woensdag 25 juni 2025
Home Blog Pagina 17

BMW’s nieuwe superbike concept toont extreme prestaties voor 2027

Door
Redactie
-
0

BMW Motorrad heeft op het prestigieuze Concorso d’Eleganza Villa d’Este haar nieuwste visie op de toekomst van superbikes onthuld: het BMW Motorrad Concept RR. Dit concept is veel meer dan een designstudie; het is een duidelijke demonstratie van BMW’s ambitie om de superbike-categorie te domineren. Het voorproefje geeft een kijkje in de ontwikkeling van de volgende generatie S 1000 RR en M 1000 RR, die naar verwachting in 2027 op de markt komen.

De boodschap is duidelijk: BMW mikt op een superbike die in alle opzichten nieuwe maatstaven zet. De conceptmotor borduurt voort op het succes in de FIM Superbike Wereldkampioenschappen en brengt racetechnologie direct naar de straat in een productiemodel dat zowel op het circuit als op de openbare weg indruk moet maken.

Revolutionair design en extreme aerodynamica

Het BMW Concept RR neemt radicaal afstand van het ontwerp van de huidige S 1000 RR en M 1000 RR. Elke lijn en hoek is ontworpen met één doel: maximale prestaties. De voorkant is agressiever vormgegeven, met scherpere LED-koplampen en indrukwekkende M Winglets 3.0. Deze winglets zijn niet louter voor de show – ze genereren bij 300 km/u maar liefst 30 kg neerwaartse druk, wat helpt om het voorwiel bij extreme hellingshoeken aan de grond te houden.

Een opvallend kenmerk is de centrale, grote luchtinlaat die de motor van maximale zuurstof voorziet. De volledige carbon-kuip draagt bij aan een aanzienlijke gewichtsreductie. Het achterdeel is een toonbeeld van aerodynamische verfijning, compleet met een geperst RR-logo en een verlicht RR-symbool dat in het donker een indrukwekkend effect geeft.

F 450 GS: BMW’s strategische zet in het middensegment adventure-motoren

Technologische hoogstandjes en prestatieverwachtingen

Hoewel BMW nog geen officiële specificaties heeft vrijgegeven, zijn de verwachtingen hooggespannen. De motor zal waarschijnlijk een doorontwikkeling zijn van de huidige 999 cc viercilinder met ShiftCam-technologie, maar met een vermogen dat ruim boven de 230 pk uitkomt – een significante stijging ten opzichte van de 210 pk van de huidige S 1000 RR en 218 pk van de M 1000 RR.

BMW streeft naar een rijklaar gewicht onder de 200 kg, wat de vermogen-gewichtsverhouding naar ongekende hoogten zou tillen. De verwachte uitrusting omvat:

  • ShiftCam-technologie voor optimale vermogensafgifte over het hele toerenbereik
  • Geavanceerde elektronische rijhulpsystemen inclusief tractiecontrole, wheelie-control, launch control en slide control
  • Race-specifieke rijmodi met uitgebreide aanpassingsmogelijkheden
  • Öhlins-ophanging van topkwaliteit
  • Brembo-remmen met grotere schijven dan de huidige modellen
  • Lichtgewicht gesmede wielen (mogelijk van Marchesini)
  • Een nieuw ontwikkeld aluminium brugframe met aluminium vakwerk-subframe

De huidige BMW S 1000 RR en M 1000 RR behoren al tot de absolute top in de superbike-klasse, maar met het Concept RR maakt BMW duidelijk dat het de concurrentie – waaronder de Ducati Panigale V4, Yamaha YZF-R1, Kawasaki Ninja ZX-10R en Honda CBR1000RR-R Fireblade – wil overtreffen op alle fronten: vermogen, gewicht, technologie en aerodynamica.

Verwachte beschikbaarheid en prijsindicatie

De productieversies die geïnspireerd zijn op het Concept RR worden niet voor 2027 verwacht. Hoewel er nog geen officiële prijzen zijn, kunnen we uitgaan van een aanzienlijke prijsstijging ten opzichte van de huidige modellen. Ter referentie: de huidige (2025) prijzen in Nederland beginnen bij ongeveer €24.800 voor de S 1000 RR en €42.990 voor de M 1000 RR.

Gezien de technologische vooruitgang en de premium positionering zullen de nieuwe modellen waarschijnlijk met verschillende uitrustingsniveaus en optionele pakketten worden aangeboden om aan individuele wensen te voldoen.

Het BMW Motorrad Concept RR belooft een nieuwe standaard te zetten in de superbike-wereld. Het is een duidelijk signaal dat BMW vastbesloten is om aan de top van het segment te blijven en technologische grenzen te blijven verleggen in de voortdurende zoektocht naar de ultieme rijervaring.

Op Hemelvaartsdag is jouw aanwezigheid geld waard bij Motorkledingstore

Door
Redactie
-
0
Kom op Tweede Paasdag naar Motorkledingstore

Motorkledingstore opent op Hemelvaartsdag de deuren van de 5 megastores door het land. En jouw aanwezigheid is geld waard! Bezoek een Motorkledingstore en maak ieder uur kans op 100 euro shoptegoed: verloot onder de aanwezigen.

Doe je te goed aan een gratis broodje worst met saus naar keuze en struin door de motorkleding outlets met kortingen oplopend tot 50%. Heb je geen doel voor ogen, maar ga je er wel graag met de motor op uit? Rijd de uitgestippelde routes rondom de megastores, verzorgd door motorroutes.nl.

De motorkledingwinkels in Apeldoorn, Breda, Capelle aan den IJssel, Eindhoven en Vianen zijn op donderdag 29 mei geopend van 10:00 tot 17:00 uur.

MXGP Frankrijk 2025: Romain Febvre wint voor eigen publiek

Door
Jan Boer
-
0
Voor zoals altijd veel toeschouwers won Romain Febvre zijn thuis-GP.

Winnen voor eigen publiek is het mooiste dat een sporter kan overkomen. Dat deed Romain Febvre in Ernée. Voor Kay de Wolf werd het een GP om snel te vergeten, want hij zakte van de eerste naar de derde plaats in de WK-stand.

Febvre won weliswaar de negende GP van dit jaar, maar behaalde niet de meeste punten. Dat was Lucas Coenen, die op zaterdag de kwalificatierace won, waarin Febvre derde werd achter de verrassend sterke Noor Kevin Horgmo, die op zondag niet scoorde. In de beide manches waren de Fransman en de Belg met elkaar in evenwicht: beiden behaalden een eerste en een tweede plaats. Na alle nattigheid van de vorige GP’s werd er nu onder droge omstandigheden gereden, al was de baan wel nat door langdurige regen in de nacht van zaterdag op zondag. Net als altijd kwamen er nu ook weer veel toeschouwers naar het ten westen van Parijs gelegen Ernée. Volgend jaar zal het er nog wel drukker worden, want dan wordt de MXoN er verreden.

MXGP Portugal en Spanje 2025: Romain Febvre stevig aan de leiding

Coenen had kopstart in de eerste manche, alweer voor de vijfde keer dit jaar. Jeffrey Herlings startte voor zijn doen erg snel en zat aan het achterwiel van Coenen. Romain Febvre kwam iets minder goed weg en moest meerdere rijders inhalen. Met nog zes ronden te gaan wist Febvre Herlings van de tweede plaats te verdringen. Coenen bleef buiten bereik van de Fransman. De derde plaats is de hoogste klassering van Herlings dit seizoen.

In de tweede race behaalde Andrea Bonacorsi z’n eerste holeshot. Hij moest vrijwel meteen de kop afstaan aan Jeremy Seewer, die op zijn beurt direct voorbij werd gestoken door Coenen. Febvre was vierde na de start, maar aan het eind van de eerste ronde was hij al tweede en kon hij de jacht op Coenen inzetten. Eenmaal aan het achterwiel van Coenen kostte het Febvre diverse pogingen om hem van de leiding te verdringen. Dat lukte net voor de helft van de race op de steilste klim van het circuit. Coenen, die in beide manches last had van opgepompte armen, bleef goed volgen; op de finish was het verschil slechts een halve seconde.

