donderdag 21 augustus 2025
Home Blog Pagina 1247

Getest: SWM SuperDual T

0

De Superdual werd al een tijd geleden aangekondigd op de Eicma in 2015. Dat model was dan ook nog voor Euro 3 klaargemaakt. Nu hij in 2017 dan eindelijk op de Europese wegen zal verschijnen, gelden er echter nieuwe regels. Zo moet elke motorfiets in de Euro 4-homologatie zijn voorzien van ABS, iets wat de Superdual nog niet had. Doordat dat systeem eerst nog goed moest worden bedacht, gebouwd en toegepast, liep de SuperDual wat vertraging op. 

Huskie
Met een aantal oude Husqvarna-motorblokken bouwt SWM sinds 2014 zijn eigen supermoto’s, classics – zoals de SilverVase en Gran Milano – en nu dus hun eerste grote éénpitter: de SuperDual. Onderhuids is deze nieuwe allroad dan ook eigenlijk een Husqvarna SM500R. Hoewel SWM de SM500R ook nog bouwt als een van eigen supermotards, is het blok speciaal voor de SuperDual opgeboord naar 600 cc. 

Eigenlijk is het jammer dat er nog maar zo weinig dikke eencilinders te koop zijn, want dat rijdt zo fantastisch eigenzinnig. Hoewel hij met zijn mistlampen, hoge bok, niet-verstelbare ruitje en valbeugels uiterlijk vooral als allroad overkomt, rijdt het in de praktijk gewoon als de krachtige supermotard die hij van origine is. Neem nu de zithouding. Door de hoge zitting en het lage stuur heb je enorm het gevoel dat je op die motor zit. Het is dan ook even slikken als ik tijdens mijn eerste rit rond het Meer van Varese overstap van de lichte Silver Vase naar de Superdual. De steile, natgeregende wegen die we zojuist hebben beklommen, rijden we nu met een aardig tempo weer af. Wat hierbij direct opvalt, is dat de achterkant nogal zoekt in de bochten. Dat is te wijten aan de 33-liter-zijkoffers die de motor nogal merkbaar de bocht in trekken. En dat is dus al wanneer ze leeg zijn. Eraf gooien dus? Als je dan toch bezig bent om de Superdual beter te maken: kies bij aankoop voor de optionele Arrow-einddempers à € 990. Die kosten wat, maar de Superdual heeft er enorm veel baat bij: een beter geluid, iets meer kick en je zit al iets sneller in je powerband. Waar het vermogen van de Arrow-loze Superdual pas net boven de 3000 toeren oppikt, is dat met Arrows al bij 2500. Overigens maakt die upgrade geen verschil voor de trillingen die bij 6000 toeren in het stuur erg goed voelbaar worden. 

Verbetering
Naast de verbeteringen die je krijgt van die opties valt er in de productie ook nog wel wat winst te halen. De afwerking bijvoorbeeld. Het is wat lastig om de sleutel in het contact om te draaien als gevolg van een belemmering door het dashboard en de remkabels. Die remkabels lopen overigens dwars door je zicht op het dashboard. En dat zicht heb je nu net hard nodig, want het dashboard dient met fascinatie in de gaten te worden gehouden. Zo nu en dan blijft het neutraallampje branden, maar wat vooral opvalt, is de toerenteller die rechts in het display in een balkje oploopt. In principe erg prettig, ware het niet dat er helemaal geen getallen bij zijn gezet waaraan je kunt aflezen hoeveel toeren je dan daadwerkelijk maakt. Gelukkig is dat dan nog wel apart in het scherm op te roepen. De Superdual heeft erg veel moeite met starten als hij is warmgedraaid en het kwik van de buitenlucht zomers is. Het chokehendeltje op de koppeling moet soelaas bieden, maar zelfs ervaren monteurs lijken er moeite mee te hebben, al kan dat ook aan de zenuwen liggen die al die ongeduldige perslieden veroorzaken.

