maandag 7 juli 2025
Home Blog Pagina 224

Eerste indruk 2024 MV Agusta Enduro Veloce: verwachtingen overtroffen op Sardinië

0
2024 MV Agusta Enduro Veloce

Redacteur German Ooms trok voor Motor.NL naar Sardinië voor de eerste test van de 2024 MV Agusta Enduro Veloce. Nog voor z’n eerste Aperol Spritz hadden we hem aan de lijn voor z’n eerste bevindingen.

Motor.NL: En, is het wat zo’n MV op hoge poten?

German Ooms: Is het wat? Jazeker! Ik moet eerlijk zeggen dat ik er zelf niet veel van verwachtte. Een MV voor het terrein is als een ladyshave voor een dokwerker … iets klopt er niet. Maar al na de presentatie en de technische uiteenzetting begon het toch behoorlijk te kriebelen. De getoonde cijfers waren veelbelovend!

Vertel!

Wel, MV ontwikkelde een volledig nieuwe driecilinder. Die levert 124 pk bij 10.000 toeren en 102 Nm koppel bij slechts 7.000 toeren. Daarmee is hij op papier alvast veruit de sterkste in de allroad middenklasse. Bovendien is het elektronicapakket enorm uitgebreid. Tel daarbij een volledig instelbare vering en je begrijpt dat ik als eerste klaarstond om te vertrekken voor de test …

Redacteur Gijs neemt je mee: achter de schermen bij een persintroductie

Werden je verwachtingen ingelost?

Ja, en nog geen beetje! Die nieuwe driecilinder is fantastisch. Hij levert niet alleen veel vermogen maar doet dat op een bijzonder aangename manier. En die klank … verslavend. Nu ben ik nogal snel verslaafd, maar deze klank is werkelijk een klasse apart.

En stuurt hij als een MV?

Dat die gasten in Varese weten hoe ze een goed sturende motorfiets moeten bouwen dat weten we en het wordt met deze Enduro Veloce nog maar eens bevestigd. Hij stuurt zelfs zo goed en zuiver dat je compleet vergeet dat er een 21 inch voorwiel in zit. En dat wil toch wel wat zeggen … Ik ken een heel aantal machines, zelfs met veel meer vermogen, die hun billekes gaan mogen insmeren!

Lang geleden dat we je zo enthousiast hoorden.

Ja, dat komt allicht door het verrassingseffect. Als je weinig verwacht maar veel krijgt, dan durft mijn enthousiasme weleens pieken. Maar helemaal terecht denk ik. Wat MV hier neerzet is gewoon een zeer goede motorfiets. Wel spijtig dat we weeral zo diep in de buidel moeten tasten. 28.500 € blijft een smak geld …

Maar is hij het waard?

Soms is het moeilijk om waarde in geld uit te drukken. Mijn vrouw zegt altijd dat ik een hart van goud heb. Ben ik daarom veel waard. Absoluut niet. Maar deze MV heeft toch iets bij me losgemaakt. Dus, effe afronden: fantastische nieuwkomer die in vergelijkingstesten wel eens voor verrassingen zou kunnen zorgen. Nu ga ik inpakken want morgen testen we op de andere kant van Sardinië de nieuwe Royal Enfield Himalayan 450.

Van een contrast gesproken …

Ja, voor de prijs van één MV heb je zowat drie van drie Himalayans. Alles is relatief natuurlijk maar ik kijk er toch ook naar uit. Van een showbeest naar een nuchtere jongen … Mijn vrouw heeft dat ook meegemaakt en ze is nu heel gelukkig! Uiteraard!

Redacteur Gijs neemt je mee: achter de schermen bij een persintroductie

0

Het is de meest gestelde vraag die ik krijg, of je op een persintroductie ook zelf mag rijden met de motoren. Natuurlijk, want anders is het bijzonder moeilijk om een zinnig artikel te schrijven. In deze reportage neem ik je graag mee op een persintroductie van in dit geval Suzuki. Een kijkje in mijn leven van motorjournalist. Tenminste, het spannende gedeelte, want schrijven is bloeden…

Dinsdag 6 februari

21:00 uur

Gegeten, kindjes naar bed, koffers gepakt en tijd om te vertrekken richting Schiphol. Een rit van twee uur. Omwille van een vroege vlucht op woensdagochtend heb ik een extra overnachting in een hotel vlakbij de luchthaven. Niet alleen comfortabeler, maar vooral interessant om de dag erna de ochtendspits te vermijden.

Woensdag 7 februari

05:00 uur

Vroeg uit de veren om tijdig op Schiphol te zijn voor de vlucht naar Faro, Portugal om 07:30. Op de luchthaven maak ik kennis met het reisgezelschap dat bestaat uit journalisten en verantwoordelijken van NIMAG-Suzuki. Even later toren ik boven de wolken uit.

10:00 uur

We landen op luchthaven Faro. Een halfuur later laad ik mijn grote reiskoffer – inclusief helm, motorkleding, avondkleding en normale reisbenodigdheden – in een busje dat mij naar het hotel brengt. Een rit van een uur.

Test Suzuki GSX-S1000GX 2024

11:30 uur

Aankomst bij het hotel. De motoren waarmee ik ga rijden – de GSX-S1000GX, V-Strom 800 en GSX-8R – staan netjes uitgestald en worden gretig gefotografeerd en gefilmd. Dit zijn meestal de eerste foto’s en filmpjes die op sociale mediakanalen verschijnen. Na die posts breng ik mijn bagage naar de hotelkamer en schuif ik aan voor de lunch. Mijn maag is behoorlijk aan het grommen.

