Fermin Aldequer (54) versloeg zijn Spaanse landgenoten Pedro Acosta (37) en Aron Canet (4).
Fermin Aldeguer was door een ijzersterk optreden het sterkste in de Moto2-race op Silverstone. Het betekende de eerste grand prix-zege voor de 18-jarige Spanjaard. Aron Canet werd tweede en Pedro Acosta nam met een derde plaats de leiding in het wereldkampioenschap over van Tony Arbolino.
Foto’s: ANP
Jake Dixon had op Silverstone en voor eigen publiek graag een passend vervolg gegeven aan zijn zege tijdens de TT Assen. De Brit crashte in de natte kwalificatie en moest vanaf een vijftiende startplek vertrekken. Dixon’s thuisrace was aan het einde van de openingsronde al klaar met de race toen hij werd geraakt door Darryn Binder en crashte. In de openingsfase van de race was Aron Canet het rapste en wist zich wat los te rijden van de voorste groep. De Spanjaard werd achterhaald door zijn landgenoten Pedro Acosta en Fermin Aldeguer, die zich als eerste en tweede hadden gekwalificeerd. Daarachter wist Fieten Olie Racing GP-rijder Barry Baltus naar een vierde plaats te komen.
Het bleek de dag van de 18-jarige Aldeguer te zijn. De Boscoscuro-rijder had al vaker zijn talent laten zien, maar hij was er nog niet in geslaagd om het om te zetten in een overwinning of podiumplaats. Deze keer slaagde Aldeguer er wel in door met een geweldig tempo Canet en Acosta uit zijn wiel te rijden. Canet finishte voor Acosta als tweede. Voor Acosta in meerdere opzichten een goed resultaat. De Red Bull KTM Ajo0coureur had zijn voet geblesseerd tijdens een trainingsincident en liep op krukken door de paddock, waardoor een podiumplaats een uitstekend resultaat was. Daarnaast nam Acosta de leiding in het wereldkampioenschap over, omdat Tony Arbolino na een moeizame race slechts als tiende finishte. Baltus streed de hele race voor de vierde plaats en scoorde zijn beste resultaat uit zijn grand prix-carrière door zesde te worden.
Moto2 Groot-Brittannië 2023 uitslagen
Moto2 Groot-Brittannië
1. Fermin Aldeguer (E), Boscoscuro, 34.42,879; 2. Aron Canet (E), Kalex, +2,546; 3. Pedro Acosta (E), Kalex, +3,883; 4. Joe Roberts (US), Kalex, +6,460; 5. Manuel Gonzalez (E), Kalex, + 7,162; 6. Barry Baltus (BE), Kalex, +7,574; 7. Sam Lowes (GB), Kalex, +7,623; 8. Ai Ogura (JP), Kalex, +9,138; 9. Somkiat Chantra (TH), Kalex, +12,280; 10. Tony Arbolino (I), Kalex, +13,094; 11. Jeremy Alcoba (E), Kalex, +16,571; 12. Celestino Vietti (I), Kalex, +16,708; 13. Filip Salac (CZ), Kalex, +16,828; 14. Albert Arenas (E), Kalex, +18,835; 15. Darryn Binder (ZAF), Kalex, +29,061; 17. Bo Bendsneyder (NL), Kalex, +38.437; 20. Zonta van den Goorbergh (NL), Kalex, +45.139.
Aleix Espargaró viert zijn tweede grand prix-zege met zoon Max en dochter Mia.
De MotoGP is terug van hun zomerreces. En hoe! Aleix Espargaró bezorgde zichzelf en Aprilia hun tweede MotoGP-overwinning door in lastige omstandigheden Francesco Bagnaia in de laatste ronde te verslaan. Alex Márquez was het beste in de natte Sprintrace op Silverstone, waardoor de Britse Grand Prix twee verrassende winnaars kende.
Foto’s: ANP, MotoGP
De MotoGP begon op de Silverstone aan één van de drukste periodes ooit uit het wegrace-wereldkampioenschap. In de tweede seizoenshelft staan er in zeventien weken twaalf grand prix-weekenden op het programma waaronder zeven overzeese. Voor de MotoGP betekent dit – door de komst van de Sprint – maar liefst vierentwintig races en slechts vijf vrije weekenden in de komende vier maanden. Een zeer intensieve periode, die niet onder doet voor een volledig kampioenschap van een aantal jaar geleden en vergelijkbaar is met het coronaseizoen 2020 toen er veertien GP’s in negentien weken werden verreden. Het grote verschil met nu is dat er in 2020 slechts één race in een weekend was. Een blessure oplopen kan funest zijn voor de kansen op de wereldtitel. Constant blijven scoren of in ieder geval meer punten behalen dan je directe concurrenten is misschien wel belangrijker dan een race winnen. Francesco Bagnaia lijkt deze boodschap vooralsnog goed in oren te hebben geknoopt. Nadat de regerend wereldkampioen in de MotoGP Sprint mede door een technisch issue zich niet kon mengen om de puntenposities, wist hij in de grand prix-race waarin het licht begon te regenen een tweede plaats te behalen. Doordat Marco Bezzecchi in deze race ten val kwam en Jorge Martin slechts zesde werd, liep Bagnaia uit naar een voorsprong van 41 punten in het wereldkampioenschap.
Francesco Bagnaia (1) reed bijna de hele race aan de leiding. Hier voor Aleix Espargaró (41), Maverick Viñales (12) en Brad Binder (33).
Transfermolen draait
Joan Mir, Marc Márquez en Pol Espargaró keerden terug op Silverstone van blessures opgelopen in de eerste seizoenshelft. Alleen Alex Rins was de enige vaste MotoGP-rijder die nog niet in actie kwam. De Spanjaard die revalideert van een gecompliceerde beenbreuk, opgelopen in Mugello, was wel diegene die de transfermolen voor 2024 op gang bracht. Een dag voor de Britse Grand Prix werd bekend dat Franco Morbidelli volgend jaar geen zitje meer bij het Yamaha-fabrieksteam heeft en dat Rins zijn plek naast Fabio Quartararo gaat innemen. Voor Rins betekent dit dat zijn Honda-periode na één seizoen al zal eindigden en dat hij terugkeert naar een fabrieksteam waar hij ook jaren voor Suzuki in reed. ‘Ik had meer support van Honda verwacht en dit was een geweldige kans om terug te keren in een fabrieksteam’, verklaarde Rins die momenteel voor het LCR Honda satellietteam uitkomt en eerder dit jaar de Amerikaanse Grand Prix wist te winnen. Zijn huidige teambaas Lucio Cecchinello was ook één hoofdpersonen in de transfergeruchten. LCR Honda werd in de zomerstop namelijk benadert door KTM of zij geïnteresseerd waren om volgend jaar met hun motoren te rijden. De Oostenrijkse fabrikant wil graag zijn huidige MotoGPprijders behouden en een plekje voor hun Moto2-talent Pedro Acosta creëren. Cecchinello gaf aan volgend jaar Honda trouw te blijven en op zoek te gaan naar een ervaren rijder om de positie van Rins in te nemen. ‘Dat heeft Honda in deze fase nodig’, legde Cecchinello uit. Deze ervaren rijder zou wel eens Johann Zarco kunnen zijn, die het slachtoffer lijkt te worden van een stoelendans bij Ducati. Bezzecchi stak niet onder stoelen of banken dat hij vanwege zijn huidige prestaties een fabrieksmotor voor 2024 verdiend. Een mening die door de Ducati-leiding werd gedeeld. Als Bezzecchi volgend jaar over een 2024-Ducati wil beschikken zal hij moeten verhuizen naar het officiële fabrieksteam of naar Pramac Racing. De enige reële optie voor Bezzecchi lijkt het plekje van Zarco bij Pramac Racing te zijn. Daarnaast zou Ducati graag Morbidelli contracteren. Hij kan dan weer het plekje van Bezzecchi bij Mooney VR46 Racing Team overnemen. Morbidelli werd in 2020 nog vicewereldkampioen MotoGP en is daarnaast al jarenlang onderdeel van de VR46 Academy, wat deze transfer verklaarbaar maakt.
