zondag 28 september 2025
Home Blog Pagina 8

Red Triumph T100 Bonneville: Will en zijn jeugddroom

Door
Redactie
-
0

De Britse chopperfanaat Will is al vele jaren enthousiast lid van de Engelse ‘National Chopper Club’ en hij steekt zijn liefde voor choppers dan ook bepaald niet onder stoelen of banken. De kans om de Bigtwinlezers meer over die liefde en zijn Triumph te vertellen laat hij dan ook niet liggen…

Voor mij begon het allemaal toen ik een jaar of twaalf was en een jonge vent bij ons in de straat met een 750 Bonnie begon te rijden. Open uitlaten en ik weet nog dat de ramen van ons huis trilden als hij met de Triumph voorbij kwam. Als hij met zijn motor in de buurt geparkeerd stond wisten ik en mijn vrienden niet hoe snel we erheen moesten rennen om de motor te bekijken en te dromen over de dag waarop we zelf zo’n machtige machine zouden hebben. Hij zag waarschijnlijk het verlangen in onze ogen, want zo nu en dan kregen we oude motorblaadjes van hem en dan konden we ons geluk helemaal niet op! Een van mijn vrienden knutselde later zelf een Bantam bitsa in elkaar waarmee we door de bossen crossten. Zo leerde ik schakelen en ontdekte ik dat ik helemaal verzot kon worden op motorrijden. Weer een paar jaar later kocht ik een oude Lambretta scooter, die ik helemaal uit elkaar haalde en verchopte. Dat was het begin van mijn interesse in het verbouwen van motoren en ik moet zeggen dat we ongelofelijk veel lol beleefd hebben met die oude Lambretta.

NATIONAL CHOPPER CLUB

Na mijn brommertijd (wat duurde het verschrikkelijk lang voordat ik 16 was…) volgden de motoren. Vooral Japanners, maar ik verloor de Brit bikes nooit uit het oog. Eind jaren 70 en verder in de jaren 80 reed ik veel samen met een groep vrienden en zo kwam ik ook in contact met de mensen van de National Chopper Club. Uiteraard werd ik lid en natuurlijk ben ik dat nog steeds, want het is een geweldig gave club. Zoals gezegd had ik altijd al wat met Brit bikes, dus was het slechts een kwestie van tijd voordat ik er zelf een zou hebben en dat brengt me bij de Triumph T100 waar dit verhaal eigenlijk over gaat. De 865 cc Triumph Bonneville T100 is een populaire modern classic. Mooi retrodesign in combinatie met moderne, betrouwbare techniek en prima prestaties inclusief een fijne dosis echt Brits motorkarakter. Hij is comfortabel en stabiel en eigenlijk in alles een heerlijke allrounder. Dat klinkt allemaal goed natuurlijk, tenzij… Tenzij je enthousiast lid bent van zoiets als de Britse National Chopper Club. Dan lees je in het bovenstaande verhaal alleen maar dat er een goed blok in zit voor een hardtail chopper!

Roelof houdt met zijn Struner Zweedse choppertraditie springlevend

GEZEUR

Nu moet ik toegeven dat ik deze chop niet zelf gebouwd heb. Hij werd gebouwd door Wookie Custom Cycles in Somerset en de laatste details werden gedaan door een voormalig NCC lid, dat ik nog kende. Voordat hij bij mij terecht kwam had de motor meerdere verschillende eigenaren, waaronder ook NCC leden. Zodoende had ik de motor al bij diverse shows en meetings gezien en raakte ik ook steeds meer verliefd op de Triumph. De vorige eigenaar kreeg dus ook meer en meer ‘last’ van me, want ik bleef hem maar vragen wanneer hij zijn motor nou eindelijk eens aan mij zou gaan verkopen. In eerste instantie verklaarde hij de motor nooit te zullen gaan verkopen, maar op een gegeven moment (misschien wel om van mijn gezeur af te zijn…) bood hij me de motor toch te koop aan en niet lang daarna stond de chopper dan eindelijk bij mij in de garage. Sinds ik de chopper in mijn bezit heb, heb ik er niets anders mee hoeven doen dan een beetje poetsen, gewoon onderhoud en natuurlijk lekker veel rijden. Er nog iets aan veranderen hoeft wat mij betreft niet; ik vind hem perfect zoals hij nu is.

THANK YOU

De NCC runs hebben de bedenkelijke reputatie dat het altijd regent. Ik moet zeggen dat die reputatie niet geheel onterecht is, maar ook in de meest zware hoosbuien heeft de Triumph me nog nooit in de steek gelaten. Over de afgelopen jaren is de chop al meerdere keren op shows in de prijzen gevallen. Ook de Dutch Chopper Club heeft de Triumph al een keer met een award bekroond. Beschouw ik als een grote eer natuurlijk en laat ik mijn verhaal in het Nederlandse Bigtwin dan ook maar afsluiten met een heel groot ‘Thank You!’ aan alle Nederlandse Chopper Club leden die mijn chopper voorgedragen hebben voor die award.

