zondag 17 augustus 2025
Home Blog Pagina 1261

Op komst: Yamaha Tracer GT

0

Ondanks dat Yamaha verleden jaar ontkende plannen te hebben een Tracer-versie van de Yamaha MT-10 te produceren, is er nu toch een patent opgedoken voor de typenaam ‘Yamaha Tracer GT’. En ondanks dat het breekt met traditie, lijkt er een 1000cc Tracer op komst.

Een lichte teleurstelling maakte zich van ons meester toen Yamaha aangaf dat we genoegen moesten nemen met de Yamaha MT10 Tourer Edition. Welke zich voor sportief sturen – wat heet, kwiek toeren – prima leent. Een comfort-zadel, hoger ruitje, een GPS-steun, handkappen en zadeltassen maken van de brute naked en een gedegen globetrotter. Maar, desondanks, is het geen Tracer.

Geduld is een schone zaak en ons georakel van verleden jaar lijkt nu waarheid te worden. De naam Tracer GT duidt op een model in lijn met de op de MT07 en MT09 gebaseerde Tracer 700 en Tracer 900, maar zet er wel meteen vraagtekens bij, want waarom GT? Al klinkt het ergens logisch; ‘Grand Tour’, dat gaat gemakkelijker met meer pit. En dan is een basis als de MT10 hartstikke prima.

Met name qua bagageruimte zou de Tracer GT stappen kunnen maken, maar denk ook aan de dynamische demping van de MT10SP; pas die aan aan toerrijden en gaan. Verder moet je denken aan een fatsoenlijk bagagerek en ruimte voor koffers in plaats van tassen, ook mag het bijrijderszadel wel wat groter en als ze toch bezig zijn, is een grotere tank voor de dorstige CP4-krachtbron geen overbodige luxe.

Waar en wanneer?
Nu we het wie – Yamaha – en wat – Tracer GT – weten, rest enkel het waar en wanneer. De EICMA in Milaan van 6 tot 12 november zou een prima plaats zijn de machine te onthullen. Mocht het echt een Tracer 1000 worden, dan kan BMW de borst nat maken. De S1000XR – een heel behoorlijk succesmodel voor de Duitsers – krijgt het dan namelijk zwaar te verduren.

Enige dat we nu nog kunnen doen is afwachten en duimen.

Foto’s: Motor.nl & Henny B. Stern

 

Getest: Dunlop Sportsmart 2 Max

0

Dunlop nodigde ons uit om hun nieuwe Sportsmart 2 Max te komen testen. Op en rondom hun eigen testcircuit, Mireval. Een van de speerpunten van die nieuwe band? De verbeterde grip op nat wegdek. Mag jij driemaal raden hoe het weer was: nat, nat en nog eens nat! 

Naast de natte grip, heeft Dunlop in de doorontwikkeling van deze Sportsmart ook gefocust op handelbaarheid, feedback, levensduur en het verkorten van de opwarmtijd. Dunlop claimt weliswaar flinke verbeteringen, maar omdat de band niet geheel nieuw is, is er gekozen voor de Max-toevoeging in plaats van een Sportsmart 3-benaming. Hoe dan ook is de band natuurlijk de opvolger van de Sportsmart 2, die op dit moment al geheel van de markt is verdwenen.

 Tot mijn verbazing heeft Dunlop, hier op Mireval, twee rijen motoren klaar staan; de ene rij met de ‘oude’ Sportsmart 2, de andere rij met de Sportsmart 2 Max. Deze mogelijkheid tot direct vergelijk wordt niet vaak gegeven en het straalt flink vertrouwen uit, Dunlop lijkt niet aan merkbare verbetering te twijfelen. In beide rijen staan dezelfde type motoren paraat en ik claim gauw een Kawasaki Z900 die op het oude type band staat, terwijl ik met een Franse journalist afspreek om gedurende de ochtend met zijn Z900 op het nieuwe type band te wisselen voor een goed vergelijk. Als ik eens naar het profiel kijk, blijkt het moeilijk om in één oogopslag de nieuwste band te ontdekken. De nieuwe band lijkt net iets sportiever, met minder profiel op de uiterste wangen.