De MotoGP-kwalificatie werd net als tijdens de TT Assen een prooi voor Marco Bezzecchi. Al waren de omstandigheden deze keer compleet anders. Op een kleddernatte baan en een sessie vol met crashes – waaronder de polesitter zelf – was de Italiaan het snelste. In de Sprint was de baan ook nog nat. Alex Márquez had met een derde tijd in de kwalificatie al laten zien snel te zijn in deze omstandigheden en pakte zijn kans in de Sprint. De Gresini Racing-coureur kwam voor de eerste keer in een MotoGP-race als eerste over de finish, al telt een zege in de Sprint niet mee als een officiële grand prix-zege. Bezzecchi werd kort achter de winnaar tweede. De Mooney VR46-coureur liep daarmee negen punten in op Bagnaia – die niet scoorde – en nam de tweede plek in het WK over van Martin, die als zesde over de finish kwam. Maverick Viñales finishte in de voorgaande vier edities altijd op het podium in Silverstone. Het was dan ook geen verrassing dat de Spanjaard snel was, maar wel op een natte baan. Viñales is normaal gesproken geen fan van regenraces, maar kwam nu wel als derde over de finish.
Zondag was het droog bij de start, al dreigde er wel weer regen te vallen. Bagnaia nam in de tweede ronde de leiding over van de goed gestarte Jack Miller. Bezzecchi kon Bagnaia volgen, waardoor de titelkandidaten leken te gaan strijden voor de dagzege. Doordat Bezzecchi al vrij vroeg in de race onderuitging, wist Bagnaia dat dit een kans was om punten uit te lopen. Aleix Espargaró racet net als zijn Aprilia-teamgenoot Viñales graag op Silverstone en wist aansluiting bij Bagnaia te vinden. Espargaró’s snelheid op een droge baan was geen verrassing, omdat hij in de training op vrijdag ook al bijna zeventiende van een seconde sneller was dan de rest van het veld. Later in de race zouden ook Viñales en Brad Binder naar de twee leiders toerijden. En toen het acht ronden voor het einde op sommige delen van het circuit begon te regenen wist ook Miguel Oliveira aan te haken.
Er volgde een spannende slotfase waarin diverse rijders in het achterveld de gok namen om te switchen naar regenbanden. Dit bleek de verkeerde keuze, want de regen zette niet door. Voor Viñales waren de listige omstandigheden te lastig en hij moest de voorste vier rijders iets laten gaan. Aleix Espargaró reed rondenlang in het achterwiel van Bagnaia en wachtte tot de laatste ronde om voorbij te komen. Op het circuit waar de Spanjaard twee jaar geleden de eerste MotoGP-podiumplaats voor Aprilia behaalde, pakte hij nu zijn tweede MotoGP-zege. Vorig jaar wist de 34-jarige Espargaró de Grand Prix van Argentinië te winnen. Aleix Espargaró’s zege betekende de negende verschillende winnaar in negen jaar op Silverstone. Bagnaia werd tweede en Binder kwam als derde over de eindstreep in een spannende Britse Grand Prix. Oliveira en Viñales zorgden ervoor dat er drie Aprilia’s in de top-vijf finishten.
1 van 4
Alex Márquez (73) was het sterkste op een natte baan in de Sprint.
Het podium van de Britse Grand Prix met Aleix Espargaró (midden), Francesco Bagnaia (links) en Brad Binder (rechts).
Marco Bezzecchi pakte pole position op een kleddernatte baan.
Jack Miller (43) pakte kopstart in de race.
Nieuwe aanpak Marc Márquez
Terwijl zijn jongere broer de Sprint op zijn naam schreef, reed Marc Márquez rond op een achttiende plek. Na zijn persmoment donderdag voor de grand prix was dit resultaat niet compleet verrassend, omdat de achtvoudig wereldkampioen daarin een nieuwe strategie voor de tweede seizoenshelft aankondigde. Márquez vertelde dat de aanpak in de eerste seizoenshelft te positief was: ‘We wilden races winnen en gaan voor de wereldtitel, maar daar zijn we nog niet klaar voor. We moeten samen gaan werken om met het project klaar te zijn voor de toekomst. De tweede seizoenshelft zal ik op een andere, meer realistische, manier benaderen.’ Ook was de meervoudig MotoGP-kampioen nog steeds niet volledig hersteld van een enkelblessure. In de Sprint had de Repsol Honda-rijder al snel in de gaten dat punten (top-negen) niet mogelijk waren en ging daardoor bewust achter teammaat Joan Mir rijden om met eigen ogen te zien hoe de motor reageert in bepaalde situaties. Op zondag leek Marc Márquez lange tijd voor de eerste keer in 2023 tijdens een hoofdrace te gaan finishen. Toen het begon te regenen ging het alsnog mis en crashte de Spanjaard. Ook zijn jongere broer Alex Márquez haalde de finish vanwege een technisch probleem niet.
Net als bij Marc Márquez lijkt de negatieve trend bij Fabio Quartararo ook in de tweede seizoenshelft aan te houden. MotoGP-wereldkampioen van 2021 kwalificeerde zich als tweeëntwintigste en laatste op een natte baan. De Sprint verliep ook dramatisch voor de Yamaha-rijder, die qua tempo drie seconden per ronde tekortkwam op de koplopers. Quartararo bleef alleen Iker Lecuona – Rins’ vervanger – voor. In de grand prix-race was de Fransman veel beter onderweg en reed hij op een achtste plek totdat hij achterop Luca Marini reed. Quartararo beschadigde zijn motor flink en na een motorwissel wist hij nog als vijftiende te finishen. Het was voor de Japanse fabrikanten – Honda en Yamaha – sowieso een dramatische grand prix. Morbidelli was met een vijftiende plek in de Sprint en een veertiende plek in de race beide keren de beste geklasseerde rijder op een Japans merk.
Quotes
1 van 4
‘Het was zo’n dag waarop je je onoverwinnelijk voelt”
Aleix Espargaró voelde zich fantastisch op de Aprilia en won zijn tweede Grand Prix.
‘Het was de perfecte race’
Alex Marquez won de MotoGP Sprint op een natte baan in Silverstone.
‘Ik wil geen woorden, maar feiten’
Fabio Quartararo over de beloftes van Yamaha om de motor te verbeteren.
‘Ik zal nooit genoegen nemen met een tweede plaats’
Francesco Bagnaia scoorde belangrijke punten, maar verloor in de laatste ronde wel zijn eerste plaats.
MotoGP Groot-Brittannië 2023 uitslagen
Sprint Groot-Brittannië
1. Alex Márquez (E), Ducati, 21.52,371; 2. Marco Bezzecchi (I), Ducati, +0,366; 3. Maverick Viñales (E), Aprilia, +3,374; 4. Johann Zarco (F) Ducati, +5,671; 5. Aleix Espargaró (E), Aprilia, +6,068; 6. Jorge Martin (E), Ducati, +7,294; 7. Jack Miller (AUS), KTM, +9,415; 8. Augusto Fernandez (E), KTM, +9,850; 9. Brad Binder (ZAF), KTM, +10,435.
Toen Triumph de bijgewerkte Street Triple introduceerde voor het modeljaar 2017, bracht het een geheel nieuwe motor met zich mee. Inderdaad, de 765cc-vloeistofgekoelde driecilinder-in-lijn was een evolutie van de 675 cc die voor het eerst werd geïntroduceerd in 2007. Maar het bleek veel meer te zijn dan alleen een volgebde generatie van de oude motor.
Sterker nog, vanaf het raceseizoen 2019 tot op de dag van vandaag heeft de 765cc-triple van Triumph alle racemachines op de Moto2-grid aangedreven. Deze motor is betrouwbaar en krachtig gebleken, zowel op straat als op het circuit, en blijft een vaste waarde in het assortiment van Triumph, waarbij het de huidige generatie van de Street Triple aandrijft. Met dat gezegd hebbende zal de motor van Triumph Moto2-machines blijven aandrijven tot 2029, aangezien Dorna zojuist de verlenging van het contract met Triumph heeft aangekondigd als de enige motorleverancier van de Moto2-serie.
Nog interessanter is dat er updates zijn gepland. Vanaf het seizoen 2025 wordt verwacht dat de motor wordt uitgerust met een nieuwe transmissie. Triumph heeft geen details bekendgemaakt over de nieuwe transmissie, behalve dat het een ‘racetransmissie’ wordt genoemd. Dus de kans is groot dat we kunnen verwachten dat deze lichter zal zijn en mogelijk aangepaste overbrengingsverhoudingen zal hebben voor een hogere topsnelheid of snellere acceleratie.
