vrijdag 22 augustus 2025
Home Blog Pagina 1451

De nieuwe Yamaha MT-07 Moto Cage

0

Zo, knalt dat even op ons beeldscherm! Het is de nieuwe MT-07, door Yamaha als ‘Moto Cage’ gedoopt. Tja, apart, heel apart, dat is -ie zeker. We zien een donkere aangeklede MT, waarbij enkele onderdelen in relrode verf zijn gedoopt. Yamaha stelt dat ze deze MT een agressief stuntbike-imago hebben aangemeten.

Naast de felle kleuren zien we ook wat nieuwe onderdelen. Op het frame zijn crashprotectoren gemonteerd, we zien een blokspoiler, een instelbaar windschermpje, handkappen en de nieuwe bestickering. Tevens vertelt Yamaha ons dat het duozadel nieuw is en de radiatorbescherming nieuw is. 

Als dit nog niet genoeg voor je is, heeft Yamaha nog een boel nieuwe accessoires voorradig. Een Akra-uitlaat, rode luchtgeleiders/kanalen en nog een heleboel protectoren en covers. Inderdaad: een stuntfiets waardig.

Deze MT-07 Moto Cage is leverbaar vanaf november 2014, de prijs is ons nog onbekend.

 

Eerste test: Yamaha SR400

0

Voor iedereen geboren na pakweg 1985: de SR was eind jaren 70, begin jaren tachtig een zeer populaire tweewieler, zij het hier toen vooral bekend als SR500. De 400 werd destijds (de SR debuteerde in 1978) ook al geproduceerd, maar dat was louter een noodzakelijk kwaad voor de Japanse thuismarkt en diens ingewikkelde rijbewijsstructuur. In Europa maakte de 500 furore, de eenpitter was toen al ‘retro’ en in die hoedanigheid een geliefd object om te versleutelen. Zelfbouwexperimenten op basis van de SR500 schoten als paddenstoelen uit de grond, evenals de bijbehorende SR-clubs. Clubs die al die jaren bleven bestaan en zo de cultstatus, ook nadat de machine al lang en breed van de Europese markt verdwenen was, van de SR probleemloos in stand hielden.
Het mooie aan de SR is dat de sympathiek ogende luchtkoeler niet retro is, maar de ‘real deal’. Ergo: op de injectie na rolde de SR bijna 40 jaar terug ook zo van de lopende band. Daarmee onderscheidt de SR zich van types als een Guzzi V7, Kawa W800, Triumph Bonneville en noem maar op.

KICKSTARTEN
Om de kosten laag te houden koos Yamaha er voor vast te houden aan de 400. Niet dat dit nu zo’n groot verschil behelst trouwens, de 500 had een slag van 84 mm, de 400 67,2 mm. Dat is het wel. Verder is het vooral van-hetzelfde-laken-een-pak: de bekende druppelvormige tank, de stalen (verchroomde) spatborden, het royale zadel, de knipperlichten, de armaturen, zelfs de handvatten…het is de seventies ‘all over again’.
Dat betekent dan wel meteen dat je bedreven moet zijn in de techniek der kickstarten. De SR doet het namelijk, o authenticiteit, zonder startknop. Dat is even wennen voor iedereen die na het zwart-wit tijdperk begonnen is met motorrijden. Je zal na wat oefening ontdekken dat de tweeklepper meestal na een trap of twee á drie aan het pruttelen slaat. Connaisseurs zullen via het kijkglaasje bovenop de cilinderkop de zuiger mooi op het bovenste dode punt zetten. Dat verhoogt de startgarantie. Mooi detail. En nuttig, dat ook.
Desalniettemin vrees ik dat door het ontbreken van een elektrische starter een groot deel van de vrouwelijk clientèle afhaakt. Stoere dames daargelaten is het niet bepaald een vrouwvriendelijk bezigheid, gezien  het verder juist zo lekker lage zadeldek en lage gewicht voelt dat toch een beetje als een misser. Of een net iets te groot offer. Al zullen de echte SR-adepten daar geheid anders over denken.