14:00 uur

Persconferentie. Alle details over de motoren en het rijschema worden besproken. Na een uur aandachtig luisteren en zoveel mogelijk informatie proberen op te slorpen, trek ik mijn motorkleding aan en maak me klaar voor een eerste rit. In de meeste gevallen is er tijdens een persintroductie slechts één rijdag voorzien, maar omdat we al zo vroeg zijn aangekomen, heeft Suzuki er anderhalve rijdag van gemaakt. Maar goed ook, want de weersvoorspellingen voor morgen zien er niet al te best uit…

16:00 uur

Na een uur rijden achter een begeleider komen we aan op het eerste fotopunt. Foto- en videostops zijn belangrijke momenten op persintroducties. Zonder kom je thuis met alleen maar tekst en een artikel is niets zonder foto’s. Om de beurt rijden we langs de fotograaf – die zit vaak naast de weg voor het perfecte shot, meestal een bocht met een mooie achtergrond – met de drie type motoren, die we onderling wisselen. Fotografie neemt altijd veel tijd in beslag, omdat iedere journalist voldoende materiaal moet hebben. Minstens een uur, maar meestal langer.

18:00 uur

Na een prachtige rit door de Portugese heuvels en bergen, is het tijd om machine en mens bij te tanken. Een biertje na de rit is een traditie die zoveel mogelijk in ere wordt gehouden. Motorjournalisten zijn dan wel concurrenten van elkaar, maar dat betekent niet dat het ongezellig is. We sluiten de rijdag af zoals iedere motorgroep dat doet, met veel ‘heb je dat gezien?’ en ‘dit vond ik minder/erg goed aan de motor’. Na de après-test fris ik me op in de hotelkamer en schuif ik in avondkledij aan bij het diner. Maar eerst heb ik nog een stukje getikt voor de website over hoe het eerste gevoel met de motor(en) was en social media bijgewerkt met een reeks zelfgemaakte foto’s en filmpjes.

Donderdag 8 februari

09:00 uur

Een spannende ochtend, want gaat het regenen of niet? Velen zullen nu denken: ‘Een beetje regen kan toch geen kwaad.’ Inderdaad, dat is ook helemaal niet erg. Maar wel op een persintroductie, omwille van twee redenen. Je kunt de motor niet testen zoals motorrijders die meestentijds zullen gebruiken. Als het droog is dus. Maar ook de fotografie wordt in de regen een lastig verhaal. Niet alleen technisch voor de fotograaf, maar ook rijtechnisch wordt het allemaal wat braver omdat je je voorwiel niet wilt verliezen op de meestal gladde bergwegen. Bij de start van de rit hebben we in ieder geval geluk. Het is zwaarbewolkt, maar voorlopig valt er geen druppel. Ik neem voor de zekerheid wel mijn regenpak mee, dat netjes onder het zadel van de GSX-S1000GX past. Handig!

10:00 uur

Tijd voor de volgende fotoshoot, nu het nog droog is, waarbij we een voor een achter een camera-auto rijden. Die zorgt voor die typische beelden heel dicht op de motor, waardoor het enigszins lijkt alsof je zelf aan het rijden bent. Het uitdagende hieraan is om je snelheid zo constant mogelijk te houden omdat je anders onscherpe beelden krijgt. Daarbij rij je ook echt kort op de camera-auto, voor een zo dramatisch mogelijk effect.

13:00 uur

We naderen de zuidwestkust van Portugal. De lunchlocatie ligt op een klif met een magnifiek uitzicht over de Atlantische Oceaan. Maar er staat bijzonder veel wind en de regen komt horizontaal voorbij. Het is bitterkoud en ik duik snel het restaurant in voor een heerlijke vismaaltijd. Even opwarmen, regenpak aan en hopelijk straks niet doorweekt in het hotel aankomen.

20:00 uur

Na een doornatte, maar wel prachtige rit richting het hotel krijgen we de laatste kans om de drie machines te testen. Eenmaal bij het hotel bereid ik me voor op de videopresentatie. In dit geval slechts één, die van de GSX-S1000GX, want de V-Strom 800 en GSX-8R heb ik op eerdere persintroducties al gedaan. Na de video-opnames neem ik een zalig warme douche en kleed me om. De voltallige groep motorjournalisten vertrekt naar Lagos voor het laatste avondmaal. Er is zowaar een ober genaamd Jésus aanwezig… Om de avond af te sluiten, drinken we nog een pint in een lokale Irish Pub. En nog eentje om het verlies aan de pooltafel te verwerken.

Vrijdag 9 februari

Op vrijdag rijden we niet meer. Vroeg in de ochtend vertrekken we naar de luchthaven van Faro, om via Lissabon naar Schiphol te vliegen. Maar op Faro loopt het bijna mis. Niet door de vele regen, die langs de muren van de luchthaven naar binnen sijpelt waardoor er overal plassen liggen, maar wel omdat de vlucht vertraging heeft opgelopen waardoor de overstap in Lissabon wel heel kort wordt. Gelukkig loopt het allemaal goed en ben ik omstreeks 18:00 weer in Nederland. Na een snelle hap is het dan nog twee uur rijden naar vriendin en kinderen. Rond 21:30 ben ik weer thuis, een reis van deur tot deur die ondanks het tijdsverschil ongeveer twaalf uur heeft geduurd. Da’s niet om te klagen, maar gewoon zoals het is voor een motorjournalist die de wereld overvliegt van introductie naar introductie. En dat hebben mijn collega’s en ik er graag voor over.

