vrijdag 22 augustus 2025
Home Blog Pagina 1450

De nieuwe Suzuki GSX-S-lijn

0

De komst van de Suzuki GSX-1000S is bepaald geen nieuws, maar bovenstaande GSX-S1000F verbaast ons toch. Het is een aangeklede S (onder), waardoor beide motorfietsen gebruik maken van het GSX-R1000-motorblok. Natuurlijk aangepast, voor meer vermogen bij lage- en middelhoge toerentallen. Verder verschillen de fietsen niet, op het kuipwerk na dus.

Het aluminium frame is ook geadopteerd, maar sterk aangepast. De achterbrug is niet gewijzigd, maar de schokbreker is natuurlijk anders en instelbaar qua uitgaande demping en veervoorspanning. De voorvork is een upside-down van KYB (Kayaba) en volledig instelbaar. Aan het voorwiel zien we Brembo monoblocs.

Beide modellen hebben standaard tractiecontrole, in drie modi instelbaar. Natuurlijk is ABS ook standaard. 

Het motorblok is trouwens niet de meest nieuwe GSX-R1000-versie, maar het 2008-model. Suzuki legt uit dat hiervoor is gekozen omdat het nog een relatief langeslag motorblok was, en daardoor meer geschikt voor straatgebruik. De zuigers zijn nieuw en iridium-bougies zorgen voor een betere verbranding. Natuurlijk zorgt een nieuwe nokkkenas voor een meer gematigd karakter.

De zithoogte voor beide modellen is 815 millimeter en dat is opvallend laag.

 

Vier Thruxton- en Bonneville-edities

0

Hierboven zie je de Triumph Thruxton Ace. In, jawel, het Ace Café in Londen: de naamgever van deze speciale editie. Deze Thruxton is bedeeld met details die de band tussen het Ace Café en de Britse motorfietsbouwer onderstrepen. Zo zien we het logo van het Café op de tank, zijpanelen en achterzijde. Dit wordt benadrukt met een typische ‘racing stripe’ over de tank. In het persbericht van Triumph wordt ook nog gerept over een ‘laag stuur’ en de ‘aluminium velgen in de spaakwielen’, maar voor zover wij kunnen zien is het stuur niet nieuw, net zoals de spaakwielen volgens ons ook gewoon bij een ‘gewone’ Thruxton horen.

De Thruxton Ace is beperkt verkrijgbaar vanaf december in een oplage van 50 stuks voor de Benelux en kost in Nederland € 11.490 en € 10,590 in België. 

En hier zien we de Bonneville T214 Land Speed. Een eerbetoon aan Triumphs historie op de zoutvlaktes van Bonneville, en het rcord van Johnny Allen uit 1956 in het bijzonder. Met de Triumph Cee-Gar streamliner behaalde Allen een gemiddelde van 214,4 mijl per uur, oftewel ruim 345 kilometer per uur. De Cee-gar is trouwens nog steeds te bezichtigen in het National Motorcycle Museum in Birmingham in Engeland.

Deze T214 heeft de T100 als basis, en onderscheidt zich door natuurlijk het kleurenschema, zijnde een link naar de recordraket van Johnny Allen. Het blauwe voorspatbord heeft dezelfde witte ster en rode stiksels rondom en een kleinere koplamp markeren deze T214 Land Speed. 

Er worden er wereldwijd maar 100 van verkocht, dus geïnteresseerden moeten snel zijn. De prijs is ons nog onbekend.

En hierboven zien we nóg een nieuwe uitvoering, de ‘Bonneville Newchurch’. Echte Triumph-fanaten weten waar Newchurch voor staat, want het is een verwijzing naar het Oostenrijkse dorpje waar steevast elk jaar de Triumph Tridays plaatsvinden: Neukirchen. In het Engels dus naar Newchurch vertaald.

De Newchurch heeft een fris uiterlijk, een laag zadel met opvallende bekleding en zwarte accenten die over de hele machine verdeeld zijn. De handgeschilderde bies op de tank kan naar keuze voorzien worden van een rode of witte kleurencombinatie of van al even opvallende blauwe of witte kleuren, waarbij er met de hand nog een aantal zwarte details toegevoegd worden. 

