Juist een machine die eigenlijk niet uitnodigt tot verbouwen, kan uiteindelijk een heel indrukwekkende machine worden. Zeker wanneer het een lekkere eencilinder is. Ten minste, als je het aan Scott Halbleib van H Garage overlaat.

Donor werd een Honda FT500 uit 1982. 497 stampende éénpits cc’s; zoals Halbleib het graag ziet! “Eencilinders zijn licht, rank en hebben fijn koppel, dat is wat je wilt!” Voor de bouw besloot hij dat ranke door te zetten. Het tankje kwam van een Aermacchi en ook het kontje werd lekker smal gehouden met een ingebouwde uitlaatdemper erin verwerkt á la MotoGP. Voor de lijn en ideeën had Halbleib eigenlijk geen plan, maar hij liet zich gewoon inspireren terwijl hij bezig was. “Ik werd letterlijk midden in de nacht wakker en bedacht dat ik het koplampje wilde verwerken in een klassieke microfoon!” Dat soort inspiratie dus.

Alles werd afgewerkt in matte of zijdeglans lak, behalve de daadwerkelijke lakset. Die werd in een glanzende rood-wit-blauwe retro kleurenstelling gespoten. De kleur van de wielen was een van de weinige dingen die wel in een vroeg stadium bepaald waren; ze moesten goud worden. En waar de oude zwarte/blank alu kleuren de FT500 oudbollig deden ogen, lijken de velgen in goudkleur precies modern genoeg voor de looks van de motor.

“Ik wist altijd dat dit een langeduurproject zou gaan worden, maar na twee jaar noeste arbeid is de FT500 klaar!”

_{Foto’s Ted Wirth}

[justified_image_grid ids=23372,23373,23374,23375,23376,23377,23378,23379,23380,23381,23382,23383]

Voor het weekend zat Tim in Sevilla om de nieuwe Honda 500’tjes te rijden. Ik sprak hem vanmorgenvroeg bij de koffieautomaat over de CB500F en CBR500R. Helemaal bijgekletst over het tweetal middenklassers, krijg je het gesprek ook even door van me. 

Dus vertel, wat is er allemaal vernieuwd?
Eerlijk? Op zich in basis niet veel, maar tegelijkertijd zijn beide motoren wel meer op scherp gezet. LED-verlichting rondom en dat merk je, want die koplamp geeft een serieuze bak licht! De CBR (in basis dezelfde machine) heeft zelfs twee van die units.

De styling is aardig opgefrist, de 500’s zien er wat meer volwassen uit. Het remhendel is nu verstelbaar en met een grotere benzinetank kom je weer wat verder.

En op technisch vlak?
De voorvork heeft nu verstelbare veervoorspanning gekregen en de complete vering is intern aangepast op het vlak van demping. Het is jammer dat die niet instelbaar is, omdat met name de achterkant flink terug wil komen, maar ik begrijp ook wel dat je voor een budgetmotor concessies moet doen en dan is dit echt zo verkeerd nog niet. Super comfortabel, maar zelfs op sportief vlak is er ook nog wel mee te werken.

Er is ook veel aandacht besteed aan de look & feel zoals ze zeggen. Zo is het schakelmechanisme aangepast en dat geeft een iets directer gevoel met de bak. Schakelt inderdaad prettig en vlot. 

Grootste pluspunt in mijn beleving is dat de in- en uitlaat zijn aangepast. Een verbeterde ademhaling zorgt voor een frissere gasreactie en een heerlijke rauwe huil uit de airbox, samen met een beduidend aanwezig uitlaatgeluid blijf je ‘m op toeren jagen om daarvan te genieten. Het ding klinkt echt gaaf namelijk.

Rijdt ook erg leuk. Het motorblok presteert op een heel vriendelijke manier erg sportief en het rijwielgedeelte houdt zich ook bij extreem stuurwerk alleszins netjes. Goed, de vering blijft een compromis en de remmen zijn ook geen radiale Brembo’s die je over de kop doen slaan, maar dat wil je op een fiets als deze ook niet. Als pakket is het een leuk geheel. 

Verschil tussen de CB500F en de CBR500R?
Ja tuurlijk, maar dat lees je straks wel in het blad. Ik ga weer aan de slag. Er moet getikt worden!