Foto’s: Gijs Gilis, Fedor Lammers

‘Als we zo doorgaan wordt het aantal afgesloten wegen niet minder’

3
geluid is uit

Sommige dingen veranderen nooit. Toen ik de leeftijd had van mijn kinderen – negen en zes jaar – kon ik geen genoeg krijgen van Bassie en Adriaan. ‘Stommeling! Uilskuiken! Frikandel! Zak patat! Drommels, drommels en nog eens drommels!’ Elke dag hoor ik nu De Baron weer en elke dag moet ik er om lachen. Sterker nog, B100 – B 1 0 0 zo je wilt – citeer ik regelmatig, als het even anders loopt als gepland. ‘Ik heb ook altijd pech, ze moeten altijd mij hebben.’ Wanneer ik kan, kijk ik thuis mee en viel het pas ineens op dat er bij een scene op de bloemveiling volop gerookt wordt. In beeld! Het was mij als kind nooit opgevallen en da’s volkomen logisch, want roken was toen nog heel gewoon. Mijn kinderen viel het wel meteen op, duidelijk een andere generatie. 

Doe mee aan ‘Te luid geluid is uit’

Sommige dingen veranderen dus wel. En zo gaat het ook met het soms te harde geluid van motoren, ik weet het eigenlijk gewoon hartstikke zeker. Dat we voor sommigen helaas nog een lange weg te gaan hebben, bleek toen wij een Te luid geluid is uit-bericht, een campagne van de Motorrijdersactiegroep en die wij ondersteunen, deelden op Facebook (zie de post onderaan de pagina). Niet iedereen was blij met dat bericht en dat was natuurlijk geen verrassing, want waar De Baron een allergie heeft voor Bassie en Adriaan hebben sommige motorrijders op Facebook dat nog steeds voor de campagne Te luid geluid is uit. 

En ja, natuurlijk snap ik het allemaal waar die frustratie vandaan komt. En ja, natuurlijk ben ik hoofdredacteur van een motorblad en blijf ik zo lang ik het kan, opkomen voor de motorrijder. Maar het heeft in dit geval geen zin. Het aantal afgesloten wegen wordt niet minder. We gaan het niet winnen met door te gaan wat sommigen nog steeds doen. Dan gaan we het hartstikke verliezen en dan gaat het echt pijn doen. En ‘wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen’ werkt dan niet meer… 

Beleef de stunts van FMX4EVER op RIDERS Festival

0

Stel je voor; je zit op een loungestoel of staat op het gras in de frisse buitenlucht tijdens een zachte zomerdag, met een hapje of een drankje in je hand. Genietend van goede rock- en bluesmuziek, met het warme geronk van motoren overal om je heen. En dan vliegt er ook nog eens een crosser door de lucht. Wat wil je nog meer?!

Dit wil je niet missen. En dus nodigen wij je uit: kom 1 en 2 juni naar RIDERS Festival in Autotron Rosmalen!

Tijdens dit heerlijke zomerweekend barst hét motorfestival los.

Naast heel veel motoren, motorrijden én motorrijders vind je er ook het hele weekend livemuziek van verschillende grote tributebands, verschillende stands, foodtrucks en motormerken, maar ook heel veel vette stunts en shows.

FMX4EVER neemt een deel van het entertainment op zich. Met rijders vanuit België, Tsjechië, Nieuw-Zeeland en Groot-Brittannië is het een dynamisch team met verschillende specialiteiten, die heel erg goed zijn in vliegen met crossmotoren.

Van springen over het paard van Troje in Turkije, tot de eerste backflip ooit met een Dakar-motor in Madrid en een record van meeste stuntrijders die tegelijk een backflip doen. De heren van FMX4EVER weten wat spektakel is. Gemaakt van een ander DNA, stroomt adrenaline, spanning en sensatie door hun bloed. Dat garandeert een waanzinnige show.

Bereid je voor op twee dagen vol actie, plezier en gezelligheid en laat je omverblazen door het spektakel van deze gerenommeerde freestylemotocrossers.

Stap op jouw droommotor bij het RIDERS Festival op 1 en 2 juni

Een waar motorfestival

RIDERS Festival bestaat niet alleen uit spectaculaire shows. Het is de plek waar motorrijders van alle leeftijden samenkomen. Of je nu net bent begonnen met motorrijden, graag wilt gaan motorrijden, dagelijks op de motor stapt of na een lange tijd tóch weer overweegt het been over het zadel te gooien – er is voor ieder wat wils.

Wil jij er zeker van zijn dat je erbij bent? Scoor dan nu alvast je kaartjes.

Wil jij zeker weten dat je erbij bent? Scoor dan nu alvast hier je tickets!

Praktische info

WaarAutotron Rosmalen

Wanneer         
1 en 2 juni 2024
Zaterdag van 10.00 – 17.00u
Zondag van 10.00 – 17.00u
Meer informatieRIDERSfest.nl
Ticketsticketpoint.nl/RIDERSfestival

Assen, april 2016: Michael van der Mark strijdend ten onder – terugblik

0
Beginfase van de race met Chaz Davies (7) voor Michael van der Mark (60), Tom Sykes (66) en Jonathan Rea (1).
Beginfase van de race met Chaz Davies (7) voor Michael van der Mark (60), Tom Sykes (66) en Jonathan Rea (1).

16 april 2016, TT Circuit Assen. Michael van der Mark is uitstekend begonnen aan zijn tweede World Superbike-seizoen. Na drie podiumplaatsen en een pole position uit zes races wilde de Ten Kate Honda-rijder tijdens zijn thuisrace in Assen – waar hij altijd wat extra’s heeft – vol voor de overwinning gaan. De Honda was op dat moment eigenlijk niet opgewassen tegen de Kawasaki en Ducati, maar daar had de Nederlander op deze dag maling aan.