In een persbericht verklaarde Carlos Ezpeleta, de Chief Sporting Officer van Dorna: ‘De eerste vijf jaar samenwerken met Triumph is een echt succes gebleken, met geweldige races, coureurs die nieuwe Moto2-records over de hele linie vestigen en indrukwekkende betrouwbaarheid vanaf het begin.’ Hij legde uit hoe Triumph een solide opstapje heeft geboden tussen de Moto3- en MotoGP-klassen. ‘We wilden dat deze samenwerking zou helpen bij het definiëren van de stap tussen de Moto3- en MotoGP-klassen, en ik geloof dat Triumph dat precies heeft bereikt.’
Ondertussen verklaarde Steve Sargent, Chief Product Officer van Triumph: ‘De nieuwe racetransmissie zal een groot verschil maken in de resultaten die rijders op het circuit kunnen behalen. Ons technische team is al bezig met het ontwikkelen van verbeteringen voor het schakelen en het testen van onderdelen na gebruik in de Moto2-races van dit jaar.’
Ter referentie, de Triumph Moto2-motoren zijn momenteel afgestemd om 145 pk te produceren, met een recente verhoging van het toerental naar 14.400 tpm. Het vorige seizoen had een plafond van 14.000 tpm. De Triumph Street Triple RS Moto2 Edition is op dit moment de ‘showroom’-machine die het dichtst bij een Moto2-machine staat.
‘Fijn om gedaan te hebben.’ Dat vertelde Michael van der Mark na afloop van de WorldSBK-races in Most, waar hij zijn comeback maakte na zijn beenbreuk in Assen. De BMW-coureur finishte in alle drie races en pakte WK-punten, maar deed bovenal ritme op voor de tweede seizoenshelft. Al was de eerste trainingsdag in Tsjechië er één om zeer snel te vergeten. Motor.NL volgde Michael op de voet tijdens zijn rentree.
Foto’s: ANP en teams
Voor Michael van der Mark was het belangrijk om nog één keer voor de zomerstop in actie te komen na zijn zware beenblessure, opgelopen bij een horrorcrash in april op het TT Circuit Assen. De Nederlander was genoeg hersteld om tijdens de achtste WorldSBK-ronde in het Tsjechische Most zijn rentree te maken. Een perfect moment voor Michael om ritme op te doen net voor de zomerstop van zes weken, die gevolgd wordt door de laatste vier raceweekenden in de tweede seizoenshelft. Het belangrijkste was volgens Michael om zoveel mogelijk ronden te rijden, nadat hij een aantal weken daarvoor met een straatmotor op het TT Circuit Assen had getraind.
Het plan viel tijdens de vrije trainingen van vrijdag volledig in duigen. ‘De gifbeker was nog niet leeg’, vertelde een teleurgestelde Michael na de eerste werkdag in Most. De 30-jarige coureur reed in twee trainingen, met in totaal anderhalf uur rijtijd, slechts vijf geklokte ronden. In de eerste training was de baan nog grotendeels nat, waardoor hij met zijn team uit veiligheidsoverwegingen besloot om slechts enkele ronden te rijden.
In de tweede training kwam Michael in zijn tweede vliegende ronde raar ten val. Op het eerste oog leek het een technisch probleem te zijn, iets wat zaterdagmorgen na de derde vrije training door de Nederlander werd bevestigd: ‘Het was inderdaad een mechanisch probleem. Het blok liep als het ware vast. Ik landde precies op het been van mijn blessure. Gelukkig heb ik tijdens het rijden geen last, maar lopen gaat wel wat moeilijker.’
In de derde vrije training was de Nederlander als achttiende op 1,7 seconde van de kop geëindigd. Absoluut geen slechte prestatie na drie maanden niet geracet te hebben en het gemis van veel rijtijd op vrijdag. In de Superpole-kwalificatie was het verschil naar de snelste tijd met 2,3 seconde iets groter. Michael daarover: ‘De Superpole is helemaal lastig wanneer je er een tijd uit bent geweest. Je wilt graag gelijk één heel snel rondje rijden, maar om dat te kunnen is ritme voor nodig en dat is juist wat nu nog bij mij ontbreekt.’
Michael van der Mark scoorde vier WK-punten bij zijn comeback in Most.
Regenbanden
Als achttiende mocht Michael aan de eerste race op zaterdagmiddag beginnen. De baan was nat bij de start vanwege een bui die kort voor de race was gevallen. Omstandigheden die normaal gesproken op het lijf van de Nederlander geschreven zijn en waarin hij al vaker geweldige resultaten wist te behalen. Bijna alle rijders kozen voor intermediates en een aantal voor regenbanden. Ook Michael ging voor de ‘veilige optie’ van regenbanden. ‘Ik heb nog wel getwijfeld op de grid, maar we hadden vooraf besloten om geen risico’s te nemen’, zou Michael na afloop verklaren.
Na de start waren de rijders met regenbanden in het voordeel en schoof Michael op naar de vijfde plaats. Maar al na een paar ronden bleek dat de baan te droog werd voor regenbanden. Door een pitstop van Michael en zijn ‘regenbandencollega’s’ naar slicks was de achterstand te groot om de rijders met intermediates nog te achterhalen. De Nederlander finishte achter regerend wereldkampioen Alvaro Bautista als dertiende en pakte drie WK-punten. ‘Altijd lekker om punten te pakken, maar het voornaamste is dat we vandaag veel ronden hebben kunnen rijden na de dramatische dag van gisteren’, vertelde Michael.
Ritme opdoen
Zondag kon Michael twee races rijden op een droog Autodrom Most. Zowel in de Superpole Race als Race 2 had de BMW-rijder een goede start en kon hij in de openingsfase aanhaken bij de grote groep met subtoppers waar Michael in vorm normaal gesproken vooraan kan meestrijden. Na een aantal ronden werd het gebrek aan ritme zichtbaar en moest Michael de rijders laten gaan. De Nederlander kwam twee keer alleen te rijden achter de groep met subtoppers en voor de groep met rijders die in de achterste regionen strijden. In Superpole Race werd hij veertiende, maar in deze race scoort enkel de top-negen punten. In Race 2 werd Michael vijftiende wat hem één WK-punt opleverde.
Kort na de race zochten we Michael op: ‘We moesten gewoon ritme opdoen dit weekend. Dat is vrijdag helaas niet gelukt, maar daarna is het toch goed gekomen. Zondag had ik twee keer een goede start en kon ik in het begin aanpikken bij de jongens voor mij. Daarna mis je toch het ritme en gevoel om ze te kunnen volgen. Dat is frustrerend, maar ik moet gewoon tevreden zijn na drie maanden niet geracet te hebben, al is dat kort na de race nog wel lastig om dat zo te voelen. Het was erg fijn om dit weekend gedaan te hebben. Zeker zo kort voor de zomerstop. Ik weet nu hoe het lichaam voelt en we hebben een begin gemaakt. Vanaf nu kunnen we verder bouwen na de zomerstop.’
De WorldSBK-rijders hebben nu een zomerstop van zes weken. Het seizoen wordt in Frankrijk hervat, van 8 tot en met 10 september op het circuit van Magny-Cours.
De eerste racestart van Michael van der Mark (60) na ruim drie maanden deed hij op regenbanden.
WorldSBK Imola en Most: Bautista lacht het laatst
Het waren enerverende races voor de WorldSBK-titelstrijd in Imola en Most. Alvaro Bautista begon in Imola met zijn zeventiende overwinning uit op dat moment negentien races in 2023. Daarna leek het kampioenschap volledig om te draaien. Toprak Razgatlioglu versloeg Bautista in een rechtstreeks duel in de Superpole Race. In Race 2 op een snikheet Imola ging het in de tweede bocht na de start al fout voor de Spanjaard toen hij ten val kwam. Razgatlioglu profiteerde optimaal en verkleinde de achterstand in het WK tot 70 punten. Het was de eerste keer in 2023 dat Bautista een hoofdrace niet won.
Twee weken later in Most was Bautista met zijn Ducati tijdens de trainingen compleet uit vorm, wat resulteerde in een veertiende startplek. In Race 1 koos Bautista voor regenbanden, terwijl het merendeel – onder wie Razgatlioglu – koos voor intermediates op een opdrogende baan. Jonathan Rea was het sterkste in deze lastige omstandigheden en pakte zijn eerste zege van het jaar voor Razgatlioglu. Bautista’s keuze pakte slecht uit met een twaalfde plaats. Een dag later was het droog. De Superpole Race werd een prooi voor Razgatlioglu, maar Bautista wist de schade te beperken met een derde plek. Ondertussen stond de Ducati-coureur al wel vier wedstrijden ‘droog’. In de afsluitende Race 2 had Bautista zijn oude vorm weer te pakken, wat resulteerde in een geniaal duel tussen de twee kampioenskandidaten. Door zeer laat te remmen wist Razgatlioglu Bautista lang achter zich te houden. De geweldige race eindige met een crash van de Turkse rijder, veroorzaakt door een lekke achterband. Zeer veel pech voor de Yamaha-coureur, die zijn comeback in de titelstrijd zo voorlopig beëindigd zag worden.
