins-je. De 2021-Final Edition is dus de echte Final Edition. Denken we. Overigens denken we niet dat Yamaha de XTZ1200 Super Ténéré met pensioen stuurt. Dat weten we.