Fotografie: Del Hickey

ALGEMEEN
Eigenaar:Will, NCC Somerset
Basis:Triumph T100 Bonneville, bouwjaar 2005
Bouwer:Wookie Custom Cycles
MOTORBLOK
Merk:Triumph
Type:lucht/oliegekoelde paralleltwin
Cilinderinhoud:865 cc
Luchtinlaat:aluminium trechters
Uitlaatsysteem:custom en wrapped
Oliekoeler:kleiner dan standaardformaat aftermarket exemplaar
Overige specs motorblok:standaard Triumph
Eindtransmissie:ketting
RIJWIELGEDEELTE
Frame:custom hardtail door Wookie Custom Cycles (+44 (0)7775 91 1210)
Voorwiel:21 inch, rvs spaken
Voorrem:Brembo schijfrem met custom remcilinder
Voorvork:Harley-Davidson FXWG
Kroonplaten:Harley-Davidson
Achterwiel:16 inch custom, rvs spaken
Achterrem:10 inch schijf met Nissin remklauw en custom hoofdremcilinder
DIVERSEN
Stuur:custom Z bars
Handvatten:rubber
Schakelaars:knoppen voor licht en start op Klein paneeltje naast het zitje
Benzinetank:custom Sportster 2 gallon
Zadel:custom door Alex Leather Craft, Duitsland (niet meer in bedrijf)
Accudoos:custom rvs
Nummerplaathouder:custom rvs
Elektra:standaard Triumph
Koplamp:5 inch Bates style
Achterlicht:custom ‘Stop&Tail’
Richtingaanwijzers:twee 63 jaar oude handen
SPUITWERK
Kleur:Red Sparkle
Spuiter:Joeby Airbrush Art
Poedercoating:zwart frame

Don Performance ST: Thunderbike customized CVO Road Glide ST

Door
Redactie
-
0

De Duitse custombouwers bij Thunderbike weten dat Harley-Davidson voor haar CVO modellen de lat bijzonder hoogt legt. Toch deinst Thunderbike er niet voor terug om te proberen diezelfde lat nòg een flink stuk hoger te leggen. Ze starten met een CVO Road Glide ST en realiseren een schitterende Performance-Bagger! 

We weten bij Thunderbike dat de 121 ci/1983 cc CVO Road Glide ST al af-fabriek een geweldige machine is, maar dat maakte voor ons de uitdaging om juist met die motor aan de slag te gaan alleen maar aantrekkelijker!

Fast Oriental Blue: Wilfred en Bozzies bouwen een Harley-Davidson V-Rod beauty…

DIGGERS

Om te beginnen vervingen we de originele 19 inch wielen door onze high-spec driedelige Digger wielen. Voor in 21 inch, achter in 18 inch. De Diggers zien er niet alleen geweldig mooi uit, maar ze zijn ook technisch absolute top; Sportief, perfect afgewerkt en mede dankzij het nieuwe symmetrische design ook buitengewoon stabiel. De zwarte poedercoating zorgt ervoor dat de velgen perfect opgaan in het totaalbeeld. Ook de remmen kregen een upgrade; de standaard 320 mm schijven in het voorwiel werden vervangen door onze 340 mm zwevende Wave Spoke remschijven. De radiale remklauwen kregen een nieuwe plek met behulp van onze adapter. Vanwege het grotere voorwiel werd het voorspatbord iets hoger geplaatst. De originele front spoiler werd overgespoten en is nu (in plaats van zwart) wit om optisch goed bij de rest voor de voorzijde aan te sluiten.

CLUBSTYLE

Omdat veel van de originele kuipdelen van de CVO gemaakt zijn uit carbon vinden sommige mensen het ‘zonde’ om ze in een kleur te spuiten. Voor een Performance Bagger als deze gebruiken wij ook graag carbondelen. Je kunt het basismateriaal bijvoorbeeld nog steeds zien bij het voorspatbord, de tank en de achterspatbord covers. Voor een sportievere stance werd het originele stuur vervangen door het Thunderbike Club stuur op de Clubstyle pullback riserkit. De koppeling werd van kabelbediend omgebouwd naar hydraulisch. Dit maakt de bediening van de koppeling een stuk lichter en dat is op langere trips, of juist in druk stadsverkeer wel zo prettig.

