Altijd een fijn moment; na 1 januari die nieuwe agenda voor het eerst openslaan. Oké, wellicht heb jij ook gewoon alles digitaal in je Outlook of op je smartphone staan, maar dat neemt niet weg dat er een paar belangrijke data in moeten.

De meeste data liggen al vast, maar voor dit jaar zijn er nog wel wat kanttekeningen, ondanks dat het zo 20 maart is. Uiteraard is de GP van Qatar opnieuw de seizoensopener en wordt deze race ook dit jaar – inmiddels voor de negende keer – in het donker verreden. Verder zal dit het eerste jaar worden dat de TT van Assen op de zondag verreden wordt.

Naast bovenstaande zekerheden, zijn er ook nog wat zaken onzeker. Zo liggen de Grand Prix van Spanje in Jerez en de GP van Tsjechië op Brno nog niet officieel vast. Het circuit van Brno schijnt financieel nog steeds niet stabiel genoeg te zijn om definitieve toezeggingen te doen, ondanks dat Karel Abraham senior alle intenties heeft de race gewoon op zijn Masaryk Circuit in Brno te laten verrijden. Ook de GP van Spanje op het circuit van Jerez de La Frontera is dus nog ongewis, maar met de enorme bezoekersaantallen die het Zuid-Spaanse circuit ieder jaar weet te trekken, is de kans erg klein dat de race alsnog niet doorgaat.

UPDATE 12 januari: Het circuit van Brno heeft laten weten het financiële plaatje rond te hebben en dat er zelfs een handtekening onder een overeenkomst staat, die de Tsjechische Grand Prix tot en met 2020 zeker stelt. De GP van Tsjechië wordt nu definitief verreden op zonda 21 augustus.

MOTOGP-KALENDER 2016

Ronde 1 – 20 maart – Grand Prix van Qatar – Losail International Circuit

Ronde 2 – 3 april – Grand Prix van Argentinië – Termas de Río Hondo

Ronde 3 – 10 april – Grand Prix van Amerika – Circuit of the Americas

Ronde 4 – 24 april – Grand Prix van Spanje – Jerez de la Frontera

Ronde 5 – 8 mei – Grand Prix van Frankrijk – Le Mans

Ronde 6 – 22 mei – Grand Prix van Italië – Mugello

Ronde 7 – 5 juni – Grand Prix van Catalonië – Circuit de Barcelona-Catalunya

Ronde 8 – 26 juni – Grand Prix van Nederland/Dutch TT – TT Assen

Ronde 9 – 17 juli – Grand Prix van Duitsland – Sachsenring

Ronde 10 – 14 augustus – Grand Prix van Oostenrijk – Red Bull Ring

Ronde 11 – 21 augustus –  Grand Prix van Tsjechië – Brno

Ronde 12 – 4 september – Grand Prix van Groot Britannië – Silverstone

Ronde 13 – 11 september – Grand Prix van San Marino – Misano

Ronde 14 – 25 september –  Grand Prix van Aragon – MotorLand Aragon

Ronde 15 – 16 oktober – Grand Prix van Japan – Twin Ring Motegi

Ronde 16 – 23 oktober –  Grand Prix van Australië – Phillip Island

Ronde 17 – 30 oktober – Grand Prix van Maleisië – Sepang International Circuit

Ronde 18 – 13 november – Grand Prix van Valencia – Circuit Ricardo Tormo

In de duinen kan het meezitten en ook enorm tegenzitten, zo ervoeren de twee klassementsleiders van de dag gisteren. Aan de start kon Paulo Goncalves zich nog klasseleider noemen, maar het was van meet af duidelijk dat Toby Price op het vinkentouw zat en niet van plan was af te haken, en zo bleek.

De Australiër, die pas zijn tweede Dakar Rally rijdt, heeft het gat gedicht en staat inmiddels 2.05 minuten voor op Goncalves in het algemeen klassement. Meespelend of niet, ging de HRC-rijder kort voor de finish van de Special Stage nog even smerig tegen de vlakte, maar desalniettemin pakte hij plek twee op 5.17 minuten van Price, die met de overwinning aan de haal ging.

Achter de Australische KTM-coureur en de Portugese Honda-rijder was het Pablo Quintanilla op de Husqvarna, die als derde binnenkwam. Bij de Nederlandes werd het patroon van de laatste dagen doorbroken. Wel was Verhoeven opnieuw het snelst op een uiterst respectabele 21e plek. Vogels was vervolgens eveneens fijn op weg en kwam als 25e binnen voor Van Pelt op P32 en kistrijder Jurgen van den Goorbergh op de 36e stek. Van Gerven, Smits en Verkade kwamen ook binnen de top-50 aan de streep op respectievelijk 46, 47 en 49. 