Conclusie
De Superdual is het schoolvoorbeeld van de combinatie van Italiaanse ideeën en Chinese productie. Hoewel er over alles goed lijkt te zijn nagedacht, kunnen er met name in de afwerking nog flink wat verbeteringen worden gedaan. De opgeboorde Husqvarna-eencilinder rijdt als een uit de kluiten gewassen supermoto, maar heeft in warme toestand moeite met starten en kan een iets functioneler dashboard gebruiken. Gelukkig maakt het rijkarakter een hele hoop goed. Belangrijk om te onthouden is dat je bij aanschaf vraagt om de optionele Arrow-einddempers. Die kosten bijna duizend euro extra, maar zorgen er wel voor dat je nog meer plezier haalt uit de Superdual en de klappen van die enkele zuiger extra goed tot hun recht komen. Zorg ook dat je, als ze niet nodig zijn, de koffers van de Superdual haalt. Die maken namelijk dat je het gevoel krijgt dat de achterkant wat danst in de bochten. 

Tekst: Tom van Appeldoorn, Fotografie: SWM

[justified_image_grid ids=24965,23643,24966,24967,24968,24969,24970,24971,24972,24973]

Getest: Triumph Speed Triple R

0

De nieuwste Speed Triple is een logisch vervolg op zijn voorganger. Dat geldt vanzelfsprekend voor de R, maar ook voor de S. Die laatste klinkt als een compleet nieuw model, maar het is gewoon de vertrouwde Speed Triple zoals we die al jaren kennen. Al verkleint de standaard Speed het gat met de R wel. De Nissins die de ‘gewone’ Speed Triple voorheen stopten, maken plaats voor massieve Brembo monoblocs. De meerprijs van de R schuilt hem dus in de exclusieve voor- en achtervering van Öhlins. Verdere verschillen zijn de wheelstriping, rood achterframe, rood stiksel op het zadel, een belly-pan, een voorspatbord en tankdelen van carbon en wat mooie gefreesde onderdelen. Het drooggewicht van de S en R komt uit op exact dezelfde 192 kilo, blijkbaar compenseert het lichte carbon voor het extra gewicht van de belly-pan. Voor al die luxe betaal je € 1700 extra. Een schijntje als je achteraf zelf de Öhlins voorvork en achterdemper moet aanschaffen, maar nog altijd een fikse bom duiten.

Ride-by-wire
Het motorblok kreeg veel aandacht. Het rijwielgedeelte komt er in vergelijking met die turbine maar bekaaid af. De balhoofdhoek en de naloop wijzigen fractioneel, maar verder blijft alles wel zo’n beetje bij het oude. Het aluminium frame en de nog altijd machtig mooie enkelzijdige achterbrug zijn zo goed als ongewijzigd overgenomen. De 1050 cc zware driecilinder is op 104 plekken aangepast. Het ride-by-wire gashendel is de meest in het oog vallende vernieuwing. Hierdoor beschikt de Speed Triple over vijf verschillende rijmodi. Het is het gebruikelijke rijtje: Rain, Road, Sport, Track en een geheel naar eigen wens in te stellen modus. In alle gevallen levert het blok het maximale vermogen, maar past de injectie de gasreactie aan.

Enthousiaster
Het vermogen stijgt met vijf pk tot 140 pk en met 112 Nm blijft het koppel nagenoeg gelijk. Veel belangrijker is de manier waarop de triple zijn vermogen afgeeft. Het beschikt namelijk over het gehele toerengebied – van stationair tot rood – over meer vermogen en koppel. Zeker het middengebied is een stuk rijker bedeeld en daardoor trekt de Speed Triple je ongeacht de gekozen versnelling enthousiast uit elke bocht. Het bijbehorende driecilindergeluid is genoegzaam bekend, maar de 2017-versie klinkt nog net iets lekkerder. Het nieuwe uitlaatsysteem ademt niet alleen zeventig procent makkelijker, maar het klinkt ook nog net iets bruiner. Omdat het blok eenvoudiger zijn gassen kwijt raakt, draait het ook makkelijker toeren. De Speed Triple voelt nog net iets enthousiaster dan voorheen. Iedereen die zich blind staart op paardjes kijkt het best een deurtje verder, maar de moddervette 140 pk’s zijn meer dan genoeg op straat en voor een circuitdag. De manier waarop de karaktervolle driecilinder zijn vermogen aflevert, krijgt nog altijd de handen op elkaar.

