maandag 28 juli 2025
Home Blog Pagina 350

Triumph onthult details over het chassis van hun offroad

0

Triumph blijft kleine details onthullen over hoe hun toekomstige cross- en enduromotor eruit zal zien. Deze strategie van gefaseerde informatieverspreiding, om de spanning op te bouwen en verwachtingen te creëren onder fans – zelfs tot het punt van wanhoop voor de meest ongeduldigen, is gebruikelijk bij Triumph.

Sinds Triumph twee jaar geleden aankondigde dat ze zich in het offroad-segment zouden begeven, bestonden de daaropvolgende officiële mededelingen uit het aankondigen dat grote rijders zoals Ricky Carmichael en Iván Cervantes meehielpen aan de ontwikkeling van de motorfietsen, gevolgd door Clement Desalle en Ivan Tedesco. Ook heeft Triumph de sportplannen bevestigd, eerst in MXGP en vervolgens in de AMA-kampioenschappen Supercross en Motocross. Maar werd een afbeelding getoond van de toekomstige Triumph ‘offroad’-motoren.

Nieuwe Triumph Tiger 900 Aragón Editions

Aluminium chassis

Deze keer hebben we wel een glimp kunnen opvangen van de motor, zij het slechts een deel ervan, dankzij de video waarin de Amerikanen Ricky Carmichael, Ivan Tedesco, Bobby Hewitt, Dave Arnold en Stephen Westfal het chassisontwerp uitleggen.

Het beeldmateriaal onthult interessante gegevens, zoals dat Triumph heeft gekozen voor een dubbele wiegframe gemaakt van aluminium. Hiermee wordt de twijfel weggenomen of de toekomstige Triumph enduro- en motocrosser een kopie zou zijn van andere huidige offroad-motoren, aangezien het duidelijk is dat Triumph dit chassis vanaf nul heeft ontwikkeld in samenwerking met hun eigen testteam. Triumph koos voor deze structuur vanwege het evenwicht tussen stijfheid en lichtheid, en omdat het eventuele aanpassingen gemakkelijk zou maken.

In de video wordt ook vermeld dat de frames met de hand zullen worden gelast, hoewel de 3D-geprinte frames en machinaal bewerkte frames die op de band te zien zijn, waarschijnlijk prototypen zijn. Het is aannemelijk dat de verschillende delen van het seriechassis in gietwerk worden vervaardigd, omdat 3D-printen van aluminium nog niet de benodigde sterkte heeft bereikt en een machinaal bewerkt frame de motor extreem duur zou maken.

In feite zijn er in de video enkele frames te zien met een standaard afwerking, zelfs met de gebruikelijke stempels van serieproductie, ook in kleine onthulde details van de motor. Dit doet vermoeden dat de ontwikkeling al zeer vergevorderd zou kunnen zijn. In ieder geval, zoals Ricky Carmichael zelf aankondigt, moeten we de komende weken alert blijven, al is het maar omdat Triumph brokje voor brokje informatie bekendmaakt.

Bikers’Festival: De Grote Parade op het oude circuit is terug !

0

Het Circuit van Spa-Francorchamps doet haar 100-jarig bestaan alle eer aan. We weten nog dat het in 1921 met een motorrace was dat de eerste lijnen werden geschreven van de geschiedenis van het circuit, dat door de jaren heen een mondiale reputatie kreeg ! Het driehoekig circuit dat Francorchamps, Malmedy en Stavelot met elkaar verbond was destijds maar liefst 15,077 kilometer lang, voor het evolueerde naar het huidige tracé.

In het collectieve geheugen staan er nog steeds twee verschillende pistes gegrift : het ‘Grote Francorchamps’, dat tot het eind van de jaren ’70 werd gebruikt, en het nieuwe Spa-Francorchamps, dat sinds het begin van de jaren ’80 tal van piloten en fans weet te bekoren.