Bautista won en vestigde een nieuw record door als eerste rijder in de WorldSBK-geschiedenis achttien races in een seizoen te winnen. En dat terwijl pas net iets meer dan de helft van de races zijn verreden. Tegen alle verwachtingen in wist regerend kampioen Bautista zijn leidende positie in Most toch nog met vier punten uit te breiden.
Het cruciale moment tijdens de tweede race in Most en misschien wel van het seizoen. In de achtergrond is Toprak Razgatlioglu (54) gecrasht vanwege een kapotte achterband, terwijl Alvaro Bautista (1) naar zijn achttiende zege van het seizoen rijdt.
De ene motor vraagt meer onderhoud dan de andere. De motor van Steven van der Poel is er eentje waar je bijna geen omkijken naar hebt. Van der Poel kocht zijn Yamaha FZ8N met slechts 1.650 km op de teller. Tien jaar later is die teller de 100.000 gepasseerd zonder noemenswaardige onderhoudskosten. Daarbij scheelt het dat zijn motor in de winter niet buiten komt. Sterker nog, dan rust zijn motor in de slaapkamer van zijn woonboot in Amsterdam.
Foto’s: Peter van der Sanden
Man en motor
Naam
Steven van der Poel
Woonplaats
Amsterdam
Leeftijd
51 jaar
Beroep
Ziggo monteur
Rijdt sinds
1990
Aangeschaft
2013 (1650 km)
Nieuwprijs
circa € 9.999,-
Dagwaarde
circa € 2.500,-
Rijstijl
toer/sportief
Gebruik
toer/vakantie
Brandstofverbruik
1:22
Olieverbruik
nihil
Onderhoud
zelf, motorzaak
Bouwjaar
2011
Kilometerstand
100.685 km
1 van 2
Steven van der Poel (51) is geboren en getogen Amsterdammer. Maar geen stadsmens, want zijn wieg stond op een woonboot tussen Amsterdam en Zaandam waar het volgens hem erg leuk wonen is. Zo leuk dat hij daar later zelf ook een woonboot heeft gekocht. ‘Eigenlijk is het meer een drijvend huis dan een woonboot. Varen kan mijn huis niet, het is gewoon een blok drijvend beton wat aan een kade met voortuin ligt. In mijn jeugd had ik weinig met motoren. Niemand in de familie reed motor. Het behalen van mijn autorijbewijs had meer prioriteit. Maar toen mijn buurjongen een motor kocht, raakte ik geïnteresseerd. Dat wilde ik ook en ben gaan lessen. Zo haalde ik op mijn 19e mijn rijbewijs en kocht gelijk een Yamaha FZR600. Een prima motor maar de kuipdelen waren niet aan te slepen. Niet omdat de onderdelen zo slecht waren, maar omdat ik om de haverklap onderuitging. Mijn vader en ik waren voortdurend met lijm in de weer om de gescheurde kuipdelen bij elkaar te houden. Na een jaar of drie was ik er helemaal klaar mee en heb de Yamaha verkocht. Voor mij voorlopig geen motor meer. Dat veranderde pas weer in 2013 toen ik mensen leerde kennen van “MC Gezellig”, een motorclubje uit Zaandam. Ik ben toen op zoek gegaan naar een geschikte motor. Eerst even gekeken naar een Yamaha FJR1300 maar die vond ik te zwaar en te log. Wat dan? Het enige wat ik zeker wist was dat het een Yamaha moest zijn. Betrouwbaarheid was mijn belangrijkste criterium. Bij een particulier stond een twee jaar oude Yamaha FZ8N met slechts 1.650 km op de teller te koop. De motor was van een jonge vrouw die de FZ8N te zwaar, ik denk voor haar eerder iets te hoog, vond. Ze had al een andere motor gekocht en deze moest weg. Voor 7.000 euro, dat was 3.000 euro onder de nieuwprijs, had ik voor mijn gevoel een nieuwe FZ8N. Behalve aan de kilometerstand kon je niet zien dat er ooit met de motor was gereden.’
Steven koestert zijn Yamaha. In de winter komt de motor niet buiten. Voor hem is de FZ8N speelgoed wat je samen met vrienden alleen met mooi weer gebruikt. ‘Voor woon- werkverkeer heb ik de motor niet nodig, want als Ziggo-servicemonteur heb ik een eigen busje en verder ook nog een auto voor de privékilometers. Wanneer de periode voor leuke motorritjes er op zit, poets ik de motor grondig waarna de Yamaha in een verwarmde stalling gaat. In dit geval is dat dan een niet in gebruik zijnde slaapkamer op mijn woonboot. Dat is een betere overwinteringsplek dan een vochtige garagebox of iets dergelijks. Gedurende het seizoen, wanneer de motor wordt gebruikt, stal ik de motor wel in een garage en staat deze droog.’
Zoals gezegd wordt de Yamaha alleen gebruikt voor weekendritjes of wat langere ritten in het buitenland. ‘Die laatste ritten worden meestal vanuit MC Gezellig georganiseerd. We gaan dan met een mannetje of 35 op pad. Niet als een sliert achter elkaar, maar ieder met eigen navigatie zodat je je eigen snelheid kunt bepalen. Erik Groen maakt de routes die heel veel bochten bevatten. Elke dag feest. De naam van de motorclub dekt de lading. Iedereen die gezellig is kan lid worden. Heel simpel. Tijdens deze ritten door Duitsland, België, Frankrijk, Oostenrijk en Zwitserland wordt de Yamaha flink aan de tand gevoeld. Ofschoon niet zo veel pk’s aan boord kan ik op de bochtige stukken de veel snellere KTM’s in de groep aardig bijbenen. Dat blijft natuurlijk altijd een uitdaging. Maar ik neem geen grote risico’s zoals ik bij sommige andere motorrijders wel regelmatig zie.’
Winterstalling in de slaapkamer.
Heb jij ook een marathonmotor?
Heeft jouw motor ook een respectabele kilometerstand bereikt en ken je de historie? Meld je dan aan voor een grondige inspectie door onze specialisten! Stuur een e-mail aan marathonmotor@mpsadventure.nl met je contactgegevens en informatie over je motor, zoals merk, type, bouwjaar en kilometerstand. Meer info is te vinden op mpsadventure.nl.
Bagage
Om de naked bike iets comfortabeler te maken als het gaat om het meenemen van bagage heeft Steven een oplossing bedacht. ‘Een losse tas achterop vind ik maar niks en een topkoffer die boven het achterspatbord hangt ook niet. Dat levert een negatief stuurgedrag op. Ik heb een los duozitje gekocht en daar de bodemplaat van een topkoffer op geschroefd. De topkoffer zit dus vast op het duozitje. Dat werkt prima. Zit niet in de weg, schuift er niet af en heeft geen invloed op het stuurgedrag. Verder heb ik niet zo veel aangepast. Qua accessoires alleen een Osco oiler voor de ketting, kleinere knipperlichten en een korte kentekenplaathouder. En niet te vergeten de uitlaatdemper, die heb ik ook vervangen. De originele was niet versleten maar ik vind de looks en het geluid van de nu gemonteerde MIVV veel mooier. De motor is helemaal zwart met enkel goudkleur van de vorkpoten en doppen van de remkauwen voor. Daar heb ik heel subtiel goudkleurige haakse ventieldoppen en goudkleurige stuurgewichten aan toegevoegd.’
Op het stuur van Steven’s Yamaha prijkt een poppetje van Buurman en Buurman en dat heeft een reden. ‘Ik ga heel vaak samen met mijn buurman op pad, vandaar dat we allebei zo’n poppetje als mascotte op het stuur hebben. Gewoon voor de gein. Hoort bij MC Gezellig.’