Herlings werd nu vijfde, goed voor de vierde plaats totaal. Hij is duidelijk op de weg terug. Calvin Vlaanderen boekte twee goede resultaten. Glenn Coldenhoff scoorde dit jaar nog niet zo weinig punten als in Ernée, maar handhaaft zich hoog in het klassement.

Slechte score De Wolf

Met een totaal van negentien punten boekte Kay de Wolf zijn slechtste resultaat sinds de GP van Lommel in 2023, waar hij geblesseerd aan de start stond. De Wolf liep in de tijdtraining een enkelblessure op. Dat was niet zijn grootste probleem van het weekend, dat waren valpartijen in de beginfase van beide manches. In de eerste race ging hij al vroeg onderuit, waardoor hij terugviel naar de voorlaatste plaats, en liep later opnieuw vertraging op toen hij moest uitwijken voor een voor hem gevallen rijder. In de tweede race raakte hij opnieuw betrokken bij een valpartij. De Wolf: ‘Vanaf het moment dat ik mijn enkelblessure opliep, ging niets meer goed. In beide manches raakte ik meteen achterop. Ik heb gedaan wat ik kon en ben blijven pushen. Het verlies van de rode plaat is frustrerend. Ik neem deze week rust en ga in Duitsland weer voor het podium.’

Simon Längenfelder en Andrea Adamo scoorden beiden erg goed. Na een tweede plaats op zaterdag achter Adamo won Längenfelder op zondag beide manches, met Adamo telkens als tweede. Dat betekende dat zij respectievelijk 59 en 54 punten scoorden, waardoor ze beiden De Wolf in het klassement passeerden.

Cas Valk haalde twee punten meer dan De Wolf en zakte in de stand één plaats en is nu tiende, op ruime afstand van de elfde. Het laatste punt in de tweede manche was voor Scott Smulders. Rick Elzinga brak bij een val in de kwalificatierace zijn linker sleutelbeen en startte niet.

Winst in de Franse GP en de rode plaat voor Simon Längenfelder.

Foto’s: Fabrikanten, Infront

MXGP Frankrijk 2025 uitslagen

Kwalificatie: 1. Coenen; 2. Horgmo; 3. Febvre; 4. Fernandez; 5. Renaux; 6. Pancar; 7. Seewer; 8. Gifting; 9. Coldenhoff; 10. Herlings.

1e manche: 1. Coenen; 2. Febvre; 3. Herlings; 4. Renaux; 5. Seewer; 6. Bonacorsi; 7. Vlaanderen; 8. Pancar; 9. Watson; 10. Coldenhoff; 11. Fernandez; 12. Gifting; 13. Bogers; 14. Jonass; 15. Sterry; 16. Boisrame; 17. Stauffer; 18. Guyon; 19. Guadagnini; 20. Geerts.

2e manche: 1. Febvre; 2. Coenen; 3. Seewer; 4. Gifting; 5. Herlings; 6. Bonacorsi; 7. Fernandez; 8. Vlaanderen; 9. Coldenhoff; 10. Geerts; 11. Watson; 12. Bogers; 13. Jonass; 14. Pancar; 15. Renaux; 16. Stauffer; 17. Boisrame; 18. Van Doninck; 19. Guyon; 20. Toendel.

GP: 1. Febvre; 2. Coenen; 3. Seewer.

WK-stand na 9 GP’s

Positie Rijders, Nationaliteit en Fabrikant Punten
1 Romain Febvre (F) – Kawasaki 441
2 Lucas Coenen (B) – KTM 394
3 Tim Gajser (SLO) – Honda 305
4 Glenn Coldenhoff – Fantic 302
5 Ruben Fernandez (E) – Honda 292
6 Maxime Renaux (F) – Yamaha 289
7 Andrea Bonacorsi (I) – Fantic 253
8 Calvin Vlaanderen – Yamaha 228
9 Jeremy Seewer (CH) – Ducati 219
10 Kevin Horgmo (N) – Honda 204
11 Jeffrey Herlings – KTM 163
18 Brian Bogers – Fantic 97
20 Roan van de Moosdijk – KTM 71

MX2

Kwalificatie: 1. Adamo; 2. Längenfelder; 3. Coenen; 4. Benistant; 5. Lata; 6. Oliver; 7. Valk; 8. De Wolf; 9. Reisulis; 10. Everts.

1e manche: 1. Längenfelder; 2. Adamo; 3. Lata; 4. Oliver; 5. Valin; 6. Coenen; 7. McLellan; 8. Everts; 9. Zanchi; 10. Farres; 11. Benistant; 12. Prugnieres; 13. Grau; 14. De Wolf; 15. Reisulis; 16. Valk; 17. Gwender; 18. Mikula; 19. Braceras; 20. Smith.

2e manche: 1. Längenfelder; 2. Adamo; 3. Benistant; 4. Coenen; 5. Everts; 6. Farres; 7. Oliver; 8. Valin; 9. Valk; 10. Lata; 11. McLellan; 12. De Wolf; 13. Reisulis; 14. Grau; 15. Prugnieres; 16. Zanchi; 17. Braceras; 18. Gwerder; 19. Mikula; 20. Smulders.

GP: 1. Längenfelder; 2. Adamo; 3. Coenen.

WK-stand na 9 GP’s

Positie Rijders, Nationaliteit en Fabrikant Punten
1 Simon Längenfelder (D) – KTM 424
2 Andrea Adamo (I) – KTM 413
3 Kay de Wolf – Husqvarna 399
4 Liam Everts (B) – Husqvarna 343
5 Thibault Benistant (F) – Yamaha 308
6 Sacha Coenen (B) – KTM 305
7 Camden McLellan (SA) – Triumph 265
8 Ferruccio Zanchi (I) – Honda 220
9 Valerio Lata (I) – Honda 219
10 Cas Valk – KTM 217
12 Rick Elzinga – Yamaha 164
25 Scott Smulders – Triumph 12
27 Jens Walvoort – KTM 7

MotoGP Groot-Brittannië 2025: Bezzecchi verrast in dramatische Britse GP

Door
Asse Klein
-
0
Marco Bezzecchi zorgde voor een complete verrassing door met Aprilia de Grand Prix van Groot-Brittannië te winnen.

De Britse Grand Prix van 2025 op Silverstone zal de geschiedenisboeken ingaan als verrassend én dramatisch. De keuze van de voorband bleek cruciaal. Marco Bezzecchi kwam als verrassende winnaar over de streep voor Johann Zarco en Marc Márquez. Grote pechvogel was Fabio Quartararo, die de race comfortabel leidde totdat zijn Yamaha kampte met een technisch probleem. De broers Márquez mochten van geluk spreken dat ze überhaupt aan de herstart konden deelnemen, nadat ze beiden voor de rode vlag in de tweede ronde werd gezwaaid al ten val waren gekomen.

MotoGP Frankrijk 2025: Johann Zarco zet Le Mans op z’n kop!

De Grand Prix van Groot-Brittannië op het iconische circuit van Silverstone stond traditioneel in augustus op de kalender, maar vond dit jaar plaats in mei. De organisatie hoopte daarmee de teruglopende publieke belangstelling nieuw leven in te blazen. Door het evenement buiten de zomervakantie en tijdens een ‘bank holiday’-weekend (een nationale feestdag) te organiseren, werd gemikt op een groter bezoekersaantal. Dat pakte anders uit: er kwamen zelfs aanzienlijk minder toeschouwers dan in voorgaande jaren. Het experiment blijft dan ook eenmalig, want nog vóór de MotoGP-race werd bekendgemaakt dat de Britse GP volgend jaar ‘gewoon’ weer in augustus wordt verreden. Of 2026 voorlopig de laatste editie op Silverstone wordt, is nog de vraag. Het huidige contract loopt in ieder geval af na de editie van volgend jaar. De oorzaak van de dalende belangstelling is lastig precies aan te wijzen. Waarschijnlijk is het een combinatie van factoren: het ontbreken van Britse toppers in de MotoGP, hoge ticketprijzen en het beperkte zicht vanaf de tribunes op het uitgestrekte – bijna zes kilometer lange – circuit. Deze 25e Grand Prix op Silverstone – sinds 2010 het vaste decor van de Britse GP – was qua bezoekersaantallen teleurstellend. Maar wat er op de baan gebeurde, maakte veel goed: de MotoGP-race zat vol met verrassingen en dramatische momenten.