Voormalig TT-winnaar en MotoGP Legend Randy Mamola naar Classic GP Assen
 
Het ‘Grote Francorchamps’ wordt dan weliswaar niet meer gebruikt voor wedstrijden, toch wordt het af en toe nog gereden in het kader van een rondrit. En DG Sport heeft het genoegen gehad om u daar te laten van genieten tijdens de verschillende edities van de Bikers’Classics, met de bedoeling een knipoog te maken naar het verleden en de geschiedenis van het circuit, en vooral voor het plezier van de deelnemers. Vorig jaar waren er helaas grote werkzaamheden ter hoogte van Masta waardoor deze Grote Parade niet kon plaatsvinden.

Maar, goed nieuws : die werkzaamheden zijn nu afgerond en tijdens het Bikers’Festival, zullen de oude en moderne motoren opnieuw dit tracé, dat gezorgd heeft voor een aantal fantastische pagina’s in de geschiedenis, kunnen (her)ontdekken … 
 
De parade is toegankelijk voor alle deelnemers, zowel eigenaren en coureurs van oude machines als van de moderne motoren die deelnemen aan de circuitsessies. Maar ook voor de deelnemers aan de Ardenne Moto Trail en de 1000 Virages, alsook aan de Enduro-wedstrijd ‘Les 2 Jours de Stavelot Revival’. Ook de bezoekers die met de motor naar het Bikers’ Festival komen, kunnen deelnemen aan de rondrit over het oude circuit. Bij de Officiële Shop van het Bikers’Festival kun je voor 20 euro een deelnameticket aanschaffen.

Nieuwe EU-wet: Elke 60 km snelweg snelladen voor elektrische voertuigen

0

Met steeds meer elektrische auto’s en motorfietsen op de weg, is het hoog tijd dat er iets wordt gedaan om de infrastructuur voor snelladen verder te versterken. Natuurlijk zijn er al honderden oplaadstations verspreid over de meeste steden ter wereld – maar wat met de autosnelwegen, die intracontinentaal reizen mogelijk maken in Europa?

Om dit aan te pakken, heeft de Europese Unie nieuwe regels opgesteld met betrekking tot snelladen voor elektrische voertuigen. Het stelt minimale oplaadcapaciteiten vast, evenals de installatie van een snellaadstation elke 60 kilometer op de snelweg. Dit alles zou tegen december 2025 gerealiseerd moeten zijn. Het zeker bijdragen aan de versterking van de reeds robuuste op EV’s gerichte infrastructuur van Europa.

Frankrijk: max 30 km/u in dorpen en historische centra

Geen apps en abonnementen

Een recent rapport van The Verge gaat diep in op de nieuwe regels. De nieuwe verordening richt zich op het Trans-Europees Vervoersnetwerk, of TEN-T. Met de installatie van snellaadstations langs de TEN-T kunnen bestuurders van elektrische voertuigen en vlootbeheerders gemakkelijk reizen, aangezien de angst voor een beperkte actieradius effectief tot het verleden zal behoren. Bovendien schrijven de regels voor dat betaling voor het gebruik van de oplaadfaciliteiten voor iedereen toegankelijk en eenvoudig moet zijn – geen apps, geen abonnementen – gewoon betalen bij een kiosk of balie.

Elk oplaadpunt moet uiterlijk december 2025 een minimale output van 400 kilowatt hebben, met ten minste één oplader die 150 kW kan leveren. De regels eisen een minimale totale output van 600 kW tegen 31 december 2027, evenals ten minste één 150 kW-oplader. Op dit moment zijn sommige oplaadstations gelabeld met een vermogensclassificatie van 150 kW, hoewel ze zijn uitgerust met twee oplaadkabels. Als gevolg hiervan wordt de totale stroom gehalveerd en gedeeld wanneer twee voertuigen de oplader gebruiken. De nieuw ingevoerde wet vereist dat er te allen tijde ten minste één oplader met een minimale capaciteit van 150 kW actief is, zodat snelle laadtoegang mogelijk is voor degenen die het het meest nodig hebben.