Onderhoud
Toen Steven tien jaar geleden op zoek ging naar een motor ging hij bewust op zoek naar een Yamaha met als argument de betrouwbaarheid van het Japanse merk. ‘In dat vertrouwen ben ik absoluut niet teleurgesteld. Ik doe al tien jaar niet anders dan benzine tanken en rijden. Natuurlijk heeft de motor onderhoud nodig, maar dat blijft tot nu toe tot een minimum beperkt. Met 42.000 km op de teller dacht ik dat de ketting nog niet versleten was, maar mijn buurman wees me er op dat ik eens naar het voortandwiel moest kijken. Toen schrok ik wel even, dat had ik misschien eerder moeten vervangen. De kettingset die ik daarna heb gemonteerd ging opnieuw 40.000 km mee. Ik denk wel dat de Osco oiler een positieve bijdrage levert aan deze lange levensduur. Eén keer is de accu vervangen en toen ik voelde dat de koppeling wat stroever begon te gaan heb ik de kabel vervangen. Probleem opgelost. Tot een paar jaar geleden deed ik het onderhoud zelf. Veel stelde het niet voor. Ieder jaar nieuwe olie en filter. Dat doe ik nog steeds zelf. Maar voor het kleppen stellen, voorvorkolie verversen en bougies verwisselen ben ik naar Nico Heijnen (NH-Motoren) in Assendelft gegaan. Ik heb er simpelweg geen zin meer in om het zelf te doen. De afgelopen tien jaar heeft de motor nog geen klap verkeerd gegeven. Tijdens heel snelle ritten verbruikt de FZ8N een heel klein beetje olie, omgerekend 1 liter op 10.000 km. Sinds ik een K&N luchtfilter heb gemonteerd is de benzineconsumptie flink afgenomen. Voorheen lag het verbruik rond de 1:17, met het K&N filter haal ik gemakkelijk 1:20 of zuiniger. Ik maak het luchtfilter één keer per jaar schoon. Vervangen hoeft niet, dus de hogere aanschafprijs betaalt zich op twee manieren terug. Onderhoudstechnisch gezien is deze Yamaha een heel saaie motor maar wel goed voor de portemonnee.’
1 van 4
De FZ8N blijkt na 100.000 km van voor tot achter in orde.
Zo zag het voortandwiel er na 42.000 km uit.
Als nieuw.
Fraaie steun voor de TomTom.
Yamaha FZ8N op de brug
Wanneer Motor.NL-expert Van Sleeuwen de Yamaha FZ8N van Steven voor het eerst onder ogen krijgt, weet hij niet hoeveel kilometer er op de teller staat. ‘Zo te zien nog niet al te veel’, concludeert van Sleeuwen maar als hij het contact aan zet en de km-stand in beeld verschijnt, fronst hij even zijn wenkbrauwen. ‘Zoveel had ik niet verwacht, want de motor oogt nog bijna als nieuw’. Ook na het proefritje is Van Sleeuwen nog enthousiast. ‘Zonder gekheid, dit is een van de beste motoren die Yamaha ooit heeft gebouwd. We hebben er hier diverse in onderhoud, maar veel verdienen we er niet aan om de simpele reden dat er zelden iets aan mankeert. Ik denk dat dit er ook zo eentje is. Tijdens het rijden heb ik niks afwijkends gemerkt. Ben benieuwd om te horen of en wat er eventueel al vervangen is aan de motor.’ De eigenaar heeft het snel uitgelegd, alleen een koppelingskabel en de remschakelaar op het stuur. Verder niks. Des te verbazingwekkender is het dat het balhoofdlager nog voelt als nieuw. En ook de remschijven vertonen amper slijtage. Steven: ‘En dat is niet omdat ze niet stevig worden gebruikt. In de bergen wordt het uiterste gevergd. De achterrem gebruik ik overigens zelden. Dat er amper slijtage is, komt misschien omdat ik altijd originele remblokken gebruik. Die gaan ook nog eens lang mee.’
Dat er met deze motor nog nooit een meter in de pekel is gereden is volgens Van Sleeuwen te zien. ‘Pekel laat altijd wel wat sporen achter, maar hier zie je helemaal geen verroest of verweerd plekje. Ook met steenslag valt het reuze mee. Je moet heel goed kijken om een paar puntjes op de voorvork te zien. De voorkant van de tank, of beter gezegd de kunststof kap aan de voorkant, heeft iets meer putjes.’
Alleen aan de linker voetsteunrubber en het schakelpedaal, en dan moet je nog goed kijken ook, is te zien dat er toch echt flink met de motor is gereden. Het blok heeft links één klein schadeplekje. ‘Ik parkeerde de motor maar vergat de jiffy. Tja, dan valt ie om. Gelukkig in het grind waardoor de schade beperkt bleef tot een paar krasjes’, aldus de eigenaar.
Van Sleeuwen controleert de remvloeistof, het linksysteem, wiellagers, laadsysteem kortom alles wat er te controleren valt maar aan deze motor mankeert na 100.000 km helemaal niks. ‘Daar kan zonder problemen nog een ton bij’, is de conclusie van de keurmeester. De eigenaar is niet van plan de FZ8N op korte termijn van de hand te doen. ‘Ik vind de motor nog steeds mooi en zolang je maar niet met hoge snelheid (geen windbescherming) over de snelweg hoeft is het een lekkere fiets. Bij inruil krijg ik er vanwege de hoge km-stand niet voor terug wat de motor voor mij nog waard is. Ik rij daarom voorlopig nog lekker door met mijn Marathonmotor.’
Merkenclub
Er is geen specifieke Yamaha FZ8N club maar er zijn wel enkele Facebook-pagina’s die gericht zijn op dit type.
Reparaties en problemen
30.000 km Remlichtschakelaar voorrem vervangen 44.000 km accu vervangen 79.000 km koppelingskabel vervangen
Richtprijzen bij motorzaak
2010 ca. 5.500 euro 2011 ca. 6.000 euro 2012 ca. 6.000 euro 2013 ca. 6.500 euro 2014 ca. 7.000 euro
Yamaha FZ8N: goed om te weten
In het voorjaar van 2010 werd de FZ8 aan de pers voorgesteld. De motor kwam lovend uit de tests wanneer het ging om prestaties van het blok en om het stuurkarakter. Met een klein kuipje erop ging de FZ8 door het leven als de Fazer8. De FZ8 vulde voor Yamaha op een geslaagde manier het gat op tussen de FZ6 en de FZ1. Wel sportief maar niet té sportief. Het viercilinder motorblok werd voor de FZ8 compleet nieuw ontwikkeld. Een hoog koppel en een breed middengebied zijn kenmerkend voor dit model. Met 106 pk heeft de FZ8 een bescheiden vermogen. Maar ruim voldoende om lekker sportief met deze naked te rijden.
Voor de FZ8N is eigenlijk niet echt een opvolger gekomen. De driecilinder MT-09 zit er net boven, de tweecilinder MT-07 er net onder
Pluspunten Yamaha FZ8N
Prettig stuurkarakter.
Minpunten Yamaha FZ8N
Geen windbescherming.
De FZ8N van Steven van der Poel viel onderweg ook in de smaak bij een aantal leuke dames.
Een schokkend incident deze week in Amsterdam-Noord, op het kruispunt van Kropaarstraat en Papaverweg, werd een motorrijder doelbewust aangereden door twee mannen in een Mercedes-Benz. Na de botsing maakten ze van de gelegenheid gebruik om de tas van de motorrijder te stelen en maakten ze een snelle ontsnapping.
Het slachtoffer, wiens identiteit nog moet worden bevestigd, werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht na het ongeval. Ooggetuigen beweren dat de verdachten hun toevlucht zochten op een klaarstaande scooter in een nabijgelegen steegje en snel de NDSM-werf richting op gingen.
De lokale politie heeft een grondig sporenonderzoek uitgevoerd op de plek van het incident. Als gevolg hiervan waren de Witbolstraat en de Papaverweg tijdelijk afgesloten voor verkeer.
De route leest als een mooie wijnkaart: Chablis, Pommard, Meursault, Vougeot, Mercurey, Mâcon. Allemaal goed, allemaal lekker. Maar bovenal is deze selectie een excuus om door de wijngaarden van de Bourgogne naar het zuiden te sturen. Slingerend, alsof we een paar flessen achter de kiezen hebben.
Foto’s: Hans Avontuur
Vertrekpunt Chablis. Klein dorp voor zo’n grote naam. Na de aanloop uit Nederland is het een fijne plek om even uit te rusten. Ik parkeer de motor op het pleintje aan de Rue Auxerroise. Recht voor de deur van een typisch Frans café. De koffie is er sterk en het sfeertje ontspannen. Acclimatiseren doe ik in de omringende heuvels. Stuk voor stuk bebouwd met wijnstokken. De wegen smal en bochtig.