Topklasse
De Triumph stuurt gevoelsmatig met minder inspanning in dan voorheen. Volgens Triumph draagt de gewijzigde zitpositie (iets actiever en meer in de motor) bij aan het toegenomen gevoel van lichtvoetigheid. Eenmaal op een oor is onverzettelijkheid en balans troef. Maak je geen zorgen, de koers die je hebt uitgezet, vervolgt de Speed zonder morren. Zelfs serieuze gaten in het wegdek deren het dure Öhlins-spul niet. Ze absorberen simpelweg de impact en strak en stabiel gaat de motorfiets door. Alsof die bult in het asfalt simpelweg nooit bestaan heeft. Daardoor benadert de rust tussen de oren die van het rijwielgedeelte. Door een aangepaste rempomp heeft Brembo het eerste aangrijpen iets milder gemaakt. Op de oude R hapten de schijven wel heel erg gretig. Dat doen ze nog steeds, maar de eerste ‘bite’ is iets vriendelijker. Knijp je, met veel gevoel, door dan vertragen de remmen ouderwets stevig. Het ABS doet zijn werk eveneens naar behoren.

Balans
Het kost jaren van evolutie en fijn slijpen, maar de Speed Triple R voelt meer dan ooit in balans. Zoals het hoort bij een doorontwikkeling staat alles weer op een iets hoger niveau. Het blok is gretiger en sterker in de gebieden waar je op straat meestal bivakkeert. Het ongewijzigde rijwielgedeelte voelt door de nieuwe zithouding lichtvoetiger dan voorheen. Aan de vertrouwde stabiliteit wijzigde gelukkig niets. De vering en remmen maken hun R-status wederom helemaal waar. De vormgeving is uiterst herkenbaar, maar net iets scherper en meer bij de tijd. De elektronica voegt echt iets toe en het ride-by-wire functioneert in de eerste poging direct goed.

Tekst: Ad van de Wiel, foto’s: Triumph

 

[justified_image_grid ids=25088,25089,25090,25091,25092,25093,25094,25095,25096,25097,25098,25099,25100,25101,25102,25103]

Movember Foundation & The Distinguished Gentleman’s Ride

0

Dit is een persbericht. De redactie van MOTOR.nl is dus niet verantwoordelijk voor de inhoud. Heb je zelf een persbericht dat je graag op MOTOR.nl ziet? Dan mail je deze naar redactie@www.motor.nl.

Voor het zesde achtereenvolgende jaar worden de straten van talloze wereldsteden gevuld met het geluid van klassieke, custom en vintage motoren tijdens The Distinguished Gentleman’s Ride. Dit initiatief werft wereldwijd fondsen om de strijd aan te gaan tegen een aantal van de grootste gezondheidsproblemen onder mannen: prostaatkanker, teelbalkanker, mentale gezondheid en zelfdoding. Dit alles in samenwerking met The Movember Foundation.     

In Amsterdam stappen Ruud de Wild, Birgit Schuurman, Evgeniy Levchenko, James van der Velden en Henry van Loon op 24 september op de motor, gekleed in hun meest chique outfit om zo hun steentje bij te dragen aan The Distinguished Gentleman’s Ride en The Movember Foundation. Niet alleen vragen ze aandacht voor het initiatief; ze geven zelf ook het goede voorbeeld door onder de naam Amsterdam Allstars zoveel mogelijk sponsorgeld binnen te halen. 

OVER THE DISTINGUISHED GENTLEMAN’S RIDE
The Destinguished Gentleman's Ride 2017The Distinguished Gentleman’s Ride (DGR) is in 2012 opgericht door Mark Hawwa nadat hij geïnspireerd werd door een beeld van Mad Men’s Don Draper op een motorfiets in een maatpak. Dit leidde ertoe dat Mark een liefdadigheidsrit startte – in de kenmerkende retro stijl – om geld in te zamelen en het stereotype beeld van motorrijders te weerleggen.
 