Derde pole op rij

Fabio Quartararo zorgde ervoor dat Silverstone voor het zevende jaar op rij een andere pole-sitter kende. De Fransman bevestigde zijn status als huidige kwalificatiekoning door voor de derde keer op rij de snelste te zijn in de kwalificatie. Over één ronde kan de Yamaha zich momenteel volledig meten met de Ducati’s. Alex Márquez kwalificeerde zich knap als tweede, ondanks een flinke crash kort daarvoor in de tweede vrije training. Francesco Bagnaia reed naar de derde tijd, vóór zijn Ducati-teamgenoot Marc Márquez. Daarmee stond de leider in het wereldkampioenschap voor het eerst dit seizoen niet op de eerste startrij. Het werd voor Marc Márquez zijn ‘zwakste’ zaterdag van het jaar, want voor het eerst in 2025 wist hij de Sprint niet te winnen. Die eer ging naar zijn broertje Alex. Daarmee bleef de reeks 1-2-finishes van de Márquez-familie in de sprintraces van 2025 intact. Ruim achter de broers reed Fabio Di Giannantonio naar een derde plaats – zijn tweede podium in een Sprint ooit. Bagnaia en Quartararo kampten beiden met gripproblemen aan de achterkant en zakten in de laatste ronde nog terug naar respectievelijk de zesde en zevende plaats, nadat ze gepasseerd werden door Marco Bezzecchi en Johann Zarco. Vooral Bezzecchi’s prestatie was opmerkelijk: na de eerste sector reed de Aprilia-coureur nog op een negentiende plaats. Gezien zijn tempo in de trainingen en de Sprint, gold Alex Márquez als favoriet voor de hoofdrace. De jongste Márquez legde het zelf zo uit: ‘Op deze layout zijn we meer gelijk. Het circuit is niet ideaal voor de rijstijl van Marc; voor mij is het één van de betere circuits.’ Vooral in het vloeiende deel van Maggotts en Becketts maakte Alex het verschil tijdens de Sprint. Maar: om te kunnen winnen, moet je eerst blijven zitten, en dat liep op Silverstone nét even anders. Meteen na de start ging Alex Márquez in de eerste bocht onderuit en een ronde later crashte ook zijn oudere broer terwijl die aan de leiding reed. Beide broers hadden echter geluk bij een ongeluk: in ronde twee werd de race stilgelegd vanwege een oliespoor op de baan, veroorzaakt door een crash van Franco Morbidelli en Aleix Espargaró aan het einde van de openingsronde. Omdat er nog geen drie ronden waren verreden, mochten alle coureurs opnieuw starten op hun originele startposities. Twintig minuten later stonden beide Márquez-broers in een fris motorpak opnieuw op de grid, maar in tegenstelling tot de verwachtingen, zouden ze deze keer niet de hoofdrol opeisen.

Fabio Quartararo (20) nam na de start gelijk de leiding over van Francesco Bagnaia (63) en bouwde al snel een enorme voorsprong op.

Keuze voorband cruciaal

De race verliep verrassend en dramatisch, mede veroorzaakt doordat meerdere rijders kozen voor een zachte voorband. Volgens Michelin-motorsportmanager Piero Taramasso was deze band eigenlijk niet geschikt voor een volledige raceafstand en moest hij met uiterste zorg gemanaged worden. Fabio Quartararo dacht er anders over en was één van de rijders die de zachte voorband koos: ‘Voor mij was de medium-voorband geen optie, omdat ik wist dat ik superhard moest remmen om snel te zijn.’ De Fransman nam meteen in de eerste sector de leiding en bouwde binnen vier ronden een voorsprong van vier seconden op. Daarachter kwam Jack Miller verrassend naar de tweede plaats, gevolgd door Johann Zarco en Marco Bezzecchi – allen eveneens op een zachte voorband. De Ducati-rijders – die kozen voor een medium-voorband – hadden zichtbaar moeite met de grip. Vooral Bagnaia worstelde enorm: hij verremde zich, zakte terug en ging in de vierde ronde onderuit. De tweevoudig wereldkampioen beleeft mogelijk het diepste dal van zijn MotoGP-carrière. Eerder crashte hij ook twee keer in Le Mans, terwijl teamgenoot Marc Márquez uitblinkt in 2025. Ook de Márquez-broers gingen meerdere keren wijd in de eerste helft van de race en verloren daarmee posities. Vooraan leek niets Quartararo van de overwinning te kunnen houden en hij leek op weg naar zijn eerste zege sinds 2022, totdat de techniek hem in de steek liet. Met nog zeven ronden te gaan – toen de Fransman nog bijna vijf seconden voorsprong had – ontstond er een probleem met de rear ride height device, een systeem dat wordt geactiveerd bij de start en bij het accelereren uit bochten. Quartararo moest zijn motor met het defecte systeem zwaar geëmotioneerd aan de kant zetten. Daarmee kwam Bezzecchi aan de leiding te rijden. Hij had inmiddels afstand genomen van Zarco, terwijl Miller was teruggevallen en uiteindelijk als zevende zou finishen. Bezzecchi gaf de leiding niet meer uit handen en pakte zijn eerste MotoGP-zege als Aprilia-coureur. Het betekende de elfde verschillende winnaar op rij in Silverstone en de vijfde verschillende winnaar op rij in 2025. En voor Aprilia een enorme opsteker na een moeizame start in 2025. Na zijn zege in Frankrijk stond Zarco opnieuw op het podium met een tweede plaats. Marc Márquez werd de beste Ducati-rijder: hij rekende in de laatste ronde – na meerdere positiewisselingen – af met Morbidelli. Alex Márquez – die als topfavoriet aan de race begon – eindigde kort daarachter als vijfde. De Gresini Racing-rijder kwam niet in de buurt van het ritme van vrijdag en zaterdag, waaruit blijkt dat hij na zijn crash niet meer hetzelfde vertrouwen had. Marc Márquez breidde op Silverstone zijn voorsprong in het WK-klassement uit van 22 naar 24 punten op zijn jongere broer Alex. Bagnaia staat inmiddels 72 punten achter op zijn Ducati-teamgenoot.

Martín stuurt aan op breuk?

Hoewel Jorge Martín momenteel geblesseerd is en niet actief op de baan verschijnt, houdt de regerend wereldkampioen de gemoederen wel bezig. Martín en zijn management zouden aansturen op een vroegtijdige beëindiging van zijn contract met Aprilia, dat officieel loopt tot eind 2026. De aanleiding zou liggen bij een ontsnappingsclausule in het contract, die Martín de mogelijkheid biedt om de Italiaanse fabrikant eind 2025 te verlaten als hij na de zesde Grand Prix — in Frankrijk – niet hoog genoeg geklasseerd staat in het wereldkampioenschap. Aangezien Martín door blessures in 2025 nog geen enkel WK-punt heeft verzameld, lijkt aan die voorwaarde voldaan. Aprilia zou kunnen aanvoeren dat Martíns blessureleed hem onvoldoende kans heeft gegeven om zijn waarde op de baan te bewijzen, en dat de clausule daarmee niet rechtsgeldig zou zijn. In het geruchtencircuit werd Martín meteen al in verband gebracht met diverse andere fabrikanten, waarbij vooral een spraakmakende transfer naar Honda het vaakst werd genoemd. Wat tijdens het raceweekend in Silverstone wél duidelijk werd: Aprilia is niet van plan om Martín te laten gaan en blijft volledig achter hem staan. De geruchten waren kennelijk wel zo hardnekkig dat het team besloot een officieel statement uit te brengen. Daarin benadrukte de fabrikant dat beide partijen zich aan het contract dienen te houden, dat er geen onderhandelingen zijn geweest over een aanpassing van de looptijd en dat andere fabrikanten zich dienen te onthouden van het doen van aanbiedingen. Martín zelf heeft zich nog niet publiekelijk uitgesproken over de kwestie en wat de exacte redenen zijn waarom hij Aprilia zo snel al zou willen verlaten. Enkel via social media liet hij cryptisch weten: ‘Deze comeback is persoonlijk.’ Wat Martín daarmee precies bedoelt, blijft vooralsnog onduidelijk. Ook gaf hij aan binnenkort zijn kant van het verhaal te doen. Duidelijk is wel dat er achter de schermen bij de regerend wereldkampioen van alles in beweging is. Bezzecchi bewees op Silverstone dat de Aprilia wel degelijk een winnende motor kan zijn. Wie weet helpt deze zege Martín te motiveren om zijn Aprilia-contract gewoon volgens afspraak uit te dienen.