VOORTKABBELEN
De SR400 rondsturend door de Ardennen, lijkt de transformatie opeens compleet. De tijd heeft in het glooiende landschap zichtbaar stilgestaan, een plaatje waarin deze SR naadloos thuispast. Nu eens geen verhalen over instuurpunten en oververhitte rempraktijken, maar heerlijk meanderen door dalen en langs rivieren. Motorisch kabbelt het lekker voort, een pk-pakhuis is de luchtgekoelde tweeklepper met enkel bovenliggende nokkenas overduidelijk niet, met 23,2 pk is dit niet bepaald de motor voor stoere kroegpraat. Neemt niet weg dat de 27 Nm’s die de SR bij 3.000 tpm opboert de vaart er genoeg in houden om het predicaat ‘truttig’ buiten de deur te houden. Het blok loopt soepel, vooral onderin, juist het terrein waar menig eenpitter doorgaans overgaat tot een vrij meedogenloze, oncomfortabele, hakkepuf-strategie. Niets daarvan op de SR. De 399 cc eenpitter pakt heerlijk op en reutelt met gezwinde spoed door richting de 5.000 tpm. Daarna wordt het allemaal wat minder. Gasgeven wordt persen en de even daarvoor zo lekker rondzoefende krukas heeft plots een vervelende neiging tot stevig trillen.
Op remgebied geldt ook het credo ‘tot op bepaalde hoogte.’ De tweezuiger klauw kwijt zich op zich prima van z’n taak, zolang je maar geen blijk geeft van al te sportieve aspiraties. Kijk in dat geval op een (half)natte ondergrond wel een beetje uit, ABS zit er niet op. Dat had de SR toen niet en (dus) nu niet. Extra assistentie op remgebied middels de prima te doseren trommel achter is trouwens prima verzorgd.

CHARME
Laatste kun je ook zeggen van het stuurkarakter. De rijklaar 174 kilo lichte SR voelt, geholpen door de vrij smalle bandjes, in alles lekker lichtvoetig. Van parkeerplaats tot ‘lange doorloper’, het voelt vrij ontspannen. Al geldt ook hier dat je al te veel haastige spoed beter buiten de deur kunt houden. Dan blijkt het stalen, semi-dubbele wiegframe (de centrale buis vooraan is tevens de oliereservoir, best vernuftig voor een machine uit ‘78) wat meer moeite te hebben met het handhaven van de stabiliteit. Al hoef je niet bang te zijn – over lekker authentiek gesproken – voor wobbles of tankslappers, daar heeft de SR de kracht niet voor. De gevoeligheid van de 90 mm voorband voor lengterichels en opgeplakte wegmarkeringen is me net een fractie té ‘old skool’. Weet je dergelijk hindernissen een beetje te ontwijken, val je ontegenzeggelijk weer ten prooi aan de charme van de SR. De puurheid van het motorrijden zonder opsmuk, zonder elektronica. Jij, de machine, het landschap. Prima zo.

GEWOON GELUK
De laatste zin verraadt al dat we hier niet te maken hebben met een ‘multi purpose’ allrounder. Dergelijke ‘nieuwe economie’ is aan de SR niet besteed. Functioneerde deze Yamaha bij z’n eerste introductie eind jaren 70 nog als serieuze motorfiets, dik 35 jaar later vervult de luchtgekoelde eenpitter vooral een bijrol. Maar wel een hele leuke. De SR beschikt over de bijzonder gave, ondanks (of juist dankzij?) een totaal gebrek aan vermogen, snelheid of elektronische opsmuk ieder ritje terug te brengen tot de ware essentie van het motorrijden. Het is de oprechte puurheid in rijden en sturen die deze kleine eenpitter zo sympathiek maakt, die een uitermate bevredigend gevoel van gelukzaligheid opwekt. Dat gevoel wordt aan de pomp nog eens vergroot. Vijfentwintig kilometer op een liter is namelijk een vrij normaal gemiddelde voor deze luchtkoeler. Ook daarmee is bewezen: de SR400 is een motor uit een heel andere tijd. Toen geluk nog heel gewoon was.