SPORTIEVER

Voor een strakker en sportiever stuurkarakter hebben we ook de vering zowel voor als achter iets aangepast. Het uitlaatsysteem werd gemodificeerd met Jekill&Hyde dempers; deze leveren een echte Harley sound, maar zijn toch helemaal straat legaal. Wat de tuning van het blok betreft lieten we Don, onze ‘Master of Mapping’ nog even naar het elektronische brein van de CVO kijken. De motor is nu al goed voor 128 pk bij 5.020 t.p.m. en een topsnelheid die begrensd is op 190 km/u. Hoewel we weten dat Don makkelijk voor nog wat extra power zou kunnen zorgen, laten we het hier voorlopig bij. Voorlopig…

Parts Harley-Davidson Don Performance ST
Model: CVO | FLTRXSTSE | Touring 
Motor: Milwaukee-Eight 121ci/1983 cc

Thunderbike parts:
– Digger wielen
– Timer kabel cover
– Kentekenplaathouder met verlichting
– Schakelpedaal, satin black cut
– Handvatten satin black cut
– Hydraulische koppeling conversie kit
– Gear sensor cover, black
– Riser Kit Clubstyle 9′′ Pullback black

Harley-Davidson parts:
– Carbon tank console
– Carbon voorspatbord
– Carbon zadelplaat

Banden:
– Voor: Metzeler Cruisetec 130/60B21 M/C TL 63H
– Achter: Metzeler Cruisetec 180/55B18 M/C REINF TL 80H

Wat gebeurt er met je verzekering als je zware verkeersovertredingen maakt of onder invloed rijdt?

Door
Redactie
-
0

Een 46-jarige motorrijder uit Groot-Brittannië kan een torenhoge boete verwachten omdat hij eind augustus andere weggebruikers heeft ingehaald in de Gotthardtunnel in Zwitserland, iets dat streng verboden is. De inhaalacties van de man zijn duidelijk vastgelegd door de vele camera’s in de tunnel en hij werd direct staande gehouden toen hij de tunnel uitkwam. Bij de controle werd ook nog eens duidelijk dat hij onder invloed was. Van drugs of alcohol weten we niet, maar beide is niet best… De man krijgt een boete die afhankelijk is van zijn inkomen, zoals altijd in Zwitserland. De politie schat dat het bedrag kan oplopen tot zo’n 13.000 euro, omdat de motorrijder per inhaalactie wordt beboet. Hij heeft in ieder geval een levenslang rijverbod in Zwitserland gekregen.

Nu blijkt dat deze motorrijder in de Gotthardtunnel in Zwitserland maar liefst 47 voertuigen inhaalde ondanks een verbod, rijst bij ons de vraag:

Hoe beïnvloedt het maken van dergelijke verkeersovertredingen je verzekeringsdekking? En ben je nog wel verzekerd als je onder invloed bent tijdens het besturen van je motor?

Motor.NL-verzekeringsexpert Maurits van Buren: “Indien de bestuurder van de motor in deze casus schade aan een derde heeft veroorzaakt, is diens verzekeraar verplicht de benadeelde derde partij schadeloos te stellen. Dit op grond van de Wettelijke Aansprakelijkheidsverzekering (WA).

In de polisvoorwaarden van de verzekeraars is opgenomen dat zij het recht behouden om een uitgekeerde schade te verhalen op de verzekerde. Het rijden onder invloed of ernstige roekeloosheid zijn hiervoor geldige redenen. In deze casus zal de schade worden verhaald op de bestuurder van de motor.

Heeft de bestuurder zijn motor volledig casco en dus tegen eigen schade verzekerd? In dat geval zal de verzekeraar niet overgaan tot uitkering van diens schade. De verzekeraar behoudt, conform de polisvoorwaarden, het recht om een casco-claim te weigeren bij roekeloosheid of het rijden onder invloed.”

Hoe goed ben jij verzekerd? Doe hier je polischeck

Voordelig een door jou zelf samengestelde motorverzekering afsluiten. Dat kan! Bij de Motor.NL Verzekering bepaal jij welke risico’s je wel of niet wilt verzekeren. En dit kun je helemaal zelf online regelen via www.motornl-verzekering.nl/premie-berekenen/. Wacht niet langer en bekijk wat Motor.NL Verzekering voor jou kan betekenen!

Bereken hier je premie

Voor meer informatie zijn wij van maandag tot en met vrijdag van 09.00 tot 17.00 te bereiken via 0172-427298. Je kunt natuurlijk ook altijd een mailtje sturen naar info@motornl-verzekering.nl.

Ducati trapt 2026-nieuws af met Diavel V4 RS en Multistrada V4 RS

Door
Marien Cahuzak
-
0

Je kunt maar beter goed beginnen, moeten ze bij Ducati gedacht hebben en dus trommelden ze Marc Márquez en Pecco Bagnaia op om het eerste nieuws van 2026 te presenteren. En wat voor nieuws! De Diavel V4 RS is volgens de Italianen de snelst accelererende Ducati-productiefiets: van 0 naar 100 in 2,52 seconden. Daarbij maken wij wel direct een kleine ‘maar’ op. Het was namelijk een zekere M. Márquez die dit voor elkaar kreeg. De vraag staat inmiddels uit op de redactie om te kijken of iemand het aandurft deze tijd aan te vallen. Horen jullie nog van. Of niet…

Nu snel terug naar de Diavel V4 RS, die wordt aangedreven door het van de MotoGP-afgeleide Desmosedici Stradale-blok, goed voor 182 pk. Verder zien we duidelijk de volledig instelbare Öhlins-vering (voor NIX30, achter STX 46), een aluminium enkelzijdige swingarm, een van de Panigale V4 afgeleid remsysteem en speciaal voor dit model ontworpen gesmede wielen. Het uiterlijk van de Diavel V4 RS is anders want zo’n beetje alles wat van carbon kan zijn, is van carbon en dat resulteert in een gewichtsreductie van 3 kilo.