Geen angst voor beperkte actieradius

De wet beslaat niet alleen het hele Trans-Europees Vervoersnetwerk (TEN-T), maar ook de routes die verbinding maken met het snelwegennetwerk. Op dezelfde manier zullen de nieuw ingestelde normen vanaf 2027 van toepassing zijn op 50 procent van deze secundaire routes. Het doel is om tegen 2030 overal langs deze wegen snellaadstations te hebben geïnstalleerd. Bovendien moeten tegen 2035 alle oplaadstations zowel op het belangrijkste TEN-T-netwerk als op 50 procent van de kleinere snelwegen een totale capaciteit van 600 kW hebben. Als en wanneer al deze zaken worden gerealiseerd, zou snelladen voor iedereen toegankelijk moeten zijn en zou angst voor een beperkte actieradius wellicht tot het verleden behoren.

Harley-Davidson X440-reserveringen in India stoppen tijdelijk op 3 augustus

0

H-D India sluit het online boekingsportaal, maar het is slechts tijdelijk. De CEO verklaarde dat de vraag de verwachtingen heeft overtroffen. De X440, een lucht/oliegekoelde 440cc-eencilinder, is in India beschikbaar in drie varianten:

  • X440 Denim vanaf € 2536,70
  • X440 Vivid vanaf € 2758,52
  • X440 S vanaf € 2979,90.

Het is onduidelijk of de prijzen na 3 augustus stijgen. Concrete cijfers over de populariteit zijn niet bekendgemaakt.

2023 Harley-Davidson CVO modellen: eerste vragen na de test

Erik Buell introduceert z’n nieuwe Fuell Fllow

2
2023 Fuell Fllow

De Fuell Fllow, het eerste model van Buell’s nieuwe merk Fuell, heeft een neo-retro caféracer-stijl en met de batterij in de carrosserie. De batterij biedt een bereik van zo’n 250 km in de stad en levert vermogen aan een 35 kW (47 pk) motor in het achterwiel, wat een topsnelheid van zo’n 140 km/u oplevert. Er zijn twee modellen: de Fllow 1S met 47 pk en de standaard Fllow 1 met 15 pk, maar deze kan worden geüpgraded. Beide modellen hebben een piekkoppel van 750 Nm.

De Fllow heeft een 30-minuten oplaadtijd bij een snellaadpunt, maar thuis duurt het opladen zo’n 1,5 uur met een 6,6 kW-lader. Standaard wordt een 750W-oplader meegeleverd, maar een 6,6 kW-lader is als accessoire ook beschikbaar. Regeneratief remmen met ABS op het achterwiel wordt ook gebruikt.

Buell Super Cruiser: performance-cruiser van Buell en Roland Sands Design

De Fllow heeft elektronische hulpmiddelen, rijmodi, een verlicht opbergvak van 50 liter, interactief dashboard, dodehoekdetectie, aanrijdingswaarschuwing voor en achter en een loop- en achteruitrijhulp.

De Fuell Fllow is nu te bestellen voor zo’n € 9.500,- ($10,495). Ga naar de Fuell-website voor meer informatie en bestellingen.

Achterom: ik zie overal seks – Aparte plaatsnamen

0
Achterom

‘Too much sex makes you short sighted’, stond op een affiche bij mijn psychiater. Helemaal begrijpen deed ik het niet – zoals ik zoveel niet begreep, toentertijd. Maar nu, op weg naar Achterom, wordt het me duidelijk. Ik zie overal seks in. Ja, ook in Achterom.

Foto’s: Paul Vreuls

Het is een proces dat al een tijdje aan de gang is. Laatst, ik reed over de N355 van Groningen richting Noordhorn, meende ik de afslag Biltril te lezen. ‘Gauw, eropaf’, dacht ik meteen, ‘mooi voor de serie.’ Om er even later achter te komen dat hier de wens vader van de gedachte was geweest. Het gehucht heet Briltil! Nog erger: ik ben serieus op zoek geweest naar Schubbekutteveen, totdat iemand mij erop wees dat het helemaal niet bestaat.