Eindpunt voor de dag is Béru, een gehucht met kleine huizen, een paar stevige boerderijen en een kasteel. En dat is precies waar ik moet zijn. Door een eeuwenoud poortgebouw rijd ik het domein op voor een nacht in nevelen. Met dank aan een Chablis Terroirs de Béru 2017, Chablis Terroirs de Béru 2018, Chablis Montserre 2018, Chablis Orangerie 2018 en Chablis Côte aux Prêtres 2018.
Kasteelbewoners Athénaïs en Antoin prijzen elk glas dat ’s avonds op tafel komt enthousiast aan. Zonder, maar vaker mét een verhaal erbij: ‘Tussen de muren van onze wijngaard verbouwden de monniken in de twaalfde eeuw al wijn. Je moet de Chablis Premier Vaucoupin 2018 nog proeven!’
Een dag later verlaat ik – zonder de verwachte kater – het kasteel. Het regent zachtjes. De wereld glanst van het laagje vocht op bladeren, gras en oude stenen. Regenpak aan, rijmodus op Rain en voorzichtig door de heuvels van de Chablis, aangeplant met stokken Beaunois, zoals ze de druif Chardonnay hier noemen. Witte wijn dus. Droog. Dat is lekker in het glas. Als het wegdek nou ook nog eens droog werd.
Zo chique als de naam Chablis klinkt, is de omgeving niet. Op veel plekken regeert het verval van het Franse platteland. De aftakeling heeft voor ons bezoekers een zekere schoonheid. De afbladderende gevels en luiken, overwoekerde ruïnes en af en toe een prachtige oude kerk of kapel die dapper stand houdt.
Wijnhuis met allure, Clos de Vougeot.
Route des Grands Crus
Evenwijdig aan de legendarische Route Nationale 6, die samen met de Nationale 7 naar de Middellandse Zee voert, stuur ik de BWM R 1250 GS Adventure over landelijke wegen. Soms rechtdoor, soms met een paar fijne bochten erin. Wijnranken maken plaats voor grasland, bos en akkers. Het asfalt golft op en neer.
Af en toe duikt er een landhuis of een kasteel op zoals Bussy-Rabutin, in de veertiende eeuw als vesting gebouwd en door de eeuwen heen telkens volgens de laatste mode aangepast. Met Roger de Rabutin had het kasteel een bijzondere bewoner, die carrière maakte als maarschalk en schrijver aan het hof in Parijs. Scherpe kritiek op de aristocratie kwam hem duur te staan. Koning Louis XIV sloot hem op in de Bastille. Later liet hij hem verbannen naar zijn kasteel in de Bourgogne.
Onder Dijon kom ik terug tussen de wijngaarden. Het landschap is er prachtig. Ik rijd halverwege de hellingen met beneden de dorpen en boven het bos. Op de hoogste toppen staan geen druivenranken, omdat daar het risico op winterse vorst te groot is. Ik volg een deel van de Route des Grands Crus, langs prestigieuze wijnhuizen in 38 mooie dorpen.
De motor slingert van het ene naar het andere domaine. Soms in de vorm van een statig landhuis, soms als eenvoudig pand aan de doorlopende weg in een dorp. In tegenstelling tot de Chablis, worden in dit deel van de Bourgogne tal van soorten wijn gemaakt. En goede ook. Ik verheug me erop om vanavond, wanneer de GS bij het hotel staat, er verschillende van te proeven.
Microklimaat
De lol van het rijden zit ’m niet per se in het maken van bochten zoals we dat uit de bergen kennen. Ze zijn er wel, maar niet voortdurend. Het gaat meer om het zoeken naar kleine avontuurlijke weggetjes die dwars door de wijngaarden gaan. Soms zijn ze eenvoudig te vinden en verhard, soms zijn het doorleefde gravelpaden met diepe kuilen waarvan het de vraag is waar ze naartoe gaan.
Vooral die laatste vind ik mooi. En het is telkens opnieuw verbazingwekkend hoe soepel en beweeglijk zo’n grote GS in zulk lastig terrein nog is. In dit deel van de Bourgogne is een deel van de wijngaarden omsloten door stenen muurtjes die vaak al eeuwenoud zijn. Het zijn miniwereldjes met een microklimaat, de Climats de Bourgogne die zelfs op de Werelderfgoedlijst staan.
Onderweg stuur ik de motor langs Château de Vougeot, één van de beroemdste wijnhuizen van de streek. Met proeven moet ik wachten tot vanavond in Beaune, maar alleen de weg erheen en het zicht op het kasteel zijn al machtig mooi. In de luwte is de Bourgogne op zijn mooist. Smalle wegen, verscholen dorpen en kleine huisjes die tussen de wijngaarden staan te zinderen in de zon. In deze loges de vignes, zet de boer zijn materiaal en kan hij schuilen voor de regen.
Op weg naar mijn slaapplaats Beaune neem ik de route achterom, weg van de Route des Grands Crus, maar door de heuvels van de Hautes-Côtes de Beaune. Bij gebrek aan voldoende wijnhuizen van internationale faam, is het er aanzienlijk rustiger. Het landschap biedt bovendien wat meer variatie met bos, weiland, stroompjes, akkers en natuurlijk wijngaarden, ook hier.
Aan het heerlijke stuk rijden – de BMW GS is er blij mee – komt een einde bij het Château de Savigny-lès-Beaune. Leuk kasteel met ronde torens. Maar de verrassing bevindt zich binnen: een museum met zo’n 250 motoren uit de periode 1902 – 1960, één van de grootste verzamelingen van Frankrijk. Ze staan in de ooit zo weelderige hallen en gangen van het kasteel. De namen klinken naar het verleden: Saroléa, Vincent, Velocette, Rudge, Blériot en Terrot, een motor die in de Bourgogne werd gemaakt.
De meeste motoren verkeren in dezelfde staat als het kasteel zelf. Schoonheid verborgen onder een laag van aftakeling.
1 van 7
Chablis, kapel.
Territorium van de Grand Cru's.
Evenwijdig aan de Route des Grand Cru's ligt een kleine vallei.
Zonsondergang in de Côte d'Or.
Zicht op Pommard en Co.
Gravelrijden door de wijngaarden.
Beaune, heerlijk Frans.
Het armenhospitaal
Avond in Beaune. De motor staat op stand rust en ik kan de stad in om me te laven aan de zwoele avond. En ik ben niet de enige. Bij de wijnbarretjes hangen de mensen met de benen buiten. Levenslust tintelt door de straten. Ik geniet van een ronde door het compacte stadje, de lichtshow bij de kathedraal, een uitstekende maaltijd en een paar heerlijke glazen rood. Uiteraard van de streek.
Op de weg terug naar mijn slaapplek passeer ik het wereldberoemde Hôtel-Dieu, het middeleeuwse armenhospitaal. Het pand is het pronkstuk van de Hospices Civils de Beaune, een liefdadigheidsinstelling die in 1443 werd opgericht door Nicolas Rolin en zijn vrouw Guigone. Bovendien komt een belangrijk deel van de financiering al vijfhonderd jaar van wijn uit eigen wijngaarden.
Een dag later laat ik me meevoeren door het mooie landschap van de zuidelijke Bourgogne. De BMW R 1250 GS Adventure glijdt door het vriendelijke heuvelland. Op het ritme van klimmend en dalend asfalt passeer ik de wijnhuizen Pommard, Meursault, Volnay. Anderhalve generatie geleden waren dat gewoon wijntjes om een poulet de Bresse mee weg te spoelen, nu zijn het exclusieve merken, een miljoenenbusiness.
Onderweg leer ik dat veel domeinen nog altijd in handen zijn van families die zulke sterke banden hebben dat ze investeerders uit Amerika, het Midden-Oosten of Azië vaak buiten de deur weten te houden. Liever een kleiner domein als familiebedrijf dan een multinational met een CEO aan het hoofd. Dat idee. Ondertussen zak ik af naar het diepere en minder bekende deel van de Bourgogne. Het aantal wijngaarden neemt af, het aantal bochten toe.
Koppel en vermogen
Hoewel de meeste beroemde wijnhuizen achter me liggen, wordt de route zelf er niet minder van. Het terrein vraagt wat meer arbeid van de motorrijder. Spelen met koppel en vermogen. Scherp insturen van de bochten. Comfortabel uitdrijven in de dorpen. En ja, stevig aan het gas hangen als de weg dat even toelaat.