Quotes

MotoGP Groot-Brittannië 2025 uitslagen

Sprint
1. Alex Márquez (E), Ducati, 19.53,657;
2. Marc Márquez (E), Ducati, + 5,511;
3. Fabio Di Giannantonio (I), Ducati, +5,072;
4. Marco Bezzecchi (I), Aprilia, +5,658;
5. Johann Zarco (F), Honda, +6,707;
6. Francesco Bagnaia (I), Ducati, + 7,057;
7. Fabio Quartararo (F), Yamaha, +7,231;
8. Pedro Acosta (E), KTM, +9,186;
9. Jack Miller (AU), Yamaha, +9,923.
  • 10 ronden = 59 km
  • Racegemiddelde winnaar: 177,9 km/u
  • Snelste ronde (3e): A. Marquez, 1.58,714 = 178,9 km/u
MotoGP
1. Bezzecchi, 38.16,037;
2. Zarco, +4,088;
3. M. Márquez, +5,929;
4. Franco Morbidelli (I), Ducati, +5,946;
5. A. Márquez, +6,024;
6. Acosta, +7,109;
7. Miller, +7,398;
8. Fermin Aldeguer (E), Ducati, +8,584; 10.
9. Di Giannantonio, +9,764;
10. Joan Mir (E), Honda, +10,320;
11. Maverick Viñales (E), KTM, +11,318;
12. Raul Fernandez (E), Aprilia, +16,175;
13. Alex Rins (E), Yamaha, +16,312;
14. Brad Binder (ZAF), KTM, +16,262;
15. Luca Marini (I), Honda, +23,729.
  • 19 ronden = 112,1 km
  • Racegemiddelde winnaar: 175,7 km/u
  • Snelste ronde (9e): Bezzecchi, 1.59,770 = 175,7 km/u
Positie Rijders, Nationaliteit en Fabrikant Punten
1 Marc Márquez (E) – Ducati 196
2 Alex Márquez (E) – Ducati 172
3 Francesco Bagnaia (I) – Ducati 124
4 Franco Morbidelli (I) – Ducati 98
5 Johann Zarco (F) – Honda 97
6 Fabio Di Giannantonio (I) – Ducati 88
7 Marco Bezzecchi (I) – Aprilia 69
8 Fabio Quartararo (F) – Yamaha 59
9 Pedro Acosta (E) – KTM 58
10 Fermin Aldeguer (E) – Ducati 56
11 Maverick Viñales (E) – KTM 45
12 Ai Ogura (J) – Aprilia 43
13 Luca Marini (I) – Honda 38
14 Brad Binder (ZAF) – KTM 34
15 Enea Bastianini (I) – KTM 31
Marc Márquez.

Distinguished Gentleman’s Ride 2025 breekt alle records

Door
Redactie
-
0

De Distinguished Gentleman’s Ride (DGR) heeft op 18 mei 2025 nieuwe hoogtepunten bereikt in zijn missie om fondsen te werven voor prostaatkankeronderzoek en mentale gezondheid bij mannen. Het evenement bracht meer dan 125.000 motorrijders samen in 1.038 steden verspreid over 108 landen. Samen wisten deze stijlvol geklede deelnemers een indrukwekkende 7,3 miljoen dollar (ongeveer 6,8 miljoen euro) in te zamelen, waarmee het totaal sinds de oprichting in 2012 op meer dan 60 miljoen dollar komt.

Het evenement, dat inmiddels zijn twaalfde verjaardag viert onder officieel partnerschap met Triumph Motorcycles, combineert de passie voor klassieke en vintage-stijl motorfietsen met een wereldwijde missie om gezondheidsproblemen bij mannen onder de aandacht te brengen.

Van Sydney naar wereldwijd fenomeen

De DGR werd in 2012 opgericht door Mark Hawwa in Sydney, Australië, geïnspireerd door een foto van Mad Men’s Don Draper op een klassieke motorfiets. Wat begon als een evenement om het stereotiepe beeld van motorrijders te veranderen en tegelijkertijd geld in te zamelen voor prostaatkankeronderzoek, groeide uit tot een wereldwijd fenomeen.

Een belangrijke mijlpaal was de samenwerking met Movember in 2016, waardoor de focus werd verbreed naar mentale gezondheid bij mannen. Deze strategische alliantie heeft de impact van het evenement aanzienlijk vergroot en stelt Movember in staat om middelen te kanaliseren naar diverse gezondheidsinitiatieven voor mannen. In 2025 markeert deze samenwerking zijn tienjarig jubileum.

Vermijd wachtrijen bij RIDERS Festival: koop je ticket vooraf en ben goedkoper uit

Meetbare impact op mannengezondheidszorg

De donaties van de DGR worden geïnvesteerd in evidence-based programma’s en gemeenschapsinitiatieven gericht op mannengezondheidszorg. Sinds de samenwerking met Movember is meer dan 35 miljoen Australische dollar geïnvesteerd in deze initiatieven.

Een voorbeeld is Movember’s True North-programma, dat ondersteuning biedt aan mannen met prostaatkanker. Daarnaast ontvangen mentale gezondheidsprojecten zoals Project Pit Stop en Quay Riders in het Verenigd Koninkrijk cruciale financiering om hun bereik te vergroten, waardoor veilige havens worden gecreëerd waar motorrijders kunnen verbinden en steun kunnen vinden.

De realiteit blijft echter dat prostaatkanker 1 op de 8 mannen tijdens hun leven treft, en dat problemen met de mentale gezondheid van mannen wereldwijd een belangrijke doodsoorzaak blijven. De uitdaging ligt in het waarborgen dat de fondsen niet alleen een tijdelijke oplossing bieden, maar ook een katalysator zijn voor structurele verandering.

Partnerships die het verschil maken

De DGR wordt ondersteund door diverse strategische partners die het evenement mogelijk maken:

  • Triumph Motorcycles: Al 12 jaar de officiële motorpartner, levert Triumph niet alleen logistieke ondersteuning maar beloont ook topfondsenwervers met motorfietsen uit hun Modern Classic-assortiment.
  • Hedon Helmets: Viert een decennium partnerschap door handgemaakte luxe helmen te leveren die de esthetiek van het evenement versterken.
  • CMSNL: Als leverancier van klassieke motoronderdelen zorgt CMSNL ervoor dat de vintage motoren die het evenement sieren niet alleen museumstukken zijn, maar ook rijklare machines.

Andere partners zoals ELF Lubricants, Quad Lock en BRETT Eyewear dragen bij aan verschillende aspecten van de rijervaring, van smeermiddelen tot telefoonhouders en stijlvolle brillen.

Meer dan alleen een rit

De Distinguished Gentleman’s Ride is uitgegroeid tot meer dan alleen een parade van gepolijste motorfietsen en gestileerde kleding. Het evenement vertegenwoordigt een wereldwijde beweging die de stigma’s rond mannengezondheidsproblemen doorbreekt en een platform biedt waar motorliefhebbers kunnen samenkomen voor een gemeenschappelijk doel.