Het was snel duidelijk dat DGR zou uitgroeien tot een internationaal succes na de deelname van meer dan 2.500 rijders in 64 steden in het eerste jaar. In het daaropvolgende jaar had DGR vier keer zoveel deelnemers, in tweemaal zoveel steden en haalde meer dan $ 270.000 AUD op voor de Prostaatkanker Stichting Australië.
Snel door naar 2016: DGR heeft inmiddels meer dan $ 8 miljoen USD voor gezondheid van mannen en prostaatkankeronderzoek opgehaald, met deelnemers in meer dan 500 steden en meer dan 90 landen.
 
Dit jaar streeft DGR ernaar om 70.000 deelnemers te verenigen in 600 steden in 95 landen, met als doel het ophalen van $ 5 miljoen USD ten bate van liefdadigheidspartner The Movember Foundation.

Mark Hawwa, oprichter van The Distinguished Gentleman’s Ride:
“De afgelopen 5 jaar is DGR veel groter gegroeid dan ik me ooit had kunnen voorstellen – niet alleen in het bereik en het aantal deelnemers aan de rit zelf, maar ook wat betreft mannen die de beslissing hebben genomen om zichzelf te laten controleren. Door onze samenwerking met de Movember Foundation hebben we de mogelijkheid om ons te richten op de voornaamste zorg in de gezondheid van de man, waardoor wij het leven van mannen kunnen veranderen en hen helpen om langer en gelukkiger te leven. Niets hiervan zou mogelijk zijn als we niet de ondersteuning en samenwerking van Triumph Motorcycles en Zenith Horloges hadden gehad. De collectieve passie van al deze briljante organisaties is de brandstof voor de The Distinguished Gentleman’s Ride, dat alle klassieke en custom motorrijders verbindt om samen de meest bijzondere liefdadigheidsgebeurtenis ter wereld te organiseren. “

Triumph Motorcycles, een vooraanstaande naam in de motorfiets community, is trouw aan het initiatief gebleven. Ook dit jaar steunen ze de organisatie, onder andere door vier gloednieuwe motoren ter beschikking te stellen als prijs voor de drie grootste fondsenwervers en de winnaar van de online competitie.
 
Zenith Watches, de luxueuze Zwitserse horlogemakers, ondersteunen DGR ook weer door  op maat gemaakte uurwerken te schenken aan de meest effectieve fondsenwervers.
 
Hedon Helmets – de fabrikant van prachtige luxe helmen – geeft 100 prachtige handgemaakte helmen, om aan de meest betrokken fondsenwervers weg te geven.
 
De rode draad voor DGR is vintage mode en de gezondheid van mannen. DGR stimuleert rijders, ongeacht hun geslacht, om deel te nemen aan en geld op te halen voor de gezondheid van mannen. Deelnemers rijden niet alleen voor zichzelf, maar voor hun vaders, partners, broers, ooms en vrienden; hun bijdrage gaat naar degenen die zij liefhebben. The Distinguished Gentleman’s Ride roept mensen over de hele wereld op om zich te laten horen – mannen sterven te jong en het is tijd om daar ??verandering in te brengen.

OVER THE MOVEMBER FOUNDATION
Movember FoundationDe Movember Foundation is de enige liefdadigheidsinstelling die het hele jaar door de strijd aangaat voor de gezondheid van de man. Dit door het financieren van  meer dan 1.200 projecten in 21 landen wereldwijd – gericht op de geestelijke gezondheid van mannen, zelfmoordpreventie, teelbal- en prostaatkankeronderzoek en ondersteuning. Tot op heden heeft The Movember Foundation wereldwijd meer dan 800 miljoen dollar ingezameld voor innovatief, baanbrekend onderzoek en ondersteuningsprogramma’s, waardoor mannen gelukkiger, gezonder en langer kunnen leven.
 