Onderhuids is er natuurlijk veel meer veranderd. De grootste verandering zit ’m in de voorband die op de wangen nu net iets minder steil afbuigt, uit een verbeterde mix van polymeren en silica bestaat, maar toch vooral profiteert van de nieuwe onderhuidse constructie. De inmiddels bekende ‘Jointless Belt Constructie’ leunt op nieuwe ontwikkelingen, waarbij het gebruik van aramide (een bijzonder licht en sterk vezel) een belangrijke rol speelt. De nieuwe constructie voorkomt ongewenste vervorming van de voorband en dat heeft extra slijtvastheid tot gevolg; volgens Dunlop met zelfs 25 procent meer kilometerrendement dan de Sportsmart 2. Bijkomend voordeel is de lagere temperatuur, die nodig is om de band goed te laten presteren. De tijd om op een bepaalde temperatuur te komen is niet verlaagd, maar het temperatuurbereik waarin de band goed presteert flink verruimd. Althans, dat is wat Dunlop claimt. Tel daarbovenop nog het nieuwe profiel dat de handelbaarheid – zeg gerust stuurgedrag – verbetert en de nieuwe ronding van de wang waardoor de feedback onder de meest diepe hellingshoeken verbetert.

De ontwikkeling van de achterband beperkt zich tot een doorontwikkelde compound waarbij het loopvlak nu harder is, terwijl de zijkanten juist zachter zijn. Dit levert volgens Dunlop tien procent meer levensduur op.

 

Eenmaal aan het rijden op de Z900 maak ik opnieuw kennis met de oude band; die doet het prima en echt kritiek heb ik er niet op. Zoals altijd is het in de regen natuurlijk wel een kwestie van voorzichtigheid, heel rustig op zoek naar de grens. Ik ben in langlopende bochten best lang bezig om de juiste lijn in te zetten, terwijl ik bocht-uit juist best veel vertrouwen heb. Ook flink accelererend blijft de grip goed en pas als ik héél bewust probeer om het achterwiel aan het spinnen te krijgen, slaag ik daarin. Qua grip is er dus weinig mis.

Wanneer ik met de Franse journalist van Z900 heb geruild, en dus op de Max-band rij, blijkt het verschil levensgroot. De Z stuurt veel beter in, met erg veel gevoel vanuit de voorkant. Alsof er een dubbele massa rubber aan het asfalt kleeft. Erg opvallend en gepaard gaand met een enorme vooruitgang qua vertrouwen en neutraliteit. En dus vliegt ook het tempo omhoog, waardoor ik bijna denk dat de grip aan de achterzijde flink heeft ingeleverd. Dat is niet zo, maar heeft te maken met het tempo dat direct veel hoger ligt, aangestuurd door die zo vertrouwenwekkende voorzijde. Ook op latere motoren waar ik op rij, waaronder een GSX-S750, is de indruk erg goed en steeds blijft de voorzijde opvallend veel vertrouwen geven.

Het lijkt er op dat de Sportsmart 2 een waardig opvolger heeft gekregen, die net onder het circuitgamma een mooie sportieve straatband is. Het is geen raceband, maar met zo nu en dan een circuitdagje zul je je aan deze Max geen buil vallen. Z’n grotere verdiensten vind je – waarschijnlijk – in kilometrage en verbeterd stuurgedrag; iets waarin de Sportmax 2 al een prima reputatie heeft opgebouwd. Jammer dat het vandaag niet droog werd, maar deze natte indruk is er wel een om over naar huis te schrijven.

 

 

Prijslijst Husqvarna vanaf 10 mei 2017

0

De prijslijst van Husqvarna Motorcycles per 10 mei 2017. De prijzen zijn inclusief BPM, BTW en onvermijdbare kosten. 

Street

 

701 Enduro

 €       11.175

701 Supermoto

 €       11.280

   

Motocross 2-takt

 

TC 50

 €         3.870

TC 65

 €         4.650

TC 85

 €         5.660

TC 125

 €         8.115

TC 250

 €         8.975

   

Motocross 4-takt

 

FC 250

 €         9.445

FC 350

 €         9.865

FC 450

 €       10.165

   

Enduro 2-takt

 

TE 250i

 €       10.575

TE 300i

 €       11.330

   

Enduro 4-takt

 

FE 250

 €       11.530

FE 350

 €       11.830

FE 450

 €       11.990

FE 501

 €       12.100

   

Cross Country 2-takt

 

TX 125

 €         8.155

   

Supermoto Competition 4-takt

 

FS 450

 €       10.545

Bron: Husqvarna

Danny Kent nieuw teamgenoot van Bendsneyder

0

Dat Danny Kent een vervelende tijd achter de rug heeft, dat moge duidelijk zijn. Dat hij nu mazzel heeft ook. Red Bull KTM geeft de Moto3-wereldkampioen van 2015 een testjob en wildcard voor Le Mans. Moet Bo Bendsneyder vrezen voor zijn plek in het team?