De opvallende uitstraling van de Newchurch wordt afgemaatk met zwarte spatborden, een zwart koplamphuis en zwarte spiegelhouders en achterveren. Als kroon op dit werk is de Bonneville Newchurch voorzien van een uniek zadel en zwarte zevenspaaks wielen, met daarop een handgeschilderde pinstripe. 

Ook deze Newchurch is qua oplage beperkt, maar het aantal motorfietsen en de prijs is nog niet bekend.

En hierboven zien we de laatste nieuwe uitvoering van Triumph, de Bonneville Spirit. . De Spirit heeft een blauwwitte kleurstelling, door Triumph ‘Spirit Blue / New England White’ gedoopt. Dit aangevuld met een aantal zwarte onderdelen die de opvallende kleuren nog meer laten opvallen.

Stuur, spiegels, voorspatbord en velgen met naven zijn ‘Jet Black‘ gemaakt, net als de minimalistische koplamp die overgenomen is van de Triumph Scrambler. Ook het zadel valt op door de witte stiksels en opvallende textuur van het materiaal. Kenners zullen zien dat het achterspatbord ook korter is, dit komt van de Triumph Thruxton. Nog zo’n mooi detail is de moderne versie van een naambadge op de tank. Verdere customizing wordt eenvoudig gemaakt door een zeer brede range aan accessoires, zowel functioneel als gericht op het nog verder personaliseren van het uiterlijk.

Nieuwe Versys 650 en 1000

0

Zo, dat ziet er even een stuk vlotter uit! We zien twee Versys 1000-neusjes die ons ietsje doen denken aan de neus van de Z1000SX, maar minder uitgesproken. Wel vlot en sportief. De nieuwe neus heeft ook een betere functie, want breder en dus een betere windbescherming.

Een andere SX-invloed zien we in de kofferpartij: de steigerwerk-constructie waaraan de koffers werden opgehangen is verleden tijd, want de ophanging is eindelijk geïntegreerd in het kuipwerk. 

Beide motorblokken, dus ook voor de 650, zijn onder handen genomen en leveren zowel iets meer topvermogen als dat het middengebied is versterkt. En alhoewel Kawasaki vooralsnog niet scheutig is met informatie hebben we begrepen dat de veerwegen zijn verlengd en dat er vooral aan comfort is gewerkt. Beide Versys-modellen zijn dus in dezelfde richting geëvolueerd.

Meer info, volgt later.

Dit is de Triumph Street Triple RX

0

BAM! Knalt dat even op je beeldscherm. Deze Street Triple RX is een doorontwikkeling van de Street Triple R en daarbij heeft Triumph vooral van de 675 Daytona gesnoept. Maar zo op het oog zijn het vooral de nieuwe graphics die opvallen. De wielen lijken wel nieuw, maar dat is omdat we ze alleen maar in het zwart kennen.

Je zit op de RX op een nieuw zadel. Nou ja, nieuw… Het is het zadel van de Daytona. Hoekiger en harder, en dus iets sportiever. Ook de quickshifter komt van de Daytona en is nu standaard, dat was een accessoire van 350 euro. Ook standaard zijn de duozadelcover, blokspoiler en flyscreen. 

En het motorblok, is dat ook getransporteerd? Helaas, de driecilinder is niet onder handen genomen en levert nog altijd 106 pk en 68 Nm aan koppel. Hetzelfde geldt voor het rijwielgedeelte: nog altijd goed en scherp, maar niet nieuw.

Kortom: het ziet er scherp en nieuw uit, maar een beetje pessimist noemt de RX een Street Triple R met een heleboel accessoires en een nieuw kleurtje. De prijs is ons nog onbekend, we updaten dit bericht zogauw het bekend is. De leverbaarheid weten we wel: in januari staat de RX bij de dealers of in jouw garage.

De nieuwe S1000RR: 199 pk

0

De BMW S1000RR was al jaren goed voor 193 pk, maar de Duitsers hebben ‘m nu op 199 pk gezet. Dit bij 13.500 toeren per minuut. Het koppel staat nu op 113 Nm bij 10.500 toeren per minuut. Maar, voor de 200pk-fanaten: wees niet gevreesd. We weten inmiddels dat de S-modellen van BMW altijd dik over hun fabrieksopgave heen gaan. Daar is onze vermogensbank al meermaals achtergekomen… Om wat extra pk’s los te peuteren heeft BMW zich vooral op het in- en uitlaattraject gefocust. De airbox is groter geworden en het uitlaatsysteem geheel herzien. Dat zien we dan ook aan een nieuwe uitlaatdemper.