Multistrada V4 RS

De eerste Multistrada V4 RS werd ‘geboren’ in 2023 met als missie de sportiefste, meest verfijnde en meest onderscheidende Multistrada ooit te worden. Dat lukte en dus ligt de lat hoog voor het 2026-model. Op de nieuwe Multistrada V4 RS is het elektronica-pakket geüpdatet met het Ducati Vehicle Observer-algoritme, afgeleid van Ducati’s ervaring in MotoGP. Niet minder dan 70 sensoren moeten je onderweg helpen het zo veilig mogelijk te houden. De semi-actieve Öhlins-vering is verder nog effectiever dankzij nieuwe veringstrategieën en bochten-ABS. En het lichte titanium achterframe is geschikt gemaakt voor een topkoffer. Ook is de Multistrada V4 RS weer lichter dankzij onder andere veel carbon. Uiteindelijk geeft dat een gewichtsbesparing van 2 kilo vergeleken met de ook niet bepaald zware Multistrada Pikes Peak. Net als z’n V4 RS-broer wordt deze Multistrada aangedreven door het Stradale-blok, ditmaal goed voor 180 pk.

Levering

In Europa begint de levering van de Multistrada V4 RS in november, terwijl de Diavel V4 RS in december bij de dealers arriveert. Let op, beide modellen komen slechts in genummerde series op de markt, dus bel vast even met je Ducati-dealer als je serieuze interesse hebt. Over prijzen trouwens nog geen woord…

Britse motorbond slaat alarm over versnelde tests zelfrijdende auto’s in 2026

Door
Redactie
-
0

Het lijkt misschien een ver-van-mijn-bedshow artikel over perikelen aan de andere kant van het kanaal, maar dit soort initiatieven waaien snel over met een beetje westenwind. Wat er aan de hand is? De Britse Motorcycle Industry Association (MCIA) heeft de alarmbel geluid over de versnelde plannen van de overheid om autonome voertuigen al vanaf het voorjaar van 2026 te gaan testen. Oorspronkelijk stond deze mijlpaal gepland voor 2027, maar de overheid besloot in juni 2025 het tempo op te voeren. Een beslissing die de motorwereld met meer dan gewone bezorgdheid vervult.

De MCIA staat niet alleen in haar zorgen. Zowel de National Motorcyclists’ Council (NMC) als de Motorcycle Action Group (MAG) hebben eerder al kritische kanttekeningen geplaatst bij de haast waarmee deze technologie wordt doorgevoerd. Hun gezamenlijke boodschap is helder: de overheidsambities moeten worden ondersteund door robuuste, afdwingbare veiligheidsprincipes die expliciet rekening houden met de unieke risico’s voor motorrijders.

De cijfers onderstrepen waarom de motorlobby zo bezorgd is. In 2023 waren motorrijders verantwoordelijk voor 315 van de 1.645 verkeersdoden in het Verenigd Koninkrijk – dat is ongeveer 19 procent. Deze kwetsbaarheid vormt de kern van hun argumentatie tegen overhaaste implementatie, hoewel motorrijders slechts een relatief klein deel van het totale verkeer uitmaken.

Techniek Autonoom rijden: Autonoom is veilig en comfortabel

Economische beloftes botsen met veiligheidszorgen

De Britse overheid ziet in autonome voertuigen een gouden kans. Het Centre for Connected and Autonomous Vehicles (CCAV) projecteert dat de AV-markt tegen 2035 een waarde van 42 miljard pond kan bereiken en ongeveer 38.000 hooggekwalificeerde banen kan creëren. Sommige projecties zijn nog ambitieuzer en geven aan dat de economische voordelen tegen 2040 mogelijk zelfs 66 miljard pond per jaar kunnen bereiken met 342.000 extra banen. Deze cijfers klinken indrukwekkend, maar roepen ook de vraag op of economische belangen niet te zwaar wegen in de besluitvorming.

Zelfrijdende voertuigen beloven inderdaad efficiëntere logistiek, 24-uurs operationele capaciteit voor vrachtwagens, en verbeterde mobiliteit voor ouderen en mensen met een beperking. Voor de motorfietsindustrie kan deze ontwikkeling echter een bedreiging vormen. Als autonome voertuigen algemeen als veiliger worden beschouwd, kan dit leiden tot een significante daling van motorfietsverkopen, vooral voor woon-werkverkeer.

Bovendien kan de infrastructuur aangepast worden met speciale rijstroken voor autonome voertuigen, wat de toegang voor motorrijders kan beperken. De vraag is of deze economische vooruitgang ten koste gaat van een hele industrie en de mensen die daar hun brood mee verdienen.