Met de ogen nu al gericht op 2026, blijft de DGR groeien in omvang en impact, terwijl het de kracht van de motorrijdersgemeenschap inzet om levens te veranderen en bewustzijn te creëren rond cruciale gezondheidskwesties die mannen wereldwijd treffen.

Voor meer informatie over het evenement of om deel te nemen aan toekomstige ritten, bezoek www.gentlemansride.com.

Moto2 Groot-Brittannië: Agius wint Moto2-klassieker op Silverstone

Door
Asse Klein
-
0
Zelfs in de laatste bochtencombinatie waren er nog volop inhaalacties in de geweldige Moto2-race. Senna Agius kwam als winnaar uit de strijd voor Diogo Moreira (10), David Alonso (80) en Aron Canet (44).
Zelfs in de laatste bochtencombinatie waren er nog volop inhaalacties in de geweldige Moto2-race. Senna Agius kwam als winnaar uit de strijd voor Diogo Moreira (10), David Alonso (80) en Aron Canet (44).

Senna Agius heeft zijn eerste Grand Prix-zege behaald door in een zenuwslopende slotronde op het juiste moment toe te slaan. Diogo Moreira en David Alonso vergezelden hem op het podium. Aron Canet eindigde als vierde en nam daarmee de WK-leiding niet over van Manuel Gonzalez, die samen met Barry Baltus ten val kwam. Zonta van den Goorbergh reed een goede race en sloot deze af met een dertiende plaats.

Collin Veijer (rechts) en Dr. Tjeerd de Jongat (links) poseren na afloop van de operatie voor de Isala Kliniek in Zwolle.

Collin Veijer wist zich in de voorgaande Moto2-races steeds vaker in de strijd om de puntenposities te mengen. Tijdens de Britse GP kon hij daar echter geen vervolg aan geven. Op maandag – in de aanloop naar het raceweekend – raakte hij geblesseerd tijdens een crosstraining. Hoewel Veijer normaal gesproken in Spanje verblijft gedurende het raceseizoen, bevond hij zich dit keer enkele dagen in Nederland vanwege sponsorverplichtingen. Bij medisch onderzoek bleek dat hij zijn rechterarm op drie plaatsen had gebroken — een blessure die bekendstaat als een Galeazzi-fractuur. Drie dagen na het ongeval werd hij geopereerd in Zwolle. Inmiddels is de 20-jarige coureur begonnen aan zijn herstel. Gewoonlijk duurt de revalidatie bij dit type letsel zes tot twaalf weken, wat deelname aan de TT van Assen (eind juni) onzeker maakt. Toch hebben sporters en zeker motorcoureurs al vaak bewezen dat ze niet onder de noemer ‘normale mensen’ vallen als het gaat om herstelvermogen.

Twintigste startplek

Ook Zonta van den Goorbergh was in de twee weken voorafgaand aan de Britse GP volop bezig met revalideren. In Le Mans had hij een breukje in zijn voet opgelopen, nadat hij door Darryn Binder van de motor was gereden. Ondanks die blessure wist de 19-jarige coureur in Frankrijk wel de finish te halen. Op donderdag in Silverstone kon hij weer zijn eerste hardloopsessie afronden. Van den Goorbergh moest beginnen in Q1. Lange tijd leek het erop dat de RW-Idrofoglia Racing GP-coureur zou doorstromen naar Q2, aangezien hij vrijwel de hele sessie binnen de top-vier stond. Bij het vallen van de finishvlag zakte hij echter terug naar de zesde plek, wat hem een twintigste startpositie opleverde. ‘Mijn rondetijd in Q1 had een negende tijd in Q2 opgeleverd, dus zo slecht ging het niet,’ aldus de jonge Nederlander na afloop van de kwalificatie. ‘Maar ik ben niet blij met het gevoel dat ik heb, want ik moet te veel op de limiet rijden.’ In Q1 kreeg Van den Goorbergh flinke tegenstand van meerdere sterke rijders, onder wie Aron Canet. Die wist in Q2 zelfs door te stoten naar zijn eerste poleposition van 2025. Manuel Gonzalez was tijdens de trainingen vrijwel constant de snelste en eindigde in de kwalificatie als tweede voor Diogo Moreira.

Zonta van den Goorbergh scoorde voor de derde keer dit jaar WK-punten.

Geweldige race

Zondagochtend was de baan nog nat, maar bij de start van de Moto2-race – die in Silverstone de racedag opende – was het asfalt droog. Canet was het beste weg, gevolgd door Moreira. Gonzalez verprutste zijn start en viel terug naar de elfde plaats. In de openingsronden wist de Spanjaard zich echter snel weer naar voren te knokken en reed bij het ingaan van de vierde ronde al op plek zeven. De voorste zeven rijders begonnen zich los te maken van de rest en vormden een kopgroep, waarin ook Barry Baltus opnieuw vertegenwoordigd was. De Belg was als zevende gestart en had in de voorgaande twee GP’s telkens de tweede plaats behaald achter Gonzalez. Maar dit keer eindigde het voor beide rijders niet op het podium, maar in de grindbak. In de vierde ronde probeerde Gonzalez Baltus in te halen, maar bij die actie raakten de twee elkaar en kwamen ze samen ten val.

Van den Goorbergh behield bij de start zijn twintigste positie. In de eerste ronden wist hij enkele rijders te verschalken, onder wie zijn teamgenoot Ayumu Sasaki, die uiteindelijk als zeventiende zou finishen. Na de crash van Gonzalez en Baltus schoof Van den Goorbergh op naar de vijftiende plaats, waarna hij ook Deniz Öncü wist te passeren. De Nederlander kwam daardoor aan kop te rijden van een achtervolgend groepje dat de aansluiting met de grote groep strijdend om P6 was verloren. Van den Goorbergh wist zich knap los te rijden van zijn achtervolgers en reed geruime tijd alleen op de veertiende plaats. In de slotfase wist hij Daniel Holgado nog bij te halen en in de laatste ronde te passeren. Zo sloot hij zijn goede optreden af met een dertiende plaats en pakte hij drie WK-punten. ‘Na de moeizame kwalificatie ben ik erg blij met deze race. We hadden een goed tempo, want de rijders die ik passeerde konden mij – zodra ze uit mijn slipstream waren – niet meer volgen,’ vertelde Zonta na de race.

De 19-jarige Australiër Senna Agius mag zich vanaf nu Grand Prix-winnaar noemen.

De strijd om de Grand Prix-zege was spectaculair met ontelbare inhaalacties. Het was zonder twijfel een van de mooiste Moto2-races in lange tijd. Door het uitvallen van Gonzalez kreeg Canet een uitgelezen kans om de leiding in het Moto2-wereldkampioenschap over te nemen. Hij reed in de eerste helft van de race veelal aan kop, maar kon Moreira, Izan Guevara, Alonso en Senna Agius niet van zich afschudden. Voor regerend Moto3-wereldkampioen David Alonso was het de eerste keer dat hij zich in de Moto2 kon mengen in de strijd om de topposities. In de laatste vier ronden leek Canet een klein gaatje te slaan, mede doordat Alonso, Moreira en Agius elkaar continu afwisselden in positie. Guevara verloor in de tweede helft van de race het contact met de kopgroep. Toch kwam de top-vier in de slotronden weer bij elkaar, toen Alonso het gat naar Canet wist te dichten. In de laatste sector kwam Alonso naar de kop en vlak voor het aanremmen van de chicane zette Canet nog een ultieme poging in om de leiding terug te pakken. Beide rijders schoten wijd, waardoor Agius kon profiteren en de leiding overnam. De Australiër behaalde daarmee zijn allereerste Grand Prix-zege. Moreira wist in het spoor van Agius nog de tweede plaats te pakken, terwijl Alonso nipt voor Canet als derde over de streep kwam. Voor Alonso betekende het zijn eerste podium in de Moto2, uitgerekend op het circuit waar hij in 2023 zijn eerste Grand Prix-zege in de Moto3 behaalde. Canet greep met zijn vierde plaats net naast de WK-leiding. Na zeven races staat hij op drie punten achterstand van Gonzalez.