 

[justified_image_grid ids=20523,20524,20525,20526,20527,20528,20529,20530,20531]

De brief van Opstelten

0

Minister van Veiligheid en Justitite Ivo Opstelten wil asociale weggebruikers harder aanpakken. Dat blijkt uit een brief die hij deze week aan de Voorzitter van de Tweede Kamer heeft verzonden. Hij wil vele overtredingen die nu nog met een boete worden afgedaan, in 2015 via het strafrecht aanpakken. Dat betekent dat je overtreding wordt gedocumenteerd en dat de boetes forser zijn. Het belangrijkste echter is dat die documentatie ervoor zorgt dat je straf hoger wordt, naarmate je vaker in de fout gaat. Als het aan Opstelten ligt worden veelplegers zelfs in de cel gestopt.

Een strafbeschikking voor een verkeersovertreding ontvangen klinkt heel heftig, maar dat gebeurt nu ook al wanneer je meer dan 30 kilometer per uur te hard rijdt. Dan krijg je een brief van het CJIB in huis waar geen M (Wet Mulder) bovenaan staat, maar een O of een T. Een M-acceptgiro verdwijnt uit het systeem zogauw de betaling is gedaan, maar een strafbeschikking wordt altijd gedocumenteerd en twee jaar bewaard. Als je dan een tweede strafbeschikking krijgt, kijkt de Officier van Jusitie in je verleden en op basis daarvan wordt de straf of boete bepaald.

In die zin verandert er dus weinig: veel verkeersovertredingen vallen dus al onder het strafrecht. Maar, Minister Opstelten wil dat er nog meer overtredingen binnen dit strafrecht vallen. Waar je eerder nog gewoon een M-boete kreeg voor het rijden door rood licht, wil Opstelten daar nu een strafbeschikking van maken. Hetzelfde geldt voor het negeren van een stopteken van de politie en het onterecht gebruiken van de vluchtstrook langs een snelweg. Bij het bepalen van deze overtredingen die in 2015 onder het strafrecht vallen, is gekeken naar de mate van opzet en het gevaar, de hinder en andere gevolgen voor medeweggebruikers.

Belangrijker voor ons motorrijders is wellicht bijlage 2 van de brief, waarin Opstelten verkeersovertredingen opsomt die al als strafrechtfeit werden aangemerkt, maar die nu onder het recidiveregime regeling veelplegers gaan vallen. Een regeling die al wat langer bestaat en vaak wordt aangeduid als ‘aanpak hufterovertredingen’. Hierin zien we nu enkele overtredingen opduiken die op ons betrekking hebben, zo valt een wheelie nu onder de recidiveregeling, net zoals een luidere claxon.

De gehele brief van Opstelten met een opsomming van de nieuwe strafrechtfeiten vind je hier. Maar wij zijn er even ingedoken en de feiten die meer specifiek betrekking (kunnen) hebben op motorrijders, hier op een rijtje:


Feiten die worden overgebracht naar het strafrecht:

R465a: Behoudens in noodgevallen als weggebruiker op een snelweg: over de vluchtstrook of vluchthaven rijden
Niet slim, maar je ziet het motorrijder wel eens doen: een stukje vluchtstrook pakken in plaats van keurig te filerijden

Reeds bestaande strafrechtfeiten die eveneens onder het recidiveregime regeling veelplegers verkeer gaan vallen:

K065F: Als bestuurder beneden de 20 jaar een motorrijtuig van de rijbewijscategorie A2 dan wel indien in bezit van een rijbewijs voor de categorie A2 beneden de 22 jaar een motorrijtuig van de rijbewijscategorie A dan wel indien niet in bezit van een rijbewijs voor de categorie A2 beneden de 24 jaar een motorrijtuig van de rijbewijscategorie A, besturen
Stiekem even op de motor van je pa? Dat wordt nu dus twee jaar onthouden en meegewogen in een later vergrijp.

K171: zich zodanig gedragen dat gevaar op de weg wordt veroorzaakt of kan worden veroorzaakt of dat het verkeer op de weg wordt gehinderd of kan worden gehinderd door het rijden met het voorwiel in de lucht (een wheelie)
Opstelten heeft het voor de duidelijk maar even tussen haakjes gezet: een wheelie, dus op je achterwiel rijden, valt nu ook onder het recidiveregime regeling veelplegers verkeer.