Wetgeving hinkt achter op technologie

De Automated Vehicles Act 2024 vormt weliswaar een belangrijke juridische basis, maar de motororganisaties wijzen op cruciale tekortkomingen. MAG benadrukt het gebrek aan een meetbare definitie van “zorgvuldige en bekwame menselijke bestuurders” in de wet – een referentiepunt dat essentieel is om te bepalen aan welke norm autonome voertuigen minimaal moeten voldoen.

NMC waarschuwt tegen het versnellen van pilots voordat de Statement of Safety Principles volledig is ontwikkeld. Deze verklaring van veiligheidsprincipes zal naar verwachting in 2025 worden geconsulteerd, met voorbereidend werk dat in 2024 begint, maar blijkbaar zonder voldoende garanties voor de veiligheid van kwetsbare weggebruikers.

Parallel aan de Britse wetgeving stelt het Britse AI-regelgevingskader dat AI-systemen in geautoriseerde autonome voertuigen moeten voldoen aan strikte veiligheidsprincipes, waaronder passende transparantie, eerlijkheid en robuuste bestuursmechanismen. De vraag is of deze regelgeving voldoende tanden heeft om motorrijders daadwerkelijk te beschermen.

Tussen innovatie en verantwoordelijkheid navigeren

De MCIA benadrukt dat de motorfabrikanten geen obstructie willen zijn voor innovatie. Ze willen juist een constructieve rol spelen, maar dan wel onder voorwaarden die de veiligheid waarborgen. Hun eis is helder: duidelijke technische eisen, routinematige veiligheidscontroles, transparante gegevensrapportage en focus op eerlijkheid.

Het fundamentele dilemma blijft bestaan: kunnen autonome voertuigen motorrijders in alle verkeerssituaties adequaat herkennen en erop reageren? Complexe manoeuvres zoals inhalen, filteren en kruispunten blijven uitdagend, zelfs voor ervaren menselijke bestuurders. Of de huidige AI-technologie deze nuances kan bevatten, blijft een open vraag.

De motorfietsindustrie staat voor een lastige balanceoefening. Enerzijds willen ze niet de innovatie belemmeren die het Verenigd Koninkrijk tot wereldleider in autonome voertuigen kan maken. Anderzijds kunnen ze niet toestaan dat hun achterban het slachtoffer wordt van overhaaste technologische vooruitgang. Hun boodschap is duidelijk: veiligheid eerst, innovatie daarna – niet andersom.

Tekort aan motorinstructeurs in het VK – voorlopig geen paniek in Nederland

Door
Redactie
-
0

Volgens Britse media kampt het Verenigd Koninkrijk met een groeiend tekort aan gekwalificeerde motorinstructeurs, wat resulteert in flinke vertragingen voor mensen die willen leren motorrijden. Exacte cijfers over de verhouding tussen instructeurs en leerlingen zijn schaars, maar de aanhoudende meldingen van lange wachttijden voor trainingscursussen wijzen duidelijk op een toenemend probleem, vooral in stedelijke gebieden.

Ontwikkelingen in de Britse motormarkt

De motorrijderspopulatie wordt steeds diverser. Vooral jongeren tonen meer interesse, omdat motorrijden vaak goedkoper en praktischer is dan andere vervoersmiddelen. Deze groeiende interesse wordt echter sterk beperkt door het tekort aan instructeurs. Zonder de mogelijkheid om een rijbewijs te halen, kiezen mensen voor andere opties.

New Yorkers kunnen eindelijk weer hun motorrijbewijs halen

Nederland

De situatie in het VK kan ook een waarschuwing zijn voor andere Europese landen, waaronder Nederland. Uit cijfers van het IBKI blijkt echter dat er in ons land op korte termijn geen vergelijkbaar probleem is als in het Verenigd Koninkrijk. In 2023 waren er 3.199 motorinstructeurs, en in juli 2024 waren dat er 3.189. Dit is een verwaarloosbare daling. Wel ligt vergrijzing op de loer. Volgens cijfers was in 2023 51% van alle rijinstructeurs 50 jaar of ouder. Specifieke cijfers over de leeftijd van motorinstructeurs konden wij niet vinden.

De wachtlijsten bij het CBR in Nederland zijn dan weer een heel ander verhaal. Letterlijk in dit geval…

Foto: smederevac / Getty Images

QJMOTOR SRT 600 SX aangeland in de Nederlandse showroom

Door
Redactie
-
0

De nieuwe allroad-tourmotor QJMOTOR SRT 600 SX Touring staat nu in de Nederlandse showroom. De motor koppelt een 554 cc paralleltwin van 56 pk aan een soepele zesbak en is ook beschikbaar in A2-uitvoering.

Standaard krijg je een complete uitrusting mee: aluminium kofferset, verwarmde handvatten en zadel, verstelbaar ruitje, crashbars, skidplate, én een 7-inch TFT met navigatie en Bluetooth. Brembo-remmen met ABS en LED-verlichting zorgen voor extra zekerheid.