WorldSBK Assen 2024: Michael van der Mark, genieten zonder podium

Michael gaat in Race 1 de strijd aan met Jonathan Rea (Kawasaki) en Chaz Davies (Ducati). Michaels teamgenoot Nicky Hayden kan de leiders alleen volgen terwijl polesitter Tom Sykes (Kawasaki) vroeg in de race ten val was gekomen. Davies doet het kopwerk, terwijl Rea en Van der Mark constant stuivertje wisselen. Michaels favoriete inhaalplek is de Geert Timmer-bocht, tot groot genoegen van het Nederlandse publiek. De Honda van Michael zwabbert praktisch in alle bochten, waarmee hij zijn 200% inzet kenbaar maakt. Vier ronden voor het einde gaat Rea voorbij aan Davies. Ook remt Van der Mark– natuurlijk in de laatste chicane – zich ook voorbij aan Davies. Met nog drie ronden te gaan, heeft Michael nog steeds niet aan de leiding gereden. In de Stekkenwal komt daar verandering in. Het duurt slechts een paar bochten, want in Meeuwenmeer wordt duidelijk hoeveel risico’s Van der Mark neemt. Hij valt bijna van zijn Honda en Rea komt hem voorbij. Met het ingaan van de voorlaatste ronde heeft Michael nog steeds goede papieren voor zijn eerste World Superbike -overwinning. Maar het loopt anders. Bij het insturen van Ossebroeken verliest Michael zijn Honda en crasht. Zwaar teleurgesteld keert hij terug naar de Ten Kate-pitbox. Maar het Nederlandse publiek is vooral trots op de geweldige show die Michael heeft laten zien en laat dat merken door een groot applaus. Michael is tot op de dag vandaag niet zo dichtbij een World Superbike-zege in Assen geweest. Komt daar in 2024 verandering in?

Foto’s: ANP

Beginfase van de race met Chaz Davies (7) voor Michael van der Mark (60), Tom Sykes (66) en Jonathan Rea (1).
Beginfase van de race met Chaz Davies (7) voor Michael van der Mark (60), Tom Sykes (66) en Jonathan Rea (1).

Test CFMoto 800NK Sport vs KTM 790 Duke: van je familie moet je het hebben

0
CFMoto 800NK Sport vs KTM 790 Duke

Neven zijn het, de CFMoto 800NK en KTM 790 Duke. Dezelfde grootouders, maar andere moeders. In basis zijn het dezelfde motorfietsen met hetzelfde motorblok, maar toch verschillen ze op meer vlakken dan je aanvankelijk denkt. We spitten het uit in dit familiale duel en zorgen ervoor dat ze op het einde van de rit elkaar in de ogen kunnen kijken en respectvol de hand schudden. Want met de Oostenrijkers wil je geen ruzie. Laat staan met de Chinezen…

Test 2024 CFMOTO 450MT: offroad bij 35 graden op de Filipijnen

Uiterlijk en afwerking

Dat de CFMoto 800NK en KTM 790 Duke uiterlijk behoorlijk verschillen, zie je meteen. Ze komen echt uit een ander huis. De 790 Duke is een echte Duke zoals iedereen ‘m kent. Een agressieve, scherpe styling die uitmondt in ‘punten’ die naar onder en voren wijzen. Ons testmodel is voor de verandering eens een grijze KTM in plaats van de bijna verplichte oranje. Het maakt hem onmiddellijk minder schreeuwerig. Toch zijn er nog voldoende oranje details en lijntjes getrokken om duidelijk te maken dat het een KTM is. Opvallend is de hooggeplaatste uitlaat die als het ware onder het achterzadel plakt, het achterlicht dat zwevend op het spatbord gemonteerd is en de swingarm die duidelijk anders is dan die van de CFMoto. Die van de 800NK ziet er trouwens beter en mooier afgewerkt uit. Kijk ook eens naar bijvoorbeeld de passagiersvoetsteunen. Die zijn mooier ingebouwd op de CFMoto, waar ze op de KTM eerder lijken opgeschroefd ‘omdat het moest’. De algemene styling én afwerking van de 800NK valt bij ons beter in de smaak. Het design is bijzonder en ‘anders dan anderen’, zonder dat het smakeloos of té opzichtig wordt. Hij is veel afgeronder en zuiverder getekend, zonder aan stoerheid te verliezen. De koplamp en het achterlicht krijgen mooi gevormde DRL’s, het motorblok een zwarte spuitbeurt en een CFMoto-logo. De grotere remschijven vooraan vullen het wiel wat mooier op, terwijl de rode velgrand toch ook voor net dat extra tikkeltje sportiviteit zorgt. Is het spatbord vooraan trouwens al opgevallen? Misschien net wat te veel van het gekke, maar het geeft wel een eigen gezicht aan de 800NK. Aan de achterkant zien we een laag spatbord dat uit het achterwiel komt en een eveneens hoge uitlaat onder de kont die hier wel dikker en stoerder is. Het zadel van de Chinees is puur qua uiterlijk ook mooier. Er staan een logo op en een leuk reliëf, in plaats van het wat plastiekerige en inspiratieloze zadel op de KTM. Het mag duidelijk zijn, de CFMoto wint dit onderdeel. En dat hadden we op voorhand ook niet verwacht.