Het uiterlijk is aangepakt en meer symmetrisch dan voorheen, maar nog altijd niet zoals we van een doorsnee superbike gewend zijn. Zo blijven de koplampen links en rechts verschillend, net zoals het kuipwerk. De facelift is dan ook niet revolutionair te noemen.

De totale gewichtsbesparing is trouwens 4 kilogram, de S weegt afgetankt nu 204 kilo. En hoewel de uitlaatdemper er nogal groot uitziet is er daar juist veel gewicht bespaard, namelijk drie kilo. De verdere gewichtsbesparing zit ‘m vooral in het herziene frame, dat volgens BMW ook een scherper stuurgedrag tot gevolg heeft. Of, zoals BMW het stelt: betere controle, meer tractie en nog meer feedback. Vering en demping zijn geoptimaliseerd en er is vooral aan de negatieve veerweg gewerkt. De laatste gewichtsbesparing zit ‘m trouwens in een nieuwe accu.

Natuurlijk maakt de S qua elektronica een stap voorwaarts en dit wordt gestuurd vanuit een nieuwe boordcomputer. In ‘Fahrmodi-pro’ heb je als berijder nu launch-control en een pit-lane-limiter. Vooral dat laaste vinden we gaaf! Verder is er vooral van de HP4 gesnoept: DDC (dynamische demping), Race ABS, de nieuwste tractiecontrole in 7 standen, een quickshifter, aangepast dashboard en nieuwe kleuren. Maar de meest opvallende van alles: cruisecontrole! Lachen, op de Veenslang!

Wat aan bovenstaande precies optioneel en standaard is, is ons nog niet geheel duidelijk. Ook hierover later meer.

 

[justified_image_grid ids=20855,20856,20857,20858,20859,20860,20861,20862,20863,20864,20865,20866,20867,20868,20869,20870,20871,20872,20873]

BMW’s nieuwe R1200RS

0

Kijk ’s aan: ook in deze R1200RS zien we het nieuwste 1200-boxerblok van BMW. Deels vloeistofgekoeld en goed voor flink wat vermogen; 125 pk bij 7750 toeren per minuut en 125 Nm bij 6500 toeren per minuut. 

Verder zien we een sportief design met een brede voorkant, en we verwachten dan ook een goede windbescherming. Het windscherm is elektronisch instelbaar. De zithouding is typisch RS, en dus semi-sportief. Verder ook veel overeenkomsten met de R1200R, zoals de tienspaaks-wielen en erg veel elektronica, waarbij een en ander optioneel is.

Later vandaag updaten we dit bericht met meer foto’s en uitgebreidere informatie.

[justified_image_grid ids=20900,20901,20902,20903,20904,20905,20906,20907,20908,20909,20910,20911,20912,20913,20914,20915,20916]

BMW: een nieuwe R1200R

0

Live vanaf de Intermot in Keulen: de nieuwe BMW R1200R. Is het geen plaatje? Wij denken van wel. En dat plaatje heeft nu het nieuwste 1200-boxerblok zoals we dat uit de GS en RT kennen, en die levert in deze R 125 pk bij 7750 toeren per minuut en 125 Nm bij 6500 toeren per minuut. De echte winst zit ‘m vooral in het koppel, dat over het gehele toerenbereik flink is toegenomen. We zien nu aan de voorzijde dus ook een radiateur en het gehele in- en uitlaattraject is onder handen genomen. Kortom: deze R1200R heeft nog steeds een klassiek boxerblok, maar in hedendaagse uitvoering is -ie weer geheel anno 2014.

Qua elektronica is de R1200R uitgerust met nagenoeg alle elektronische snufjes die ze bij BMW op voorraad hadden. Tractiecontrole, twee rij-modi (rain en road) en nog een upgrade naar vier rij-modi waarbij er één te personaliseren is, 

Verder is het gehele uiterlijk aangepast naar moderne maatstaven, maar we zien nog steeds een typische R1200R. Een fraai enkelzijdig opgehangen tienspaaks-achterwiel, het nieuwste ESA, quickshifter en keyless-ride, waarbij één en ander natuurlijk optioneel is.

