Het is altijd de droom van Rolf van der Heide (30) geweest: een motor die hij eigenhandig zou ontwerpen en bouwen. Dat dromen niet altijd bedrog zijn, bewijst de schoonheid die inmiddels uit zijn handen is gekomen: een black beauty van 175 kilogram en 201 pk, die zijns gelijke niet kent en wellicht zelfs een revolutie in de motor(sport)wereld ontketent. De ‘profs’ bij het Goodwood Festival of Speed, waar de VanderHeide (want dat is de simpele, maar alleszeggende naam van deze nieuwe motor) in juni aan de wereld werd getoond, waren in elk geval overdonderd: Een zwart monster met vormen waarop slechts één woord van toepassing is: het Duitse üppig (ofwel, in goed Nederlands: speels, dartel, overvloedig, luxe en rijkelijk). Retro ook. Het kuipje waarmee het wellustige vormenspel begint, doet mij denken aan de fietsen uit de jaren zeventig.  En revolutionair, want hier staat een motorfiets van carbon fiber. Een uit één stuk vervaardigd monocoque frame tot en met de (BST) velgen, achterbrug en voorvork toe,  afgewerkt met zestien lagen lak.

Alles uit carbon? En hoe zit het dan met het risico op een breuk bij het balhoofd? Dat was immers de achilleshiel bij pogingen van anderen om een carbonframe te maken. Werktuigbouwkundige Rolf ontwikkelde hiervoor een volledig nieuw ophangsysteem. Weg met het ouderwetse balhoofd. De voorvork van zijn creatie is aangesloten op een volledig instelbaar veer- en stuursysteem met dubbele wishbones en pushrods. Dat moet niet alleen voor een messcherp strak en betrouwbaar stuurgedrag zorgen, maar ook voor een gelijkmatige verdeling van de krachten die op het frame terechtkomen. De balhoofdhoek is bovendien met slechts een inbus in te stellen en af te lezen op een gradenboogliniaal. Zo verpersoonlijk je het stuurgedrag. Veer- en remsysteem zijn ontkoppelbaar. Ook het kleine zadeltje, de wespentaille,  kan na believen naar voren of achteren worden geschoven en de voetsteuntjes zijn kantelbaar. Alles ten behoeve van de ideale zitpositie; om de benen, kort of lang, zo comfortabel mogelijk om de 24 liter tank te kunnen leggen. Het vullen van die tank gebeurt op basis van de wet van de communicerende vaten.  En als je dan op de wespentaille zit, heb je uitzicht op een van de speciaal voor deze motor gemaakte Öhlins uit de autoracedivisie.  Recht voor je neus onder een transparante plaat van plexiglas met aan weerskanten de tankhelften doet hij zijn werk. In rechte lijn eronder en omgekeerd gepositioneerd doet zijn broertje hetzelfde. Het zorgt voor comfort – maar, als gezegd, vooral voor het verdelen van de krachten op het frame.

Krachtbron
Tijd voor de krachtbron waarvan een groot deel zichtbaar is gehouden. ‘Uit een Aprilla RSV4,’ zegt Sjors, de twee jaar oudere broer van Rolf en mede verantwoordelijk voor het ontstaan van de VanderHeide. ‘Vanwege het geluid, (uit twee flinterdunne HP Corse’s) het vermogen en de compacte bouw,’ verklaart hij de keuze. ‘HP Corse maakt 2000 uitlaten per jaar. Ze worden alleen op uitnodiging van de fabriek toegekend.’ Hij ziet het als een bewijs dat bedrijven als Öhlins en HP Corse begrijpen onderdeel uit te maken van iets revolutionairs. Dat geldt zeker ook voor de prestatie, oordelen de broers. Gevraagd naar de topsnelheid verschijnt er eerst een glimlach. En dan: ‘Zullen we het houden op 300 plus? Een lager gewicht en daarmee nog hogere prestaties is haalbaar, maar dan komen wij in conflict met de wet- en regelgeving. Dit is een straatversie. Een circuituitvoering komt er aan. Aprilia heeft al toegezegd dat wij over het Super Sport blok kunnen beschikken. Dan praat je over 230 pk en een gewicht van slechts 165 kilogram. Een volgende stap zou het Super Bike blok zijn. Wij sluiten niets uit. Aprilia is enthousiast en meewerkend. Over de prestaties die dan worden neergezet zullen we het maar niet hebben…’