De carrière van Kent is er niet een die altijd over rozen gaat. Na een prima debuutjaar in de 125cc-klasse in 2011, kwam hij in 2012 prima door als vierde in de eindstand van de nieuwe Moto3-klasse. Beide seizoenen onder bezielende leiding van Aki Ajo, die hem nu opnieuw een reddingsboei toewerpt. Redding omdat Kent na zijn wereldkampioenschap een tweede poging in de Moto2 waagde die, net als in 2014 met Tech 3, hopeloos in het water viel. Eerst met zijn eigen Leopard-team en Nederlander Peter Bom als crew chief op de Kalex en later ook zonder Bom op de Suter.

En nu?
Kent trok zich in Amerika plots terug uit het Kiefer Racing-team, volgens hem door onoplosbare meningsverschillen. Terwijl in de paddock het gerucht gaat dat Kent een primadonna is die drukker is met zijn telefoon dan met pushen voor resultaat, iets dat hij zelf ten zeerste ontkent.

De Engelsman keert nu dus terug in het kampioenschap dat hij in het begin van zijn kampioenschapseizoen leek te gaan domineren. Ajo ziet in zijn oude protégé een prima ontwikkelingsrijder en met een wildcard in Le Mans krijgt hij ook de kans zichzelf te ontwikkelen en in beeld te rijden.

Dan onze Nederlander
Red Bull KTM is ook het team waar Bo Bendsneyder rijdt, en vooralsnog dit seizoen niet heel glansrijk. De Rotterdammer lijkt meer en meer moeite te hebben zijn ongeschikt lange lichaam op de kleine KTM RC250 te vouwen. Na vorig jaar twee prima podiumplekken in de boeken gereden te hebben, komt hij nu met pijn en moeite binnen op finishes als plek 23 en 26, ver buiten de zo belangrijke punten.

Zeker na zijn eerste seizoen behoorlijk indruk gemaakt te hebben, moet dit de Nederlander pijn doen. Al helemaal nu een voormalig wereldkampioen plots een pitbox met je deelt, terwijl je teamgenoot ook al twee keer prima in de punten finishte.

Gelukkig keert het GP-circus nu terug in Europa, op circuits waar Bendsneyder bekender is dan banen op als in Argentinië en Qatar. Alle tijd om zijn oude vorm, en groei, weer op te pakken. Enige wat voor hem nu van belang is, is om dat ook te doen.

Foto’s: 2Snap

McPint vertelt

0

Op Joey Dunlop na is er geen man die vaker zeges behaalde op het eiland Man, dan John McGuinness. 23 keer won hij al in de Isle of Man TT, waar Dunlop op 26 staat. Daarnaast reed hij zelfs een paar rondes in de MotoGP mee. Eerder dit jaar zei ‘McPint’ al dat hij het record van Dunlop niet wil verbreken, mocht hij de kans krijgen. Hij wil het slechts evenaren als eerbetoon. Goeie gozer dus, die McGuinness. 

Gisteren verscheen er een autobiografie van de inmiddels, op zijn zachtst gezegd, legendarische naam in de TT. In ‘Built for Speed’ neemt hij ons mee naar zijn eerste motor toen hij drie jaar oud was, maar ook hoe hij stopte met metselen en vissen om zijn droom achterna te gaan: wegracer worden. Van toeschouwer achter een paar hooibalen en een lint, naar deelnemer op het parcours.

Het boek is (nog) te bestellen via de website van Amazon

MotoMe Motor TV: Aflevering 47 – S4/07

0

Bekijk meer van MotoMe op http://www.motome.nl
Volg MotoMe ook op Facebook: http://www.facebook.com/motometv
Volg MotoMe ook op Instagram: http://www.instagram.com/motometv

Moto Guzzi V50 NATO:

Kent u deze nog? De Moto Guzzi V50 NATO? Menig dienstplichtig motorrijder heeft deze motorfiets wellicht als les- of dienstmotor mogen ervaren. Deze week bekijken wij een zeer bijzonder opgetuigd exemplaar op de brug bij motorkeurmeester Erik van Lent. Waarom de huidige eigenaar deze motorfiets heeft gekocht en in welke staat deze motorfiets is zie je in dit item.

Harley-Davidson Street Rod:

Joost nam de nieuwe Harley-Davidson Street Rod mee voor een kwiek potje toeren rond Marbella. Als eerste valt op dat deze in India vervaardigde motorfiets er een stuk beter uit ziet en tevens beter afgewerkt is als de eerste, inmiddels vier jaar geleden geïntroduceerde Street 750. Maar hoe hij zich gedraagt op de straat? Joost mag het weten!

Honda X-ADV:

Is het een motorfiets? Nee, het is de Honda X-ADV! Bart buigt zich over de vraag wat deze creatie op twee wielen nou precies is. En of de stelling ‘Fun to Ride’ die Honda hanteert echt van toepassing is op deze Honda van Italiaanse hand… SUV of suf?