De QJMOTOR SRK 921 RR: hoe QJMOTOR de supersports uitdaagt

Met 845 mm zithoogte, 220 kilo rijklaar gewicht en een 20,5 liter tank is de machine klaar voor dagelijkse ritten én lange tochten, op asfalt of gravel.

Verkrijgbaar bij de dealers in rood of zwart, voor €8.499.

Wil je de QJMOTOR SRT 600 SX zelf een rijden? Meld je dan hier aan voor het Motor.NL QJMOTOR-testevent op 23 september 2025 in IJsselstein.

Honda CB400 SF-kloon ZXMoto 500 F verschijnt vóórdat Honda zijn eigen opvolger klaar heeft

Door
Redactie
-
1

Met de ZXMoto 500 F, een retro-geïnspireerde naked bike uit China, komt er een interessante nieuwkomer in de motorwereld. Dit model is ontwikkeld onder leiding van Zhang Xue, voormalig topman bij Kove Moto. De 500 F is duidelijk geïnspireerd door de iconische Honda CB400 Super Four, die tussen 1992 en 2022 geproduceerd werd. Interessant is dat Honda de CB500 Super Four als de langverwachte opvolger van de CB400 beschouwt, terwijl deze nieuwe motor nog niet officieel is gelanceerd. ZXMoto ziet dit als hun kans om de markt te veroveren en zet daarmee dus direct ook een nieuwe strategie neer.

Wie is Zhang Xue?
Zhang Xue heeft een belangrijke rol gespeeld in de Chinese motorindustrie voordat hij ZXMoto, ook wel ZXJC genoemd, oprichtte. Na zijn vertrek bij Kove Moto, waar hij werkte aan rally- en offroad-modellen zoals de 450 Rally, besloot hij zijn expertise in een nieuwe richting te sturen. Zijn vertrek bij Kove was vriendschappelijk en hij heeft aandelen in het bedrijf behouden. Met ZXMoto richt hij zich nu op retro naked bikes, zonder het sportieve aspect te verwaarlozen, wat blijkt uit de ontwikkeling van de sportievere ZX-500RR.

Design en uiterlijke kenmerken

De ZXMoto 500 F heeft een retro-ontwerp dat ‘ergens’ dus sterk doet denken aan de Honda CB400 Super Four. De ronde koplamp, de vloeiende brandstoftank en het vlakke zadel roepen meteen nostalgische gevoelens op. Tegelijkertijd zijn er moderne elementen zoals de upside-down voorvork, de monoshock achterdemper en radiale remklauwen die perfect passen in het klassieke silhouet.

ZXJC 820RR: Voormalig Kove-CEO lanceert 150 pk triple sportmotor voor 2025

Vergelijking met de Honda CB400 Super Four

De ZXMoto 500 F neemt duidelijk enkele uiterlijke elementen van de Honda CB400 Super Four over, maar er zijn belangrijke technische verschillen. Met 75 pk heeft de ZXMoto een aanzienlijk hoger vermogen dan de Honda, die 53 pk levert. Ook qua gewicht scoort de Chinese nieuwkomer beter: 175 kg tegenover 192 kg voor de CB400 Super Four. Verder heeft de fabrikant gekozen voor modernere componenten, zoals een upside-down voorvork en radiale remklauwen, die bij de originele CB400 Super Four ontbreken. Dit zal echter anders zijn als we de ZXMoto 500 F gaan vergelijken met de nieuwe Honda CB500 SF die, volgens geruchten, waarschijnlijk dit jaar nog zijn intrede zal doen.

Beschikbaarheid

ZXMoto heeft aangekondigd dat de 500 F eind 2025 op de Chinese markt zal verschijnen. Voor export naar Europa, waaronder Nederland, zijn er nog geen concrete plannen bekend.

John Penton: de man die KTM vooruit stuwde

Door
Ivar de Gier | Amy Herl
-
0

Een paar minuten geleden hoorde ik een nummer van country & western zanger Lyle Lovett op de radio en dat deed me besluiten deze memoire te schrijven. Lyle nam in 2013 contact met ons op of we foto- en filmmateriaal over de legendarische Amerikaanse terreinrijder John Penton in ons archief hadden. Het moest dienen ter ondersteuning van een documentaire die over het leven en de carrière van John Penton gemaakt werd. Lovett was benaderd om de documentaire in te spreken, want voordat hij doorbrak als zanger was hij een fanatiek Penton rijder. De documentaire was gebaseerd op het boek “John Penton and the Off-Road Motorcycle Revolution” van Ed Youngblood uit 2000. Een boek waar we destijds ook fotomateriaal voor leverden. Lovett koos een aantal foto’s uit. Eentje wilde hij op groot formaat afgedrukt hebben om thuis op te hangen. Dat is de foto die ook op deze pagina’s te zien is. Hij is genomen tijdens de Internationale Zesdaagse van 1969 in Garmisch Partenkirchen. De Penton KTM 125 wordt flink de sporen gegeven door John Penton himself.