N111A: het (op het kentekenbewijs of) in het kentekenregister vermelde geluidsniveau, vermeerderd met 2 dB(A), wordt overschreden; vanaf 4 dB(A)
Voorbeeld: je mag 92 dB produceren, daar wordt met een marge 94 dB van gemaakt, en als je die overschrijdt met 4dB, dan valt je onder het recidiveregime. Hmm, we zien ze al staan bij de TT…

N710e: het is voorzien van andere geluidssignaalinrichtingen dan is toegestaan
Sommige motorrijders rijden met andere claxons of een op het alarmlicht aangesloten geluidssysteem om filerijden veiliger te maken. Dat kan nu dus een recidive-feit worden.

 

Weekendtip: 12 races op Assen

0

British Superbikes, MotoGP en World Superbikes: allemaal fantastisch, maar ook duur! Morgen kun je echter gratis en voor niets naar maar liefst twaalf races kijken! 

In de OW-Cup, met NK Twin-, Sport- en Supercup-klassen, rijdt elke klasse morgen twee races. Races waarin de kampioenschappen beslist worden. Het spektakel in deze laagdrempelige klasses is altijd al hoog, maar morgen kunnen we écht vuurwerk verwachten.

En het mooiste: de entree is gratis. Zelfs de paddock is open en dus kun je heerlijk een dagje rondstruinen. Meer informatie hier op owcup.nl, het volledige tijdschema vind je hier.

 

De Kawasaki H2: Kan -ie vliegen?

0

Weet je nog, die Desmosedici met vleugels? Zo nee, klik hier. Die vleugels, of in ieder geval soortgelijke, zien we nu ook op de Kawasaki Ninja H2. In een nieuw vrijgegeven filmpje zien we niet alleen spiegels die van voor als vleugels dienst doen, maar we zien de vleugels/spoilers ook op een plek die volgens ons aan de zijkant van de motor zit. 

Mocht Kawasaki de geruchten over +200 nog niet genoeg aangewakkerd hebben, dan doen ze dat nu wel met dit filmpje. Want als je al aerodynamica-spoilers nodig hebt om stabiel te blijven… zal het op z’n minst een overtreffende trap van de ZZR1400 of ZX-10R zijn!

Dinsdag a.s. wordt het model onthuld, wij kunnen niet wachten.

 

Nieuw: Moto Guzzi V7 II

0

De Stone- (foto boven), Racer- en Special-uitvoeringen van de Guzzi V7 krijgen een opvolger, met in de basis de nieuwe Guzzi V7 II. Deze nieuwe uitvoering van de V7 krijgt een zesde versnelling, waarbij de eerste versnelling langer is geworden en de laatste twee juist korter. Een betere spreiding van het vermogen is, aannemelijk, het gevolg. Ook is de doseerbaarheid van de koppeling verbeterd, deze heeft nu een langer aangrijppunt en is lichter te bedienen.

Hoewel het motorblok mechanisch ongemoeid wordt gelaten, hangt het nu wel anders in het frame: tien millimeter lager, en vier graden scherper naar voren gekanteld. Hierdoor wordt het gewicht lager bij de grond gebracht en dat komt het stuurgedrag ten goede. Maar volgens Guzzi is meer ruimte voor je knieën de belangrijkste ruimte, en om dat nog eens aan te zetten zijn de voetsteps 25 millimeter lager gehangen. Meer ruimte voor je benen dus, en meer comfort. Hoe het nu met de grondspeling zit vragen we ons af, want die was al niet al te ruim.

Qua elektronica wordt er ook een stap voorwaarts gemaakt, want deze II komt standaard met een nieuw ABS-systeem en tractiecontrole. 

Prijzen zijn nog niet bekend, maar de II moet al over twee maanden bij de dealer staan.

 

Nieuw: Aprilia Caponord 1200 Rally

0

Je kent de Caponord 1200 met Travel Pack al? Da’s mooi, want deze Rally-uitvoering doet er nog een schepje bovenop. De dynamische demping en de grotere 24-liter brandstoftank zijn gehandhaafd, maar zwarte valbeugels met mistlampen, een grote carterbeschermer en een aluminium bulletproof kofferset zagen we nog niet eerder. Het belangrijkste echter zijn de spaakwielen, en de maat van het voorwiel: dat is nu een negentien inch-wiel, en dus echt geschikt voor het ruigere werk. 

Verder heeft deze Caponord natuurlijk ‘gewoon’ cruisecontrole, tractiecontrole, uitschakelbaar ABS en verschillende onder het rijden te selecteren rij-mappings.