Harley-Davidson Street Rod 750 – motortest MotoMe

0

Bekijk meer van MotoMe op http://www.motome.nl
Volg MotoMe ook op Facebook: http://www.facebook.com/motometv
Volg MotoMe ook op Instagram: http://www.instagram.com/motometv

Harley-Davidson Street Rod:

Joost nam de nieuwe Harley-Davidson Street Rod mee voor een kwiek potje toeren rond Marbella. Als eerste valt op dat deze in India vervaardigde motorfiets er een stuk beter uit ziet en tevens beter afgewerkt is als de eerste, inmiddels vier jaar geleden geïntroduceerde Street 750. Maar hoe hij zich gedraagt op de straat? Joost mag het weten!

Honda X-ADV 2017 – motortest

0

Honda X-ADV:

Is het een motorfiets? Nee, het is de Honda X-ADV! Bart buigt zich over de vraag wat deze creatie op twee wielen nou precies is. En of de stelling ‘Fun to Ride’ die Honda hanteert echt van toepassing is op deze Honda van Italiaanse hand… SUV of suf?

Exclusieve circuit ervaring voor Honda motorrijders

0

Dit is een persbericht. De redactie van MOTOR.nl is dus niet verantwoordelijk voor de inhoud. Heb je zelf een persbericht dat je graag op MOTOR.nl ziet? Dan mail je deze naar redactie@www.motor.nl.

Of u nu een Fireblade, Africa Twin of zelfs de gloednieuwe X-ADV rijdt: alle Honda Motorrijders zijn welkom. In samenwerking met de Circuit Rijvaardigheid Trainingen (CRT) Assen en Ten Kate Motoren is een volledig dagprogramma opgesteld, waarbij zowel de theorie als de praktijk aan bod komen. Tevens is er een combinatie gemaakt tussen het rijden op het TT Junior Track en het volledige TT Circuit.

Een bijzondere kans om zelf eens op het beroemde TT Circuit in Assen te rijden. Ondanks dat zowel de World Superbikes als de MotoGP race op Assen gereden wordt, is deze dag niet bedoeld als competitie.

Het is een complete rijvaardigheid training waarbij u alle mogelijkheden van uzelf als motorrijder, maar ook van de motor verder ontdekt.

Ten Kate Motoren en ervaren instructeurs staan de gehele dag ter beschikking voor gratis advies en afstelling van de perfecte vering, een dagvullend programma en alle vragen die u eventueel heeft.

Via deze link kunt u zich online aanmelden voor vrijdag 2 juni of donderdag 13 juli aanstaande. Het inschrijfgeld bedraagt € 130,- inclusief lunchbuffet in het paddock restaurant. Wacht niet te lang, er zijn maar beperkte plaatsen beschikbaar. Graag tot dan!

Guintoli terug in de MotoGP

0

De Superbike-wereldkampioen van 2014 keert terug naar de MotoGP, al was het maar voor even. Sylvain Guintoli is namelijk door Suzuki gevraagd om in te vallen voor de geblesseerde Alex Rins, en wel tijdens zijn thuis-Grand Prix op Le Mans.

In het Brits Superbike-kampioenschap en WK Superbike was hij al eerder Suzuki-man, maar nu is hij het al helemaal als boegbeeld van het Bennetts Suzuki British Superbike-team en de gloednieuwe GSX-R1000. Dankzij zijn ervaring in de MotoGP, het BSB en liefst vijf verschillende merken in het WSBK – Suzuki, Ducati, Aprilia, Honda én Yamaha – lijkt Guintoli de geschikte man, die zich snel kan schikken naar de Suzuki GSX-RR en de Michelins. Maar er is nog een veel belangrijker reden waarom Guintoli op Le Mans stiekem wel eens heel goed uit de verf zou kunnen komen.

Tien jaar na dato
In zijn debuutjaar in 2007 was het namelijk Guintoli die zich ongelooflijk in de kijker reed door – op de op Dunlop-geschoeide Tech 3 Yamaha – binnen vijf ronden van P7 naar de leiding te rijden. Gevestigde namen als Valentino Rossi, Dani Pedrosa, Casey Stoner en Loris Capirossi wist hij achter zich te houden, tot hij niet lang erna spijtig onderuit ging. Helaas wordt zijn geweldige prestatie tot op de dag van vandaag overschaduwd door de nog grotere prestatie van Chris Vermeulen, die van plek dertien startend de race wist te winnen, en wel op Suzuki.

Nu is het dus Guintoli die de Suzuki onder zijn kont geschoven krijgt. Als hij zich weet aan te passen aan de machine en de banden, en als het ook nog eens regent, zou het voor de in Engeland woonachtige Fransman wel eens heel tof uit kunnen pakken.

Foto’s: Suzuki Racing en 2snap