Het is de prijs die je betaalt als je een serie over scabreuze plaatsnamen schrijft. Ik ben een vies mannetje geworden. Dit gezegd zijnde, indachtig die andere spreuk – a dirty mind is a joy forever – reizen wij af naar Achterom. Dat valt nog niet mee, want waar ligt Achterom? Op de kaart zul je het niet vinden, want het gehucht is inmiddels opgeofferd aan de vooruitgang. Het enige dat nog aan zijn bestaan herinnert, is de Achteromsedijk – een smalle weg door morsig boerenland, eindigend bij een industrieterrein met links het vliegveld Hoogeveen en rechts bedrijfsgebouwen.

Beauty

Daar, onder de rook van de landingsbaan, maken wij kennis met het verenigingsleven van Hoogeveen. Dat zit zo. Oorspronkelijk zou ook deze hoek worden opgeofferd aan de vooruitgang, zijnde de uitbreiding van het vliegveld. Toen die niet doorging, besloot de gemeente de grond te verpachten en daarop trok al wat vliegt, rijdt, blaft, bijt en schiet vanuit het centrum deze kant op. Voor ons betekent het dat wij in luttel tijdsbestek van postduif via Motorhead naar VZH (verkeerszekere hond) navigeren, om vervolgens bij schietvereniging De Vrijheid – nota bene in het donker – naar buiten te worden gegooid. Alleen maar omdat ik wilde weten wat de mensen ervan vinden, dat ze ‘op z’n hondjes’ wonen.

De eerste die we spreken, is Klaas Oort – gedrongen, rood jack, grijze haren – bezig met de restauratie van zijn Mercedes-Benz 170 V Cabriolet A, een uniek gevalletje uit 1937. Hoe het met Achterom zit, weet hij niet. ‘Geen idee. Misschien omdat de mensen hier amper de voordeur gebruiken, liever achterom gaan?’ Hij verwijst ons naar de buren, naar Motorhead, volgens Klaas ruige lui ‘maar netjes’. Als we daar even later aanschuiven en ze horen wat Klaas over hen zei, is de reactie: ‘Die hoeft hier ook nooit meer te komen.’ Gelach. We zitten in het zonnetje, op het terras, flesje bier binnen handbereik, met op de achtergrond Street Fighting Man van de Stones. Ze hebben het goed voor elkaar, deze jongens, en als Jacob Bult zijn Harley in Mexican Style voorrijdt, spreken wij toch van een beauty. Maar over Achterom niks nieuws en dus verkassen we naar PV Hoogeveen, van de postduiven.

Miljoen

Of we vanavond terug kunnen komen, vraagt Joop Thalen, ‘dan gaan we inklaren, voor de vlucht van morgen.’ Intussen vertelt hij honderduit, over de lol van het duiven houden. ‘De duifjes zo goed motiveren dat ze zo snel mogelijk naar huis willen.’ En snel gaan ze; in één dag kunnen duiven vanuit Spanje terug zijn op het hok. Over het internationale karakter van de duivensport – ‘De beste duiven vind je hier en in België. Maar liefhebbers van de sport zijn er overal, in elk land.’ Over de waanzinnige prijzen die met name de Chinezen voor een topduif betalen. ‘Een ton zeg je? Een miljoen, zul je bedoelen.’ Over de afnemende populariteit van de duivensport – ‘Ooit had Hoogeveen drie verenigingen. Nu is het er nog maar één. De jeugd laat het afweten, dat is het. Mijn zoon ook, die heeft er geen belangstelling voor.’ Over de oorzaken – ‘Het is veel duurder geworden. Een nieuwe klok doet zo duizend tot vijftienhonderd euro. Bovendien kost het houden van duiven best veel tijd. Elke dag wel een uur of twee.’

’s Avonds volgen de ontwikkelingen elkaar snel op. Omdat bij schietvereniging De Vrijheid stemmen klinken, bel ik aan waarop een gladgeschoren man de deur opent en mij binnenlaat. Ik volg hem de gang in, maar als hij verneemt wat het doel is van mijn komst, keert hij zich abrupt om, met de woorden: ‘Dat gaat hier vanavond niet gebeuren.’ Verbouwereerd herhaal ik dat het om een onschuldig verzoek gaat, namelijk te achterhalen hoe de naam Achterom is ontstaan, dit in het kader van de serie scabreuze plaatsnamen voor Promotor. Maar de man is onverbiddelijk, zegt opnieuw en zonder enige vorm van tegenspraak te dulden: ‘Dat gaat niet gebeuren’ en wijst me op een autoritaire en niet mis te verstane wijze de deur. Zelden heb ik me zo afgepoeierd gevoeld.