Een prijs is ons nog niet bekend, de leverbaarheid wel: vanaf januari 2015 staat -ie bij de dealers, of in jouw garage.

 

Nieuwe MOTO73 is uit!

0

Vandaag valt de nieuwe MOTO73 bij de abonnees op de deurmat, Wat biedt deze MOTO73? We zetten het op een rijtje:

Elitair en bloedsnel
De ene doet het met één R, de andere heeft er  twee R’en voor nodig en de derde gaat in zee met de letters SP. Het dient echter allemaal hetzelfde doel: je onderscheiden van de normale snelle jongens. Dit trio, de Ducati Panigale R, Honda CBR1000RR Fireblade SP en de MV Agusta F4RR, vormt de upper class van de bloedsnelle machines.

Voor de liefhebber
Nat, droog of half-half, het maakt in het Brits Superbike niets uit. Zelfs toen de omstandigheden op het TT Circuit zo verraderlijk werden dat er Engelsen begonnen te klagen, was er overal spektakel. De Nederlanders hadden het in het Britse zeker niet gemakkelijk, maar gingen niet kopje onder. 

Aanklampen!
“wat rijdt dat goed zeg, zo’n fiets uit de jaren tachtig!” Na een paar dagen op de FZR ben je om, blind van verliefdheid veroorzaakt door een combinatie van weemoed, romantiek en beleving. Pas als je in de achtervolging gaat op de VFR merk je dat de FZR oud, nukkig en simpelweg traag is. Aanklampen dus!

Herlings probeert het
Zeven weken nadat Jeffery Herlings zijn dijbeen brak tijdens een benefietrace, staat de Brabander aan de start van de Grand Prix in Mexico. Alle ogen zijn gericht op de MX2, aangezien Cairoli de wereldtitel bij de MX1 een week eerder al binnensleepte. 

Terug naar de basis
Een frame, een motorblok, twee wielen, een zadel, een koplamp en een tank. De basis is altijd hetzelfde, maar daarmee zijn vele varianten en designs mogelijk. Of die aanslaan, hangt af van de genialiteit van de ontwerper. In het geval van de Moto Guzzi California is dat Miguel Angel Galluzzi. We spraken met hem in zijn ontwerpstudio in Pasadena, Californië.

“Wat is het?”
Scherp gelijnd, belachelijk laag en uitgevoerd in matzwart. Als je niet beter zou weten, zou je denken dat het een F-117 Nighthawk Stealth Fighter op twee wielen is. De Honda NM4 Vultus is echter allesbehalve ‘stealth’.

Buigen voor de oude meester
Eindelijk moest de dit seizoen bijna onverslaanbare Marc Marquez een keer buigen voor de oude meester, Valentino Rossi. De 35-jarige Italiaan beleefde juist tijdens zijn thuisrace, de ‘Grand Permio TIM de San Marino e delle Riviera di Rimini’ op het Misano World Circuit Marco Simoncelli, een fantastische renaissance. En met hem ruim 50.000 tifosi ter plekke en miljoenen ’46-fans’, waar ter wereld dan ook!

Scherper of Blitser?
De Suzuki GSR750 is een goede bekende van ons. Maar deze AZ-uitvoering hebben we nog niet eerder ontmoet. De plusprijs ten opzichte van een ‘gewone’ A is € 700. Wat je daarvoor extra krijgt? Dat wilden wij nou ook weten…

En nog veel meer…

Bestel direct of neem hier een abonnement!

‘Het beste van Michael nog niet gezien’

0

We zijn nog steeds in rep en roer. Michael van der Mark maakt de gedroomde overstap naar de World Superbikes en daarbij ligt er een soort intentieverklaring op tafel waarmee na twee jaar de deur naar de MotoGP open staat. Nederland heeft een echte fabriekscoureur en dat is een ongekende luxe.

In een interview met MOTO73 laat Ronald ten Kate weten veel vertrouwen te hebben in Van der Mark. Toch laat hij ook veel ruimte voor nuance en daarbij gaat hij vooral in op de verwachtingen die zo gespannen zijn door het succes tijdens de Acht Uren van Suzuka, op een Fireblade: ‘De motoren voor de Acht Uren van Suzuka hebben minder vermogen, al zal door het nieuwe SBK-reglement het verschil wel kleiner zijn. Ook zijn de banden erg verschillend.’