ETAPPE 9: Van Belén naar een eigen bivak

Voor vandaag hebben de motoren en quads een stukje verder te rijden, want ze hebben een aparte bivak voor de dag en die ligt 40 kilometer verder dan de trucks en auto’s hoeven te rijden. Op de wisselvallige route van vandaag worden de rijders opnieuw uitgedaagd met duinen, zij het ditmaal iets minder los zand en iets meer begroeïng, maar ook kan men rekenen op rotsachtige ondergrond.

Tot de Special Stage rijdt het hele veld samen, maar erna trekken de motoren en quads richting het westen, waar ze in Fiambalá verblijven.

De zesde etappe van Uyuni rondom de Salar de Uyuni-zoutvlakte heeft Toby Price op zijn naam geschreven. Hij pakt daarmee zijn derde etappezege van deze Dakar Rally. De Australiër dichtte het gat met klassementsleider Paolo Goncalves tot luttele seconden. Matthias Walkner, eveneens KTM, reed netjes naar een tweede plaats. Op iets meer dan een minuut van de leiding pakte Portugees Goncalves de derde plaats, genoeg om zijn leiding vooralsnog te behouden.

Verder op de lijst verschuift nogal wat, zeker onder de grotere namen vielen zware klappen. Ruber Faria moest met een gebroken pols afstappen, maar de allergrootste tegenvaller komt op naam van Joan Barreda. De Spanjaard ving de 2016 Dakar aan als grootste favoriet voor de eindoverwinning, maar na twee genadeloze tijdstraffen, die hem tot twee keer toe de overwinning kostte, zat hij uiteindelijk tijdenlang langs de proef te wachten om gesleept te worden nadat zijn Honda serieuze motorbloktrubbels ontwikkelde. Barreda verloor zoveel tijd dat hij nu compleet afgeschreven voor de eindoverwinning.

ETAPPE 7: NATTIGHEID EN AFGELASTINGEN.

Voor de zoveelste keer werd niet de gehele etappe op snelheid verreden, en opnieuw op conto van El Niño. Het slechte weer stak een stokje voor flink doorrijden en het tweede Special Stage-gedeelte werd niet verreden, nadat grote delen van de route weggespoeld waren.

Nog voor vertrek was er al één grote naam die van het aanplakbiljet kon, want Joan Barreda gooide de handdoek in de ring. Criticasters zouden zeggen dat het pure demotivatie was, die de Spanjaard de kop kostte. Officieel valt Barreda uit door een blessure aan zijn hand, maar er valt wat te zeggen voor stoppen en het volgend jaar weer te proberen. Twee vervelend getimede tijdstraffen die je de overwinning kosten, gevolgd door een vervelende dag in de woestijn, zouden ieder man tot op het bot demotiveren. 

Uiteindelijk werd de laatste etappe voor de rustdag, ondanks de ingewikkelde omstandigheden, toch nog stevig doorgereden. In wisselende en tegenvallende situaties blinken de rijders met minder snelheid en meer techniek vaak uit, en zo bleek. Meervoudig enduro wereldkampioen Antoine Meo schrijft in zijn eerste Dakar Rally namelijk eventjes een overwinning op zijn naam. Achter hem werden Benavides en Michael Metge tweede en derde.

Klassementsleider Paolo Goncalves kwam in eerste instantie binnen als 31, wat hem flink duur zou komen te staan. Ware het niet dat Goncalves assistentie verleend had aan Matthias Walkner, die bij een valpartij zijn dijbeen brak. Walkner valt dan ook uit. Goncalves kreeg zijn verloren tijd terug en eindigde uiteindelijk op 1.57 minuten van winnaar.

NEDERLANDERS

Bij de Nederlanders herpakte Hans Vogels zich, die nu naar eigen zeggen weer plezier had in het rijden. Hij kwam alsnog als derde Nederlander aan de lijn in beide etappes. Wat dat betreft houden de heren Verhoeven en Van Pelt het patroon in stand, want in beide gevallen was Verhoeven snelste en zijn oud-leerling tweede.

Malles Moto-coureur Jurgen van den Goorbergh liet via social media weten dat hij blij was wat rust te kunnen pakken, en met het onbreekbaar enthousiasme van de Brabander gaat de voormalig MotoGP-rijder vandaag weer op pad.

Minder enthousiasme bij het kamp van Humphrey Senn van Basel. De KTM-rijder moest opgeven, niet door fysiek malheur of technisch falen, maar  door een kapotte assistentietruck. 

ETAPPE 8: HALVERWEGE

De etappe van vandaag, nummer 8, staat gepland van Salta naar Belén. Het betekent een fikse verandering van omgeving voor de rijders, die de laatste dagen vooral rotsachtige ondergrond te verwerken kregen. Het decor voor vandaag bestaat voornamelijk uit duinen, en de rijders met duinervaring kunnen nu hun eindelijk hun gram halen. Ook wat navigatie betreft gaat ervaring de rijders met helpen en de rijders zonder parten spelen.