We updaten dit bericht later in de ochtend met meer foto’s en gaan dan nog iets uitgebreider op de informatie in.

[justified_image_grid ids=20875,20876,20877,20878,20879,20880,20881,20882,20883,20884,20885,20886,20887,20888,20889,20890,20891,20892,20893,20894,20895,20896,20897,20898]

MotoGP naar Eurosport!

0

De rechten om MotoGP in Nederland uit te zenden gaan over van Sport1 naar Eurosport. Van 2015 tot en met 2018 gaat de bekende sportzender alle trainingen, kwalificaties en races live uitzenden, van zowel de MotoGP als Moto2 en Moto3. De Eurosport-commentatoren zullen ter plekke verslag doen, dat bijgestaan wordt door een redactioneel team. Oftewel, het lijkt erop dat Eurosport flink uitpakt. De zender heeft in Nederland overigens ook de online rechten gekregen, waardoor je de races ook op de Eurosport Player kunt zien.

Al met al zeer goed nieuws voor de Nederlandse motorsportliefhebber.

 

Dit was het GP-weekend op Aragon

0

MotoGP – Spaanse furie
Het was een ongelooflijk spannende wedstrijd in Aragon, waar alles inzat. Haast drie kwartier lang vochten Marc Marquez, Jorge Lorenzo en Dani Pedrosa om de zege, waar regen ditmaal juist geen spelbreker was, maar een spelmaker. Halverwege de race begon het licht te sputteren en kon Lorenzo geen partij meer bieden aan Marc Marquez. De Yamaha-coureur deed dat aan het begin van de wedstrijd juist wel en leek op weg om in Aragon het Marquez zeer moeilijk te maken. De omstandigheden werden echter steeds lastiger (zo gingen Rossi en Iannone al onderuit op natte gebieden buiten de baan) en Lorenzo had meer en meer moeite om het tempo van Marquez aan te kunnen. Hij moest zelfs Pedrosa voor laten gaan, waardoor het langzaam op een een-tweetje voor Repsol Honda begon te lijken. Echter, de miezer werd regen en zorgde voor een totaal ander scenario. Terwijl de monteurs in de pitstraat de reservemachines van regenbanden voorzagen en de motoren warmdraaiden, zochten de meeste coureurs ook vrij snel hun tweede machine op. Nadat Aleix Espargaro als eerste binnenkwam, volgde de rest… Behalve Dani Pedrosa en Marc Marquez. Liggend aan kop, en met nog zes ronden te rijden, besloten ze om de gok aan te gaan om ‘buiten’ te blijven op slicks. Het was de verkeerde keuze, want het tempo moest drastisch omlaag en de risico’s op een valpartij werden steeds groter. Pedrosa ging spectaculair onderuit bij het aanremmen en niet veel later was het ook raak voor raceleider Marc Marquez. De huidige wereldkampioen zocht onvrijwillig het grind op en kon uiteindelijk nog wel zijn weg vervolgen, zij het met een gehavende Honda RC213V. Veel te laat kwam hij alsnog in de pitstraat terecht om van motor te wisselen. Jorge Lorenzo had wel de juiste tactiek gehanteerd en kon zodoende in de slotfase vrij gemakkelijk de race controleren en uiteindelijk ook winnen. Het was voor hem de eerste zege van het jaar en het betekende eveneens de eerste overwinning voor Yamaha op Motorland Aragon. 

Achter Lorenzo was een zeer gelukkige landgenoot van hem te vinden. Op zo’n tien seconden achterstand reed Aleix Espargaro naar plek twee. Een welverdiende eerste podiumplaats voor de sympathieke Forward Yamaha-coureur, die zodoende loon na werken krijgt. Daarnaast gokte Espargaro als eerste, liggend op de zesde plaats, om over te stappen op regenbanden en die keuze leverde hem deze goede uitgangspositie op om richting het podium te rijden. Hij moest daarvoor overigens wel het gevecht aangaan met Cal Crutchlow. De Ducati-coureur zette in de regen snelle tijden neer en kwam snel op Espargaro af. In de laatste ronde knokte de Brit voor wat hij waard was en kwam haast tegelijk over de finish met de open klasse-coureur. Met de ellebogen tegen elkaar kwamen ze over de streep en bleek Espargaro net voldoende ruimte over te houden om tweede te worden, waardoor Crutchlow genoegen moest nemen met de derde plek. Ook daar was Cal Crutchlow echter voldoende blij mee, aangezien hij tot nu toe een matig seizoen beleeft. 