Om daarna te vervolgen: ‘Aan de andere kant was de snelheid die Michael op Suzuka had, ook met versleten banden, erg hoog. Dat zegt natuurlijk veel. Maar het is lastig om nu al verwachtingen uit te spreken. Net als bij zijn WK Supersport-debuut zullen we in de eerste races zien waar Michael op dat moment staat. Daarna is progressie maken in elke wedstrijd het doel. Net als twee seizoenen geleden is het eerste jaar namelijk om te leren. Er komt nogal wat af op Michael. Niet alleen fysiek is het zwaarder met twee races, een WK Superbike-motor is ook veel gecompliceerder. Zoals het chassis, de elektronica en de vering. Ik zal hem er natuurlijk niet van weerhouden om zijn eerste race te winnen, dat heb ik ook gezegd, maar realistisch is dat niet’, zo laat Ten kate aan WSBK-journalist Marien Cahuzak weten. Ten Kate onderstreept een en ander met veel vertrouwen: ‘We hebben het beste van Michael echt nog niet gezien.’

In het artikel in MOTO73 nr. 20, die vandaag in de winkels komt te liggen, komt ook Michael zelf ruim aan het woord. Hij is redelijk voorzichtig: ‘Ik wil eerst een paar races afwachten. In mijn eerste volledige EK Superstock 600-jaar won ik meteen de openingsrace en had het daarna even moeilijk. Mijn WK Supersport-periode begon op vergelijkbare wijze, met een derde en een tweede plaats, gevolgd door een lastiger periode. Daarnaast heb ik gewoon nog geen meter gereden op de Superbike.’

Het gehele artikel is te lezen in de nieuwe MOTO73 die vandaag bij de abonnees op de deurmat ploft en later deze weer ook hier online te bestellen is. Hierin vind je ook een poster van Michael.

 

Bryan Schouten op zijspoor gezet

0

Bryan Schouten heeft ten faveure van Jasper Iwema het veld moeten ruimen bij CIP Moto3. Het Franse team is dusdanig teleurgesteld in de prestaties van Schouten dat ze hem voortijdig aan de kant hebben gezet. Iwema op zijn beurt krijgt hierdoor weer een kans waar hij dit jaar hard voor gevochten heeft.

Iwema moest immers aan het eind van vorig seizoen weg bij RW Racing. Na een kortstondig avontuur in het Spaanse kampioenschap liet hij tijdens de TT in Assen zien uit het juiste racehout gesneden te zijn. Hij verbaasde vriend en vijand door als twaalfde te finishen en daarmee was hij de beste Nederlander, zelfs voor de vaste GP-rijders Schouten en Deroue.

Bryan Schouten toont zich een ware professional en geeft te kennen begrip te hebben voor de situatie: ‘Ik heb de afgelopen jaren veel tijd en energie gestoken om een Grand Prix-rijder te worden. Daarbij ben ik ondersteund door veel mensen en organisaties die me met raad en daad en niet in de laatste plaats met vertrouwen en met geld de mogelijkheid gaven m’n talent te ontwikkelen. Bij het Franse CIP-team heb ik de kans gekregen een Grand Prix rijder te worden. Dit heeft ons beiden niet gebracht wat we ons daarbij voorstelden. De prestaties en de resultaten die ik wilde en wil boeken zijn er onvoldoende gekomen en daar baal ik van. Ik weet namelijk zeker dat ik het kan en daarom zal ik de komende weken en maanden er hard aan werken te laten zien dat ik een gedreven sporter ben die het verdient een plek te hebben in de GP. Het mag duidelijk zijn dat het zeer doet op deze wijze en nu te moeten stoppen, maar zoals ik al eens eerder heb gezegd ‘Luctor et Emergo’. Ik ga daarom ook niet wijzen, want ik heb geleerd dat als je naar een ander wijst en er meer vingers naar jezelf wijzen. Hoe moeilijk het ook is misschien, maar ik wens Jasper alle succes. Hij weet hoe moeilijk het is om dit te ervaren’, zo lezen we op de website van de KNMV.