Met een blok uit de Super Sport klasse, laat staan dat van de Super Bike, is er geen sprake meer van een straatlegale versie, wat dus wel geldt voor de ‘standaard’ VanderHeide. Daarmee is de droom van Rolf om ooit eens ’s werelds mooiste, meest wendbare en snelste straatfiets van de 21e eeuw te bouwen werkelijkheid geworden. Voor hem althans. Tests moeten het uitwijzen en daarvoor staat het pre-productie model bijna in de startblokken.

‘We zijn er vijf jaar mee bezig geweest,’ zegt Rolf. ‘Mijn droom werd een idee. Dat ontstond tijdens mijn stages bij Spyker, Carver en mijn werk bij Lightweight Structures waar ze werken met composietmaterialen. Voor mij was dat de driehoek van componenten van waaruit en waarmee ik wilde werken; de uitstraling van de Spyker, het innovatieve van de Carver en de lichtgewicht materialen bij Lightweight. Ik wilde ‘outside the box’ denken en werken. De volgende stap was een groep geestverwanten om me heen verzamelen met ieder een eigen vakgebied. Dat werden behalve mijn broer ook Michel van den Brink voor het design en Jarno Kool voor de elektronica.  De toepassing van carbon fiber en het nieuwe gepatenteerde ophangingsysteem bood alle vrijheid met betrekking tot de vormgeving. De opdracht aan Michiel was om een motor te ontwerpen met organische vormen en vloeiende lijnen. Niets mocht recht zijn.’

[justified_image_grid ids=24279,24280,24281,24282,24283,24284]

Die twee enthousiaste kerels heten Maarten Timmer en Rob van der Heijden en samen vormen ze Smokin’ Motorcycles. Het duo zag zijn kans schoon toen BMW Motorrad de Soul Fuel Challenge uitschreef, een ontwerpwedstrijd rondom zijn R nineT, één van de laatste luchtgekoelde boxers. Hetgeen Smokin’ Motorcycles met de R nineT voor ogen had, sloeg aan bij het grote publiek en dat was goed, omdat datzelfde publiek tevens de jury vormde door middel van een online stemmogelijkheid. Een overweldigende 74 procent koos voor deze Elegant Bastard. 

KNUTSELKLAAR
De R nineT leent zich prima om te customizen. Sterker nog, dat is het hele idee achter deze motorfiets, waarmee BMW een graantje wil meepikken in de momenteel ongekend populaire ‘shed built’-zelfbouwscene, die zich misschien nog het best laat omschrijven als customizen voor de massa. Wereldwijd heeft BMW zo ontzettend veel R nineT’s ingezet in ontwerpwedstrijden, dat we ons stiekem afvragen of dit het aantal daadwerkelijk verkochte exemplaren misschien niet overtreft.

Hoe dan ook, de motorfiets heeft in basis de zo populaire mix van streetfighter en café-racer in zijn uitstraling meegekregen, een moderne retrolook zogezegd. Helemaal standaard kan het ding al absoluut door de beugel, maar dat is natuurlijk niet de bedoeling en daarom heeft BMW een flinke waslijst aan accessoires en lifestyle-artikelen in het aanbod. Tevens komt het merk tegemoet aan lieden als Maarten en Rob, die nog iets serieuzer aan de slag willen gaan. Om die reden is de bedrading opgesplitst in twee delen: een kabelboom voor het motorisch gedeelte die ervoor zorgt dat daar alles naar behoren blijft functioneren en een aparte kabelboom voor randzaken als verlichting en dergelijke, waaraan naar hartenlust kan worden geknutseld zonder het gevaar dat bijvoorbeeld het motormanagement de draad kwijtraakt. Onder het zadel ligt zelfs een extra aansluiting voor stroomverbruikers tot maximaal tien ampère. 