Poepershoek: van poep tot nöken – Aparte plaatsnamen

Boef van dienst

Geschokt loop ik het duister in, schiet Klaas Oort aan die toevallig net in zijn auto stapt, maar daar heb ik niks aan want hij is beschonken en gelooft het allemaal wel. Gelukkig kan ik terecht bij mijn vrienden van de postduivenvereniging – druk bezig met het inklaren van de duiven, maar bereid me even op te vangen. De voorzitter is een en al oor, en gebroederlijk concluderen wij dat zelfs áls mijn bezoek aan de schietvereniging om redenen van veiligheid ongelegen zou zijn gekomen, dat nog altijd op een normale manier had kunnen worden gecommuniceerd. Naderhand bedenk ik me nog dat het een heel verschil is of je in je vrije tijd duiven verzorgt of aanlegt om in de roos te schieten. Dat laatste leidt toch tot een ander type mensen. Strenger, denk ik (voor zover ze het al niet waren).

De zondag staat geheel in het teken van al wat blaft en bijt. In een paar uur tijd maken wij kennis met Hector Linksrhein en baron Von Knigge zonder wie de Duitse herder nooit had bestaan, met de KC Hoogeveen waar je op kunt gaan voor een puppydiploma (misschien iets voor die kortaangebonden schutter van De Vrijheid) en met de KG Drenthe waar wij vertrouwd raken met ‘volg’, ‘voet’, ‘zit’, ‘af’ en ‘stellen’ – het sein voor de hond om zijn tanden in de kunstarm van de ‘boef van dienst’ te zetten. Mooiste opmerking die wij mogen noteren: ‘Elke hond verdient een goed afgerichte baas.’

Artiesteningang

Uiteindelijk komt alles toch nog goed want, ongelukkig met de gang van zaken gisteravond, klop ik nogmaals aan bij SV de Vrijheid. De ontvangst is nu diametraal anders, met dank aan het bestuurslid Jaap van de Belt die zegt: ‘Als schietvereniging willen wij een goed contact met de buitenwereld onderhouden. Dit gedrag past helemaal niet bij de club. Hier is het laatste woord nog niet over gezegd!’ Vervolgens word ik op sleeptouw genomen door Ruud en Hildo, die mij op geduldige wijze onderrichten in de edele schietsport. Hoogtepunt is wel als ik van Rienks – rechtstreeks uit the wild west naar Hoogeveen gekatapulteerd – zijn musket mag gebruiken om te vuren. Wist niet dat je dat letterlijk moet nemen, want ik heb de haan nog niet overgehaald of daar slaan de vlammen uit het loodzware geweer.

Slot van het verhaal. Van Jaap heb ik nooit meer iets gehoord en niemand in Hoogeveen dacht bij Achterom aan seks. En dat terwijl het, net als achterlangs, achteruit inparkeren en (via) de artiesteningang, op Wikipedia bekendstaat als een variant op de missionarishouding (zeg maar rechttoe rechtaan, de man bovenop de vrouw).

De missionarishouding, raar begrip eigenlijk, ik bedoel … missionarissen … hoe zit dat? Via Yvonne – meer wil ze niet kwijt – van de NVSH (de Nederlandse Vereniging voor Seksuele Hervorming) krijg ik uitsluitsel. De term missionarishouding berust op een foutieve samenvatting van een boek uit 1929 waarin de Poolse antropoloog Bronislaw Malinowski het seksuele leven van de ‘savages in north-western Melanesia’ beschrijft. Daaruit blijkt dat de Trobrianders bij volle maan spotliederen zongen waarin zij de draak staken met blanke handelaren die – geheel tegen de plaatselijke gewoontes in – seks bedreven, liggend bovenop de vrouw. Elders in zijn boek heeft Malinowski het over missionarissen die hand in hand over straat lopen – het betreft hier protestantse zendelingen, doorgaans getrouwd – en ook die gewoonte is tegen de plaatselijke zeden. Vervolgens is het de Amerikaanse seksuoloog Alfred Kinsey die, in een bespreking van het werk van Malinowski, het gedrag van de blanke handelaren ineens in de schoenen schuift van missionarissen!