UITSLAGEN EN TUSSENSTAND

17 ronden = 100,3 km 

1. Senna Agius (AU), Kalex, 35.26,390; 2. Diogo Moreira (BR), Kalex, +0,434; 3. David Alonso (CO), Kalex, +0,498; 4. Aron Canet (E), Kalex, +0,518; 5. Izan Guevara (E), Boscoscuro, +0,673; 6. Celestino Vietti (I), Boscoscuro, +2,820; 7. Filip Salac (CZ), Boscoscuro, +3,437; 8. Joe Roberts (US), Kalex, +4,448; 9. Marco Ramirez (E), Kalex, +4,683; 10. Alonso Lopez (E), Boscoscuro, +5,070; 11. Jake Dixon (GB), Boscoscuro, +7565; 12. Albert Arenas (E), Kalex, +12,302; 13. Zonta van den Goorbergh (NL), Kalex, +16,315; 14. Tony Arbolino (I), Boscoscuro, +18,242; 15. Jorge Navarro (E), Forward, +18,359.

Racegemiddelde winnaar: 169,8 km/h

Snelste ronde (3): Manuel Gonzalez (E), Kalex, 2.04,034 = 171,2 km/u

WK-stand (na 7 van 22 races): 1. Manuel Gonzalez (E), Kalex, 111 punten; 2. Canet, 108. 3. Dixon, 82; 4. Barry Baltus (BE), Kalex, 73; 5. Moreira, 70; 6. Agius, 64; 7. Vietti, 52; 8. Agius, Ramirez, 47; 9. Lopez, 42; 10. Arenas, 42; 19. Collin Veijer (NL), Kalex, 11; 20. Van den Goorbergh, 10.

Moto3 Groot-Brittannië: Rueda van laatste naar eerste

Door
Asse Klein
-
0
José Antonio Rueda (99) wist vanaf de laatste startpositie de Moto3-race op Silverstone te winnen.
José Antonio Rueda (99) wist vanaf de laatste startpositie de Moto3-race op Silverstone te winnen.

José Antonio Rueda stijgt momenteel met kop en schouders boven zijn concurrenten uit in het Moto3-wereldkampioenschap. Na vier zeges in de zes races voorafgaand aan de Britse Grand Prix, wist de Red Bull KTM Ajo-coureur ook op Silverstone poleposition te bemachtigen. Toch vertrok Rueda niet vanaf de eerste plek, maar vanaf de allerlaatste op de grid. Hij kreeg namelijk een straf omdat hij tijdens de kwalificatie langzaam reed op de ideale lijn en daarmee meerdere rijders hinderde tijdens hun snelle ronde. Maar zelfs vanaf die laatste plek bleek Rueda verre van kansloos. In de race werkte de jonge Spanjaard zich indrukwekkend naar voren. In de laatste ronde rekende hij af met de snelle Moto3-nieuwkomer Máximo Quiles en verzekerde zich van zijn vijfde overwinning van het seizoen. Met die prestatie schaarde Rueda zich in een bijzonder rijtje rijders die vanaf de laatste startplaats wisten te winnen. Alleen Brad Binder (2016) en David Alonso (2022) gingen hem daarin voor. Ook Pedro Acosta mag in dat rijtje genoemd worden, nadat hij in 2021 zelfs vanuit de pitstraat wist te winnen. Rueda verstevigde bovendien zijn leiding in het kampioenschap aanzienlijk, omdat zijn grootste concurrenten Ángel Piqueras en Joel Kelso ten val kwamen.

UITSLAGEN & TUSSENSTAND

15 ronden = 88,5 km

1. José Antonio Rueda (E), KTM, 32.58,943; 2. Máximo Quiles (E), KTM, +0,046; 3. Luca Lunetta (I), Honda, +0,908; 4. Alvaro Carpe (E), KTM, +1,071; 5. Velentin Perrone (AR), KTM, +1,176; 6. David Almansa (E), Honda, +1,349; 7. Guido Pini (I), KTM, +1,492; 8. Ryusei Yamanaka (JP), KTM, +1,778; 9. Vicente Perez (E), KTM, +2,618; 10. Nicola Carraro (I), Honda, +2,779; 11. Scott Ogden (GB), KTM, +2,953; 12. Taiyo Furusato (JP), Honda, +4,000; 13. Jaco Roulstone (AU), KTM, +6,626; 14. Cormac Buchanan (NZ), KTM, +22,242; 15. Riccardo Rossi (I), Honda, +22,323. 

Racegemiddelde winnaar: 160,9 km/u

Snelste ronde (14e): Taiyo Furusato (JP), Honda, 2.10,794 = 162,3 km/u

WK-stand (na 7 van 22 races): 1. Rueda, 141 punten; 2. Angel Piqueras (E), KTM, 87; 3. Joel Kelso (AU), KTM, 77; 4. Carpe, 69; 5. Furusato, 62; 6. Adrian Fernandez (E), 61; 7. Lunetta, 52; 8. Almansa, 43; 9. Yamanaka, 42; 10. Quiles, 40.

Yamaha ontwikkelt elektrisch ondersteunde turbo voor motorfietsen

Door
Redactie
-
0

Yamaha heeft een veelbelovend patent gepubliceerd voor een elektrisch ondersteunde turbolader voor motorfietsen. Deze E-Turbo combineert een conventionele uitlaatgasturbo met een elektromotor om een van de grootste nadelen van turbomotoren aan te pakken: de beruchte turbolag. Het systeem verschilt wezenlijk van Honda’s recent gepresenteerde E-Compressor en biedt een andere aanpak dan de mechanische compressor die Kawasaki in zijn H2-modellen gebruikt.

De technologie richt zich op het verbeteren van zowel prestaties als efficiëntie, twee eigenschappen die bij motorfietsen cruciaal zijn. Door een turbolader te combineren met elektrische ondersteuning wil Yamaha de voordelen van downsizing benutten – kleinere motorinhoud met lagere emissies – zonder in te leveren op de directe gasrespons die motorrijders waarderen.

Test 2025 Yamaha Tracer 9 GT+: hoogbegaafde alleskunner!

Technische werking en potentiële voordelen

Hoewel het patent alleen de basis van het idee beschrijft, kunnen we beredeneren hoe het systeem zou functioneren. De elektromotor, waarschijnlijk met een vermogen tussen 5 en 15 kW, helpt de turbo sneller op toeren te komen. Dit elimineert effectief de vertraging tussen het openen van het gas en het opbouwen van turbodruк die bij conventionele turbo’s bestaat.

De patenten zijn gericht op de bedrading en de stroom die de turbo van Yamaha zal aandrijven.

De verwachte relatieve druк van 0,3 tot 0,7 bar zou een aanzienlijke vermogenstoename kunnen leveren zonder de motor overmatig te belasten. Voor de constructie zullen waarschijnlijk hittebestendige legeringen zoals Inconel voor de turbineschoepen worden gebruikt, terwijl het huis uit lichtgewicht maar sterke materialen zoals aluminium kan bestaan.

Een van de grootste voordelen van dit systeem is de verbeterde controle en het rijgevoel:

  • Directere gasrespons zonder merkbare vertraging
  • Gelijkmatigere vermogensopbouw over het hele toerenbereik
  • Verhoogde controle door nauwkeurigere regeling van de turbodruk

Daarnaast maakt de E-Turbo effectief downsizing mogelijk. Yamaha zou kleinere motoren kunnen ontwikkelen die dankzij de turbo toch krachtig zijn, maar tegelijkertijd zuiniger en schoner. Schattingen suggereren dat de brandstofefficiëntie met 10-15% zou kunnen verbeteren, terwijl de CO2-uitstoot tot 20% kan dalen.