Het verhaal van de BSA A65L Lightning uit James Bond Thunderball

John Penton was een fanatieke en erg succesvolle Amerikaanse terreinrijder uit de sixties en seventies die veel succes met Husqvarna had. Hij had zijn eigen ideaal als het om terreinmotoren ging, hoe lichter hoe beter, dus de zware Harley en Triumph viertakten die medio 1960-er jaren de dienst uitmaakten in de Amerikaanse terreinracerij vond hij volledig achterhaald. Ook Husqvarna’s relatief lichte terreinmachines voldeden niet aan Penton’s ideaal, maar ze kwamen wel in de buurt. Daarom reisde hij in 1967 af naar Zweden om te vragen of Husqvarna voor hem een kleine serie van 10 heel lichte 100cc terreinmachines wilde bouwen naar John Penton’s eigen, specialistische terreinspecificaties. Husqvarna zag het niet zitten, waarna Penton in september 1967 naar het Oostenrijkse KTM ging om het zelfde verzoek door te spreken met Eric Trunkenpolz. KTM bouwde op dat moment al behoorlijk succesvolle terreinmachines, maar die waren afgeleid van wegmodellen. Trunkenpolz realiseerde zich dat Penton’s verzoek zijn fabriek wel eens heel erg veel bruikbaar inzicht zou kunnen verschaffen, dus hij stemde toe. Op 7 maart 1968 arriveerden de eerste 10 Penton’s in Amerika. De dag erna reden er 6 hun eerste Amerikaanse race met groot succes.

John Penton volgde tot op hoge leeftijd de sport.

Dit was het begin van een nieuw motormerk: Penton. Deze kleine serie van erg lichte en krachtige terreinmachines werd vrijwel direct verkocht, waarna een nieuwe serie van 400 machines volgde die ook als warme broodjes van de toonbank vlogen. Meer Penton modellen zouden volgen, aanvankelijk aangedreven door ondermeer Sachs en Villiers 2-takt motorblokken en later door KTM’s eigen motorblokken. De eerste 2 series vormden het begin van een bijzonder vruchtbare samenwerking tussen KTM en Penton. De Penton motoren werden in Oostenrijk gebouwd en deels in Oostenrijk en deels in Amerika geassembleerd. Penton werkte erg hard aan een uitgebreid Amerikaans dealernetwerk. De verkopen stegen razendsnel, zeker toen John Penton met een eigen fabrieksraceteam op de proppen kwam dat geen moeite had om zege na zege binnen te harken in de Amerikaanse terreinracerij.

In Oostenrijk werd de productie van Penton motoren een erg belangrijke factor in het bestaan van KTM. Het bracht het merk een stabiele groei van productiecapaciteit en omzet, naast heel erg veel expertise over terreinmachines. KTM’s eigen modellen profiteerden flink van Penton’s specialistische know-how. In 1978 werden in Amerika al meer dan 25.000 Penton terreinmachines verkocht. Dat jaar werd Penton overgenomen door KTM. Daarmee werd KTM direct een serieuze wereldspeler in het terrein en bovendien kregen ze direct de beschikking over een omvangrijk Amerikaans dealernetwerk waar nu ook KTM modellen verkocht konden worden. John Penton heeft dus een grote maar voor het grote publiek bijzonder onbekende rol gespeeld in het vroegere succes en de groei van KTM.

Historie MV Agusta: 80 Jaar snelheid, stijl en strijd

Maar daar bleef het niet bij. John Penton was een innovatieve denker. Net zoals hij samenwerking zocht met KTM om zijn terreinmachine-idealen te verwezenlijken deed hij dat ook met het kledingmerk Alpinestars in een periode dat dit merk nog vooral wintersportkleding verkocht. John Penton was niet tevreden over de motorkleding die destijds gangbaar was onder de terreinrijders. Met name het gebrek aan goed schoeisel was hem een doorn in het oog. Dus zocht hij contact met Alpinestars om te bespreken of één van hun ski-laarzen aangepast zou kunnen worden tot een motorcrosslaars. Het Italiaanse bedrijf had er wel oren naar, ze zochten destijds naar nieuwe afzetmarkten die het hele jaar door meer productie zouden kunnen genereren. Na het akkoord van Alpinestars besloot Penton om een nieuw crossmotorlaarzenmerk te lanceren: Hi-Point. De Amerikaanse motorcrosser Bob Hannah was één van de eerste professionele rijders die deze specifiek voor de cross gemaakte laarzen zou gaan dragen. Hij zou al snel een adviseur worden van Hi-Point richting Alpinestars. Toen KTM in 1978 het merk Penton overnam, was het merk Hi-Point op crosslaarzengebied de best verkopende in Amerika. Dit succes zorgde ervoor dat Hi-Point hun leverprogramma voor terreinmotorsportkleding gestaag uitbreidde. Dat leverde Alpinestars nieuwe inzichten en meer know-how op, wat het merk op haar beurt ook steeds succesvoller maakte. Het is opvallend en tegelijkertijd heel erg onbekend dat John Penton zo’n grote rol heeft gespeeld in de historie van zowel KTM als Alpinestars.