Over mooie oude verbindingswegen gaat het langs Nantoux, Rully en Mercurey, allemaal bekend om hun wijnen. Er staan landhuizen, kapellen, gehuchten van drie boerderijen en een hooiberg. Ik rijd dwars door de wijngaarden of over lange lanen in de schaduw van bomen. Borden nodigen uit om te stoppen: het middeleeuws dorp van Brancion, de grotten van Azé of de abdij van Cluny. Een kwestie van kiezen.
Morgen wacht het laatste stuk door de Beaujolais, inderdaad, die van de primeur, de jonge wijn. Maar na al die uren tussen wijngaarden, wijnkelders, wijnkastelen, wijndomeinen, wijnwinkels en wijnroutes, stuur ik de GS Adventure naar mijn hotel aan de rand van Challon. Het is de hoogste tijd om te proeven.
In de Bourgogne zijn drie plekken aangewezen waar je alles te weten kunt komen over wijn uit de Bourgogne: Chablis, Beaune en Mâcon. Ze zijn ondergebracht in mooie gebouwen die door bekende architecten zijn ontworpen. Info: www.citeclimatsvins-bourgogne.com
Hôtel-Dieu, Beaune
Alleen al vanwege het middeleeuwse pand moet je even naar dit voormalige armenhospitaal in het centrum van Beaune, fijne stad ook voor een overnachting (of twee als je veel van wijn en lekker eten houdt). Het dak van geglazuurde pannen is fantastisch, het interieur spannend. Dateert van 1443! Info: www.hospices-de-beaune.com
La Karrière, Nuits-Saint-Georges
Deze voormalige steengroeve is één groot openluchtmuseum van street art. Op de wanden zijn tal van werken aangebracht. Op formaatje XXXL. Ook zijn er geregeld voorstellingen en optredens. Er is een bescheiden barretje, dus ook geschikt als stopplaats. Info: www.villart.fr
Reisinformatie
De reis
Vertrekpunt Chablis ligt op iets minder dan 600 kilometer vanaf Utrecht. De route gaat via Antwerpen, Brussel en Reims. Het is een mooi gebied voor een lang weekend weg of als onderdeel van een route naar het zuiden of de Franse Alpen.
Blijven slapen
* Château de Béru. Heeft grote kamers in een zijvleugel van het eeuwenoude kasteel. Je kunt er de wijngaarden en de kelders bekijken. De motor staat droog onder één van de toegangspoorten. Info: www.chateaudeberu.com
* Château de la Villeneuve. Ligt iets buiten Chalon-sur-Saône en is een sfeervolle B&B in een oud landhuis. ’s Avonds schuif je aan voor een diner met regionale producten. Er is een eigen omheind terrein dat op slot gaat. Info: www.chateau-de-la-villeneuve.com
* Domaine La Pascerette des Vignes. Ligt in Sologny en heeft een gîte te huur. Daar zie je van dichtbij hoe de wijn wordt gemaakt en kan er uitgebreid worden geproefd. Info: www.pascerettedesvignes.com
* Maison Cabotte. Sympathiek adres met een eigen parkeerplaats buiten het centrum van Beaune. Prima kamers, goed ontbijt, aardige mensen. Als je ’s avonds de stad in wil, moet je de motor of een taxi nemen. Info: www.maison-cabotte-beaune.com
* Maison du Colombier. Heeft appartementen te huur en biedt op de begane grond een coole gastrobar. Toplocatie in het centrum van Beaune. De motor staat er op straat. Info: www.maisonducolombier.com
Doen
Natuurlijk moet je op deze route wijn proeven.Hoewel het bij een serieuze proeverij gangbaar is om de wijn grotendeels uit te spugen, is het ook wel lekker om er wat van te mogen drinken. Dat kan door op een wijndomein te overnachten of te blijven slapen in steden of dorpen met wijnkelders.
Romain Febvre steekt momenteel in een geweldige vorm. Na de beide GP’s van Indonesië zegevierde hij ook in Loket (Tsjechië), Lommel en Vantaa (Finland). In de MX2 kregen de titelaspiraties van Jago Geerts een geweldige opdonder door een sleutelbeenbreuk.
Foto’s: Jan Boer, Infront
Het was een opvallend moment na afloop van de Belgische Grand Prix. Terwijl het licht begon te regenen, stond Romain Febvre met Jorge Prado en Glenn Coldenhoff te wachten op het spelen van de Marseillaise, het Franse volkslied. Maar de muziek liet op zich wachten. Daarop begon Febvre zelf maar met zingen. Enige tientallen Franse supporters volgden zijn voorbeeld en zo kregen we een gezongen versie van de Marseillaise in plaats van een muzikale.
Febvre maalde er niet om, want hij was maar al te blij dat hij ook in het zware zand van Lommel de beste was. En zwaar was het. De baan was volledig op de schop gegaan, waardoor er een geheel nieuw parcours kwam te liggen. De gaten leken dieper te zijn dan in het verleden, waardoor ook deze editie weer een slijtageslag werd. Het deerde Febvre niet, de Fransman werd tweede en eerste en behaalde daarmee het hoogste puntenaantal.
Een week eerder in Loket scoorde hij ook al de meeste punten. Hij verdrong Prado al snel van de leiding en boekte een duidelijke zege. Hij leek op weg naar een dubbelzege, maar een val wierp hem in de tweede manche terug naar de vierde plaats.
In Finland won hij ook, de vijfde GP-zege op rij. In de van Hyvinkää naar het nabij Helsinki gelegen Vantaa verplaatste GP werd Febvre tweede en eerste. Maar ook hier bleef Jorge Prado goed in zijn spoor met een eerste en een derde plaats, zodat de Spanjaard nog steeds een riante puntenvoorsprong heeft en hij met nog vijf GP’s voor de boeg ervoor moet zorgen blessurevrij te blijven. Het verschil tussen beiden bedraagt nu 98 punten. Febvre mag hopen dat Tim Gajser en Jeffrey Herlings zich snel weer met de strijd om de podiumplaatsen kunnen gaan bemoeien, maar dat ze dan wel achter hem eindigen en voor Prado. Dat zal zeker niet meevallen, want Prado wint zelf met grote regelmaat zijn races.
Nog vijf races te gaan, nog vijf keer 60 punten te verdelen. Er is nog niets beslist, maar de kansen van Prado op zijn eerste MXGP-wereldtitel nemen van race tot race toe. In elk van deze drie GP’s reikte Prado tot het erepodium. Hoewel hij drie keer als tweede achter Febvre eindigde, verspeelde de Spanjaard slechts vijf punten op zijn Franse rivaal. Prado scoort het hele jaar al zeer regelmatig en deze drie GP’s vormden daarop geen uitzondering. Hij won twee manches, werd een keer tweede en drie keer derde en won ook nog twee kwalificatieraces.
Meezingen met Romain Febvre in Lommel. Met hem op het podium staan Jorge Prado (l) en Glenn Coldenhoff.
Nederlands succes
Lommel en Vantaa zijn zandbanen en op dat soort circuits mag worden gerekend op goede uitslagen van de Nederlanders. Dat was inderdaad het geval, maar de enige reeksoverwinning in de drie GP’s kwam in Loket op naam van Calvin Vlaanderen. De beste privérijder van dit jaar begon in Loket met een vijfde plaats, maar zegevierde in de tweede manche. Aanvankelijk bepaalden Seewer, Prado en Febvre het tempo. Febvre passeerde eerste Prado en daarna Seewer en leek op de winst af te gaan. Vlaanderen kwam vlot op de tweede plaats terecht en schoof door naar de kop toen Febvre onderuitging. Het was de eerste zege voor Vlaanderen sinds hij vorig jaar op Sardinië beide manches won. Helaas voor Vlaanderen greep hij net naast het podium met zijn 41 punten, want Febvre scoorde er 43, terwijl Prado en Seewer beiden tot 42 punten kwamen. Ook in de beide andere GP’s deed Vlaanderen het goed.
Podiumplaatsen waren er wel voor Coldenhoff, die na een vijfde plaats in Loket zowel in Lommel als Vantaa derde werd. Op zich mooie resultaten, maar Coldenhoff was na Lommel niet tevreden. Na de tweede plaats in de eerste manche kwam hij tot de derde plek in de tweede race. Hij bleef erg lang achter Ruben Fernandez hangen en daarna was de tijd te kort om Prado nog van de tweede plaats te kunnen verdringen.