Justin Coghlan, oprichter van The Movember Foundation:
“De steun en passie van de organisatoren, vrijwilligers en deelnemers is overweldigend. DGR gaat over het samenbrengen van de motorfiets gemeenschap om trots te rijden, geld op te halen voor The Movember Foundation en vooral schouder aan schouder te staan. Als we mannen samen kunnen laten rijden en gesprekken laten hebben, dan kunnen we hun gedrag veranderen en daarmee te voorkomen dat mannen te jong sterven. Bedankt voor het rijden! “

Het verhaal achter de foto

0

Bovenstaande foto kwam bij de redactie meerdere malen voorbij op Facebook en we begonnen ons steeds meer af te vragen hoe je in deze situatie belandt. Wat kan er gebeurd zijn waardoor je motor zo belandt op deze rotspartij?  

Zoals het er voor ons uit ziet is dit een vrij leuk weggetje om te rijden met alle bochten, met hier en daar wat stenen langs de weg om het landschap op te vrolijken. Wellicht is de eigenaar uit de bocht gevlogen, of is de motor zelf aan de wandel gegaan. Wij zijn op zoek naar de eigenaar van deze motor: wie ben je en wat is er gebeurd waardoor deze foto gemaakt kon worden? Kon je zelf de foto nog maken of is de foto van een toevallige voorbijganger? Ken of ben je de eigenaar van deze motor? We komen graag in contact met je via redactie@moto73.nl

Honda toch echt weer aan de tweetakt?

0

Nog geen week geleden deelden we het bizarre nieuws dat Honda aan een nieuwe CR500 zou werken. Waanzin als het waar is, maar als het straks ontkent wordt zou ons dat niets verbazen en prompt komen er bewijzen boven dat Honda aan een tweetakt-motorblok met injectie werkt. Vergeef ons terwijl we onze kaken van de grond op proberen te tillen.

Honda pompte miljoenen in een motorfiets met ovalen zuigers om maar niet toe te hoeven geven dat tweetakt – in de racerij ten minste – het hoogste haalbare was. Om vervolgens het gefaalde ovalen zuiger-NR-project in de koelkast te zetten en dé tweetaktracer te bouwen die Honda een Grand Prix-dominantie zou bezorgen van bijna twintig jaar; de ironie is koddig. Dat juist Honda nu de tweetaktcrosser nieuw leven in zou blazen zou diezelfde ironie naar een nieuwe niveau stuwen, maar die algehele bevestiging blijft vooralsnog nog even uit, maar een beetje bewijs hebben we wel.

De afbeeldingen die je hier ziet zijn namelijk van het United States Patent and Trademark Office; Amerika’s algemene octrooibureau, zeg maar. En het betreft een tweetaktmotorblok mét directe brandstofinjectie, maar wacht nog maar even met juichen. Twee zaken verraden namelijk direct dat het hier niet om een motorblok voor 1) hoge prestaties en 2) een motorfiets gaat.

Aan de onderzijde van het blok zien we namelijk duidelijk horizontale bevestigingspunten, die de indruk wekken dat het om een stationairblok gaat en de met een stoterstang aangestuurde uitlaat mikt elke notie dat het hier om iets enigszins sportiefs gaat meteen het raam uit. Hebben we het nog niet over de vrij lange slag, wat – tezamen met die stoterstang – flink toeren maken ook onmogelijk maakt.

Enfin. Dit is geen bevestiging van een blok voor een nieuwe CR500, maar wel voor een nieuw tweetaktmotorblok van Honda-makelij, en dat is alleen al bijzonder. Wie weet krijgen ze de smaak wel te pakken… wij duimen ervoor!

Foto’s: USPTO

[justified_image_grid ids=25022,25023,25024,25025]

Motor Tito Rabat gestolen

0

In de nacht van dinsdag op woensdag hebben vier personen de Kalex-motor uit de werkplaats van Marc VDS in het Belgische Gosselies gestolen. De motor van Tito Rabat is van grote waarde, omdat dit de motor is waarmee hij in 2014 het Moto2 kampioenschap binnenhaalde. 

Dit voorval vond rond 02.00 uur plaats waarbij de motor als enige van waarde is meegenomen. De motor stond opgesteld in de receptie van de werkplaats en is voorzien van de originele kleurstelling uit 2014 samen met Rabats kenmerkende nummer 53.