Momenteel staat Paolo Goncalves nog aan de top met Toby Price op 3.12 seconden, een gat van niets na zeven etappes van Dakar geweld. Duinen schudden de kaarten met gemak, en aangezien de top tien binnen net geen half uur staat, kan aan het eind van de dag veel veranderd zijn.

Met een tijd van de 4 uur, drie minuten en 44 seconden heeft Australisch KTM-rijder zijn tweede overwinning van Le Dakar 2016 op zijn naam geschreven. Het tweede deel van de marathonetappe ging van San Salvador de Jujuy naar Uyuni en bezorgde veel van de rijders letterlijk hoofdpijn. De ijle lucht was overigens niet de enige uitdaging, want in de vernieuwde opzet van de marathonetappe werden rijders bij binnenkomst meteen gescheiden van hun machines. In de staat waarin ze etappe vier eindigden, dienden de motoren ook weer gestart te worden bij aanvang van etappe 5.

Vijfvoudig enduro-wereldkampioen Antoine Meo kwam als tweede binnen op ruim twee minuten achterstand. Stefan Svitko maakte het podium compleet voor Mattias Walkner en Joan Barreda Bort. Paolo Goncalves finishte als tiende, wat voldoende was om de leiding in het klassement te behouden. Argentijn Kevin Benavides wist ondanks een joekel van een crash toch aan de finish te komen, en staat nu zesde algemeen.

Onder onze landgenoten was er opnieuw weinig drama en de top-3 werd gevuld door exact dezelfde rijders als gisteren, in eveneens dezelfde volgorde. Snelst was Frans Verhoeven op plek 26 en Robert van Pelt kwam als 33e binnen voor Hans Vogels, die als 48e van de resterende 130 motorrijders aan de finish kwam.

ZESDE ETAPPE: Hoge hoogtes en vlakke vlaktes en route rond de Salar de Uyuni

Rijders hoeven niet te denken dat ze het makkelijk of rustig krijgen na de tweedelige marathonserie, want ook de etappe van vandaag is er eentje van niveau. De route loopt rond Salar de Uyuni, ’s werelds grootste zoutvlakte, en belooft de langste Special Stage van dit jaars editie te zijn. Met 542 kilometers op snelheid is het behoorlijk aanpoten geblazen voor de rijders.

Opnieuw kan de hoogte kopzorgen gaan geven, aangezien de etappe verreden wordt tussen 3.500 en 4.200 meter hoogte. De motorrijders hoeven de mammoeten van Le Dakar vandaag niet te vrezen overigens, want de trucks rijden een andere route dan de auto’s, motoren en quads.

In de jaren zeventig en tachtig waren er de Transatlantic Trophy races, die de allerbeste Britse coureurs tegenover de beste rijders die Amerika te bieden had zette. Legendarische ‘Grootvader vertelt’-achtige verhalen komen boven drijven, maar nu zijn er een aantal actieve voorstanders die het evenement willen doen herleven.

Een handje namen, en dan vooral Amerikaanse coureurs die in Europe race(t)en, proberen het in gang te zetten. Kleine greep van de West-Atlantische voorstanders zijn James Rispoli (British Superbikes), John Hopkins (British Superbikes) en Josh Herrin (MotoAmerica Supersport, voorheen Moto2). Maar ook viervoudig Brits Superbike-kampioen Shane Byrne en BSB-race director Stuart Higgs klinken positief over het idee. 

MotoAmerica grondlegger en drievoudig GP-wereldkampioen Wayne Rainey zou ook geïnteresseerd zijn om de transatlantische derby weer op te pakken. Misschien niet geheel verwonderlijk ook, aangezien Rainey indertijd zelf nog meegedaan heeft. Al was de drievoudig GP-wereldkampioen toen druk met zijn gedoodverfde rivaal/tijdelijke teamgenoot het leven zuur te maken, in plaats van achter zijn Britse tegenstanders aan te jagen. Locatie voor de races in Engeland klinkt logisch in de vorm van Brands Hatch, waar de Transatlantic Trophy in het verleden ook verreden werd. In Amerika lijkt de voorkeur uit te gaan naar Barber Motorsports Park in het zuidoosten van de VS of Laguna Seca aan de westkust.

Of, en eventueel wanneer, de Transatlantic Trophy doorkomst vindt, is nog totaal onduidelijk, maar het is duidelijk dat een aantal grote namen meer dan enthousiast is.

Voor BSB-coureur John Hopkins is er vervolgens nog het dilemma voor welk land uit te komen, aangezien de THM ePayMe Yamaha-coureur zowel een Brits als een Amerikaans paspoort heeft.