Verwarmd vizier: Maakt Visin einde aan een beslagen vizier?

0

Op de website van visordown vissen we een aardig bericht op dat later in het jaar nog wel eens heel relevant kan worden: een verwarmd vizier.

Als de temperatuur daalt, regen gestaag uit de hemel valt en je met een opgewarmde helm op pad gaat, kun je er zeker van zijn dat je vizier beslaat. Daar helpt geen lievemoeder aan. Zelfs pruimtabak legt het af of een ander huismiddel uit grootmoeders tijd. Een verwarmd vizier zou moeten helpen, maar die zijn er niet. Tot voor kort, want Visin wil je helpen.

Visin is een onderdeel van Diamond Coatings, een bedrijf in de Engelse Midlands met een achtergrond in de luchtvaart-, auto- en militaire sector. Het bedrijf heeft ook coatings geleverd voor het gezamenlijke Solar Orbiter-project van ESA en NASA.

Reis, kampeer en vervoer je motor met stijl: maak kennis met Der Hopper

Visin heeft een ‘batterij-aangedreven’ verwarmd insert voor je vizier gelanceerd. Dat is nu beschikbaar en het zou een beslagen vizier tot het verleden veroordelen. Wanneer het systeem actief is, wordt het voortdurend van stroom voorzien.

Dat roept natuurlijk de vraag op hoe lang zo’n systeem werkt. Visin beweert acht uur op een volgeladen batterij. Er zit ook een boost-instelling op voor extreme omstandigheden. Mocht het vizier onverhoopt toch beslaan, dan wordt de stroomtoevoer gedurende 40 seconden 2,5 keer verhoogt. Wat betreft de werkingstemperatuur, zegt Visin dat de verwarmde insert een bereik heeft tussen -20°C en 60°C.

De insert heeft een universele pasvorm, waardoor het geschikt zou zijn voor zowel weg- als enduro-helmen. Ook werkt Visin aan merkgebonden inserts. Shoei is het eerste merk waarvoor inserts beschikbaar zijn, andere merken zullen niet lang op zich laten wachten.

De verwarmde insert is verkrijgbaar op de website van Visin, met prijzen vanaf € 210,-.

Reis, kampeer en vervoer je motor met stijl: maak kennis met Der Hopper

1
Der Hopper 2

Der Hopper bouwt hoogwaardige travel trailers. Oorspronkelijk bedoelt voor het transport van motoren naar een vakantiebestemming, is het uitgebouwd naar een stoer kampeermiddel waarin outdoor gear, zoals een surfplank, motor of fietsen of een elektrische rolstoel vervoerd kan worden.

Deze trailer is een unieke combinatie van een eigen kampeermiddel waar voldoende ruimte is om zelfs squads of jetski’s mee te vervoeren.

Der Hopper is standaard voorzien van een tweepersoons bed. Op de optie lijst staan onder andere een natte cel, keuken en kasten. Maar ook: standkachel, airco, accu en bijvoorbeeld zonnepanelen om offgrid te kunnen kamperen.

Producttest: 10 waterdichte rugzakken tussen de 60 en 170 euro getest

Der Hopper is er in 4 uitvoeringen; Street, Offroad, Black edition en Escape edition en verkrijgbaar in verschillende lengtes en laadvermogens. Standaard voorzien van led verlichting, een afgeschuinde voorkant voor betere aerodynamica en een ALKO onderstel.  

Der Hopper kan helemaal op maat gemaakt worden. Een  extra raam, dakdragers, extra luik voor een uitschuifkeuken of extra stroomaansluitingen.  Ook kan de trailer in dezelfde kleur als de auto worden gespoten. Er is keuze uit een aantal kleuren wandbekleding en vloeren.  