Motor en rij-eigenschappen

Twee motoren met dezelfde 799cc-paralleltwin, daar kan niet veel verschil in zijn, toch? Gelukkig is de praktijk in vele gevallen anders dan de theorie. Het begint al bij de naakte cijfers, want de KTM meet 105 pk en 87 Nm, terwijl de CFMoto iets minder sterk is met 95 pk en 79 Nm. Niet geheel verrassend. Ook de elektronische uitrusting verschilt, want de CFMoto heeft drie rijmodi, standaard cruisecontrol en geen tractiecontrole, terwijl de KTM vier rijmodi heeft, geen cruisecontrol, maar dan wel weer tractiecontrole. Het is dus maar wat je belangrijk vindt. Voor een quickshifter moet je in beide gevallen bijbetalen, als optie voor de KTM en als 800NK Advanced voor de CFMoto. Die heeft ook een stuurdemper, terwijl die standaard op de 790 Duke zit. Kun je het nog een beetje volgen? Nee? Goed, dan gaan we verder met hoe ze rijden. We weten dat KTM’s over het algemeen niet de meest beschaafde gasreactie hebben, wat negatiever klinkt dan hoe we het bedoelen. Het geeft ze net dat sportieve, agressieve karakter dat je mag verwachten van de Oostenrijkse machines. Stap je van de CFMoto over op de 790 Duke, dan lijkt het alsof je met een zeemzoete Japanse viercilinder aan het rijden bent. De KTM is veel soepeler, verfijnder en aangenamer dan de CFMoto. Niet alleen de gasreactie, maar ook – in mindere mate – het schakelen, de vering en de remmen. Het grote probleem van de 800NK is de onaangename gasreactie. Omdat de elektronica niet van KTM is overgenomen, maar in China zelf is ontwikkeld, zit je met een motor die geen tractiecontrole heeft en een gasreactie die zeer ondermaats is. Het lijkt alsof de motor geen benzine meer heeft of in ieder geval onvoldoende sap krijgt ingespoten. Dat is – voor alle duidelijkheid – niet het geval, maar zo voelt het wel. Geen fijn gevoel, want je rijdt er heel nukkig en onzeker door. Hoog in toeren lijkt het allemaal beter te gaan, maar daar kom je zelden. Door zijn extra kracht (+10 pk, +8 Nm, +2 kg) voelt de 790 Duke sneller aan, zowel laag als hoog in toeren. Logisch. Toch is het niet die extra kracht die je mist op de CFMoto. Qua sturen en remmen zijn ze aan elkaar gewaagd, met een licht voordeel voor de 790 Duke. Die is iets scherper en beter afgesteld. De KTM slaat dus terug in dit onderdeel, met een duidelijke overwinning: 1-1.

Prijs en uitrusting

De elektronica hebben we al besproken, maar hoe zit het met de rest van de uitrusting? Laten we beginnen bij de vering, niet onbelangrijk op sportieve naked bikes. De KTM krijgt de uit eigen huis WP-vering met een WP Apex-monoshock. Vooraan kan die niet ingesteld worden, achteraan de veervoorspanning. Kijken we dan naar de CFMoto, dan verwacht je dat die ook WP krijgt, maar niets is minder waar. De 800NK doet het zowel voor- als achteraan met volledig instelbare Kayaba’s. Duidelijke punten voor de CFMoto, zou je denken, maar de KTM-vering doet exact wat je ervan verlangt. Een prima set-up dus, terwijl de 800NK dan weer eindeloos ingesteld kan worden. Op het gebied van vering noteren we een ex aequo.

Over naar het stuur, waar beide machines zijn uitgerust met een tft-scherm. Dat van de 790 Duke is prima, met een eenvoudige en duidelijke lay-out zonder al te veel blabla. Maar dat van de 800NK is prachtig. Het reageert snel, is op een goede manier instelbaar zonder dat het te veel wordt en heeft mooie, moderne graphics. De bedieningsknoppen van de CFMoto zitten wel wat dicht op elkaar, zodat je regelmatig op het pijltje naar onderen van de keuzeselector duwt in plaats van de richtingaanwijzer. Dat zal vast wennen zijn. Op de KTM heb je die gewenperiode niet nodig. De bediening van de knoppenwinkel is makkelijker en ‘handschoenbestendiger’ door grotere knoppen. Wel is het op de CFMoto sneller om te switchen tussen de verschillende rijmodi door een aparte knop, in plaats van in een menu op de KTM.

Qua zitcomfort valt er weinig te klagen op beide motoren. De zitposities zijn goed en aangenaam, ook voor grotere rijders. Op de KTM zit je iets ruimer en vlakker, en er is meer beweegruimte. Op de CFMoto word je meer tegen de benzinetank gedrukt, wat niet altijd even aangenaam is voor de strijders in je broek.

Het loopt op dit vlak dus allemaal heel gelijkaardig op. Tot nu, want het prijsverschil is een heel ander verhaal. De CFMoto 800NK Sport kost €8.999, terwijl de KTM 790 Duke €11.040 van je vraagt. Een verschil van €2.000! Als we dan kijken naar de gelijkaardige uitrusting, is het maar al te logisch dat de CFMoto dit onderdeel wint.

Conclusie test CFMoto 800NK Sport vs KTM 790 Duke

Zowaar een 2-1 overwinning voor de CFMoto. De 800NK is knap gestyled, beter afgewerkt en kost 2.000 euro minder dan neef 790 Duke. De KTM scoort op zijn beurt veel punten met zijn motorafstelling en rij-eigenschappen. Die 10 pk extra voel je wel, maar zal je nooit missen op de CFMoto. Die gebrekkige gasrespons van de 800NK kun je echter missen als kiespijn. De hele beleving van de motor valt er een beetje van in het water, omdat je er continu aan denkt en het allesbehalve natuurlijk aanvoelt. Om die reden, en enkel om die reden, zouden we toch voor de KTM 790 Duke kiezen. Ja, die is een stuk duurder. En nee, die gasrespons is geen 2.000 waard. Maar hou er ook rekening mee dat de KTM is uitgerust met tractiecontrole en dat een slippertje op de CFMoto, door die nukkige gasreactie, je al snel meer dan €2.000 kan kosten.