Potentiële toepassingen in het Yamaha-gamma

Het E-Turbo-systeem zou in verschillende Yamaha-motoren kunnen worden toegepast. Bijzonder geschikte kandidaten zijn:

  • De tweecilinders uit de MT-07 of Ténéré 700, die aanzienlijk meer vermogen zouden kunnen krijgen zonder veel extra gewicht of complexiteit
  • De CP3-driecilinder uit de MT-09 of Tracer 9 GT, waar elektrische ondersteuning de respons bij lage toerentallen zou verbeteren
  • Zelfs de viercilinders uit de R1 of MT-10 zouden kunnen profiteren van verbeterde rijeigenschappen en potentieel lagere brandstofverbruik

Historische context en marktkansen

Turbomotorfietsen hadden in het verleden moeite zich te vestigen op de markt. Modellen uit de jaren 80 zoals de Honda CX500 Turbo, Kawasaki GPz750 Turbo en Yamaha’s eigen XJ650 Turbo leden onder onvoorspelbaar rijgedrag door turbolag en onharmonische vermogensafgifte. De Kawasaki GPz750 Turbo leverde bijvoorbeeld een indrukwekkende 112 pk, maar het onvoorspelbare turbogat maakte hem voor veel rijders moeilijk te beheersen.

Momenteel zijn er geen seriemotorfietsen met turbo’s op de markt, met uitzondering van Kawasaki’s H2-modellen die een mechanische compressor gebruiken – een fundamenteel verschil. Yamaha’s E-Turbo zou een nieuwe kans voor turbomotorfietsen kunnen betekenen.

100 Colls met een BMW R 1300 GS Adventure

Door
Gijs Gilis
-
0
100 Colls met een BMW R 1300 GS Adventure

Of we een verlengd weekend naar Catalonië willen afzakken voor het evenement ‘100 Colls’, waarbij we in 48 uur zoveel mogelijk cols oftewel bergpassen moeten passeren. Ja hoor, heel graag! Vorig jaar deden we ook mee, dus dit jaar moet beter. Vorig jaar kregen we veel te veel regen en slecht weer op onze helm, dus dat moet dit jaar ook beter. Een leidraad, met hoogte- en dieptepunten, wat er goed en wat er mis ging, en wat je zoal meemaakt in zo’n weekend.

100 Colls? Wat is dat eigenlijk?

In het laatste weekend van april komen ongeveer 200 motorrijders samen in het zuiden van Frankrijk en Catalonië. Samen, maar ook apart, want iedere rijder heeft op voorhand een geografische – papier – kaart gekregen waarop een honderdtal cols staan aangeduid. Iedere col heeft een moeilijkheidsgraad (groen, blauw, rood, zwart) en een evenredig puntenaantal. De bedoeling is zeer simpel: verzamel zoveel mogelijk punten van vrijdag 13u00 tot 21u00, zaterdag 07u00 tot 21u00 en zondag 07u00 tot 13u00. Kortom: 48 uur, exclusief de nachten, om het uiterste uit mens en machine te halen. Je moet het maar willen… Los van het competitieverband is er geen enkele verplichting om al die uren ook daadwerkelijk op de motor te zitten. Wil je ’s morgens lekker uitslapen en pas om 09u00 vertrekken? Geen probleem. ’s Middags uitgebreid lunchen? Doe maar. Om 18u00 de motor op de hotelparking zetten? Alles kan.

Met welke motor reden we?

Een hele belangrijke, want ga je voor een lichte naked die makkelijk over de vele bergpassen stuurt, of hou je meer van comfort op een dikke toermotor? Voor ons was het belangrijkste: de actieradius. Dus gingen we naarstig op zoek naar de motor waarmee je het meeste aantal kilometers op één benzinetank kunt rijden. Omdat je geen megavermogen nodig hebt om vlot te kunnen rijden, dachten we eerst aan een lichte tweecilinder zoals een Kawasaki Versys 650 of Yamaha Tracer 7. Maar de actieradius was te beperkt. De Rieju Aventura 500 zou een ideale kompaan geweest zijn, met zijn radius van meer dan 1.000 km, maar is met zijn 47 pk wat onderbemeten voor dit zware werk. En dus kom je al snel uit bij het gebruikelijke rijtje: BMW R 1300 GS Adventure, Honda Africa Twin, Yamaha Ténéré 700 World Raid… Zowel de GS Adventure als de Triumph Tiger 1200 GT Explorer hebben een 30-litertank, wat veel meer is dan de voornoemde Japanse modellen en de BMW verbruikt op papier 0,2 l/100 km minder dan de Triumph. Keuze gemaakt!

Hoe moet je je voorbereiden?

Naast alle obligate dingen zoals goede kledij, regenkledij, een helm die goed zit inclusief headset, een gps die geüpdatet is met de laatste kaarten, en voedsel en drank voor onderweg, is het allerbelangrijkste: de route die je uitstippelt. Dat begint bij het vertrekpunt op vrijdagmiddag. Je kunt overal op de kaart vertrekken, maar in ons geval was het meest logisch om helemaal in het noorden te vertrekken. We reden namelijk 1.300 km van thuis naar dat vertrekpunt, wat wel voldoende is om op één dag te doen. Gelukkig valt dat op zo’n comfortabele GS Adventure reuze mee. Je zit bijna volledig uit de wind dankzij het elektronisch instelbare windscherm, je hebt handvat- en zadelverwarming, cruisecontrol, een comfortabele zitpositie en uren onbeluisterde podcasts en muziek. Eitje, echt waar. Maar terug naar de routeplanning. Die moet namelijk zo efficiënt mogelijk zijn. Zoveel mogelijk cols met zoveel mogelijk punten in zo weinig mogelijk tijd. Het duurt uren en uren om die routes voor iedere dag goed te krijgen, want in de tijd waarin je één zwarte col bereikt, kun je er ook twee blauwe en een groene doen. Maar wat levert dan het meeste punten op? Die strategie is superbelangrijk. Je moet ook zorgen dat je de geplande route kunt uitrijden, want anders heb je de dag erna een probleem. Iedere deelnemer krijgt namelijk een tracker mee die met uitzenden stopt op het eind van de dag. Op exact die positie moet je de volgende dag ook weer vertrekken, anders kun je valsspelen.

Wat kan er zoal mislopen?

Veel. Heel veel! Zo kreeg de winnaar van twee jaar geleden een platte band na twee uur rijden op vrijdag én motorproblemen op zaterdag. Of je komt in de drukte van Barcelona terecht als die avond de Copa del Rey gespeeld wordt en heel de stad in een soort van kramp schiet. Wij maakten het mee. Net als wakker worden op zaterdagmorgen om 05u30 en niet kunnen begrijpen dat er gasten met kasten aan het schuiven zijn in het hotel. Tot je lichtflitsen door de gordijnen ziet en beseft: onweer. We reden er ook letterlijk door, wat je kunt vergelijken met vliegen door onweer, terwijl de bliksem vlak naast je inslaat. Om dan toch steeds hoger te komen richting de col waar je het onweer in een wolk onder kunt aanschouwen. Behoorlijk spectaculair, dat wel, maar je moet er ook weer doorheen bij het afdalen. Goed om één keertje te doen, laten we het daarbij houden. Of het tractiecontrolesysteem van de BMW dat een lelijke highsider voorkwam op een nat zebrapad. Het was behoorlijk schrikken. Net zoals rijden door La Farga de Bebié, een voormalige textielkolonie waar nu officieel nog drie mensen wonen en waar ongeveer alle wegen zijn afgesloten. Ik passeerde er, onwetend, vroeg in de ochtend en zag nergens wegen die mijn gps wel toonde. Tussen twee huizenblokken was het vies, vuil en er smeulde nog een kampvuurtje na. Een aftandse Volvo XC90 met roze velgen en enkele andere wrakken stonden in de berm geparkeerd. Ik voelde me allerminst op mijn gemak. Hier waren duidelijk mensen aanwezig en wellicht nog aan het slapen. Twintig meter verder was de weg afgesloten en moest ik een U-bocht maken, ingesloten door de huizenblokken. De sfeer was er dusdanig akelig dat ik ieder moment een persoon met een geweer uit die huizen kon verwachten. Ik krijg er nog steeds rillingen van.