Op 19 augustus 2025, een paar weken voor zijn overlijden op 7 september 2025, vierde John zijn 100e verjaardag.

In 1959 reed John Penton met een BMW R69 S van New York aan de Amerikaanse oostkust naar Los Angeles aan de westkust in een tijd van 52 uur, 11 minuten en 1 seconde. Met een gemiddelde snelheid van ruim 93 km/u was dat destijds een nieuw Amerikaans record. Amerika was destijds nog niet voorzien van een landelijk dekkend snelwegennetwerk. Penton’s prestatie werd breed uitgemeten in de Amerikaanse pers en op TV. Het maakte hem in één klap beroemd in Amerika.

Illustratie: Archives A. Herl

Lyle Lovett houdt al z’n hele leven van motorfietsen.

Foto’s: Archives A. Herl

Praktijktest Cardo Packtalk Pro Bluetooth-headset

Door
Gijs Gilis
-
0
Cardo Packtalk Pro Bluetooth

De Cardo Packtalk Pro Bluetooth-headset focust op premiumgeluidskwaliteit, slimmere communicatie en veel gebruiksgemak. Maar doet het product ook wat het belooft? We gebruiken de Packtalk Pro al enkele maanden en hebben er – jawel – een mening over. Die is zelfs gefundeerd!

De installatie van de Packtalk Pro is eenvoudig, als je een beetje ervaring hebt met kabeltjes wegmoffelen in het interieur van je helm. Het enige waar je op moet letten, is dat de 45 mm grote speakers niet in de standaarduitsparingen van moderne helmen passen. Je kunt die uitsparingen groter maken door het piepschuim aan je oren handmatig weg te schrapen, of – zoals wij – de speakers er schuin in te duwen en te hopen dat ze je oren niet raken. Dat lukte wonderwel. Dankzij de gepatenteerde magnetische montage klikken de unit en de basis (op de helm) moeiteloos op hun plek, zonder gepruts met schroefjes of schuifsystemen. De magneet is bovendien erg sterk, dus je hoeft niet te vrezen dat de unit er bij 200 km/u af zou vliegen.

Gebruiksgemak

Mits wat studie over wat de vier knopjes doen, is de bediening intuïtief. Aan- en uitzetten kan via een van die knopjes, met je eigen stem of via de automatische stand die werkt met beweging of het gebrek daaraan. Je krijgt bij het uitschakelen ook steeds duidelijke stemfeedback over de batterijstatus. De knoppen zijn vrij klein en liggen dicht bij elkaar. Met je motorhandschoenen moet je soms even zoeken of een tweede poging doen om de juiste knop in te drukken. Daarbij is de drukfeedback niet altijd even duidelijk.

Verbinding

De tweede generatie DMC (Dynamic Mesh Communication) werkt zoals beloofd: stabiel en betrouwbaar, zolang er geen grote obstakels zoals heuvels of dichte bossen tussen de rijders zitten. De verbinding reikt ver genoeg voor groepsritten – tot 1,6 km. Zolang de lijn van zicht min of meer behouden blijft, blijft de verbinding sterk en zonder haperingen. Ook het koppelen met andere rijders gaat snel en zonder technische rompslomp. Aardige bijkomstigheid is de (uitschakelbare) ‘Crash Detection’, die hulpdiensten automatisch belt bij een valpartij. Gelukkig hebben we die feature nog niet moeten testen…

Geluid

Hier scoort de Packtalk Pro bijzonder goed. De samenwerking met JBL zorgt voor kraakhelder geluid met voldoende volume, zelfs met oordoppen in en bij hoge snelheden. Muziek klinkt vol en gebalanceerd, en ook spraak is helder en verstaanbaar. Tijdens een constante intercomverbinding worden ademgeluiden en andere storende ruis slim weggefilterd. Je hoort je buddy op een andere motor dus niet continu zwaar ademen in je oren.

Producttest intercoms: 6 helmfluisteraars getest

Conclusie

De Cardo Packtalk Pro is een headset die vooral uitblinkt in geluidskwaliteit en gebruiksgemak. Dankzij de makkelijke app heb je over-the-airsoftware-updates, dus je hoeft niet met kabeltjes te klooien om de nieuwste versie te uploaden. Daarbij geeft Cardo drie jaar garantie. Een minpunt zijn de kleine knoppen, maar dat weegt niet op tegen de stabiele verbinding en het slimme ontwerp. Een aanrader voor alle typen motorrijders. Prijs: € 469,95.

Foto’s: Gijs Gilis, Jelle Verstaen

1...789...1.903Pagina 8 van 1.903

© Copyright 2023 - Motor.NL Media Company