RUIGE AFWERKING
De naam Elegant Bastard zegt het al: deze motorfiets is een rijdende tegenstrijdigheid. Het toch altijd nog immer statige imago van BMW krijgt een flinke knauw door de ontzettend ruige uitstraling, maar de oorsprong van de naam ligt dieper dan dat, zo meldt Smokin’ Motorcycles: “Elegant verwijst naar kwaliteit en vakmanschap”, klinkt het. Het Bastard-gedeelte kun je zelf wel invullen als je de motor ziet. De vormgeving laat aan duidelijkheid weinig te wensen over en zadel en handvatten in grof geaderd antilopenleer met een ruig stiksel en de grove, maar o zo mooie lasnaden op de handgemaakte tank vertellen de rest. Eén en ander contrasteert flink met de carbonfiber covers onder langs de tank en de superstrak gefreesde Rizoma-onderdelen als tankdop, hendels en minuscule knipperlichtjes. Ook het CNC-gefreesde achterframe en de dito kroonplaat zijn een toonbeeld van verfijning en superstrak design. Het instrumentarium van BMW heeft plaats gemaakt voor twee minuscule klokjes, die de term vorm boven functie eer aandoen. Supergaaf, maar de afleesbaarheid in een snelle oogopslag resulteert vooral in een grove schatting.

Prachtig is ook het handgemaakte uitlaatsysteem, dat elegant maar superstrak de contouren van het motorblok volgt, maar ook lekker eigenwijs zijn talloze prachtige lasnaden toont. Eyecatchers zijn natuurlijk de twee in het oog springende zwart-gouden dempers die fier omhoog steken. Iets wat maar goed is ook, want de drukgolven die eruit worden voorgestuwd, zijn niet misselijk; de plafondplaten in onze garage worden er bijkans uitgeblaft, ze liggen te trillen in het rasterwerk. 

AANDACHT GRAAG
Dat veranderingen niet altijd verbeteringen zijn, voelen we aan de koppeling, die met het andere hendel wat zwaarder lijkt aan te voelen, en ook het schakelen gaat niet zo soepel. De remmerij blijft echter onveranderd goed en wees eerlijk, dat is meteen ook het voornaamste. De rijeigenschappen zijn zo goed als onveranderd, aangezien het rijwielgedeelte en de vering ongewijzigd bleven. Het rijden daarentegen is wel een heel andere belevenis. Iedereen weet dat een R nineT van zichzelf superlicht in een hoek te gooien is, met een bijna vanzelfsprekende handelbaarheid, en dat hij op sportief vlak lekker van zich afbijt. Het voelt nu alleen allemaal nog veel meer op scherp gezet door de iets extremere zithouding, de algehele uitstraling van de machine, maar vooral het monotone gedreun uit de dubbele Akrapovic, dat zo luid is dat het woord ‘bastard’ je links en rechts op vergelijkbaar akoestisch niveau wordt nageschreeuwd. En het is waar, echt elegant voel je jezelf niet meer, het is simpelweg te veel van het goede. Zeker op lange rechte stukken word je er zelf ook een beetje gestoord van, maar op korte, bochtige trajecten en in de stad merk je dat je vanzelf op het geluid gaat rijden. Stationair klinkt hij hard, maar ingehouden. Het is zodra het licht op groen springt dat de klappen venijnig en fel worden en in volume verdubbelen. Het meest verslavend zijn echter de naverbrandingsklappen die hij geeft zodra je het gas sluit; enkele doffe dreunen, gevolgd door een grommend gegrumbel. Instant uitstraling, of je wilt of niet!

[justified_image_grid ids=24665,24666,24667,24668]