Marc Marquez en Dani Pedrosa stapten na hun crashes nog wel op, wisselden eveneens van machine en konden uiteindelijk toch nog wat WK-punten aan hun conto toevoegen. Drie punten waren er weggelegd voor Marquez, terwijl zijn teamgenoot er eentje minder ontving. In de tussenstand, met nog vier races te gaan, staat Marquez nog altijd fier aan de leiding met 75 punten voorsprong op Pedrosa. Als Marquez in Motegi, waar de volgende race wordt gehouden, een betere score neerzet dan zijn landgenoot kan hij tot wereldkampioen gekroond worden.
Moto2 – Masterclass van Viñales
Hij liet er duidelijk geen gras over groeien. Nadat hij poleman Mika Kallio in de vierde ronde voorbijging, zag Maverick Viñales niemand meer in zijn buurt komen. De Kalex-coureur breidde zijn voorsprong uit tot een veilige marge en kon zodoende redelijk gemakkelijk naar zijn tweede zege van het jaar rijden. Kallio wilde maar al te graag de tweede plaats vasthouden, maar de Fin had moeite om het tempo hoog te houden. Hij kwam dan ook in het gedrang te zitten en zag met lede ogen aan dat ook Tito Rabat voorbij kwam. De teamgenoten zijn felle tegenstanders voor elkaar in de titelstrijd, maar de laatste drie wedstrijden bleek de Spanjaard steeds de sterkste coureur te zijn. Ook in Aragon dus. Terwijl Kallio terugzakte en uiteindelijk ‘slechts’ zevende werd, kon Rabat uiteindelijk de tweede plek innemen. Even leek het in de eindfase zelfs dat de Marc VDS Racing Team-coureur misschien nog een dreiging kon zijn voor Viñales, maar zover kwam het uiteindelijk niet. Naast de twee Spanjaarden mocht Johann Zarco eveneens op het podium staan. De Caterham-coureur reed een prima race en zag dat beloond worden met plek drie. Daarvoor moest hij wel Thomas Lüthi van zich afschudden, tot tweemaal toe. Dat deed hij met succes en kon voor de tweede keer op rij plaats nemen op het ereschavot. Achter Lüthi (vierde) liet Franco Morbidelli, de Europees Superstock 600-kampioen van 2013, wederom zien dat hij in de Moto2 tot top-vijf materiaal behoort. Volgend seizoen blijft de Italiaan overigens Italtrans Racing Team trouw en zal wederom naast een ervaren man komen te staan. Julian Simon maakt in het team namelijk plaats voor Mika Kallio.  
Moto3 – Fenati slaat terug
Zoals eigenlijk altijd schotelden de Moto3-coureurs het publiek wederom een spetterende race voor. Ditmaal was dat vooral te danken aan Romano Fenati. De Italiaan, in dienst van SKY Racing Team VR46, blijkt dit seizoen zeer wisselvallig te zijn en zo leek hij in Aragon ook af te stevenen op een middelmatig resultaat. Echter had hij andere plannen en stoomde op vanuit het middenveld om uiteindelijk na twintig ronden als winnaar over de finish te rijden. Uiteraard kreeg hij deze zege niet cadeau, want lange tijd lagen de Estrella Galicia-rijders aan kop. Het leek er dan ook lang op dat een van de twee Alex’en zou gaan winnen. De andere titelkandidaat, Jack Miller genaamd, was er op dat moment al niet meer bij, aangezien hij in de vierde ronde vakkundig uitgeschakeld werd door Alex Marquez. Bij een aanraking ging Miller onderuit en kon Marquez zijn weg vervolgen. De Australische klassementsleider reed na een spoedreparatie door zijn monteurs uiteindelijk de wedstrijd wel uit, maar meer dan een 27e positie zat er niet in. Miller verloor daardoor zijn leidende positie in de tussenstand, voor het eerst sinds de start van het seizoen in Qatar. 