Reportage 100 Colls: Alcollverslaving

Wat maak je zoal mee?

Los van de spectaculaire uitzichten, het intense rijplezier en de wisselende weersomstandigheden kom je onderweg wel wat tegen. Zo zagen we iedere dag een vos van dichtbij, wat op de top van de Col d’Ares zorgde voor een enigszins intiem moment. De zon was aan het ondergaan, de top werd bereikt, de vos heerste over zijn col. Ik keek hem al rijdend aan, hij keek mij aan en bleef stoer op zijn plaats staan. Een soort van ‘Welkom hier’. Althans, zo voelde het op dat moment. Of ik had al te veel hoogtemeters gedaan, dat kan ook. Daarnaast kregen we ook twee overstekende herten voor onze motor, gelukkig op voldoende afstand, en een adder met doodswens die rustig lag te chillen in een bocht. Los van de dieren ook enkele opmerkelijke mensen, eveneens met een doodswens. Een motorrijder die van de andere kant kwam en helemaal op mijn rijvak zat. Het scheelde een Spaanse moustachehaar. Of twee jonge scooterrijders die exact hetzelfde trucje uithaalden, vlak na elkaar. Gelukkig liep dat ook goed af.

Is dat alles?

Nee hoor, er volgt nog veel meer. Op diezelfde Col d’Ares passeerde een Ducati Streetfighter V4 S me, nadat ik even wat aan het drinken was op de imposante top. Er had me die dag nog niemand voorbijgestoken, dus ik moest in de achtervolging. Flesje water weg, helm op en gas erop. Bergaf ging het tempo flink omhoog, want ik moest nog een dikke minuut goedmaken. Onwaarschijnlijk hoe strak zo’n zware GS Adventure, inclusief compleet gevulde zijkoffers, zich over dit soort wegen laat sturen. Ik vergde het uiterste van de sublieme elektronische vering, intens hard bijtende optionele Sport-remmen en fenomenale Bridgestone T33-banden. Dat je met zo’n kolos zo hard en precies kunt rijden, nota bene in alle comfort, is verbazingwekkend. Het duurde dan ook niet lang voordat ik de Ducati passeerde, die nu op zijn beurt even aan de kant stond en op zijn gps aan het tokkelen was. Hij volgde me en samen reden we tientallen kilometers met een gelijkaardig tempo op, om uiteindelijk na enkele cols afscheid te nemen. Leuk moment.

Is er verder nog iets spectaculairs gebeurd?

Het houdt niet op hoor. We zitten aan het einde van zaterdag, de marathondag, en ik had nog tijd om een extra col te passeren, zodat ik die zondag kon skippen. Van die col tot mijn hotel was een halfuur rijden, maar dat was uiteindelijk in twintig minuten gebeurd. Hoe dan? Nou, op een nog naar nieuw asfalt ruikende kronkelweg door bloemenvelden zag ik in de verte een auto die, net zoals ik, stevig de pees erop legde. Ik probeerde dichterbij te komen, maar dat lukte alleen met moeite (en extra gas). Toen ik op een gegeven moment achter hem hing, bleek het om een eerste generatie Renault Kangoo te gaan. Een wat? Het kleine bestelwagentje was niet zichtbaar getuned en zag er volledig origineel uit, maar de gast die erin zat, reed daar een tempo dat je niet vatten kunt. Iedere bocht sneed hij perfect aan en iedere nieuwe weg kende hij vanbuiten. Ik volgde hem zo kort mogelijk en liet hem mijn turbogids zijn richting hotel. De Spanjaard pushte zijn Kangoo zo hard dat de vonken uit zijn uitlaat vlogen. Ik lachte hardop in mijn helm en genoot van dit spectaculaire einde van de dag. Of nee, want dat was de Copa del Rey tussen FC Barcelona en Real Madrid die in het hotel-restaurant live werd uitgezonden. Wat een uitzinnige sfeer in een simpel Ibis-hotel. De stoelen vlogen nog net niet door de keet na de overwinning van Barca.

Duurzaamheidstest Bridgestone T33: 10.000 km in 10 dagen

Hoe eindigt 100 Colls?

Om 13u00 moet je op een centraal punt op de kaart zijn waar iedereen samenkomt. Ben je een kwartier te laat, dan is alle moeite voor niets geweest. Wij moesten nog even op zoek naar een tankstation om 12u50 nadat een gevecht met een jaren 90 Honda Accord een beetje uit de hand was gelopen. Het was gewoon veel te leuk! Gelukkig waren we met nog zeven minuten op de klok netjes op tijd. Wat volgde was een heerlijk diner in een gerestaureerd klooster met alle 200 deelnemers en de organisatie. Uiteraard kon de prijsuitreiking ook niet ontbreken. Daarna ging iedereen weer zijn weg. De meeste deelnemers zijn locals en hoefden niet ver te rijden. In ons geval moesten we nog 1.400 km overbruggen in goed anderhalve dag/nacht. Het is dan pas dat je pijn begint te voelen in billen, nek, rug en knieën. Het was de zwaarste dag, die lange terugrit. Je kunt natuurlijk ook met het vliegtuig reizen en een motor huren, of je motor in je bestelwagen zetten. Ieder vult het in op zijn of haar manier. En dat maakt de 100 Colls zo leuk.

Foto’s: Marc Sanchez

Motocross of Nations keert terug naar Assen in 2027

Door
Redactie
-
0

De Motocross of Nations keert in 2027 terug naar het TT Circuit in Assen. Dit evenement, waarin meer dan veertig landen strijden om de wereldtitel, vindt plaats van 9 tot 10 oktober 2027. Dit is aangekondigd door de Infront Moto Racing Group, de organisator van het FIM MXGP Wereldkampioenschap.

Na een succesvolle editie in 2019 komt de belangrijkste motorcrosswedstrijd opnieuw naar Drenthe. Het TT Circuit was al gastheer van de MXGP of the Netherlands en de Motocross of Nations tussen 2016 en 2019. Met de terugkeer in 2027 bevestigt Assen zijn status als locatie voor snelheidssporten, met zowel MotoGP als het WK Motorcross.

David Luongo, CEO van Infront Moto Racing, sprak zijn trots uit over de terugkeer van de Monster Energy Motocross of Nations naar Assen, en benadrukte de rijke traditie van Nederland in de motorcross.

De Motocross of Nations, vaak de ‘Olympische Spelen van de motorcross’ genoemd, biedt een unieke kans voor wereldkampioenen en topcoureurs om elkaar te ontmoeten. Gemiddeld nemen veertig landen deel, met elk drie geselecteerde rijders. Het evenement trekt jaarlijks tienduizenden fans.

Nederland heeft in de 80-jarige geschiedenis van de MXoN al vijftien keer op het podium gestaan, en won in 2019 voor het eerst de titel met Calvin Vlaanderen, Glenn Coldenhoff en Jeffrey Herlings. Tijdens de MXoN in 2024 in Groot-Brittannië behaalde Nederland een derde plaats.

Sinds de start van het wereldkampioenschap motorcross in 1947 hebben Nederlandse coureurs de meeste punten verzameld, met een totaal van 6.915 punten, ver voor Frankrijk en de Verenigde Staten.

Wim Mulder van de KNMV is tevreden dat de Motocross of Nations in 2027 opnieuw in Nederland wordt gehouden en kijkt uit naar de prestaties van de Nederlandse atleten.

De organisatie ligt in handen van de Stichting MXoN Assen, in samenwerking met de Motorclub Assen en andere partners. Het evenement staat op de topsportkalender van het NOC*NSF en krijgt steun van de Provincie Drenthe en de Gemeente Assen, waarmee de regio opnieuw als sportlocatie wordt gepromoot.

Voor meer informatie en aankondigingen, zie www.mxon-assen.com.

1...161718...1.858Pagina 17 van 1.858

© Copyright 2023 - Motor.NL Media Company