Tito heeft een oproep gedaan via Twitter, om zoveel mogelijk tips binnen te krijgen: “Help ons om deze motor terug te krijgen, want hij betekent veel voor mij en het team.” Ook Marc VDS doet een oproep: “Als iemand de motor te koop aangeboden heeft gekregen, of meer informatie heeft over de diefstal, bel dan alsjeblieft zo snel mogelijk naar het nummer +31 (0)71 35 69 32. Alle telefoongesprekken zullen vertrouwelijk behandeld worden.”

Inmiddels zijn bewakingsbeelden overgedragen aan de politie waarop te zien is dat vier personen de motor naar buiten dragen. We hopen dat de motor zo snel mogelijk weer terug is bij zijn rechtmatige eigenaar.

Bron: MarcVDS

[justified_image_grid ids=25017,25018,25019,25020]

Stuntvrouw Deadpool 2 overleden

0

Afgelopen maandagochtend vonden opnames plaats van de film Deadpool 2 in Vancouver waarbij de stuntvrouw om het leven is gekomen. Het ging mis tijdens de opname van een scène op een motor. Deadpool 2 was de eerste film waarin Joi Harris de rol speelde als stuntvrouw.

Hoe het ongeluk precies heeft plaatsgevonden is nog niet duidelijk. Volgens ooggetuigen raakte Harris van de weg waarbij ze de controle over de motor verloor. Daarbij reed ze van de set af en vloog tegen de ruit van een gebouw. Harris droeg hierbij geen helm, omdat haar karakter in de film geen helm droeg.

Wie was Joi Harris?

Joi ‘SJ’ Harris was de eerste Afro-Amerikaanse vrouw die professioneel coureur was. In 2013 heeft zij zich suf getraind om de eerste Afro-Amerikaanse vrouw te worden met een racelicentie om mee te kunnen strijden in het AMA-circuit. Tijdens het trainen liep ze een blessure op tijdens een crash waardoor zij moest wachten tot 2014 om mee te kunnen doen. Joi werd vaak als romodel gezienvoor vrouwen in het racen, omdat ze meer vrouwen op de motor wilde krijgen. Afgelopen juni behaalde Harris nog een eerste plek tijdens de American Sportbike Racing Association races.

Ryan Reynolds speelt speelt de hoofdrol in de film en liet via Instagram weten dat hij en zijn crew er kapot van is: “Vandaag hebben we op tragische wijze een crewlid verloren.” Ook schreef hij: “Mijn gedachten zijn bij hen, en bij alle mensen die ze in deze wereld heeft geraakt.”

De opnames van Deadpool 2 werden direct na het ongeluk gestopt. Wanneer de opnames worden hervat is nog niet bekend.

Foto: Facebook SJ Harris

Vier tips voor motorrijden in de mist

0

Snel afgekoelde en erg vochtige lucht dat laag blijft hangen. In ieder geval zijn het waterdruppels die zijn gecondenseerd en een soort laaghangende wolk vormen. Mooi om te zien die mist, maar een uitdaging voor motorrijders. Je ziet geen hand voor ogen, toch moet je naar je werk. Echte mistlampen hebben we niet en een het grootlicht aanzetten is een extra slecht idee. Meer licht betekent meer reflectie door de mist en dus minder zicht. Naast dit en afstand houden/ snelheid minderen zijn er nog een paar tips om de mist een beetje te kunnen trotseren.

Let op achteropkomend verkeer

Niet te dicht op een voorganger rijden kun je zowel zelf bedenken als in de gaten houden, maar daarnaast is de afstand tot achterkomend verkeer net zo belangrijk. Tijdens de mist zelfs nog iets meer. Wanneer je -zo verstandig als je bent- je snelheid wat omlaag brengt, betekent dit niet dat andere weggebruikers dit ook doen. Kijk dus regelmatig in je spiegels of achteropkomend verkeer (lees auto’s) de mist net zo serieus nemen als jij.