Brian Bogers was er weer bij, nadat hij de beide Indonesische GP’s had moeten laten schieten vanwege een in Duitsland opgelopen schouderblessure. Hij kwam driemaal tot een tiende plaats.
Ook terug was Jeffrey Herlings, die zes weken na zijn nekblessure van de arts het groene licht kreeg om weer op de motor te stappen. Hij maakte in Vantaa zijn rentree en werd achtste en vierde.
Sleutelbeenbreuk Geerts
Een week na zijn wervelende optreden voor eigen publiek in Lommel, waar hij beide manches won, ging het in Vantaa mis met Jago Geerts. Hij kwam in de eerste manche ten val na het raken van de motor van een gevallen rijder en brak daarbij zijn linker sleutelbeen. Geen punten dus. Andrea Adamo, die zowel in Loket als Lommel punten had laten liggen, profiteerde optimaal door beide manches te winnen. De Italiaan heeft nu een voorsprong van 60 punten op Geerts opgebouwd.
Voor het massaal opgekomen thuispubliek was Lucas Coenen erg goed op dreef. De 16-jarige Husqvarna-fabrieksrijder werd in beide manches tweede.
Kay de Wolf deed het goed in Loket en mocht met Geerts en Simon Längenfelder naar het erepodium, na in de manches derde en vierde te zijn geworden. Enige dagen later kwam hij bij een training ten val en liep daarbij een rugblessure op. Ondanks de pijn, probeerde hij het in Lommel, maar na een val gaf hij op en liet de tweede manche schieten (en miste ook de Finse GP). Roan van de Moosdijk brak in de tweede manche in Loket zijn sleutelbeen en moest zowel Lommel als Vantaa aan zich voorbij laten gaan.
Rick Elzinga kan terugkijken op een mooie serie resultaten met twee vijfde plaatsen als beste uitslagen. Hij staat nu elfde, slechts negen punten verwijderd van de top-tien. Ivano van Erp reed in Lommel een sterke tweede manche en werd daarin negende.
Kan Jago Geerts zijn titelaspiraties vaarwelzeggen na zijn sleutelbeenbreuk?
WK-stand na 14 GP’s: 1. Andrea Adamo (I), KTM, 619; 2. Jago Geerts (B), Yamaha, 559; 3. Liam Everts (B), KTM, 532; 4. Kay de Wolf, Husqvarna, 501; 5. Simon Längenfelder (D), GasGas, 492; 6. Thibault Benistant (F), Yamaha, 462; 7. Lucas Coenen (B), Husqvarna, 461; 8. Roan van de Moosdijk, Husqvarna, 433; 9. Kevin Horgmo (N), Kawasaki, 395; 10. Jan Pancar (SLO), KTM, 273; 11. Rick Elzinga, Yamaha, 264.
Kopstart voor Jago Geerts in Lommel, voor Andrea Adamo (80), Oriol Oliver (51), Rick Elzinga (44), Lucas Coenen (96), Haakon Osterhagen (312) en Simon Längenfelder (516).
Maak kennis met de RS440, een kleinere broer van Aprilia’s RS660, en een motorfiets die sinds het begin van het jaar in onze denkbeeldige periferie zit. Op basis van recente berichtgeving van Top Speed zal dit platform voor beginners een tweedelig zadel hebben, naar achteren geplaatse voetsteunen, een uitlaat onderaan, een upside-down voorvork, enkele en kleinere radiale remklauw vooraan en een scherp uiterlijk dat is afgeleid van de RS660.
Natuurlijk zou een instap-sportmotorfiets niet mogelijk zijn zonder een nieuwe krachtbron. Al in januari vertelde AutoCarIndia ons dat dit specifieke hart waarschijnlijk een vloeistofgekoelde ééncilinder unit zou zijn, geproduceerd in India, met als eindresultaat ongeveer 420-440 cc en ongeveer 35-40 pk aan vermogen.
Op dit moment genieten Harley-Davidson, Triumph en Royal Enfield van hun succes van hun X440, Speed 400/Scrambler 400 X en Himalayan 450. Harley heeft al bevestigd dat hun pre-orders voor de X440 de verwachtingen hebben overtroffen. Het is ook logisch dat motorfietsmerken zich richten op een land dat de motorfiets beschouwt als hun meest populaire voertuigcategorie. In 2022 werden 13,5 miljoen motorfietsen verkocht, volgens Statista.
‘Ik zie India als een langetermijnkans … het is een enorme markt als geheel,’ aldus Harley’s CEO, Jochen Zeitz, in een berichtgeving op Yahoo! Finance.
Kortom, motorfietsen van 400-450cc zijn overal aan het exploderen. De Aprilia RS440 zal met plezier op deze trend meegaan in de komende seizoenen.
Je denkt dat je met een Aprilia RS660 te maken hebt. Het is camouflage voor een RS440.
Als je een bekende tech-gigant bent zoals de BMW Group, betekent vooroplopen dat je vanuit meer dan één invalshoek voordeel zoekt. In dit geval is het voordeel een partnerschap dat BMW toegang geeft tot ’s werelds best presterende kwantumcomputer. In gewone taal betekent dit dat BMW vindt dat ‘harder, sneller, sterker’ geschikt zal zijn voor onderzoek naar duurzame mobiliteit.
Wat is het verschil tussen gewone computers en kwantumcomputers?
Kwantumcomputers zijn een totaal andere orde dan de computer die op je bureau staat. In plaats van de traditionele binaire (01) taal van gewone/supercomputers (die werken met de keuze van 0 of 1), kunnen kwantumcomputers zowel 0 als 1 tegelijkertijd gebruiken. Bits worden qubits” en zo wordt informatie verwerkt – gekwantificeerd – met zoveel kracht dat zelfs een supercomputer in het stof bijt.
The Frontier supercomputer heeft de meeste rekenkracht ter wereld, maar legt het af tegen een kwantumcomputer.
Ter referentie, de Frontier is momenteel ’s werelds krachtigste supercomputer en kan concurreren met wat NASA vandaag de dag gebruikt. Toen de Frontier werd vergeleken met de nieuwe kwantumcomputer van Google (beide kregen de opdracht om een reeks sommen te verwerken), gaf de computer van Google het antwoord in een paar seconden. Later werd vastgesteld dat de Frontier meer dan 47 jaar nodig zou hebben gehad om dezelfde taak uit te voeren.
BMW wil dat ongelooflijke niveau van kwantificeren gebruiken om ‘duurzaam mobiliteitsonderzoek te versnellen’ en zijn daarom een partnerschap aangegaan met Airbus (en hun duurzame, technische knowhow in de luchtvaart) en Quantinuum (en hun H2-kwantumprocessor, ‘de krachtigste kwantumcomputer ooit gebouwd’) om dit te realiseren.
De H2-kwantumprocessor van Quantinuum, die momenteel ’s werelds best presterende kwantumcomputer aandrijft.
Waar doet BMW onderzoek naar met Airbus en Quantinuum?
Volgens het recent gepubliceerde persbericht is het belangrijkste waar iedereen enthousiast over is het verbeteren van ‘oxygen-reduced reaction’ (ORR), ofwel zuurstofgereduceerde reactie. ORR is wat er gebeurt wanneer een brandstofcel energie produceert. Momenteel is de overtuiging dat de ORR van vandaag ‘relatief traag is en een grote hoeveelheid platina vereist’. Met andere woorden: BMW denkt dat ‘alternatieve materialen… de prestaties kunnen verbeteren en de productiekosten verlagen’, vooral als kwantumcomputers worden gebruikt om het probleem op te lossen.
Als deze doorbraak van toepassing zou zijn op elektrische aandrijflijnen, zouden elektrische voertuigen goedkoper en efficiënter worden; gewicht/bereik- en snelheidsspecificaties zouden onze huidige modellen overstijgen. En in een ideale wereld zouden massaproductiemodellen veel toegankelijker zijn dan wat er vandaag de dag beschikbaar is.
Win, win, win
Even ter herinnering, de BMW Group is het moederbedrijf van zowel BMW als BMW Motorrad. Hoewel dit nieuwe onderzoek waarschijnlijk alle verbonden partijen zal beïnvloeden, verwachten we niet dat we binnenkort iets verbazingwekkends in de BMW-motorfietsen zullen zien. Tenminste niet als het gaat om elektrische brandstofcellen.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