Marquez won uiteindelijk de race net niet, op de finish kwam hij 0,057 seconde tekort op Fenati. De twintig punten voor de tweede plek waren echter genoeg om nu als leider in het klassement door het leven te gaan. Met nog vier races op het programma heeft het broertje van Marc nu elf punten voorsprong op Miller. Rins had in de tussenstand ook voorbij kunnen komen aan de KTM-coureur, maar hij kon niet meekomen met Marquez, Fenati en de verrassende Kent, die uiteindelijk derde werd. Hierdoor werd de Spanjaard vierde en dat was onvoldoende om Miller voorbij te gaan.

Voor de Nederlanders liep Aragon uit op een teleurstelling. Scott Deroue moest in de derde ronde van de race al het strijdtoneel verlaten door een crash, liggend op een 23e plek. Jasper Iwema, de vervanger van Bryan Schouten bij CIP, kende een matig begin van de race. Startend vanaf plek 31 moest hij dan ook flink zijn best doen om naar voren te komen. Dat lukte echter perfect en Iwema maakt flinke sprongen in het veld. De CIP-coureur lag zelfs vanaf ronde dertien op plek vijftien, maar dat hield de Drent niet vol. Met de zwart/wit geblokte vlag in zicht, werd hij in de laatste meters nog voorbij gereden door Zulfahmi Khairuddin, waardoor Iwema een flinke domper na de finish moest zien te verwerken.
Fotografie: 2Snap

Voor uitslagen ga je naar www.motogp.com

 

Yamaha pakt de XJR1300 aan

0

Voor 2015 heeft Yamaha de XJR1300 vernieuwd, en van dit vernieuwde model brengen ze ook nog eens een nieuwe uitvoering: de XJR1300 Racer.

We kijken eerst even naar de vernieuwingen voor de ‘gewone’ XJR. We zien een nieuw uitlaatsysteem dat nu zwart is, van uitlaatbochten tot de demper zelf. De kont is flink ingekort en het zadel oogt nu als solo-zadel, maar is een duo-zadel. Ook is de voorheen logge handgreep voor de duopassagier ingeruild voor een wat sierlijker leren trekbandje.

Het nieuwe zadel sluit strak aan op de benzinetank, die veel kleiner is geworden. Yamaha heeft de nodige liters laten vallen: de tankinhoud was 21 liter en is nu maar 14,5-liter. Uit ervaring weten wij dat het luchtgekoelde krachtige motorblok niet zuinig is -gemiddeld in een test bij ons 1:15,7-, dus de actieradius is nu vrij beperkt.

Ook de zithouding is aangepast, want het stuur is breder dan voorheen en staat bovendien dichter bij de berijder. Dat betekent een zithouding waarbij je meer rechtop zit.

Verder zien we veel nieuwe (kleur)details. Aluminium carterdeksels, een dirttrack-achtige nummerplaat en veel kleurwisselingen. Zo waren de spiegels van blinkend aluminium, nu zijn ze zwart. De tellerpartij was geheel zwart, en heeft nu een chromen randje. De ophanging van de duo-steps waren aluminium, en zijn nu zwart gemaakt. Je leest het: veel kleine details, maar de uitstraling is met dank aan de nieuwe benzinetank en de kortere achterzijde heel anders.

De nieuwe XJR wordt leverbaar in blauw, grijs en zwart vanaf december 2014.

Maar, Yamaha presenteert ook de XJR1300 Racer, met dezelfde wijzigingen als de ‘gewone’ XJR, maar met veel nieuwe details:

En kijk, met een topkuip is de XJR plots een heel andere machine! Op het nieuwe zadel zien we een carbon zadelcover en de clip-ons zijn laag geplaatst en meer naar voren gericht. Inderdaad, de zitpositie is een stuk sportiever en dat sluit natuurlijk aan op de algehele uitstraling. Nog eens versterkt door her en der carbon (spatborden, bijvoorbeeld) en wat extra aluminium.

Natuurlijk is ook deze racer nog verder aan te kleden en daarvoor heeft Yamaha ook een uitgebreid accessoire-pakket.