De Hopper rolt uit een Duitse fabriek waar al 25 jaar paarden trailers en trucks worden gebouwd. De trailer is robuust gebouwd en een verrassende verschijning op straat. Bedoelt voor avontuurlijke mensen die hun eigen kampeermiddel willen gebruiken en genoeg ruimte willen hebben om hun outdoor spullen mee te nemen.

Nieuw bij Louis: retrostijl motorjacks van gewaxt katoen voor elk type weer

0
Louis motorjacks 5

De ouderen zullen het zich nog wel herinneren: Het gewaxte jack was vroeger hét herkenningsteken van de stoere jongens die in weer en wind op de motor reden. Detlev Louis droeg ook een gewaxt jack tijdens verschillende crosscountrywedstrijden in de jaren 50.

Het idee kwam van de Britse eilanden, natuurlijk: robuust, dicht geweven katoenen doek wordt geïmpregneerd met was, waardoor het zeer waterafstotend is. Tegelijkertijd blijft het beter ademen dan welk membraanjack dan ook. Gewaxt katoen was als het ware het klimaatmembraan van het einde van de 19e eeuw – gemaakt voor zeelieden, jagers en iedereen die buiten in weer en wind moesten zijn. Geen wonde dat motorrijders de stof ook ontdekten.

Reis, kampeer en vervoer je motor met stijl: maak kennis met Der Hopper

Onder het label Detlev Louis heeft het Hamburgse bedrijf nu twee modellen in het assortiment die grotendeels zijn gebaseerd op de modellen uit de jaren 50 en 60. Uiteraard met enkele concessies aan de beschermende functie: Het buitenmateriaal bestaat nu nog maar voor 50 procent uit katoen. De andere helft van de stof is slijtvast polyester. Er zijn ook protectoren aan boord: standaard op de schouders en ellebogen, optioneel op de rug. Als je, zoals in het verleden, het gewaxte jack over leer wilt dragen als bescherming tegen regen of kou, kun je alle protectoren eruit halen.

De Detlev Louis DL-JM-4 voor 299,99 euro is een toeristisch georiënteerd lange jack met veel opbergruimte in de vier grote buitenzakken. Het is eindelijk ook verkrijgbaar voor dames als de Detlev Louis DL-JW-4. De Detlev Louis DL-JM-11 kost 249,99 euro en heeft een sportief, kort ontwerp, echt in Caferacer-stijl.

Alle modellen hebben een uitneembare thermische voering. Dankzij een korte verbindingsrits zijn ze compatibel met veel broeken uit het assortiment van Louis. De herenjacks zijn verkrijgbaar in de maten 48 tot 58, de damesjacks in de maten 34 tot 46.

Oefentip: Net als membraanjacks hebben gewaxte jacks af en toe een opfrisbeurt nodig. Louis raadt hiervoor Effax Waxcotton aan.

Eerste indrukken van de 2023 Benelli TRK 702 en TRK 702 X

0

Slalommend tussen hittegolven en onweer presenteert Benelli z’n nieuwe TRK 702 en TRK 702 X in de schaduw van de Mont Blanc. Wij konden als een van de eersten in Europa aan de rol met de opvolgers van de TRK 502 – nota bene de bestverkochte motor in z’n ‘thuisland’. Wij hadden testrijder Jelle Verstaen meteen na de testrit aan de lijn.

Voor we beginnen: nog geen hagelbui of donderstorm op je kop gehad? 

Dat niet, nee. Over het weer valt amper te klagen. De heenreis was dan weer wel doorspekt met commedia dell’arte, van net niet gemiste transfers, over omboekingen tot verloren bagage tussen Amsterdam en Turijn. Maar goed dat je me belt en niet naast me staat – ik heb nog steeds dezelfde sokken en onderbroek aan als gisterochtend.”

Benelli lanceert de nieuwe TRK 702 en TRK 702X in Europa

Bedankt voor de smakelijke details. Vertel liever meer over Benelli’s nieuwe tweeling! 