CFMoto 800NK Sport

Pluspunten: Origineel uiterlijk, afwerking, prijs

Minpunten: Gasreactie, geen tractiecontrole

KTM 790 Duke

Pluspunten: Verfijnder geheel, scherp sturen, levendig motorblok

Minpunten: Prijs ten opzichte van 800NK, standaard uitgerust met basis-elektronica

Foto’s: Jarno van Osch

CFMOTO 800NK Sport
MOTOR
Type vloeistofgekoelde twee-in-lijn
Cilinderinhoud 799 cc
Boring x slag 88 x 65,7 mm
Compressieverhouding 12,7:1
Koppeling natte multiplaat, A&S-koppeling
Transmissie zesbak
Eindoverbrenging ketting
PRESTATIES
Maximaal vermogen 95 pk @ 9.250 tpm
Maximaal koppel 79 Nm @ 8.000 tpm
RIJWIELGEDEELTE
Frame chroommolybdeen stalen frame
Vering voor 43mm-UPSD
Stelmogelijkheden voor volledig
Vering achter monoshock
Stelmogelijkheden achter volledig
Veerweg v/a 130/130 mm
Rem voor twee 320mm schijven met radiale vierzuigerklauwen
Rem achter een 260mm schijf met tweezuigerklauw
Banden v/a 120/70-R17, 180/55-R17
PRIJZEN
Nederland € 8.999
België € 8.299
Rijklaargewicht 186 kg
Tankinhoud 15 l
Wielbasis 1.465 mm
Zithoogte 795 mm
Balhoofdhoek n.b.
Naloop n.b.
KTM 790 Duke
MOTOR
Type vloeistofgekoelde twee-in-lijn
Cilinderinhoud 799 cc
Boring x slag 88 x 65,7 mm
Compressieverhouding 12,7:1
Koppeling natte multiplaat, A&S-koppeling
Transmissie zesbak
Eindoverbrenging ketting
PRESTATIES
Maximaal vermogen 105 pk @ 9.000 tpm
Maximaal koppel 87 Nm @ 8.000 tpm
ELEKTRONICA
Motor rijmodi
Rijwielgedeelte
Frame chroommolybdeen stalen frame
Vering voor 43mm UPSD
Stelmogelijkheden voor /
Vering achter monoshock
Stelmogelijkheden achter veervoorspanning
Veerweg v/a 140/150 mm
Rem voor twee 300mm schijven met radiale vierzuigerklauwen
Rem achter een 240mm schijf met tweezuigerklauw
Banden v/a 120/70-R17, 180/55-R17
PRIJZEN
Nederland € 11.040
België € 9.699
Rijklaargewicht 188 kg
Tankinhoud 14 l
Wielbasis 1.475 mm
Zithoogte 825 mm
Balhoofdhoek 24°
Naloop 99 mm

  

CFMoto 800NK Sport vs KTM 790 Duke

Claptunes: een tribute aan Eric Clapton op RIDERS Festival 2024

0

Op 1 en 2 juni toveren we het Autotron Rosmalen om in een oorverdovend motorfestival. Niet zomaar eentje, maar RIDERS Festival. Een weekend vol motoren, muziek, gezelligheid en heel veel energie. Met als één van de hoogtepunten; het Tribute Festival.

Één van de bands die je op zaterdag 1 juni meeneemt terug in de tijd is Claptunes, met hun ode aan Eric Clapton, één van de grootste gitaristen aller tijden. Veelzijdig, roemrucht, grillig en onvoorspelbaar. Maar altijd van grote klassen en songs die de tand des tijds moeiteloos hebben doorstaan.

Claptunes brengt een tribute aan ‘Mr.Slowhand’, net zo veelzijdig als de man zelf. Een muziekreis door de klassiekers van John Mayall, Cream, Blind Faith, Derek & The Dominos, maar ook het solowerk van Eric Clapton.

SPECIALE BIGTWIN CUSTOM & CRUISER AREA OP RIDERS FESTIVAL

De band uit Zutphen en regio bestaat uit vier gedreven en professionele muziekanten, met een bak aan ervaring in het internationale blues- en rockcircuit. Hoewel de mannen er niet direct naar streven om Clapton noot voor noot te kopiëren, benaderen zij niet zelden het niveau van de grootmeester. Zelfs zodanig dat als ondergetekende (een Clapton-fan van het eerste uur) zou mogen kiezen tussen Eric Clapton in een vol Thialf stadion of de Claptunes op een wat kleiner podium, het zomaar zou kunnen dat hij voor het laatste zou kiezen.

Clapton-classics als Cocaine, White Room, Layla Sunshine Of Your Love, Forever Man en Wonderful Tonight komen uiteraard voorbij. Claptunes bespeelt Clapton met dynamiek, groove, improvisatie en bovenal passie. Dat doen de mannen van Claptunes al jaren. Af en toe een klein verhaal of anekdote maakt het optreden van Claptunes een echte beleving.

Claptunes speelde op grote festivals als de Zwarte Cross, maar evengoed in gerenommeerde clubs als Í’Esprit Rotterdam, Roepaen Ottersum, The Shack Oude Meer en.. binnenkort op zaterdag 1 juni op het podium bij Autotron Rosmalen tijdens RIDERS Festival.

Wil jij zeker weten dat je erbij bent? Scoor dan nu alvast hier je tickets!