Denk aan je vizier

Net als in de regen zie je minder goed door water op je vizier. Bij mist blijven kleine druppeltjes hangen die het zicht verminderen. In deze omstandigheden kom je erachter dat je dat vizier met wat krassen toch nét iets eerder had moeten vervangen. Krassen in een nat vizier breken het licht, waardoor je wordt verblind. Er zijn verschillende middeltjes op de markt om je vizier te behandelen. Hem schoonhouden (met een sopje) is vaak al genoeg. Het water kan zich dan minder hechten.

Probeer een contrastbril

Een contrastbril kan helpen. Een heel stuk zelf. Hoewel je er zelf niet extreem aantrekkelijk uitziet met zo’n gele bril, helpt het wel om je zicht te verbeteren. Een contrastbril met gele of oranje glazen kan het wit van de mist wat verminderen. Het maakt de contouren van objecten wat scherper en je ziet de lijnen op de weg weer beter. Ook het licht dat door de koplampen van tegenliggers schijnt en wordt gebroken door de mist voordat het jou bereikt, wordt ineens een stuk minder irritant. 

Let op de weersvoorspelling

Wanneer je weet wanneer het mistig wordt, kun je de motor alvast een beetje nalopen. Je wilt graag dat alle lichten het doen. Je krijgt wat tijd om je uitrusting voor te bereiden. Een uurtje later weggaan als de mist weer is opgelost is soms slimmer dan trots doorrijden. We kunnen bijna niet geloven wat we nu na de komma gaan schrijven, maar soms is een auto (!) of het openbaar vervoer een beter idee bij écht dichte mist.

Foto: ANP

 

Vijftiende editie ‘Kyro Verstraeten memorialrit’

0

Aanstaande zondag 20 augustus vindt de vijftiende editie plaats van de Kyro Verstraeten memorialrit. Deze jaarlijkse motortoertocht is opgedragen aan Kyro Verstraeten die in 2002 de strijd tegen kanker heeft verloren.

De opbrengst van deze toertocht komt ieder jaar ten goede van de Stichting ‘Daniel Den Hoedkliniek’ te Rotterdam. Deze kliniek en onderzoekscentrum houdt zich bezig met het bestrijden en onderzoeken van de ziekte kanker.

Aanvang en inschrijving van de motortoertocht is tussen 10.00 en 12.00 uur. De start is vanaf 10.30 uur bij Café ’t hingen, Op den Dijk 2a te Hingen-Echt. De rit is ook beschikbaar voor zowel TomTom als de Garmin. Voor meer informatie over deze toertocht kun je kijken op www.kyro.nl

Groeten uit Marokko

0

Dit is een persbericht. De redactie van MOTOR.nl is dus niet verantwoordelijk voor de inhoud. Heb je zelf een persbericht dat je graag op MOTOR.nl ziet? Dan mail je deze naar redactie@www.motor.nl.

In ‘Groeten uit Marokko’ onderzoekt Sanae Orchi de wereld van verschil tussen het strand en de moskee. Hoe staan de Nederlands Marokkaanse jongeren die naar Marokko op vakantie gaan erin? Hoe werelds en wild kun je zijn als je tegelijkertijd ook gelovig en traditioneel wil zijn?

Elke zomer is het weer zo ver; de trektocht van duizenden Nederlandse Marokkanen naar het land waar hun roots liggen. Op weg naar het zuiden zie je op de snelwegen de bekende, iets te vol geladen auto’s en busjes. Wie zijn deze polder-Mocro’s? Wat bezielt hen om iedere zomer op en neer te pendelen tussen Nederland en Marokko?

Veel van de jongeren spaart het hele jaar om tijdens de vakantie in Marokko een maand lang los te gaan en indruk te maken op anderen. Velen van hen zijn praktiserend moslim, maar wat blijft daarvan over als je eindelijk onder die zinderende zomerzon ligt? Ben je dan milder of juist strenger met het geloof bezig? 

In deze 4-delige NTR serie reist Sanae Orchi haar ‘landgenoten’ achterna. Maar wel in stijl, op haar motor, kriskras door Marokko.

Sanae Orchi is programmaker, journalist, nieuwslezeres en actrice. Ze heeft een eigen kledinglijn en werkt(e) o.a. voor de NTR, RTV Noord-Holland, FunX en Powned.