‘Graag. De TRK 702 en 702 X zijn twee middenklasse hoogpoters, die het gat moeten vullen tussen de TRK 502 en de op til staande 800-versie. Ze komen allebei met een in de basis erg herkenbare 698cc-staande twin en zesbak in het stalen vakwerkframe, rebranded Marzocchi-veerelementen, een opmerkelijke styling, een mooi TFT-schermpje, een best te pruimen rijhouding, én een vrij licht prijskaartje. De X wordt in de markt gezet als een meer offroadgerichte versie, met onder meer spaakwielen, meer veerweg achteraan, ruwer geprofileerde Pirelli’s en aangepaste wielmaten (19-inch voorwiel in plaats van 17”). Hij oogt alvast een stuk ruiger in deze uitvoering.’

De looks zijn één ding, maar wat betreft de prestaties?

’Daar wringt de schoen toch enigszins. We mochten ruwweg 75 kilometer op de X rijden in de morgen, inclusief een stukje gravel van zo’n 5 kilometer. Daar botst de TRK 702 X toch flink tegen de verwachtingen én z’n limieten aan. De meest opvallende tegenvaller is de voorvork, die zowel qua in- als uitgaande demping veel te soft staat en bij iets ruwer oppervlak helemaal doorslaat. Anderzijds is het vrij potige gewicht een beperkende factor, evenals het niet-uitschakelbaar ABS achteraan. Niet ideaal op een losse ondergrond. Uiterlijk klopt het plaatje absoluut, maar meer dan het reepje gravel om de hoek hoef je niet te ambiëren.’

En op de weg?

’Wel, daar merk je meteen dat er toch wat weinig fut in het blok zit – ondanks wat de technische specs laten vermoeden. Qua opbouw is dit immers de door Benelli onder handen genomen staande twin uit een oudere reeks Kawasaki Versys 650, met iets langere slag, iets meer inhoud en compressie, en 3 pk en 9 Nm extra. Maar waar de groene leenheer best pittig voor de dag komt, is dat in deze configuratie bizar genoeg niet het geval. Die voelt vrij ruw aan, vertoont een vrij vlakke vermogenscurve en een nogal koppelarm verloop van onderin tot tegen de begrenzer, met een (homologatie)dip tussen 3.000 en 4.000 toeren.

Vanaf 4.500 – 5.000 toeren loopt de snelheid zonder je er erg in hebt best vlot op, maar zonder al te veel sensatie – ook qua soundtrack aan boord. Het blok doet z’n werk, zonder franjes. Net zoals de ietwat houterig, maar steevast correct schakelende bak. Het Is allemaal niet erg spannend, maar het werkt. Een heel ander gevoel dan de door ons erg gesmaakte krachtbron in de Leoncino 800.’

En de standaard TRK 702? 

’Qua blok, frame en remmen (afgezien van de remschijven) is hij identiek aan de X, maar het grote verschil zit ‘m in de strakker aanvoelende voorzijde. Niet op het gebied van de vering – die is vooraan identiek aan z’n noppenbroeder – wel door het 17” gegoten alu wiel, met bijbehorend straatrubber (Pirelli Angel GT). Waar het iets loggere 19” spaakwiel behoorlijk wat flex vertoont bij snel overgooien, stuur je het kleinere wiel makkelijker in, zet je het vlotter op z’n lijn en houd je eenvoudiger een hogere bochtensnelheid aan. Dat is een absolute bonus als het tempo omhoog gaat. Daarbij moet je wel weten dat de afvering aan de zachte kant is, waarbij je onder stevige remdruk toch bij de pinken moet blijven.’

Wat zijn de grote troeven van dit tweetal?

‘De zithouding is comfortabel, in snelle bochten blijft de TRK best stabiel, het TFT-display is makkelijk afleesbaar, mooi vormgegeven en vlot bedienbaar, over de looks en kleurstelling is goed nagedacht en de standaardbanden zijn absoluut top. En dankzij de prijskaartjes TRK 702 – € 8.999,- – en TRK 702 X – € 9.499,- -zeker een gedegen alternatief voor budgetbewuste rijders. Al rest de vraag of de 702 potten zal breken in het erg druk bevolkte segment van de middenklasse allroads…’