Praktische info

WaarAutotron Rosmalen

Wanneer         
1 en 2 juni 2024
Zaterdag van 10.00 – 17.00u
Zondag van 10.00 – 17.00u
Meer informatieRIDERSfest.nl
Ticketsticketpoint.nl/RIDERSfestival

KTM Vernieuwt SX en SX-F Series voor 2025

0
KTM 2025

De nieuwste update van de KTM SX-serie van 2023 heeft geleid tot verbeterde verbinding met de rijder, zelfbeheersing en controle in de KTM SX en SX-F series van 2025. Deze updates zijn afkomstig van KTM Factory Racing en maken dit de meest ‘READY TO RACE’ line-up ooit.

Het frame is het meest ingrijpend geüpdatet, met duidelijk zichtbare uitsparingen en wijzigingen in de wanddikte van de buizen aan de voorkant, motorbevestigingen en de ophangpunten van de achterdemper. Deze aanpassingen zijn specifiek bedoeld om de flexibiliteit van het frame te verbeteren en het gewicht met ongeveer 300 g te verminderen, zonder in te leveren op stabiliteit en met een beter bochtengedrag. De swingarm is ook bijgewerkt met een gefreesde kettinggeleider en een verbeterd achterrempedaal voor meer duurzaamheid.

De KTM SX en SX-F modellen van 2025 zijn standaard uitgerust met de nieuwe Dunlop GEOMAX MX34 Motocross banden, die ongeëvenaarde stabiliteit en controle bieden voor topprestaties. Deze banden hebben een nieuwe karkascompound die demping en absorptie verbetert, waardoor de levensduur met tot 30% toeneemt. Ook de tractie, grip en modderafvoer zijn verbeterd dankzij de nieuwe Progressive Cornering Block Technology.

KTM Duke – 30 jaar puur motorrijden vol adrenaline

De WP XACT achterdemper profiteert aan de achterzijde van een geüpdatet koppelingssysteem met vernieuwde afdichtingen en kleinere koppelingsbouten, rechtstreeks overgenomen van het KTM Factory Racing Team. Dit systeem is geoptimaliseerd voor gewichtsbesparing en verbeterde stijfheid. De WP XACT AER voorvork is ook bijgewerkt met aangepaste instellingen voor meer flexibiliteit en minder gewicht.

Vanuit ergonomisch oogpunt heeft de KTM SX en SX-F serie van 2025 nieuwe tankkappen van bi-composiet kunststof, voor een frisse uitstraling en betere koeling. De brandstoftankrol is bijgewerkt om het frame te beschermen tegen slijtage en de pasvorm van de tank te verbeteren. Het luchtinlaatsysteem is nu gemaakt van een stijver en robuuster materiaal om vervorming te voorkomen.

De nieuwe graphics weerspiegelen de vernieuwde ontwerptaal en benadrukken de vele technische aanpassingen van de line-up van 2025. De volledig oranje carrosserie, aangevuld met rood en zwarte in-mould graphics en een duurzamere zwarte zitting, versterken de ‘READY TO RACE’ uitstraling.

In 2025 introduceert KTM ook de Connectivity Unit Offroad als KTM PowerPart voor de SX-F serie. Dit systeem, bestaande uit de CUO en de GPS-sensor, optimaliseert de interactie tussen de rijder en de machine via de KTMconnect-app.

Tot slot keert de populaire KTM 150 SX terug in de 2-takt stal, met verbeteringen voor een verhoogde prestatie, meer koppel en een betere rijervaring.

Met subtiele maar belangrijke verbeteringen biedt de KTM SX en SX-F serie van 2025 een breed scala aan machines die zijn ontworpen om aan de behoeften van elke rijder en racer te voldoen. Ontdek meer over de KTM Motocross-reeks van 2025 op KTM.com.

2024 Suzuki GSX-S1000GX test

0

De nieuwe GX – het acroniem staat voor de G voor zoiets als ‘Groot’ en de X voor Cross – is niet alleen een grote stap voorwaarts voor Suzuki op het gebied van ontwerp, constructie en positionering. Ook technisch overtreft de zeer indrukwekkende motorfiets, die verkrijgbaar is in drie coole kleurstellingen (Suzuki-blauw, donkergroen, Triple-Black), met nieuwe oplossingen.

Lees hier het complete testverslag.

Pat Hennen overleden: Amerikaanse pionier is niet meer

0
Pat Hennen

Op 7 april j.l. overleed Pat Hennen. Hij was niet alleen de eerste Amerikaanse coureur, die een volledig Grand Prix-seizoen afwerkte, maar ook de eerste Amerikaan die een GP wist te winnen. De sympathieke vrijbuiter deed dat op 1 augustus 1976 in het Finse Imatra. Helaas maakte twee jaar later een crash op het eiland Man niet alleen abrupt een einde aan zijn veelbelovende racecarrière, maar raakte hij ook voor de rest van zijn leven gehandicapt.

De hoogte- en dieptepunten van Molenaar Racing in de Grands Prix

In 1976 maakte het Grand Prix-rennerskwartier kennis met twee nieuwkomers. Het waren twee joviale jonge Amerikanen, die na eerder met de nodige successen in hun thuisland, Australië en Nieuw-Zeeland te hebben geracet, hun geluk in de GP’s gingen beproeven. Daarmee waren zij de eerste twee Amerikanen, die om dit te kunnen gaan doen, de grote plas waren overgestoken. Het betrof de gebroeders Pat en Chip Hennen. De eerste, die coureur was, werd op 27 april 1953 te Phoenix, Arizona, geboren. Zijn broer Chip trad als monteur en mannetje-van-alles op. Het tweetal, dat later een trio werd omdat er een monteur bij kwam, trok in een bestelbusje dwars door Europa van circuit naar circuit. In dat busje werd ook een gloednieuwe Suzuki RG500-viercilinder productieracer vervoerd. Net zoals voor heel veel andere privécoureurs, waaronder de Nederlandse toppers Marcel Ankoné, Boet van Dulmen en Wil Hartog, was dit in die tijd DE machine die je moest hebben. Voor de Hennens was het ‘Continental Circus’, zoals de groep ‘broodrijders’ werd genoemd, één groot avontuur. Zeker als Amerikanen. Ze genoten er elke minuut van en door hun open opstelling kregen ze al snel de nodige fans en zo ook hulp aangeboden. Ze verbleven geregeld in Nederland en er werd onder andere meegedaan aan de fameuze Raalte Races. Maar het grote doel was natuurlijk om te schitteren in de GP’s.

Niet zomaar een coureur

Dat Hennen niet zomaar een coureur was, was gezien de successen die hij op andere continenten had geboekt bekend. Maar het was zeker niet verwacht, dat hij na een vijfde plaats in Mugello tijdens de TT van Assen tweede achter Suzuki-fabrieksrijder Barry Sheene zou worden. Daarmee was het eerste GP-podium van een Amerikaanse coureur in het WK-wegrace een feit. Dat werd drie races later zelfs de eerste GP-zege voor een Amerikaan, want op het beruchte stratencircuit van Imatra won Hennen de GP van Finland. Die overwinning kwam heel onverwachts. Zeker voor de organisatoren, want bij de huldiging kon niet het Amerikaanse volkslied ten gehore worden gebracht, omdat de plaat of het bandje niet aanwezig was. In ieder geval was er nu helemaal geschiedenis geschreven! Achter de Engelsman Barry Sheene en de Fin Teuvo Länsivuori eindigde Pat Hennen in zijn debuutseizoen zelfs als derde in het 500cc-wereldkampioenschap. De prestaties van de Amerikaanse pionier bleven niet onopgemerkt. Al helemaal niet bij Heron Suzuki dat als het fabrieksteam van het Japanse merk gold. Zo werd Hennen voor 1977 in de Engelse stal de tweede man naast Sheene. ‘Number 7’ was op dat moment sterker dan ooit en prolongeerde zijn titel. Hoewel Hennen vijf podiumplaatsen scoorde, stond hij toch duidelijk in de schaduw van zijn ploeggenoot. De winst in de laatste GP van het seizoen, die van Groot-Brittannië op Silverstone, maakte echter veel goed. In de eindstand werd hij andermaal derde. De tweede plaats was voor Steve Baker, die als tweede Amerikaan ook de overstap naar de GP’s had gemaakt. Maar dan als Yamaha-fabrieksrijder. In 1978 trad er nog eentje in de voetsporen van Hennen. En dat was niet zomaar iemand. Want het ging om ‘King Kenny’ Roberts, die als sterkste USA-rijder gold. Vanaf dat moment ontwikkelde zich een driestrijd om de 500cc-titel tussen Roberts, Hennen en Sheene. De verhouding tussen de twee Suzuki-coureurs werd er niet beter op, omdat laatstgenoemde de Amerikaan steeds meer als een bedreiging zag. Terecht. Want tijdens diverse races op Engelse bodem was Sheene al door Hennen verslagen. Daarbij kwam nog dat na vijf van de elf te verrijden GP’s dat seizoen Roberts in de titelstrijd de leiding had met 57 punten. Hennen stond door één zege (in Spanje) en drie tweede plaatsen tweede met 51 punten voor Sheene met 47 punten.

De start van de 500cc-race in Imatra 1976. Met als tweede van rechts winnaar Pat Hennen (28). Verder o.a. Giacomo Agostini (1), Philippe Coulon (22), Teuvo Länsivuori (2) en de Nederlanders Boet van Dulmen (39) en Marcel Ankoné (12).

Noodlot

Maar voor Hennen sloeg vervolgens het noodlot toe. Hoewel de TT-races op Man niet meer voor het WK meetelden, waren ze voor Suzuki GB uit commercieel oogpunt heel belangrijk. Barry Sheene wilde vanwege veiligheidsoverwegingen niet meer op Man rijden. Hennen wilde dat ook niet. Maar manager Maurice Knight oefende zoveel druk op de Amerikaan uit, dat hij dat toch maar deed. In de laatste ronde van de Senior-race was Hennen in fel duel om de eerste plaats gewikkeld met Tom Herron tot hij een stoeprand raakte en zwaar ten val kwam. De Amerikaanse Suzuki-rijder liep bij de val ernstig hersenletsel op en lag elf weken in coma. Nadat hij daaruit was ontwaakt, volgde een lange periode van revalidatie. Maar hij zou nooit meer de oude worden. Motorracen was natuurlijk onmogelijk geworden, maar uiteindelijk was Hennen toch weer in staat om een enigszins ‘normaal’ leven te leiden. Na het ongeluk werden zijn Heron Suzuki’s voor de rest van het seizoen beschikbaar gesteld aan Wil Hartog, die er onder andere de GP’s van België en Finland mee wist te winnen. Al met al werd niet Pat Hennen maar Kenny Roberts in 1978 de eerste Amerikaanse 500cc-wereldkampioen. In 2007 werd Hennen opgenomen in de AMA Motorcycle Hall of Fame. Een vorm van erkenning die hem als voormalig topcoureur en vooral als mens duidelijk goed deed. Uiteindelijk zouden niet alleen Steve Baker en Kenny Roberts sr. zijn voorbeeld volgen. Maar ook USA-toppers als Mike Baldwin, Randy Mamola, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kevin Schwantz, Wayne Rainey, John Kocinski, Kenny Roberts jr., Colin Edwards en Nicky Hayden.

Helaas werd er in 2022 bij Pat Hennen longkanker geconstateerd. Een ziekte waar hij dan onlangs op zeventigjarige leeftijd aan is overleden.

Foto’s: Henk Keulemans